Textul homeric & parafrază în greaca koine de Theodorus Gaza & traducere în limba română de George Murnu
| Ἠὼς μὲν κροκόπεπλος ἐκίδνατο πᾶσαν ἐπ' αἶαν, | 001 |
| ἡ μὲν κροκοειδῆ πέπλον ἔχουσα ἡμέρα ἐξηπλοῦτο ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν. | |
| Zorile-n văl șofraniu pe pământ se iviră, când Zeus, | |
| Ζεὺς δὲ θεῶν ἀγορὴν ποιήσατο τερπικέραυνος | 002 |
| Ζεὺς δὲ ὁ τοῖς κεραυνοῖς τερπόμενος ἐκκλησίαν, καὶ συναγωγὴν τῶν θεῶν ἐποίησεν | |
| Fulgerătorul ceresc, a făcut adunare cu zeii | |
| ἀκροτάτῃ κορυφῇ πολυδειράδος Οὐλύμποιο· | 003 |
| ἐν τῇ ὑψηλοτάτῃ κορυφῇ τοῦ πολλὰς ἐξοχὰς ἔχοντος οὐρανοῦ· | |
| Sus pe-a Olimpului culme, pe cea mai înaltă din toate. | |
| αὐτὸς δέ σφ' ἀγόρευε, θεοὶ δ' ὑπὸ πάντες ἄκουον· | 004 |
| αὐτὸς δὲ ἐδημηγόρει αὐτοῖς, οἱ θεοὶ δὲ πάντες ὑπήκουον, λέγων· | |
| Prinse-a vorbi el apoi și zeii stau toți să-l asculte: | |
| κέκλυτέ μευ πάντές τε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι, | 005 |
| ἀκούσατέ μου, ὦ πάντες θεοί, καὶ πᾶσαι θεαί, | |
| „Zeilor toți și zeițelor toate, auziți de la mine | |
| ὄφρ' εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει. | 006 |
| ὅπως εἴπω ἅ με ἡ ψυχὴ ἐν τῷ στήθει κελεύει εἰπεῖν· | |
| Vorba ce voi să vă spun dup-a inimii poftă și vrere. | |
| μήτέ τις οὖν θήλεια θεὸς τό γε μήτέ τις ἄρσην | 007 |
| μήτέ τις οὖν θεὸς θήλεια, μήτέ τις ἄρρην τοῦτόν γε | |
| Nimeni să nu se-ncumete acuma porunca să-mi calce, | |
| πειράτω διακέρσαι ἐμὸν ἔπος, ἀλλ' ἅμα πάντες | 008 |
| πειράσθω διακόψαι τὸν ἐμὸν λόγον, ἀλλ᾿ ὁμοῦ σύμπαντες | |
| Nici o zeiță, nici unul din zeii ceilalți, ci cu mine | |
| αἰνεΐτ', ὄφρα τάχιστα τελευτήσω τάδε ἔργα. | 009 |
| ἐπαινεῖτε καὶ συγκατατίθεσθε, ὅπως ταχέως μάλα τελέσω ταῦτα τὰ ἔργα· | |
| Una să fiți ca mai iute să-nchei începuta lucrare. | |
| ὃν δ' ἂν ἐγὼν ἀπάνευθε θεῶν ἐθέλοντα νοήσω | 010 |
| ὅντινα δὲ ἐγὼ ἀπὸ τῶν θεῶν θεάσωμαι χωρὶς ἐμοῦ, καὶ δίχα τῆς ἐμῆς ἐπιτροπῆς | |
| Cum o să simt că vreunul e dus de la noi și mai umblă | |
| ἐλθόντ' ἢ Τρώεσσιν ἀρηγέμεν ἢ Δαναοΐσι | 011 |
| ἐλθόντα εἰς τὴν μάχην, καὶ θέλοντα ἢ τοῖς Τρῳσίν, ἢ τοῖς Ἕλλησι βοηθεῖν, | |
| Una din armii s-ajute, pe-Ahei ori pe cei de la Troia, | |
| πληγεὶς οὐ κατὰ κόσμον ἐλεύσεται Οὔλυμπον δέ· | 012 |
| οὗτος ἀκόσμως καὶ ἀπρεπῶς πληγεὶς (κεραυνωθεὶς) ἐπανήξει εἰς τὸν οὐρανὸν | |
| El pe Olimp se va-ntoarce bătut și făcut de ocară; | |
| ἤ μιν ἑλὼν ῥίψω ἐς Τάρταρον ἠερόεντα | 013 |
| ἢ λαβὼν αὐτὸν ῥίψω εἰς τὸ ὑπὸ τὴν γῆν ἐσκοτισμένον μέρος, | |
| Ori îl apuc și-i dau drumul în bezna Tartarului negru, | |
| τῆλε μάλ', ἧχι βάθιστον ὑπὸ χθονός ἐστι βέρεθρον, | 014 |
| πόρρω πάνυ, ὅπου τὸ βαθύτερον χάσμα καὶ βάραθρόν ἐστιν ὑποκάτω τῆς γῆς, | |
| Colo departe sub glie-n prăpastia cea mai afundă, | |
| ἔνθα σιδήρειαί τε πύλαι καὶ χάλκεος οὐδός, | 015 |
| ὅπου σιδηραῖ πύλαι (θύραι). καὶ χαλκοῦς βατήρ ἐστι, | |
| Temnița oarbă cu poarta de fier și cu pragul de-aramă, | |
| τόσσον ἔνερθ' Ἀΐδεω ὅσον οὐρανός ἐστ' ἀπὸ γαίης· | 016 |
| τοσοῦτον κάτω τοῦ ᾅδου, ὅσον ἐστὶν ἄνω ὁ οὐρανὸς ἀπὸ τῆς γῆς· | |
| Jos pe sub lumea cealaltă pe cât pe sub cer e pământul. | |
| γνώσετ' ἔπειθ' ὅσον εἰμὶ θεῶν κάρτιστος ἁπάντων. | 017 |
| μαθήσεται μετὰ ταῦτα ὁπόσον εἰμὶ ἰσχυρότατος πάντων τῶν θεῶν, | |
| Ști-va el astfel cât eu pe voi toți vă întrec în putere. | |
| εἰ δ' ἄγε πειρήσασθε θεοὶ ἵνα εἴδετε πάντες· | 018 |
| εἰ δὲ μή, ἄγε πεῖραν λάβετε, ὦ θεοί, ὅπως εἰδῆτε πάντες, | |
| Spre încercare, poftim, dacă vrea fiecare s-o știe: | |
| σειρὴν χρυσείην ἐξ οὐρανόθεν κρεμάσαντες | 019 |
| ἐξάψαντες ἐκ τοῦ οὐρανοῦ σειρὰν χρυσῆν· | |
| Dacă de cer atârna-veți un lanț cu belciuge de aur | |
| πάντές τ' ἐξάπτεσθε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι· | 020 |
| πάντες δὲ ἐκλαμβάνεσθε καὶ ἐκκρέμασθε οἱ θεοὶ καὶ πᾶσαι αἱ θεαί· | |
| Și vă veți prinde de el împreună voi zei și zeițe, | |
| ἀλλ' οὐκ ἂν ἐρύσαιτ' ἐξ οὐρανόθεν πεδίον δὲ | 021 |
| ἀλλ᾿ οὐδαμῶς ἂν καθελκύσαιτε ἐκ τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὸ πεδίον | |
| Nu veți putea din Olimp să trageți la vale pe Zeus, | |
| Ζῆν' ὕπατον μήστωρ', οὐδ' εἰ μάλα πολλὰ κάμοιτε. | 022 |
| τὸν Διὰ τὸν ἐν τῷ βουλεύσασθαι ἐξοχώτατον, οὐδ᾽ εἰ πάνυ πολλὰ κοπιάσητε· | |
| Cel mai înalt domnitor, cu toată strădania voastră. | |
| ἀλλ' ὅτε δὴ καὶ ἐγὼ πρόφρων ἐθέλοιμι ἐρύσσαι, | 023 |
| ἀλλ᾿ ὁπηνίκα δὴ κἀγὼ προθύμως βουλοίμην καθελκύσαι· | |
| Dar dacă lanțul l-oi trage spre mine și eu cu-nadinsul, | |
| αὐτῇ κεν γαίῃ ἐρύσαιμ' αὐτῇ τε θαλάσσῃ· | 024 |
| σὺν αὐτῇ ἂν τῇ γῇ καὶ σὺν αὐτῇ τῇ θαλάσσῃ καθελκύσαιμι· | |
| Repede am să vă salt spre cer cu pământul, cu marea | |
| σειρὴν μέν κεν ἔπειτα περὶ ῥίον Οὐλύμποιο | 025 |
| καὶ τὴν μὲν σειρὰν μετὰ ταῦτα περὶ τὸ ἀκρωτήριον τοῦ οὐρανοῦ | |
| Și am să leg dup-aceea de piscul Olimpului lanțul, | |
| δησαίμην, τὰ δέ κ' αὖτε μετήορα πάντα γένοιτο. | 026 |
| δεσμεύσαιμι ἂν, ταῦτα δ᾽ ἂν πάντα μετέωρα καὶ ἀνάστατα γένοιντο· | |
| Jur împrejur și în slăvi au să spânzure toate ale lumii; | |
| τόσσον ἐγὼ περί τ' εἰμὶ θεῶν περί τ' εἴμ' ἀνθρώπων. | 027 |
| τοσοῦτον ἐγὼ περιγίνομαι τῶν θεῶν, καὶ περιγίνομαι τῶν ἀνθρώπων. | |
| Iată cât sunt eu mai tare decât muritorii și zeii.” | |
| ὣς ἔφαθ', οἱ δ' ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ | 028 |
| οὕτως εἶπεν. οὗτοι δὲ πάντες ἥσυχοι ἐγένοντο σιωπῇ | |
| Asta le zise Cronid; ei molcom tăcură cu toții | |
| μῦθον ἀγασσάμενοι· μάλα γὰρ κρατερῶς ἀγόρευσεν. | 029 |
| θαυμάσαντες τὸν λόγον, πάνυ γὰρ ἰσχυρῶς ἀπεφαίνετο | |
| Și se uimiră auzind ce strașnic vorbi. Numai Palas | |
| ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη· | 030 |
| μετὰ χρόνον δέ τινα εἶπεν ἡ θεὰ ἡ εὐόφθαλμος Ἀθηνᾶ· | |
| Cea cu privirea-nstelată putu mai târziu să-i răspundă: | |
| ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη ὕπατε κρειόντων | 031 |
| ὦ πάτερ ἡμέτερε, υἱὲ τοῦ Κρόνου, βασιλεῦ τῶν βασιλευόντων, | |
| „Fiu al lui Cronos, al nostru părinte, tu vârful puterii, | |
| εὖ νυ καὶ ἡμεΐς ἴδμεν ὅ τοι σθένος οὐκ ἐπιεικτόν· | 032 |
| καλῶς δὴ καὶ ἡμεῖς οἴδαμεν, ὅτι σοι δύναμις οὐχ ὑποχωρητὴ καὶ φορητή, | |
| Bine cunoaștem și noi că puterea ta-i nebiruită, | |
| ἀλλ' ἔμπης Δαναῶν ὀλοφυρόμεθ' αἰχμητάων, | 033 |
| ἀλλ᾿ ὅμως θρηνοῦμεν καὶ ὀδυρόμεθα ἕνεκα τῶν πολεμικῶν Ἑλλήνων, | |
| Însă ni-e jale de bieții Danai, de oștenii războinici, | |
| οἵ κεν δὴ κακὸν οἶτον ἀναπλήσαντες ὄλωνται. | 034 |
| οἳ δὴ κακὸν θάνατον πληρώσαντες ἀπολοῦνται, | |
| Care la Troia tot pier împlinindu-și ursita lor tristă. | |
| ἀλλ' ἤτοι πολέμου μὲν ἀφεξόμεθ' ὡς σὺ κελεύεις· | 035 |
| ἀλλὰ τοῦ πολέμου μὲν ἀποστησόμεθα, καθάπερ αὐτὸς ἐπιτάττεις· | |
| Noi ne-om lăsa de război, dac-așa ți-e porunca și voia, | |
| βουλὴν δ' Ἀργείοις ὑποθησόμεθ' ἥ τις ὀνήσει, | 036 |
| βουλὴν δὲ τοῖς Ἕλλησιν ὑποβαλοῦμεν, ἥτις ὠφελήσει αὐτούς, | |
| Numai cu sfatul îi vom sprijini, poate bine le-ar prinde; | |
| ὡς μὴ πάντες ὄλωνται ὀδυσσαμένοιο τεοΐο. | 037 |
| ὅπως μὴ πάντες ἀπόλωνται, σοῦ ὀργισθέντος. | |
| Mi-e să nu piară cu toții, că prea înciudat ești pe dânșii.” | |
| τὴν δ' ἐπιμειδήσας προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς· | 038 |
| πρὸς ταύτην δὲ μειδιάσας εἶπεν ὁ τὰς νεφέλας ἀθροίζων Ζεύς· | |
| Zeus zâmbi părintește și zise zeiței Atena: | |
| θάρσει Τριτογένεια φίλον τέκος· οὔ νύ τι θυμῷ | 039 |
| θάρρει, ὦ θύγατερ, ἀγαπητή Ἀθηνᾶ, οὐδαμῶς σοι ψυχῇ | |
| „N-avea tu grijă, copila mea scumpă. Eu nu ți-am spus asta | |
| πρόφρονι μυθέομαι, ἐθέλω δέ τοι ἤπιος εἶναι. | 040 |
| προθύμῳ διαλέγομαι, βούλομαι δὲ καὶ αὐτὸς εὐμενής τε καὶ πρᾷος εἶναί σοι· | |
| Ție cu totu-nadins; tot bun voi fi iară cu tine.” | |
| ὣς εἰπὼν ὑπ' ὄχεσφι τιτύσκετο χαλκόποδ' ἵππω | 041 |
| οὕτως εἰπών, ὑπὸ τῷ ἅρματι εὐτρέπιζε τοὺς στερόποδας ἵππους, | |
| Zice, și-nhamă la caru-i doi cai cu copite de-aramă | |
| ὠκυπέτα χρυσέῃσιν ἐθείρῃσιν κομόωντε, | 042 |
| τοὺς ταχέως πετομένους, καὶ χρυσαῖς θριξὶ κομῶντας. | |
| Repezi ca vântul în zbor și cu falnice coame aurite; | |
| χρυσὸν δ' αὐτὸς ἔδυνε περὶ χροΐ, γέντο δ' ἱμάσθλην | 043 |
| αὐτὸς δὲ τὴν χρυσῆν αἰγίδα περιεβάλετο τῷ σώματι, | |
| Haină de aur îmbracă pe trup și ia biciul de aur, | |
| χρυσείην εὔτυκτον, ἑοῦ δ' ἐπεβήσετο δίφρου, | 044 |
| ἔλαβε δὲ τὴν χρυσῆν καὶ καλῶς κατεσκευασμένην μάστιγα, ἐπέβη δὲ τοῦ ἑαυτοῦ ὀχήματος, | |
| Care-i frumos răsucit, și în chelnă suindu-se Zeus | |
| μάστιξεν δ' ἐλάαν· τὼ δ' οὐκ ἀέκοντε πετέσθην | 045 |
| ἐμάστιξε δὲ ἐλαύνειν, οὗτοι δὲ ἑκόντες ἐπέτοντο | |
| Șfichiuie zmeii de drum. Voios ei zburând, apucară | |
| μεσσηγὺς γαίης τε καὶ οὐρανοῦ ἀστερόεντος. | 046 |
| μεταξὺ τῆς γῆς καὶ του τοὺς ἀστέρας ἔχοντος οὐρανοῦ. | |
| Calea-ntre cer și pământ, și-ndată sosi pe Gargaros, | |
| Ἴδην δ' ἵκανεν πολυπίδακα μητέρα θηρῶν | 047 |
| κατέλαβε δὲ τὴν Ἴδην Γάργαρον, ἀντὶ τοῦ, τὸ Γάργαρον τῆς Ἴδης τῆς πολλὰς πηγὰς ἐχούσης, τῆς μητρὸς τῶν θηρίων. | |
| Creștetul muntelui Ida cel plin de izvoare, adăpostul | |
| Γάργαρον, ἔνθά τέ οἱ τέμενος βωμός τε θυήεις. | 048 |
| ἐκεῖ δὲ αὐτῷ τέμενος ἦν, καὶ βωμὸς εὐώδης καὶ τεθυμιαμένος· | |
| Fiarelor, unde-i e templul și-i fumegă altarul. Acolo | |
| ἔνθ' ἵππους ἔστησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε | 049 |
| ἐκεῖ τοὺς ἵππους ἔστησεν ὁ πατὴρ τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν θεῶν, | |
| Caii din zbor și-i opri al lumii și al zeilor tată | |
| λύσας ἐξ ὀχέων, κατὰ δ' ἠέρα πουλὺν ἔχευεν. | 050 |
| λύσας ἐκ τοῦ ἅρματος, πολλὴν δὲ ἀορασίαν περιέχεεν. | |
| Și de la car slobozindu-i, ticsi niște nori peste dânșii, | |
| αὐτὸς δ' ἐν κορυφῇσι καθέζετο κύδεϊ γαίων | 051 |
| αὐτὸς δὲ ἐν ταῖς κορυφαῖς ἐκαθέζετο, τῇ ἑαυτοῦ δόξῃ καὶ ἀρετῇ ἐπαιρόμενος, | |
| Și bucuros de mărire șezând după asta pe-o culme, | |
| εἰσορόων Τρώων τε πόλιν καὶ νῆας Ἀχαιῶν. | 052 |
| ἀποβλέπων εἰς τὴν πόλιν τῶν Τρῴων καὶ τὰς ναῦς τῶν Ἑλλήνων. | |
| Ochii-ncepu să și-i plimbe spre tabără și spre corăbii. | |
| οἳ δ' ἄρα δεΐπνον ἕλοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ | 053 |
| οἱ δὲ τὰς κεφαλὰς κομῶντες Ἕλληνες τροφὴν ἔλαβον | |
| Iată, prin corturi atunci pletoșii Ahei din merinde | |
| ῥίμφα κατὰ κλισίας, ἀπὸ δ' αὐτοῦ θωρήσσοντο. | 054 |
| συντόμως κατὰ τὰς σκηνάς, ἀπ᾿ αὐτῆς δὲ καθωπλίζοντο. | |
| Se ospătară în pripă și-ncinseră arme viteze. | |
| Τρῶες δ' αὖθ' ἑτέρωθεν ἀνὰ πτόλιν ὁπλίζοντο | 055 |
| καὶ οἱ Τρῷες δὲ ἀφ' ἑτέρου μέρους κατὰ τὴν πόλιν ὡπλίζοντο | |
| Se înarmară-n cetate o dată cu ei și Troienii, | |
| παυρότεροι· μέμασαν δὲ καὶ ὧς ὑσμΐνι μάχεσθαι | 056 |
| ἐλάττονες, προεθυμοῦντο δὲ καὶ οὕτως μάχῃ πολεμεῖν | |
| Care erau mai puțini, dar totuși stau gat-a se bate | |
| χρειοΐ ἀναγκαίῃ, πρό τε παίδων καὶ πρὸ γυναικῶν. | 057 |
| χρείᾳ ἀναγκαίᾳ ὑπὲρ τέκνων καὶ ὑπὲρ γυναικῶν. | |
| Pentru copii și femei, nevoia-i silea deopotrivă. | |
| πᾶσαι δ' ὠΐγνυντο πύλαι, ἐκ δ' ἔσσυτο λαός, | 058 |
| πᾶσαι δὲ αἱ πύλαι ἠνοίγοντο, ἐξωρμᾶτο δὲ ὁ λαός, | |
| Vraiște poarta-au deschis, și oastea roia, pedestrime | |
| πεζοί θ' ἱππῆές τε· πολὺς δ' ὀρυμαγδὸς ὀρώρει. | 059 |
| πεζοί τε καὶ ἱππεῖς, πολὺς δὲ θόρυβος ἠγέρθη. | |
| Și călăreți, și grozav era durătul lor pe câmpie. | |
| οἳ δ' ὅτε δή ῥ' ἐς χῶρον ἕνα ξυνιόντες ἵκοντο | 060 |
| οὗτοι δὲ ὅτε δὴ ἀφίκοντο συνερχόμενοι εἰς ἕνα τόπον, | |
| Când dup-aceea s-apropie oștile cele-nvrăjbite, | |
| σύν ῥ' ἔβαλον ῥινούς, σὺν δ' ἔγχεα καὶ μένε' ἀνδρῶν | 061 |
| συνέβαλον δὴ τὰς βύρσας, συνέβαλον δὲ τὰ δόρατα, καὶ τὰς δυνάμεις τῶν ἀνδρῶν | |
| Prind să se-ncaiere paveze, lănci și puteri de războinici, | |
| χαλκεοθωρήκων· ἀτὰρ ἀσπίδες ὀμφαλόεσσαι | 062 |
| τῶν σιδηροθωράκων· αἱ ἀσπίδες δὲ αἱ τοὺς ὀμφαλοὺς ἔχουσαι | |
| Toți ferecați în aramă. S-ajung buricatele scuturi | |
| ἔπληντ' ἀλλήλῃσι, πολὺς δ' ὀρυμαγδὸς ὀρώρει. | 063 |
| ἐπλησίαζον ἀλλήλαις, πολὺς δὲ θόρυβος ἠγέρθη· | |
| Și se izbesc laolaltă și-i vuiet și larmă cumplită. | |
| ἔνθα δ' ἅμ' οἰμωγή τε καὶ εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν | 064 |
| τότε δὴ ὁμοῦ θρῆνος καὶ καύχημα ἦν ἀνδρῶν | |
| Groaznic amestec de vaier și chiot s-aude din gura | |
| ὀλλύντων τε καὶ ὀλλυμένων, ῥέε δ' αἵματι γαΐα. | 065 |
| φθειρόντων τε καὶ φθειρομένων, ἔρρει δὲ τὸ αἷμα κατὰ τὴν γῆν (κατερρεῖτο δὲ ἡ γῆ ὑπὸ τοῦ αἵματος). | |
| Celor ce cad ori înving și leoarcă de sânge-i pământul. | |
| ὄφρα μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν ἦμαρ, | 066 |
| ἕως μὲν οὖν πρωὶ ἦν καὶ ηὐξάνετο ἡ ἱερὰ ἡμέρα, | |
| Cât mai era dimineață și-n creștere ziua cea sfântă, | |
| τόφρα μάλ' ἀμφοτέρων βέλε' ἥπτετο, πΐπτε δὲ λαός. | 067 |
| ἐν τοσούτῳ τὰ βέλη πάνυ ἀμφοτέρων καθήπτοντο, ἔπιπτε δὲ καὶ ἀπέθνησκεν ὁ λαός. | |
| Ploaie de-o parte și alta curgeau zburături și într-una | |
| ἦμος δ' Ἠέλιος μέσον οὐρανὸν ἀμφιβεβήκει, | 068 |
| ὁπηνίκα δὲ ὁ ἥλιος περὶ τὸ μέσον τοῦ οὐρανοῦ γέγονε, | |
