Greaca homerică - Text & comentarii

ἄλλοι μέν ῥα θεοί τε καὶ ἀνέρες ἱπποκορυσταὶ	001
οἱ μὲν δὴ ἄλλοι θεοί τε, καὶ οἱ ἄνδρες, οἱ ἐφ’ ἵππων ὁπλίται,


εὗδον παννύχιοι, Δία δ' οὐκ ἔχε νήδυμος ὕπνος,	002
διὰ πάσης τῆς νυκτὸς ὕπνωττον· τὸν Δία δὲ οὐ κατεῖχεν ὕπνος ἡδύς,


ἀλλ' ὅ γε μερμήριζε κατὰ φρένα ὡς Ἀχιλῆα	003
ἀλλ’ ἐφρόντιζεν οὗτος κατὰ τὸν ἑαυτοῦ λογισμόν, πῶς ἂν τὸν Ἀχιλλέα


τιμήσῃ, ὀλέσῃ δὲ πολέας ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν.	004
τιμήσῃ, ἀπολέσῃ δὲ πολλοὺς ἐπὶ ταῖς ναυσὶ τῶν Ἑλλήνων·


ἥδε δέ οἱ κατὰ θυμὸν ἀρίστη φαίνετο βουλή,	005
αὕτη δὲ ἔδοξεν αὐτῷ κατὰ τὴν ψυχὴν ἀρίστη βουλή·


πέμψαι ἐπ' Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι οὖλον ὄνειρον·	006
πέμψαι ἐπὶ τὸν Ἀγαμέμνονα τὸν υἱὸν τοῦ Ἀτρέως ἀπατηλὸν Ὄνειρον


καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·	007
καὶ διὰ τοῦ βλαπτικόν· καὶ δὴ καλέσας αὐτόν, λόγους ταχεῖς πρὸς αὐτὸν εἶπεν·


βάσκ' ἴθι οὖλε ὄνειρε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν·	008
ἄγε, Ὄνειρε ὀλέθριε, ἄπιθι ἐπὶ τὰς ταχείας ναῦς τῶν Ἑλλήνων·


ἐλθὼν ἐς κλισίην Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο	009
παραγενόμενος δὲ ἐπὶ τὴν σκηνὴν τοῦ Ἀγαμέμνονος τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἀτρέως,


πάντα μάλ' ἀτρεκέως ἀγορευέμεν ὡς ἐπιτέλλω·	010
πάντα αὐτῷ, ὡς ἐπιτάττω, μάλα συμφώνως ἀγόρευε·


θωρῆξαί ἑ κέλευε κάρη κομόωντας Ἀχαιοὺς	011
ὁπλίσαι κέλευσον αὐτὸν πανστρατὶ τοὺς τὴν κόμην τρέφοντας Ἀχαιούς·


πανσυδίῃ· νῦν γάρ κεν ἕλοι πόλιν εὐρυάγυιαν	012
νῦν γὰρ ἂν ἕλοι τὴν πόλιν τὴν πλατείας ὁδοὺς ἔχουσαν


Τρώων· οὐ γὰρ ἔτ' ἀμφὶς Ὀλύμπια δώματ' ἔχοντες	013
τῶν Τρῴων· οὐκέτι γὰρ οἱ θεοὶ οἱ τὰ οὐράνια οἰκοῦντες οἰκήματα


ἀθάνατοι φράζονται· ἐπέγναμψεν γὰρ ἅπαντας	014
κατὰ διῃρημένας γνώμας βουλεύονται· ἐμάλαξε γὰρ πάντας αὐτοὺς


Ἥρη λισσομένη, Τρώεσσι δὲ κήδε' ἐφῆπται.	015
ἡ Ἥρα ἱκετεύουσα· λῦπαι δὲ τοῖς Τρωσὶν ἐπήρτηνται·


ὣς φάτο, βῆ δ' ἄρ' ὄνειρος ἐπεὶ τὸν μῦθον ἄκουσε·	016
οὕτως εἶπεν· ἀπῆλθε δὲ ὁ Ὄνειρος ἅμα τὸν λόγον ἤκουσε·


καρπαλίμως δ' ἵκανε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν,	017
ταχέως δὲ κατέλαβεν ἐπὶ τὰς ταχείας ναῦς τῶν Ἑλλήνων·


βῆ δ' ἄρ' ἐπ' Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα· τὸν δὲ κίχανεν	018
ἀπῆλθε δὲ ἐπὶ τὸν Ἀγαμέμνονα τὸν υἱὸν τοῦ Ἀτρέως·


εὕδοντ' ἐν κλισίῃ, περὶ δ' ἀμβρόσιος κέχυθ' ὕπνος.	019
τοῦτον δὲ κατέλαβεν ὑπνώττοντα ἐν τῇ σκηνῇ· θεῖος δὲ ὕπνος περιειλημμένον αὐτὸν εἶχε·


στῆ δ' ἄρ' ὑπὲρ κεφαλῆς Νηληίῳ υἷι ἐοικώς	020
ἔστη δὲ ἐπάνω τῆς ἑαυτοῦ κεφαλῆς ὡμοιωμένος τῷ υἱῷ τοῦ Νηλέως τῷ Νέστορι,


Νέστορι, τόν ῥα μάλιστα γερόντων τῖ' Ἀγαμέμνων·	021
ὃν δὴ μάλιστα τῶν ἄλλων ἐνδόξων ἐτίμα ὁ Ἀγαμέμνων·


τῷ μιν ἐεισάμενος προσεφώνεε θεῖος ὄνειρος·	022
τούτῳ ὁμοιωθεὶς ὁ θεῖος Ὄνειρος πρὸς αὐτὸν ἔφη·


εὕδεις Ἀτρέος υἱὲ δαΐφρονος ἱπποδάμοιο·	023
ὑπνώττεις ὦ υἱὲ τοῦ Ἀτρέως τοῦ συνετὰ δεδιδαγμένου τοῦ πολέμου;


οὐ χρὴ παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα	024
οὐ χρὴ διὰ πάσης τῆς νυκτὸς καθεύδειν ἄνδρα βασιλέα


ᾧ λαοί τ' ἐπιτετράφαται καὶ τόσσα μέμηλε·	025
ὑφ’ οὗ αἱ βουλαὶ κυροῦνται, ᾧ οἱ λαοί εἰσιν ἐπιτετραμμένοι, καὶ τοσαῦτα διὰ φροντίδος ἐστί·


νῦν δ' ἐμέθεν ξύνες ὦκα· Διὸς δέ τοι ἄγγελός εἰμι,	026
πρὸς τὸ παρὸν δὲ τῶν ἐμῶν λόγων σύνες ταχέως· ἄγγελος δέ εἰμι τοῦ Διὸς πρὸς σὲ ἀπεσταλμένος,


ὃς σεῦ ἄνευθεν ἐὼν μέγα κήδεται ἠδ' ἐλεαίρει.	027
ὅς πόρρω ὢν καὶ ἀπῳκισμένος τὴν φύσιν, ὅμως ἔχει μεγάλην σου φροντίδα καὶ ἐλεεῖ σε·


θωρῆξαί σε κέλευσε κάρη κομόωντας Ἀχαιοὺς	028
ὁπλίσαι σὲ προστάττει τοὺς τὴν κόμην τρέφοντας Ἀχαιοὺς πανστρατί·


πανσυδίῃ· νῦν γάρ κεν ἕλοις πόλιν εὐρυάγυιαν	029
νῦν γὰρ ἂν ἕλοις τὴν πόλιν τὴν πλατεῖς τοὺς στενωποὺς ἔχουσαν


Τρώων· οὐ γὰρ ἔτ' ἀμφὶς Ὀλύμπια δώματ' ἔχοντες	030
τῶν Τρῴων· οὐκέτι γὰρ οἱ θεοὶ οἱ τὰ οὐράνια οἰκοῦντες οἰκήματα


ἀθάνατοι φράζονται· ἐπέγναμψεν γὰρ ἅπαντας	031
κατὰ διῃρημένας γνώμας βουλεύονται· ἐμάλαξε γὰρ ἐπὶ τούτῳ πάντας αὐτοὺς


Ἥρη λισσομένη, Τρώεσσι δὲ κήδε' ἐφῆπται	032
ἡ Ἥρα ἱκετεύουσα· λῦπαι δὲ τοῖς Τρωσὶν ἐπήρτηνται


ἐκ Διός· ἀλλὰ σὺ σῇσιν ἔχε φρεσί, μηδέ σε λήθη	033
ἀπὸ τοῦ Διός· ἀλλὰ σὺ ἐπὶ τῷ σῷ λογισμῷ ταῦτα κάτεχε,


αἱρείτω εὖτ' ἄν σε μελίφρων ὕπνος ἀνήῃ.	034
μὴ δὲ λήθη σου κατακρατείτω, ἐπειδάν σε ὁ ὕπνος ἀφῇ ὁ κατὰ τὴν τοῦ μέλιτος γλυκύτητα ἡδύνων.


ὣς ἄρα φωνήσας ἀπεβήσετο, τὸν δὲ λίπ' αὐτοῦ	035
οὕτω δὲ εἰπών, ἀπῆλθε· τοῦτον δὲ κατέλιπεν ἐκεῖ


τὰ φρονέοντ' ἀνὰ θυμὸν ἅ ῥ' οὐ τελέεσθαι ἔμελλον·	036
ταῦτα λογιζόμενον κατὰ ψυχήν, ἅ δὴ οὐ τελεῖσθαι ἔμελλεν·


φῆ γὰρ ὅ γ' αἱρήσειν Πριάμου πόλιν ἤματι κείνῳ	037
ἤλπισε γὰρ οὗτος αἱρήσειν τὴν πόλιν τοῦ Πριάμου κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν,


νήπιος, οὐδὲ τὰ ᾔδη ἅ ῥα Ζεὺς μήδετο ἔργα·	038
ἄφρων· οὐδὲ τὰ ἔργα ἠπίστατο ἐκεῖνα, ἅπερ ὁ Ζεὺς ἐργάζεσθαι ἐσκόπει·


θήσειν γὰρ ἔτ' ἔμελλεν ἐπ' ἄλγεά τε στοναχάς τε	039
ἔμελλε γὰρ ἔτι ἐπιθήσειν λύπας καὶ στεναγμοὺς


Τρωσί τε καὶ Δαναοῖσι διὰ κρατερὰς ὑσμίνας.	040
τοῖς Τρωσὶ καὶ τοῖς Ἕλλησι κατὰ τὰς ἰσχυρὰς μάχας·


ἔγρετο δ' ἐξ ὕπνου, θείη δέ μιν ἀμφέχυτ' ὀμφή·	041
ἠγέρθη δὲ ἀπὸ τοῦ ὕπνου· ἀπήχημα δὲ τῆς θείας φωνῆς περιειλημμένον αὐτὸν εἶχεν·


ἕζετο δ' ὀρθωθείς, μαλακὸν δ' ἔνδυνε χιτῶνα	042
ἀνορθωθεὶς δὲ ἐκάθισεν· ἐνεδύσατο δὲ μαλακὸν χιτῶνα


καλὸν νηγάτεον, περὶ δὲ μέγα βάλλετο φᾶρος·	043
περικαλλῆ νεωστὶ εἰργασμένον· περιεβάλετο δὲ ἐπ’ αὐτοῦ χλαῖναν·


ποσσὶ δ' ὑπὸ λιπαροῖσιν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα,	044
τοῖς ποσὶ δὲ τοῖς εὐτραφέσιν ὑπεδήσατο περικαλλῆ ὑποδήματα·


ἀμφὶ δ' ἄρ' ὤμοισιν βάλετο ξίφος ἀργυρόηλον·	045
τοῖς ὤμοις δὲ περιεβάλετο ξίφος ἀργυροῖς ἥλοις κεκοσμημένον·


εἵλετο δὲ σκῆπτρον πατρώϊον ἄφθιτον αἰεὶ	046
ἔλαβε δὲ τὴν ῥάβδον τὴν πατρικὴν τὴν διαδοχῇ σωζομένην ἀεὶ·


σὺν τῷ ἔβη κατὰ νῆας Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων·	047
σὺν ταύτῃ ἀπῆλθεν ἐπὶ τὰς ναῦς τῶν Ἑλλήνων τῶν πολεμιστῶν·


ἠὼς μέν ῥα θεὰ προσεβήσετο μακρὸν Ὄλυμπον	048
ἡ Ἠὼς μὲν δὴ ἡ θεὰ ἐπὶ τὸν ὑψηλὸν ἐπορεύθη Ὄλυμπον,


Ζηνὶ φόως ἐρέουσα καὶ ἄλλοις ἀθανάτοισιν·	049
τῷ Διὶ καὶ τοῖς ἄλλοις θεοῖς φωτὸς παρουσίαν ἀπαγγέλλουσα.


αὐτὰρ ὃ κηρύκεσσι λιγυφθόγγοισι κέλευσε	050
ὁ δὲ τοῖς κήρυξι τοῖς ὀξυφώνοις προσέταξεν


κηρύσσειν ἀγορὴν δὲ κάρη κομόωντας Ἀχαιούς·	051
ἐπ’ ἐκκλησίαν συγκαλεῖν τοὺς τὴν κόμην τρέφοντας Ἕλληνας·


οἳ μὲν ἐκήρυσσον, τοὶ δ' ἠγείροντο μάλ' ὦκα·	052
καὶ οἱ μὲν κηρύγματι συνεκάλουν, οἱ δὲ ἠθροίζοντο μάλα ταχέως.


βουλὴν δὲ πρῶτον μεγαθύμων ἷζε γερόντων	053
πρῶτον δὲ ἄνδρας ἐκάθισεν ἐπὶ βουλῇ ἀπὸ τῶν μεγαλογνώμων γερόντων,


Νεστορέῃ παρὰ νηὶ Πυλοιγενέος βασιλῆος·	054
παρὰ τῇ νηὶ τοῦ Νέστορος τοῦ βασιλέως τοῦ ἀπὸ τῆς Πύλης τὸ γένος ἕλκοντος.


τοὺς ὅ γε συγκαλέσας πυκινὴν ἀρτύνετο βουλήν·	055
τούτους οὗτος ἐπεὶ ἐκάθισε συγκαλέσας, συνετὴν καθίστα βουλήν, λέγων·


κλῦτε φίλοι· θεῖός μοι ἐνύπνιον ἦλθεν ὄνειρος	056
ἀκούσατε, ὦ φίλοι· θεῖος Ὄνειρος ἦλθε πρὸς μὲ ἐν τοῖς ὕπνοις κατὰ τὴν νύκτα τὴν θείαν·


ἀμβροσίην διὰ νύκτα· μάλιστα δὲ Νέστορι δίῳ	057
μάλιστα δὲ πάντων τῇ Νέστορι τῷ ἐνδόξῳ ἦν ὡμοιωμένος,


εἶδός τε μέγεθός τε φυήν τ' ἄγχιστα ἐῴκει·	058
κατά τε τὸ μέγεθος τοῦ σώματος, καὶ τὸν τῆς μορφῆς χαρακτῆρα·


στῆ δ' ἄρ' ὑπὲρ κεφαλῆς καί με πρὸς μῦθον ἔειπεν·	059
ἔστη δὲ ὑπὲρ τῆς ἐμῆς κεφαλῆς, καὶ πρὸς ἐμὲ εἶπε λόγον·


εὕδεις Ἀτρέος υἱὲ δαΐφρονος ἱπποδάμοιο·	060
ὑπνώττεις υἱὲ τοῦ Ἀτρέως τοῦ συνετὰ δεδιδαγμένου τοῦ πολέμου;


οὐ χρὴ παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα,	061
οὐ χρὴ διὰ πάσης τῆς νυκτὸς καθεύδειν ἄνδρα


ᾧ λαοί τ' ἐπιτετράφαται καὶ τόσσα μέμηλε·	062
ἐφ’ ὅν αἱ βουλαὶ ἀναφέρονται, ᾧ λαοί εἰσιν ἐπιτετραμμένοι, καὶ τοσαῦτα διὰ φροντίδος ἐστί.


νῦν δ' ἐμέθεν ξύνες ὦκα· Διὸς δέ τοι ἄγγελός εἰμι,	063
νῦν δὲ τῶν ἐμῶν λόγων σύνες ταχέως. ἄγγελος δέ εἰμι τοῦ Διὸς πρὸς σε ἀπεσταλμένος,


ὃς σεῦ ἄνευθεν ἐὼν μέγα κήδεται ἠδ' ἐλεαίρει·	064
ὅς πόρρω ὤν, μεγάλην ἔχει σου φροντίδα καὶ ἐλεεῖ σε.


θωρῆξαί σε κέλευσε κάρη κομόωντας Ἀχαιοὺς	065
ὁπλίσαι σε προστάττει τοὺς τὴν κόμην τρέφοντας Ἕλληνας πανστρατί,


πανσυδίῃ· νῦν γάρ κεν ἕλοις πόλιν εὐρυάγυιαν	066
νῦν γὰρ ἄν ἕλοις τὴν πόλιν τὴν πλατεῖς ἔχουσαν τοὺς στενωποὺς


Τρώων· οὐ γὰρ ἔτ' ἀμφὶς Ὀλύμπια δώματ' ἔχοντες	067
τῶν Τρῴων· οὐκέτι γὰρ διηρημένως οἱ τὰ οὐράνια οἰκοῦντες οἰκήματα


ἀθάνατοι φράζονται· ἐπέγναμψεν γὰρ ἅπαντας	068
θεοὶ βουλεύονται· ἐμάλαξε γὰρ πάντας αὐτοὺς ἐπὶ τοῦτο


Ἥρη λισσομένη, Τρώεσσι δὲ κήδε' ἐφῆπται	069
ἡ Ἥρα ἱκετεύουσα· λύπαι δὲ τοῖς Τρωσὶν ἐπήρτηνται


ἐκ Διός· ἀλλὰ σὺ σῇσιν ἔχε φρεσίν· ὣς ὃ μὲν εἰπὼν	070
ἀπὸ τοῦ Διός· Ἀλλὰ σὺ ἐπὶ τῷ σῷ λογισμῷ ταῦτα κάτεχε.


ᾤχετ' ἀποπτάμενος, ἐμὲ δὲ γλυκὺς ὕπνος ἀνῆκεν.	071
ὁ μὲν οὕτως εἰπὼν ἀφανὴς ἐγένετο ἀποπτάμενος· ἐμὲ δὲ ὁ γλυκὺς ὕπνος ἀφῆκεν.


ἀλλ' ἄγετ' αἴ κέν πως θωρήξομεν υἷας Ἀχαιῶν·	072
ἀλλ’ ἄγετε σπεύσωμεν, ὅπως ἄν τοὺς υἱοὺς τῶν Ἑλλήνων ὁπλίσωμεν·


πρῶτα δ' ἐγὼν ἔπεσιν πειρήσομαι, ἣ θέμις ἐστί,	073
πρότερον δὲ τῆς γνώμης αὐτῶν ἐγὼ ἀποπειράσομαι λόγοις καθὰ πρέπον ἄν εἴη·


καὶ φεύγειν σὺν νηυσὶ πολυκλήισι κελεύσω·	074
καὶ σὺν σπουδῇ τῆς Τροίας ἀπέρχεσθαι διὰ τῶν πολυκαθέδρων νεῶν προτρέψομαι·


ὑμεῖς δ' ἄλλοθεν ἄλλος ἐρητύειν ἐπέεσσιν.	075
ὑμεῖς δέ, ἄλλος ἀπ’ ἄλλου μέρους ἐπέχετε λόγοις μὴ ἀξιοῦντες ἀπέρχεσθαι.


ἤτοι ὅ γ' ὣς εἰπὼν κατ' ἄρ' ἕζετο, τοῖσι δ' ἀνέστη	076
οὗτος μὲν εἰπὼν ἐκάθισεν· ἐπὶ τούτοις δὲ ἠγέρθη


Νέστωρ, ὅς ῥα Πύλοιο ἄναξ ἦν ἠμαθόεντος,	077
ὁ Νέστωρ, ὅς γε ἦν βασιλεὺς τῆς Πύλου τῆς ἀμμώδους·


ὅ σφιν ἐὺ φρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·	078
οὗτος συνετὸς ὤν ἐδημηγόρησε, καὶ μετὰ τὴν δημηγορίαν ὅ τι δεῖ ποιεῖν αὐτοῖς εἰσηγήσατο, λέγων·


ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες	079
ὦ προσφιλεῖς ἡγεμόνες καὶ βασιλεῖς τῶν Ἑλλήνων,


εἰ μέν τις τὸν ὄνειρον Ἀχαιῶν ἄλλος ἔνισπε	080
εἰ μὲν ἄλλός τις ἀπὸ τῶν Ἀχαιῶν τὸν Ὄνειρον εἶπεν ἰδεῖν,


ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον·	081
ψεῦδος ἄν τοῦτο ἔφημεν εἶναι καὶ ἀφιστάμεθα μᾶλλον


νῦν δ' ἴδεν ὃς μέγ' ἄριστος Ἀχαιῶν εὔχεται εἶναι·	082
ἤ ἐκδεχόμεθα ὅ τι εἶδεν· νῦν δὲ εἶπεν ἰδεῖν, ὅς ἄριστος τῶν Ἑλλήνων διατείνεται εἶναι.


ἀλλ' ἄγετ' αἴ κέν πως θωρήξομεν υἷας Ἀχαιῶν.	083
ἀλλ’ ἄγετε σπεύσωμεν, ὅπως ἄν τοὺς υἱοὺς τῶν Ἑλλήνων ὁπλίσωμεν.


ὣς ἄρα φωνήσας βουλῆς ἐξῆρχε νέεσθαι,	084
οὕτω δὴ εἰπών, τῶν ἐπὶ τῇ βουλῇ προηγεῖτο, ὥστε πορεύεσθαι.


οἳ δ' ἐπανέστησαν πείθοντό τε ποιμένι λαῶν	085
οὗτοι δὲ αὐτοὶ οἱ τῶν σκήπτρων ἐγκρατεῖς βασιλεῖς ἐπείσθησαν τῷ βασιλεῖ τῶν λαῶν,


σκηπτοῦχοι βασιλῆες· ἐπεσσεύοντο δὲ λαοί.	086
καὶ ἀνέστησαν μετ’ αὐτόν· μετ’ ἐκείνους δὲ οἱ λαοὶ ἐκινήθησαν·


ἠΰτε ἔθνεα εἶσι μελισσάων ἁδινάων	087
καθὼς σμήνη μελισσῶν ἀθρόως πετομένων ἔρχονται,


πέτρης ἐκ γλαφυρῆς αἰεὶ νέον ἐρχομενάων,	088
ἀπὸ πέτρας κοίλης ἀεὶ κατὰ τὸ ἔαρ ποιουμένων τὴν πτῆσιν,


βοτρυδὸν δὲ πέτονται ἐπ' ἄνθεσιν εἰαρινοῖσιν·	089
κατὰ στροφὰς δὲ πέτονται ἐπὶ τοῖς ἐαρινοῖς ἄνθεσιν


αἳ μέν τ' ἔνθα ἅλις πεποτήαται, αἳ δέ τε ἔνθα·	090
ἐξηρτημέναι ἀλλήλων, καὶ αἱ μὲν ἐν τούτῳ τῷ μέρει πέτονται ἀρκούντως ἔχουσαι τοῦ πλήθους, αἱ δὲ ἐν τούτῳ·


ὣς τῶν ἔθνεα πολλὰ νεῶν ἄπο καὶ κλισιάων	091
οὕτω τὰ πολυειδῆ γένη τούτων, ἀπὸ τῶν νεῶν καὶ τῶν σκηνῶν


ἠιόνος προπάροιθε βαθείης ἐστιχόωντο	092
πρὸ τοῦ αἰγιαλοῦ τοῦ βαθέος ἐπορεύοντο ἐπ’ ἐκκλησίαν


ἰλαδὸν εἰς ἀγορήν· μετὰ δέ σφισιν ὄσσα δεδήει	093
κατὰ ἴλας καὶ ἑταιρείας· ἐν αὐτοῖς δὲ θεία φήμη


ὀτρύνουσ' ἰέναι Διὸς ἄγγελος· οἳ δ' ἀγέροντο.	094
λαμπρῶς ἐκηρύττετο παρορμῶσα ἔρχεσθαι, ἄγγελος τοῦ Διὸς αὐτόματος δηλονότι· οἱ δὲ ἡθροίζοντο,


τετρήχει δ' ἀγορή, ὑπὸ δὲ στεναχίζετο γαῖα	095
ἐτετάρακτο δῆ ἡ ἀγορά· ὑπήχει δὲ ἡ γῆ τῶν λαῶν βοώντων,


λαῶν ἱζόντων, ὅμαδος δ' ἦν· ἐννέα δέ σφεας	096
καὶ καθιζόντων· βοὴ δὲ σύμμικτος ἦν· ἐννέα δὲ αὐτοὺς


κήρυκες βοόωντες ἐρήτυον, εἴ ποτ' ἀϋτῆς	097
κήρυκες μετέωρον βοῶντες κατέστελλον, ὅπως ἄν τῆς βοῆς


σχοίατ', ἀκούσειαν δὲ διοτρεφέων βασιλήων.	098
ἐπίσχοιεν ἑαυτούς, ἀκούσουσι δὲ τῶν βασιλέων τῶν ὑπὸ τοῦ Διὸς πεπαιδευμένων τὴν βασιλικὴν παιδείαν.


σπουδῇ δ' ἕζετο λαός, ἐρήτυθεν δὲ καθ' ἕδρας	099
ἐκάθισε δὲ ὁ λαὸς τῇ σπουδαίᾳ παρώθησεν τῶν καθιζόντων αὐτόν· κατέσχον δὲ τὰς καθέδρας


παυσάμενοι κλαγγῆς· ἀνὰ δὲ κρείων Ἀγαμέμνων	100
παυσάμενοι τῆς βοῆς. ἀνέστη δὲ ὁ βασιλεὺς Ἀγαμέμνων


ἔστη σκῆπτρον ἔχων τὸ μὲν Ἥφαιστος κάμε τεύχων.	101
τὴν βασιλικὴν ῥάβδον κατέχον· ταύτην μὲν ὁ Ἥφαιστος πονήσας κατεσκεύασεν·


Ἥφαιστος μὲν δῶκε Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι,	102
δέδωκε μὲν οὖν ὁ Ἥφαιστος αὐτὴν τῷ Διὶ τῷ υἱῷ τοῦ Κρόνου τῷ βασιλεῖ·


αὐτὰρ ἄρα Ζεὺς δῶκε διακτόρῳ ἀργεϊφόντῃ·	103
ὁ Ζεὺς δὲ ἔδωκεν αὐτὴν τῷ Ἑρμῇ τῷ μεγαλοφώνῳ, τῷ τὸν Ἄργον τὸν πανόπτην πεφονευκότι·


Ἑρμείας δὲ ἄναξ δῶκεν Πέλοπι πληξίππῳ,	104
ὁ Ἑρμῆς δὲ ὁ ἄναξ ἔδωκε τῷ Πέλοπι τῷ πολεμικῷ·


αὐτὰρ ὃ αὖτε Πέλοψ δῶκ' Ἀτρέϊ ποιμένι λαῶν,	105
ὁ δὲ Πέλοψ ἔδωκε τῷ Ἀτρεῖ τῷ βασιλεῖ τῶν λαῶν·


Ἀτρεὺς δὲ θνῄσκων ἔλιπεν πολύαρνι Θυέστῃ,	106
ὁ Ἀτρεὺς δὲ θνήσκων τῷ ἀδελφῷ Θυέστῃ τῷ πολυθρέμμονι κατέλιπεν·


αὐτὰρ ὃ αὖτε Θυέστ' Ἀγαμέμνονι λεῖπε φορῆναι,	107
ὁ δὲ Θυέστης τῷ Ἀγαμέμνονι κατέλιπε φέρειν,


πολλῇσιν νήσοισι καὶ Ἄργεϊ παντὶ ἀνάσσειν.	108
καὶ ἐν πολλαῖς νήσοις καὶ παντὶ τῷ Ἄργει βασιλεύειν.