| Oameni din cete picau. Dar când era soarele-n cruce, | |
| καὶ τότε δὴ χρύσεια πατὴρ ἐτίταινε τάλαντα· | 069 |
| καὶ τότε δὴ ὁ πατὴρ τὰ χρυσᾶ ζυγὰ ἐξέτεινεν, | |
| Tatăl olimpic atunci destinse cântaru-i de aur, | |
| ἐν δ' ἐτίθει δύο κῆρε τανηλεγέος θανάτοιο | 070 |
| ἐνετίθει δὲ καὶ ἐνέβαλλε δύο μοίρας θανατηφόρους, θανάτου ἐμποιοῦντος ὕπνον μακρὸν | |
| Puse în talgere două din sorțile morții amare, | |
| Τρώων θ' ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων, | 071 |
| τῶν ἱππικῶν τε Τρῴων καὶ τῶν σιδηροθωράκων Ἑλλήνων· | |
| Un-a Troienilor, alt-a Danailor; prinse de mijloc | |
| ἕλκε δὲ μέσσα λαβών· ῥέπε δ' αἴσιμον ἦμαρ Ἀχαιῶν. | 072 |
| εἷλκε δὲ ἀπὸ τοῦ μέσου λαβών, βαρυνομένη δὲ καθείλκετο ἡ μεμοιραμένη ἡμέρα τῶν Ἑλλήνων. | |
| Cumpăna și o ținu în văzduh. A Danailor soartă | |
| αἳ μὲν Ἀχαιῶν κῆρες ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ | 073 |
| αἱ μὲν οὖν τῶν Ἑλλήνων θανατηφόραι μοίραι ἐπὶ γῆς τῆς πολλοὺς τρεφούσης | |
| Se-ncovoie spre pământ și dete de rodnica glie, | |
| ἑζέσθην, Τρώων δὲ πρὸς οὐρανὸν εὐρὺν ἄερθεν· | 074 |
| ἐκάθισαν· αἱ τῶν Τρῴων δὲ εἰς τὸν πλατὺν οὐρανὸν ᾔρθησαν καὶ ὑψώθησαν· | |
| Iar a Troienilor merse în sus până-n bolta din slavă. | |
| αὐτὸς δ' ἐξ Ἴδης μεγάλ' ἔκτυπε, δαιόμενον δὲ | 075 |
| αὐτὸς δὲ ἐκ τῆς Ἴδης μεγάλως ἐβρόντα, καιόμενον δὲ κεραυνὸν | |
| Zeus atunci de pe Ida vârtos începu să detune | |
| ἧκε σέλας μετὰ λαὸν Ἀχαιῶν· οἳ δὲ ἰδόντες | 076 |
| ἀφῆκεν ἐπὶ τὸν στρατὸν τῶν Ἑλλήνων· οὗτοι δὲ ἰδόντες | |
| Și fulgera între Ahei. Iar dânșii, când asta văzură, | |
| θάμβησαν, καὶ πάντας ὑπὸ χλωρὸν δέος εἷλεν. | 077 |
| ἐξεπλάγησαν, καὶ πάντας εἰσῄει φόβος ὠχροποιός· | |
| Fură uimiți și cuprinși de galbenă spaimă cu toții. | |
| ἔνθ' οὔτ' Ἰδομενεὺς τλῆ μίμνειν οὔτ' Ἀγαμέμνων, | 078 |
| τηνικαῦτα οὔτε Ἰδομενεὺς μένειν ὑπέμεινεν, οὔτε Ἀγαμέμνων, | |
| Nu cutezau să mai stea Agamemnon și Idomeneus, | |
| οὔτε δύ' Αἴαντες μενέτην θεράποντες Ἄρηος· | 079 |
| οὔτε οἱ δύο Αἴαντες ἔμενον, οἱ τοῦ Ἄρεος ὑπηρέται. | |
| Nu mai stăteau împotrivă vultanii războiului, Aias. | |
| Νέστωρ οἶος ἔμιμνε Γερήνιος οὖρος Ἀχαιῶν | 080 |
| ὁ Νέστωρ μόνος ἔμενεν ὁ ἀπὸ τῆς Γερήνης, ὁ βασιλεὺς καὶ φύλαξ τῶν Ἑλλήνων, | |
| Veghea Danailor, Nestor, el singur ’napoi rămăsese, | |
| οὔ τι ἑκών, ἀλλ' ἵππος ἐτείρετο, τὸν βάλεν ἰῷ | 081 |
| οὐδαμῶς ἑκών, ἀλλ᾽ ὁ ἵππος αὐτοῦ κατεπονεῖτο, ὃν ἔτρωσε βέλει (ὀϊστῷ) | |
| Dar de nevoie, fiindcă rănit îi fusese fugarul | |
| δΐος Ἀλέξανδρος Ἑλένης πόσις ἠϋκόμοιο | 082 |
| ὁ ἔνδοξος Ἀλέξανδρος, ὁ ἀνὴρ τῆς καλλικόμου Ἑλένης, | |
| Dintr-o săgeat’ a lui Paris, bărbatul pletoasei Elene. | |
| ἄκρην κὰκ κορυφήν, ὅθι τε πρῶται τρίχες ἵππων | 083 |
| κατὰ τὴν ἄκραν κορυφήν, ὅπου αἱ πρῶται τρίχες τῶν ἵππων | |
| El cu-o săgeată-l pălise la creștet în cap, unde crește | |
| κρανίῳ ἐμπεφύασι, μάλιστα δὲ καίριόν ἐστιν. | 084 |
| ἐνίσχονται τῷ κρανίῳ· πάνυ δὲ ἐπικίνδυνος ὁ τόπος ἐστὶ διὰ τὸ τὸν ἐγκέφαλον πλησιάζειν ταῖς μήνιγξιν. | |
| Șuvița coamei dintâi și lovirea-i urmată de moarte. | |
| ἀλγήσας δ' ἀνέπαλτο, βέλος δ' εἰς ἐγκέφαλον δῦ, | 085 |
| ὀδυνόμενος δὲ ἀνεπήδησε, τὸ βέλος δὲ εἰς τὸν ἐγκέφαλον εἰσῆλθε, | |
| Boldu-i pătrunse în creier și calul săltă de durere; | |
| σὺν δ' ἵππους ἐτάραξε κυλινδόμενος περὶ χαλκῷ. | 086 |
| συνετάραξε δὲ τοὺς ἵππους κυλιόμενος περὶ τὸ ἐπίσωτρον, ἤτοι τὸν κανθόν. | |
| Rostogolindu-se apoi el făcu să se-nvalmeșe caii. | |
| ὄφρ' ὁ γέρων ἵπποιο παρηορίας ἀπέταμνε | 087 |
| ἐν ὅσῳ δὲ ὁ γέρων ἀπέκοπτε τοὺς ἔξωθεν λώρους τοῦ ἵππου | |
| Când a sărit din teleagă bătrânul să taie frânghia | |
| φασγάνῳ ἀΐσσων, τόφρ' Ἕκτορος ὠκέες ἵπποι | 088 |
| διὰ τοῦ ξίφους ὁρμῶν, ἐν τοσούτῳ οἱ τοῦ Ἕκτορος ταχεῖς ἵπποι | |
| Calului cel lăturaș, năpădiră sirepii lui Hector | |
| ἦλθον ἀν' ἰωχμὸν θρασὺν ἡνίοχον φορέοντες | 089 |
| παρεγένοντο ἀνὰ τὸν θόρυβον, φέροντες ἰσχυρὸν καὶ γενναῖον ἡνίοχον | |
| Repezi acolo prin goană mânați de el însuși, de Hector | |
| Ἕκτορα· καί νύ κεν ἔνθ' ὁ γέρων ἀπὸ θυμὸν ὄλεσσεν | 090 |
| τὸν Ἕκτορα. καὶ δὴ τότε ἂν ἀπώλεσε τὴν ψυχὴν ὁ γέρων, | |
| Cel îndrăzneț. Și era în primejdie viața lui Nestor; | |
| εἰ μὴ ἄρ' ὀξὺ νόησε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης· | 091 |
| εἴγε μὴ ὀξέως ἐθεάσατο ὁ κατὰ πόλεμον ἀγαθὸς Διομήδης, | |
| Însă deodată-l văzu Diomede vârtos strigătorul | |
| σμερδαλέον δ' ἐβόησεν ἐποτρύνων Ὀδυσῆα· | 092 |
| καταπληκτικῶς δὲ ἐβόησε, παροξύνων τὸν Ὀδυσσέα, λέγων· | |
| Care, sălbatic răcnind, așa-l înteți pe Ulise: | |
| διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχαν' Ὀδυσσεῦ | 093 |
| ὦ εὐγενέστατε υἱὲ τοῦ Λαέρτου, πολύτροπε Ὀδυσσεῦ, | |
| „Laertiad Odiseu, tu ’nalte și preaiscusite, | |
| πῇ φεύγεις μετὰ νῶτα βαλὼν κακὸς ὣς ἐν ὁμίλῳ; | 094 |
| ποῦ φεύγεις μεταβαλῶν, καὶ στρέψας τὰ νῶτα, καθάπερ τις δειλὸς ἐν πλήθει; ὅρα | |
| Oare-ncotro ai dosit-o și fugi ca mișelul în gloată? | |
| μή τίς τοι φεύγοντι μεταφρένῳ ἐν δόρυ πήξῃ· | 095 |
| μή τις φεύγοντί σοι ἐμπήξῃ τὸ ἑαυτοῦ δόρυ κατὰ τὸ σὸν μετάφρενον. | |
| Nu mai fugi, că te poate străpunge vreo suliță-n spate, | |
| ἀλλὰ μέν' ὄφρα γέροντος ἀπώσομεν ἄγριον ἄνδρα. | 096 |
| ἀλλὰ μένε, ὅπως ἀπὸ τοῦ γέροντος ἀποσοβήσωμεν τὸν θρασὺν ἄνδρα. | |
| Stai s-apărăm pe moș Nestor de fiara ce vine spre dânsul.” | |
| ὣς ἔφατ', οὐδ' ἐσάκουσε πολύτλας δΐος Ὀδυσσεύς, | 097 |
| οὕτως εἶπεν. οὐχ ὑπήκουσε δὲ ὁ πολλὰ ὑπομένων ἔνδοξος Ὀδυσσεύς, | |
| Asta țipă Diomede, dar nu vru s-asculte Ulise, | |
| ἀλλὰ παρήϊξεν κοίλας ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν. | 098 |
| ἀλλὰ παρέδραμεν ἐπὶ τὰς βαθείας ναῦς τῶν Ἑλλήνων. | |
| Ci o luă la picior spre tabăra de la corăbii. | |
| Τυδεΐδης δ' αὐτός περ ἐὼν προμάχοισιν ἐμίχθη, | 099 |
| ὁ υἱὸς δὲ τοῦ Τυδέως, καίπερ μόνος ὤν, συνεμίγη τοῖς πρωταγωνισταῖς, | |
| Dar Diomede, chiar singur, în fruntea oștirii pătrunse, | |
| στῆ δὲ πρόσθ' ἵππων Νηληϊάδαο γέροντος, | 100 |
| ἔστη δὲ ἔμπροσθεν τῶν ἵππων τοῦ γέροντος τοῦ υἱοῦ τοῦ Νηλέως, | |
| Caii oprindu-i în fața telegii bătrânului Nestor | |
| καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· | 101 |
| καὶ φωνήσας, λόγους ταχεῖς πρὸς αὐτὸν ἔλεγεν, οὕτως. | |
| Prinse să strige la el și zise cuvinte ce zboară: | |
| ὦ γέρον ἦ μάλα δή σε νέοι τείρουσι μαχηταί, | 102 |
| ὦ γέρον, ὄντως που πάνυ δή σε καταπονοῦσι πολεμισταὶ νέοι, | |
| „Prea-ți dau de furcă ostașii cei tineri în luptă, moș Nestor, | |
| σὴ δὲ βίη λέλυται, χαλεπὸν δέ σε γῆρας ὀπάζει, | 103 |
| ἡ σὴ δὲ ἰσχὺς ἐκλέλυται, γῆρας δὲ χαλεπόν σε κατόπιν διώκει, | |
| Nu mai ești doar în putere, căci greu bătrânețea te-apasă | |
| ἠπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων, βραδέες δέ τοι ἵπποι. | 104 |
| ἀσθενὴς δέ σοι ὁ θεράπων ἐστί, βραδεῖς δέ σοι οἱ ἵπποι· | |
| Și vizitiul ți-i slab și caii ți-s grei de picioare. | |
| ἀλλ' ἄγ' ἐμῶν ὀχέων ἐπιβήσεο, ὄφρα ἴδηαι | 105 |
| ἀλλ᾽ ἄγε ἐπίβηθι τοῦ ἐμοῦ ἅρματος, ὅπως ἴδῃς ὁποῖοί εἰσιν | |
| Urcă-te dar în teleagă la mine să vezi cum e felul | |
| οἷοι Τρώϊοι ἵπποι ἐπιστάμενοι πεδίοιο | 106 |
| οἱ Τρῳικοὶ ἵπποι, εἰδότες διὰ τοῦ πεδίου διώκειν, | |
| Cailor mei, telegarii lui Tros, care știu pe câmpie | |
| κραιπνὰ μάλ' ἔνθα καὶ ἔνθα διωκέμεν ἠδὲ φέβεσθαι, | 107 |
| καὶ φεύγειν πάνυ ταχέως τῇδε κἀκεῖσε, | |
| Repede goană să dea și să fugă-napoi și-nainte. | |
| οὕς ποτ' ἀπ' Αἰνείαν ἑλόμην μήστωρε φόβοιο. | 108 |
| οὓς ποτε ἀφειλόμην τοῦ Αἰνείου, ἐπιστήμονας καὶ ἐμπείρους πολέμου· | |
| Eu i-am luat lui Eneas și-mprăștie spaimă prin luptă. | |
| τούτω μὲν θεράποντε κομείτων, τώδε δὲ νῶϊ | 109 |
| τούτους μὲν οὖν οἱ θεράποντες καὶ ἡνίοχοι ἐπιμελείας ἀξιούτωσαν· τούτους δὲ ἡμεῖς | |
| Las’ pe tovarăși să cate de-ai tăi, iară noi împreună | |
| Τρωσὶν ἐφ' ἱπποδάμοις ἰθύνομεν, ὄφρα καὶ Ἕκτωρ | 110 |
| ἐπὶ τοὺς ἱππικοὺς Τρῷας ἐλαύνωμεν, ὅπως καὶ Ἕκτωρ | |
| Vin’ să zorim pe ai mei spre Troieni ca să știe și Hector | |
| εἴσεται εἰ καὶ ἐμὸν δόρυ μαίνεται ἐν παλάμῃσιν. | 111 |
| εἰδῇ, εἰ καὶ τὸ ἐμὸν δόρυ ἐνθουσιωδῶς κινεῖται ἐν ταῖς παλάμαις. | |
| Cât de amarnic mai bate și sulița-n mâinile mele.” | |
| ὣς ἔφατ', οὐδ' ἀπίθησε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ. | 112 |
| οὕτως εἶπεν. ὑπήκουσε δὲ ὁ ἀπὸ τῆς Γερήνης ἱππικὸς Νέτωρ. | |
| Asta-i vorbi, și moșneagul voios se grăbi să-l asculte, | |
| Νεστορέας μὲν ἔπειθ' ἵππους θεράποντε κομείτην | 113 |
| τοὺς μὲν οὖν τοῦ Νέστορος ἵππους μετὰ ταῦτα οἱ ὑπηρέται ἐπιμελείας ἠξίουν, | |
| Grijă de caii lui Nestor avur-amândoi vizitiii, | |
| ἴφθιμοι Σθένελός τε καὶ Εὐρυμέδων ἀγαπήνωρ. | 114 |
| οἱ ἰσχυροί, ὅ τε Σθένελος καὶ Εὐρυμέδων ἀγαπήνωρ· | |
| Oameni puternici, Stenel și Eurimedonte bărbatul. | |
| τὼ δ' εἰς ἀμφοτέρω Διομήδεος ἅρματα βήτην· | 115 |
| οὗτοι δὲ ἀμφότεροι ἀνέβησαν ἐπὶ τὸ ἅρμα τοῦ Διομήδους. | |
| Ei se urcară pe urmă-n teleag,-amândoi căpitanii; | |
| Νέστωρ δ' ἐν χείρεσσι λάβ' ἡνία σιγαλόεντα, | 116 |
| ὁ Νέστωρ δὲ ἔλαβεν ἐν ταῖς χερσὶ τὰς λαμπρὰς καὶ ποικίλας ἡνίας, | |
| Nestor luând dup-aceea lucioasele hățuri în mână, | |
| μάστιξεν δ' ἵππους· τάχα δ' Ἕκτορος ἄγχι γένοντο. | 117 |
| ἐμάστιξε δὲ τοὺς ἵππους ταχέως δὲ πλησίον τοῦ Ἕκτορος παρεγένοντο. | |
| Dă telegarilor bici și îndată erau lângă Hector. | |
| τοῦ δ' ἰθὺς μεμαῶτος ἀκόντισε Τυδέος υἱός· | 118 |
| εὐθὺ δὲ αὐτοῦ προθύμως ὁρμῶντος ἀφῆκε τὸ δόρυ ὁ υἱὸς τοῦ Τυδέως, | |
| Cum el venea-nspulberat, cu lancea-l ochi Diomede. | |
| καὶ τοῦ μέν ῥ' ἀφάμαρτεν, ὃ δ' ἡνίοχον θεράποντα | 119 |
| καὶ αὐτοῦ μὲν ἀπέτυχεν·οὗτος δὲ τὸν θεράποντα αὐτοῦ τὸν ἡνίοχον | |
| Nu-l nimeri pe viteaz, ci pe Eniopeus Tebanul, | |
| υἱὸν ὑπερθύμου Θηβαίου Ἠνιοπῆα | 120 |
| τὸν υἱὸν τοῦ μεγαλοψύχου Θηβαίου τὸν Ἡνιοπέα, | |
| Care era vizitiul lui Hector, pe când telegarii | |
| ἵππων ἡνί' ἔχοντα βάλε στῆθος παρὰ μαζόν. | 121 |
| κατέχοντα τῶν ἵππων τὰς ἡνίας, ἔτρωσε κατὰ τὸ στῆθος παρὰ τὸν μαζόν, | |
| El și-i mâna. Și împuns cu lancea fiind la gurguiul | |
| ἤριπε δ' ἐξ ὀχέων, ὑπερώησαν δέ οἱ ἵπποι | 122 |
| κατέπεσε δὲ ἐκ τοῦ δίφρου, ὑπεχώρησαν δὲ αὐτῷ οἱ ἵπποι | |
| Pieptului, fu răbufnit de pe car, de se deteră-n lături | |
| ὠκύποδες· τοῦ δ' αὖθι λύθη ψυχή τε μένος τε. | 123 |
| οἱ ταχύποδες· τούτῳ δὲ αὐτόθι διελύθη ἡ ψυχὴ καὶ ἡ δύναμις· | |
| Caii de spaimă, iar viața și vlaga secară dintr-însul. | |
| Ἕκτορα δ' αἰνὸν ἄχος πύκασε φρένας ἡνιόχοιο· | 124 |
| τὸν Ἕκτορα δὲ λύπη χαλεπὴ περιεκάλυψε κατὰ τὰς φρένας· | |
| Moartea lui Eniopeu îl duru peste seamă pe Hector. | |
| τὸν μὲν ἔπειτ' εἴασε καὶ ἀχνύμενός περ ἑταίρου | 125 |
| τοῦτον μὲν οὖν κατέλιπε, καίπερ λυπούμενος ἕνεκα τοῦ φίλου, | |
| El pe tovarășul mort, cu toată mâhnirea-i, lăsându-l | |
| κεΐσθαι, ὃ δ' ἡνίοχον μέθεπε θρασύν· οὐδ' ἄρ' ἔτι δὴν | 126 |
| κατακεῖσθαι· οὗτος δὲ ἡνίοχον εὔτολμον ἐπεζήτει· οὐδ᾽ ἐπὶ πολὺν ἔτι χρόνον | |
| Lat pe țărână, căta un deliu mânător de teleagă. | |
| ἵππω δευέσθην σημάντορος· αἶψα γὰρ εὗρεν | 127 |
| οἱ ἵπποι ἐδέοντο ἡνιόχου, ταχέως γὰρ εὗρε | |
| Nu lipsi el îndelung, că Hector îndată pe-acolo | |
| Ἰφιτίδην Ἀρχεπτόλεμον θρασύν, ὅν ῥα τόθ' ἵππων | 128 |
| τὸν υἱὸν τοῦ Ἰφίτου τὸν εὔτολμον Ἀρχεπτόλεμον, ὃν δὴ τότε τῶν ἵππων | |
| Dete de Arheptolem, al lui Ifitos fiu fără teamă. | |
| ὠκυπόδων ἐπέβησε, δίδου δέ οἱ ἡνία χερσίν. | 129 |
| τῶν ταχυπόδων ἐπεβίβασεν, ἔδωκε δ᾽ οὗτος αὐτῷ ἐν ταῖς χερσὶ τὰς ἡνίας. | |
| El îl pofti să se urce și frânele-n mână-i întinse. | |
| ἔνθά κε λοιγὸς ἔην καὶ ἀμήχανα ἔργα γένοντο, | 130 |
| τότε δὴ ὄλεθρος ἦν ἂν, καὶ δυσχερῆ καὶ ἄπορα ἔργα ἐγένοντο, | |
| Pacoste mare, urgie cumplită ar fi fost dup-aceea | |
| καί νύ κε σήκασθεν κατὰ Ἴλιον ἠΰτε ἄρνες, | 131 |
| καὶ δὴ εἰς τὴν Ἴλιον ἐσηκάσθησαν ἂν, ἤτοι ὥσπερ εἰς σηκὸν κατεκλείσθησαν καθάπερ ἄρνες, | |
| Și, ca o turmă de oi țărcuită, dând fuga Troienii | |
| εἰ μὴ ἄρ' ὀξὺ νόησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε· | 132 |
| εἴ γε μὴ ὀξέως ἐθεάσατο ὁ πατὴρ τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν θεῶν· | |
| S-ar fi închis în cetate, de nu vedea Zeus din slavă. | |
| βροντήσας δ' ἄρα δεινὸν ἀφῆκ' ἀργῆτα κεραυνόν, | 133 |
| βροντήσας δὲ φοβερῶς, κατέπεμψε λαμπρὸν κεραυνόν, | |
| El între nori bubuind, deodată zvârli sclipitorul | |
| κὰδ δὲ πρόσθ' ἵππων Διομήδεος ἧκε χαμᾶζε· | 134 |
| κατέρριψε δὲ αὐτὸν χαμαὶ ἔμπροσθεν τῶν ἵππων τοῦ Διομήδους· | |
| Fulger, de-ajunse-naintea sirepilor lui Diomede. | |
| δεινὴ δὲ φλὸξ ὦρτο θεείου καιομένοιο, | 135 |
| φλὸξ δὲ φοβερὰ ἠγέρθη αὐτῷ καιομένου τοῦ θείου· | |
| Flacără groaznic-atunci pufni din aprinsa pucioasă | |
| τὼ δ' ἵππω δείσαντε καταπτήτην ὑπ' ὄχεσφι· | 136 |
| οἱ δὲ ἵπποι φοβηθέντες κατέπτηξαν ὑπὸ τὸ ἅρμα, | |
| Și, speriați, amândoi telegarii sub car se pitiră. | |
| Νέστορα δ' ἐκ χειρῶν φύγον ἡνία σιγαλόεντα, | 137 |
| τὸν Νέστορα δὲ ἐξέφυγον ἐκ τῶν χειρῶν αἱ λαμπραὶ ἡνίαι, | |
| Scapă din mâna lui Nestor lucioasele hățuri de piele, | |