τῷ ὅ γ' ἐρεισάμενος ἔπε' Ἀργείοισι μετηύδα·	109
ταύτῃ οὗτος ἐπερεισθείς, λόγους εἰς ἐπήκοον τῶν Ἑλλήνων ἔλεγεν·


ὦ φίλοι ἥρωες Δαναοὶ θεράποντες Ἄρηος	110
ὦ προσφιλεῖς ἥρωες Δαναοί, πολέμων ἔμπειροι, καὶ διὰ τοῦτο τοῦ προστάτου τῶν πολέμων θεοῦ ὑπηρέται,


Ζεύς με μέγα Κρονίδης ἄτῃ ἐνέδησε βαρείῃ,	111
ὁ Ζεύς με ὁ τοῦ Κρόνου υἱός, ἐν βλάβῃ μεγάλως ἐπαχθεῖ ἔδησε,


σχέτλιος, ὃς πρὶν μέν μοι ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν	112
κακωτικός, ὃς πρότερον μὲν ὑπέσχετό μοι, καὶ κατένευσεν,


Ἴλιον ἐκπέρσαντ' εὐτείχεον ἀπονέεσθαι,	113
ἐκπορθήσαντα τὸ καλῶς τετειχισμένον Ἴλιον ἐπανεληλυθέναι οἴκαδε·


νῦν δὲ κακὴν ἀπάτην βουλεύσατο, καί με κελεύει	114
νῦν δὲ κακωτικὴν ἀπάτην ἐβουλεύσατο καὶ προστάττει με


δυσκλέα Ἄργος ἱκέσθαι, ἐπεὶ πολὺν ὤλεσα λαόν.	115
ἄδοξον ἐπὶ Ἄργος ἀφικέσθαι, μεθ’ ὃ πολὺν ἀπώλεσα λαόν.


οὕτω που Διὶ μέλλει ὑπερμενέϊ φίλον εἶναι,	116
οὕτω δὴ φαίνεται προσφιλὲς εἶναι τῷ Διὶ τῷ ὑπερβαλλόντως ἰσχυρῷ,


ὃς δὴ πολλάων πολίων κατέλυσε κάρηνα	117
ὅς δὴ πολλῶν πόλεων ἀκροπόλεις κατέστρεψε,


ἠδ' ἔτι καὶ λύσει· τοῦ γὰρ κράτος ἐστὶ μέγιστον.	118
καὶ ἔτι καταστρέψει· τούτου γὰρ ἡ ἰσχύς ἐστι μεγίστη·


αἰσχρὸν γὰρ τόδε γ' ἐστὶ καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι	119
αἰσχύνης γὰρ ἄξιόν ἐστι τοῦτο καὶ πρὸς τοὺς γενησομένους ἀνθρώπους ἀκούσαι,


μὰψ οὕτω τοιόνδε τοσόνδε τε λαὸν Ἀχαιῶν	120
αὐτὸν μάτην οὕτω τοιοῦτον τὴν ἀρετὴν λαὸν καὶ τοσοῦτον τῷ πλήθει,


ἄπρηκτον πόλεμον πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι	121
ἀνήνυτον πόλεμον πολεμεῖν, καὶ μάχεσθαι


ἀνδράσι παυροτέροισι, τέλος δ' οὔ πώ τι πέφανται·	122
πρὸς ἄνδρας ἐλάττονας τὸν ἀριθμόν· τέλος γὰρ οὐδὲν ἐφάνη·


εἴ περ γάρ κ' ἐθέλοιμεν Ἀχαιοί τε Τρῶές τε	123
ἐὰν γὰρ ἐθελήσωμεν, οἱ Ἕλληνες καὶ οἱ Τρῶες,


ὅρκια πιστὰ ταμόντες ἀριθμηθήμεναι ἄμφω,	124
ἑνωθέντες ἀμφότεροι ἐπὶ ὅρκοις ἀσφαλέσι δι’ ἐντόμων θυμάτων γενομένοις,


Τρῶας μὲν λέξασθαι ἐφέστιοι ὅσσοι ἔασιν,	125
τοὺς Τρῶας μὲν ἀριθμῆσαι πάντας καθ’ ἕνα, ὅσοι εἰσὶν ἐγχώριοι καὶ οἰκίας ἔχοντες,


ἡμεῖς δ' ἐς δεκάδας διακοσμηθεῖμεν Ἀχαιοί,	126
ἡμεῖς δὲ οἱ Ἀχαιοὶ ἵνα εἰς δεκάδας ἐφεξῆς διαταχθείημεν,


Τρώων δ' ἄνδρα ἕκαστοι ἑλοίμεθα οἰνοχοεύειν,	127
ἕκαστον δὲ ἄνδρα τῶν Τρῴων λάβοιμεν ἑκάστῃ δεκάδι ἡμετέρᾳ οἰνοχοεῖν,


πολλαί κεν δεκάδες δευοίατο οἰνοχόοιο.	128
πολλαὶ ἂν δεκάδες ἐνδεεῖς γένοιντο οἰνοχόου·


τόσσον ἐγώ φημι πλέας ἔμμεναι υἷας Ἀχαιῶν	129
τοσοῦτον ἐγὼ διατείνομαι πλείους εἶναι τοὺς Ἕλληνας


Τρώων, οἳ ναίουσι κατὰ πτόλιν· ἀλλ' ἐπίκουροι	130
τῶν Τρῴων, οἳ κατὰ τὴν πόλιν οἰκοῦσιν· ἀλλ’ οἱ σύμμαχοι αὐτοῖς ἄνδρες,


πολλέων ἐκ πολίων ἐγχέσπαλοι ἄνδρες ἔασιν,	131
οἱ τὰ δόρατα κραδαίνειν εἰδότες, οἱ ἐκ πολλῶν πόλεων συνειλεγμένοι εἰσίν,


οἵ με μέγα πλάζουσι καὶ οὐκ εἰῶσ' ἐθέλοντα	132
οἵτινες μεγάλως διαμαρτάνειν τοῦ σκοποῦ με ποιοῦσι, καὶ οὐκ ἐῶσι προθυμούμενον


Ἰλίου ἐκπέρσαι εὖ ναιόμενον πτολίεθρον.	133
ἐκπορθῆσαι τὴν καλῶς οἰκήσεις ἔχουσαν πόλιν τοῦ Ἰλίου.


ἐννέα δὴ βεβάασι Διὸς μεγάλου ἐνιαυτοί,	134
ἐννέα δὲ παρεληλύθασιν ἐνιαυτοὶ τοῦ μεγάλου Διός,


καὶ δὴ δοῦρα σέσηπε νεῶν καὶ σπάρτα λέλυνται·	135
καὶ δὴ τὰ ξύλα τῶν νεῶν σέσηπται, καὶ τὰ σχοινία αὐτῶν διελύθη·


αἳ δέ που ἡμέτεραί τ' ἄλοχοι καὶ νήπια τέκνα	136
αἱ δὲ ἡμέτεραι γυναῖκες καὶ τὰ μικρὰ τέκνα κάθηνται ἐν τοῖς οἴκοις


εἵατ' ἐνὶ μεγάροις ποτιδέγμεναι· ἄμμι δὲ ἔργον	137
προσδεχόμεναι ἡμᾶς· ἡμῖν δὲ τὸ ἔργον


αὔτως ἀκράαντον οὗ εἵνεκα δεῦρ' ἱκόμεσθα.	138
οὕτως ὡς ἔστιν ὁρᾷν ἀτέλεστόν ἐστιν, οὗ χάριν δεῦρο ἀφικόμεθα·


ἀλλ' ἄγεθ' ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντες·	139
ἀλλ’ ἄγετε πειθώμεθα πάντες καθὰ ἂν ἐγὼ εἴπω·


φεύγωμεν σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν·	140
ἀπέλθωμεν ἐνθένδε σὺν σπουδῇ διὰ τῶν νεῶν ἕκαστος εἰς τὴν ἑαυτοῦ πατρίδα·


οὐ γὰρ ἔτι Τροίην αἱρήσομεν εὐρυάγυιαν.	141
οὐκέτι γὰρ τὴν προκαθεζομένην πόλιν τῆς Τροίας πορθήσομεν τὴν πλατεῖς τοὺς στενωποὺς ἔχουσαν.


ὣς φάτο, τοῖσι δὲ θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε	142
οὕτως εἶπεν· ἑκάστου δὲ τούτων πάντων τὴν ψυχὴν ἐν τοῖς στήθεσιν διήγειρε


πᾶσι μετὰ πληθὺν ὅσοι οὐ βουλῆς ἐπάκουσαν·	143
κατὰ τὴν πληθὺν ἐκείνων, ὅσοι οὐκ ἤκουσαν τῆς βουλῆς·


κινήθη δ' ἀγορὴ φὴ κύματα μακρὰ θαλάσσης	144
ἐκινήθη δὲ τὸ συνειλεγμένον πλῆθος, καθὰ τὰ κύματα τὰ βαρέα τῆς θαλάσσης


πόντου Ἰκαρίοιο, τὰ μέν τ' Εὖρός τε Νότος τε	145
τοῦ πελάγους τοῦ Ἰκαρίου, ἃ δὴ Εὖρος τε καὶ Νότος


ὤρορ' ἐπαΐξας πατρὸς Διὸς ἐκ νεφελάων.	146
διήγειρεν ἐμπεσὼν ἀπὸ τῶν νεφελῶν τοῦ πατρὸς πάντων τοῦ Διός·


ὡς δ' ὅτε κινήσῃ Ζέφυρος βαθὺ λήϊον ἐλθὼν	147
ὥσπερ δὲ ὅτε κινήσει Ζέφυρος ἐπελθὼν δασὺ λήϊον


λάβρος ἐπαιγίζων, ἐπί τ' ἠμύει ἀσταχύεσσιν,	148
σφοδρὸς καὶ καταιγιδώδης ἐμπίπτων, καὶ ἐπινεύει τὸ λήιον κατὰ τοὺς ἀστάχυς,


ὣς τῶν πᾶσ' ἀγορὴ κινήθη· τοὶ δ' ἀλαλητῷ	149
οὕτως ἐκινήθη πᾶσα τούτων ἡ ἅθροισις. οἱ δὲ σὺν θορύβῳ


νῆας ἔπ' ἐσσεύοντο, ποδῶν δ' ὑπένερθε κονίη	150
ἐπὶ τὰς ναῦς μετὰ ταραχῆς ἔσπευδον· ὑποκάτωθεν δὲ τῶν ποδῶν κόνις


ἵστατ' ἀειρομένη· τοὶ δ' ἀλλήλοισι κέλευον	151
ὑψουμένη μετέωρος ἦν. οὗτοι δὲ ἀλλήλοις παρεκελεύοντο


ἅπτεσθαι νηῶν ἠδ' ἑλκέμεν εἰς ἅλα δῖαν,	152
ἅπτεσθαι τῶν νεῶν, καὶ ἐπὶ τὴν θάλασσαν αὐτὰς ἕλκειν τὴν τιμίαν,


οὐρούς τ' ἐξεκάθαιρον· ἀϋτὴ δ' οὐρανὸν ἷκεν	153
καὶ τὰ ὀρύγματα δι’ ὧν αἱ νῆες ἕλκονται ἐξεκάθαιρον· ἡ βοὴ δὲ ἐπὶ πολὺ τοῦ ἀέρος ἀφικνεῖτο,


οἴκαδε ἱεμένων· ὑπὸ δ' ᾕρεον ἕρματα νηῶν.	154
προθυμουμένου ἰέναι ἑκάστου ἐπὶ τὸν ἑαυτοῦ οἶκον· ὑφεῖλκον δὲ τὰ ὑπερείσματα τῶν νεῶν.


ἔνθά κεν Ἀργείοισιν ὑπέρμορα νόστος ἐτύχθη	155
ὅτε δὴ ὑποστροφὴ ἂν ἐγένετο τοῖς Ἕλλησι παρὰ τὸ καθῆκον,


εἰ μὴ Ἀθηναίην Ἥρη πρὸς μῦθον ἔειπεν·	156
εἰ μὴ πρὸς τὴν Ἀθηνᾶν ἡ Ἥρα λόγον εἶπε τοιοῦτον·


ὢ πόποι αἰγιόχοιο Διὸς τέκος Ἀτρυτώνη,	157
φεῦ, Ἀθηνᾶ τέκνον τοῦ Διὸς τοῦ τὴν αἰγίδα φοροῦντος ἀήττητε,


οὕτω δὴ οἶκον δὲ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν	158
οὕτω δὴ εἰς τὸν οἶκον ἕκαστος τὸν ἑαυτοῦ εἰς τὴν πατρίδα τὴν προσφιλῆ γῆν


Ἀργεῖοι φεύξονται ἐπ' εὐρέα νῶτα θαλάσσης,	159
οἱ Ἕλληνες φεύξονται κατὰ τὴν πλατεῖαν ἐπιφάνειαν τῆς θαλάσσης,


κὰδ δέ κεν εὐχωλὴν Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ λίποιεν	160
καταλίποιεν δ’ ἂν καύχημα τῷ Πριάμῳ καὶ τοῖς Τρωσὶ


Ἀργείην Ἑλένην, ἧς εἵνεκα πολλοὶ Ἀχαιῶν	161
τὴν Ἑλληνίδα Ἑλένην, δι’ ἣν πολλοὶ ἀπὸ τῶν Ἑλλήνων


ἐν Τροίῃ ἀπόλοντο φίλης ἀπὸ πατρίδος αἴης·	162
ἀπώλοντο ἐν τῇ Τροίᾳ πόρρω τῆς πατρίδος αὐτῶν τῆς προσφιλοῦς γῆς;


ἀλλ' ἴθι νῦν κατὰ λαὸν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων·	163
ἀλλ’ ἄπιθι νῦν ἐπὶ τὸν λαὸν τῶν Ἑλλήνων τῶν χαλκοῖς ὅπλοις ὡπλισμένων,


σοῖς ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρήτυε φῶτα ἕκαστον,	164
διὰ δὲ τῶν σῶν λόγων τῶν τὰς σκληρὰς ὁρμὰς δυναμένων μαλάσσειν, κώλυε ἄνδρα ἕκαστον,


μηδὲ ἔα νῆας ἅλα δ' ἑλκέμεν ἀμφιελίσσας.	165
μὴ δὲ ἔα αὐτοὺς ἕλκειν ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὰς ἀμφοτέρωθεν ἐλαυνομένας ναῦς τῇ ἑλίξει τῶν ἐρετμῶν·


ὣς ἔφατ', οὐδ' ἀπίθησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη,	166
οὕτως εἶπεν. οὐκ ἠπείθησε δὲ ἡ Ἀθηνᾶ ἡ ὀξὺ ὁρῶσα.


βῆ δὲ κατ' Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα·	167
κατέβη δὲ τῆς κορυφῆς τοῦ Ὀλύμπου σὺν σπουδῇ ὁρμήσασα·


καρπαλίμως δ' ἵκανε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν.	168
ταχέως δὲ κατέλαβεν ἐπὶ τὰς ταχείας ναῦς τῶν Ἑλλήνων·


εὗρεν ἔπειτ' Ὀδυσῆα Διὶ μῆτιν ἀτάλαντον	169
εὗρε δὴ τὸν Ὀδυσσέα, τὸν ἰσοστάσιον τὴν σύνεσιν τῷ Διὶ


ἑσταότ'· οὐδ' ὅ γε νηὸς ἐϋσσέλμοιο μελαίνης	170
ἑστῶτα· οὐ δὲ τῆς αὐτοῦ νεὼς οὗτος τῆς εὐκαθέδρης τῆς μελαίνης


ἅπτετ', ἐπεί μιν ἄχος κραδίην καὶ θυμὸν ἵκανεν·	171
ἥπτετο, ἐπεὶ ἀγανάκτησις αὐτὸν κατεῖχε κατὰ τὴν καρδίαν καὶ τὴν ψυχήν.


ἀγχοῦ δ' ἱσταμένη προσέφη γλαυκῶπις Ἀθήνη·	172
ἐγγὺς δὲ στᾶσα ἡ ὀξὺ ὁρῶσα Ἀθηνᾶ πρὸς αὐτὸν εἶπεν·


διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχαν' Ὀδυσσεῦ,	173
ὦ εὐγενὲς Ὀδυσσεῦ, υἱὲ τοῦ Λαέρτου, πόριμε τὰς ἐπινοίας,


οὕτω δὴ οἶκον δὲ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν	174
οὕτω δὴ ἐπὶ τὸν οἶκον ἕκαστος τὸν ἑαυτοῦ εἰς τὴν πατρίδα τὴν προσφιλῆ γῆν


φεύξεσθ' ἐν νήεσσι πολυκλήϊσι πεσόντες,	175
φεύξεσθε ἐν ταῖς πολυκαθέδροις ναυσὶ πεσόντες ὡς μικρόψυχοι καὶ δειλοί,


κὰδ δέ κεν εὐχωλὴν Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ λίποιτε	176
καταλίποιτε δ’ ἄν καύχημα τῷ Πριάμῳ καὶ τοῖς Τρωσὶ


Ἀργείην Ἑλένην, ἧς εἵνεκα πολλοὶ Ἀχαιῶν	177
τὴν Ἑλληνίδα Ἑλένην, δι’ ἣν πολλοὶ ἀπὸ τῶν Ἑλλήνων


ἐν Τροίῃ ἀπόλοντο φίλης ἀπὸ πατρίδος αἴης;	178
ἐν τῇ Τροίᾳ ἀπώλοντο πόρρω τῆς πατρίδος αὐτῶν τῆς προσφιλοῦς γῆς;


ἀλλ' ἴθι νῦν κατὰ λαὸν Ἀχαιῶν, μηδ' ἔτ' ἐρώει,	179
ἀλλ’ ἄπιθι νῦν ἐπὶ τὸν λαὸν τῶν Ἑλλήνων, μὴ δὲ ὑποχώρει,


σοῖς δ' ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρήτυε φῶτα ἕκαστον,	180
διὰ δὲ τῶν σῶν λόγων τῶν τὰς σκληρὰς ὁρμὰς δυναμένων μαλάττειν, κώλυε ἄνδρα ἕκαστον,


μηδὲ ἔα νῆας ἅλα δ' ἑλκέμεν ἀμφιελίσσας.	181
μὴ δ’ ἔα αὐτοὺς ἕλκειν ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὰς ἀμφοτέρωθεν ἐλαυνομένας ναῦς τῇ ἑλίξει τῶν ἐρετμῶν.


ὣς φάθ', ὃ δὲ ξυνέηκε θεᾶς ὄπα φωνησάσης,	182
οὕτως εἶπεν· ὁ δὲ συνῆκε τὴν φωνὴν τῆς θεᾶς φωνησάσης·


βῆ δὲ θέειν, ἀπὸ δὲ χλαῖναν βάλε· τὴν δὲ κόμισσε	183
ἐκινήθη δὲ ὥστε τρέχειν· ἀπέρριψε δὲ τὴν χλαῖναν ἣν ἐφόρει, ὡς ἐμποδών· ἤνεγκε δὲ αὐτὴν


κῆρυξ Εὐρυβάτης Ἰθακήσιος ὅς οἱ ὀπήδει·	184
ὁ κῆρυξ ὁ Εὐρυβάτης ὁ ἀπὸ τῆς Ἰθάκης, ὃς ἠκολούθει αὐτῷ·


αὐτὸς δ' Ἀτρεΐδεω Ἀγαμέμνονος ἀντίος ἐλθὼν	185
αὐτὸς δὲ ἐνώπιον τοῦ Ἀγαμέμνονος τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἀτρέως ἐλθών,


δέξατό οἱ σκῆπτρον πατρώϊον ἄφθιτον αἰεί·	186
τὸ σκῆπτρον αὐτοῦ αἰτήσας ἔλαβε τὸ πατρικόν τό, τῇ διαδοχῇ σωζόμενον ἀεί·


σὺν τῷ ἔβη κατὰ νῆας Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων.	187
σὺν τούτῳ ἀπῆλθεν ἐπὶ τὰς ναῦς τῶν Ἑλλήνων τῶν πολεμιστῶν·


ὅν τινα μὲν βασιλῆα καὶ ἔξοχον ἄνδρα κιχείη	188
ὅντινα μὲν ἄνδρα βασιλέα καὶ ὑπερέχοντα κατέλαβε,


τὸν δ' ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε παραστάς·	189
τοῦτον διὰ πραϋντικῶν λόγων κατεκώλυε πλησίον στάς, λέγων·


δαιμόνι' οὔ σε ἔοικε κακὸν ὣς δειδίσσεσθαι,	190
χάριτος μέτοχε δαιμονίας, ἄλλον τινὰ οὐ σὲ γέ ἐστι πρέπον φοβεῖσθαι ὥσπερ δειλόν·


ἀλλ' αὐτός τε κάθησο καὶ ἄλλους ἵδρυε λαούς·	191
ἀλλὰ κάθησο αὐτὸς σύ, καὶ τοὺς ἄλλους λαοὺς παῦε τοῦ θορύβου·


οὐ γάρ πω σάφα οἶσθ' οἷος νόος Ἀτρεΐωνος·	192
οὐ γὰρ οἶσθα σαφῶς ὁποῖός ἐστιν ὁ σκοπὸς τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἀτρέως·


νῦν μὲν πειρᾶται, τάχα δ' ἴψεται υἷας Ἀχαιῶν.	193
νῦν μὲν ἀποπειρᾶται τῆς γνώμης ἡμῶν· ἴσως δὲ βλάψει τοὺς υἱοὺς τῶν Ἑλλήνων·


ἐν βουλῇ δ' οὐ πάντες ἀκούσαμεν οἷον ἔειπε.	194
οὐ πάντες δὲ ἠκούσαμεν ἐν τῇ βουλῇ ἅπερ εἶπε·


μή τι χολωσάμενος ῥέξῃ κακὸν υἷας Ἀχαιῶν·	195
σκοπῶμεν ἵνα μὴ ὀργισθῇ, καὶ κακωτικόν τι δράσῃ τοὺς υἱοὺς τῶν Ἑλλήνων·


θυμὸς δὲ μέγας ἐστὶ διοτρεφέων βασιλήων,	196
ἡ ὀργὴ δὲ τοῦ βασιλέως τοῦ ὑπὸ τοῦ Διὸς δεδιδαγμένου τὴν βασιλικὴν παιδείαν πρᾶγμά ἐστι μέγα·


τιμὴ δ' ἐκ Διός ἐστι, φιλεῖ δέ ἑ μητίετα Ζεύς.	197
τιμὴ δέ ἐστιν αὐτῷ ἀπὸ τοῦ Διός, φιλεῖ δὲ αὐτὸν ὁ τὴν ἐπιστήμην τοῦ βουλεύεσθαι ἔχων Ζεύς.


ὃν δ' αὖ δήμου τ' ἄνδρα ἴδοι βοόωντά τ' ἐφεύροι,	198
ὅντινα δὲ ἄνδρα δημότην ἴδε καὶ βοῶντα εὗρε,


τὸν σκήπτρῳ ἐλάσασκεν ὁμοκλήσασκέ τε μύθῳ·	199
τῇ ῥάβδῳ πλήττων αὐτὸν ὤθει, καὶ ἠπείλει αὐτὸν διὰ λόγου λέγων·


δαιμόνι' ἀτρέμας ἧσο καὶ ἄλλων μῦθον ἄκουε,	200
πολυπραγμοσύνῃ κεκρατημένε, ὡς ἀπὸ μοίρας δαίμονος, ἐν ἡσυχίᾳ κάθησο, καὶ λόγον ἄκουε ἄλλων,


οἳ σέο φέρτεροί εἰσι, σὺ δ' ἀπτόλεμος καὶ ἄναλκις	201
οἵ κρείττονές εἰσι σοῦ· σὺ γὰρ ἀνεπιτήδειος ἐπὶ πόλεμον καὶ ἀνίσχυρος,


οὔτέ ποτ' ἐν πολέμῳ ἐναρίθμιος οὔτ' ἐνὶ βουλῇ·	202
οὔτε ἐν πολέμῳ ποτὲ χρήσιμος εἶ, καὶ ἐν ἀριθμῷ, οὔτε ἐν βουλῇ.


οὐ μέν πως πάντες βασιλεύσομεν ἐνθάδ' Ἀχαιοί·	203
οὐ δὴ πάντες οἱ Ἀχαιοὶ βασιλεύσομεν ἐνθάδε,


οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη· εἷς κοίρανος ἔστω,	204
οὐκ ἀγαθὸν ἡ πολυαρχία· εἷς ἄρχων ἔστω,


εἷς βασιλεύς, ᾧ δῶκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω	205
εἷς βασιλεύς, ἐκεῖνος, ᾧ ἔδωκεν ὁ Ζεὺς τὴν βασιλείαν ὁ υἱὸς τοῦ Κρόνου


σκῆπτρόν τ' ἠδὲ θέμιστας, ἵνά σφισι βουλεύῃσι.	206
τοῦ εἰς ἑαυτὸν ἐπεστραμμένου καὶ ἑαυτὸν νοοῦντος, καὶ τὴν τοῦ δικάζειν ἐξουσίαν, ὅπως τῶν ἄλλων βασιλεύῃ.


ὣς ὅ γε κοιρανέων δίεπε στρατόν· οἳ δ' ἀγορὴν δὲ	207
τοῦτον τὸν τρόπον οὗτος ὁ βασιλεὺς ἁρμόζοντα ἔργα πράττων, διέταττε τὸν στρατόν· οἱ δὲ ἐπ’ ἐκκλησίαν


αὖτις ἐπεσσεύοντο νεῶν ἄπο καὶ κλισιάων	208
ἐπανῄεσαν ἀπὸ τῶν νεῶν, καὶ ἀπὸ τῶν σκηνῶν


ἠχῇ, ὡς ὅτε κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης	209
σὺν ἤχῳ. ὥσπερ ὅτε κῦμα θαλάσσης τῆς πολυταράχου


αἰγιαλῷ μεγάλῳ βρέμεται, σμαραγεῖ δέ τε πόντος.	210
ἐν αἰγιαλῷ πλατεῖ ἦχον ποιεῖ, λαμπρὸν δὲ ὁ πόντος ἠχεῖ.


ἄλλοι μέν ῥ' ἕζοντο, ἐρήτυθεν δὲ καθ' ἕδρας·	211
οἱ ἄλλοι μὲν δὴ πάντες ἐκάθισαν, κατέσχον δὲ τὰς καθέδρας.


Θερσίτης δ' ἔτι μοῦνος ἀμετροεπὴς ἐκολῴα,	212
ὁ Θερσίτης δὲ μόνος ὁ ἀπεραντολόγος ἔτι ἐθορύβει,


ὃς ἔπεα φρεσὶν ᾗσιν ἄκοσμά τε πολλά τε ᾔδη	213
ὅς δὴ λόγους ᾔδει μάτην πολλοὺς, καὶ ἀτάκτους κατὰ τὸν ἑαυτοῦ λογισμόν· ᾔδει δὲ


μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον, ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν,	214
λοιδορεῖσθαι τοῖς βασιλεῦσι ἀκόσμως, ἀλλ’ οὐ τοὺς ἄλλους ἔπειθεν·


ἀλλ' ὅ τι οἱ εἴσαιτο γελοίϊον Ἀργείοισιν	215
ὅ τι γὰρ ἂν αὐτῷ ἔδοξε, γελοῖον ἐδόκει τοῖς Ἕλλησιν εἶναι·


ἔμμεναι· αἴσχιστος δὲ ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθε·	216
δυσειδέστατος δὲ ἀνὴρ οὗτος ἐπὶ τὸ Ἴλιον ἀφίκετο·


φολκὸς ἔην, χωλὸς δ' ἕτερον πόδα· τὼ δέ οἱ ὤμω	217
διάστροφος ἦν τοὺς ὀφθαλμούς, χωλὸς δὲ τὸν ἕτερον πόδα· οἱ δὲ ὤμοι αὐτῷ κυρτοὶ ἦσαν


κυρτὼ ἐπὶ στῆθος συνοχωκότε· αὐτὰρ ὕπερθε	218
ἐπὶ τὸ στῆθος συνερχόμενοι· ἐπάνω δὲ προμήκης ἦν τὴν κεφαλήν·


φοξὸς ἔην κεφαλήν, ψεδνὴ δ' ἐπενήνοθε λάχνη.	219
λεπτὴ δὲ καὶ ἀραιὰ ἦν αὐτῇ τρίχωσις ἐσπαρμένη.