| δεΐσε δ' ὅ γ' ἐν θυμῷ, Διομήδεα δὲ προσέειπε· | 138 |
| ἐφοβήθη δὲ οὗτος ἐν τῇ ψυχῇ, εἶπε δὲ πρὸς τὸν Διομήδην. | |
| Și, de cutremur cuprins, el astfel dă zor lui Tidide: | |
| Τυδεΐδη ἄγε δ' αὖτε φόβον δ' ἔχε μώνυχας ἵππους. | 139 |
| ὦ υἱὲ τοῦ Τυδέως, ἄγε δὴ ἔλαυνε τοὺς μονώνυχας ἵππους εἰς φυγήν, | |
| „Hai, Diomede, ’napoi s-o rupem la fugă cu caii, | |
| ἦ οὐ γιγνώσκεις ὅ τοι ἐκ Διὸς οὐχ ἕπετ' ἀλκή; | 140 |
| ἢ οὐκ οἶδας ὅτι οὐχ ἕπεται βοηθεία ἐκ τοῦ Διός; | |
| Nu vezi că nu ne mai vine de-acum ajutor de la Zeus? | |
| νῦν μὲν γὰρ τούτῳ Κρονίδης Ζεὺς κῦδος ὀπάζει | 141 |
| νυνὶ μὲν γὰρ τούτῳ ὁ υἱὸς τοῦ Κρόνου ὁ Ζεὺς παρέχεται δόξαν | |
| Azi, biruința din parte-i e dată dușmanului nostru. | |
| σήμερον· ὕστερον αὖτε καὶ ἡμΐν, αἴ κ' ἐθέλῃσι, | 142 |
| τήμερον· μετὰ ταῦτα δὲ καὶ ἡμῖν ἐὰν ἐθέλῃ, | |
| Mâine ne-o dă el și nouă la fel, dacă vrea să ne-o deie. | |
| δώσει· ἀνὴρ δέ κεν οὔ τι Διὸς νόον εἰρύσσαιτο | 143 |
| παρέξει, ἀνὴρ δὲ τὸν τοῦ Διὸς νοῦν οὐκ ἂν μεθελκύσειεν, οὐδὲ μεταθήσοι, | |
| Gândul lui Zeus nu poate pe lume să-l mute nici unul, | |
| οὐδὲ μάλ' ἴφθιμος, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερός ἐστι. | 144 |
| οὐδ᾽ εἰ πάνυ ἰσχυρός ἐστιν, ἐπειδὴ καταπολὺ κρείττων ἐκεῖνος ὑπάρχει. | |
| Cât ar fi el de puternic, pe toți doar îi biruie Zeus.” | |
| τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης· | 145 |
| πρὸς τοῦτον δὲ μετὰ ταῦτα ἀπεκρίνατο ὁ κατὰ πόλεμον ἀγαθὸς Διομήδης λέγων· | |
| Dar Diomede răspunse așa împotriva lui Nestor: | |
| ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα γέρον κατὰ μοΐραν ἔειπες· | 146 |
| ναὶ δὴ ταῦτα γε πάντα, ὦ γέρον, κατὰ τὸ πρέπον εἶπας, | |
| „Vorbele tale, moș Nestor, sunt bine grăite și drepte, | |
| ἀλλὰ τόδ' αἰνὸν ἄχος κραδίην καὶ θυμὸν ἱκάνει· | 147 |
| ἀλλ' αὕτη γε δεινὴ λύπη τὴν ἐμὴν καρδίαν, καὶ ψυχὴν καταλαμβάνει· | |
| Dar mă muncește un cuget și tot mai amarnic mă scurmă. | |
| Ἕκτωρ γάρ ποτε φήσει ἐνὶ Τρώεσσ' ἀγορεύων· | 148 |
| Ἕκτωρ γὰρ δημηγορῶν ποτε ἐν τοῖς Τρῳσὶ λέξει· | |
| Zice-va Hector odată Troienilor săi cu mândrie: | |
| Τυδεΐδης ὑπ' ἐμεΐο φοβεύμενος ἵκετο νῆας. | 149 |
| ὁ υἱὸς τοῦ Τυδέως φοβούμενος, καὶ φεύγων ἀφίκετο εἰς τὰς ναῦς. | |
| Eu l-am gonit pe Tidid și de mine fugi la corăbii. | |
| ὥς ποτ' ἀπειλήσει· τότε μοι χάνοι εὐρεΐα χθών. | 150 |
| οὕτω ποτὲ καυχήσεται, ἐμοὶ δὲ εἴθε τότε διασταίη εὐρέως ἡ γῆ. | |
| Astfel mândri-se-va el, mai bine-nghiți-m-ar pământul!” | |
| τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ· | 151 |
| τούτῳ δὲ ἀπεκρίνατο μετὰ ταῦτα ὁ ἀπὸ τῆς Γερήνης ἱππικὸς Νέστωρ· | |
| Caii cu mâna strunind moș Nestor la asta răspunse: | |
| ὤ μοι Τυδέος υἱὲ δαΐφρονος, οἷον ἔειπες. | 152 |
| φεῦ, ὦ υἱὲ τοῦ συνετοῦ Τυδέως, ὁποῖον λόγον εἶπας· | |
| „Alei, ce vorbă mi-ai spus, tu fiu de viteaz! Dacă Hector | |
| εἴ περ γάρ σ' Ἕκτωρ γε κακὸν καὶ ἀνάλκιδα φήσει, | 153 |
| εἰ γὰρ Ἕκτωρ δειλὸν καὶ ἀσθενῆ σέ γε εἴποι, | |
| Zice-va chiar că tu ești bărbat neviteaz și nevrednic, | |
| ἀλλ' οὐ πείσονται Τρῶες καὶ Δαρδανίωνες | 154 |
| ἀλλ᾽ οὐ πιστεύσουσιν αὐτῷ οἱ Τρῷες, καὶ οἱ τοῦ Δαρδάνου ἀπόγονοι, | |
| Tot n-o să-l creadă pe el Troienii precum și Dardanii | |
| καὶ Τρώων ἄλοχοι μεγαθύμων ἀσπιστάων, | 155 |
| καὶ αἱ γυναῖκες τῶν μεγαλοψύχων καὶ πολεμιστῶν Τρῴων, | |
| Și mai cu seamă nevestele atâtor oșteni de la Troia, | |
| τάων ἐν κονίῃσι βάλες θαλεροὺς παρακοίτας. | 156 |
| ὧν ἐν γῇ κατέβαλες τοὺς ἀγαπητοὺς (ἀκμαίους) ἀνδρὰς. | |
| Tineri în floare ce-n pulbere tu i-ai trântit la bătaie.” | |
| ὣς ἄρα φωνήσας φύγαδε τράπε μώνυχας ἵππους | 157 |
| οὕτω δὴ εἰπὼν εἰς φυγὴν ἔτρεψε τοὺς μονώνυχας ἵππους | |
| Asta bătrânul grăi, și teleaga întoarse la fugă | |
| αὖτις ἀν' ἰωχμόν· ἐπὶ δὲ Τρῶές τε καὶ Ἕκτωρ | 158 |
| ὀπίσω ἀνὰ τὸν πόλεμον. οἱ Τρῷες δὲ καὶ ὁἝκτωρ | |
| Iute prin valmă-napoi. Din urmă c-un huiet năprasnic | |
| ἠχῇ θεσπεσίῃ βέλεα στονόεντα χέοντο. | 159 |
| ἐπέχεον καὶ ἐπέβαλλον σὺν κραυγῇ μεγίστῃ (θαυμασίᾳ) τὰ στεναγμῶν αἴτια βέλη, | |
| Hector și armia lui împroșcau lovituri dureroase, | |
| τῷ δ' ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ· | 160 |
| ἐπ᾿ αὐτῷ δὲ μεγάλως ἐβόησεν ὁ μέγας Ἕκτωρ ὁ συνεχῶς τὴν περικεφαλαίαν κινῶν, λέγων· | |
| Și chiui după el încoifatul și marele Hector: | |
| Τυδεΐδη περὶ μέν σε τίον Δαναοὶ ταχύπωλοι | 161 |
| ὦ υἱὲ τοῦ Τυδέως, περισσῶς μέν σε ἐτίμων οἱ ταχεῖς ἵππους ἔχοντες Ἕλληνες | |
| „Prea te cinsteau la ospețe Danaii pe tine, Tidide, | |
| ἕδρῃ τε κρέασίν τε ἰδὲ πλείοις δεπάεσσι· | 162 |
| προέδρᾳ τε, καὶ κρέασι, καὶ ποτηρίοις ὑπερχείλεσι καὶ πεπληρωμένοις· | |
| Ei îți dau loc de frunte, friptură și pline pahare. | |
| νῦν δέ σ' ἀτιμήσουσι· γυναικὸς ἄρ' ἀντὶ τέτυξο. | 163 |
| νυνὶ δέ σε ἀτιμάσουσι καὶ ἐξουθενίσουσι, παραπλήσιος δὴ γυναικὶ ἐγένου· | |
| Cinstea vei pierde de-acuma, căci iată, tu ești o muiere. | |
| ἔρρε κακὴ γλήνη, ἐπεὶ οὐκ εἴξαντος ἐμεΐο | 164 |
| πορεύου μετὰ φθορᾶς, ὦ κακὴ κόρη, ἐπειδὴ οὐχ ὑποχωρήσαντος ἐμοῦ, | |
| Cară-te, famene tu, că din cale tu n-ai să mă-nlături, | |
| πύργων ἡμετέρων ἐπιβήσεαι, οὐδὲ γυναΐκας | 165 |
| τῶν ἡμετέρων τειχῶν ἐπιβήσῃ, οὐδὲ γυναῖκας | |
| Zidul tu n-ai să ni-l sui, femei de-ale noastre robite | |
| ἄξεις ἐν νήεσσι· πάρος τοι δαίμονα δώσω. | 166 |
| ἐπάξεις ἐν ταῖς ναυσί· πρότερόν σοι δώσω τὴν τοῦ θανάτου ψῆφον. | |
| N-ai să mai duci la corăbii; mai iute ți-oi pune eu capul.” | |
| ὣς φάτο, Τυδεΐδης δὲ διάνδιχα μερμήριξεν | 167 |
| οὕτως εἶπεν. ὁ δὲ υἱὸς τοῦ Τυδέως διττῶς ἐμερίμνησεν, | |
| Hector așa-l ocăra; la cumpănă stă Diomede, | |
| ἵππους τε στρέψαι καὶ ἐναντίβιον μαχέσασθαι. | 168 |
| τούς τε ἵππους στρέψαι, καὶ κατὰ βιαίαν ἐναντίωσιν πολεμῆσαι· | |
| Caii s-asmută-napoi, să ia în primire pe Hector, | |
| τρὶς μὲν μερμήριξε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν, | 169 |
| ἐκ τρίτου μὲν οὖν ἐμερίμνησε κατὰ λογισμόν τε καὶ θυμόν, | |
| Asta de trei ori gândi și de trei ori la cumpănă stete, | |
| τρὶς δ' ἄρ' ἀπ' Ἰδαίων ὀρέων κτύπε μητίετα Ζεὺς | 170 |
| ἐκ τρίτου δὲ ἀπὸ τῶν τῆς Ἴδης ὀρέων ἐβρόντησεν ὁ βουλευτικὸς Ζεύς, | |
| Dar de pe Ida, din munți, de trei ori tună Înțeleptul, | |
| σῆμα τιθεὶς Τρώεσσι μάχης ἑτεραλκέα νίκην. | 171 |
| σημεῖον διδοὺς τοῖς Τρῳσίν, ἀντὶ τοῦ, σημαίνων νίκην ἑτερορρεπῆ τοῦ πολέμου. | |
| Semn că trecu la Troieni biruința mereu schimbătoare. | |
| Ἕκτωρ δὲ Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας· | 172 |
| ὁ Ἕκτωρ δὲ τοῖς Τρωσὶ παρεκελεύετο μεγάλως βοήσας, λέγων. | |
| Hector atunci chiuind, pe-ai săi începu să-i întarte: | |
| Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι ἀγχιμαχηταὶ | 173 |
| ὦ Τρῷες, καὶ Λύκιοι, καὶ Δάρδανοι πολεμισταί, | |
| „Voi Licieni și Troieni și Dardani, luptători din aproape, | |
| ἀνέρες ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς. | 174 |
| ἀνδρεῖοι ἐστὲ, ὦ φίλοι, μνήσθητε δὲ καὶ ἐπιμελήθητε τῆς ὁρμητικῆς ἰσχύος. | |
| Fiți, o prieteni, bărbați și nu mai slăbiți în vârtute. | |
| γιγνώσκω δ' ὅτι μοι πρόφρων κατένευσε Κρονίων | 175 |
| οἶδα δὲ ὅτι μοι προθύμως ὑπέσχετο ὁ υἱὸς τοῦ Κρόνου | |
| Știu doar că Zeus e bun și el îmi vesti izbândire | |
| νίκην καὶ μέγα κῦδος, ἀτὰρ Δαναοΐσί γε πῆμα· | 176 |
| νίκην καὶ δόξαν μεγάλην, τοῖς Ἕλλησι δὲ βλάβος· | |
| Și înălțare în slăvi, iar Aheilor prăpăstuire. | |
| νήπιοι οἳ ἄρα δὴ τάδε τείχεα μηχανόωντο | 177 |
| οἱ μωροὶ καὶ ἀνόητοι, οἳ δὴ ταῦτα τὰ τείχη ἐμηχανῶντο καὶ κατεσκεύαζον ἀσθενῆ, | |
| Niște nebuni, se căzniră ei ziduri de-acestea să-nalțe, | |
| ἀβλήχρ' οὐδενόσωρα· τὰ δ' οὐ μένος ἁμὸν ἐρύξει· | 178 |
| οὐδενὸς φυλακτικὰ, ταῦτα δὲ τὴν ἐμὴν ὁρμήν τε καὶ δύναμιν οὐ κωλύσει, | |
| Șubrede și de nimic; zăgaz doară nu mi-or fi mie. | |
| ἵπποι δὲ ῥέα τάφρον ὑπερθορέονται ὀρυκτήν. | 179 |
| οἱ ἵπποι δὲ ῥᾳδίως ὑπερπηδήσουσι τὴν ὀρωρυγμένην τάφρον· | |
| Șanțul de-alături de zid sări-l-vor ușor telegarii. | |
| ἀλλ' ὅτε κεν δὴ νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσι γένωμαι, | 180 |
| ἀλλ᾿ὅταν δὴ εἰς τὰς βαθείας ναῦς παραγένωμαι, | |
| Iar după asta, când eu voi sosi la corăbii, voi gata | |
| μνημοσύνη τις ἔπειτα πυρὸς δηΐοιο γενέσθω, | 181 |
| μνήμη τις μετὰ ταῦτα πυρὸς καυστικοῦ γενηθήτω, | |
| Focul acolo s-aveți, îngrijiți să-mi aduceți tăciunii, | |
| ὡς πυρὶ νῆας ἐνιπρήσω, κτείνω δὲ καὶ αὐτοὺς | 182 |
| ὅπως ἐμπρήσω πυρὶ τὰς ναῦς, ἀποκτείνω δὲ καὶ αὐτοὺς | |
| Foc la corăbii să pun și să tabăr cu sulița-ntr-înșii, | |
| Ἀργείους παρὰ νηυσὶν ἀτυζομένους ὑπὸ καπνοῦ. | 183 |
| τοὺς Ἕλληνας παρὰ ταῖς ναυσὶ ταρασσομένους, καὶ θορυβουμένους ὑπὸ τοῦ καπνοῦ. | |
| Când uluiți la corăbii, de fum, or da buzna să fugă.” | |
| ὣς εἰπὼν ἵπποισιν ἐκέκλετο φώνησέν τε· | 184 |
| οὕτως εἰπὼν τοῖς ἵπποις παρεκελεύετο, καὶ εἶπεν· | |
| Zise și caii pe urmă așa începu să-i asmută: | |
| Ξάνθέ τε καὶ σὺ Πόδαργε καὶ Αἴθων Λάμπέ τε δΐε | 185 |
| ὦ Ξάνθε, καὶ σὺ Πόδαργε, καὶ Αἴθων, καὶ ἔνδοξε Λάμπε, | |
| „Tu Pintenogule, Murgule, Șargule și tu Bălane, | |
| νῦν μοι τὴν κομιδὴν ἀποτίνετον, ἣν μάλα πολλὴν | 186 |
| νυνὶ μοι τὴν ἐπιμέλειαν ἀπόδοτε, ἣν πάνυ πολλὴν | |
| Hai și plătiți-vă astăzi de multa-ngrijire ce-avurăți | |
| Ἀνδρομάχη θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἠετίωνος | 187 |
| Ἀνδρομάχη ἡ θυγάτηρ τοῦ μεγαλοψύχου Ἠετίωνος | |
| Odinioară, când fiica măritului crai Aetion | |
| ὑμΐν πὰρ προτέροισι μελίφρονα πυρὸν ἔθηκεν | 188 |
| ὑμῖν πρότερον παρέθηκεν, ἡδὺν σῖτον, | |
| Vouă plăcutul nutreț înainte v-a pus și ea însăși | |
| οἶνόν τ' ἐγκεράσασα πιεΐν, ὅτε θυμὸς ἀνώγοι, | 189 |
| καὶ οἶνον ἐγχέασα πιεῖν, ἡνίκα ἂν ἡ ψυχὴ κελεύοι, | |
| Vin v-a turnat, dac-avurăți voi poftă, mai repede vouă | |
| ἢ ἐμοί, ὅς πέρ οἱ θαλερὸς πόσις εὔχομαι εἶναι. | 190 |
| ἢ ἐμοί, ὅς τις αὐτῇ σύνευνος ἀκμαῖος (ἀγαπητὸς) καυχῶμαι εἶναι· | |
| Chiar decât mie, cu toate că eu sunt bărbatul ei tânăr. | |
| ἀλλ' ἐφομαρτεΐτον καὶ σπεύδετον ὄφρα λάβωμεν | 191 |
| ἀλλ᾽ ἐπακολουθεῖτε καὶ ἐπείγεσθε, ὅπως λάβωμεν | |
| Hai dar, cu mine-mpreună grăbiți să luăm de la Nestor | |
| ἀσπίδα Νεστορέην, τῆς νῦν κλέος οὐρανὸν ἵκει | 192 |
| τὴν ἀσπίδα τοῦ Νέστορος, ἧς νῦν ἡ φήμη εἰς τὸν οὐρανὸν ἀφικνεῖται, | |
| Pavăza neprețuită, că pomina-n cer îi ajunse, | |
| πᾶσαν χρυσείην ἔμεναι, κανόνας τε καὶ αὐτήν, | 193 |
| πᾶσαν εἶναι χρυσῆν, καὶ τὰς ῥάβδους, καὶ αὐτήν· | |
| Doar e leită în aur, și toartele ei pe de-a-ntregul | |
| αὐτὰρ ἀπ' ὤμοιιν Διομήδεος ἱπποδάμοιο | 194 |
| ἀπὸ τῶν ὤμων δὲ τοῦ ἱππικοῦ Διομήδους | |
| Și de pe umerii lui Diomede noi astăzi să smulgem | |
| δαιδάλεον θώρηκα, τὸν Ἥφαιστος κάμε τεύχων. | 195 |
| τὸν ποικίλως κατεσκευασμένον θώρακα, ὃν ὁ Ἥφαιστος καμὼν κατεσκεύασεν. | |
| Platoșa cea măiestrită, lucrată de zeul Hefestos. | |
| εἰ τούτω κε λάβοιμεν, ἐελποίμην κεν Ἀχαιοὺς | 196 |
| εἰ ταῦτα λάβοιμεν, ἐλπίζοιμ᾽ ἂν τοὺς Ἕλληνας | |
| Dacă noi astea luăm de la dânșii, eu cred că Aheii | |
| αὐτονυχὶ νηῶν ἐπιβησέμεν ὠκειάων. | 197 |
| αὐτῇ τῇ νυκτὶ ἐπιβιβάσειν τῶν ταχέων πλοίων. | |
| Chiar astă-noapte se suie și pleacă-napoi în corăbii.” | |
| ὣς ἔφατ' εὐχόμενος, νεμέσησε δὲ πότνια Ἥρη, | 198 |
| οὕτως εἶπε καυχώμενος· ἠναξιοπάθησε δὲ ἡ σεβαστὴ Ἥρα, | |
| Asta el zise fălos. Pe loc tresări de mânie | |
| σείσατο δ' εἰνὶ θρόνῳ, ἐλέλιξε δὲ μακρὸν Ὄλυμπον, | 199 |
| ἐκινήθη δὲ ἐν τῷ ἑαυτοῦ θρόνῳ, ἔσεισε δὲ τὸν μέγαν οὐρανόν, | |
| Hera pe tronu-i ceresc și vui de cutremur Olimpul. | |
| καί ῥα Ποσειδάωνα μέγαν θεὸν ἀντίον ηὔδα· | 200 |
| καὶ δὴ πρὸς τὸν μέγαν θεὸν τὸν Ποσειδῶνα ἐξεναντίας ἔλεγεν· | |
| Zeului mare Poseidon apoi cuvânta îndârjită: | |
| ὢ πόποι ἐννοσίγαι' εὐρυσθενές, οὐδέ νυ σοί περ | 201 |
| φεῦ φεῦ, ὦ μεγαλοδύναμε Πόσειδον, οὐδέ σοι | |
| „Vai preaputernice zeu, cutremurul lumii, cum oare | |
| ὀλλυμένων Δαναῶν ὀλοφύρεται ἐν φρεσὶ θυμός. | 202 |
| ἐν τῷ λογιστικῷ πάσχει καὶ θρηνεῖ ἡ ψυχή, φθειρομένων τῶν Ἑλλήνων; | |
| Inima nu ți se frânge că pier pe câmpie Danaii, | |
| οἳ δέ τοι εἰς Ἑλίκην τε καὶ Αἰγὰς δῶρ' ἀνάγουσι | 203 |
| οὗτοι δέ σοι εἰς Ἑλίκην τὴν πόλιν, καὶ εἰς τὰς Αἰγὰς δῶρα καὶ θυσίας προσάγουσιν | |
| Ei care tot îți aduc în orașul Helica și-n Eghe | |
| πολλά τε καὶ χαρίεντα· σὺ δέ σφισι βούλεο νίκην. | 204 |
| πολλάς τε καὶ κεχαρισμένας· σὺ δὲ αὐτοῖς βούλου καὶ θέλε νίκην. | |
| Daruri frumoase și multe? Voiește-le dar biruința. | |
| εἴ περ γάρ κ' ἐθέλοιμεν, ὅσοι Δαναοΐσιν ἀρωγοί, | 205 |
| εἰ γὰρ βουλοίμεθα ὅσοι ἐσμὲν τοῖς Ἕλλησι βοηθοί, ἀποσοβῆσαι | |
| Dac-am voi dinadins, noi toți care suntem cu dânșii, | |
| Τρῶας ἀπώσασθαι καὶ ἐρυκέμεν εὐρύοπα Ζῆν, | 206 |
| τοὺς Τρῷας, καὶ ἐπισχεῖν τὸν μεγαλόφωνον Δία, | |
| Să-nlăturăm pe Troieni și să ținem în strună pe Zeus, | |
| αὐτοῦ κ' ἔνθ' ἀκάχοιτο καθήμενος οἶος ἐν Ἴδῃ. | 207 |
| αὐτοῦ δὴ καθήμενος μόνος ἐν τῇ Ἴδῃ λυποῖτο ἂν. | |
| Singur ar sta el pe Ida și-acolo și-ar plânge norocul.” | |
| τὴν δὲ μέγ' ὀχθήσας προσέφη κρείων ἐνοσίχθων· | 208 |
| πρὸς ταύτην δὲ μεγάλως ἀγανακτήσας εἶπεν Ποσειδῶν ὁ βασιλεύς· | |
| Zeul Cutremur atunci răstit îi răspunse zeiței: | |
| Ἥρη ἀπτοεπὲς ποΐον τὸν μῦθον ἔειπες. | 209 |
| ὦ Ἥρα καθαπτομένη ἐν τοῖς λόγοις, (ἀάπτους λόγους λέγουσα, ἢ, ἁμαρτάνουσα ἐν τῷ λέγειν), τίνα δὴ λόγον εἶπας; | |
| „Ce spui tu, Hera, așa îndrăzneață la limbă? Eu n-aș vrea, | |
| οὐκ ἂν ἔγωγ' ἐθέλοιμι Διὶ Κρονίωνι μάχεσθαι | 210 |
| οὐκ ἂν ἔγωγε βουλοίμην πολελμεῖν τῷ Διὶ τῷ υἱῷ τοῦ Κρόνου | |
| Doamne ferește, vreodată noi zeii ceilalți să ne punem | |
| ἡμέας τοὺς ἄλλους, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερός ἐστιν. | 211 |
| ἡμᾶς τοὺς ἄλλους θεούς, ἐπειδὴ πολλῷ κρείσσων ἡμῶν ὑπάρχει· | |
| La încercare cu Zeus, căci el e cu mult mai puternic.” | |
| ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον· | 212 |
| οὕτω μὲν οὗτοι τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἔλεγον. | |
| Asta Poseidon și Hera vorbir-amândoi între dânșii | |
| τῶν δ' ὅσον ἐκ νηῶν ἀπὸ πύργου τάφρος ἔεργε | 213 |
| τούτων δὲ, ὅσον ἀπὸ τῶν νεῶν διάστημα, συνεῖχεν ἡ ἔξω τοῦ τείχους τάφρος (ὅσον ἀπὸ τῶν νεῶν ἦν διάστημα ἐπὶ τὸ τεῖχος, καὶ ἀπὸ τοῦ τείχους ἐπὶ τὴν τάφρον), | |
| Cât era locul întins de la zidul cu șanț la corăbii | |
| πλῆθεν ὁμῶς ἵππων τε καὶ ἀνδρῶν ἀσπιστάων | 214 |
| ἐπληροῦτο ὁμοίως ἵππων τε καὶ ἀνδρῶν πολεμιστῶν | |
| Plin era numai de cai cu telegi și de oaste cu scuturi | |
| εἰλομένων· εἴλει δὲ θοῷ ἀτάλαντος Ἄρηϊ | 215 |
| ἀποκλεισθέντων καὶ συστρεφoμένων· συνέστρεφε δὲ αὐτοὺς ὁ ἰσοστάσιος τῷ ταχεῖ Ἄρει | |
| Care se tot îmbulzeau, căci Hector, ca zeul de sprinten, | |
| Ἕκτωρ Πριαμίδης, ὅτε οἱ Ζεὺς κῦδος ἔδωκε. | 216 |
| Ἕκτωρ ὁ υἱὸς τοῦ Πριάμου, ὁπηνίκα αὐτῷ δόξαν ὁ Ζεὺς παρέσχετο. | |
| Și-i îngloti pe Troieni, când Zeus îi dete mărire. | |
| καί νύ κ' ἐνέπρησεν πυρὶ κηλέῳ νῆας ἐΐσας, | 217 |
| καὶ δὴ κατέκαυσεν ἂν πυρὶ καυστικῷ τὰς ἰσοτοίχους ναῦς, | |
| Vasele dânsul atunci ar fi ars, dacă Hera slăvita | |
| εἰ μὴ ἐπὶ φρεσὶ θῆκ' Ἀγαμέμνονι πότνια Ἥρη | 218 |
| εἰ μὴ ἐνέβαλεν εἰς τὸν λογισμὸν Ἀγαμέμνονι ἡ σεβαστὴ Ἥρα | |
| Nu se grăbea să-l întarte pe craiul Atrid Agamemnon | |
| αὐτῷ ποιπνύσαντι θοῶς ὀτρῦναι Ἀχαιούς. | 219 |
| αὐτῷ ἐνεργήσαντι σπουδαίως, διεγεῖραι τοὺς Ἕλληνας. | |
| Iute să-ndemne pe-Ahei, când prinse și el să se miște. | |
| βῆ δ' ἰέναι παρά τε κλισίας καὶ νῆας Ἀχαιῶν | 220 |
| ὥρμησε δὲ πορεύεσθαι εἰς τὰς σκηνὰς καὶ ναῦς τῶν Ἑλλήνων | |
| Merse viteazul grăbit spre vase și corturi ahee; | |
| πορφύρεον μέγα φᾶρος ἔχων ἐν χειρὶ παχείῃ, | 221 |
| ἱμάτιον μέγα πορφυροῦν ἔχων ἐν τῇ παχείᾳ καὶ ἰσχυρᾷ χειρί· | |
| Mantia-i roșie, mare țiind-o cu mâna cea plină | |
| στῆ δ' ἐπ' Ὀδυσσῆος μεγακήτεϊ νηῒ μελαίνῃ, | 222 |
| ἔστη δὲ παρὰ τὴν μεγάλην καὶ βαθεῖαν μέλαιναν ναῦν τοῦ Ὀδυσσέως, | |
| Stete pe-a lui Odiseu corabie neagră și lată, | |
| ἥ ῥ' ἐν μεσσάτῳ ἔσκε γεγωνέμεν ἀμφοτέρωσε, | 223 |
| ἥτις δὴ ἐν τῷ μέσῳ ἦν, ὥστε φωνεῖν εἰς ἀμφότερα τὰ μέρη· | |
| Care la mijloc în tabăr’ a fost, să-l audă de-o parte | |
| ἠμὲν ἐπ' Αἴαντος κλισίας Τελαμωνιάδαο | 224 |
| - | |
| Și-alt’ a oștirii, de sus de la cortul lui Aias Telamon | |
| ἠδ' ἐπ' Ἀχιλλῆος, τοί ῥ' ἔσχατα νῆας ἐΐσας | 225 |
| - | |
| Pân’ la Ahile, căci ei la capăt aveau a lor vase: | |
| εἴρυσαν, ἠνορέῃ πίσυνοι καὶ κάρτεϊ χειρῶν· | 226 |
| - | |
| Doar se puteau bizui în tăria de suflet și brațe. | |
| ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον Δαναοΐσι γεγωνώς· | 227 |
| ἐβόησε δὲ μέγα καὶ εἰς πάντας ἧκον τοῖς Ἕλλησι φωνήσας· | |
| Țipă Agamemnon de-acolo spre armia toată: „Rușine | |
| αἰδὼς Ἀργεΐοι, κάκ' ἐλέγχεα, εἶδος ἀγητοί· | 228 |
| ὦ αἰσχύνη, καὶ κακὰ ὀνείδη, Ἕλληνες κατὰ μορφὴν μόνον θαυμαστοί, | |
| Vouă, netrebnici Danai, numai fața-i de voi, numai gura. | |
| πῇ ἔβαν εὐχωλαί, ὅτε δὴ φάμεν εἶναι ἄριστοι, | 229 |
| ποῦ ἀπῆλθον αἱ καυχήσεις, ὁπηνίκα δὴ ἔφαμεν εἶναι ἄριστοι, | |
| Unde e lauda voastră și fala? Ziceam noi că suntem | |
| ἃς ὁπότ' ἐν Λήμνῳ κενεαυχέες ἠγοράασθε, | 230 |
| ἅς ποτε ἐν τῇ Λήμνῳ κενὰ καὶ μάταια καυχώμενοι ἐλέγετε, | |
| Cei mai viteji. V-amintiți de palavrele voastre din Lemnos; | |
| ἔσθοντες κρέα πολλὰ βοῶν ὀρθοκραιράων | 231 |
| ἐσθίοντες κρέατα πολλὰ βοῶν, | |
| Vă îmbuibați pe acolo cu cărnuri de boi și când lacomi | |
| πίνοντες κρητῆρας ἐπιστεφέας οἴνοιο, | 232 |
| καὶ πίνοντες κρατῆρας πεπληρωμένους οἴνου; | |
| Beați din ulcioarele rase de vin, cu ce mare mândrie | |
| Τρώων ἄνθ' ἑκατόν τε διηκοσίων τε ἕκαστος | 233 |
| ἕκαστος ἀντίσταθμος καὶ ἰσοβαρὴς ἑκατὸν καὶ διακοσίοις Τρῳσὶν | |
| Vă lăudați că dușmani câte-o sută și două veți bate | |
| στήσεσθ' ἐν πολέμῳ· νῦν δ' οὐδ' ἑνὸς ἄξιοί εἰμεν | 234 |
| ἀντιστήσεσθαι ἐν τῷ πολέμῳ· νυνὶ δὲ οὐδὲ ἑνὸς ἄξιοί ἐσμεν | |
| Fieștecare-n război, dar astăzi nu facem cât unul | |
| Ἕκτορος, ὃς τάχα νῆας ἐνιπρήσει πυρὶ κηλέῳ. | 235 |
| τοῦ Ἕκτορος, ὃς ταχέως κατακαύσει τὰς ναὺς πυρὶ καυστικῷ· | |
| Singur, cât Hector, că iată, el vasele ni le va arde. | |
| Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥά τιν' ἤδη ὑπερμενέων βασιλήων | 236 |
| ὦ Ζεῦ πάτερ, ἆρά τινα ἤδη τῶν μεγαλοδυνάμων βασιλέων | |
| Zeus părinte, e oare-ntre domnii cei mari oarecine | |
| τῇδ' ἄτῃ ἄασας καί μιν μέγα κῦδος ἀπηύρας; | 237 |
| ἔβλαψας βλάβη τοιαύτῃ, καὶ ἀφείλου αὐτὸν δόξαν μεγάλην; | |
| Astfel de tine bătut și surpat de pe culmea măririi? | |
| οὐ μὲν δή ποτέ φημι τεὸν περικαλλέα βωμὸν | 238 |
| οὐδεπώποτε οἶμαι τὸν σὸν περικαλλῆ καὶ ὡραῖον βωμὸν | |
| Totuși altarul tău mândru eu nu-l ocolii niciodată | |
| νηῒ πολυκλήϊδι παρελθέμεν ἐνθάδε ἔρρων, | 239 |
| παρελθεῖν πολυκαθέδρῃ νηί, δεῦρο μετὰ φθορᾶς ἐρχόμενος | |
| Cât m-am cărat în corabie-ncoace, ba într-una | |
| ἀλλ' ἐπὶ πᾶσι βοῶν δημὸν καὶ μηρί' ἔκηα | 240 |
| ἀλλ᾽ ἐπὶ πᾶσι τοῖς βωμοῖς λίπος τε καὶ μηροὺς βοῶν ἔκαιον, | |
| Ți-am închinat orișiunde grăsime și buturi de tauri, | |
| ἱέμενος Τροίην εὐτείχεον ἐξαλαπάξαι. | 241 |
| ἐφιέμενος ἐκπορθῆσαι τὴν καλῶς τετειχισμένην Τροίαν· | |
| Numai ca Troia să surp și să spulber făloasele-i ziduri. | |
| ἀλλὰ Ζεῦ τόδε πέρ μοι ἐπικρήηνον ἐέλδωρ· | 242 |
| ἀλλ᾽ ὦ Ζεῦ, τοῦτο γοῦν μοι τὸ ἐπιθύμημα τελείωσον, | |
| Dar împlinește-mi încalte dorința de astăzi. Fă, Doamne, | |
| αὐτοὺς δή περ ἔασον ὑπεκφυγέειν καὶ ἀλύξαι, | 243 |
| αὐτοὺς δὴ ἄφες ἐκφυγεῖν τε καὶ ἀποδρᾶναι, | |
| Teferi de-aici să fugim și fuga pe noi să ne scape, | |
| μηδ' οὕτω Τρώεσσιν ἔα δάμνασθαι Ἀχαιούς. | 244 |
| μηδ' οὕτω μάλα τοὺς Ἕλληνας ἔα δαμάζεσθαι τοῖς Τρωσίν. | |
| Nu-i mai lăsa pe Ahei ca să-i zdrumece astfel Troienii.” | |
| ὣς φάτο, τὸν δὲ πατὴρ ὀλοφύρατο δάκρυ χέοντα, | 245 |
| οὕτως ἔφη. τοῦτον δὲ κλαίοντα ὁ πατὴρ ἠλέησε, | |
| Zise, iar tatăl ceresc cu milă se-ntoarse la plânsu-i, | |
| νεῦσε δέ οἱ λαὸν σόον ἔμμεναι οὐδ' ἀπολέσθαι. | 246 |
| κατένευσε δὲ αὐτῷ τὸν στρατὸν σῶον εἶναι, μηδ᾽ ἀπολέσθαι· | |
| Se învoi la aman să-i mântuie oastea și-ndată | |
| αὐτίκα δ' αἰετὸν ἧκε τελειότατον πετεηνῶν, | 247 |
| εὐθὺς δὲ ἀετὸν τὸν τελεστικώτατον τῶν πετεινῶν ἔπεμψε, | |
| El îi trimise un semn, cea mai sigură piază, un vultur | |
| νεβρὸν ἔχοντ' ὀνύχεσσι τέκος ἐλάφοιο ταχείης· | 248 |
| νεβρόν, γέννημα ἐλάφου ταχείας κατέχοντα τοῖς ὄνυξι, | |
| Care ținea încleștat între gheare un pui de fugarnic | |
| πὰρ δὲ Διὸς βωμῷ περικαλλέϊ κάββαλε νεβρόν, | 249 |
| κατέβαλε δὲ τὸν νεβρὸν παρὰ τῷ περικαλλεῖ καὶ ὡραίῳ βωμῷ τοῦ Διός, | |
| Cerb și pe el l-azvârli spre altarul măreț unde-Aheii | |
| ἔνθα πανομφαίῳ Ζηνὶ ῥέζεσκον Ἀχαιοί. | 250 |
| ὅπου τῷ πάσης φήμης καὶ κληδόνος ἀκούοντι Διὶ ἔθυον οἱ Ἕλληνες. | |
| Pururea jertfe aduceau lui Zeus atotmenitorul. | |
| οἳ δ' ὡς οὖν εἴδονθ' ὅ τ' ἄρ' ἐκ Διὸς ἤλυθεν ὄρνις, | 251 |
| οὗτοι δὲ ἐπειδὴ ἐθεάσαντο, ὅτι δὴ ἐκ τοῦ Διὸς ἀφίκετο ὁ ὄρνις, | |
| Cum au văzut zburătoarea venind de la Zeus, săriră | |
| μᾶλλον ἐπὶ Τρώεσσι θόρον, μνήσαντο δὲ χάρμης. | 252 |
| μᾶλλον ἐπὶ τοὺς Τρῷας ὥρμησαν, ἐμνήσθησαν δὲ πολέμου καὶ μάχης. | |
| Toți mai aprins la Troieni, din nou se-nfocară la luptă. | |
| ἔνθ' οὔ τις πρότερος Δαναῶν πολλῶν περ ἐόντων | 253 |
| τότε οὐδεὶς ἀπὸ τῶν Ἑλλήνων, καίπερ ὄντων πολλῶν, | |
| Nimenea între Danai, deși erau mulți, dup-aceea | |
| εὔξατο Τυδεΐδαο πάρος σχέμεν ὠκέας ἵππους | 254 |
| ἐκαυχήσατο πρότερον τοῦ υἱοῦ τοῦ Τυδέως ἐλαύνειν τοὺς ταχεῖς ἵππους, | |
| Nu se mândri c-a trecut înainte cu caii mai iute | |
| τάφρου τ' ἐξελάσαι καὶ ἐναντίβιον μαχέσασθαι, | 255 |
| καὶ ἐκ τῆς τάφρου ὁρμῆσαι (προαγαγεῖν), καὶ κατὰ βιαίαν ἐναντίωσιν πολεμῆσαι· | |
| Ca Diomede sărind peste șanț și dând piept cu dușmanii. | |
| ἀλλὰ πολὺ πρῶτος Τρώων ἕλεν ἄνδρα κορυστὴν | 256 |
| ἀλλὰ πολλῷ πρῶτος ἀνεῖλεν ἄνδρα ὁπλίτην τῶν Τρῴων, | |
| El mai înainte pălindu-l, strivi pe-Agelaos troianul, | |
| Φραδμονίδην Ἀγέλαον· ὃ μὲν φύγαδ' ἔτραπεν ἵππους· | 257 |
| Ἀγέλαον τὸν υἱὸν τοῦ Φράδμονος· Οὗτος μὲν γὰρ εἰς φυγὴν ἔτρεψε τοὺς ἵππους, | |
| Fiul voinic al lui Fradmon, când el o dosi cu teleaga; | |
| τῷ δὲ μεταστρεφθέντι μεταφρένῳ ἐν δόρυ πῆξεν | 258 |
| τούτῳ δὲ στραφέντι εἰς τὰ μετάφρενα ἐνέπηξε τὸ δόρυ | |
| Sulița-n spatele-ntors între umeri la fugă-i înfipse | |
| ὤμων μεσσηγύς, διὰ δὲ στήθεσφιν ἔλασσεν· | 259 |
| μεταξὺ τῶν ὤμων, διὰ τοῦ στήθους δὲ ἐκπεράσαι ἐποίησε· | |
| Pieptu-i cu totul răzbind. De moarte rănit Agelaos | |
| ἤριπε δ' ἐξ ὀχέων, ἀράβησε δὲ τεύχε' ἐπ' αὐτῷ. | 260 |
| κατέπεσε δὲ ἐκ τοῦ δίφρου, ἐψόφησαν δὲ τὰ ὅπλα ἐπ᾿ αὐτῷ. | |
| Cade cu bufnet din car, și-i zuruie-arama pe dânsul. | |
| τὸν δὲ μετ' Ἀτρεΐδαι Ἀγαμέμνων καὶ Μενέλαος, | 261 |
| μετὰ τοῦτον δὲ οἱ υἱοὶ τοῦ Ἀτρέως ὁ Ἀγαμέμνων καὶ Μενέλαος· | |
| După Tidid, Agamemnon urma și Menelau, Atrizii; | |
| τοΐσι δ' ἐπ' Αἴαντες θοῦριν ἐπιειμένοι ἀλκήν, | 262 |
| ἐπὶ τούτοις δὲ οἱ Αἴαντες οἱ ἐνδεδυμένοι ὁρμητικὴν ἰσχύν· | |
| Aias pe urmă, cei doi ferecați în tăria năvalei, | |
| τοΐσι δ' ἐπ' Ἰδομενεὺς καὶ ὀπάων Ἰδομενῆος | 263 |
| ἐπὶ τούτοις δὲ Ἰδομενεύς, καὶ ὁ τοῦ Ἰδομενέως ὁπαδὸς | |
| Idomeneu și alături de el mânătorul telegii, | |
| Μηριόνης ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ, | 264 |
| Μηριόνης, ὅμοιος τῷ ἀνδροκτόνῳ Ἄρει· | |
| Ucigătorului Ares asemenea-n tot, Merione; | |
| τοΐσι δ' ἐπ' Εὐρύπυλος Εὐαίμονος ἀγλαὸς υἱός· | 265 |
| ἐπὶ τούτοις δὲ Εὐρύπυλος ὁ λαμπρὸς υἱὸς τοῦ Εὐαίμονος· | |
| Și-al lui Evemon fecior, fălosul oștean Evripilos, | |
| Τεῦκρος δ' εἴνατος ἦλθε παλίντονα τόξα τιταίνων, | 266 |
| ὁ Τεῦκρος δὲ ἔννατος παρεγένετο τὸ εἰς τοὐπίσω τεινόμενον τόξον ἐντείνων, | |
| Teucros, al nouălea, arcul strunind a venit dup’ aceea. | |
| στῆ δ' ἄρ' ὑπ' Αἴαντος σάκεϊ Τελαμωνιάδαο. | 267 |
| ἔστη δὲ ὑπὸ τῷ σάκει τοῦ Αἴαντος τοῦ υἱοῦ τοῦ Τελαμῶνος. | |
| Dânsul se puse sub scutul viteazului Aias Telamon; | |
| ἔνθ' Αἴας μὲν ὑπεξέφερεν σάκος· αὐτὰρ ὅ γ' ἥρως | 268 |
| τότε ὁ Αἴας μὲν ἔμπροσθεν αὐτοῦ ἔφερε τὴν ἀσπίδα· ὁ δέ γε ἥρως | |
| Pavăza-i Aias înlături dădea, și războinicul Teucros, | |
| παπτήνας, ἐπεὶ ἄρ τιν' ὀϊστεύσας ἐν ὁμίλῳ | 269 |
| περισκοπήσας, καὶ ἐπιτηρήσας, ἐπειδή τινα τοξεύσας ἐν τῷ στρατῷ ἔτρωσεν, | |
| Iute cu arcul ochind, săgeta în duium pe oricine. | |
| βεβλήκοι, ὃ μὲν αὖθι πεσὼν ἀπὸ θυμὸν ὄλεσσεν, | 270 |
| ἐκεῖνος μὲν αὐτοῦ καταπεσὼν ἀπώλεσε τὴν ψυχήν· | |
| Când la pământ fără viață pica din săgeată vreunul, | |
| αὐτὰρ ὃ αὖτις ἰὼν πάϊς ὣς ὑπὸ μητέρα δύσκεν | 271 |
| οὗτος δὲ ἐπανερχόμενος ὥσπερ παῖς ὑπὸ μητέρα ἔδυνεν | |
| El ca și fiul sub poalele mamei se da înspre Aias, | |
| εἰς Αἴανθ'· ὃ δέ μιν σάκεϊ κρύπτασκε φαεινῷ. | 272 |
| ὑπὸ τὸν Αἴαντα· οὗτος δὲ ἔκρυπτε καὶ ἐκάλυπτεν αὐτὸν τῇ λαμπρᾷ ἀσπίδι. | |
| Care sub lucia-i pavăză tot îl lua-n apărare. | |
| ἔνθα τίνα πρῶτον Τρώων ἕλε Τεῦκρος ἀμύμων; | 273 |
| τότε τίνα πρῶτον ἀπὸ τῶν Τρῴων ἀπέκτεινεν ὁ ἄμεμπτος Τεῦκρος; | |
| Cine fu-ntâi răbufnit de arma țintașului Teucru? | |
| Ὀρσίλοχον μὲν πρῶτα καὶ Ὄρμενον ἠδ' Ὀφελέστην | 274 |
| πρῶτον μὲν τὸν Ὀρσίλοχον, καὶ τὸν Ὅρμενον, καὶ τὸν Ὀλοφέστην, | |
| Ormenos cel mai întâi, apoi Orsiloh și Ofeleste, | |
| Δαίτορά τε Χρομίον τε καὶ ἀντίθεον Λυκοφόντην | 275 |
| καὶ τὸν Δαίτορα, καὶ τὸν Χρόμιον, καὶ τὸν ἰσόθεον Λυκοφόντην, | |
| Detor pe urmă și Hromiu și cel ca un zeu Licofonte | |
| καὶ Πολυαιμονίδην Ἀμοπάονα καὶ Μελάνιππον, | 276 |
| καὶ τὸν Ἀμοπάονα τὸν υἱὸν τοῦ Πολυαίμονος, καὶ τὸν Μελάνιππον. | |
| Și Melanip și al lui Poliemon fecior Amopaon; | |
| πάντας ἐπασσυτέρους πέλασε χθονὶ πουλυβοτείρῃ. | 277 |
| - | |
| Repede Teucru pe toți îi trânti la pământ câte unul. | |
| τὸν δὲ ἰδὼν γήθησεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων | 278 |
| τοῦτον δὲ θεασάμενος ὁ βασιλεὺς τοῦ λαοῦ Ἀγαμέμνων, ἐχάρη, | |
| Când luă seama la el cum sparge șiraguri dușmane | |
| τόξου ἄπο κρατεροῦ Τρώων ὀλέκοντα φάλαγγας· | 279 |
| φονεύοντα τὰς τάξεις τῶν Τρῴων ἀπὸ τοῦ ἰσχυροῦ τόξου· | |