ἔχθιστος δ' Ἀχιλῆϊ μάλιστ' ἦν ἠδ' Ὀδυσῆϊ·	220
μεμισημένος δὲ ἦν μάλιστα πάντων τῷ Ἀχιλλεῖ καὶ τῷ Ὀδυσσεῖ·


τὼ γὰρ νεικείεσκε· τότ' αὖτ' Ἀγαμέμνονι δίῳ	221
τούτους γὰρ ἐλοιδόρει. τότε δὴ πρὸς τὸν ἔνδοξον Ἀγαμέμνονα


ὀξέα κεκλήγων λέγ' ὀνείδεα· τῷ δ' ἄρ' Ἀχαιοὶ	222
μετεώρῳ καὶ λεπτῇ φωνῇ λοιδορίας ἀπέτεινε· κατὰ τούτου δὲ οἱ Ἀχαιοὶ


ἐκπάγλως κοτέοντο νεμέσσηθέν τ' ἐνὶ θυμῷ.	223
κότον ἔσχον πολύν, ὥστ’ ἔκπληξιν ἐμποιεῖν, καὶ ἀγανάκτησιν δικαίαν ἐν τῇ ψυχῇ ἕκαστος τῇ ἑαυτοῦ.


αὐτὰρ ὃ μακρὰ βοῶν Ἀγαμέμνονα νείκεε μύθῳ·	224
ὁ δὲ μετεώρῳ φωνῇ βοῶν, ἐλοιδόρει τὸν Ἀγαμέμνονα λέγων·


Ἀτρεΐδη τέο δ' αὖτ' ἐπιμέμφεαι ἠδὲ χατίζεις;	225
”ὦ υἱὲ τοῦ Ἀτρέως, τίνος ἔχεις χρείαν, καὶ ἕνεκα τίνος μέμφῃ;


πλεῖαί τοι χαλκοῦ κλισίαι, πολλαὶ δὲ γυναῖκες	226
πεπληρωμέναι σοι αἱ σκηναί εἰσι ὅπλων καὶ σκευῶν χαλκῶν· πολλαὶ δὲ γυναῖκές εἰσιν


εἰσὶν ἐνὶ κλισίῃς ἐξαίρετοι, ἅς τοι Ἀχαιοὶ	227
ἐν ταῖς σκηναῖς ἐξαίρετοι, ἅς σοι ἡμεῖς οἱ Ἕλληνες


πρωτίστῳ δίδομεν εὖτ' ἂν πτολίεθρον ἕλωμεν.	228
πρώτιστα πάντων δίδομεν, ἐπειδὰν πορθήσωμεν πόλιν·


ἦ ἔτι καὶ χρυσοῦ ἐπιδεύεαι, ὅν κέ τις οἴσει	229
ἢ ἔτι καὶ χρυσοῦ ἔχεις χρείαν, ὃν ἄν τις


Τρώων ἱπποδάμων ἐξ Ἰλίου υἷος ἄποινα,	230
ἀπὸ τῶν Τρῴων τῶν πολεμιστῶν κομίσῃ ἀπὸ τοῦ Ἰλίου, λύτρα τοῦ ἑαυτοῦ υἱοῦ,


ὅν κεν ἐγὼ δήσας ἀγάγω ἢ ἄλλος Ἀχαιῶν,	231
ὃν ἂν ἐγὼ συνδήσας ἀγάγω ἢ ἄλλος ἀπὸ τῶν Ἑλλήνων,


ἠὲ γυναῖκα νέην, ἵνα μίσγεαι ἐν φιλότητι,	232
ἢ καὶ γυναῖκα ἂν ἀγάγω νέαν, ἵνα συγγίνῃ αὐτῇ ἐν φιλοφροσύνῃ,


ἥν τ' αὐτὸς ἀπονόσφι κατίσχεαι; οὐ μὲν ἔοικεν	233
ἣν ἂν αὐτὸς κατὰ βιαίαν ἀφαίρεσιν λαβὼν ἔχοις; οὐ μὴν πρέπει


ἀρχὸν ἐόντα κακῶν ἐπιβασκέμεν υἷας Ἀχαιῶν.	234
ἀρχηγὸν ὄντα τῶν Ἑλλήνων, ἐπὶ κακῶν ἐπιβιβάζειν αὐτούς.


ὦ πέπονες κάκ' ἐλέγχε' Ἀχαιΐδες οὐκέτ' Ἀχαιοὶ	235
ὦ ἄνανδροι καὶ ἐκλελυμένοι Ἕλληνες λίαν, κακῶς ἐπονείδιστοι, γυναῖκες, καὶ Ἀχαιΐδες, οὐκέτι ἄνδρες, καὶ Ἀχαιοί,


οἴκαδέ περ σὺν νηυσὶ νεώμεθα, τόνδε δ' ἐῶμεν	236
ἄγετε, ἀπερχώμεθα ἐπὶ τὸν οἶκον ἕκαστος τὸν ἑαυτοῦ,


αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ γέρα πεσσέμεν, ὄφρα ἴδηται	237
τοῦτον δὲ ἐάσωμεν αὐτοῦ ἐν τῇ Τροίᾳ τὰ γέρα καρποῦσθαι, ἵνα γνοίῃ,


ἤ ῥά τί οἱ χἠμεῖς προσαμύνομεν ἦε καὶ οὐκί·	238
ἢ καὶ ἡμεῖς βοηθοῦμεν αὐτῷ τί, ἢ καὶ οὐχί·


ὃς καὶ νῦν Ἀχιλῆα ἕο μέγ' ἀμείνονα φῶτα	239
ὃς καὶ τὸν Ἀχιλλέα πρὸ ὀλίγου ἄνδρα πολὺ αὐτοῦ κρείττονα


ἠτίμησεν· ἑλὼν γὰρ ἔχει γέρας αὐτὸς ἀπούρας.	240
ἄτιμον ἐποίησεν· ἀφείλετο γὰρ αὐτὸς τὸ γέρας αὐτοῦ.


ἀλλὰ μάλ' οὐκ Ἀχιλῆϊ χόλος φρεσίν, ἀλλὰ μεθήμων·	241
ἀλλ' οὐκ ἐμμένει οὐδαμῶς τῇ ψυχῇ τοῦ Ἀχιλλέως ὀργή, ἀλλ' ἀμελητής ἐστι τῆς ὀργῆς καὶ ἀμήνιτος.


ἦ γὰρ ἂν Ἀτρεΐδη νῦν ὕστατα λωβήσαιο·	242
ὄντως γάρ, Ἀτρείδη, εἰ μὴ τοῦτ' ἦν, νῦν ἐσχάτως ὑβρίσθης ἄν.


ὣς φάτο νεικείων Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν,	243
οὕτως εἶπεν ὁ Θερσίτης λοιδορῶν τὸν Ἀγαμέμνονα τὸν βασιλέα τοῦ πλήθους.


Θερσίτης· τῷ δ' ὦκα παρίστατο δῖος Ὀδυσσεύς,	244
παρ’ αὐτῷ δὲ ταχέως ἐλθὼν ὁ ἔνδοξος Ὀδυσσεύς, ἔστη,


καί μιν ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ·	245
καὶ ταυρηδὸν αὐτὸν ἰδών, σκληρῷ λόγῳ ἐπέπληξεν εἰπών·


Θερσῖτ' ἀκριτόμυθε, λιγύς περ ἐὼν ἀγορητής,	246
ὦ Θερσίτα ἀπεραντολόγε, καίπερ ὢν ὀξύφωνος δημηγόρος,


ἴσχεο, μηδ' ἔθελ' οἶος ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν·	247
ἔπεχε σαυτόν, μὴ δὲ ἔθελε μόνος λοιδορεῖσθαι τοῖς βασιλεῦσιν·


οὐ γὰρ ἐγὼ σέο φημὶ χερειότερον βροτὸν ἄλλον	248
διατείνομαι γὰρ ἐγὼ μηδένα ἄλλον βροτὸν εἶναι χείρονα σοῦ ἐκείνων,


ἔμμεναι, ὅσσοι ἅμ' Ἀτρεΐδῃς ὑπὸ Ἴλιον ἦλθον.	249
ὅσοι σὺν τοῖς Ἀτρείδαις ἐπὶ τὸ Ἴλιον ἦλθον·


τὼ οὐκ ἂν βασιλῆας ἀνὰ στόμ' ἔχων ἀγορεύοις,	250
διὰ τοῦτο μὴ τοὺς βασιλεῖς ἐπὶ τοῦ στόματος ἔχων καὶ τῆς προχείρου μνήμης πρόφερε,


καί σφιν ὀνείδεά τε προφέροις, νόστόν τε φυλάσσοις.	251
καὶ λοιδορίας πρὸς αὐτοὺς ἀπότεινε, καὶ εὐκαιρίαν εἰς ὑποστροφῆς παρώθησιν παρατήρει·


οὐδέ τί πω σάφα ἴδμεν ὅπως ἔσται τάδε ἔργα,	252
οὔπω γὰρ οὐδαμῶς οἴδαμεν σαφῶς ὅπως ἀποβήσεται τοῦτο τὸ τῆς ὑποστροφῆς ἔργον·


ἢ εὖ ἦε κακῶς νοστήσομεν υἷες Ἀχαιῶν.	253
ἢ καλῶς τὴν ἐπαναστροφὴν ποιησόμεθα οἱ Ἕλληνες ἢ κακῶς·


τὼ νῦν Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν	254
ἐφ’ ᾧ σύ, τῷ τῆς ὑποστροφῆς δηλονότι, κάθησαι λοιδορίας προφέρων τῷ Ἀγαμέμνονι


ἧσαι ὀνειδίζων, ὅτι οἱ μάλα πολλὰ διδοῦσιν	255
τῷ βασιλεῖ τῶν λαῶν, ὅτι αὐτῷ μάλα πολλὰ διδοῦσιν


ἥρωες Δαναοί· σὺ δὲ κερτομέων ἀγορεύεις.	256
οἱ ἥρωες οἱ Δαναοί· σὺ δὲ δάκνοντας λόγους προφέρων δημηγορεῖς.


ἀλλ' ἔκ τοι ἐρέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·	257
ἀλλ’ ἐρῶ σοι, τοῦτο δέ, ὃ ἐρῶ καὶ τετελεσμένον ἔσται·


εἴ κ' ἔτι σ' ἀφραίνοντα κιχήσομαι ὥς νύ περ ὧδε,	258
ἐὰν εἰς τὸ ἐπιὸν ἀνοηταίνοντά σε καταλάβω ὡς ἐν τῷ παρόντι,


μηκέτ' ἔπειτ' Ὀδυσῆϊ κάρη ὤμοισιν ἐπείη,	259
μηκέτι δὴ ἐμοὶ τῷ Ὀδυσσεῖ ἡ κεφαλὴ ἐπὶ τοῖς ὤμοις εἴη,


μηδ' ἔτι Τηλεμάχοιο πατὴρ κεκλημένος εἴην,	260
μὴ δὲ τοῦ Τηλεμάχου πατὴρ εἰς τὸ ἑξῆς κεκλημένος εἴην,


εἰ μὴ ἐγώ σε λαβὼν ἀπὸ μὲν φίλα εἵματα δύσω,	261
εἰ μὴ ἐγὼ λαβών σε, ἀποδύσω μὲν τὰ προσφιλῇ ἱμάτια,


χλαῖνάν τ' ἠδὲ χιτῶνα, τά τ' αἰδῶ ἀμφικαλύπτει,	262
τὴν χλαῖναν, καὶ τὸν χιτῶνα, καὶ τὰ ἐνδοτέρω, ἃ τὴν σάρκα καὶ τὰ αἰδοῖα περικαλύπτει,


αὐτὸν δὲ κλαίοντα θοὰς ἐπὶ νῆας ἀφήσω	263
σὲ δὲ κλαίοντα ἐπὶ τὰς ταχείας ναῦς ἀπολύσω ἀπρεπέσι


πεπλήγων ἀγορῆθεν ἀεικέσσι πληγῇσιν.	264
πληγαῖς αἰκισάμενος ἐπὶ τοῦ πόντου ἔνθα τὸ πλῆθος ἀθροίζεται.


ὣς ἄρ' ἔφη, σκήπτρῳ δὲ μετάφρενον ἠδὲ καὶ ὤμω	265
οὕτω δὴ ἔφη· διὰ δὲ τοῦ σκήπτρου τὸ μετάφρενον αὐτῷ καὶ τοὺς ὤμους


πλῆξεν· ὃ δ' ἰδνώθη, θαλερὸν δέ οἱ ἔκπεσε δάκρυ·	266
ἔπληξεν· ὁ δὲ κατὰ τὸ ἰνίον ἐκάμφθη, καθαρὸν δὲ δάκρυον


σμῶδιξ δ' αἱματόεσσα μεταφρένου ἐξυπανέστη	267
καὶ διαφανὲς ἀπὸ τῶν ὀμμάτων αὐτοῦ ἐξωγκώθη


σκήπτρου ὕπο χρυσέου· ὃ δ' ἄρ' ἕζετο τάρβησέν τε,	268
διὰ τοῦ σκήπτρου τοῦ χρυσῷ κεκοσμημένου· ὁ δὲ ἐφοβήθη καὶ ἐκάθισεν·


ἀλγήσας δ' ἀχρεῖον ἰδὼν ἀπομόρξατο δάκρυ.	269
ὀδυνηθεὶς δὲ ἀκαίρως, καὶ ἐπ’ οὐδεμίᾳ χρείᾳ ἰδὼν, ἐδακρυρρόησεν·


οἳ δὲ καὶ ἀχνύμενοί περ ἐπ' αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν·	270
οἱ δὲ καίπερ λυπούμενοι ἐπ’ αὐτῷ ἡδέως ἐγέλασαν·


ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·	271
οὕτω δ’ ἂν εἶπε τις ἰδὼν εἰς ἄλλον πλησίον παρόντα.


ὢ πόποι ἦ δὴ μυρί' Ὀδυσσεὺς ἐσθλὰ ἔοργε	272
φεῦ· ὄντως δὴ μυρία καλὰ ὁ Ὀδυσσεὺς εἴργασται,


βουλάς τ' ἐξάρχων ἀγαθὰς πόλεμόν τε κορύσσων·	273
ἐπὶ βουλάς τε προηγούμενος ἀγαθὰς, καὶ ἐπὶ πόλεμον ὁπλίζων·


νῦν δὲ τόδε μέγ' ἄριστον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν,	274
νῦν δὲ τοῦτο ἄριστον ἐν τοῖς Ἕλλησιν ἐποίησεν,


ὃς τὸν λωβητῆρα ἐπεσβόλον ἔσχ' ἀγοράων.	275
ὃς τὸν ὑβριστὴν βλάσφημον ἐπέσχε τῶν δημηγοριῶν·


οὔ θήν μιν πάλιν αὖτις ἀνήσει θυμὸς ἀγήνωρ	276
οὐ δὴ αὐτὸν ἀναπείσει πάλιν ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἡ ὑπερήφανος


νεικείειν βασιλῆας ὀνειδείοις ἐπέεσσιν.	277
ἐνοχλεῖν τοὺς βασιλεῖς δι’ ὑβριστικῶν λόγων.


ὣς φάσαν ἣ πληθύς· ἀνὰ δ' ὃ πτολίπορθος Ὀδυσσεὺς	278
οὕτως εἶπε τὸ πλῆθος. ἀνέστη δὲ ὁ Ὀδυσσεὺς ὁ ταῖς αὐτοῦ μηχαναῖς πορθῶν τὰς πόλεις,


ἔστη σκῆπτρον ἔχων· παρὰ δὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη	279
ῥάβδον κατέχων βασιλικήν· παρ’ αὐτῷ δὲ ἱσταμένη ἡ ὀξὺ ὁρῶσα Ἀθηνᾶ,


εἰδομένη κήρυκι σιωπᾶν λαὸν ἀνώγει,	280
κήρυκι ὡμοιωμένη, σιωπᾷν προσέταττε τὸν λαὸν,


ὡς ἅμα θ' οἳ πρῶτοί τε καὶ ὕστατοι υἷες Ἀχαιῶν	281
ἵνα ὁμοῦ οἱ πρῶτοι τε καὶ ἔσχατοι Ἕλληνες


μῦθον ἀκούσειαν καὶ ἐπιφρασσαίατο βουλήν·	282
τὸν λόγον ἀκούσαιεν, καὶ τὴν βουλὴν γνοῖεν·


ὅ σφιν ἐὺ φρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·	283
ὅς γε καλῶς φρονῶν ἐφ’ οἷς ἔμελλε λέγειν, ἐδημηγόρησε, καὶ μετεῖπεν·


Ἀτρεΐδη νῦν δή σε ἄναξ ἐθέλουσιν Ἀχαιοὶ	284
ὦ υἱὲ τοῦ Ἀτρέως, νῦν δή σε, βασιλεῦ, ἐθέλουσιν οἱ Ἕλληνες


πᾶσιν ἐλέγχιστον θέμεναι μερόπεσσι βροτοῖσιν,	285
ἐφύβριστον ποιῆσαι πρὸς πάντας τοὺς ποικίλην ἔχοντας τὴν φωνὴν ἀνθρώπους·


οὐδέ τοι ἐκτελέουσιν ὑπόσχεσιν ἥν περ ὑπέσταν	286
οὐδὲ ἐκτελοῦσι τὴν ὑπόσχεσιν, ἥν σοι ὑπέσχοντο


ἐνθάδ' ἔτι στείχοντες ἀπ' Ἄργεος ἱπποβότοιο	287
ἔτι δεῦρο ἰόντες, ἀπὸ τοῦ Ἄργους τοῦ ἱπποτρόφου λέγω,


Ἴλιον ἐκπέρσαντ' εὐτείχεον ἀπονέεσθαι.	288
ἐκπορθήσαντι σὺν αὐτοῖς τὸ καλῶς ἐκτισμένον Ἴλιον ἀπελθεῖν·


ὥς τε γὰρ ἢ παῖδες νεαροὶ χῆραί τε γυναῖκες	289
ὥσπερ γὰρ ἢ παῖδες ἁπαλοὶ, ἢ καὶ χῆραι γυναῖκες


ἀλλήλοισιν ὀδύρονται οἶκον δὲ νέεσθαι.	290
πρὸς ἀλλήλους ὀδύρονται ἐπὶ τῷ ἀπιέναι οἴκαδε·


ἦ μὴν καὶ πόνος ἐστὶν ἀνιηθέντα νέεσθαι·	291
ὄντως δὴ καὶ κάματος ἔνεστι τῷ πράγματι, ὥστε ἀλγήσαντά τινα ἀπιέναι ζητεῖν,


καὶ γάρ τίς θ' ἕνα μῆνα μένων ἀπὸ ἧς ἀλόχοιο	292
καὶ γὰρ ἕνα μῆνά τις μένων πόρρω τῆς αὐτοῦ γυναικὸς


ἀσχαλάᾳ σὺν νηὶ πολυζύγῳ, ὅν περ ἄελλαι	293
σὺν νηὶ πολυκαθέδρῃ, ἣν ἂν χειμεριναὶ θύελλαι συστρέφωσι,


χειμέριαι εἰλέωσιν ὀρινομένη τε θάλασσα·	294
καὶ θάλαττα διεγειρομένη ἀσχόλει·


ἡμῖν δ' εἴνατός ἐστι περιτροπέων ἐνιαυτὸς	295
ἡμῖν δὲ ἔνατός ἐστιν ἤδη ἐνιαυτὸς συμπληρούμενος τῇ περιφορᾷ τοῦ ἡλίου


ἐνθάδε μιμνόντεσσι· τὼ οὐ νεμεσίζομ' Ἀχαιοὺς	296
ἐνταῦθα μένουσι· δι’ ὃ τοὺς Ἀχαιοὺς οὐ μέμφομαι


ἀσχαλάαν παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν· ἀλλὰ καὶ ἔμπης	297
ἐπὶ τῷ ἀγανακτεῖν παρὰ ταῖς ναυσὶ ταῖς μελαίναις· πάλλ’ ὅμως καὶ οὕτω τοῦ πράγματος ἔχοντος,


αἰσχρόν τοι δηρόν τε μένειν κενεόν τε νέεσθαι.	298
ἀπρεπές ἐστι ἐπὶ πολύν τε χρόνον μένειν τινά, εἶτα ἄπρακτον ἀπέρχεσθαι·


τλῆτε φίλοι, καὶ μείνατ' ἐπὶ χρόνον ὄφρα δαῶμεν	299
καρτερήσατε φίλοι, καί ἀναμείνατε μέχρι τινὸς χρόνου, ἵνα γνῶμεν


ἢ ἐτεὸν Κάλχας μαντεύεται ἦε καὶ οὐκί.	300
εἰ ἀληθῶς ὁ Κάλχας μαντεύεται ἢ καὶ οὐχὶ·


εὖ γὰρ δὴ τόδε ἴδμεν ἐνὶ φρεσίν, ἐστὲ δὲ πάντες	301
καλῶς γὰρ τοῦτο οἴδαμεν ἐν τῇ ψυχῇ ἕκαστος τῇ ἑαυτοῦ, ὑπάρχετε δὲ πάντες


μάρτυροι, οὓς μὴ κῆρες ἔβαν θανάτοιο φέρουσαι·	302
μάρτυρες, οὓς μὴ θανάτου μοῖραι ἀπῆλθον φέρουσαι·


χθιζά τε καὶ πρωίζ' ὅτ' ἐς Αὐλίδα νῆες Ἀχαιῶν	303
τὸ χθὲς καὶ πρώην λέγω γεγονός, ὅτε εἰς τὴν Αὐλίδα αἱ νῆες τῶν Ἀχαιῶν


ἠγερέθοντο κακὰ Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ φέρουσαι,	304
ἠθροίζοντο, βλάβην ἐπιφέρουσαι τῷ Πριάμῳ, καὶ τοῖς Τρωσίν·


ἡμεῖς δ' ἀμφὶ περὶ κρήνην ἱεροὺς κατὰ βωμοὺς	305
ἡμεῖς περὶ τὴν πηγὴν καὶ τὸν βωμὸν τὸν ἱερὸν


ἕρδομεν ἀθανάτοισι τεληέσσας ἑκατόμβας	306
ἐθύομεν τοῖς θεοῖς θυσίας ἀπὸ τελείων ζώων


καλῇ ὑπὸ πλατανίστῳ ὅθεν ῥέεν ἀγλαὸν ὕδωρ·	307
ὑπὸ τῇ εὐφυεῖ πλατάνῳ, ὅθεν ἔρρει διειδὲς ὕδωρ,


ἔνθ' ἐφάνη μέγα σῆμα· δράκων ἐπὶ νῶτα δαφοινὸς	308
ὅπου ἐφάνη μέγα σημεῖον, δράκων κατὰ τὰ νῶτα φονικούς, στίλβοντας ἔχων τοὺς ὀφθαλμούς,


σμερδαλέος, τόν ῥ' αὐτὸς Ὀλύμπιος ἧκε φόως δέ,	309
ὃν δὴ αὐτὸς ὁ οὐράνιος Ζεύς ἔπεμψεν εἰς τὸ φῶς·


βωμοῦ ὑπαΐξας πρός ῥα πλατάνιστον ὄρουσεν.	310
ὑποκάτωθεν δὲ τοῦ βωμοῦ ἑρπύσας ἐπὶ τὴν πλάτανον ὥρμησεν,


ἔνθα δ' ἔσαν στρουθοῖο νεοσσοί, νήπια τέκνα,	311
ὅπου δὴ ἦσαν νεόττια στρουθοῦ, ἀρτιγέννητα τέκνα ὀκτώ,


ὄζῳ ἐπ' ἀκροτάτῳ πετάλοις ὑποπεπτηῶτες	312
ἐπὶ τῷ ἀκροτάτῳ κλάδῳ τοῖς φύλλοις ὑποκείμενα·


ὀκτώ, ἀτὰρ μήτηρ ἐνάτη ἦν ἣ τέκε τέκνα·	313
ἡ μήτηρ δὲ ἦν ἐνάτη, ἣ τὰ τέκνα ἔτεκε.


ἔνθ' ὅ γε τοὺς ἐλεεινὰ κατήσθιε τετριγῶτας·	314
ἐκεῖ δὴ οὗτος κατήσθιε ταῦτα ἐλεεινῶς τρίζοντα·


μήτηρ δ' ἀμφεποτᾶτο ὀδυρομένη φίλα τέκνα·	315
ἡ μήτηρ δὲ αὐτῶν περιεπέτετο ὀδυρομένη τὰ προσφιλῆ τέκνα·


τὴν δ' ἐλελιξάμενος πτέρυγος λάβεν ἀμφιαχυῖαν.	316
ταύτην κάμψας ἑαυτὸν ἀπὸ τῆς πτέρυγος κατέσχεν σὺν γόῳ πετομένην.


αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ τέκνα φάγε στρουθοῖο καὶ αὐτήν,	317
ἐπεὶ δὲ κατέφαγε τὰ τέκνα τῆς στρουθοῦ καὶ αὐτήν,


τὸν μὲν ἀρίζηλον θῆκεν θεὸς ὅς περ ἔφηνε·	318
τοῦτον μὲν διάδηλον ἐποίησεν ὁ θεὸς, ὃς αὐτὸν εἰς φῶς ἤγαγε·


λᾶαν γάρ μιν ἔθηκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω·	319
λίθον γὰρ αὐτὸν ἐποίησεν ὁ υἱὸς τοῦ Κρόνου τοῦ εἰς ἑαυτὸν ἐπεστραμμένου, καὶ ἑαυτὸν νοοῦντος·


ἡμεῖς δ' ἑσταότες θαυμάζομεν οἷον ἐτύχθη.	320
ἡμεῖς δὲ ἑστῶτες ἐθαυμάζομεν διὰ τὸ πρᾶγμα, ὃ ἐγένετο.


ὡς οὖν δεινὰ πέλωρα θεῶν εἰσῆλθ' ἑκατόμβας,	321
ἐπεὶ οὖν μεγάλως φοβερά πράγματα εἰς τὰς τῶν θεῶν ἀφίκετο θυσίας,


Κάλχας δ' αὐτίκ' ἔπειτα θεοπροπέων ἀγόρευε·	322
ὁ Κάλχας αὐτίκα δὴ μαντευόμενος ἠγόρευεν οὕτω·


τίπτ' ἄνεῳ ἐγένεσθε κάρη κομόωντες Ἀχαιοί;	323
τί δή ποτε ἄφωνοι μετ’ ἐκπλήξεως ἐγένεσθε, ὦ τὴν κόμην τρέφοντες Ἀχαιοὶ,


ἡμῖν μὲν τόδ' ἔφηνε τέρας μέγα μητίετα Ζεὺς	324
ἡμῖν μὲν τοῦτο τὸ μέγα τέρας εἰς φῶς ἤγαγεν ὁ τὴν τοῦ βουλεύεσθαι ἐπιστήμην ἔχων Ζεὺς,


ὄψιμον ὀψιτέλεστον, ὅου κλέος οὔ ποτ' ὀλεῖται.	325
βραδὺ καὶ ὀψὲ τοῦ χρόνου ἀποβησόμενον, οὗτινος ἡ φήμη οὐκέτι ποτὲ ἀπολεῖται·


ὡς οὗτος κατὰ τέκνα φάγε στρουθοῖο καὶ αὐτὴν	326
ὥσπερ γὰρ οὗτος κατέφαγε τὰ τέκνα τοῦ στρουθοῦ καὶ αὐτὸν,


ὀκτώ, ἀτὰρ μήτηρ ἐνάτη ἦν ἣ τέκε τέκνα,	327
ὀκτὼ ὄντα, ἡ μήτηρ δὲ ἦν ἐνάτη, ἣ τὰ τέκνα ἔτεκε,


ὣς ἡμεῖς τοσσαῦτ' ἔτεα πτολεμίξομεν αὖθι,	328
οὕτως ἡμεῖς ἐπὶ τοσαῦτα ἔτη πολεμήσομεν ἐκεῖ, ἐν τῇ Τροίᾳ δηλονότι·


τῷ δεκάτῳ δὲ πόλιν αἱρήσομεν εὐρυάγυιαν.	329
κατὰ δὲ τὸ δέκατον ἔτος τὴν πόλιν ἐκπορθήσομεν τὴν πλατεῖς τοὺς στενωποὺς ἔχουσαν.


κεῖνος τὼς ἀγόρευε· τὰ δὴ νῦν πάντα τελεῖται.	330
ἐκεῖνος οὕτως ἠγόρευεν ἑρμηνεύων τὸ τέρας· ταῦτα δὲ νῦν πάντα τελεῖται·


ἀλλ' ἄγε μίμνετε πάντες ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ	331
ἀλλὰ μένετε ἐνταῦθα πάντες πολεμισταὶ Ἀχαιοὶ,


αὐτοῦ εἰς ὅ κεν ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἕλωμεν.	332
ἕως οὗ ὢν τὴν μεγάλην πόλιν τοῦ Πριάμου κατάσχωμεν.


ὣς ἔφατ', Ἀργεῖοι δὲ μέγ' ἴαχον, ἀμφὶ δὲ νῆες	333
Οὕτως εἶπεν. οἱ Ἕλληνες μεγάλως ἤχησαν, αἱ νῆες δὲ


σμερδαλέον κονάβησαν ἀϋσάντων ὑπ' Ἀχαιῶν,	334
λαμπρὸν περιήχησαν ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων βοησάντων,


μῦθον ἐπαινήσαντες Ὀδυσσῆος θείοιο·	335
τὸν λόγον ἐπαινέσαντες τοῦ Ὀδυσσέως τοῦ θείου·


τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·	336
ἐπὶ τούτοις δὲ εἶπε καὶ ὁ Νέστωρ ὁ πολεμικὸς ὁ ἀπὸ τῆς Γερήνης.


ὦ πόποι ἦ δὴ παισὶν ἐοικότες ἀγοράασθε	337
φεῦ, ὄντως παισὶν ἄφροσιν ὁμοιούμενοι τὴν δημηγορίαν ἐποιήσασθε,


νηπιάχοις οἷς οὔ τι μέλει πολεμήϊα ἔργα.	338
οἷς οὐδέν ἐστιν ἐν φροντίδι καὶ λογισμῷ τὰ τῶν πολέμων ἔργα.


πῇ δὴ συνθεσίαι τε καὶ ὅρκια βήσεται ἥμιν;	339
ποῖ δὴ τελευτήσωσιν ἡμῖν αἱ συνθήκαι, καὶ ὅρκοι;


ἐν πυρὶ δὴ βουλαί τε γενοίατο μήδεά τ' ἀνδρῶν	340
ἐν ἐμπύροις δὴ θύμασιν αἱ γνῶμαι, τῶν ἀνδρῶν ἐγένοντο καὶ τὰ βουλεύματα,


σπονδαί τ' ἄκρητοι καὶ δεξιαί, ᾗς ἐπέπιθμεν·	341
καὶ σπονδαὶ δι’ οἴνου ἀκράτου ἐγένοντο, καὶ αἱ δεξιώσεις, ἐφ’ αἷς ἐτεθαρρήκειμεν·


αὔτως γὰρ ἐπέεσσ' ἐριδαίνομεν, οὐδέ τι μῆχος	342
καὶ γὰρ λόγοις μόνον ὡς ἔτυχε φιλονεικοῦμεν, οὔτι δὲ οὐδαμῶς μηχανὴν


εὑρέμεναι δυνάμεσθα, πολὺν χρόνον ἐνθάδ' ἐόντες.	343
δυνάμεθα εὑρεῖν, οὐδὲ τὶ ἔργον ἀνῦσαι, ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐνταῦθα ὄντες·


Ἀτρεΐδη σὺ δ' ἔθ' ὡς πρὶν ἔχων ἀστεμφέα βουλὴν	344
ὦ υἱὲ τοῦ Ἀτρέως, σὺ δὲ ὡς πρότερον, οὕτω καὶ νῦν, ἀσφαλῆ βουλὴν ἔχων


ἄρχευ' Ἀργείοισι κατὰ κρατερὰς ὑσμίνας,	345
βασίλευε ἐν τοῖς Ἕλλησι, κατὰ τοὺς τὴν βιαίαν παράταξιν ἔχοντας πολέμους·


τούσδε δ' ἔα φθινύθειν ἕνα καὶ δύο, τοί κεν Ἀχαιῶν	346
τούτους δὲ ἔα διαφθείρεσθαι ἕνα καὶ δύο, οἵπερ ἂν ἰδίᾳ ἀπὸ τῶν Ἑλλήνων


νόσφιν βουλεύωσ'· ἄνυσις δ' οὐκ ἔσσεται αὐτῶν·	347
βουλεύσωσι· τελείωσις δὲ οὐκ ἔσται τῆς βουλῆς ἀυτῶν, ἅτε παραβαινόντων τοὺς ὅρκους,


πρὶν Ἄργος δ' ἰέναι πρὶν καὶ Διὸς αἰγιόχοιο	348
πρότερον ἐπὶ τὸ Ἄργος ἀφικέσθαι, πρὶν ἂν καὶ ταῦτα γνῶναι,


γνώμεναι εἴ τε ψεῦδος ὑπόσχεσις εἴ τε καὶ οὐκί.	349
εἴτε ψεῦδος ἡ τοῦ Διὸς ὑπόσχεσις τοῦ τὴν αἰγίδα φοροῦντος, εἴτε καὶ οὐχί·


φημὶ γὰρ οὖν κατανεῦσαι ὑπερμενέα Κρονίωνα	350
διατείνομαι γὰρ δὴ ὑποσχέσθαι τὸν ὑπερβαλλόντως ἰσχυρὸν υἱὸν τοῦ Κρόνου


ἤματι τῷ ὅτε νηυσὶν ἐν ὠκυπόροισιν ἔβαινον	351
τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ὅτε ἐπὶ ταῖς ναυσὶ ταῖς ταχείαις τὴν πορείαν ἀπέπλεον


Ἀργεῖοι Τρώεσσι φόνον καὶ κῆρα φέροντες	352
οἱ Ἕλληνες φόνον τοῖς Τρωσὶ καὶ θανάτου μοῖραν ἐπιφέροντες·


ἀστράπτων ἐπιδέξι' ἐναίσιμα σήματα φαίνων.	353
ἀστράπτων ἦν τότε κατὰ τὰ δεξιὰ ἡμῶν μέρη, σημεῖον τοῦτο δεικνὺς ἡμῖν εὐσύμβολον.


τὼ μή τις πρὶν ἐπειγέσθω οἶκον δὲ νέεσθαι	354
δι’ ὃ μηδεὶς πρότερον σπευδέτω ἐπὶ τὸν ἑαυτοῦ οἶκον ἀπέρχεσθαι,


πρίν τινα πὰρ Τρώων ἀλόχῳ κατακοιμηθῆναι,	355
πρὶν ἂν κοιμηθῆναί τινα παρὰ γυναικὶ Τρωάδι,


τίσασθαι δ' Ἑλένης ὁρμήματά τε στοναχάς τε.	356
ἀπαιτίσαι δὲ ἡμᾶς καὶ λαβεῖν ἐκδίκησιν τῶν φροντίδων τε καὶ στεναγμῶν τῆς Ἑλένης,


εἰ δέ τις ἐκπάγλως ἐθέλει οἶκον δὲ νέεσθαι	357
εἰ δέ τις εἰς τὸν ἑαυτοῦ οἶκον ἀπιέναι θέλῃ κατὰ θέλησιν ἔκπληξιν ἐμποιοῦσαν,


ἁπτέσθω ἧς νηὸς ἐϋσσέλμοιο μελαίνης,	358
ἁπτέσθω τῆς ἑαυτοῦ νεῶς τῆς εὐκαθέδρης τῆς μελαίνης,


ὄφρα πρόσθ' ἄλλων θάνατον καὶ πότμον ἐπίσπῃ.	359
ἴνα ἐνώπιον τῶν ἄλλων θάνατον καὶ κακὴν μοῖραν καταλάβῃ.


ἀλλὰ ἄναξ αὐτός τ' εὖ μήδεο πείθεό τ' ἄλλῳ·	360
ἀλλ’ ὦ βασιλεῦ, αὐτός τε σὺ καλῶς βουλεύου, καὶ ἄλλῳ πείθου καλῶς συμβουλεύοντι.


οὔ τοι ἀπόβλητον ἔπος ἔσσεται ὅττί κεν εἴπω·	361
οὐκ ἀποβολῆς ἄξιος ἔσται ὁ λόγος, ὃν ἂν εἴπω.


κρῖν' ἄνδρας κατὰ φῦλα κατὰ φρήτρας Ἀγάμεμνον,	362
δίελε τοὺς ἄνδρας, ὦ Ἀγάμεμνον, κατὰ φυλὰς καὶ φρατρίας,


ὡς φρήτρη φρήτρηφιν ἀρήγῃ, φῦλα δὲ φύλοις.	363
ἵνα οἱ τῆς αὐτῆς μετέχοντες φρατρίας, ἕκαστος τῷ τῆς αὐτῆς αὐτῷ φρατρίας μετέχοντι βοηθῇ, καὶ οἱ τῆς αὐτῆς φυλῆς μετέχοντες, ἕκαστος τῷ τῆς αὐτῆς αὐτῷ φυλῆς μετέχοντι·


εἰ δέ κεν ὣς ἕρξῃς καί τοι πείθωνται Ἀχαιοί,	364
εἰ γὰρ οὕτω ποιήσεις, καί σοι πείθονται οἱ Ἕλληνες·


γνώσῃ ἔπειθ' ὅς θ' ἡγεμόνων κακὸς ὅς τέ νυ λαῶν	365
γνώσῃ δὴ ὅστις τε ἀπὸ τῶν ἡγεμόνων ἐστὶ δειλός, καὶ ὅστις ἀπὸ τῶν λαῶν,


ἠδ' ὅς κ' ἐσθλὸς ἔῃσι· κατὰ σφέας γὰρ μαχέονται.	366
καὶ ὅστις ἂν ᾖ ἀνδρεῖος αὐτῶν, καθ’ ἑαυτοὺς γὰρ διακεκριμένοι ἕκαστος καθ’ ἣν ἔχει δύναμιν μαχοῦνται·


γνώσεαι δ' εἰ καὶ θεσπεσίῃ πόλιν οὐκ ἀλαπάξεις,	367
γνώσῃ δὲ καὶ ἐὰν θείᾳ βλάβῃ τὴν πόλιν οὐκ ἐκπορθήσεις,


ἦ ἀνδρῶν κακότητι καὶ ἀφραδίῃ πολέμοιο.	368
ἢ ἀνδρῶν συμφύτῳ κακίᾳ καὶ ἀνεπιστημοσύνῃ πολέμου.


τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων·	369
πρὸς τοῦτον δὲ ἀποκρινόμενος εἶπεν ὁ βασιλεὺς Ἀγαμέμνων.


ἦ μὰν αὖτ' ἀγορῇ νικᾷς γέρον υἷας Ἀχαιῶν.	370
ὄντως δὴ, ὦ γέρον, νικᾷς κατὰ τὴν δημηγορίαν πάντας τοὺς υἱοὺς τῶν Ἑλλήνων·


αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον	371
εἴθε γάρ, ὦ Ζεῦ πᾶτερ, καὶ Ἀθηνᾶ, καὶ Ἄπολλον,


τοιοῦτοι δέκα μοι συμφράδμονες εἶεν Ἀχαιῶν·	372
τοιοῦτοί μοι ἦσαν δέκα σύμβουλοι ἀπὸ τῶν Ἀχαιῶν·


τώ κε τάχ' ἠμύσειε πόλις Πριάμοιο ἄνακτος	373
τούτῳ γὰρ ἂν τῷ τρόπῳ ταχέως κατεστράφη ἡ πόλις τοῦ Πριάμου τοῦ βασιλέως


χερσὶν ὑφ' ἡμετέρῃσιν ἁλοῦσά τε περθομένη τε.	374
ὑπὸ τῆς ἡμετέρας δυνάμεως ἑαλωκυῖά τε καὶ ἐκπορθηθεῖσα.


ἀλλά μοι αἰγίοχος Κρονίδης Ζεὺς ἄλγε' ἔδωκεν,	375
ἀλλά μοι ὁ Ζεὺς ὁ τοῦ Κρόνου υἱὸς ὁ τὴν αἰγίδα φορῶν λύπας ἔδωκεν,


ὅς με μετ' ἀπρήκτους ἔριδας καὶ νείκεα βάλλει.	376
ὅς με ἐπὶ μάχας καὶ φιλονεικίας ἀνηνύτους ἐνέβαλε·


καὶ γὰρ ἐγὼν Ἀχιλεύς τε μαχεσσάμεθ' εἵνεκα κούρης	377
καὶ γὰρ ἐγὼ καὶ ὁ Ἀχιλλεὺς εἰς μάχην κατέστημεν ἕνεκα τῆς κόρης, διὰ λόγων βιαίαν ἐχόντων ἐναντίωσιν·


ἀντιβίοις ἐπέεσσιν, ἐγὼ δ' ἦρχον χαλεπαίνων·	378
ἐγὼ δὲ προηγούμην τῆς μάχης δεινὰ ποιῶν καὶ θυμούμενος.


εἰ δέ ποτ' ἔς γε μίαν βουλεύσομεν, οὐκέτ' ἔπειτα	379
εἰ δὲ ποτ’ ἐς μίαν βουλὴν βουλεύσομεν, οὐκέτι δὴ


Τρωσὶν ἀνάβλησις κακοῦ ἔσσεται οὐδ' ἠβαιόν.	380
τοῖς Τρωσὶν ἀναβολὴ τῆς ἐπιθέσεως τοῦ κακοῦ ἔσται, οὐδὲ ἐπὶ μικρόν·


νῦν δ' ἔρχεσθ' ἐπὶ δεῖπνον ἵνα ξυνάγωμεν Ἄρηα.	381
νῦν δὲ ἀπέρχεσθε ἐπὶ ἄριστον, ἵνα συμβάλλωμεν πόλεμον·


εὖ μέν τις δόρυ θηξάσθω, εὖ δ' ἀσπίδα θέσθω,	382
καλῶς μέν τις τὸ ἑαυτοῦ δόρυ ἀκονησάτω, καλῶς δὲ τὴν ἀσπίδα εὐτρεπισάτω,


εὖ δέ τις ἵπποισιν δεῖπνον δότω ὠκυπόδεσσιν,	383
καλῶς δέ τις τοῖς ταχύποσιν ἵπποις τροφὴν δότω,


εὖ δέ τις ἅρματος ἀμφὶς ἰδὼν πολέμοιο μεδέσθω,	384
καλῶς δέ τις κυκλωτοῦ ἅρματος, ἰδὼν πολέμου φροντίδα ποιείσθω,


ὥς κε πανημέριοι στυγερῷ κρινώμεθ' Ἄρηϊ.	385
ὡς ἂν διὰ πάσης τῆς ἡμέρας τῷ μισητῷ πολέμῳ ὁμιλῶμεν·


οὐ γὰρ παυσωλή γε μετέσσεται οὐδ' ἠβαιὸν	386
οὐ γὰρ ἀνάπαυλα μετὰ τὴν συμβολὴν ἔσται οὐδ’ ἐπὶ μικρόν,


εἰ μὴ νὺξ ἐλθοῦσα διακρινέει μένος ἀνδρῶν.	387
εἰ μὴ ἡ νὺξ ἐλθοῦσα διακρινεῖ τὴν ἰσχὺν τῶν ἀνδρῶν·


ἱδρώσει μέν τευ τελαμὼν ἀμφὶ στήθεσφιν	388
διάβροχος μὲν ἱδρῶτι γενήσεται ἐν στήθεσί τινος ὁ ἀναφορεὺς


ἀσπίδος ἀμφιβρότης, περὶ δ' ἔγχεϊ χεῖρα καμεῖται·	389
τῆς ἀσπίδος τῆς τοὺς ἄνδρας περιεπούσης. ἐν τῷ δόρατι δὲ αὐτὸς τὴν χεῖρα καμεῖται,


ἱδρώσει δέ τευ ἵππος ἐύ̈ξοον ἅρμα τιταίνων.	390
ἱδρώσει δέ τινος ἵππος ἅρμα ἕλκων ἐντέχνως καὶ περικαλῶς ἐξεσμένον·


ὃν δέ κ' ἐγὼν ἀπάνευθε μάχης ἐθέλοντα νοήσω	391
ὃν δ’ ἂν ἐγὼ ἴδω παρὰ ταῖς ναυσὶ ταῖς μελαίναις ἐθέλοντα


μιμνάζειν παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν, οὔ οἱ ἔπειτα	392
μένειν πόρρω τῆς μάχης, οὐκέτι δὴ


ἄρκιον ἐσσεῖται φυγέειν κύνας ἠδ' οἰωνούς.	393
ἱκανὸς ἔσται φυγεῖν τοὺς κύνας καὶ οἰωνούς, οἳ αὐτὸν διασπαράξουσι φονευθέντα·


ὣς ἔφατ', Ἀργεῖοι δὲ μέγ' ἴαχον ὡς ὅτε κῦμα	394
οὕτως εἶπεν. οἱ Ἀργεῖοι δὲ ἐπαινοῦντες τὸν λόγον μεγάλως ἤχησαν οὕτως, ὥσπερ κῦμα,


ἀκτῇ ἐφ' ὑψηλῇ, ὅτε κινήσῃ Νότος ἐλθών,	395
ὃ κινήσει Νότος ἐπελθὼν ἐφ’ ὑψηλῇ ἀκτῇ, ἀκροτηρίῳ λέγω,


προβλῆτι σκοπέλῳ· τὸν δ' οὔ ποτε κύματα λείπει	396
μετεώρῳ προβεβλημένῳ ἐπὶ τὴν θάλασσαν, ὅπερ οὐδέποτε κύματα λείπει,


παντοίων ἀνέμων, ὅτ' ἂν ἔνθ' ἢ ἔνθα γένωνται.	397
ἃ παντοῖοι κινοῦσιν ἄνεμοι, ὅταν ἐνθένδε, ἢ ἐνθένδε γένωνται·


ἀνστάντες δ' ὀρέοντο κεδασθέντες κατὰ νῆας,	398
ἀναστάντες δὲ ἀπήρχοντο σκεδασθέντες ἐπὶ τὴν ναῦν ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ,


κάπνισσάν τε κατὰ κλισίας, καὶ δεῖπνον ἕλοντο.	399
πῦρ τε ἀνῆψαν ἐπὶ εὐτρεπίσει ἀρίστου καὶ θυσίας, καὶ τροφὴν ἔλαβον.


ἄλλος δ' ἄλλῳ ἔρεζε θεῶν αἰειγενετάων	400
ἄλλος δὲ ἄλλῳ ἀπὸ τῶν θεῶν τῶν ἀεὶ ὄντων ἔθυσεν,


εὐχόμενος θάνατόν τε φυγεῖν καὶ μῶλον Ἄρηος.	401
εὐχόμενος θάνατόν τε ἐκφυγεῖν, καὶ κάκωσιν πολέμου.


αὐτὰρ ὃ βοῦν ἱέρευσε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων	402
ὁ δὲ βασιλεὺς τῶν ἀνδρῶν ὁ Ἀγαμέμνων βοῦν ἔθυσε λιπαρόν,


πίονα πενταέτηρον ὑπερμενέϊ Κρονίωνι,	403
πενταετῆ τῷ ὑπερβαλλόντως ἰσχυρῷ υἱῷ τοῦ Κρόνου,


κίκλησκεν δὲ γέροντας ἀριστῆας Παναχαιῶν,	404
μετεκαλέσατο δὲ ἐπὶ τὴν θυσίαν τοὺς ἐνδόξους ἀριστέας, τοῦ πανελληνίου·


Νέστορα μὲν πρώτιστα καὶ Ἰδομενῆα ἄνακτα,	405
τόν Νέστορα δὲ πρώτιστα μετεκαλέσατο, καὶ τὸν βασιλέα τὸν Ἰδομενέα,


αὐτὰρ ἔπειτ' Αἴαντε δύω καὶ Τυδέος υἱόν,	406
ἔπειτα δὲ τοὺς δύο Αἴαντας, καὶ τὸν υἱὸν τοῦ Τυδέως,


ἕκτον δ' αὖτ' Ὀδυσῆα Διὶ μῆτιν ἀτάλαντον.	407
ἕκτον δὲ δὴ τὸν Ὀδυσσέα, τὸν ἰσοστάσιον τὴν σύνεσιν τῷ Διὶ.


αὐτόματος δέ οἱ ἦλθε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος·	408
αὐτόκλητος δὲ πρὸς αὐτὸν ἦλθεν ὁ κατὰ τὸν πόλεμον ἀγαθὸς Μενέλαος·


ᾔδεε γὰρ κατὰ θυμὸν ἀδελφεὸν ὡς ἐπονεῖτο.	409
ἤδει γὰρ κατὰ τὴν ψυχήν, ὅπως ὁ ἀδελφὸς ἐκοπία·


βοῦν δὲ περιστήσαντο καὶ οὐλοχύτας ἀνέλοντο·	410
τὸν βοῦν δὲ ἐκύκλωσαν, καὶ τὰ κανᾶ, ἐφ οἷς ἦσαν αἱ σύμμικτοι τοῖς ἁλσὶ κριθαὶ, ἐβάστασαν·


τοῖσιν δ' εὐχόμενος μετέφη κρείων Ἀγαμέμνων·	411
ἐπὶ τούτοις δ’ εὐχόμενος εἶπεν ὁ βασιλεὺς Ἀγαμέμνων.


Ζεῦ κύδιστε μέγιστε κελαινεφὲς αἰθέρι ναίων	412
ὦ Ζεῦ ἐνδοξότατε, μέγιστε, τῆς σκοτώσεως τῶν νεφελῶν αἴτιε, ὁ ἐν αἰθέρι οἰκῶν, δὸς


μὴ πρὶν ἐπ' ἠέλιον δῦναι καὶ ἐπὶ κνέφας ἐλθεῖν	413
μὴ πρότερον δῦναι τὸν ἥλιον καὶ ἐπελθεῖν τὸ σκότος,


πρίν με κατὰ πρηνὲς βαλέειν Πριάμοιο μέλαθρον	414
πρὶν ἂν καταβαλεῖν με ἐπὶ πρόσωπον τὸ οἴκημα τοῦ Πριάμου ἐσβολωμένον,


αἰθαλόεν, πρῆσαι δὲ πυρὸς δηίοιο θύρετρα,	415
καὶ ἠμαυρωμένον καπνῷ, ἐμπρῆσαι δὲ διὰ πυρὸς πολεμίου τὰς θύρας αὐτοῦ·


Ἑκτόρεον δὲ χιτῶνα περὶ στήθεσσι δαΐξαι	416
τὸν τοῦ Ἕκτορος δὲ χιτῶνα ἐν τοῖς στήθεσιν αὐτοῦ διασπαράξαι


χαλκῷ ῥωγαλέον· πολέες δ' ἀμφ' αὐτὸν ἑταῖροι	417
δόρατι, διερρωγότα γενησόμενον· πολλοὶ δ’ ἑταῖροι αὐτοῦ περὶ αὐτὸν


πρηνέες ἐν κονίῃσιν ὀδὰξ λαζοίατο γαῖαν.	418
ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τῆς κόνεως κείμενοι διὰ τῶν ὀδόντων τὴν γῆν λάβοιεν.


ὣς ἔφατ', οὐδ' ἄρα πώ οἱ ἐπεκραίαινε Κρονίων,	419
οὕτως εἷπεν εὐχόμενος. οὔπω δὲ ὁ τοῦ Κρόνου υἱὸς ἐπένευεν αὐτῷ τελειώσειν τὴν εὐχήν.


ἀλλ' ὅ γε δέκτο μὲν ἱρά, πόνον δ' ἀμέγαρτον ὄφελλεν.	420
ἀλλ’ οὗτος ἀπεδέχετο μὲν τὴν θυσίαν, κάματον δὲ κακόν, καὶ διὰ τοῦτο ἀφθόνητον ἐπέτεινεν.


αὐτὰρ ἐπεί ῥ' εὔξαντο καὶ οὐλοχύτας προβάλοντο,	421
ἐπεὶ δὲ εὔξαντο, καὶ τὰς σὺν ἁλσὶ κριθὰς ἐξέχεον τοῖς οὐλοχύταις


αὐέρυσαν μὲν πρῶτα καὶ ἔσφαξαν καὶ ἔδειραν,	422
πρὸ τῆς τοῦ ἱερείου θυσίας, ἀνέστρεψαν μὲν πρῶτα τὸν τράχηλον τοῦ ἱερείου, καὶ ἔσφαξαν αὐτὸ, καὶ ἐξέδειραν,


μηρούς τ' ἐξέταμον κατά τε κνίσῃ ἐκάλυψαν	423
καὶ τοὺς μηροὺς αὐτοῦ ἀπέτεμον, καὶ λίπει αὐτοὺς κατεκάλυψαν,


δίπτυχα ποιήσαντες, ἐπ' αὐτῶν δ' ὠμοθέτησαν.	424
διττὰς μοίρας ποιήσαντες· ἐπ’ αὐτῶν δὲ ὠμὰ κρέα ἀπὸ τοῦ ἱερείου τεμόντες ἔθηκαν,


καὶ τὰ μὲν ἂρ σχίζῃσιν ἀφύλλοισιν κατέκαιον,	425
καὶ ταύτας μὲν δὴ τὰς μοίρας ἐν σχίζαις θέντες ἀποβεβληκυίαις τὰ φύλλα ξηροτικὰ κατέκαιον·


σπλάγχνα δ' ἄρ' ἀμπείραντες ὑπείρεχον Ἡφαίστοιο.	426
τὰ σπλάγχνα δὲ τοῖς ὀβελοῖς ἐμπερονήσαντες, ἐπάνω τῶν ἀνθράκων κατεῖχον αὐτὰ ὀπτῶντες·


αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ μῆρε κάη καὶ σπλάγχνα πάσαντο,	427
ἐπεὶ δὲ κατεκαύθησαν οἱ μηροὶ, καὶ τὰ ἐντόσθια ἔφαγον,


μίστυλλόν τ' ἄρα τἆλλα καὶ ἀμφ' ὀβελοῖσιν ἔπειραν,	428
τὰ ἄλλα δὴ πάντα κρέα εἰς μικρὰ ἔτεμον, καὶ περιέπειραν αὐτὰ τοῖς ὀβελοῖς,


ὤπτησάν τε περιφραδέως, ἐρύσαντό τε πάντα.	429
καὶ ὤπτησαν περιεσκεμμένως, ἐξήγαγον ἀπὸ τοῦ πυρὸς πάντα.


αὐτὰρ ἐπεὶ παύσαντο πόνου τετύκοντό τε δαῖτα	430
ἐπεὶ δὲ ἔληξαν τοῦ πόνου, καὶ τὴν εὐωχίαν κατεσκεύασαν,


δαίνυντ', οὐδέ τι θυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης.	431
εὐωχοῦντο· οὐκέτι δὲ ψυχή τινος ἐδεῖτο τροφῆς ἐν κοινῇ τραπέζῃ προκειμένης.


αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,	432
ἐπεὶ δὲ τὴν ἐπιθυμίαν ἐπλήρωσαν τῆς πόσεως, καὶ τῆς τροφῆς,


τοῖς ἄρα μύθων ἦρχε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·	433
ἐν τούτοις δὴ λόγων ὁ Νέστωρ ἤρχετο ὁ πολεμιστής, ὁ ἀπὸ τῆς Γερήνης πόλεως·


Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον,	434
ὦ Ἀγάμεμνον υἱὲ τοῦ Ἀτρέως ἐνδοξότατε βασιλεῦ τῶν ἀνδρῶν,


μηκέτι νῦν δήθ' αὖθι λεγώμεθα, μηδ' ἔτι δηρὸν	435
μηκέτι νῦν ἐπὶ πολὺ ἐνταῦθα διαλεγώμεθα, μήδ’ ἐπὶ πολὺ εἰς τὸ ἑξῆς


ἀμβαλλώμεθα ἔργον ὃ δὴ θεὸς ἐγγυαλίζει.	436
ἀναβαλλώμεθα τὸ ἔργον, ὃ δὴ ὁ θεὸς ἡμῖν ἐργάσεσθαι δώσει·


ἀλλ' ἄγε κήρυκες μὲν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων	437
ἀλλ’ ἄγε, οἱ Κήρυκες μὲν τῶν Ἑλλήνων τῶν χαλκοῖς ὅπλοις ὠχυρωμένων


λαὸν κηρύσσοντες ἀγειρόντων κατὰ νῆας,	438
κηρύγματι συγκαλοῦντες κατὰ τὰς ναῦς τὸν λαὸν ἀθροιζέτωσαν·


ἡμεῖς δ' ἀθρόοι ὧδε κατὰ στρατὸν εὐρὺν Ἀχαιῶν	439
ἡμεῖς δὲ ὁμοῦ πάντες οὕτως ὡς ἐσμέν, ἐπὶ τὸν πολὺν στρατὸν τῶν Ἑλλήνων


ἴομεν ὄφρα κε θᾶσσον ἐγείρομεν ὀξὺν Ἄρηα.	440
ἀπέλθωμεν, ὅπως ἂν τάχιον ἔντονον ἀνάψωμεν πόλεμον.


ὣς ἔφατ', οὐδ' ἀπίθησεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων.	441
οὕτως εἶπεν. οὐκ ἠπείθησε δὲ αὐτῷ ὁ βασιλεὺς τῶν ἀνδρῶν ὁ Ἀγαμέμνων.


αὐτίκα κηρύκεσσι λιγυφθόγγοισι κέλευσε	442
εὐθὺς τοῖς ὀξυφώνοις κήρυξι προσέταξε κηρύγματι


κηρύσσειν πόλεμον δὲ κάρη κομόωντας Ἀχαιούς·	443
συγκαλεῖν ἐπὶ πόλεμον τοὺς τὴν κόμην τρέφοντας Ἀχαιούς.


οἳ μὲν ἐκήρυσσον, τοὶ δ' ἠγείροντο μάλ' ὦκα.	444
οἱ μὲν βοῇ συνεκάλουν· οἱ δὲ ἠθροίζοντο μάλα ταχέως.


οἳ δ' ἀμφ' Ἀτρεΐωνα διοτρεφέες βασιλῆες	445
οἱ δὲ περὶ τὸν υἱὸν τοῦ Ἀτρέως βασιλεῖς οἱ ὑπὸ τοῦ Διὸς πεπαιδευμένοι τὴν βασιλικὴν παιδείαν,


θῦνον κρίνοντες, μετὰ δὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη	446
σὺν σφοδρᾷ ὁρμῇ ἐκινοῦντο διακρίνοντες αὐτοὺς κατὰ φυλὰς καὶ φρατρίας, σὺν αὐτοῖς δὲ ἡ ὀξὺ ὁρῶσα Ἀθηνᾶ


αἰγίδ' ἔχουσ' ἐρίτιμον ἀγήρων ἀθανάτην τε,	447
τὴν τοῦ Διὸς αἰγίδα φοροῦσα τὴν πάνυ τιμίαν, τὴν μήτε φθειρομένην, μήτε παλαιουμένην,


τῆς ἑκατὸν θύσανοι παγχρύσεοι ἠερέθονται,	448
ἧς πλεῖστοι κροσσοὶ κατὰ πάντα τὰ μέρη χρυσοῖ ἀπῃώρηνται,


πάντες ἐϋπλεκέες, ἑκατόμβοιος δὲ ἕκαστος·	449
πάντες εὔπλοκοι, ἕκαστος δὲ πλείστων ἄξιος νομισμάτων·


σὺν τῇ παιφάσσουσα διέσσυτο λαὸν Ἀχαιῶν	450
σὺν ταύτῃ διαπρέπουσα τὸν λαὸν διήρχετο τῶν Ἑλλήνων,


ὀτρύνουσ' ἰέναι· ἐν δὲ σθένος ὦρσεν ἑκάστῳ	451
ἐπισπεύδουσα ἔρχεσθαι, προθυμίαν δὲ ἔμμονον ἐνέβαλεν ἑκάστῳ


καρδίῃ ἄλληκτον πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι.	452
ἐν τῇ καρδίᾳ, ὥστε ἀπαύστως πολεμεῖν καὶ μάχεσθαι.


τοῖσι δ' ἄφαρ πόλεμος γλυκίων γένετ' ἠὲ νέεσθαι	453
τούτοις δ’ εὐθέως γλυκύτερος ὁ πόλεμος ἐγένετο ἢ ἀπέρχεσθαι


ἐν νηυσὶ γλαφυρῇσι φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν.	454
εἰς τὴν πατρίδα τὴν προσφιλῆ γῆν διὰ τῶν νεῶν τῶν κοίλων.


ἠΰτε πῦρ ἀΐδηλον ἐπιφλέγει ἄσπετον ὕλην	455
καθὰ πῦρ ἀφανιστικὸν φλέγει δρυμῶνα ὑπερβαλλόντως πολὺν


οὔρεος ἐν κορυφῇς, ἕκαθεν δέ τε φαίνεται αὐγή,	456
ἐν κορυφῇ ὄρους, πόρρωθεν δὲ φαίνεται ἡ λαμπηδὼν σφοδρῶς λάμπουσα·


ὣς τῶν ἐρχομένων ἀπὸ χαλκοῦ θεσπεσίοιο	457
οὕτω τούτων πορευομένων ἀπὸ τοῦ θείου σιδήρου


αἴγλη παμφανόωσα δι' αἰθέρος οὐρανὸν ἷκε.	458
λαμπηδὼν σφοδρῶς λάμπουσα διὰ τοῦ ἀέρος ἐπὶ τὸν οὐρανὸν κατελάμβανε.


τῶν δ' ὥς τ' ὀρνίθων πετεηνῶν ἔθνεα πολλὰ	459
τούτων δ’ ὥσπερ ὀρνιθωπτηνῶν ἔθνη πολλὰ


χηνῶν ἢ γεράνων ἢ κύκνων δουλιχοδείρων	460
χηνῶν, ἢ γεράνων, ἢ κύκνων ἐπιμήκεις ἐχόντων τοὺς τραχήλους


Ἀσίω ἐν λειμῶνι Καϋστρίου ἀμφὶ ῥέεθρα	461
ἐν τῷ ὕδατι καταρρύτῳ τόπῳ τῷ καλουμένῳ Ἀσίῳ, περὶ τὸ ῥεῦμα τοῦ Καύστρου ποταμοῦ,


ἔνθα καὶ ἔνθα ποτῶνται ἀγαλλόμενα πτερύγεσσι	462
ἔνθεν καὶ ἔνθεν πέτονται τερπόμενα τῇ πτήσει,


κλαγγηδὸν προκαθιζόντων, σμαραγεῖ δέ τε λειμών,	463
σὺν κλαγγῇ καθιζόντων, λαμπρὸν δὲ ἀντηχεῖ ὁ λειμών·


ὣς τῶν ἔθνεα πολλὰ νεῶν ἄπο καὶ κλισιάων	464
οὕτω τὰ πολλὰ ἔθνη τούτων ἀπὸ τῶν νεῶν καὶ ἀπὸ τῶν σκηνῶν


ἐς πεδίον προχέοντο Σκαμάνδριον· αὐτὰρ ὑπὸ χθὼν	465
εἰς τὸ πεδίον συνέρρεον τὸ τοῦ Σκαμάνδρου· ἡ γῆ δὲ


σμερδαλέον κονάβιζε ποδῶν αὐτῶν τε καὶ ἵππων.	466
ὑπὸ τῶν ποδῶν αὐτῶν τε καὶ τῶν ἵππων, λαμπρὸν ὑπήχει·


ἔσταν δ' ἐν λειμῶνι Σκαμανδρίῳ ἀνθεμόεντι	467
ἔστησαν δὲ ἐν τῷ ὕδατι καταρρύτῳ πεδίῳ τῷ τοῦ Σκαμάνδρου, τῷ εὖ ἔχοντι ἀνθέων,


μυρίοι, ὅσσά τε φύλλα καὶ ἄνθεα γίγνεται ὥρῃ.	468
μυρίοι, ὅσα τε φύλλα, καὶ ἄνθη γίνεται ἐν τῷ ἔαρι.


ἠΰτε μυιάων ἁδινάων ἔθνεα πολλὰ	469
καθὰ μυιῶν ἀθρόως πετομένων ἔθνη πολλὰ


αἵ τε κατὰ σταθμὸν ποιμνήϊον ἠλάσκουσιν	470
αἳ δὴ κατὰ ποιμενικὴν ἔπαυλιν πλανόμεναι στρέφονται


ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ ὅτε τε γλάγος ἄγγεα δεύει,	471
ἐν τῇ ὥρᾳ τοῦ Ἔαρος, ὅτε τὸ γάλα ἐπὶ τῶν ἀγγείων ἀμελγόμενον δίυγρα ταῦτα ποιεῖ·


τόσσοι ἐπὶ Τρώεσσι κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ	472
τοσοῦτοι οἱ τῆν κόμην τρέφοντες Ἀχαιοὶ κατὰ τῶν Τρῴων


ἐν πεδίῳ ἵσταντο διαρραῖσαι μεμαῶτες.	473
ἵσταντο ἐν τῷ πεδίῳ διαφθεῖραι αὐτοὺς προθυμούμενοι.


τοὺς δ' ὥς τ' αἰπόλια πλατέ' αἰγῶν αἰπόλοι ἄνδρες	474
τούτους δὲ ὥσπερ πλήθη αἰγῶν σκεδαννυμένων ἐν τῇ νομῇ καὶ πλατυνομένων αἰπόλοι ἄνδρες


ῥεῖα διακρίνωσιν ἐπεί κε νομῷ μιγέωσιν,	475
ῥαδίως διακρίνουσιν, ἐπειδὰν ἐν τῷ βόσκεσθαι μιγῶσιν.


ὣς τοὺς ἡγεμόνες διεκόσμεον ἔνθα καὶ ἔνθα	476
οὕτω τούτους οἱ ἡγεμόνες διέταττον ἔνθεν καὶ ἔνθεν


ὑσμίνην δ' ἰέναι, μετὰ δὲ κρείων Ἀγαμέμνων	477
ἐπὶ τὸν πόλεμον ἔρχεσθαι· σὺν αὐτοῖς ὁ βασιλεὺς ὁ Ἀγαμέμνων,


ὄμματα καὶ κεφαλὴν ἴκελος Διὶ τερπικεραύνῳ,	478
ὅμοιος κατὰ τὴν κεφαλὴν καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τῷ Διὶ τῷ τρέποντι τοὺς ἐναντίους τῷ κεραυνῷ,


Ἄρεϊ δὲ ζώνην, στέρνον δὲ Ποσειδάωνι.	479
κατὰ δὲ τὴν ζώνην, τῷ Ἄρει, κατὰ δὲ τὸ στέρνον τῷ Ποσειδῶνι·


ἠΰτε βοῦς ἀγέληφι μέγ' ἔξοχος ἔπλετο πάντων	480
ὥσπερ βοῦς ἐν ἀγέλῃ ταῦρος κατὰ πολὺ ἔξοχός ἐστι πάντων


ταῦρος· ὃ γάρ τε βόεσσι μεταπρέπει ἀγρομένῃσι·	481
τῶν ἄλλων, οὗτος γὰρ ἐπὶ βουσὶν ἠθροισμένοις διαπρέπει·


τοῖον ἄρ' Ἀτρεΐδην θῆκε Ζεὺς ἤματι κείνῳ	482
τοιοῦτον δὴ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἐποίησεν ὁ Ζεὺς τὸν υἱὸν τοῦ Ἀτρέως


ἐκπρεπέ' ἐν πολλοῖσι καὶ ἔξοχον ἡρώεσσιν.	483
διαπρέποντα καὶ ἔξοχον ἐν πολλοῖς ἥρωσιν.


ἔσπετε νῦν μοι Μοῦσαι Ὀλύμπια δώματ' ἔχουσαι·	484
Ἄγετε, ὦ μοῦσαι, αἱ οἰκοῦσαι τὰ ὀλύμπια οἰκήματα, εἴπατε νῦν μοι,


ὑμεῖς γὰρ θεαί ἐστε πάρεστέ τε ἴστέ τε πάντα,	485
ὑμεῖς γάρ ἐστε θεαί, πάρεστέ τε πᾶσι δρωμένοις, καὶ τὴν ἐπιστήμην ἔχετε πάντων,


ἡμεῖς δὲ κλέος οἶον ἀκούομεν οὐδέ τι ἴδμεν·	486
ἡμεῖς δὲ φήμην μόνον τῶν ἐνδόξως πεπραγμένων ἀκούομεν, οὐδαμῶς δὲ οἴδαμεν,


οἵ τινες ἡγεμόνες Δαναῶν καὶ κοίρανοι ἦσαν·	487
οἵτινες ἦσαν ἡγεμόνες τῶν Δαναῶν, καὶ ἄρχοντες· τούτους γὰρ μόνους εἰπεῖν δύναμαι,


πληθὺν δ' οὐκ ἂν ἐγὼ μυθήσομαι οὐδ' ὀνομήνω,	488
τὴν πληθῦν δὲ οὐκ ἄν δυναίμην εἰπεῖν, οὐδ’ ὀνόματι ἕκαστον τοῦ πλήθους δηλοῦν,


οὐδ' εἴ μοι δέκα μὲν γλῶσσαι, δέκα δὲ στόματ' εἶεν,	489
οὐδ’ εἴ μοι ἦσαν δέκα μὲν γλῶσσαι, δέκα δὲ στόματα,


φωνὴ δ' ἄρρηκτος, χάλκεον δέ μοι ἦτορ ἐνείη,	490
φωνὴ δὲ ἄθραυστος, καὶ ψυχὴ χαλκοῦ εὐτονίαν ἔχουσα ἐνῆν,


εἰ μὴ Ὀλυμπιάδες Μοῦσαι Διὸς αἰγιόχοιο	491
εἰ μὴ αἱ μοῦσαι αἱ Ὀλυμπιάδες, αἱ τοῦ Διὸς τοῦ τὴν αἰγίδα φοροῦντος


θυγατέρες μνησαίαθ' ὅσοι ὑπὸ Ἴλιον ἦλθον·	492
θυγατέρες, οὐκέτι συνάραιντο διδάσκουσαι, ὅσοι ἐπὶ τὸ Ἴλιον ἦλθον.


ἀρχοὺς αὖ νηῶν ἐρέω νῆάς τε προπάσας.	493
τοὺς ἀρχηγοὺς δὲ τῶν νεῶν ἐρῶ, καὶ ἁπάσας τὰς ναῦς.


Βοιωτῶν μὲν Πηνέλεως καὶ Λήϊτος ἦρχον	494
τῶν μὲν Βοιωτῶν ἀνδρῶν ὁ Πηνέλαος καὶ ὁ Λήιτος ἐβασίλευον,


Ἀρκεσίλαός τε Προθοήνωρ τε Κλονίος τε,	495
καὶ ὁ Ἀρκεσίλαος, καὶ ὁ Προθοήνωρ, καὶ ὁ Κλόνιος,


οἵ θ' Ὑρίην ἐνέμοντο καὶ Αὐλίδα πετρήεσσαν	496
οἵτινες ἐκαρποῦντο τὴν Ὑρίαν, καὶ τὴν Αὐλίδα, τὴν σκολιὰν καὶ τραχεῖαν,


Σχοῖνόν τε Σκῶλόν τε πολύκνημόν τ' Ἐτεωνόν,	497
καὶ τὴν Σχοῖνον, καὶ τὴν Σκῶλον, καὶ τὸν δύσβατον καὶ ὀρεινὸν Ἐτεωνόν,


Θέσπειαν Γραῖάν τε καὶ εὐρύχορον Μυκαλησσόν,	498
καὶ τὴν Θέσπειαν, καὶ τὴν Γραῖαν, καὶ τὸν πλατὺν Μυκαλησσόν.


οἵ τ' ἀμφ' Ἅρμ' ἐνέμοντο καὶ Εἰλέσιον καὶ Ἐρυθράς,	499
καὶ οἵτινες τὸ Ἅρμα ἐκαρποῦντο, καὶ τὸ Εἰλέσιον, καὶ τὰς Ἐρυθράς.


οἵ τ' Ἐλεῶν' εἶχον ἠδ' Ὕλην καὶ Πετεῶνα,	500
καὶ οἵτινες τὸν Ἐλεῶνα ᾤκουν, καὶ τὴν Ὕλην, καὶ τὸν Πετεῶνα,


Ὠκαλέην Μεδεῶνά τ' ἐϋκτίμενον πτολίεθρον,	501
καὶ τὴν Ὠκαλέαν, καὶ τὸν Μεδεῶνα τὴν καλῶς ἐκτισμένην πόλιν


Κώπας Εὔτρησίν τε πολυτρήρωνά τε Θίσβην,	502
καὶ τὰς Κώπας, καὶ τὴν Εὔτρησιν, καὶ τὴν Θίσβην τὴν πολλὰς περιστερὰς ἔχουσαν.


οἵ τε Κορώνειαν καὶ ποιήενθ' Ἁλίαρτον,	503
καὶ οἵτινες ᾤκουν τὴν Κορώνειαν, καὶ τὸν εὐβότανον Ἁλίαρτον,


οἵ τε Πλάταιαν ἔχον ἠδ' οἳ Γλισᾶντ' ἐνέμοντο,	504
καὶ οἵτινες τὴν Πλάταιαν ᾤκουν, καὶ οἳ τὴν Γλίσσαν ἐκαρποῦντο,


οἵ θ' Ὑποθήβας εἶχον ἐϋκτίμενον πτολίεθρον,	505
καὶ οἵτινες τὰς Ὑποθήβας ᾤκουν τὴν καλῶς ἐκτισμένην πόλιν,


Ὀγχηστόν θ' ἱερὸν Ποσιδήϊον ἀγλαὸν ἄλσος,	506
καὶ τὸν ἱερὸν Ὄγχηστον, τὸ λαμπρὸν τέμενος τοῦ Ποσειδῶνος.


οἵ τε πολυστάφυλον Ἄρνην ἔχον, οἵ τε Μίδειαν	507
καὶ οἵτινες ᾤκουν τὴν Ἄρνην τὴν πολλὰς σταφυλὰς φέρουσαν· καὶ οἳ τὴν Μίδειαν,


Νῖσάν τε ζαθέην Ἀνθηδόνα τ' ἐσχατόωσαν·	508
καὶ τὴν Νίσαν τὴν ἄγαν θείαν, καὶ τὴν Ἀνθηδόνα τὴν ἐσχάτην κειμένην.


τῶν μὲν πεντήκοντα νέες κίον, ἐν δὲ ἑκάστῃ	509
τούτων μὲν πεντήκοντα νῆες ἐπορεύοντο, ἐν ἑκαστῃ δὲ νέοι


κοῦροι Βοιωτῶν ἑκατὸν καὶ εἴκοσι βαῖνον.	510
Βοιωτοὶ ἑκατὸν καὶ εἴκοσιν ἐπέβαινον.


οἳ δ' Ἀσπληδόνα ναῖον ἰδ' Ὀρχομενὸν Μινύειον,	511
οἵτινες δὲ τὴν Ἀσπληδόνα ᾤκουν, καὶ τὸν Ὀρχομενὸν τὸν Μινύειον,


τῶν ἦρχ' Ἀσκάλαφος καὶ Ἰάλμενος υἷες Ἄρηος	512
τούτων ἦρχεν ὁ Ἀσκάλαφος καὶ ὁ Ἰάλμενος οἱ υἱοὶ τοῦ Ἄρεος,


οὓς τέκεν Ἀστυόχη δόμῳ Ἄκτορος Ἀζεΐδαο,	513
οὓς ἔτεκεν ἡ Ἀστυόχη ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Ἄκτορος τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἀζέως,


παρθένος αἰδοίη ὑπερώϊον εἰσαναβᾶσα	514
ἡ αἰδοῦς ἀξία παρθένος ἀναβᾶσα εἰς τὸ ἀνώγαιον οἴκημα


Ἄρηϊ κρατερῷ· ὃ δέ οἱ παρελέξατο λάθρῃ·	515
τῷ ἰσχυρῷ Ἄρει· οὗτος δὲ παρεκλίνθη αὐτῇ κρυφέως·


τοῖς δὲ τριήκοντα γλαφυραὶ νέες ἐστιχόωντο.	516
τούτων δὲ τριάκοντα βαθεῖαι νῆες ἐπορεύοντο.


αὐτὰρ Φωκήων Σχεδίος καὶ Ἐπίστροφος ἦρχον	517
τῶν δὲ Φωκέων ὁ Σχέδιος καὶ ὁ Ἐπίστροφος ἐβασίλευον,


υἷες Ἰφίτου μεγαθύμου Ναυβολίδαο,	518
οἱ υἱοὶ τοὺ Ἰφίτου τοῦ μεγαλοψύχου, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ναυβόλου.


οἳ Κυπάρισσον ἔχον Πυθῶνά τε πετρήεσσαν	519
οἵτινες τὴν Κυπάρισσον ᾤκουν, καὶ τὴν Πυθῶνα τὴν λιθώδη καὶ τραχεῖαν,


Κρῖσάν τε ζαθέην καὶ Δαυλίδα καὶ Πανοπῆα,	520
καὶ τὴν Κρῖσσαν τὴν ἄγαν θείαν, καὶ τὴν Δαυλίδα, καὶ τὸν Πανοπέα·


οἵ τ' Ἀνεμώρειαν καὶ Ὑάμπολιν ἀμφενέμοντο,	521
οἳ τὴν Ἀνεμώρειαν, καὶ τὴν Ὑάμπολιν ἐκαρποῦντο·


οἵ τ' ἄρα πὰρ ποταμὸν Κηφισὸν δῖον ἔναιον,	522
καὶ οἳ παρὰ τὸν ἔνδοξον ποταμὸν τὸν Κηφισὸν ᾤκουν·


οἵ τε Λίλαιαν ἔχον πηγῇς ἔπι Κηφισοῖο·	523
καὶ οἳ τὴν Λίλαιαν ᾤκουν κατὰ τὰς πηγὰς τοῦ Κηφισοῦ ποταμοῦ


τοῖς δ' ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.	524
τούτοις εἵποντο· μετὰ τούτων αὐτῶν νῆες μέλαιναι τεσσαράκοντα ἐπορεύοντο.


οἳ μὲν Φωκήων στίχας ἵστασαν ἀμφιέποντες,	525
οὗτοι μὲν τὰς τάξεις τῶν Φωκέων ἵσταντο περιενεργοῦντες, καὶ διατάττοντες.


Βοιωτῶν δ' ἔμπλην ἐπ' ἀριστερὰ θωρήσσοντο.	526
ἐγγὺς δὲ τῶν Βοιωτῶν κατὰ τὸ ἀριστερὸν μέρος καθωπλίζοντο.


Λοκρῶν δ' ἡγεμόνευεν Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας	527
τῶν δὲ Λοκρῶν ἤρκεν ὁ ὠκύπους Αἴας ὁ υἱὸς τοῦ Ὀϊλέως,


μείων, οὔ τι τόσος γε ὅσος Τελαμώνιος Αἴας	528
βραχύτερος τῷ σώματι, καὶ οὐ τηλικοῦτος, ἡλίκος ἦν Αἴας ὁ τοῦ Τελαμῶνος υἱός,


ἀλλὰ πολὺ μείων· ὀλίγος μὲν ἔην λινοθώρηξ,	529
ἀλλὰ κατὰ πολὺ μικρότερος· μικρὸς μὲν οὖν ἦν λινῷ θώρακι χρώμενος,


ἐγχείῃ δ' ἐκέκαστο Πανέλληνας καὶ Ἀχαιούς·	530
δόρατι δὲ ἐνίκα πάντας τοὺς Ἕλληνας καὶ Ἀχαιούς.


οἳ Κῦνόν τ' ἐνέμοντ' Ὀπόεντά τε Καλλίαρόν τε	531
οἵτινες τό τε Κῦνον ἐκαρποῦντο, καὶ τὸν Ὀπόεντα, καὶ τὸν Καλλίαρον,


Βῆσσάν τε Σκάρφην τε καὶ Αὐγειὰς ἐρατεινὰς	532
καὶ τὴν Βῆσσαν, καὶ τὴν Σκάρφην, καὶ τὰς ἐρασμίας Αὐγείας,


Τάρφην τε Θρόνιον τε Βοαγρίου ἀμφὶ ῥέεθρα·	533
καὶ τὴν Τάρφην , καὶ τὸ Θρόνιον περὶ τὰ ῥεύματα τοῦ Βοαγρίου ποταμοῦ.


τῷ δ' ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο	534
σὺν αὐτῷ δὲ τεσσαράκοντα νῆες μέλαιναι ἐπορεύοντο


Λοκρῶν, οἳ ναίουσι πέρην ἱερῆς Εὐβοίης.	535
τῶν Λοκρῶν, οἳ οἰκοῦσι πέραν καὶ ἀπαντικρὺ τῆς ἱερᾶς Εὐβοίας.


οἳ δ' Εὔβοιαν ἔχον μένεα πνείοντες Ἄβαντες	536
οἵ τινες δὲ τὴν Εὔβοιαν ᾤκουν, οἱ Εὐβοεῖς λέγω, οἱ ἰσχύος τε καὶ προθυμίας πλήρεις,


Χαλκίδα τ' Εἰρέτριάν τε πολυστάφυλόν θ' Ἱστίαιαν	537
τήν τε Χαλκίδα, καὶ τὴν Ἐρέτριαν, καὶ τὴν πολλὰς σταφυλὰς ἔχουσαν Ἱστίαιαν,


Κήρινθόν τ' ἔφαλον Δίου τ' αἰπὺ πτολίεθρον,	538
καὶ τὴν παραθαλάσσιον Κήρινθον, καὶ τὸ Δίου ὑψηλὸν πόλισμα·


οἵ τε Κάρυστον ἔχον ἠδ' οἳ Στύρα ναιετάασκον,	539
καὶ οἳ τὴν Κάρυστον ᾤκουν, καὶ οἳ τὴν Στύραν ᾤκουν·


τῶν αὖθ' ἡγεμόνευ' Ἐλεφήνωρ ὄζος Ἄρηος	540
τούτων δὴ ἦρχεν ὁ Ἐλεφήνωρ ὁ κλάδος τοῦ Ἄρεος,


Χαλκωδοντιάδης μεγαθύμων ἀρχὸς Ἀβάντων.	541
ὁ υἱὸς τοῦ Χαλκώδοντος, ὁ ἀρχηγὸς τῶν μεγαλοψύχων Εὐβοέων·


τῷ δ' ἅμ' Ἄβαντες ἕποντο θοοὶ ὄπιθεν κομόωντες	542
τούτῳ δὲ οἱ ταχεῖς Εὐβοεῖς εἵποντο, ὄπισθεν μόνον τῆς κεφαλῆς τρέφοντες τὴν κόμην,


αἰχμηταὶ μεμαῶτες ὀρεκτῇσιν μελίῃσι	543
πολεμισταὶ, προθύμως ὁρμῶντες σὺν μακροῖς δόρασι διελεῖν


θώρηκας ῥήξειν δηΐων ἀμφὶ στήθεσσι·	544
τοὺς θώρακας τῶν πολεμίων περὶ τὰ στήθη αὐτῶν.