| Cu-nfricoșatul lui arc, fu vesel Atrid Agamemnon, | |
| στῆ δὲ παρ' αὐτὸν ἰὼν καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπε· | 280 |
| παραγενόμενος δὲ ἔστη πλησίον αὐτοῦ, καὶ λόγον εἶπε πρὸς αὐτόν, οὕτως· | |
| Merse la dânsul aproape și astfel îi zise: „Iubite | |
| Τεῦκρε φίλη κεφαλή, Τελαμώνιε κοίρανε λαῶν | 281 |
| ὦ Τεῦκρε, προσφιλεστάτη μοι κεφαλή, υἱὲ τοῦ Τελαμῶνος, ἀρχηγὲ τοῦ λαοῦ, | |
| Teucre Telamoniene, fruntaș de oștire, ’nainte! | |
| βάλλ' οὕτως, αἴ κέν τι φόως Δαναοΐσι γένηαι | 282 |
| βάλλε οὕτως, εἴπως τι φῶς καὶ σωτήρια τοῖς Ἕλλησι γένοιο, | |
| Bate tot astfel și fii mântuirea Danailor, fala | |
| πατρί τε σῷ Τελαμῶνι, ὅ σ' ἔτρεφε τυτθὸν ἐόντα, | 283 |
| καὶ Τελαμῶνι τῷ σῷ πατρί, ὅς τις σε ἀνέτρεφε μικρὸν ὄντα, | |
| Tatălui tău Telamon; că el avu grijă de tine | |
| καί σε νόθον περ ἐόντα κομίσσατο ᾧ ἐνὶ οἴκῳ· | 284 |
| καί σε καίπερ ὄντα νόθον (μὴ γνήσιον υἱὸν ὄντα), ἐπιμελείας ἠξίωσεν ἐν τῷ ἑαυτοῦ οἴκῳ. | |
| Și te crescu de copil, deși ești născut fără lege. | |
| τὸν καὶ τηλόθ' ἐόντα ἐϋκλείης ἐπίβησον. | 285 |
| τοῦτον καὶ πόρρω ὄντα εὐδοξίας ἐπιβίβασον, καὶ δόξας· | |
| Nalță-i tu numele-n slavă, cu toate că stă el departe. | |
| σοὶ δ' ἐγὼ ἐξερέω ὡς καὶ τετελεσμένον ἔσται· | 286 |
| σοὶ δὲ ἐγὼ λέξω, ὥσπερ καὶ τετελειωμένον γενήσεται· | |
| Iată, eu una ți-oi spune și-ntocmai așa o să fie: | |
| αἴ κέν μοι δώῃ Ζεύς τ' αἰγίοχος καὶ Ἀθήνη | 287 |
| ἐὰν παράσχῃ ὁ τὴν αἰγίδα φορῶν Ζεύς, καὶ ἡ Ἀθηνᾶ | |
| Dacă m-ajută părintele Zeus și Palas Atena | |
| Ἰλίου ἐξαλαπάξαι ἐϋκτίμενον πτολίεθρον, | 288 |
| ἐκπορθῆσαι τὸ καλῶς οἰκούμενον πόλισμα τῆς Ἰλίου, | |
| Până la urmă să spulber orașul temeinic în ziduri, | |
| πρώτῳ τοι μετ' ἐμὲ πρεσβήϊον ἐν χερὶ θήσω, | 289 |
| σοὶ πρώτῳ μετ᾿ ἐμὲ πρεσβεῖον καὶ δῶρον ἔντιμον θήσω ἐν ταῖς χερσί, | |
| Tu vei primi mai întâi după mine răsplata de cinste, | |
| ἢ τρίποδ' ἠὲ δύω ἵππους αὐτοΐσιν ὄχεσφιν | 290 |
| ἢ τρίποδα, ἢ δύο ἵππους σὺν αὐτοῖς τοῖς ἅρμασιν, | |
| Ori un triped ori vreo doi telegari împreună cu carul | |
| ἠὲ γυναΐχ', ἥ κέν τοι ὁμὸν λέχος εἰσαναβαίνοι. | 291 |
| ἢ γυναῖκα, ἥτις ἄν σοι εἰς τὴν αὐτὴν κοίτην ἀνέρχοιτο. | |
| Sau ca părtașă la pat o femeie din cele robite.” | |
| τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσεφώνεε Τεῦκρος ἀμύμων· | 292 |
| πρὸς τοῦτον δὲ ἀποκρινόμενος ἔλεγεν ὁ ἄμεμπτος Τεῦκρος; | |
| Neîntrecutul arcaș la îndemnul acesta răspunse: | |
| Ἀτρεΐδη κύδιστε τί με σπεύδοντα καὶ αὐτὸν | 293 |
| ὦ ἐνδοξότατε υἱὲ τοῦ Ἀτρέως, τί δή με καὶ αὐτὸν ἐπειγόμενον ἐπισπεύδεις, | |
| „Tu, preamărite Agamemnon, de ce mă împinteni pe mine? | |
| ὀτρύνεις; οὐ μέν τοι ὅση δύναμίς γε πάρεστι | 294 |
| καὶ διεγείρεις; οὐ μὲν δὴ κατὰ τὴν προσοῦσαν μοι δύναμιν | |
| Doar mă silesc și eu însumi și nu încetez a mă bate | |
| παύομαι, ἀλλ' ἐξ οὗ προτὶ Ἴλιον ὠσάμεθ' αὐτοὺς | 295 |
| ἀποπαύομαι, ἀλλ᾽ ἀφ᾽ οὗ εἰς τὴν Ἴλιον αὐτοὺς ἀπεωθησάμεθα, | |
| După putință. De când i-am împins pe Troieni spre cetate, | |
| ἐκ τοῦ δὴ τόξοισι δεδεγμένος ἄνδρας ἐναίρω. | 296 |
| ἐξ ἐκείνου δὴ προσδεχόμενος, καὶ ἐπιτηρῶν τόξῳ ἀποκτείνω ἄνδρας. | |
| Eu după dânșii m-ațin și culc la pământ câte unul. | |
| ὀκτὼ δὴ προέηκα τανυγλώχινας ὀϊστούς, | 297 |
| ὀκτὼ οὖν προέπεμψα ὀϊστοὺς ἐκτεταμένας γωνίας ἔχοντας | |
| Opt ascuțite săgeți cu arcul am tras înainte; | |
| πάντες δ' ἐν χροῒ πῆχθεν ἀρηϊθόων αἰζηῶν· | 298 |
| πάντες ἐν σώμασιν ἐπάγησαν νεῶν κατὰ πόλεμον εὐκινήτων· | |
| Toate pătrunseră-n carnea dușmanilor. Numai pe Hector, | |
| τοῦτον δ' οὐ δύναμαι βαλέειν κύνα λυσσητῆρα. | 299 |
| τοῦτον δὲ οὐ δύναμαι βαλεῖν τὸν θρασὺν καὶ μαινόμενον κύνα. | |
| Câinele acela turbat, eu nu-l pot ajunge cu arcul.” | |
| ἦ ῥα καὶ ἄλλον ὀϊστὸν ἀπὸ νευρῆφιν ἴαλλεν | 300 |
| εἶπε δή, καὶ ἄλλο βέλος ἀπὸ τῆς νευρᾶς ἀφῆκεν ἀπαντικρὺ | |
| Asta vorbi, și din strună zvârli el o altă săgeată | |
| Ἕκτορος ἀντικρύ, βαλέειν δέ ἑ ἵετο θυμός· | 301 |
| τοῦ Ἕκτορος· Βαλεῖν δὲ αὐτὸν ἐφίετο ἡ ψυχή· | |
| Iarăși pe Hector ochind, că tare-i ardea să-l doboare. | |
| καὶ τοῦ μέν ῥ' ἀφάμαρθ', ὃ δ' ἀμύμονα Γοργυθίωνα | 302 |
| καὶ τούτου μὲν ἀπέτυχεν, οὗτος δὲ τὸν ἄμεμπτον Γοργυθίωνα | |
| Nu-l nimeri, ci lovi pe alesul oștean Gorgition, | |
| υἱὸν ἐῢν Πριάμοιο κατὰ στῆθος βάλεν ἰῷ, | 303 |
| τὸν γενναῖον υἱὸν τοῦ Πριάμου ἔτρωσε τῷ ὀϊστῷ κατὰ τὸ στῆθος | |
| Vladnicul fiu al lui Priam și al Castianeirii, femeia | |
| τόν ῥ' ἐξ Αἰσύμηθεν ὀπυιομένη τέκε μήτηρ | 304 |
| ὃν δὴ ἐξ Αἰσύμης γαμηθεῖσα ἔτεκεν ἡ μήτηρ | |
| Cea din Esima, frumoasă ca zânele la-nfățișare. | |
| καλὴ Καστιάνειρα δέμας ἐϊκυΐα θεῇσι. | 305 |
| ἡ εὐειδὴς Καστιάνειρα, ἡ τὸ σῶμα ὁμοία ταῖς θεαῖς· | |
| Teucru pe el cu săgeata-l împunse în piept și-l ucise. | |
| μήκων δ' ὡς ἑτέρωσε κάρη βάλεν, ἥ τ' ἐνὶ κήπῳ | 306 |
| ὧσπερ δὲ μήκων εἰς τὸ ἕτερον μέρος τὴν κεφαλὴν ἔκλινεν, ἥτις ἐν τῷ κήπῳ τυγχάνει, | |
| Cum în grădină o floare de mac se încovoaie-n lături, | |
| καρπῷ βριθομένη νοτίῃσί τε εἰαρινῇσιν, | 307 |
| πληθύουσα καὶ βαρυνομένη τῷ καρπῷ, καὶ νοτιαῖς καὶ δρόσοις ἐαριναῖς· | |
| Când e ticsită de rod și ploile o bat primăvara, | |
| ὣς ἑτέρωσ' ἤμυσε κάρη πήληκι βαρυνθέν. | 308 |
| οὕτως εἰς τὸ ἕτερον μέρος ἡ κεφαλὴ ἐκέκλιτο βαρυνθεῖσα τῇ περικεφαλαίᾳ. | |
| Astfel, sub coif apăsat, și capul răpusului cade. | |
| Τεῦκρος δ' ἄλλον ὀϊστὸν ἀπὸ νευρῆφιν ἴαλλεν | 309 |
| ὁ Τεῦκρος δὲ ἄλλο βέλος ἀπὸ τῆς νευρᾶς ἀφῆκεν | |
| Teucru din nou dup-aceea dă drumul săgeții să zboare | |
| Ἕκτορος ἀντικρύ, βαλέειν δέ ἑ ἵετο θυμός. | 310 |
| ἀπαντικρὺ τοῦ Ἕκτορος, βαλεῖν δὲ αὐτὸν ἐφίετο ἡ ψυχή, | |
| Iarăși pe Hector ochind, că tare-i ardea să-l doboare. | |
| ἀλλ' ὅ γε καὶ τόθ' ἅμαρτε· παρέσφηλεν γὰρ Ἀπόλλων· | 311 |
| ἀλλ᾽ οὗτος καὶ τότε ἀπέτυχε, σφαλῆναι γὰρ καὶ διαμαρτεῖν ἐποίησεν ὁ Ἀπόλλων· | |
| Dar, abătută de Apolon, ea nu nimeri pe-al lui Priam | |
| ἀλλ' Ἀρχεπτόλεμον θρασὺν Ἕκτορος ἡνιοχῆα | 312 |
| ἀλλὰ τὸν εὔτολμον Ἀρχεπτόλεμον τὸν ἡνίοχον τοῦ Ἕκτορος | |
| Fiu, ci pe Arheptolem, vizitiul deliu al lui Hector, | |
| ἱέμενον πόλεμον δὲ βάλε στῆθος παρὰ μαζόν· | 313 |
| προθύμως ὁρμῶντα ἐπὶ τὸν πόλεμον ἔτρωσε κατὰ τὸ στῆθος παρὰ τὸν μαζόν· | |
| Când la bătaie o pornise, și-n piept cu săgeata-l împunse. | |
| ἤριπε δ' ἐξ ὀχέων, ὑπερώησαν δέ οἱ ἵπποι | 314 |
| κατέπεσε δὲ ἐκ τοῦ δίφρου, ὑπεχώρησαν δὲ αὐτῷ οἱ ἵπποι | |
| El se răstoarnă din car și de spaimă se dau la o parte | |
| ὠκύποδες· τοῦ δ' αὖθι λύθη ψυχή τε μένος τε. | 315 |
| οἱ ταχύποδες, τούτου δὲ αὐτόθι διελύθη ἡ ψυχὴ καὶ ἡ δύναμις. | |
| Sprintenii cai, iar tăria și viața se curmă dintr-însul. | |
| Ἕκτορα δ' αἰνὸν ἄχος πύκασε φρένας ἡνιόχοιο· | 316 |
| τὸν Ἕκτορα δὲ λύπη δεινὴ περιεκάλυψε κατὰ τὰς φρένας ἕνεκα τοῦ ἡνιόχου. | |
| Pierderea asta grozav îl pătrunse la suflet pe Hector, | |
| τὸν μὲν ἔπειτ' εἴασε καὶ ἀχνύμενός περ ἑταίρου, | 317 |
| τοῦτον μὲν οὖν μετὰ ταῦτα κατέλιπε, καίπερ λυπούμενος ἕνεκα τοῦ φίλου, | |
| Și, pe tovarășul mort cu toată mâhnirea-i lăsându-l, | |
| Κεβριόνην δ' ἐκέλευσεν ἀδελφεὸν ἐγγὺς ἐόντα | 318 |
| τὸν ἀδελφὸν δὲ Κεβριόνην πλησίον ὄντα ἐκέλευσε | |
| Iute de-aproape chemă pe fratele său Chebrione | |
| ἵππων ἡνί' ἑλεΐν· ὃ δ' ἄρ' οὐκ ἀπίθησεν ἀκούσας. | 319 |
| λαβεῖν τὰς ἡνίας τῶν ἵππων ὁ δὲ ἀκούσας ὑπήκουσεν· | |
| Caii s-apuce de frâu; el n-a pregetat să-l asculte. | |
| αὐτὸς δ' ἐκ δίφροιο χαμαὶ θόρε παμφανόωντος | 320 |
| αὐτὸς δὲ ἐκ τοῦ ὀχήματος τοῦ λαμπροῦ εἰς γῆν κατεπήδησε | |
| Hector apoi se repede de unde stătea el în carul | |
| σμερδαλέα ἰάχων· ὃ δὲ χερμάδιον λάβε χειρί, | 321 |
| καταπληκτικῶς βοῶν· χειροπληθῆ δὲ λίθον οὗτος ἔλαβε τῇ χειρί, | |
| Neted și scânteietor și răcnind ca o fiară, înșfacă | |
| βῆ δ' ἰθὺς Τεύκρου, βαλέειν δέ ἑ θυμὸς ἀνώγει. | 322 |
| ἐπορεύθη δὲ εὐθὺ Τεύκρου, βαλεῖν δὲ αὐτὸν ἡ ψυχή ἐκέλευε. | |
| Un bolovan de pe jos și dă busna la Teucru de-a dreptul, | |
| ἤτοι ὃ μὲν φαρέτρης ἐξείλετο πικρὸν ὀϊστόν, | 323 |
| ὁ μὲν οὖν ἐκ τῆς βελοθήκης ἐξέβαλε πικρὸν βέλος, | |
| Gata să-l zvânte pe el. Din cucură scoate o săgeată | |
| θῆκε δ' ἐπὶ νευρῇ· τὸν δ' αὖ κορυθαίολος Ἕκτωρ | 324 |
| ἔθηκε δὲ αὐτὸ ἐπὶ τῇ νευρᾷ· τοῦτον δὲ Ἕκτωρ ὁ συνεχῶς τὴν περικεφαλαίαν | |
| Teucru și-o pune pe strună; și-n vreme ce-ntinde | |
| αὐερύοντα παρ' ὦμον, ὅθι κληῒς ἀποέργει | 325 |
| κινῶν ὀπίσω ἕλκοντα, παρὰ τὸν ὦμον ὅπου ἡ κλεὶς διαχωρίζει | |
| Struna spre umărul drept ca să tragă la țintă cu arcul, | |
| αὐχένα τε στῆθός τε, μάλιστα δὲ καίριόν ἐστι, | 326 |
| τὸν αὐχένα καὶ τὸ στῆθος, μάλιστα δὲ ἐπικίνδυνον μέρος ὑπάρχει· | |
| Hector atunci cu o bocnă-l pocni în undrea, unde pieptul | |
| τῇ ῥ' ἐπὶ οἷ μεμαῶτα βάλεν λίθῳ ὀκριόεντι, | 327 |
| ἐκεῖ δὴ ἐπ᾿ αὐτῷ ὁρμῶντα ἔτρωσε λίθῳ τραχεῖ, | |
| E despărțit de grumaz și rana primită-i de moarte. | |
| ῥῆξε δέ οἱ νευρήν· νάρκησε δὲ χεὶρ ἐπὶ καρπῷ, | 328 |
| ἔκοψε δὲ τὴν νευράν, ἀργοτέρα δὲ ἡ χεὶρ ἐγένετο ἐν τῷ καρπῷ. | |
| Struna i-o rupse, la mână pe loc i-amorți-ncheietura, | |
| στῆ δὲ γνὺξ ἐριπών, τόξον δέ οἱ ἔκπεσε χειρός. | 329 |
| ἔστη δὲ πεσὼν ἐπὶ γόνυ, τὸ τόξον δὲ αὐτῷ ἐξέπεσεν ἀπὸ τῆς χειρός. | |
| Și el căzu în genunchi și arcu-i se smulse din mână. | |
| Αἴας δ' οὐκ ἀμέλησε κασιγνήτοιο πεσόντος, | 330 |
| ὁ Αἴας δὲ οὐκ ἠμέλησε πεσόντος τοῦ ἀδελφοῦ, | |
| Aias, cum vede căzut pe frate-său, nu stă în față-i | |
| ἀλλὰ θέων περίβη καί οἱ σάκος ἀμφεκάλυψε. | 331 |
| ἀλλὰ τρέχων περὶ αὐτὸν ἔστη, καὶ περιέθηκεν αὐτῷ τὴν ἀσπίδα. | |
| Nepăsător, ci aleargă, îl apără, ține deasupra-i | |
| τὸν μὲν ἔπειθ' ὑποδύντε δύω ἐρίηρες ἑταΐροι | 332 |
| τοῦτον μὲν οὖν μετὰ ταῦτα ἀναλαβόντες δύο εὐάρμοστοι φίλοι, | |
| Pavăza, până ce-n spate îl iau, furișându-se acolo, | |
| Μηκιστεὺς Ἐχίοιο πάϊς καὶ δΐος Ἀλάστωρ | 333 |
| ὁ Μηκιστεὺς ὁ παῖς τοῦ Ἐχίου, καὶ ὁ ἔνδοξος Ἀλάστωρ, | |
| Doi de-ai lui Teucru tovarăși Mecist Ehianul și-Alastor, | |
| νῆας ἔπι γλαφυρὰς φερέτην βαρέα στενάχοντα. | 334 |
| ἐπὶ τὰς βαθείας ναῦς ἐκόμιζον βαρέως στενάζοντα. | |
| Care-l și duc la corăbii, iar Teucru gemea de durere. | |
| ἂψ δ' αὖτις Τρώεσσιν Ὀλύμπιος ἐν μένος ὦρσεν· | 335 |
| αὖθις δὲ πάλιν ὁ Ζεὺς τοῖς Τρῳσὶν ἰσχὺν ἐνέβαλε. | |
| Olimpianul din nou întări pe Troieni la bătaie | |
| οἳ δ' ἰθὺς τάφροιο βαθείης ὦσαν Ἀχαιούς· | 336 |
| οὗτοι δὲ εὐθὺ τῆς βαθείας τάφρου ἀπεωθήσαντο τοὺς Ἕλληνας· | |
| Și-nghesuiră pe-Ahei spre șanțul adânc de la ziduri. | |
| Ἕκτωρ δ' ἐν πρώτοισι κίε σθένεϊ βλεμεαίνων. | 337 |
| ὁ Ἕκτωρ δὲ ἐν πρώτοις ἐπορεύετο τῇ δυνάμει ἐπαιρόμενος, οἷον τὴν δύναμιν καὶ διὰ τοῦ βλέμματος δεικνύων· | |
| Hector în frunte cu alții mergea încrezut în putere. | |
| ὡς δ' ὅτε τίς τε κύων συὸς ἀγρίου ἠὲ λέοντος | 338 |
| Καθάπερ δὲ ὅταν τις κύων χοίρου ἀγρίου ἢ λέοντος | |
| Cum un zăvod cu picioarele repezi dă proașcă și-alungă | |
| ἅπτηται κατόπισθε ποσὶν ταχέεσσι διώκων | 339 |
| ἅπτηται ὄπισθε, ποσὶ ταχέσι θαρρῶν, καὶ περιστρεφόμενος ἐπιτηρῇ | |
| Vreun mistreț ori un leu și nu-l mai slăbește din urmă, | |
| ἰσχία τε γλουτούς τε, ἑλισσόμενόν τε δοκεύει, | 340 |
| τά τε ἰσχία καὶ τὰ σφαιρώματα· | |
| Tot îl înhață din bucă, din coapse pândindu-i întorsul; | |
| ὣς Ἕκτωρ ὤπαζε κάρη κομόωντας Ἀχαιούς, | 341 |
| οὕτως Ἕκτωρ ἐδίωκε τοὺς τὰς κεφαλὰς κομῶντας Ἕλληνας, | |
| Astfel pe-Ahei urmărind și Hector izbea pe oricine | |
| αἰὲν ἀποκτείνων τὸν ὀπίστατον· οἳ δὲ φέβοντο. | 342 |
| ἀεὶ ἀναιρῶν τὸν ὄπισθεν καὶ ἔσχατον, οὗτοι δὲ ἔφευγον· | |
| Sta mai zăbavnic napoi, de tot luau fuga Danaii. | |
| αὐτὰρ ἐπεὶ διά τε σκόλοπας καὶ τάφρον ἔβησαν | 343 |
| ἐπεὶ δὲ τοὺς σκόλοπας ἤτοι τὰ ὀρθὰ ξύλα, καὶ τὴν τάφρον διέβησαν | |
| Numai când ei în risipă trecură palanca și șanțul | |
| φεύγοντες, πολλοὶ δὲ δάμεν Τρώων ὑπὸ χερσίν, | 344 |
| φεύγοντες, πολλοὶ δὲ ἀνῃρέθησαν ὑπὸ τῶν χειρῶν τῶν Τρῴων, | |
| Și o mulțime pieriră străpunși de săgeți și de suliți, | |
| οἳ μὲν δὴ παρὰ νηυσὶν ἐρητύοντο μένοντες, | 345 |
| οὗτοι μὲν παρὰ ταῖς ναυσὶν καρτεροῦντες κατείχοντο, | |
| Pe la corăbii făcură popas și stătură-mpotrivă. | |
| ἀλλήλοισί τε κεκλόμενοι καὶ πᾶσι θεοΐσι | 346 |
| ἀλλήλοις τε παρακελευόμενοι, καὶ πᾶσι τοῖς θεοῖς | |
| Se îndemnau înde-ei la război și cu brațele-ntinse | |
| χεΐρας ἀνίσχοντες μεγάλ' εὐχετόωντο ἕκαστος· | 347 |
| χεῖρας αἴροντες, μεγάλως ηὔχοντο πάντες· | |
| Zeilor tare strigau și rosteau rugăciuni tuturora. | |
| Ἕκτωρ δ' ἀμφιπεριστρώφα καλλίτριχας ἵππους | 348 |
| ὁἝκτωρ δὲ περιέστρεφε τὰς περικαλλεῖς τρίχας ἔχοντας ἵππους, | |
| Caii cei mândri comoși de la caru-i rotea Priamidul | |
| Γοργοῦς ὄμματ' ἔχων ἠδὲ βροτολοιγοῦ Ἄρηος. | 349 |
| Γοργόνος ὀφθαλμοὺς ἔχων, καὶ τοῦ ἀνδροκτόνου Ἄρεος· | |
| Crunt ca Gorgona privind, ca urgelnicul zeu Războilă. | |
| τοὺς δὲ ἰδοῦσ' ἐλέησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη, | 350 |
| τούτους δὲ θεασαμένη ᾠκτείρησεν ἡ θεά ἡ λευκοβραχίων Ἥρα. | |
| Hera din cer îi văzu pe Ahei și-avu milă de dânșii, | |