τῷ δ' ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.	545
σὺν δ’ αὐτῷ τεσσαράκοντα νῆες μέλαινα ἐπορεύοντο.


οἳ δ' ἄρ' Ἀθήνας εἶχον ἐϋκτίμενον πτολίεθρον	546
οἳ δὲ τὰς Ἀθήνας ᾤκουν τὴν καλῶς ἐκτισμένην πόλιν,


δῆμον Ἐρεχθῆος μεγαλήτορος, ὅν ποτ' Ἀθήνη	547
τὸν δῆμον τοῦ Ἐρεχθέως τοῦ μεγαλοψύχου, ὃν δή ποτε ἡ Ἀθηνᾶ


θρέψε Διὸς θυγάτηρ, τέκε δὲ ζείδωρος ἄρουρα,	548
ἀνέθρεψεν ἡ θυγάτηρ τοῦ Διός, ἐγέννησε δὲ αὐτὸν ἡ γῆ,


κὰδ δ' ἐν Ἀθήνῃς εἷσεν ἑῷ ἐν πίονι νηῷ·	549
ἡ τὰ πρὸς τὸ ζῆν δωρουμένη τοῖς ἀνθρώποις, ἐκάθισε δὲ αὐτὸν ἐν Ἀθήναις ἐν τῷ ἑαυτῆς ναῷ τῷ λιπαρῷ,


ἔνθα δέ μιν ταύροισι καὶ ἀρνειοῖς ἱλάονται	550
διὰ τὰς ἐκ τῶν λιπαρῶν ζώων γινομένας ἐκεῖ θυσίας, ὅπου δὴ αὐτὴν διὰ ταύρων καὶ ἀρνειῶν ἐξευμενίζονται


κοῦροι Ἀθηναίων περιτελλομένων ἐνιαυτῶν·	551
οἱ υἱοὶ τῶν Ἀθηναίων, κυκλοφορουμένων τῶν ἐνιαυτῶν


τῶν αὖθ' ἡγεμόνευ' υἱὸς Πετεῶο Μενεσθεύς.	552
τούτων δὲ ἦρχεν ὁ Μενεσθεὺς ὁ υἱὸς τοῦ Πετεοῦ·


τῷ δ' οὔ πώ τις ὁμοῖος ἐπιχθόνιος γένετ' ἀνὴρ	553
τούτῳ δὲ οὔτις πω ἀνὴρ ἐπίγειος ἐγενήθη ὅμοιος,


κοσμῆσαι ἵππους τε καὶ ἀνέρας ἀσπιδιώτας·	554
πρὸς τὸ διατάξαι ἵππους καὶ ἄνδρας πολεμιστάς·


Νέστωρ οἶος ἔριζεν· ὃ γὰρ προγενέστερος ἦεν·	555
ὁ Νέστωρ μόνος εἰς ἅμιλλαν αὐτῷ ἤρχετο, οὗτος γὰρ γεραίτερος ἤν.


τῷ δ' ἅμα πεντήκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.	556
σὺν αὐτῷ δὲ πεντήκοντα νῆες μέλαιναι ἐπορεύοντο.


Αἴας δ' ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν δυοκαίδεκα νῆας,	557
ὁ Αἴας δὲ ἦγεν ἐκ τῆς Σαλαμῖνος νῆας δώδεκα·


στῆσε δ' ἄγων ἵν' Ἀθηναίων ἵσταντο φάλαγγες.	558
ἔστησε δὲ αὐτάς, ὅπου τῶν Ἀθηναίων αἱ τάξεις ἵσταντο.


οἳ δ' Ἄργός τ' εἶχον Τίρυνθά τε τειχιόεσσαν	559
οἳ δὲ ᾤκουν τὸ Ἄργος, καὶ τὴν Τίρυνθα τὴν καλῶς τετειχισμένην,


Ἑρμιόνην Ἀσίνην τε, βαθὺν κατὰ κόλπον ἐχούσας,	560
καὶ τὴν Ἑρμιόνην, καὶ τὴν Ἀσίνην, τὰς κειμένας κατὰ τὸν κόλπον τὸν βαθύν,


Τροιζῆν' Ἠϊόνας τε καὶ ἀμπελόεντ' Ἐπίδαυρον,	561
καὶ τὴν Τροιζῆνα, καὶ τὰς Ἠιόνας, καὶ τὸν πολλὰς ἀμπέλους ἔχοντα Ἐπίδαυρον,


οἵ τ' ἔχον Αἴγιναν Μάσητά τε κοῦροι Ἀχαιῶν,	562
καὶ οἳ ᾤκουν τὴν Αἴγιναν, καὶ τὸν Μάσητα υἱοὶ τῶν Ἑλλήνων·


τῶν αὖθ' ἡγεμόνευε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης	563
τούτων δὴ ἦρχεν ὁ ἀγαθὸς τὰ πολεμικὰ Διομήδης,


καὶ Σθένελος, Καπανῆος ἀγακλειτοῦ φίλος υἱός·	564
καὶ ὁ Σθένελος, ὁ τοῦ πανενδόξου Καπανῆος ἀγαπητὸς υἱός·


τοῖσι δ' ἅμ' Εὐρύαλος τρίτατος κίεν ἰσόθεος φὼς	565
σὺν αὐτοῖς δὲ τρίτος Εὐρύαλος ἐπορεύετο ἀνὴρ ἴσος τοῖς θεοῖς,


Μηκιστέος υἱὸς Ταλαϊονίδαο ἄνακτος·	566
υἱὸς τοῦ Μηκιστέως τοῦ υἱοῦ τοῦ Ταλαίονος τοῦ βασιλέως·


συμπάντων δ' ἡγεῖτο βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·	567
ἁπάντων δὲ ἡγεμόνευεν ὁ ἀγαθὸς τὰ πολεμικὰ Διομήδης.


τοῖσι δ' ἅμ' ὀγδώκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.	568
σὺν αὐτοῖς δὲ ὀγδοήκοντα νῆες μέλαιναι ἐπορεύοντο.


οἳ δὲ Μυκήνας εἶχον ἐϋκτίμενον πτολίεθρον	569
οἳ δὲ ᾤκουν τὰς Μυκήνας, πόλιν καλῶς ἐκτισμένην,


ἀφνειόν τε Κόρινθον ἐϋκτιμένας τε Κλεωνάς,	570
καὶ τὴν Κόρινθον τὴν πλουσίαν, καὶ τὰς καλῶς ἐκτισμένας Κλεωνὰς,


Ὀρνειάς τ' ἐνέμοντο Ἀραιθυρέην τ' ἐρατεινὴν	571
καὶ οἳ ἐκαρποῦντο τὰς Ἀρνειάς, καὶ τὴν ἐρασμίαν Ἀραιθυρέαν,


καὶ Σικυῶν', ὅθ' ἄρ' Ἄδρηστος πρῶτ' ἐμβασίλευεν,	572
καὶ τὴν Σικυῶνα, ὅπου ὁ Ἄδραστος πρῶτον ἐβασίλευσε·


οἵ θ' Ὑπερησίην τε καὶ αἰπεινὴν Γονόεσσαν	573
καὶ οἳ τὴν Ὑπερησίαν καὶ τὴν Αἰπεινὴν τὴν καρποφόρον καὶ γόνιμον,


Πελλήνην τ' εἶχον ἠδ' Αἴγιον ἀμφενέμοντο	574
καὶ τὴν Πελήνην ᾤκουν καὶ τὸ Αἴγιον ἐκαρποῦντο,


Αἰγιαλόν τ' ἀνὰ πάντα καὶ ἀμφ' Ἑλίκην εὐρεῖαν,	575
καὶ πάντα τὸν Αἰγιαλόν, καὶ περὶ τὴν εὐρύχωρον Ἑλίκην·


τῶν ἑκατὸν νηῶν ἦρχε κρείων Ἀγαμέμνων	576
τούτων ἑκατὸν νεῶν ἦρχεν Ἀγαμέμνων ὁ βασιλεὺς,


Ἀτρεΐδης· ἅμα τῷ γε πολὺ πλεῖστοι καὶ ἄριστοι	577
ὁ υἱὸς τοῦ Ἀτρέως· σὺν αὐτῷ δὲ λίαν πολλοὶ καὶ βέλτιστοι


λαοὶ ἕποντ'· ἐν δ' αὐτὸς ἐδύσετο νώροπα χαλκὸν	578
λαοὶ ἐπορεύοντο· αὐτὸς δὲ ἐνεδύσατο ὅπλα ὑπερβαλλόντως λαμπρά,


κυδιόων, πᾶσιν δὲ μετέπρεπεν ἡρώεσσιν	579
τῇ δόξῃ ἐπαιρόμενος, καθότι ἐν πᾶσι τοῖς ἥρωσι διέφερε,


οὕνεκ' ἄριστος ἔην πολὺ δὲ πλείστους ἄγε λαούς.	580
καὶ ἐπίσημος ἦν διὰ τὸ ἄριστος εἶναι, καὶ κατὰ πολὺ πλείονα τῶν ἄλλων λαὸν ἄγειν μεθ’ ἑαυτοῦ.


οἳ δ' εἶχον κοίλην Λακεδαίμονα κητώεσσαν,	581
οἳ δὲ ᾤκουν τὴν Λακεδαίμονα τὴν ἐν κοίλῳ τόπῳ κειμένην, καὶ μεγάλην οὖσαν,


Φᾶρίν τε Σπάρτην τε πολυτρήρωνά τε Μέσσην,	582
καὶ τὴν Φᾶριν, καὶ τὴν Σπάρτην, καὶ τὴν πολλὰς περιστερὰς ἔχουσαν Μεσσήνην,


Βρυσειάς τ' ἐνέμοντο καὶ Αὐγειὰς ἐρατεινάς,	583
καὶ οἳ τὰς Βρυσείας ἐκαρποῦντο, καὶ τὰς ἐρασμίας Αὐγειάς,


οἵ τ' ἄρ' Ἀμύκλας εἶχον Ἕλος τ' ἔφαλον πτολίεθρον,	584
καὶ οἳ ᾤκουν τὰς Ἀμύκλας, καὶ τὸ Ἕλας,


οἵ τε Λάαν εἶχον ἠδ' Οἴτυλον ἀμφενέμοντο,	585
καὶ οἳ τὴν Λᾶν ᾤκουν, καὶ τὸν Οἴτυλον ἐκαρποῦντο·


τῶν οἱ ἀδελφεὸς ἦρχε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος	586
τούτων ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἀγαμέμνονος ἐβασίλευε ὁ ἀγαθὸς τὰ πολεμικὰ Μενέλεως,


ἑξήκοντα νεῶν· ἀπάτερθε δὲ θωρήσσοντο·	587
ἑξήκοντα νεῶν· πόρρωθι δὲ καθωπλίζοντο.


ἐν δ' αὐτὸς κίεν ᾗσι προθυμίῃσι πεποιθὼς	588
ἅμα δὲ καὶ αὐτὸς ἐπορεύετο τῇ ἑαυτοῦ προθυμίᾳ τεθαρρηκώς,


ὀτρύνων πόλεμον δέ· μάλιστα δὲ ἵετο θυμῷ	589
παροξύνων τοὺς ἄλλους εἰς πόλεμον· πάνυ δὲ προεθυμεῖτο καὶ ἐφίετο


τίσασθαι Ἑλένης ὁρμήματά τε στοναχάς τε.	590
ἀπαιτῆσαι καὶ λαβεῖν ἐκδίκησιν τῶν φροντίδων, καὶ στεναγμῶν τῆς Ἑλένης.


οἳ δὲ Πύλον τ' ἐνέμοντο καὶ Ἀρήνην ἐρατεινὴν	591
οἳ δὲ τὴν Πύλον ἐκαρποῦντο, καὶ τὴν ἐρασμίαν Ἀρήνην,


καὶ Θρύον Ἀλφειοῖο πόρον καὶ ἐΰκτιτον Αἰπὺ	592
καὶ τὸ Θρύον τὸν πόρον τοῦ Ἀλφειοῦ ποταμοῦ, καὶ τὸ Αἶπυ τὸ καλῶς ἐκτισμένον,


καὶ Κυπαρισσήεντα καὶ Ἀμφιγένειαν ἔναιον	593
καὶ τὸν Κυπαρισσήεντα, καὶ τὴν Ἀμφιγένην ᾤκουν,


καὶ Πτελεὸν καὶ Ἕλος καὶ Δώριον, ἔνθά τε Μοῦσαι	594
καὶ τὴν Πτελεὸν, καὶ τὸ Ἕλος, καὶ τὸ Δώριον, ὅπου αἱ Μοῦσαι συναντήσασαι


ἀντόμεναι Θάμυριν τὸν Θρήϊκα παῦσαν ἀοιδῆς	595
ἀφείλοντο τὴν μουσικὴν Θάμυριν τὸν Θρᾶκα


Οἰχαλίηθεν ἰόντα παρ' Εὐρύτου Οἰχαλιῆος·	596
ἀπὸ τῆς Οἰχαλίας ἐρχόμενον, ἀπ’ Ἐυρύτου τοῦ Οἰχαλιέως·


στεῦτο γὰρ εὐχόμενος νικησέμεν εἴ περ ἂν αὐταὶ	597
ὑπόσχετο γὰρ καυχώμενος νικήσειν, ἂν αὐταὶ


Μοῦσαι ἀείδοιεν κοῦραι Διὸς αἰγιόχοιο·	598
αἰ Μοῦσαι ᾄδωσιν αἱ θυγατέρες τοῦ Διὸς τοῦ τὴν αἰγίδα φοροῦντος·


αἳ δὲ χολωσάμεναι πηρὸν θέσαν, αὐτὰρ ἀοιδὴν	599
αἱ δὲ Μοῦσαι ὀργισθεῖσαι τυφλὸν αὐτὸν ἐποίησαν,


θεσπεσίην ἀφέλοντο καὶ ἐκλέλαθον κιθαριστύν·	600
τὴν δὲ μουσικὴν τὴν θείαν ἀφείλοντο, καὶ τῆς κιθαρῳδίας ἐκλαθέσθαι ἐποίησαν·


τῶν αὖθ' ἡγεμόνευε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·	601
τούτων δὴ ἦρχεν ὁ πολεμικὸς Νέστωρ ὁ ἀπὸ τῆς Γερήνης·


τῷ δ' ἐνενήκοντα γλαφυραὶ νέες ἐστιχόωντο.	602
τούτου δὲ νῆες βαθεῖαι ἐνενήκοντα ἐπορεύοντο.


οἳ δ' ἔχον Ἀρκαδίην ὑπὸ Κυλλήνης ὄρος αἰπὺ	603
οἳ δὲ ᾤκουν τὴν Ἀρκαδίαν, ὑπὸ τὸ ὑψηλὸν ὄρος τὴν Κυλλήνην


Αἰπύτιον παρὰ τύμβον ἵν' ἀνέρες ἀγχιμαχηταί,	604
κατὰ τὸν τάφρον τοῦ Αἰπύτου, ἔνθα εἰσὶν ἄνδρες πολεμισταί,


οἳ Φενεόν τ' ἐνέμοντο καὶ Ὀρχομενὸν πολύμηλον	605
καὶ οἳ τὸν Φενεὸν ἐκαρποῦντο, καὶ τὸν Ὀρχομενὸν τὸν πολυθρέμμονα,


Ῥίπην τε Στρατίην τε καὶ ἠνεμόεσσαν Ἐνίσπην	606
καὶ τὴν Ῥίπην, καὶ τὴν Στρατίαν, καὶ τὴν ὑψηλήν, καὶ ὑπὸ τῶν ἀέρων καταπνεομένην Ἐνίσπην,


καὶ Τεγέην εἶχον καὶ Μαντινέην ἐρατεινὴν	607
καὶ οἳ τὴν Τεγέην ᾤκουν, καὶ τὴν ἐρασμίαν Μαντίνειαν,


Στύμφηλόν τ' εἶχον καὶ Παρρασίην ἐνέμοντο,	608
καὶ οἳ τὸν Στύμφηλον ᾤκουν, καὶ τὴν Παρρασίαν ἐκαρποῦντο·


τῶν ἦρχ' Ἀγκαίοιο πάϊς κρείων Ἀγαπήνωρ	609
τούτων ἦρχεν ὁ παῖς τοῦ Ἀγκαίου Ἀγαπήνωρ ὁ βασιλεὺς


ἑξήκοντα νεῶν· πολέες δ' ἐν νηὶ ἑκάστῃ	610
ἑξήκοντα νεῶν· πολλοὶ δὲ ἐν ἑκάστη νηὶ


Ἀρκάδες ἄνδρες ἔβαινον ἐπιστάμενοι πολεμίζειν.	611
ἄνδρες Ἀρκάδες ἐπέβαινον πολεμεῖν εἰδότες.


αὐτὸς γάρ σφιν δῶκεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων	612
αὐτὸς γὰρ ὁ βασιλεὺς τῶν ἀνδρῶν ὁ Ἀγαμέμνων, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀτρέως, ἔδωκεν αὐτοῖς


νῆας ἐϋσσέλμους περάαν ἐπὶ οἴνοπα πόντον	613
νῆας εὐκαθέδρους, ὥστε πλέειν κατὰ τὸν πόντον τὸν οἰνοειδῆ καὶ ἀμαιρόν,


Ἀτρεΐδης, ἐπεὶ οὔ σφι θαλάσσια ἔργα μεμήλει.	614
ἐπειδὴ αὐτοῖς οὐκ ἦσαν διὰ φροντίδος τὰ κατὰ θάλασσαν ἔργα.


οἳ δ' ἄρα Βουπράσιόν τε καὶ Ἤλιδα δῖαν ἔναιον	615
οἳ δὲ τὸ Βουπράσιον, καὶ τὴν Ἦλιν ᾤκουν τὴν ἔνδοξον,


ὅσσον ἐφ' Ὑρμίνη καὶ Μύρσινος ἐσχατόωσα	616
καὶ ὅσον ἡ Ὑρμίνη, καὶ ἡ Μύρσινος ἡ ἐν ἐσχατιᾷ κειμένη,


πέτρη τ' Ὠλενίη καὶ Ἀλήσιον ἐντὸς ἐέργει,	617
καὶ ἡ Πέτρη ἡ Ὠλενίη, καὶ τὸ Ἀλείσιον ἐντὸς ἐναποκλείει·


τῶν αὖ τέσσαρες ἀρχοὶ ἔσαν, δέκα δ' ἀνδρὶ ἑκάστῳ	618
τούτων δὴ τέσσαρες ἀρχηγοὶ ἦσαν, ἑκάστῳ δὲ ἀνδρὶ δέκα


νῆες ἕποντο θοαί, πολέες δ' ἔμβαινον Ἐπειοί.	619
νῆες ταχεῖαι εἵποντο, πολλοὶ δ’ ἐν αὐταῖς ἦσαν Ἐπειοί·


τῶν μὲν ἄρ' Ἀμφίμαχος καὶ Θάλπιος ἡγησάσθην	620
τούτων μὲν δὴ ὁ Ἀμφίμαχος, καὶ ὁ Θάλπιος ἡγεμόνευον,


υἷες ὃ μὲν Κτεάτου, ὃ δ' ἄρ' Εὐρύτου, Ἀκτορίωνε·	621
υἱοί, ὁ μὲν Κτεάτου, ὁ δὲ Εὐρύτου τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἄκτορος·


τῶν δ' Ἀμαρυγκεΐδης ἦρχε κρατερὸς Διώρης·	622
τούτων δὲ ἦρχεν ὁ ἰσχυρὸς Διώρης, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμαρυγκέως·


τῶν δὲ τετάρτων ἦρχε Πολύξεινος θεοειδὴς	623
τῶν δὲ τεσσάρων ἦρχεν ὁ Πολύξεινος ὁ κατὰ τὸ εἶδος ὅμοιος τοῖς θεοῖς,


υἱὸς Ἀγασθένεος Αὐγηιάδαο ἄνακτος.	624
ὁ υἱὸς τοῦ Ἀγασθένους, τοῦ υἱοῦ τοῦ Αὐγείου τοῦ βασιλέως.


οἳ δ' ἐκ Δουλιχίοιο Ἐχινάων θ' ἱεράων	625
οἳ δὲ ἦσαν ἐκ τοῦ Δουλιχίου, καὶ τῶν Ἐχινῶν τῶν ἱερῶν


νήσων, αἳ ναίουσι πέρην ἁλὸς Ἤλιδος ἄντα,	626
νήσων, οἳ κατοικοῦσι πέραν τῆς θαλάσσης ἀπαντικρὺ τῆς Ἤλιδος·


τῶν αὖθ' ἡγεμόνευε Μέγης ἀτάλαντος Ἄρηι	627
τούτων δὴ ἦρχεν ὁ Μέγης ὁ ἰσοστάσιος τῷ Ἄρει,


Φυλεΐδης, ὃν τίκτε Διῒ φίλος ἱππότα Φυλεύς,	628
ὁ υἱὸς τοῦ Φυλέως, ὃν ἐγέννησεν ὁ Φυλεὺς ὁ πολεμικὸς ὁ φίλος τοῦ Διὸς,


ὅς ποτε Δουλίχιον δ' ἀπενάσσατο πατρὶ χολωθείς·	629
ὃς πάλαι εἰς τὸ Δουλίχιον ἀπῳκίσθη ὀργιζόμενος τῷ ἑαυτοῦ πατρί.


τῷ δ' ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.	630
σὺν αὐτῷ δὲ τεσσαράκοντα νῆες μέλαιναι ἐπορεύοντο.


αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἦγε Κεφαλλῆνας μεγαθύμους,	631
ὁ Ὀδυσσεὺς δὲ τοὺς Κεφαλῆνας, τοὺς μεγαλοψύχους,


οἵ ῥ' Ἰθάκην εἶχον καὶ Νήριτον εἰνοσίφυλλον	632
οἳ δὴ τὴν Ἰθάκην ᾤκουν, καὶ τὸ ὄρος τὸ Νήριτον τὸ σύνδενδρον καὶ κινησίφυλλον,


καὶ Κροκύλει' ἐνέμοντο καὶ Αἰγίλιπα τρηχεῖαν,	633
καὶ οἳ τὰ Κροκύλεια ἐκαρποῦντο, καὶ τὴν τραχεῖαν Αἰγίλιπα,


οἵ τε Ζάκυνθον ἔχον ἠδ' οἳ Σάμον ἀμφενέμοντο,	634
καὶ οἳ τὴν Ζάκυνθον ᾤκουν, καὶ οἳ τὴν Σάμον ἐκαρποῦντο,


οἵ τ' ἤπειρον ἔχον ἠδ' ἀντιπέραι' ἐνέμοντο·	635
καὶ οἳ τὴν Ἤπειρον ᾤκουν, καὶ οἳ πέραν ἐκαρποῦντο οἰκοῦντες·


τῶν μὲν Ὀδυσσεὺς ἦρχε Διὶ μῆτιν ἀτάλαντος·	636
τούτων μὲν ὁ Ὀδυσσεὺς ἦρχεν, ὁ ἰσοστάσιος τῷ Διὶ κατὰ τὴν βουλὴν·


τῷ δ' ἅμα νῆες ἕποντο δυώδεκα μιλτοπάρῃοι.	637
τούτῳ δ’ εἵποντο νῆες δώδεκα τὰ ἑκατέρωθεν τῆς πρύμνης καὶ πρώρας βεβαμμένα ἔχουσαι μίλτῳ.


Αἰτωλῶν δ' ἡγεῖτο Θόας Ἀνδραίμονος υἱός,	638
τῶν δὲ Αἰτωλῶν ἡγεμόνευεν ὁ Θόας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀνδραίμονος.


οἳ Πλευρῶν' ἐνέμοντο καὶ Ὤλενον ἠδὲ Πυλήνην	639
οἳ τὴν Πλευρῶνα ἐκαρποῦντο, καὶ τὴν Ὤλενον, καὶ τὴν Πυλήνην,


Χαλκίδα τ' ἀγχίαλον Καλυδῶνά τε πετρήεσσαν·	640
καὶ τὴν Χαλκίδα τὴν παραθαλάσσιον, καὶ τὴν Καλυδῶνα τὴν τραχεῖαν τε καὶ λιθώδη·


οὐ γὰρ ἔτ' Οἰνῆος μεγαλήτορος υἱέες ἦσαν,	641
οὐκέτι γὰρ ἦσαν υἱοὶ τοῦ μεγαλοψύχου Οἰνέως,


οὐδ' ἄρ' ἔτ' αὐτὸς ἔην, θάνε δὲ ξανθὸς Μελέαγρος·	642
οὐδ’ ἔτι δὴ αὐτὸς ἦν, ἀπέθανε δὲ Μελέαγρος ὁ ξανθός·


τῷ δ' ἐπὶ πάντ' ἐτέταλτο ἀνασσέμεν Αἰτωλοῖσι·	643
τούτῳ δὲ προσετέτακτο πάντη βασιλεύειν τῶν Αἰτωλῶν·


τῷ δ' ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.	644
σὺν αὐτῷ δὲ τεσσαράκοντα νῆες μέλαινα ἐπορεύοντο·


Κρητῶν δ' Ἰδομενεὺς δουρὶ κλυτὸς ἡγεμόνευεν,	645
τῶν δὲ Κρητῶν ἦρχεν Ἰδομενεὺς ὁ κατὰ τὴν μάχην ἔνδοξος.


οἳ Κνωσόν τ' εἶχον Γόρτυνά τε τειχιόεσσαν,	646
οἳ τήν τε Κνωσσὸν ᾤκουν, καὶ τὴν Γόρτυναν τὴν καλὰ τείχη ἔχουσαν,


Λύκτον Μίλητόν τε καὶ ἀργινόεντα Λύκαστον	647
καὶ τὴν Λύκτον, καὶ τὴν Μίλητον, καὶ τὸν Λύκαστον τὸν λευκόγειον,


Φαιστόν τε Ῥύτιόν τε, πόλεις εὖ ναιετοώσας,	648
καὶ τὴν Φαιστὸν, καὶ τὸ Ῥύτιον, πόλεις καλῶς οἰκουμένας.


ἄλλοι θ' οἳ Κρήτην ἑκατόμπολιν ἀμφενέμοντο.	649
καὶ οἱ ἄλλοι, οἳ τὴν Κρήτην ἐκαρποῦντο τὴν ἑκατὸν πόλεις ἔχουσαν·


τῶν μὲν ἄρ' Ἰδομενεὺς δουρὶ κλυτὸς ἡγεμόνευε	650
τούτων μὲν δὴ ἦρχεν Ἰδομενεὺς ὁ κατὰ τὴν μάχην ἔνδοξος,


Μηριόνης τ' ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ·	651
καὶ ὁ Μηριόνης ὁ ἰσοστάσιος τῷ Ἄρει τῷ τοὺς ἄνδρας φονεύοντι.


τοῖσι δ' ἅμ' ὀγδώκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.	652
τούτοις δὲ εἵποντο νῆες μέλαιναι ὀγδοήκοντα.


Τληπόλεμος δ' Ἡρακλεΐδης ἠΰς τε μέγας τε	653
ὁ Τληπόλεμος δὲ ὁ τοῦ Ἡρακλέους υἱός, ὁ ἰσχυρός τε καὶ μέγας,


ἐκ Ῥόδου ἐννέα νῆας ἄγεν Ῥοδίων ἀγερώχων,	654
ἐννέα νῆας ἦγεν ἐκ τῆς Ῥόδου τῶν ὑπερηφάνων Ῥοδίων,


οἳ Ῥόδον ἀμφενέμοντο διὰ τρίχα κοσμηθέντες	655
οἳ τὴν Ῥόδον ἐκαρποῦντο εἰς τρεῖς μοίρας διατεταγμένοι, λέγω


Λίνδον Ἰηλυσόν τε καὶ ἀργινόεντα Κάμειρον.	656
εἴς τε τὴν Λίνδον, καὶ Ἰήλυσον, καὶ τὸν λευκόγειον Κάμιρον·


τῶν μὲν Τληπόλεμος δουρὶ κλυτὸς ἡγεμόνευεν,	657
τούτων μὲν ἦρχεν ὁ Τληπόλεμος ὁ κατὰ τὴν μάχην ἔνδοξος,


ὃν τέκεν Ἀστυόχεια βίῃ Ἡρακληείῃ,	658
ὃν ἔτεκεν ἡ Ἀστυόχεια τῇ ἰσχύι τοῦ Ἡρακλέους, (ἤγουν τῷ Ἡρακλεῖ περιφραστικῶς),


τὴν ἄγετ' ἐξ Ἐφύρης ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος	659
ἣν ἔγημεν ἐκ τῆς Ἐφύρης ἀπὸ Σελλήεντος τοῦ ποταμοῦ,


πέρσας ἄστεα πολλὰ διοτρεφέων αἰζηῶν.	660
πορθήσας πόλεις πολλὰς νέων ἐν βασιλείᾳ τεθραμμένων.


Τληπόλεμος δ' ἐπεὶ οὖν τράφ' ἐνὶ μεγάρῳ εὐπήκτῳ,	661
ὁ Τληπόλεμος δὲ μετὰ τὸ ἀνατραφῆναι ἐν τῷ οἴκῳ τῷ καλῶς κατεσκευασμένῳ,


αὐτίκα πατρὸς ἑοῖο φίλον μήτρωα κατέκτα	662
εὐθὺς τὸν πρὸς μητρὸς θεῖον τοῦ ἑαυτοῦ πατρὸς ἐφόνευσε


ἤδη γηράσκοντα Λικύμνιον ὄζον Ἄρηος·	663
τὸν Λικύμνιον τὸν τοῦ Ἄρεος κλάδον γέροντα ἤδη.


αἶψα δὲ νῆας ἔπηξε, πολὺν δ' ὅ γε λαὸν ἀγείρας	664
ταχέως δὲ νῆας κατασκευασάμενος, καὶ πολὺν οὗτος λαὸν ἀθροίσας


βῆ φεύγων ἐπὶ πόντον· ἀπείλησαν γάρ οἱ ἄλλοι	665
ᾤχετο φεύγων διὰ θαλάσσης· ὠργίσθησαν γὰρ αὐτῷ οἱ ἄλλοι


υἱέες υἱωνοί τε βίης Ἡρακληείης.	666
υἱοί, καὶ υἱοὶ τῶν υἱῶν τῆς ἰσχύος τοῦ Ἡρακλέους.


αὐτὰρ ὅ γ' ἐς Ῥόδον ἷξεν ἀλώμενος ἄλγεα πάσχων·	667
ὁ δὲ παρεγένετο εἰς τὴν Ῥόδον πλανώμενος, καὶ θλίψεις ὑφιστάμενος·


τριχθὰ δὲ ᾤκηθεν καταφυλαδόν, ἠδὲ φίληθεν	668
εἰς τρία δὲ μέρη ᾤκησαν κατὰ φυλάς, καὶ ἐφιλήθησαν


ἐκ Διός, ὅς τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισιν ἀνάσσει,	669
παρὰ τού Διός, ὃς θεῶν τε καὶ ἀνθρώπων ἄρχει,


καί σφιν θεσπέσιον πλοῦτον κατέχευε Κρονίων.	670
καὶ κατέχεεν αὐτοῖς ὁ υἱὸς τοῦ Κρόνου πλοῦτον πολύν τε καὶ θεῖον.


Νιρεὺς αὖ Σύμηθεν ἄγε τρεῖς νῆας ἐΐσας	671
ὁ Νιρεὺς δὲ ἦγεν ἀπὸ τῆς Αἰσύμης νῆας τρεῖς ἰσοτοίχους,


Νιρεὺς Ἀγλαΐης υἱὸς Χαρόποιό τ' ἄνακτος	672
ὁ Νιρεὺς ὁ υἱὸς τῆς Ἀγλαΐας, καὶ τοῦ Χαρόπου τοῦ βασιλέως,


Νιρεύς, ὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθε	673
ὁ Νιρεὺς, ὃς ὡραιότατος πάντων ἀνὴρ ἀφίκετο πρὸς τὸ Ἴλιον


τῶν ἄλλων Δαναῶν μετ' ἀμύμονα Πηλεΐωνα·	674
τῶν ἄλλων Ἑλλήνων, μετὰ τὸν ἄμεμπτον υἱὸν τοῦ Πηλέως,


ἀλλ' ἀλαπαδνὸς ἔην, παῦρος δέ οἱ εἵπετο λαός.	675
ἀλλ’ ἀσθενὴς τῇ δυνάμει ἦν, ὀλίγος δὲ λαὸς ἠκολούθει αὐτῷ.


οἳ δ' ἄρα Νίσυρόν τ' εἶχον Κράπαθόν τε Κάσον τε	676
οἳ δὲ τὴν Νίσυρον ᾤκουν, καὶ τὴν Κάρπαθον, καὶ τὴν Βάσον,


καὶ Κῶν Εὐρυπύλοιο πόλιν νήσους τε Καλύδνας,	677
καὶ τὴν Κῶν, τὴν πόλιν τοῦ Εὐρυπύλου, καὶ τὰς νήσους τὰς Σποράδας·


τῶν αὖ Φείδιππός τε καὶ Ἄντιφος ἡγησάσθην	678
τούτων δὴ Φείδιππος καὶ Ἄντιφος ἦρχον,


Θεσσαλοῦ υἷε δύω Ἡρακλεΐδαο ἄνακτος·	679
οἱ δύο υἱοὶ τοῦ Θεσσαλοῦ τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἡρακλέους τοῦ βασιλέως·


τοῖς δὲ τριήκοντα γλαφυραὶ νέες ἐστιχόωντο.	680
τούτων δὲ τριάκοντα νῆες βαθεῖαι ἐπορεύοντο.


νῦν αὖ τοὺς ὅσσοι τὸ Πελασγικὸν Ἄργος ἔναιον,	681
Νῦν δὴ τούτους, ὅσοι τὸ Ἄργος τὸ Πελασγικὸν ᾤκουν,


οἵ τ' Ἄλον οἵ τ' Ἀλόπην οἵ τε Τρηχῖνα νέμοντο,	682
καὶ οἳ τὴν Ἄλον, καὶ οἳ τὴν Ἀλόπην, καὶ οἳ τὴν Τραχῖνα ἐκαρποῦντο,


οἵ τ' εἶχον Φθίην ἠδ' Ἑλλάδα καλλιγύναικα,	683
καὶ οἳ ᾤκουν τὴν Φθίαν, καὶ τὴν Ἑλλάδα τὴν ἔχουσαν γυναῖκας ὡραίας,


Μυρμιδόνες δὲ καλεῦντο καὶ Ἕλληνες καὶ Ἀχαιοί,	684
Μυρμιδόνες, καὶ Ἕλληνες, καὶ Ἀχαιοὶ καλούμενοι·


τῶν αὖ πεντήκοντα νεῶν ἦν ἀρχὸς Ἀχιλλεύς.	685
τούτων δὴ πεντήκοντα νεῶν ἦν ἀρχηγὸς ὁ Ἀχιλλεύς.


ἀλλ' οἵ γ' οὐ πολέμοιο δυσηχέος ἐμνώοντο·	686
Ἀλλ’ οὗτοι γε οὐκ ἐμέμνηντο τοῦ πολέμου τοῦ κακὸν ἦχον ἐπιφέροντος·


οὐ γὰρ ἔην ὅς τίς σφιν ἐπὶ στίχας ἡγήσαιτο·	687
οὐκ ἦν γὰρ, ὅστις αὐτοῖς πρὸς παράταξιν ἡγεμὼν ἔμελλε γίνεσθαι·


κεῖτο γὰρ ἐν νήεσσι ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεὺς	688
ὁ γὰρ Ἀχιλλεὺς ὁ ἔνδοξος, ὁ ταχὺς περὶ τὸν δρόμον ἔμενε παρὰ ταῖς ναυσίν,


κούρης χωόμενος Βρισηίδος ἠϋκόμοιο,	689
ὀργιζόμενος ἕνεκα τῆς κόρης τῆς θυγατρὸς τοῦ Βρισέως τῆς καλλικόμου,


τὴν ἐκ Λυρνησσοῦ ἐξείλετο πολλὰ μογήσας	690
ἣν ἔλαβεν ἀπὸ Λυρνησσοῦ πολλὰ κακοπαθήσας,


Λυρνησσὸν διαπορθήσας καὶ τείχεα Θήβης,	691
τήν τε Λύρνησσον ἐκπορθήσας, καὶ τὰ τείχη τῆς Θήβης, ἤγουν τὴν Θήβην αὐτήν·


κὰδ δὲ Μύνητ' ἔβαλεν καὶ Ἐπίστροφον ἐγχεσιμώρους,	692
καθεῖλε δὲ ἀποκτείνας τόν τε Μύνητα, καὶ τὸν Ἐπίστροφον


υἱέας Εὐηνοῖο Σεληπιάδαο ἄνακτος·	693
τοὺς πολεμικοὺς υἱοὺς τοῦ Εὐηνοῦ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σεληπιοῦ τοῦ βασιλέως·


τῆς ὅ γε κεῖτ' ἀχέων, τάχα δ' ἀνστήσεσθαι ἔμελλεν.	694
ταύτης ἕνεκα οὗτος ἐκάθητο λιπούμενος, ταχέως δὲ ἔμελλεν ἀναστήσεσθαι πρὸς πόλεμον.


οἳ δ' εἶχον Φυλάκην καὶ Πύρασον ἀνθεμόεντα	695
οἳ δὲ ᾤκουν τὴν Φυλάκην, καὶ τὸν Πύρασον τὸν ἄνθη πολλὰ ἔχοντα,


Δήμητρος τέμενος, Ἴτωνά τε μητέρα μήλων,	696
ὁ τῇ Δήμητρι ἀνατεθειμένος τόπος, καὶ τὴν Ἴτωνα τὴν τροφὸν τῶν προβάτων,


ἀγχίαλόν τ' Ἀντρῶνα ἰδὲ Πτελεὸν λεχεποίην,	697
καὶ τὸν παραθαλάσσιον Ἀντρῶνα, καὶ τὸν Πτελεὸν τὸν πολλὴν καὶ βαθεῖαν πόην ἔχοντα·


τῶν αὖ Πρωτεσίλαος ἀρήιος ἡγεμόνευε	698
τούτων δὴ Πρωτεσίλαος ὁ πολεμικὸς ἦρχεν


ζωὸς ἐών· τότε δ' ἤδη ἔχεν κάτα γαῖα μέλαινα.	699
ἔτι ζῶν. τότε δὲ ἤδη αὐτὸν κατεῖχεν ἡ σκοτεινὴ γῆ ἀποθανόντα·


τοῦ δὲ καὶ ἀμφιδρυφὴς ἄλοχος Φυλάκῃ ἐλέλειπτο	700
τούτου δὲ ἡ γυνὴ καταλέλειπται ἐν τῇ Φυλάκῃ ἀμφοτέρωθεν κατεξεσμένη, καὶ περιεσπαρμένη τὸ πρόσωπον,


καὶ δόμος ἡμιτελής· τὸν δ' ἔκτανε Δάρδανος ἀνὴρ	701
καὶ ὁ οἶκος ἐξ ἡμισείας ᾠκοδομημένος· αὐτὸν δὲ ἀπέκτεινεν ἀνὴρ Δάρδανος,


νηὸς ἀποθρῴσκοντα πολὺ πρώτιστον Ἀχαιῶν.	702
πρὸ πάντων τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἐκπηδήσαντα ἀπὸ τῆς νεώς.


οὐδὲ μὲν οὐδ' οἳ ἄναρχοι ἔσαν, πόθεόν γε μὲν ἀρχόν·	703
οὔ μεν οὖν οὐδ’ οὗτοι ἄνευ ἄρχοντος ἦσαν, ἐπόθουν μέντοι τὸν ἀρχηγόν,


ἀλλά σφεας κόσμησε Ποδάρκης ὄζος Ἄρηος	704
ἀλλὰ διέταττεν αὐτοὺς ὁ Ποδάρκης, ὁ τοῦ Ἄρεος κλάδος,


Ἰφίκλου υἱὸς πολυμήλου Φυλακίδαο	705
ὁ υἱὸς τοῦ Ἰφίκλου τοῦ πολλὰ πρόβατα ἔχοντος, τοῦ υἱοῦ τοῦ Φύλακος,


αὐτοκασίγνητος μεγαθύμου Πρωτεσιλάου	706
αὐταδελφὸς ὢν τοῦ μεγαλοψύχου Πρωτεσιλάου, νεώτερος τῷ χρόνῳ·


ὁπλότερος γενεῇ· ὁ δ' ἅμα πρότερος καὶ ἀρείων	707
ἐκεῖνος δ’ ἄρα ἦν καὶ προγενέστερος καὶ κρείσσων,


ἥρως Πρωτεσίλαος ἀρήιος· οὐδέ τι λαοὶ	708
ὁ Πρωτεσίλαος ὁ ἥρως ὁ πολεμικός· οὔτι δὲ οἱ λαοὶ


δεύονθ' ἡγεμόνος, πόθεόν γε μὲν ἐσθλὸν ἐόντα·	709
ἐδέοντο ἄρχοντος, ἐπόθουν μέντοι τὸν Πρωτεσίλαον ἀγαθὸν ὄντα.


τῷ δ' ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.	710
σὺν αὐτῷ δὲ τεσσαράκοντα νῆες μέλαιναι ἐπορεύοντο.


οἳ δὲ Φερὰς ἐνέμοντο παραὶ Βοιβηίδα λίμνην	711
οἳ δὲ ἐκαρποῦντο τὰς Φέρας παρὰ τὴν λίμνην τῆς Βοίβης,


Βοίβην καὶ Γλαφύρας καὶ ἐϋκτιμένην Ἰαωλκόν,	712
καὶ τὴν Βοίβην, καὶ τὰς Γλαφυρὰς, καὶ τὴν καλῶς ἐκτισμένην Ἰαωλκόν·


τῶν ἦρχ' Ἀδμήτοιο φίλος πάϊς ἕνδεκα νηῶν	713
τούτων ἡγεμόνευεν ὁ ἀγαπητὸς υἱὸς τοῦ Ἀδμήτου, νεῶν ἕνδεκα,


Εὔμηλος, τὸν ὑπ' Ἀδμήτῳ τέκε δῖα γυναικῶν	714
ὁ Εὔμηλος, ὃν εὐνηθεῖσα τῷ Ἀδμήτῳ ἐτέκεν ἡ ἔνδοξος τῶν γυναικῶν


Ἄλκηστις Πελίαο θυγατρῶν εἶδος ἀρίστη.	715
Ἄλκηστες, ἡ κατὰ τὴν μορφὴν ἀρίστη ἀπὸ πασῶν τῶν θυγατρῶν τοῦ Πελίου.


οἳ δ' ἄρα Μηθώνην καὶ Θαυμακίην ἐνέμοντο	716
οἳ δὲ ἐκαρποῦντο τὴν Μεθώνην, καὶ τὴν Θαυμακίαν,


καὶ Μελίβοιαν ἔχον καὶ Ὀλιζῶνα τρηχεῖαν,	717
καὶ οἳ τὴν Μελίβοιαν ᾤκουν, καὶ τὴν σκληρὰν, καὶ λιθώδη Ὀλιζῶνα·


τῶν δὲ Φιλοκτήτης ἦρχεν τόξων ἐῢ εἰδὼς	718
τούτων Φιλοκτήτης ἡγεμόνευεν, ὁ τὴν τοξικὴν καλῶς ἐπιστάμενος,


ἑπτὰ νεῶν· ἐρέται δ' ἐν ἑκάστῃ πεντήκοντα	719
νεῶν ἑπτά· πεντήκοντα δὲ ἐν ἑκάστῃ νηὶ


ἐμβέβασαν τόξων εὖ εἰδότες ἶφι μάχεσθαι.	720
κοπηλάται ἐπιβεβηκότες ἦσαν, πάντες καλῶς ἐπιστάμενοι μάχεσθαι καρτερῶς διὰ τόξων.


ἀλλ' ὃ μὲν ἐν νήσῳ κεῖτο κρατέρ' ἄλγεα πάσχων	721
ἀλλ’ ὁ μὲν Φιλοκτήτης μεγάλας ὀδύνας ὑφιστάμενος ἔκειτο ἐν τῇ νήσῳ,


Λήμνῳ ἐν ἠγαθέῃ, ὅθι μιν λίπον υἷες Ἀχαιῶν	722
ἐν τῇ Λήμνῳ λέγω τῇ ἄγαν θείᾳ, ὅπου κατέλιπον αὐτὸν οἱ υἱοὶ τῶν Ἑλλήνων,


ἕλκεϊ μοχθίζοντα κακῷ ὀλοόφρονος ὕδρου·	723
περιπαθῶς ὀδυνόμενον ἐκ τραύματος κακοῦ, ἐπιβούλου, καὶ βλαβεροῦ ὕδρου·


ἔνθ' ὅ γε κεῖτ' ἀχέων· τάχα δὲ μνήσεσθαι ἔμελλον	724
ἐκεῖ μὲν οὗτος ἔκειτο πάσχων· ταχέως δὲ οἱ Ἕλληνες εἰς μνήμην ἐλεύσεσθαι ἔμελλον


Ἀργεῖοι παρὰ νηυσὶ Φιλοκτήταο ἄνακτος.	725
παρὰ ταῖς ναυσὶ Φιλοκτήτου τοῦ βασιλέως.


οὐδὲ μὲν οὐδ' οἳ ἄναρχοι ἔσαν, πόθεόν γε μὲν ἀρχόν·	726
οὔτι μὲν οὐδ’ οὗτοι ἄνευ ἀρχηγοῦ ἦσαν, ἐπόθουν μέντοι τὸν πρότερον ἀρχηγὸν·


ἀλλὰ Μέδων κόσμησεν Ὀϊλῆος νόθος υἱός,	727
ἀλλὰ Μέδων ἄρχων διέταττεν αὐτούς, υἱὸς νόθος τοῦ Ὀϊλέος,


τόν ῥ' ἔτεκεν Ῥήνη ὑπ' Ὀϊλῆι πτολιπόρθῳ.	728
ὃν δὴ ἔτεκε Ῥήνη εὐνηθεῖσα τῷ Ὀϊλεῖ τῷ πορθοῦντι τὰς πόλεις.


οἳ δ' εἶχον Τρίκκην καὶ Ἰθώμην κλωμακόεσσαν,	729
οἳ δὲ ᾤκουν τὴν Τρίκκην, καὶ τὴν Ἰθώμην τὴν κρημνώδη καὶ δύσβατον,


οἵ τ' ἔχον Οἰχαλίην πόλιν Εὐρύτου Οἰχαλιῆος,	730
καὶ οἳ ᾤκουν τὴν Οἰχαλίαν, τὴν πόλιν τοῦ Εὐρύτου τοῦ ἀπὸ τῆς Οἰχαλίας·


τῶν αὖθ' ἡγείσθην Ἀσκληπιοῦ δύο παῖδε	731
τούτων δὴ ἦρχον οἱ δύο ὑιοὶ τοῦ Ἀσκληπιοῦ,


ἰητῆρ' ἀγαθὼ Ποδαλείριος ἠδὲ Μαχάων·	732
ἰατροὶ ἀγαθοὶ, Ποδαλείριος καὶ Μαχάων·


τοῖς δὲ τριήκοντα γλαφυραὶ νέες ἐστιχόωντο.	733
τούτων δὲ τριάκοντα νῆες βαθεῖαι ἐπορεύοντο.


οἳ δ' ἔχον Ὀρμένιον, οἵ τε κρήνην Ὑπέρειαν,	734
οἳ δὲ ᾤκουν τὸ Ὀρμένιον, καὶ οἳ τὴν Κρήνην τὴν Ὑπέρειαν,


οἵ τ' ἔχον Ἀστέριον Τιτάνοιό τε λευκὰ κάρηνα,	735
καὶ οἳ ᾤκουν τὸ Ἀστέριον, καὶ τῆς Τιτάνου τὰς λευκὰς ἐξοχὰς (ἤγουν τὴν Τίτανον περιφραστικῶς)·


τῶν ἦρχ' Εὐρύπυλος Εὐαίμονος ἀγλαὸς υἱός·	736
τούτων ἡγεμὼν ἦν Εὐρύπυλος ὁ τοῦ Εὐαίμονος λαμπρὸς υἱός.


τῷ δ' ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.	737
σὺν αὐτῷ δὲ τεσσαράκοντα νῆες μέλαιναι ἐπορεύοντο·


οἳ δ' Ἄργισσαν ἔχον καὶ Γυρτώνην ἐνέμοντο,	738
οἳ δὲ ᾤκουν τὴν Ἄργεισαν, καὶ οἳ τὴν Γυρτώνην ἐκαρποῦντο,


Ὄρθην Ἠλώνην τε πόλιν τ' Ὀλοοσσόνα λευκήν,	739
καὶ τὴν Ὄρθην, καὶ τὴν Ἠλώνην, καὶ τὴν Ὀλοοσσόνα τὴν πόλιν τὴν λευκήν·


τῶν αὖθ' ἡγεμόνευε μενεπτόλεμος Πολυποίτης	740
τούτων δὴ ἦρχεν ὁ πολεμικὸς Πολυποίτης,


υἱὸς Πειριθόοιο τὸν ἀθάνατος τέκετο Ζεύς·	741
ὁ υἱὸς τοῦ Πειρίθου, ὃν ἐγέννησεν ὁ ἀθάνατος Ζεὺς,


τόν ῥ' ὑπὸ Πειριθόῳ τέκετο κλυτὸς Ἱπποδάμεια	742
ὃν δὴ εὐνηθεῖσα τῷ Πειρίθῳ ἔτεκεν ἡ ἔνδοξος Ἱπποδάμεια,


ἤματι τῷ ὅτε Φῆρας ἐτίσατο λαχνήεντας,	743
κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν, ὅτε τὰ θηρία τὰ δασέως τετριχωμένα ἐτιμωρήσατο·


τοὺς δ' ἐκ Πηλίου ὦσε καὶ Αἰθίκεσσι πέλασσεν·	744
ταῦτα δὲ ἐκ τοῦ Πηλίου ὄρους ἐξήλασε, καὶ πρὸς τοὺς Αἴθικας μεταβῆναι ἐποίησεν·


οὐκ οἶος, ἅμα τῷ γε Λεοντεὺς ὄζος Ἄρηος	745
οὐ μόνος· σὺν αὐτῷ ἦν Λεοντεὺς, ὁ κλάδος τοῦ Ἄρεος,


υἱὸς ὑπερθύμοιο Κορώνου Καινεΐδαο·	746
ἤτοι ὁ ἀνδρεῖος, καὶ πολεμικός, ὁ υἱὸς τοῦ μεγαλοψύχου Κορώνου τοῦ υἱοῦ τοῦ Καινέως.


τοῖς δ' ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.	747
σὺν τούτοις τεσσαράκοντα νῆες μέλαιναι ἐπορεύοντο.


Γουνεὺς δ' ἐκ Κύφου ἦγε δύω καὶ εἴκοσι νῆας·	748
ὁ Γουνεὺς δὲ ἦγεν ἐκ τῆς Κύφου νῆας δύο καὶ εἴκοσι·


τῷ δ' Ἐνιῆνες ἕποντο μενεπτόλεμοί τε Περαιβοὶ	749
τούτῳ δὲ εἵποντο Ἐνιῆνες, καὶ Περαιβοὶ οἱ πολεμικοί,


οἳ περὶ Δωδώνην δυσχείμερον οἰκί' ἔθεντο,	750
οἵτινες περὶ τὴν Δωδώνην τὴν ψυχροτάτην τὰς οἰκίας ἐποιήσαντο,


οἵ τ' ἀμφ' ἱμερτὸν Τιταρησσὸν ἔργα νέμοντο	751
καὶ οἳ περὶ τὸν Τιταρήσιον τὸν ἐπιθυμητὸν ποταμὸν τὰ ἔργα ἐκαρποῦτο,


ὅς ῥ' ἐς Πηνειὸν προΐει καλλίρροον ὕδωρ,	752
ὃς δὴ εἰς τὸν Πηνειὸν ποταμὸν προχεῖ τὸ ἑαυτοῦ σὺν ᾥρᾳ ῥέον ὕδωρ,


οὐδ' ὅ γε Πηνειῷ συμμίσγεται ἀργυροδίνῃ,	753
οὐ μέντοι μίγνυται αὐτὸ μετὰ Πηνειοῦ τοῦ τὰ λευκὰ ῥεύματα ἔχοντος,


ἀλλά τέ μιν καθύπερθεν ἐπιρρέει ἠΰτ' ἔλαιον·	754
ἀλλ’ ὑπεράνω αὐτοῦ ἐπιρρεῖ, καθάπερ ἔλαιον·


ὅρκου γὰρ δεινοῦ Στυγὸς ὕδατός ἐστιν ἀπορρώξ.	755
ἀπόσταγμα γάρ ἐστι τοῦ ὕδατος τοῦ φοβεροῦ ὅρκου τῆς Στυγός.


Μαγνήτων δ' ἦρχε Πρόθοος Τενθρηδόνος υἱός,	756
τῶν Μαγνητῶν δὲ ἡγεμόνευε Πρόθοος, ὁ υἱὸς τοῦ Τενθρηδόνος.


οἳ περὶ Πηνειὸν καὶ Πήλιον εἰνοσίφυλλον	757
οἵτινες περὶ τὸν Πηνειὸν καὶ τὸ Πήλιον ὄρος τὸ σύνδενδρον καὶ κινησίφυλλον


ναίεσκον· τῶν μὲν Πρόθοος θοὸς ἡγεμόνευε,	758
ᾤκουν· τούτων μὲν δὴ Πρόθοος ὁ ταχὺς ἦρχεν,


τῷ δ' ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο.	759
σὺν αὐτῷ δὲ τεσσαράκοντα νῆες μέλαιναι ἐπορεύοντο.


οὗτοι ἄρ' ἡγεμόνες Δαναῶν καὶ κοίρανοι ἦσαν·	760
οὗτοι δὴ στρατηγοὶ τῶν Δαναῶν καὶ ἄρχοντες ἦσαν.


τίς τὰρ τῶν ὄχ' ἄριστος ἔην σύ μοι ἔννεπε Μοῦσα	761
τίς δὲ δὴ αὐτῶν ἐξόχως ἄριστος ἦν, σύ μοι δήλωσον, ὦ Μοῦσα,


αὐτῶν ἠδ' ἵππων, οἳ ἅμ' Ἀτρεΐδῃσιν ἕποντο.	762
τῶν τε ἀνδρῶν, καὶ τῶν ἵππων, οἳ σὺν τοῖς υἱοῖς τοῦ Ἀτρέως ἐπορεύοντο.


ἵπποι μὲν μέγ' ἄρισται ἔσαν Φηρητιάδαο,	763
ἵπποι μὲν πάνυ ἄρισται ἦσαν τοῦ υἱοῦ τοῦ Φηρητίου,


τὰς Εὔμηλος ἔλαυνε ποδώκεας ὄρνιθας ὣς	764
ἃς Εὔμηλος ἐποχούμενος πρόσω χωρεῖν ἔπληττε, ταχείας, καθάπερ ὄρνιθας,


ὄτριχας οἰέτεας σταφύλῇ ἐπὶ νῶτον ἐΐσας·	765
ὁμοιότριχας, ἰσοετεῖς, μολυβίδι καὶ κανόνι οἰκοδομηκῷ ἴσας κατὰ τὰ νῶτα,


τὰς ἐν Πηρείῃ θρέψ' ἀργυρότοξος Ἀπόλλων	766
καὶ τὴν τοῦ σώματος ἀναδρομὴν, ἃς ὁ ἀργυρότοξος Ἀπόλλων ἀνέθρεψεν ἐν Πιερίᾳ τῷ ὄρει,


ἄμφω θηλείας, φόβον Ἄρηος φορεούσας.	767
θήλειαν ἑκατέραν, φυγήν τε πολέμου φέρουσαν.