| αἶψα δ' Ἀθηναίην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· | 351 |
| εὐθέως δὲ πρὸς τὴν Ἀθηνᾶν λόγους ταχεῖς ἔλεγεν, οὕτω· | |
| Și spre Atena se-ntoarse și zise cu graiuri ce zboară: | |
| ὢ πόποι αἰγιόχοιο Διὸς τέκος οὐκέτι νῶϊ | 352 |
| φεῦ φεῦ, ὦ θύγατερ τοῦ τὴν αἰγίδα φοροῦντος Διός, οὐκέτι ἡμεῖς | |
| „Vai mie, fiic-a lui Zeus, ce-i oare cu noi amândouă? | |
| ὀλλυμένων Δαναῶν κεκαδησόμεθ' ὑστάτιόν περ; | 353 |
| ἀπολλυμένων τῶν Ἑλλήνων φροντίσομεν εἰ καὶ ὀψὲ καὶ ἐσχάτως; | |
| N-o să ne pese de-Ahei nici astăzi în clipa din urmă? | |
| οἵ κεν δὴ κακὸν οἶτον ἀναπλήσαντες ὄλωνται | 354 |
| οἳ δὴ κακὸν θάνατον πληρώσαντες ἀπολοῦνται | |
| Trista ursită-mplinind, ei pier copleșiți de avântul | |
| ἀνδρὸς ἑνὸς ῥιπῇ, ὃ δὲ μαίνεται οὐκέτ' ἀνεκτῶς | 355 |
| ὁρμῇ ἀνδρὸς ἑνός· οὗτος γὰρ μαίνεται (ἐνθουσιᾷ) οὐκέτι φορητῶς | |
| Unui bărbat. E de nesuferit cum feciorul lui Priam, | |
| Ἕκτωρ Πριαμίδης, καὶ δὴ κακὰ πολλὰ ἔοργε. | 356 |
| ὁ Ἕκτωρ ὁ υἱὸς τοῦ Πριάμου, καὶ δὴ πολλὰ δεινὰ εἰργάσατο. | |
| Hector, se-ndeasă nebun. Ce rău le făcu pân-acuma!” | |
| τὴν δ' αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη· | 357 |
| πρὸς ταύτην δὲ εἶπεν ἡ θεὰ ἡ εὐόφθαλμος Ἀθηνᾶ. | |
| Dete la asta răspuns cea cu ochii albaștri, Atena: | |
| καὶ λίην οὗτός γε μένος θυμόν τ' ὀλέσειε | 358 |
| καὶ πάνυ οὗτος γε τὴν ἰσχύν τε καὶ τὴν ψυχὴν ἀπολέσειεν | |
| „El isprăvea mai de mult cu înverșunul și cu năvala, | |
| χερσὶν ὑπ' Ἀργείων φθίμενος ἐν πατρίδι γαίῃ· | 359 |
| ὑπὸ τῶν χειρῶν τῶν Ἑλλήνων, ἀπολωλὼς ἐν τῇ πατρίδι γῇ· | |
| C-ar fi pierit el de brațul danaic în țară la dânsul, | |
| ἀλλὰ πατὴρ οὑμὸς φρεσὶ μαίνεται οὐκ ἀγαθῇσι | 360 |
| ἀλλ᾽ ὁ ἐμὸς πατὴρ ἐνθουσιᾷ λογισμοῖς οὐ καλοῖς | |
| Dar mânios îmi e tata și nu vrea să cugete a bine; | |
| σχέτλιος, αἰὲν ἀλιτρός, ἐμῶν μενέων ἀπερωεύς· | 361 |
| ὁ χαλεπός τε καὶ ἄδικος ἀεί, καὶ τῶν ἐμῶν προθυμιῶν κωλυτής, | |
| Crudul, de-a pururi nedrept, stă în calea dorințelor mele. | |
| οὐδέ τι τῶν μέμνηται, ὅ οἱ μάλα πολλάκις υἱὸν | 362 |
| οὐδὲ ἐκείνων μέμνηται, ὅτι τὸν υἱὸν αὐτοῦ πάνυ πολλάκις | |
| Uită ce-ades am scăpat de nevoi pe fecioru-său Hercul. | |
| τειρόμενον σώεσκον ὑπ' Εὐρυσθῆος ἀέθλων. | 363 |
| καταπονούμενον ὑπὸ τῶν ἄθλων τοῦ Εὐρυσθέως ἔσωσα. | |
| Când l-a supus Euristeu la pedepsele muncilor grele. | |
| ἤτοι ὃ μὲν κλαίεσκε πρὸς οὐρανόν, αὐτὰρ ἐμὲ Ζεὺς | 364 |
| οὗτος μὲν γὰρ ἔκλαιεν ὁρῶν εἰς τὸν οὐρανόν, ἐμὲ δὲ ὁ Ζεὺς | |
| Cerului el, pătimind, se tot jeluia. Și pe cine | |
| τῷ ἐπαλεξήσουσαν ἀπ' οὐρανόθεν προΐαλλεν. | 365 |
| αὐτῷ βοηθήσουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ προέπεμπε· | |
| Zeus din cer îi trimise să-l apere? Numai pe mine. | |
| εἰ γὰρ ἐγὼ τάδε ᾔδε' ἐνὶ φρεσὶ πευκαλίμῃσιν | 366 |
| εἰ γὰρ ἐγὼ ταῦτα ἐπιστάμην ἐν τῷ συνετῷ μοι λογιστικῷ, | |
| Dacă știam eu de asta, și doar aveam cap într-atâta, | |
| εὖτέ μιν εἰς Ἀΐδαο πυλάρταο προὔπεμψεν | 367 |
| ὁπηνίκα αὐτὸν εἰς ᾅδου τοῦ τὰς πύλας ἡρμοσμένας ἔχοντος ἀπέστειλεν | |
| Când fu silit el în iad să coboare s-aducă din beznă | |
| ἐξ Ἐρέβευς ἄξοντα κύνα στυγεροῦ Ἀΐδαο, | 368 |
| ἐκ τοῦ σκότους κομίσοντα τὸν κύνα τοῦ μισητοῦ καὶ φοβεροῦ Ἅιδου, | |
| Câinele, paznicul rău de la poarta tiranului Hades, | |
| οὐκ ἂν ὑπεξέφυγε Στυγὸς ὕδατος αἰπὰ ῥέεθρα. | 369 |
| οὐκ ἂν διέφυγε τὰ προσάντη ῥεύματα τοῦ ὕδατος τῆς Στυγός. | |
| Nu mai scăpa el de apele adânci ale Stixului negru. | |
| νῦν δ' ἐμὲ μὲν στυγέει, Θέτιδος δ' ἐξήνυσε βουλάς, | 370 |
| νῦν δὲ ἐμὲ μὲν μισεῖ, τὰς βουλὰς δὲ τῆς Θέτιδος ἐξετέλεσεν, | |
| Zeus acum mă urăște și-i face pe voie lui Tetis, | |
| ἥ οἱ γούνατ' ἔκυσσε καὶ ἔλλαβε χειρὶ γενείου, | 371 |
| ἥτις αὐτῷ τὰ γόνατα κατεφίλησε, καὶ τῇ χειρὶ ἐλάβετο τοῦ γενείου, | |
| Care-i căzu la genunchi și-l atinse de barbă rugându-l | |
| λισσομένη τιμῆσαι Ἀχιλλῆα πτολίπορθον. | 372 |
| δεομένη τιμῆσαι τὸν τὰς πόλεις ἐκπορθοῦντα Ἀχιλλέα· | |
| Cinste să dea lui Ahile cel pustiitor de orașe. | |
| ἔσται μὰν ὅτ' ἂν αὖτε φίλην γλαυκώπιδα εἴπῃ. | 373 |
| ἔσται μήν, ὅταν πάλιν ἀγαπητὴν εὐόφθαλμον Ἀθηνᾶν εἴπῃ. | |
| Las’că odată el tot îmi va zice copilă iubită. | |
| ἀλλὰ σὰ μὲν νῦν νῶϊν ἐπέντυε μώνυχας ἵππους, | 374 |
| ἀλλὰ σὺ μὲν πρὸς τὸ παρὸν εὐτρέπισον ἡμῖν τοὺς μονώνυχας ἵππους, | |
| Hai dar, înhamă mai repede caii cei tari de copită | |
| ὄφρ' ἂν ἐγὼ καταδῦσα Διὸς δόμον αἰγιόχοιο | 375 |
| ἕως ἂν ἐγώ ἐλθοῦσα εἰς τὸ οἴκημα τοῦ τὴν αἰγίδα φοροῦντος Διός, | |
| Până ce eu o să intru în casa părintelui Zeus | |
| τεύχεσιν ἐς πόλεμον θωρήξομαι, ὄφρα ἴδωμαι | 376 |
| ὅπλοις εἰς τὸν πόλεμον ὁπλισθῶ, ὅπως θεάσωμαι, | |
| Și mă-narmez de război, ca să văd după asta la Troia: | |
| ἢ νῶϊ Πριάμοιο πάϊς κορυθαίολος Ἕκτωρ | 377 |
| εἰ ὁ τοῦ Πριάμου υἱὸς ὁ συνεχῶς τὴν περικεφαλαίαν κινῶν Ἕκτωρ, | |
| Oare mai poate cumva să se bucure fiul lui Priam, | |
| γηθήσει προφανέντε ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρας, | 378 |
| ἡμῶν φανεισῶν ἀνὰ τὰς τάξεις τοῦ πολέμου, χαρήσεται, | |
| Când amândouă la harță ivi-ne-vom noi între rânduri? | |
| ἦ τις καὶ Τρώων κορέει κύνας ἠδ' οἰωνοὺς | 379 |
| ἢ καί τις ἀπὸ τῶν Τρῴων ἐμπλήσει κύνας καὶ ὄρνεα μεγάλα | |
| Câinii și vulturii au să se-mbuibe de sânge și carnea | |
| δημῷ καὶ σάρκεσσι, πεσὼν ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν. | 380 |
| λίπει, καὶ σαρξί, καταπεσὼν παρὰ ταῖς ναυσὶ τῶν Ἑλλήνων. | |
| Multora dintre ai lui, care-n tabăr-atunci or să cadă.” | |
| ὣς ἔφατ', οὐδ' ἀπίθησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη. | 381 |
| οὕτως εἶπεν. ὑπήκουσε δὲ ἡ θεὰ ἡ λευκοβραχίων Ἥρα· | |
| Astfel Atena-i cuvântă, și Hera se ia după dânsa. | |
| ἣ μὲν ἐποιχομένη χρυσάμπυκας ἔντυεν ἵππους | 382 |
| αὕτη μὲν οὖν ἐπιπορευομένη τοὺς χρυσοχαλίνους ἵππους ηὐτρέπιζε, | |
| Repede merge și-nhamă doi zmei cu fruntare de aur, | |
| Ἥρη πρέσβα θεὰ θυγάτηρ μεγάλοιο Κρόνοιο· | 383 |
| ἡ Ἥρα ἡ τιμία θεὰ ἡ θυγάτηρ τοῦ μεγάλου Κρόνου. | |
| Hera, velita zeiță, născută din marele Cronos. | |
| αὐτὰρ Ἀθηναίη κούρη Διὸς αἰγιόχοιο | 384 |
| ἡ Ἀθηνᾶ δὲ ἡ θυγάτηρ τοῦ τὴν αἰγίδα φοροῦντος Διὸς | |
| Fiica lui Zeus, Atena, într-asta se furișă-n casa | |
| πέπλον μὲν κατέχευεν ἑανὸν πατρὸς ἐπ' οὔδει | 385 |
| τὸν μὲν λαμπρὸν πέπλον κατέχειν ἐπὶ τῷ ἐδάφει τοῦ πατρὸς | |
| Tatălui său, unde dânsa desprinde și lasă să-i curgă | |
| ποικίλον, ὅν ῥ' αὐτὴ ποιήσατο καὶ κάμε χερσίν, | 386 |
| τὸν ποικίλον, ὃν δὴ αὐτὴ ἐποίησε καὶ ἐκοπίασε ταῖς χερσί· | |
| Haina-nflorată frumos, țesută cu harnica-i mână, | |
| ἣ δὲ χιτῶν' ἐνδῦσα Διὸς νεφεληγερέταο | 387 |
| αὕτη δὲ ἐνδυσαμένη τὸν χιτῶνα τοῦ τὰς νεφέλας ἀθροίζοντος Διός, | |
| Și-nlocuind-o cu straiul lui Zeus, stăpânul furtunii, | |
| τεύχεσιν ἐς πόλεμον θωρήσσετο δακρυόεντα. | 388 |
| εἰς τὸν πόλεμον τὸν αἴτιον δακρύων καθωπλίζετο ὅπλοις, | |
| Armele-ncinge ea gata de lupta cea plină de-amaruri. | |
| ἐς δ' ὄχεα φλόγεα ποσὶ βήσετο, λάζετο δ' ἔγχος | 389 |
| εἰς τὸ ὄχημα δὲ τὸ φλογῶδες καὶ λαμπρὸν ἀνέβη τοῖς ποσίν, ἔλαβε δὲ τὸ δόρυ | |
| Și-n luminoasa teleagă se suie proptită de-o lance | |
| βριθὺ μέγα στιβαρόν, τῷ δάμνησι στίχας ἀνδρῶν | 390 |
| τὸ μέγα καὶ βαρύ, καὶ ἰσχυρόν, ᾧ τὰς τάξεις δαμάζει τῶν ἀνδρῶν | |
| Grea, ferecată și lungă, cu care-a vitejilor rânduri | |
| ἡρώων, τοΐσίν τε κοτέσσεται ὀβριμοπάτρη. | 391 |
| τῶν ἡρώων, οἷς ἂν ὀργισθῇ ἡ τὸν ἰσχυρὸν πατέρα ἔχουσα. | |
| Fulgeră, când furioasă-i născuta din tată puternic. | |
| Ἥρη δὲ μάστιγι θοῶς ἐπεμαίετ' ἄρ' ἵππους· | 392 |
| ἡ Ἥρα δὲ μάστιγι ταχέως ἐφήπτετο δὴ τῶν ἵππων καὶ παρώρμα αὐτούς· | |
| Grabnică Hera cu biciul la drum își porni telegarii. | |
| αὐτόμαται δὲ πύλαι μύκον οὐρανοῦ ἃς ἔχον Ὧραι, | 393 |
| ἀφ᾽ ἑαυτῶν δὲ αἱ θύραι τοῦ οὐρανοῦ ἀνεῴχθησαν, ἃς ἐφύλαττον αἱ Ὧραι, | |
| Poarta cerească trosnind de la sine ușor se deschise. | |
| τῇς ἐπιτέτραπται μέγας οὐρανὸς Οὔλυμπός τε | 394 |
| αἷς ἐγκεχείρισται ὁ μέγας οὐρανὸς καὶ ὁ Ὄλυμπος, | |
| Horele sunt portărițe și străjuie cerul și Olimpul; | |
| ἠμὲν ἀνακλΐναι πυκινὸν νέφος ἠδ' ἐπιθεΐναι. | 395 |
| καὶ ἀνοῖξαι νεφελὴν πυκνήν, καὶ ἐπικλεῖσαι. | |
| Lor li s-a dat să deschidă, să-nchidă canaturi de nouri. | |
| τῇ ῥα δι' αὐτάων κεντρηνεκέας ἔχον ἵππους. | 396 |
| ἐκεῖθεν δὴ δι᾽ αὐτῶν ἤλαυνον τοὺς εὐπειθεῖς καὶ ταχεῖς ἵππους. | |
| Zânele, caii plesnind, pe poarta de-acolo ieșiră. | |
| Ζεὺς δὲ πατὴρ Ἴδηθεν ἐπεὶ ἴδε χώσατ' ἄρ' αἰνῶς, | 397 |
| ὁ Ζεὺς δὲ ὁ πατὴρ ἐπειδὴ ἐθεάσατο ἀπὸ τῆς Ἴδης, ὠργίσθη δὴ χαλεπῶς. | |
| Zeus văzu de pe Ida și-ndată grăbi după ele, | |
| Ἶριν δ' ὄτρυνε χρυσόπτερον ἀγγελέουσαν· | 398 |
| τὴν Ἶριν δὲ τὴν χρυσᾶς πτέρυγας ἔχουσαν παρώξυνεν ἀπαγγελοῦσαν, λέγων· | |
| Plin de mânie pe Iris, zeița cu aripi de aur: | |
| βάσκ' ἴθι Ἶρι ταχεΐα, πάλιν τρέπε μηδ' ἔα ἄντην | 399 |
| Ἄγε δὴ πορεύου, ὦ Ἶρι, ταχέως ὀπίσω στρέφε, μὴ δὲ συγχώρει ἐξεναντίας τῆς ἐμῆς κελεύσεως | |
| „Du-te și-ntoarce-le repede, Iris, să nu-mi vie-ncoace. | |
| ἔρχεσθ'· οὐ γὰρ καλὰ συνοισόμεθα πτόλεμον δέ. | 400 |
| πορεύεσθαι, οὐ γὰρ καλῶς συνελευσόμεθα καὶ συμβαλοῦμεν εἰς τὸν πόλεμον. | |
| Nu va fi bine, când noi dușmănia-ntre noi vom începe. | |
| ὧδε γὰρ ἐξερέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται· | 401 |
| οὕτω γὰρ ἐρῶ, τοῦτο δὲ καὶ τετελειωμένον ἔσται. | |
| Iată cum eu le-ameninț și întocmai așa o să fie: | |
| γυιώσω μέν σφωϊν ὑφ' ἅρμασιν ὠκέας ἵππους, | 402 |
| χωλώσω μὲν καὶ βλάψω αὐταῖς ὑπὸ τὸ ἅρμα τοὺς ταχεῖς ἵππους, | |
| Caii trăsnindu-le-i voi ologi, și pe ele din chelnă | |
| αὐτὰς δ' ἐκ δίφρου βαλέω κατά θ' ἅρματα ἄξω· | 403 |
| αὐτὰς δὲ ἐκβαλῶ ἀπὸ τοῦ ὀχήματος, κατακλάσω δὲ καὶ συντρίψω τὸ ἅρμα, | |
| Le-oi răsturna pe-amândouă și țăndări le-oi face teleaga. | |
| οὐδέ κεν ἐς δεκάτους περιτελλομένους ἐνιαυτοὺς | 404 |
| οὐδ᾽ ἂν εἰς δέκα περιερχομένους, καὶ συμπληρουμένους ἐνιαυτοὺς | |
| Ani se vor scurge vreo zece, rotindu-se, și-ncă cu totul | |
| ἕλκε' ἀπαλθήσεσθον, ἅ κεν μάρπτῃσι κεραυνός· | 405 |
| τὰ τραύματα θεραπεύσειαν, ἅπερ ἂν ὁ κεραυνὸς καταλάβῃ καὶ ἑλκώσῃ, | |
| N-au să se vindece rănile lor din arsura de fulger | |
| ὄφρα ἰδῇ γλαυκῶπις ὅτ' ἂν ᾧ πατρὶ μάχηται. | 406 |
| ὅπως γνῷ ἡ εὐόφθαλμος Ἀθηνᾶ, ἡνίκα τῷ ἑαυτῆς πατρὶ πολεμεῖ· | |
| Și-are să știe Atena ce-nseamnă să lupte cu tata. | |
| Ἥρῃ δ' οὔ τι τόσον νεμεσίζομαι οὐδὲ χολοῦμαι· | 407 |
| τῇ Ἥρᾳ δὲ οὐ τοσοῦτον μέμφομαι οὐδὲ ὀργίζομαι, | |
| Nu mi-e așa necaz și de ciudă pe Hera, ea veșnic | |
| αἰεὶ γάρ μοι ἔωθεν ἐνικλᾶν ὅττί κεν εἴπω. | 408 |
| ἀεὶ γὰρ εἴωθεν ἀποθραύειν, καὶ κωλύειν ὅτι ἂν νοήσω; καὶ βουληθῶ ποιεῖν. | |
| E nărăvită să-mi strice tot planul ce-oi pune la cale.” | |
| ὣς ἔφατ', ὦρτο δὲ Ἶρις ἀελλόπος ἀγγελέουσα, | 409 |
| οὕτως εἶπε· ὥρμησε δὲ ἡ ταχεῖα Ἶρις σημανοῦσα, | |
| Zise, și vinteșa Iris porni ca să ducă solia | |
| βῆ δ' ἐξ Ἰδαίων ὀρέων ἐς μακρὸν Ὄλυμπον. | 410 |
| κατέβη δὲ ἀπὸ τῶν τῆς Ἴδης ὀρέων εἰς τὸν μέγαν οὐρανόν· | |
| Și luă zborul spre-naltul Olimp de pe muntele Ida. | |
| πρώτῃσιν δὲ πύλῃσι πολυπτύχου Οὐλύμποιο | 411 |
| παρὰ τὰς πρῶτας (ἄκρας) δὲ θύρας τοῦ οὐρανοῦ τοῦ πολυμεροῦς καὶ πολλὰ ἀποκλίματα ἔχοντος, | |
| Le întâlni înainte la poarta râposului munte | |
| ἀντομένη κατέρυκε, Διὸς δέ σφ' ἔννεπε μῦθον· | 412 |
| συναντήσασα κατέσχε καὶ ἐκώλυσε, τοῦ Διὸς δὲ τὸν λόγον εἶπεν αὐταῖς· | |
| Și le opri de la mers și le spuse porunca lui Zeus: | |
| πῇ μέματον; τί σφῶϊν ἐνὶ φρεσὶ μαίνεται ἦτορ; | 413 |
| ποῦ προθύμως ὁρμᾶσθε; τί ὑμῖν ἡ ψυχὴ ἐν τῷ λογιστικῷ ἀτόπως ἐνθουσιᾷ; | |
| „Oare-ncotro apucarăți și ce nebunie vă prinse? | |
| οὐκ ἐάᾳ Κρονίδης ἐπαμυνέμεν Ἀργείοισιν. | 414 |
| οὐ παραχωρεῖ ὁ υἱὸς τοῦ Κρόνου ἐπαμύνειν καὶ συμμαχεῖν τοῖς Ἕλλησιν. | |
| Nu vă dă voie prea-naltul pe-Ahei s-ajutați la bătaie. | |
| ὧδε γὰρ ἠπείλησε Κρόνου πάϊς, ᾗ τελέει περ, | 415 |
| οὕτω γὰρ διετείνατο ὁ υἱὸς τοῦ Κρόνου, ὥσπερ (ἐὰν) καὶ τελέσει (ῃ), | |
| Iată cum el v-amenință și-ntocmai așa o să fie: | |
| γυιώσειν μὲν σφῶϊν ὑφ' ἅρμασιν ὠκέας ἵππους, | 416 |
| χωλώσειν μὲν καὶ βλάψειν ὑμῖν ὑπὸ τῷ ἅρματι τοὺς ταχεῖς ἵππους, | |
| Caii trăsnindu-vă-i va ologi, și pe voi vă răstoarnă | |
| αὐτὰς δ' ἐκ δίφρου βαλέειν κατά θ' ἅρματα ἄξειν· | 417 |
| ὑμᾶς δὲ ἐκβαλεῖν ἐκ τοῦ ὀχήματος, συντρίψειν δὲ τὸ ἅρμα, | |
| Pe amândouă din chelnă și țăndări vă face teleaga. | |
| οὐδέ κεν ἐς δεκάτους περιτελλομένους ἐνιαυτοὺς | 418 |
| οὐδ᾽ ἂν εἰς δέκα περιερχόμενα, καὶ συμπληρούμενα ἔτη | |
| Ani se vor scurge vreo zece, rotindu-se, și-ncă cu totul | |
| ἕλκε' ἀπαλθήσεσθον, ἅ κεν μάρπτῃσι κεραυνός· | 419 |
| τα τραύματα θεραπεύσαι τε, ἅπερ ἂν καταλάβῃ καὶ ἑλκώσῃ ὁ κεραυνός, | |
| N-au să se vindece rănile pricinuite din fulger. | |
| ὄφρα ἰδῇς γλαυκῶπι ὅτ' ἂν σῷ πατρὶ μάχηαι. | 420 |
| ὅπως γνῷς, ὦ εὐόφθαλμε Ἀθηνᾶ, ὅταν τῷ σῷ πατρὶ ἐναντιῇ καὶ μάχῃ· | |
| Ști-vei tu astfel, Ateno, ce-nseamn-a te pune cu tata. | |