ἀνδρῶν αὖ μέγ' ἄριστος ἔην Τελαμώνιος Αἴας	768
ἀπὸ πάντων δὲ τῶν ἀνδρῶν πολὺ ἄριστος ἦν, Αἴας ὁ υἱὸς τοῦ Τελαμῶνος,


ὄφρ' Ἀχιλεὺς μήνιεν· ὃ γὰρ πολὺ φέρτατος ἦεν,	769
ἐν ὅσῳ Ἀχιλλεύς ἐμνησικάκει· οὗτος γὰρ κατὰ πολὺ ἄριστος ἦν,


ἵπποι θ' οἳ φορέεσκον ἀμύμονα Πηλεΐωνα.	770
καὶ οἱ ἵπποι, οἳ ἔφερον τὸν ἄμεμπτον υἱὸν τοῦ Πηλέως·


ἀλλ' ὃ μὲν ἐν νήεσσι κορωνίσι ποντοπόροισι	771
ἀλλ’ οὗτος μὲν ἐν ταῖς ναυσὶ κάθηται πόρρω που,


κεῖτ' ἀπομηνίσας Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν	772
μνησικακῶν Ἀγαμέμνονι τῷ βασιλεῖ τοῦ πλήθους


Ἀτρεΐδῃ· λαοὶ δὲ παρὰ ῥηγμῖνι θαλάσσης	773
τῷ υἱῷ τοῦ Ἀτρέως. οἱ λαοὶ δὲ παρὰ τῷ αἰγιαλῷ τῆς θαλάσσης


δίσκοισιν τέρποντο καὶ αἰγανέῃσιν ἱέντες	774
λίθοις στρογγύλοις καὶ ἀκοντίοις εὔφραινον ἑαυτούς, ἀφιέντες καὶ ῥίπτοντες αὐτὰ δηλονότι,


τόξοισίν θ'· ἵπποι δὲ παρ' ἅρμασιν οἷσιν ἕκαστος	775
καὶ ἔτι γε τόξοις· οἱ ἵπποι δὲ ἀυτῶν πάντες παρὰ τοῖς ἰδίοις δίφροις,


λωτὸν ἐρεπτόμενοι ἐλεόθρεπτόν τε σέλινον	776
λωτὸν ἐσθίοντες καὶ σέλινον τὸ ἐν τοῖς ἕλεσι φυόμενον καὶ τρεφόμενον


ἕστασαν· ἅρματα δ' εὖ πεπυκασμένα κεῖτο ἀνάκτων	777
ἔμενον· οἱ δίφροι δὲ καλῶς κεκαλυμμένοι ἔκειντο ἐν ταῖς τῶν βασιλέων


ἐν κλισίῃς· οἳ δ' ἀρχὸν ἀρηΐφιλον ποθέοντες	778
σκηναῖς· οὗτοι δὲ ἀρχηγὸν πολέμου φίλον ποθοῦντες


φοίτων ἔνθα καὶ ἔνθα κατὰ στρατὸν οὐδὲ μάχοντο.	779
ἐπορεύοντο ἐνθάδε κἀκεῖσε ἐν τῷ στρατῷ καὶ οὐκ ἐπολέμουν.


οἳ δ' ἄρ' ἴσαν ὡς εἴ τε πυρὶ χθὼν πᾶσα νέμοιτο·	780
οὗτοι δὲ ἐπορεύοντο, ὥσπερ εἰ πῦρ πᾶσαν τὴν γῆν ἐνέμετο,


γαῖα δ' ὑπεστενάχιζε Διὶ ὣς τερπικεραύνῳ	781
ἡ γῆ δὲ ὑποκάτωθεν ἔστενε καὶ ὑπήχει, ὥσπερ τοῦ Διὸς


χωομένῳ ὅτε τ' ἀμφὶ Τυφωέϊ γαῖαν ἱμάσσῃ	782
τοῦ τοὺς ἐναντίους κεραυνῷ τρέποντος βαρέως ὀργιζομένου, ὅταν περὶ τὸν Τυφωέα πατάξῃ καὶ μαστίξῃ τὴν γῆν


εἰν Ἀρίμοις, ὅθι φασὶ Τυφωέος ἔμμεναι εὐνάς·	783
ἐν Ἀρίμοις τῷ ὄρει, ὅπου φασὶν εἶναι τὴν κοίτην καὶ μονὴν τοῦ Τυφωέως.


ὣς ἄρα τῶν ὑπὸ ποσσὶ μέγα στεναχίζετο γαῖα	784
οὕτω δὴ ὑπὸ τοῖς ποσὶν αὐτῶν μεγάλως ἔστενε καὶ ὑπήχει ἡ γῆ


ἐρχομένων· μάλα δ' ὦκα διέπρησσον πεδίοιο.	785
πορευομένων, λίαν δὲ ταχέως διήρχοντο τὴν πεδιάδα.


Τρωσὶν δ' ἄγγελος ἦλθε ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις	786
πρὸς δὲ τοὺς Τρῶας ἄγγελος ἀφίκετο ἡ ταχύπους καὶ ὠκύπους Ἴρις


πὰρ Διὸς αἰγιόχοιο σὺν ἀγγελίῃ ἀλεγεινῇ·	787
ἀπὸ τοῦ Διὸς τοῦ τὴν αἰγίδα φοροῦντος, σὺν ἀγγελίᾳ λυπηρᾷ καὶ δεινῇ.


οἳ δ' ἀγορὰς ἀγόρευον ἐπὶ Πριάμοιο θύρῃσι	788
οὗτοι δὲ δημηγοροῦντες ἐκάθηντο περὶ τὰς θύρας τοῦ Πριάμου


πάντες ὁμηγερέες ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντες·	789
πάντες συνηθροισμένοι, καὶ νέοι καὶ γέροντες.


ἀγχοῦ δ' ἱσταμένη προσέφη πόδας ὠκέα Ἶρις·	790
πλησίον δὲ στᾶσα εἶπε πρὸς αὐτοὺς ἡ κατὰ τοὺς πόδας ταχεῖα Ἴρις,


εἴσατο δὲ φθογγὴν υἷϊ Πριάμοιο Πολίτῃ,	791
ὡμοιώθη δὲ κατὰ τῆν φωνὴν Πολίτῃ τῷ υἱῷ τοῦ Πριάμου,


ὃς Τρώων σκοπὸς ἷζε ποδωκείῃσι πεποιθὼς	792
ὅς κατάσκοπος τῶν Τρῴων ἐκάθητο, ταχύτητι ποδῶν τεθαρρηκὼς,


τύμβῳ ἐπ' ἀκροτάτῳ Αἰσυήταο γέροντος,	793
ἐπὶ τῇ κορυφῇ τοῦ τάφου Αἰσυήτου τοῦ γέροντος,


δέγμενος ὁππότε ναῦφιν ἀφορμηθεῖεν Ἀχαιοί·	794
ἐκδεχόμενος, πότε ὁρμήσειαν ἀπὸ τῶν νεῶν οἱ Ἕλληνες.


τῷ μιν ἐεισαμένη προσέφη πόδας ὠκέα Ἶρις·	795
τούτῳ ἑαυτὴν ὁμοιώσασα, παρρησίᾳ εἶπεν ἡ ταχύπους Ἴρις.


ὦ γέρον αἰεί τοι μῦθοι φίλοι ἄκριτοί εἰσιν,	796
ὦ γέρον Πρίαμε, ἀεί σοι οἱ μακροὶ καὶ ἐκτεταμένοι λόγοι προσφιλεῖς εἰσι,


ὥς ποτ' ἐπ' εἰρήνης· πόλεμος δ' ἀλίαστος ὄρωρεν.	797
καθάπερ ἐν τῷ τῆς εἰρήνης καιρῷ· πόλεμος δὲ ἄφυκτος καὶ ἀμετάτρεπτος ἐγήγερται.


ἤδη μὲν μάλα πολλὰ μάχας εἰσήλυθον ἀνδρῶν,	798
ὄντως δὴ πάνυ πολλάκις παρεγενόμην εἰς μάχας ἀνδρῶν,


ἀλλ' οὔ πω τοιόνδε τοσόνδέ τε λαὸν ὄπωπα·	799
ἀλλ’ οὐδεπώποτε τοιοῦτον καὶ τοσοῦτον λαὸν ἑώρακα·


λίην γὰρ φύλλοισιν ἐοικότες ἢ ψαμάθοισιν	800
πάνυ γὰρ ὅμοιοι φύλλοις δένδρων, ἢ ἄμμῳ θαλάσσης,


ἔρχονται πεδίοιο μαχησόμενοι προτὶ ἄστυ.	801
πορεύονται διὰ τῆς πεδιάδος πολεμήσοντες κατὰ τὴν πόλιν.


Ἕκτορ σοὶ δὲ μάλιστ' ἐπιτέλλομαι, ὧδε δὲ ῥέξαι·	802
ὦ Ἕκτορ, σοὶ μάλιστα πάντων παρακελεύομαι οὑτωσὶ ποιῆσαι.


πολλοὶ γὰρ κατὰ ἄστυ μέγα Πριάμου ἐπίκουροι,	803
πολλοὶ δή που εἰσὶ βοηθοὶ ἐν τῇ μεγάλῃ πόλει τοῦ Πριάμου,


ἄλλη δ' ἄλλων γλῶσσα πολυσπερέων ἀνθρώπων·	804
ἄλλη δὲ ἄλλων ὁμιλία ἐστὶν ἀνθρώπων τῶν ἐπὶ πολλὰ μέρη τῆς γῆς ἐσπαρμένων·


τοῖσιν ἕκαστος ἀνὴρ σημαινέτω οἷσί περ ἄρχει,	805
τούτοις τοίνυν ἕκαστος ἀνὴρ ἐπιταττέτω, ὧν ἄρχων ἐστί,


τῶν δ' ἐξηγείσθω κοσμησάμενος πολιήτας.	806
τούτων ἡγεμὼν ἔστω διαταξάμενος τοὺς ἰδίους πολίτας.


ὣς ἔφαθ', Ἕκτωρ δ' οὔ τι θεᾶς ἔπος ἠγνοίησεν,	807
οὕτως εἶπεν. ὁ Ἕκτωρ δὲ οὐδαμῶς τὸν τῆς θεᾶς λόγον ἠγνόησε·


αἶψα δ' ἔλυσ' ἀγορήν· ἐπὶ τεύχεα δ' ἐσσεύοντο·	808
τάχιστα δὲ διέλυσε τὸ συνηθροισμένον πλῆθος, ἐπὶ τὰ ὅπλα δὲ πάντες ὥρμησαν πορεύεσθαι.


πᾶσαι δ' ὠΐγνυντο πύλαι, ἐκ δ' ἔσσυτο λαὸς	809
πᾶσαι δὲ αἱ τῆς πόλεως πύλαι ἠνοίγοντο, ἐξώρμητο δὲ ὁ λαός,


πεζοί θ' ἱππῆές τε· πολὺς δ' ὀρυμαγδὸς ὀρώρει.	810
ἱππεῖς τε ἅμα καὶ πεζοὶ, πολὺς δὲ θόρυβος καὶ κτύπος ἠγέρθη.


ἔστι δέ τις προπάροιθε πόλιος αἰπεῖα κολώνη	811
ἔστι δέ τι ἐπανάστημα γῆς βουνοειδὲς ὑψηλὸν ἔμπροσθεν τῆς πόλεως,


ἐν πεδίῳ ἀπάνευθε περίδρομος ἔνθα καὶ ἔνθα,	812
ἐν τῇ πεδιάδι πόρρωθι ὅν στρογγύλον πανταχόθεν, καὶ περιφερὲς,


τὴν ἤτοι ἄνδρες Βατίειαν κικλήσκουσιν,	813
ὅπερ οἱ μὲν ἄνθρωποι κολώνην Βατίειαν ὀνομάζουσιν,


ἀθάνατοι δέ τε σῆμα πολυσκάρθμοιο Μυρίνης·	814
οἱ θεοὶ δὲ μνῆμα τῆς πολυκινήτου Μιρρίνης.


ἔνθα τότε Τρῶές τε διέκριθεν ἠδ' ἐπίκουροι.	815
ἐκεῖ δὴ τότε οἱ Τρῷες τε καὶ οἱ βοηθοὶ αὐτῶν διεκρίθησαν μερισθέντες εἰς τάξεις.


Τρωσὶ μὲν ἡγεμόνευε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ	816
τῶν μὲν οὗν Τρῷων ἡγεμὼν ἦν Ἕκτωρ ὁ μέγας, ὁ ταχέως κινῶν τὴν κόρυν,


Πριαμίδης· ἅμα τῷ γε πολὺ πλεῖστοι καὶ ἄριστοι	817
ὁ υἱὸς τοῦ Πριάμου· σὺν αὐτῷ δὲ πάνυ πολλοὶ καὶ ἄριστοι


λαοὶ θωρήσσοντο μεμαότες ἐγχείῃσι.	818
λαοὶ καθωπλίζοντο δόρασι προθυμούμενοι μάχεσθαι.


Δαρδανίων αὖτ' ἦρχεν ἐῢς πάϊς Ἀγχίσαο	819
τῶν Δαρδανίων δὲ ἦρχεν Αἰνείας ὁ χρηστὸς παῖς τοῦ Ἀγχίσου,


Αἰνείας, τὸν ὑπ' Ἀγχίσῃ τέκε δῖ' Ἀφροδίτη	820
ὃν ἔτεκεν ἡ ἔνδοξος Ἀφροδίτη ὑπὸ πατρὶ τῷ Ἀγχίσῃ


Ἴδης ἐν κνημοῖσι θεὰ βροτῷ εὐνηθεῖσα,	821
ἐν ταῖς προβάσεσι τῆς Ἴδης τοῦ ὄρους, θεὰ εἰς συνουσίαν ἐλθοῦσα ἀνθρώπῳ·


οὐκ οἶος, ἅμα τῷ γε δύω Ἀντήνορος υἷε	822
οὐ μόνος· σὺν αὐτῷ ἦρχον καὶ οἱ δύο υἱοὶ τοῦ Ἀντήνορος,


Ἀρχέλοχός τ' Ἀκάμας τε μάχης εὖ εἰδότε πάσης.	823
ὁ Ἀρχέλοχος καὶ ὁ Ἀκάμας ἐπιστήμονες πολέμου παντός.


οἳ δὲ Ζέλειαν ἔναιον ὑπαὶ πόδα νείατον Ἴδης	824
οἳ δὲ ᾤκουν τὴν Ζέλειαν ὑπὸ τὴν ἐσχάτην ὑπώρειαν τῆς Ἴδης τοῦ ὄρους,


ἀφνειοὶ πίνοντες ὕδωρ μέλαν Αἰσήποιο	825
Τρῷες πλούσιοι πίνοντες τὸ μέλαν ὕδωρ τοῦ Αἰσήπου ποταμοῦ·


Τρῶες, τῶν αὖτ' ἦρχε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱὸς	826
τούτων δὴ ἦρχεν ὁ λαμπρὸς υἱὸς τοῦ Λυκάονος


Πάνδαρος, ᾧ καὶ τόξον Ἀπόλλων αὐτὸς ἔδωκεν.	827
Πάνδαρος, ὃν τὴν τοξικὴν Ἀπόλλων αὐτὸς ἐδίδαξεν.


οἳ δ' Ἀδρήστειάν τ' εἶχον καὶ δῆμον Ἀπαισοῦ	828
οἳ δὲ ᾤκουν τὴν Ἀδράστειαν καὶ τὸν δῆμον τοῦ Ἀπαισοῦ,


καὶ Πιτύειαν ἔχον καὶ Τηρείης ὄρος αἰπύ,	829
καὶ οἳ τὴν Πιτύειαν ᾤκουν, καὶ τὸ ὄρος τὸ ὑψηλὸν τῆς Τηρείας·


τῶν ἦρχ' Ἄδρηστός τε καὶ Ἄμφιος λινοθώρηξ	830
τούτων ἄρχων ἦν ὁ Ἄδραστος, καὶ ὁ Ἄμφιος ὁ λινῷ θώρακι χρώμενος,


υἷε δύω Μέροπος Περκωσίου, ὃς περὶ πάντων	831
οἱ δύο υἱοὶ τοῦ Μέροπος τοῦ ἀπὸ Περκώσου, ὃς μάλιστα πάντων


ᾔδεε μαντοσύνας, οὐδὲ οὓς παῖδας ἔασκε	832
ᾔδει τὴν μαντικὴν ἐπιστήμην, οὐ δὲ τοὺς ἑαυτοῦ υἱοὺς εἴα


στείχειν ἐς πόλεμον φθισήνορα· τὼ δέ οἱ οὔ τι	833
πορεύεσθαι ἐπὶ τὸν πόλεμον τὸν τοὺς ἄνδρας φθείροντα, οἱ δὲ αὐτῷ οὐκ ἐπείσθησαν·


πειθέσθην· κῆρες γὰρ ἄγον μέλανος θανάτοιο.	834
ὁ γὰρ εἱμαρμένος αὐτοῖς μέλας θάνατος ἐπῆγεν αὐτούς.


οἳ δ' ἄρα Περκώτην καὶ Πράκτιον ἀμφενέμοντο	835
οἳ δὲ τὴν Περκώτην καὶ Πράκτιον ἐκαρποῦντο,


καὶ Σηστὸν καὶ Ἄβυδον ἔχον καὶ δῖαν Ἀρίσβην,	836
καὶ οἳ τὴν Σηστὸν, καὶ τὴν Ἄβυδον ᾤκουν, καὶ τὴν ἔνδοξον Ἀρίσβην·


τῶν αὖθ' Ὑρτακίδης ἦρχ' Ἄσιος ὄρχαμος ἀνδρῶν,	837
τούτων δὴ ἡγεμόνευεν Ἄσιος ὁ υἱὸς τοῦ Ὑρτάκου, ὁ βασιλεὺς τῶν ἀνδρῶν,


Ἄσιος Ὑρτακίδης ὃν Ἀρίσβηθεν φέρον ἵπποι	838
Ἄσιος λέγω ὁ υἱὸς τοῦ Ὑρτάκου, ὃν ἀπὸ τῆς Ἀρίσβης ἐκόμισαν


αἴθωνες μεγάλοι ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος.	839
ἵπποι πυροὶ, καὶ μεγάλοι, ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Σελλήεντος.


Ἱππόθοος δ' ἄγε φῦλα Πελασγῶν ἐγχεσιμώρων	840
ὁ Ἱππόθοος δὲ ἦγε τὰ γένη τῶν Πελασγῶν τῶν πολεμικῶν,


τῶν οἳ Λάρισαν ἐριβώλακα ναιετάασκον·	841
τούτων οἳ τὴν Λάρισσαν τὴν μεγαλόβωλον καὶ εὔγειον ᾤκουν·


τῶν ἦρχ' Ἱππόθοός τε Πύλαιός τ' ὄζος Ἄρηος,	842
τούτων ἦρχεν ὁ Ἱππόθοος καὶ ὁ Πύλαιος ὁ κλάδος τοῦ Ἄρεος,


υἷε δύω Λήθοιο Πελασγοῦ Τευταμίδαο.	843
οἱ δύο υἱοὶ τοῦ Λίθου τοῦ Πελασγοῦ τοῦ υἱοῦ τοῦ Τευτάμου.


αὐτὰρ Θρήϊκας ἦγ' Ἀκάμας καὶ Πείροος ἥρως	844
ὁ Ἀκάμας δὲ ἦγε τοὺς Θρᾷκας, καὶ Πείροος ὁ ἥρως


ὅσσους Ἑλλήσποντος ἀγάρροος ἐντὸς ἐέργει.	845
ὁπόσους Ἑλλήσποντος ὁ ἄγαν ῥοώδης ἐναποκλείει·


Εὔφημος δ' ἀρχὸς Κικόνων ἦν αἰχμητάων	846
Εὔφημος δὲ ἦν ἀρχηγὸς τῶν Κικόνων τῶν πολεμικῶν


υἱὸς Τροιζήνοιο διοτρεφέος Κεάδαο.	847
ὁ υἱὸς τοῦ Τροιζήνου τοῦ ἐν βασιλείᾳ τεθραμμένου τοῦ υἱοῦ τοῦ Κέου.


αὐτὰρ Πυραίχμης ἄγε Παίονας ἀγκυλοτόξους	848
Πυραίχμης δὲ ἦγε τοὺς Παίονας τοὺς τὰ ἐπικαμπῆ τόξα ἔχοντας,


τηλόθεν ἐξ Ἀμυδῶνος ἀπ' Ἀξιοῦ εὐρὺ ῥέοντος,	849
μακρόθεν ἐκ τῆς Ἀμυδῶνος, ἀπ’ Ἀξίου τοῦ Πλατέος ποταμοῦ,


Ἀξιοῦ οὗ κάλλιστον ὕδωρ ἐπικίδναται αἶαν.	850
τοῦ Ἀξίου λέγω, οὗ τὸ ὕδωρ ὡραιότατον σκορπίζεται καὶ ἐφορμᾶται κατὰ τὴν γῆν.


Παφλαγόνων δ' ἡγεῖτο Πυλαιμένεος λάσιον κῆρ	851
τῶν Παφλαγόνων δὲ ἦρχεν ἡ τοῦ Πυλαιμένους δασεῖα καὶ συνετὴ ψυχή,


ἐξ Ἐνετῶν, ὅθεν ἡμιόνων γένος ἀγροτεράων,	852
ἐκ τῶν Ἐνετῶν, ὅπου ἐστὶ γένος ἡμιόνων ἀγρίων,


οἵ ῥα Κύτωρον ἔχον καὶ Σήσαμον ἀμφενέμοντο	853
οἳ δὴ τὸ Κύτωρον ᾤκουν, καὶ τὴν Σήσαμον ἐκαρποῦντο,


ἀμφί τε Παρθένιον ποταμὸν κλυτὰ δώματ' ἔναιον	854
καὶ περὶ τὸν Παρθένιον ποταμὸν οἰκήματα ἔνδοξα ᾤκουν,


Κρῶμνάν τ' Αἰγιαλόν τε καὶ ὑψηλοὺς Ἐρυθίνους.	855
καὶ τὴν Κρῶμναν, καὶ τὸν Αἰγιαλὸν, καὶ τοὺς Ἐρυθίνους τοὺς ὑψηλούς.


αὐτὰρ Ἁλιζώνων Ὀδίος καὶ Ἐπίστροφος ἦρχον	856
τῶν Ἁλιζώνων δὲ ἦρχεν Ἐπίστροφος ὁ ἔνδοξος,


τηλόθεν ἐξ Ἀλύβης, ὅθεν ἀργύρου ἐστὶ γενέθλη.	857
πόρρωθεν ἐκ τῆς Ἀλύβης, ὅπου μέταλλα ἀργύρου εἰσί.


Μυσῶν δὲ Χρόμις ἦρχε καὶ Ἔννομος οἰωνιστής·	858
τῶν Μυσῶν δὲ Χρόμις καὶ Εὔνομος ὁ μάντις ἦρχον,


ἀλλ' οὐκ οἰωνοῖσιν ἐρύσατο κῆρα μέλαιναν,	859
ἀλλ’ οὐ μαντείαις διέφυγε τὴν θανατηφόρον μοῖραν καὶ σκότους αἰτίαν,


ἀλλ' ἐδάμη ὑπὸ χερσὶ ποδώκεος Αἰακίδαο	860
ἀλλὰ πληγεὶς ἀπώλετο ὑπὸ τῶν χειρῶν τοῦ ταχύποδος Ἀχιλλέως τοῦ ἀπ’ Αἰάκου καταγομένου,


ἐν ποταμῷ, ὅθι περ Τρῶας κεράϊζε καὶ ἄλλους.	861
κατὰ τὸν ποταμὸν, ὅπου δὴ καὶ τοὺς ἄλλους Τρῶας ἀνῄρει.


Φόρκυς αὖ Φρύγας ἦγε καὶ Ἀσκάνιος θεοειδὴς	862
ὁ Φόρκυς δὲ καὶ Ἀσκάνιος ὁ τοῖς θεοῖς ὅμοιος κατὰ τὴν μορφὴν, ἦγον τοὺς Φρύγας,


τῆλ' ἐξ Ἀσκανίης· μέμασαν δ' ὑσμῖνι μάχεσθαι.	863
πόρρωθεν ἐκ τῆς Ἀσκανίας τῆς λίμνης, πολεμεῖν δὲ κατὰ τὴν μάχην προτεθύμηνται.


Μῄοσιν αὖ Μέσθλης τε καὶ Ἄντιφος ἡγησάσθην	864
τῶν Μαιόνων δὲ ἦρχον Μέσθλης καὶ Ἄντιφος,


υἷε Ταλαιμένεος τὼ Γυγαίη τέκε λίμνη,	865
υἱοὶ τοῦ Πυλαιμένους, οὕς ἔτεκεν ἡ Γυγαία λίμνη,


οἳ καὶ Μῄονας ἦγον ὑπὸ Τμώλῳ γεγαῶτας.	866
οἳ καὶ τοὺς Μαίονας ἦγον τοὺς ὑπὸ τὸν Τμῶλον τὸ ὄρος γεννηθέντας καὶ κατοικοῦντας.


Νάστης αὖ Καρῶν ἡγήσατο βαρβαροφώνων,	867
Νάστης δὲ ἡγεμὼν ἦν τῶν Καρῶν τῶν βάρβαρον φωνὴν ἐχόντων·


οἳ Μίλητον ἔχον Φθιρῶν τ' ὄρος ἀκριτόφυλλον	868
οἳ τὴν Μίλητον ᾤκουν, καὶ τὸ ὄρος τῶν Φθειρῶν τὸ σύνδενδρον,


Μαιάνδρου τε ῥοὰς Μυκάλης τ' αἰπεινὰ κάρηνα·	869
καὶ Μαίανδρον τὸν ποταμὸν, καὶ τὰς ὑψηλὰς ἐξοχὰς τῆς Μυκάλης τοῦ ὄρους·


τῶν μὲν ἄρ' Ἀμφίμαχος καὶ Νάστης ἡγησάσθην,	870
τούτων μὲν δὴ Νάστης καὶ Ἀμφίμαχος ἦρχον·


Νάστης Ἀμφίμαχός τε Νομίονος ἀγλαὰ τέκνα,	871
ὁ Νάστης καὶ Ἀμφίμαχος οἱ τοῦ Νομίονος περιφανεῖς υἱοί,


ὃς καὶ χρυσὸν ἔχων πόλεμον δ' ἴεν ἠΰτε κούρη	872
ὃς εἰς τὸν πόλεμον παρεγένετο, ἔχων χρυσόν, καθάπερ τις νέα,


νήπιος, οὐδέ τί οἱ τό γ' ἐπήρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον,	873
ὁ ἀνόητος, οὐδ’ ἀπεσόβησεν αὐτῷ τὴν χαλεπὴν φθοράν,


ἀλλ' ἐδάμη ὑπὸ χερσὶ ποδώκεος Αἰακίδαο	874
ἀλλ’ ἐδαμάσθη ὑπὸ τῶν χειρῶν τοῦ ταχύποδος Ἀχιλλέως τοῦ ἀπ’ Αἰάκου καταγομένου,


ἐν ποταμῷ, χρυσὸν δ' Ἀχιλεὺς ἐκόμισσε δαΐφρων.	875
κατὰ τὸν ποταμὸν· τὸν χρυσὸν δὲ ἔλαβεν Ἀχιλλεὺς ὁ συνετὰ δεδιδαγμένος.


Σαρπηδὼν δ' ἦρχεν Λυκίων καὶ Γλαῦκος ἀμύμων	876
Σαρπηδὼν δέ, καὶ Γλαῦκος ὁ ἄμεμπτος ἦρχον τῶν Λυκίων


τηλόθεν ἐκ Λυκίης, Ξάνθου ἄπο δινήεντος.	877
πόρρωθεν ἀπὸ τῆς Λυκίας ἀπὸ Ξάνθου τοῦ ποταμοῦ τοῦ συστροφὰς ὕδατος ποιοῦντος.

The ILIAD

Book II