| Ἥρῃ δ' οὔ τι τόσον νεμεσίζεται οὐδὲ χολοῦται· | 421 |
| τῇ Ἥρᾳ δὲ οὐ τοσοῦτον μέμφεται, οὐδὲ ὀργίζεται, | |
| Nu-i este așa de necaz și de ciudă pe Hera, ea veșnic | |
| αἰεὶ γάρ οἱ ἔωθεν ἐνικλᾶν ὅττι κεν εἴπῃ· | 422 |
| ἀεὶ γὰρ εἴωθεν ἀποθραύειν καὶ κωλύειν, ὅτι ἂν διανοηθῇ ποιεῖν· | |
| E nărăvită să-i strice tot planul ce pune la cale. | |
| ἀλλὰ σύ γ' αἰνοτάτη κύον ἀδεὲς εἰ ἐτεόν γε | 423 |
| ἀλλὰ σύ, ὦ χαλεπωτάτη κύον, ἄφοβε, καὶ ἀναίσχυντε, ἐὰν ἀληθῶς | |
| Dar tu avană și nerușinată vei fi, dac-aieve | |
| τολμήσεις Διὸς ἄντα πελώριον ἔγχος ἀεΐραι. | 424 |
| θελήσῃς κατεναντίον τοῦ Διὸς ἐπάραι τὸ μέγα δόρυ. | |
| Sulița vei cuteza s-o ridici împotriva lui Zeus.” | |
| ἣ μὲν ἄρ' ὣς εἰποῦσ' ἀπέβη πόδας ὠκέα Ἶρις, | 425 |
| αὕτη μὲν οὖν οὕτως εἰποῦσα ἡ κατὰ πόδα ταχεῖα Ἶρις ἀπῆλθε. | |
| Asta zicându-le, Iris se duse mai iute ca vântul. | |
| αὐτὰρ Ἀθηναίην Ἥρη πρὸς μῦθον ἔειπεν· | 426 |
| ἡ Ἥρα δὲ πρὸς τὴν Ἀθηνᾶν εἶπε λόγον· | |
| Hera, de frică muindu-se, zice așa către Atena: | |
| ὢ πόποι αἰγιόχοιο Διὸς τέκος, οὐκέτ' ἔγωγε | 427 |
| φεῦ φεῦ, ὦ θύγατερ τοῦ τὴν αἰγίδα φοροῦντος Διός, οὐδαμῶς ἔγωγε | |
| „Vai mie, fiic-a lui Zeus. Eu nu las, nici vreau ca noi două, | |
| νῶϊ ἐῶ Διὸς ἄντα βροτῶν ἕνεκα πτολεμίζειν· | 428 |
| ἡμᾶς αὐτὰς παραχωρῶ πολεμεῖν κατεναντίον τοῦ Διός, ἕνεκα τῶν ἀνθρώπων. | |
| Numai de dragu-unor oameni, cu el să ne punem la sfadă. | |
| τῶν ἄλλος μὲν ἀποφθίσθω, ἄλλος δὲ βιώτω, | 429 |
| τούτων ἄλλος μὲν τεθνάτω, ἄλλος δὲ ζήτω, | |
| Las’ să mai piară din ei care-o fi și să viețuie alții | |
| ὅς κε τύχῃ· κεΐνος δὲ τὰ ἃ φρονέων ἐνὶ θυμῷ | 430 |
| ὃς ἂν τύχῃ· ἐκεῖνος δὲ τὰ ἑαυτοῦ φρονῶν (σκοπῶν) ἐν τῇ ψυχῇ | |
| Cum li-i norocul, iar dânsul, așa cum în sine socoate, | |
| Τρωσί τε καὶ Δαναοΐσι δικαζέτω, ὡς ἐπιεικές. | 431 |
| τοῖς Τρῳσὶ καὶ τοῖς Ἕλλησι κρινέτω ὡς εἰκὸς καὶ πρέπον ἐστί. | |
| Judece între Ahei și Troieni după cum se și cade.” | |
| ὣς ἄρα φωνήσασα πάλιν τρέπε μώνυχας ἵππους· | 432 |
| οὕτω δὴ εἰποῦσα ὀπίσω ἔτρεψε τοὺς μονώνυχας ἵππους, | |
| Zice și caii cei tari de copită-napoi și-i întoarce. | |
| τῇσιν δ' Ὧραι μὲν λῦσαν καλλίτριχας ἵππους, | 433 |
| ταύταις δὲ αἱ ὧραι μὲν ἔλυσαν τοὺς εὐτρίχους ἵππους. | |
| Zânele Hore, venind, de la carul zeiței deshamă | |
| καὶ τοὺς μὲν κατέδησαν ἐπ' ἀμβροσίῃσι κάπῃσιν, | 434 |
| καὶ τούτους μὲν κατέδησαν ἐπὶ ταῖς θείαις φάτναις, | |
| Caii cei netezi la păr și-i leagă de iesle mărețe; | |
| ἅρματα δ' ἔκλιναν πρὸς ἐνώπια παμφανόωντα· | 435 |
| τὰ φαιδρὰ δὲ ὀχήματα ἔκλιναν εἰς τοὺς ἀπαντικρὺ τῆς εἰσόδου τόπους· | |
| Carul îl sprijină de lucitorul perete din grajduri. | |
| αὐταὶ δὲ χρυσέοισιν ἐπὶ κλισμοΐσι κάθιζον | 436 |
| αὐταὶ δὲ ἐκάθισαν ἐπὶ ταῖς χρυσαῖς καθέδραις, | |
| Iar amândouă zeițele merg între zei, și în sală | |
| μίγδ' ἄλλοισι θεοΐσι, φίλον τετιημέναι ἦτορ. | 437 |
| ἅμα (συμμιγεῖσαι) τοῖς ἄλλοις θεοῖς λελυπημέναι κατὰ τὴν προσφιλῆ ψυχήν. | |
| Ele cu inima frântă s-așază pe tronuri de aur. | |
| Ζεὺς δὲ πατὴρ Ἴδηθεν ἐΰτροχον ἅρμα καὶ ἵππους | 438 |
| ὁ Ζεὺς δὲ ὁ πατὴρ ἀπὸ τῆς Ἴδης τὸ καλοὺς τροχοὺς ἔχον ὄχημα, καὶ τοὺς ἵππους | |
| Carul frumos înrotat și caii gonind de pe Ida | |
| Οὔλυμπον δὲ δίωκε, θεῶν δ' ἐξίκετο θώκους. | 439 |
| εἰς τὸν οὐρανὸν ἤλαυνεν, ἀφίκετο δὲ εἰς τὰς καθέδρας τῶν θεῶν | |
| Vine-n Olimp și părintele Zeus și intră-n locașul | |
| τῷ δὲ καὶ ἵππους μὲν λῦσε κλυτὸς ἐννοσίγαιος, | 440 |
| καὶ τούτῳ μὲν τοὺς ἵππους ἐξέλυσεν ὁ ἔνδοξος Ποσειδῶν, | |
| Zeilor. Caii-i sloboade Poseidon, cutremurul lumii, | |
| ἅρματα δ' ἂμ βωμοΐσι τίθει κατὰ λΐτα πετάσσας· | 441 |
| τὰ ὀχήματα δὲ ἐν τῷ ἁρματοφυλακείῳ κατέθηκε λεπτὰ ἱμάτια ἐφαπλώσας. | |
| Carul i-așază-n podiș și-ntinde deasupra-i o pânză | |
| αὐτὸς δὲ χρύσειον ἐπὶ θρόνον εὐρύοπα Ζεὺς | 442 |
| αὐτὸς δὲ ὁ μεγαλόφωνος Ζεὺς ἐπὶ τὸν χρυσοῦν θρόνον | |
| Fiul lui Cronos apoi s-așază pe tronu-i de aur, | |
| ἕζετο, τῷ δ' ὑπὸ ποσσὶ μέγας πελεμίζετ' Ὄλυμπος. | 443 |
| ἐκάθισε, τούτῳ δὲ ὑπὸ τοῖς ποσὶν ὁ μέγας οὐρανὸς ἐκινεῖτο. | |
| Iar sub picioarele lui vui de cutremur Olimpul. | |
| αἳ δ' οἶαι Διὸς ἀμφὶς Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη | 444 |
| αὗται δὲ ἥ τε Ἀθηνᾶ καὶ ἡ Ἥρα χωρὶς τοῦ Διὸς | |
| Singure Atena și Hera pe-alături de Zeus șezură; | |
| ἥσθην, οὐδέ τί μιν προσεφώνεον οὐδ' ἐρέοντο· | 445 |
| ἐκαθέσθησαν, οὐδέ τι πρὸς αὐτὸν εἶπον (ἔλεγον) οὐδὲ ἠρώτων· | |
| Nu-l întrebară nimica și nu mai vorbiră cu dânsul, | |
| αὐτὰρ ὃ ἔγνω ᾗσιν ἐνὶ φρεσὶ φώνησέν τε· | 446 |
| οὗτος δὲ ἔγνω ἐν τῷ ἑαυτοῦ λογιστικῷ καὶ εἶπεν· | |
| Dar înțelese prea-naltul și astfel zeițelor zise: | |
| τίφθ' οὕτω τετίησθον Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη; | 447 |
| ὦ Ἀθηνᾶ καὶ Ἥρα, τὶ δή ποτε οὕτω λελύπησθε; | |
| „Ce stați așa amărâte, tu, Hera, și Palas Ateno? | |
| οὐ μέν θην κάμετόν γε μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ | 448 |
| οὐ μὲν δὴ ἐμογήσατε ἐν τῷ πολέμῳ τῷ τοὺς ἄνδρας δοξάζοντι, | |
| Nu vă trudirăți de-ajuns în luptă pe câmpul măririi | |
| ὀλλῦσαι Τρῶας, τοΐσιν κότον αἰνὸν ἔθεσθε. | 449 |
| φθείρουσαι τοὺς Τρῷας, οἷς μνησικακίαν χαλεπὴν ἀπέθεσθε ταμιεύουσαι· | |
| Ca să-i zdrobiți pe Troieni, pe care aveți pizmă nebună? | |
| πάντως, οἷον ἐμόν γε μένος καὶ χεΐρες ἄαπτοι, | 450 |
| ὄντως (παντοιοτρόπως) που θαυμαστή τις ἡ ἐμὴ δύναμις, καὶ αἱ χεῖρες ἀπρόσιτοι· | |
| Dar în deșert, că puterea-mi și brațele-mi sunt neînvinse. | |
| οὐκ ἄν με τρέψειαν ὅσοι θεοί εἰσ' ἐν Ὀλύμπῳ. | 451 |
| οὐκ ἄν με καταγωνίσαιντο ὅσοι θεοὶ ὑπάρχουσιν ἐν τῷ οὐρανῷ | |
| Nu m-ar putea dovedi toți zeii ce-i poartă Olimpul, | |
| σφῶϊν δὲ πρίν περ τρόμος ἔλλαβε φαίδιμα γυΐα | 452 |
| ὑμῖν δὲ τρόμος τὸ πρότερον κατέλαβε τὰ λαμπρὰ μέλη, | |
| Darmite voi, ale căror picioare-ncepură de groază | |
| πρὶν πόλεμόν τε ἰδεΐν πολέμοιό τε μέρμερα ἔργα. | 453 |
| πρὶν ἢ ἰδεῖν τὸν πόλεμον καὶ τὰ τοῦ πολέμου μερίμνης ἄξια ἔργα. | |
| Să se-nfioare-nainte ca voi să vedeți bătălia | |
| ὧδε γὰρ ἐξερέω, τὸ δέ κεν τετελεσμένον ἦεν· | 454 |
| οὕτω γὰρ ἐρῶ, τοῦτο δὲ καὶ τετελειωμένον ἔσται, | |
| Și grozăviile ei. Dar eu și acum vă voi spune | |
| οὐκ ἂν ἐφ' ὑμετέρων ὀχέων πληγέντε κεραυνῷ | 455 |
| οὐκ ἂν ἐπὶ τῶν ὑμετέρων ὀχημάτων πληγεῖσαι κεραυνῷ, | |
| Ce-avea să fie: ’n teleagă trăsnite fiind amândouă, | |
| ἂψ ἐς Ὄλυμπον ἵκεσθον, ἵν' ἀθανάτων ἕδος ἐστίν. | 456 |
| ὀπίσω εἰς τὸν οὐρανὸν ἀφίκεσθε, ἔνθα τὸ ἔδαφός ἐστι τῶν ἀθανάτων θεῶν. | |
| Nu vă-nturnați înapoi în Olimp la palatele voastre.” | |
| ὣς ἔφαθ', αἳ δ' ἐπέμυξαν Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη· | 457 |
| οὕτως εἶπεν. αὗται δὲ ἥ τε Ἀθηνᾶ καὶ ἡ Ἥρα ἐπεμυκτήρισαν· | |
| Zise, iar Palas și Hera cu murmur de ciudă amândouă | |
| πλησίαι αἵ γ' ἥσθην, κακὰ δὲ Τρώεσσι μεδέσθην. | 458 |
| πλησίον αὗται ἐκάθηντο, κακὰ δὲ τοῖς Τρῳσὶν ἐβουλεύοντο. | |
| S-apropiară urzind Troienilor cugete rele. | |
| ἤτοι Ἀθηναίη ἀκέων ἦν οὐδέ τι εἶπε | 459 |
| ἡ μὲν οὖν Ἀθηνᾶ ἡσυχάζουσα ἦν, οὐδὲ εἶπέ τι | |
| Palas tăcu și nimic nu răspunse, deși ea pe Zeus | |
| σκυζομένη Διὶ πατρί, χόλος δέ μιν ἄγριος ᾕρει· | 460 |
| ὀργιζομένη τῷ πατρὶ τῷ Διί· ὀργὴ δὲ αὐτὴν ἀγρία καὶ σφοδρά κατελάμβανεν. | |
| S-a supărat și ardea de mânie sălbatică-n sine. | |
| Ἥρῃ δ' οὐκ ἔχαδε στῆθος χόλον, ἀλλὰ προσηύδα· | 461 |
| τῇ Ἥρᾳ δὲ οὐκ ἐχώρησε τὸ στῆθος τὴν ὀργήν, ἀλλ᾽ ἔλεγε πρὸς αὐτόν. | |
| Hera, ea singură, așa izbucni de necaz biruită: | |
| αἰνότατε Κρονίδη ποΐον τὸν μῦθον ἔειπες. | 462 |
| ὦ χαλεπώτατε υἱὲ τοῦ Κρόνου, ποῖον δὴ λόγον εἶπας; | |
| „Ce fel de vorbe ai rostit, cumplitule fiu al lui Cronos? | |
| εὖ νυ καὶ ἡμεΐς ἴδμεν ὅ τοι σθένος οὐκ ἀλαπαδνόν· | 463 |
| καλῶς δὴ καὶ ἡμεῖς οἴδαμεν, ὅτι σοι δύναμις οὐχ ὑποχωρητή ἐστιν. | |
| Bine cunoaștem și noi că puterea ți-i nebiruită, | |
| ἀλλ' ἔμπης Δαναῶν ὀλοφυρόμεθ' αἰχμητάων, | 464 |
| ἀλλ᾿ ὅμως τοὺς πολεμικοὺς Ἕλληνας ὀδυρόμεθα, | |
| Însă ni-e jale de bieții Danai, de oștenii războinici, | |
| οἵ κεν δὴ κακὸν οἶτον ἀναπλήσαντες ὄλωνται. | 465 |
| οἳ δὴ θάνατον κακὸν πληρώσαντες ἀπόλοιντο ἄν. | |
| Care la Troia tot pier împlinindu-și ursita cea tristă. | |
| ἀλλ' ἤτοι πολέμου μὲν ἀφεξόμεθ', εἰ σὺ κελεύεις· | 466 |
| - | |
| Noi ne lăsăm de război, dac-așa ți-e porunca și voia. | |
| βουλὴν δ' Ἀργείοις ὑποθησόμεθ' ἥ τις ὀνήσει, | 467 |
| - | |
| Numai cu sfatul îi vom ajuta, poate bine le-ar prinde: | |
| ὡς μὴ πάντες ὄλωνται ὀδυσσαμένοιο τεοΐο. | 468 |
| - | |
| Mi-e să nu piară cu toții, că prea înciudat ești pe dânșii.” | |
| τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς· | 469 |
| πρὸς ταύτην δὲ ἀποκρινόμενος εἶπεν ὁ τὰς νεφέλας ἀθροίζων Ζεύς. | |
| Vijeliosul Cronid răspunse la asta zeiței: | |
| ἠοῦς δὴ καὶ μᾶλλον ὑπερμενέα Κρονίωνα | 470 |
| τῇ ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ καὶ μᾶλλον τὸν μεγαλοδύναμον υἱὸν τοῦ Κρόνου | |
| „Mâine din zori, dacă-ți place și vrei, tu ochioaso, slăvită | |
| ὄψεαι, αἴ κ' ἐθέλῃσθα, βοῶπις πότνια Ἥρη | 471 |
| θεάσῃ ἐὰν βούλῃ, ὦ μεγαλόφθαλμε σεβαστή Ἥρα, | |
| Hera, ai să vezi pe puternicul fiu al lui Cronos | |
| ὀλλύντ' Ἀργείων πουλὺν στρατὸν αἰχμητάων· | 472 |
| φθείροντα τὸν μέγαν στρατὸν τῶν πολεμικῶν Ἑλλήνων· | |
| Mai nemilos potopind și mai multă oștire din Argos. | |
| οὐ γὰρ πρὶν πολέμου ἀποπαύσεται ὄβριμος Ἕκτωρ | 473 |
| οὐ γὰρ πρότερον λήξει τοῦ πολέμου ὁ ἰσχυρὸς Ἕκτωρ, | |
| Nu va-nceta cu Danaii să lupte feciorul lui Priam | |
| πρὶν ὄρθαι παρὰ ναῦφι ποδώκεα Πηλεΐωνα, | 474 |
| πρὶν ἢ ὁρμηθῆναι παρὰ ταῖς ναυσὶ τὸν ταχύποδα Ἀχιλλέα (υἱὸν τοῦ Πηλέως) | |
| Până ce nu s-ar ivi la corăbii șoimanul Ahile, | |
| ἤματι τῷ ὅτ' ἂν οἳ μὲν ἐπὶ πρύμνῃσι μάχωνται | 475 |
| τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ὅταν οὗτοι παρὰ τὰς πρύμνας πολεμῶσι | |
| Și asta în ziua când ei, ca să apere mort pe Patroclu, | |
| στείνει ἐν αἰνοτάτῳ περὶ Πατρόκλοιο θανόντος· | 476 |
| ἐν στενοχωρίᾳ χαλεπωτάτῃ περὶ Πατρόκλου ἀποθανόντος· | |
| Bate-se-vor la corăbii în cea mai grozavă strâmtoare. | |
| ὣς γὰρ θέσφατόν ἐστι· σέθεν δ' ἐγὼ οὐκ ἀλεγίζω | 477 |
| οὕτω γάρ ἐστιν εἱμαρμένον· σοῦ δὲ ἐγὼ οὐ φροντίζω | |
| Astfel ursit e să fie. Nu-mi pasă de-a ta supărare | |
| χωομένης, οὐδ' εἴ κε τὰ νείατα πείραθ' ἵκηαι | 478 |
| μάλα ὀργιζομένης, οὐδὲ ἐὰν τὰ ἔσχατα πέρατα καταλάβῃς | |
| Nici dacă tu rătăcind pe uscat și pe mare ai ajunge | |
| γαίης καὶ πόντοιο, ἵν' Ἰάπετός τε Κρόνος τε | 479 |
| τῆς γῆς, καὶ τῆς θαλάσσης, ὅπου ὁ Ἰαπετὸς καὶ ὁ Κρόνος | |
| Până la marginea lumii, pe unde Iapetos și Cronos | |
| ἥμενοι οὔτ' αὐγῇς Ὑπερίονος Ἠελίοιο | 480 |
| καθήμενοι, οὔτε λαμπηδόσι τοῦ ὑπεράνω ὄντος ἡμῶν Ἡλίου | |
| Stau osândiți și n-au parte de razele mândrului soare, | |
| τέρποντ' οὔτ' ἀνέμοισι, βαθὺς δέ τε Τάρταρος ἀμφίς· | 481 |
| ἐφήδονται, οὔτε ἀνέμοις, βαθὺς δὲ Τάρταρός ἐστι περὶ αὐτούς, | |
| Nici de răcoarea adierii, că-n fund îi cuprinde Tartarul. | |
| οὐδ' ἢν ἔνθ' ἀφίκηαι ἀλωμένη, οὔ σευ ἔγωγε | 482 |
| οὐδὲ ἂν ἐκεῖσε αφίκῃ πλανωμένη, οὐκ ἔγωγε σοῦ | |
| Dacă sosi-vei și-acolo în oarbecul tău de mânie, | |
| σκυζομένης ἀλέγω, ἐπεὶ οὐ σέο κύντερον ἄλλο. | 483 |
| ὀργιζομένης φροντίζω, ἐπειδὴ οὐκ ἔστιν ἄλλό τι χεῖρον σοῦ. | |
| Nu vreau să știu, că de rea și obraznică n-ai tu pereche.” | |
| ὣς φάτο, τὸν δ' οὔ τι προσέφη λευκώλενος Ἥρη. | 484 |
| οὕτως εἶπε. πρὸς τοῦτον οὐδὲν εἶπεν ἡ λευκὰς ὀλένας ἔχουσα Ἥρα· | |
| Astfel îi zise Cronid, iar Hera nimic nu răspunse. | |
| ἐν δ' ἔπεσ' Ὠκεανῷ λαμπρὸν φάος ἠελίοιο | 485 |
| ἐνέπεσε δὲ τῷ Ὠκεανῷ τὸ λαμπρὸν φῶς τοῦ ἡλίου | |
| Soarele atunci luminos peste ape asfințea; iar în urmă | |
| ἕλκον νύκτα μέλαιναν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν. | 486 |
| ἐφέλκον νύκτα σκοτεινὴν ἐπὶ τὴν γῆν τὴν τὰ πρὸς τὸ ζῆν δωρουμένην. | |
| Peste pământul mănos se lăsă întunericul nopții. | |
| Τρωσὶν μέν ῥ' ἀέκουσιν ἔδυ φάος, αὐτὰρ Ἀχαιοΐς | 487 |
| τοῖς Τρῳσὶ μὲν οὖν ἄκουσι καὶ μὴ βουλομένοις ἔδυνε τὸ φῶς τοῦ ἡλίου· τοῖς Ἕλλησι δὲ | |
| N-a fost pe voia Troienilor dusul luminii, dar noaptea | |
| ἀσπασίη τρίλλιστος ἐπήλυθε νὺξ ἐρεβεννή. | 488 |
| ποθητή καὶ πολύευκτος ἐπῆλθεν ἡ σκοτεινὴ νύξ. | |
| Pentru Danai a sosit priitoare, de trei ori dorită. | |
| Τρώων αὖτ' ἀγορὴν ποιήσατο φαίδιμος Ἕκτωρ | 489 |
| τῶν Τρῴων δὲ ἐκκλησίαν ἐποίησεν ὁ λαμπρὸς Ἕκτωρ | |
| Fiul lui Priam atunci cu oastea-i făcu adunare | |
| νόσφι νεῶν ἀγαγὼν ποταμῷ ἔπι δινήεντι, | 490 |
| ἀπαγαγών αὐτοὺς πόρρω τῶν νεῶν, ἐπὶ τῷ δίνας καὶ συστροφὰς ποιοῦντι ποταμῷ, | |
| Lângă vultoarea lui Xantos, departe de vase ducând-o, | |
| ἐν καθαρῷ ὅθι δὴ νεκύων διεφαίνετο χῶρος. | 491 |
| ἐν τόπῳ καθαρῷ, ὅπου δὴ τῶν νεκρῶν τόπος ἐφαίνετο καθαρός· | |
| Unde curat era locul, că nu era sânge și leșuri. | |
| ἐξ ἵππων δ' ἀποβάντες ἐπὶ χθόνα μῦθον ἄκουον | 492 |
| ἐκ τῶν δὲ καταβάντες ἐπὶ τὴν γῆν ἤκουον τὸν λόγον, | |
| Descălecară Troienii și-acolo stătură s-asculte | |
| τόν ῥ' Ἕκτωρ ἀγόρευε Διῒ φίλος· ἐν δ' ἄρα χειρὶ | 493 |
| ὃν δὴ Ἕκτωρ ἔλεγεν ὁ φίλος τοῦ Διός, ἐν τῇ χειρὶ δὲ | |
| Sfatul lui Hector, iubitul de Zeus. Ținându-și el lancea | |
| ἔγχος ἔχ' ἑνδεκάπηχυ· πάροιθε δὲ λάμπετο δουρὸς | 494 |
| κατεῖχε τὸ δέκα πήχεων δόρυ, ἔμπροσθεν δὲ ἔλαμπε ἡ τοῦ δόρατος | |
| Lungă de unspre’ce coți cu vârf ascuțit de aramă, | |
| αἰχμὴ χαλκείη, περὶ δὲ χρύσεος θέε πόρκης, | 495 |
| σιδηρὰ ἐπιδορατίς, ὁ χρυσοῦς δὲ περιέκειτο κρίκος· | |
| Unde era-ncolăcită-mprejur o verigă de aur, | |
| τῷ ὅ γ' ἐρεισάμενος ἔπεα Τρώεσσι μετηύδα· | 496 |
| τούτῳ δὴ οὕτως ἐπερεισθεὶς λόγους ταχεῖς ἔλεγε πρὸς τὸ πλῆθος· | |
| Și sprijinindu-se-n lance, așa el vorbi adunării: | |
| κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ Δάρδανοι ἠδ' ἐπίκουροι· | 497 |
| ἀκούσατέ μου, ὦ Τρῷες, καὶ Δάρδανοι, καὶ βοηθοί, | |
| „Dați ascultare, Troieni și Dardani și tovarăși de arme, | |
| νῦν ἐφάμην νῆάς τ' ὀλέσας καὶ πάντας Ἀχαιοὺς | 498 |
| νῦν ὑπέλαβον τὰς ναῦς φθείρας καὶ πάντας τοὺ Ἕλληνας | |
| Azi socoteam că strivind pe Ahei și arzând a lor vase, | |
| ἂψ ἀπονοστήσειν προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν· | 499 |
| ὀπίσω ὑποστρέψειν εἰς τὴν ὑψηλὴν καὶ ἀνέμοις καταπνεομένην Ἴλιον, | |
| Biruitori ne-om întoarce la Troia, bătută de vânturi. | |
| ἀλλὰ πρὶν κνέφας ἦλθε, τὸ νῦν ἐσάωσε μάλιστα | 500 |
| ἀλλὰ πρότερον τὸ σκότος ἐπῆλθε, ὅπερ νῦν ἐξέσωσε μάλιστα | |
| Dar ne-apucă întunericul nopții, și el mai cu seamă | |
| Ἀργείους καὶ νῆας ἐπὶ ῥηγμΐνι θαλάσσης. | 501 |
| τοὺς Ἕλληνας καὶ τὰς ναῦς ἐπὶ τῷ αἰγιαλῷ τῆς θαλάσσης· | |
| I-a mântuit pe Ahei cu vasele lor de pe maluri. | |
| ἀλλ' ἤτοι νῦν μὲν πειθώμεθα νυκτὶ μελαίνῃ | 502 |
| ἀλλὰ πρὸς μὲν τὸ παρὸν πεισθῶμεν τῇ σκοτεινῇ νυκτί, | |
| Noi îns-acuma să facem cum noaptea ne povățuiește. | |
| δόρπά τ' ἐφοπλισόμεσθα· ἀτὰρ καλλίτριχας ἵππους | 503 |
| καὶ δεῖπνον εὐτρεπίσωμεν, τοὺς καλὰς δὲ τρίχας ἔχοντας ἵππους | |
| Cina întâi să gătim. Deci hai, de la care dați drumul | |
| λύσαθ' ὑπὲξ ὀχέων, παρὰ δέ σφισι βάλλετ' ἐδωδήν· | 504 |
| ἀπολύσατε ἐκ τῶν ὀχημάτων, παραβάλετε δὲ αὐτοῖς τροφήν, | |
| Cailor netezi la păr și-n față le puneți nutrețul; | |
| ἐκ πόλιος δ' ἄξεσθε βόας καὶ ἴφια μῆλα | 505 |
| ἀγάγετε δὲ βοῦς ἐκ τῆς πόλεως, καὶ πρόβατα εὐτραφῆ | |
| Repede apoi să v-aduceți oi grase și boi din cetate, | |
| καρπαλίμως, οἶνον δὲ μελίφρονα οἰνίζεσθε | 506 |
| ταχέως, οἶνον δὲ ἡδὺν ὠνησάμενοι ἐνέγκατε, | |
| Vin desfătos în burdufuri și pâine destulă de-acasă, | |
| σΐτόν τ' ἐκ μεγάρων, ἐπὶ δὲ ξύλα πολλὰ λέγεσθε, | 507 |
| καὶ ἄρτον ἐκ τῶν οἴκων, συλλέγετε δὲ ξύλα πολλὰ, | |
| Alții s-alerge-n păduri ca s-adune pe-aici lemnărie, | |
| ὥς κεν παννύχιοι μέσφ' ἠοῦς ἠριγενείης | 508 |
| ὅπως ἂν δι᾽ ὅλης τῆς νυκτὸς μέχρι τῆς τὸν ὄρθρον γεννώσης ἡμέρας | |
| Focuri s-aprindem și până spre zori, cât e noaptea de mare | |
| καίωμεν πυρὰ πολλά, σέλας δ' εἰς οὐρανὸν ἵκῃ, | 509 |
| καίωμεν πυρκαιὰς πολλὰς, τὸ φῶς δὲ εἰς τὸν οὐρανὸν ἀφίκηται, | |
| Dese focare să arză și-n slavă s-ajungă văpaia, | |
| μή πως καὶ διὰ νύκτα κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ | 510 |
| μήπως καὶ κατὰ τὴν νύκτα οἱ τὰς κεφαλὰς κομῶντες Ἕλληνες | |
| Mi-e doar ca nu cumva pe întunericul nopții Aheii | |
| φεύγειν ὁρμήσωνται ἐπ' εὐρέα νῶτα θαλάσσης. | 511 |
| ὁρμήσωσι φεύγειν ἐπὶ τὴν πλατεῖαν ἐπιφάνειαν τῆς θαλάσσης, | |
| Fuga să ia și să plece pe spetele largi ale mării, | |
| μὴ μὰν ἀσπουδί γε νεῶν ἐπιβαΐεν ἕκηλοι, | 512 |
| μὴ ἄνευ σπουδῆς (ἀγῶνος) ἐπιβήτωσαν τῶν νεῶν ἥσυχοι, | |
| Nu cumva ei să se-nluntre în tihnă și fără de zbucium. | |
| ἀλλ' ὥς τις τούτων γε βέλος καὶ οἴκοθι πέσσῃ | 513 |
| ἀλλ᾽ ὅπως τις αὐτῶν καὶ ἐν τῷ οἴκῳ πεπαίνῃ | |
| Vreau și la dânșii în țară să-și mistuie încă amarul | |
| βλήμενος ἢ ἰῷ ἢ ἔγχεϊ ὀξυόεντι | 514 |
| τὸ ἐκ τῆς βολῆς τραῦμα βεβλημένος ἢ ὀϊστῷ, ἢ δόρατι ὀξεῖ, | |
| Pricinuit de-o săgeată de-a noastră, de-o lance ascuțită | |
| νηὸς ἐπιθρῴσκων, ἵνα τις στυγέῃσι καὶ ἄλλος | 515 |
| ἐπιπηδῶν καὶ ἐπιβαίνων τῆς νεώς, ὅπως καὶ ἄλλος φοβῆται ἐπάγειν | |
| La repezirea-n corăbii, ca astfel să tremure oricine | |
| Τρωσὶν ἐφ' ἱπποδάμοισι φέρειν πολύδακρυν Ἄρηα. | 516 |
| κατὰ τῶν ἱππικῶν Τρῴων πόλεμον πολλῶν δακρύων αἴτιον· | |
| S-ar mai lua la război cu noi, luptătorii din Troia. | |
| κήρυκες δ' ἀνὰ ἄστυ Διῒ φίλοι ἀγγελλόντων | 517 |
| οἱ κήρυκες οἱ προσφιλέστατοι τῷ Διὶ ἀγγελλέτωσαν ἀνὰ τὴν πόλιν | |
| Crainicii, dragii lui Zeus, să deie de veste-n cetate: | |
| παΐδας πρωθήβας πολιοκροτάφους τε γέροντας | 518 |
| τοὺς ἐφήβους νέους, καὶ τοὺς πολιοὺς τοὺς κροτάφους γέροντας | |
| Toți care-s oameni cărunți și tineri băieți să s-adune | |
| λέξασθαι περὶ ἄστυ θεοδμήτων ἐπὶ πύργων· | 519 |
| κοιμηθῆναι περὶ τὴν πόλιν ἐπὶ τῶν πύργων τῶν ὑπὸ τῶν θεῶν ᾠκοδομημένων. | |
| Jur împrejur pe la ziduri, să străjuie la metereze | |
| θηλύτεραι δὲ γυναΐκες ἐνὶ μεγάροισιν ἑκάστη | 520 |
| αἱ δὲ πρὸς τὰ ἀφροδίσια καταφερέστεραι γυναῖκες ἅπασαι ἐν τοῖς οἴκοις | |
| Întemeiate de zei, iar femeile acasă să steie, | |
| πῦρ μέγα καιόντων· φυλακὴ δέ τις ἔμπεδος ἔστω | 521 |
| πῦρ μέγα καιέτωσαν, φυλακὴ δὲ ἀσφαλὴς γενέσθω, | |
| Cea mai sfioasă s-aprindă foc mare și neadormită | |
| μὴ λόχος εἰσέλθῃσι πόλιν λαῶν ἀπεόντων. | 522 |
| μὴ εἰς τὴν πόλιν εἰσέλθῃ λόχος (ἔνεδρα) ἀπόντων τῶν λαῶν. | |
| Paza să fie, să nu se strecoare-n cetate dușmanii, | |
| ὧδ' ἔστω Τρῶες μεγαλήτορες ὡς ἀγορεύω· | 523 |
| οὕτω γενέσθω, ὦ Τρῷες μεγαλόψυχοι, καθάπερ λέγω. | |
| Oaste pe-acolo lipsind. Să fie întocmai cum vouă | |
| μῦθος δ' ὃς μὲν νῦν ὑγιὴς εἰρημένος ἔστω, | 524 |
| οὗτος μὲν δὴ ὁ λόγος ὁ νῦν εἰρημένος ἀπαραποίητος καὶ ἀπαράβατος ἔστω (ὑγιῶς καὶ ἀνελλειπῶς ἔστω). | |
| Eu v-am grăit, o viteji. Ce-i bun peste noapte să facem | |
| τὸν δ' ἠοῦς Τρώεσσι μεθ' ἱπποδάμοις ἀγορεύσω. | 525 |
| τὸν δὲ λοιπὸν ἡμέρας, ἤτοι ὑπὸ τὴν ἕω ἐν τοῖς ἱππικοῖς Τρῳσὶν ἐρῶ. | |
| V-am lămurit; despre ziua de mâine oi vorbi dimineața. | |
| ἔλπομαι εὐχόμενος Διί τ' ἄλλοισίν τε θεοΐσιν | 526 |
| ἐλπίζω εὐχόμενος τῷ Διὶ καὶ τοῖς ἄλλοις θεοῖς | |
| Plin de nădejde eu rog pe zeimea din cer să m-ajute | |
| ἐξελάαν ἐνθένδε κύνας κηρεσσιφορήτους, | 527 |
| ἐξελᾶσαι καὶ ἐκβαλεῖν ἐντεῦθεν τοὺς κύνας τοὺς ὑπὸ τῶν μοιρῶν ἀχθέντας, | |
| Să măturăm de pe-aici pe câinii de-Ahei, care-ncoace | |
| οὓς κῆρες φορέουσι μελαινάων ἐπὶ νηῶν. | 528 |
| οὓς αἱ μοῖραι ἤγαγον ἐπὶ τῶν μελαίνων νεῶν, | |
| Pacostea și nenorocul i-aduse pe mare-n corăbii. | |
| ἀλλ' ἤτοι ἐπὶ νυκτὶ φυλάξομεν ἡμέας αὐτούς, | 529 |
| ἀλλ᾽ ἐν μὲν τῇ νυκτὶ τηρήσωμεν ἡμᾶς αὐτούς· | |
| Dar să veghem peste noapte păzindu-ne unii pe alții. | |
| πρῶϊ δ' ὑπηοΐοι σὺν τεύχεσι θωρηχθέντες | 530 |
| τῷ πρωὶ δὲ ἕωθεν ὅπλοις καθοπλισθέντες, | |
| Iar dimineața din zori înarmându-ne iară să-ncepem | |
| νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσιν ἐγείρομεν ὀξὺν Ἄρηα. | 531 |
| ἐπὶ ταῖς βαθείαις ναυσὶν διεγείρωμεν πόλεμον ὀξύν· | |
| Crâncena valmă și harță în tabăra lor la corăbii. | |
| εἴσομαι εἴ κέ μ' ὁ Τυδεΐδης κρατερὸς Διομήδης | 532 |
| γνώσομαι εἴ με ὁ υἱὸς τοῦ Τυδέως ὁ ἰσχυρὸς Διομήδης | |
| Și-o să vedem noi atunci dacă el, Diomede voinicul, | |
| πὰρ νηῶν πρὸς τεΐχος ἀπώσεται, ἤ κεν ἐγὼ τὸν | 533 |
| ἐκ τῶν νεῶν εἰς τὸ τεῖχος ἀπωθήσεται, ἢ ἐγὼ τοῦτον | |
| De la corăbii spre zid ar putea să m-alunge pe mine | |
| χαλκῷ δῃώσας ἔναρα βροτόεντα φέρωμαι. | 534 |
| σιδήρῳ φονεύσας (ἀποκτείνας), σκύλα ἡμαγμένα ἀποίσομαι· | |
| Ori eu pe el îl dobor și-i prad armătura-ncrușită. | |
| αὔριον ἣν ἀρετὴν διαείσεται, εἴ κ' ἐμὸν ἔγχος | 535 |
| αὔριον τὴν ἑαυτοῦ ἀνδρίαν ἐπιγνώσεται, ἐὰν τὸ ἐμὸν δόρυ | |
| Mâine o să-ncerce puterea-i de poate veni să-mi înfrunte | |
| μείνῃ ἐπερχόμενον· ἀλλ' ἐν πρώτοισιν ὀΐω | 536 |
| ἐπερχόμενον παραμείνῃ, ἀλλ᾽ ἐν τοῖς πρώτοις οἶμαι | |
| Sulița. Dar eu socot că el între cei mai de frunte | |
| κείσεται οὐτηθείς, πολέες δ' ἀμφ' αὐτὸν ἑταΐροι | 537 |
| πεσεῖται τρωθείς, πολλοὶ δὲ περὶ αὐτὸν φίλοι | |
| Are să cadă străpuns, cu un pâlc de tovarăși alături, | |
| ἠελίου ἀνιόντος ἐς αὔριον· εἰ γὰρ ἐγὼν ὣς | 538 |
| ἀνατέλλοντος τοῦ ἡλίου αὔριον· εἴθε γὰρ οὕτως ἐγὼ | |
| Mâine când soarele va răsări. De-aș fi eu într-atâta | |
| εἴην ἀθάνατος καὶ ἀγήρως ἤματα πάντα, | 539 |
| ὑπάρχοιμι ἀτελεύτητος καὶ ἀκμαῖος κατὰ πάντα τὸν χρόνον, | |
| Nemuritor și de-a pururea tânăr în zilele mele, | |
| τιοίμην δ' ὡς τίετ' Ἀθηναίη καὶ Ἀπόλλων, | 540 |
| τιμώμην δὲ ὥσπερ τιμᾶται ἡ Ἀθηνᾶ καὶ ὁ Ἀπόλλων, | |
| Cinste să am pe cât are Apolon și Palas Atena, | |
| ὡς νῦν ἡμέρη ἥδε κακὸν φέρει Ἀργείοισιν. | 541 |
| ὥσπερ ἡ νῦν αὕτη ἡμέρα ἐπάγει βλάβην καὶ κάκωσιν τοῖς Ἕλλησι. | |
| Cum va fi ziua de mâine topenie oastei danae.” | |
| ὣς Ἕκτωρ ἀγόρευ', ἐπὶ δὲ Τρῶες κελάδησαν. | 542 |
| οὕτως ὁ Ἕκτωρ ἔλεγεν· οἱ Τρῷες δὲ ἐπεθορύβησαν. | |
| Asta fu zisa lui Hector; cu chiot primiră Troienii, | |
| οἳ δ' ἵππους μὲν λῦσαν ὑπὸ ζυγοῦ ἱδρώοντας, | 543 |
| οὗτοι δὲ τοὺς μὲν ἵππους ὑπέλυσαν ἀπὸ τοῦ ζυγοῦ ἱδροῦντας, | |
| Și telegarii, de trudă asudați, de la ham sloboziră | |
| δῆσαν δ' ἱμάντεσσι παρ' ἅρμασιν οἷσιν ἕκαστος· | 544 |
| ἔδησαν δὲ λώροις ἅπαντες παρὰ τοῖς ἑαυτῶν ὀχήμασιν· | |
| Și la teleagă tot insul apoi îl legă de curele. | |
| ἐκ πόλιος δ' ἄξοντο βόας καὶ ἴφια μῆλα | 545 |
| ἤγαγον δὲ ἐκ τῆς πόλεως βοῦς, καὶ πρόβατα εὐτραφῆ | |
| Repede ei din cetate și-aduseră boi și oi grase, | |
| καρπαλίμως, οἶνον δὲ μελίφρονα οἰνίζοντο, | 546 |
| ταχέως, οἶνον δὲ ἡδὺν ὠνησάμενοι ἤνεγκαν, | |
| Vin, băutură mieroasă, și pâine de-acasă-ngrijiră | |
| σΐτόν τ' ἐκ μεγάρων, ἐπὶ δὲ ξύλα πολλὰ λέγοντο. | 547 |
| ἄρτον δὲ ἐκ τῶν οἴκων, ξύλα δὲ πολλὰ συνέλεγον· | |
| Toți să-și aducă și mare mulțime de lemne cărară, | |
| [ἔρδον δ' ἀθανάτοισι τεληέσσας ἑκατόμβας] | 548 |
| - | |
| Zeilor jertfe depline apoi închinară, iar vântul | |
| κνίσην δ' ἐκ πεδίου ἄνεμοι φέρον οὐρανὸν εἴσω. | 549 |
| τὴν τῶν κρεῶν δὲ ἀναθυμίασιν εἰς τὸν οὐρανὸν ἔφερον οἱ ἄνεμοι. | |
| De pe câmpie purta înspre cer mirodenia cărnii | |
| [ἡδεΐαν· τῆς δ' οὔ τι θεοὶ μάκαρες δατέοντο, | 550 |
| - | |
| Arse pe-altare de ei, dar nu voiau zeii s-o guste; | |
| οὐδ' ἔθελον· μάλα γάρ σφιν ἀπήχθετο Ἴλιος ἱρὴ | 551 |
| - | |
| N-o sufereau, căci nespus de urât le era Ilionul, | |
| καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐυμμελίω Πριάμοιο.] | 552 |
| - | |
| Priam precum și poporul în lănci iscusitului Priam. | |
| οἳ δὲ μέγα φρονέοντες ἐπὶ πτολέμοιο γεφύρας | 553 |
| οὗτοι δὲ πλήρεις ὄντες ἀλαζονείας ἐπὶ τῇ διαβάσει (τάξει) τοῦ πολέμου ἐκάθηντο | |
| Dar cu încredere-n sine pe câmpul de luptă Troienii | |
| εἴατο παννύχιοι, πυρὰ δέ σφισι καίετο πολλά. | 554 |
| δι᾽ ὅλης τῆς νυκτός, πολλὰ δὲ πυρὰ ἐκαίοντο αὐτοῖς· | |
| Stau peste noapte păzind de la multele focuri aprinse. | |
| ὡς δ' ὅτ' ἐν οὐρανῷ ἄστρα φαεινὴν ἀμφὶ σελήνην | 555 |
| ὧσπερ δὲ ὅτε ἐν τῷ οὐρανῷ τὰ ἄστρα περὶ τὴν λαμπρὰν σελήνην | |
| Cum se arată pe boltă mândrețea de stele în jurul | |
| φαίνετ' ἀριπρεπέα, ὅτε τ' ἔπλετο νήνεμος αἰθήρ· | 556 |
| φαίνονται ἐκπρεπῆ καὶ ἔκδηλα, ἡνίκα ὑπάρχει ὁ ἀὴρ γαληνός, | |
| Lunii frumos luminate, când molcom, senin e văzduhul; | |
| ἔκ τ' ἔφανεν πᾶσαι σκοπιαὶ καὶ πρώονες ἄκροι | 557 |
| ἐκφαίνονται δὲ πᾶσαι αἱ περιοπαῖ καὶ ἐξοχαί, καὶ ἀκρώρειαι, | |
| Văile atunci, singuratice piscuri și culmi răsărite | |
| καὶ νάπαι· οὐρανόθεν δ' ἄρ' ὑπερράγη ἄσπετος αἰθήρ, | 558 |
| καὶ οἱ σύνδενδροι τόποι, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ δὲ ἀπελήλαται ὁ πολὺς σκοτοειδὴς ἀὴρ, | |
| Ies la lumină, că nemărginit se dezvăluie cerul; | |
| πάντα δὲ εἴδεται ἄστρα, γέγηθε δέ τε φρένα ποιμήν· | 559 |
| πάντα δὲ τὰ ἄστρα φαίνονται, χαίρει δὲ κατὰ διάνοιαν ὁ ποιμήν· | |
| Stelele toate se văd, de se bucură-n sine păstorul | |
| τόσσα μεσηγὺ νεῶν ἠδὲ Ξάνθοιο ῥοάων | 560 |
| τοσαῦτα μεταξὺ τῶν νεῶν καὶ τῶν ῥευμάτων τοῦ Ξάνθου | |
| Tot așa multe la număr păreau între vase și Xantos | |
| Τρώων καιόντων πυρὰ φαίνετο Ἰλιόθι πρό. | 561 |
| καιόντων τῶν Τρῴων ἐφαίνετο πυρὰ πρὸ τῆς Ἰλίου· | |
| Vetrele aprinse de oastea lui Hector ’naintea cetății, | |
| χίλι' ἄρ' ἐν πεδίῳ πυρὰ καίετο, πὰρ δὲ ἑκάστῳ | 562 |
| χίλια δὴ ἐν τῇ πεδιάδι πυρὰ ἐκαίοντο, παρ᾽ ἑκάστῳ δὲ | |
| Mii de jeratice ardeau pe câmpie și-aproape de ele | |
| εἴατο πεντήκοντα σέλᾳ πυρὸς αἰθομένοιο. | 563 |
| φωτὶ τοῦ καιομένου πυρὸς ἐκάθηντο ἄνδρες πεντήκοντα· | |
| Câte cin’zeci de oșteni privegheau cât e noaptea de mare, | |
| ἵπποι δὲ κρΐ λευκὸν ἐρεπτόμενοι καὶ ὀλύρας | 564 |
| οἱ ἵπποι δὲ κριθὴν λευκὴν καὶ ὀλύρας ἐσθίοντες | |
| Caii pe-alături din orz și alac ronțăiau la tot carul | |
| ἑσταότες παρ' ὄχεσφιν ἐΰθρονον Ἠῶ μίμνον. | 565 |
| ἑστῶτες παρὰ τοῖς ἅρμασιν, ἀνέμενον τὴν καλὸν θρόνον ἔχουσαν ἡμέραν. | |
| Și așteptau Dimineața să vie pe tronu-i de aur. | |