ὣς οἳ μὲν μάρναντο δέμας πυρὸς αἰθομένοιο, | 001 | |
Ἀντίλοχος δ' Ἀχιλῆϊ πόδας ταχὺς ἄγγελος ἦλθε. | 002 | |
τὸν δ' εὗρε προπάροιθε νεῶν ὀρθοκραιράων | 003 | |
τὰ φρονέοντ' ἀνὰ θυμὸν ἃ δὴ τετελεσμένα ἦεν· | 004 | |
ὀχθήσας δ' ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν· | 005 | |
ὤ μοι ἐγώ, τί τ' ἄρ' αὖτε κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ | 006 | |
νηυσὶν ἔπι κλονέονται ἀτυζόμενοι πεδίοιο; | 007 | |
μὴ δή μοι τελέσωσι θεοὶ κακὰ κήδεα θυμῷ, | 008 | |
ὥς ποτέ μοι μήτηρ διεπέφραδε καί μοι ἔειπε | 009 | |
Μυρμιδόνων τὸν ἄριστον ἔτι ζώοντος ἐμεῖο | 010 | |
χερσὶν ὕπο Τρώων λείψειν φάος ἠελίοιο. | 011 | |
ἦ μάλα δὴ τέθνηκε Μενοιτίου ἄλκιμος υἱὸς | 012 | |
σχέτλιος· ἦ τ' ἐκέλευον ἀπωσάμενον δήϊον πῦρ | 013 | |
ἂψ ἐπὶ νῆας ἴμεν, μηδ' Ἕκτορι ἶφι μάχεσθαι. | 014 | |
εἷος ὃ ταῦθ' ὥρμαινε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν, | 015 | |
τόφρά οἱ ἐγγύθεν ἦλθεν ἀγαυοῦ Νέστορος υἱὸς | 016 | |
δάκρυα θερμὰ χέων, φάτο δ' ἀγγελίην ἀλεγεινήν· | 017 | |
ὤ μοι Πηλέος υἱὲ δαΐφρονος ἦ μάλα λυγρῆς | 018 | |
πεύσεαι ἀγγελίης, ἣ μὴ ὤφελλε γενέσθαι. | 019 | |
κεῖται Πάτροκλος, νέκυος δὲ δὴ ἀμφιμάχονται | 020 | |
γυμνοῦ· ἀτὰρ τά γε τεύχε' ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ. | 021 | |
ὣς φάτο, τὸν δ' ἄχεος νεφέλη ἐκάλυψε μέλαινα· | 022 | |
ἀμφοτέρῃσι δὲ χερσὶν ἑλὼν κόνιν αἰθαλόεσσαν | 023 | |
χεύατο κὰκ κεφαλῆς, χαρίεν δ' ᾔσχυνε πρόσωπον· | 024 | |
νεκταρέῳ δὲ χιτῶνι μέλαιν' ἀμφίζανε τέφρη. | 025 | |
αὐτὸς δ' ἐν κονίῃσι μέγας μεγαλωστὶ τανυσθεὶς | 026 | |
κεῖτο, φίλῃσι δὲ χερσὶ κόμην ᾔσχυνε δαΐζων. | 027 | |
δμῳαὶ δ' ἃς Ἀχιλεὺς ληΐσσατο Πάτροκλός τε | 028 | |
θυμὸν ἀκηχέμεναι μεγάλ' ἴαχον, ἐκ δὲ θύραζε | 029 | |
ἔδραμον ἀμφ' Ἀχιλῆα δαΐφρονα, χερσὶ δὲ πᾶσαι | 030 | |
στήθεα πεπλήγοντο, λύθεν δ' ὑπὸ γυῖα ἑκάστης. | 031 | |
Ἀντίλοχος δ' ἑτέρωθεν ὀδύρετο δάκρυα λείβων | 032 | |
χεῖρας ἔχων Ἀχιλῆος· ὃ δ' ἔστενε κυδάλιμον κῆρ· | 033 | |
δείδιε γὰρ μὴ λαιμὸν ἀπαμήσειε σιδήρῳ. | 034 | |
σμερδαλέον δ' ᾤμωξεν· ἄκουσε δὲ πότνια μήτηρ | 035 | |
ἡμένη ἐν βένθεσσιν ἁλὸς παρὰ πατρὶ γέροντι, | 036 | |
κώκυσέν τ' ἄρ' ἔπειτα· θεαὶ δέ μιν ἀμφαγέροντο | 037 | |
πᾶσαι ὅσαι κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἦσαν. | 038 | |
ἔνθ' ἄρ' ἔην Γλαύκη τε Θάλειά τε Κυμοδόκη τε | 039 | |
Νησαίη Σπειώ τε Θόη θ' Ἁλίη τε βοῶπις | 040 | |
Κυμοθόη τε καὶ Ἀκταίη καὶ Λιμνώρεια | 041 | |
καὶ Μελίτη καὶ Ἴαιρα καὶ Ἀμφιθόη καὶ Ἀγαυὴ | 042 | |
Δωτώ τε Πρωτώ τε Φέρουσά τε Δυναμένη τε | 043 | |
Δεξαμένη τε καὶ Ἀμφινόμη καὶ Καλλιάνειρα | 044 | |
Δωρὶς καὶ Πανόπη καὶ ἀγακλειτὴ Γαλάτεια | 045 | |
Νημερτής τε καὶ Ἀψευδὴς καὶ Καλλιάνασσα· | 046 | |
ἔνθα δ' ἔην Κλυμένη Ἰάνειρά τε καὶ Ἰάνασσα | 047 | |
Μαῖρα καὶ Ὠρείθυια ἐϋπλόκαμός τ' Ἀμάθεια | 048 | |
ἄλλαι θ' αἳ κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἦσαν. | 049 | |
τῶν δὲ καὶ ἀργύφεον πλῆτο σπέος· αἳ δ' ἅμα πᾶσαι | 050 | |
στήθεα πεπλήγοντο, Θέτις δ' ἐξῆρχε γόοιο· | 051 | |
κλῦτε κασίγνηται Νηρηΐδες, ὄφρ' ἐῢ πᾶσαι | 052 | |
εἴδετ' ἀκούουσαι ὅσ' ἐμῷ ἔνι κήδεα θυμῷ. | 053 | |
ὤ μοι ἐγὼ δειλή, ὤ μοι δυσαριστοτόκεια, | 054 | |
ἥ τ' ἐπεὶ ἂρ τέκον υἱὸν ἀμύμονά τε κρατερόν τε | 055 | |
ἔξοχον ἡρώων· ὃ δ' ἀνέδραμεν ἔρνεϊ ἶσος· | 056 | |
τὸν μὲν ἐγὼ θρέψασα φυτὸν ὣς γουνῷ ἀλωῆς | 057 | |
νηυσὶν ἐπιπροέηκα κορωνίσιν Ἴλιον εἴσω | 058 | |
Τρωσὶ μαχησόμενον· τὸν δ' οὐχ ὑποδέξομαι αὖτις | 059 | |
οἴκαδε νοστήσαντα δόμον Πηλήϊον εἴσω. | 060 | |
ὄφρα δέ μοι ζώει καὶ ὁρᾷ φάος ἠελίοιο | 061 | |
ἄχνυται, οὐδέ τί οἱ δύναμαι χραισμῆσαι ἰοῦσα. | 062 | |
ἀλλ' εἶμ', ὄφρα ἴδωμι φίλον τέκος, ἠδ' ἐπακούσω | 063 | |
ὅττί μιν ἵκετο πένθος ἀπὸ πτολέμοιο μένοντα. | 064 | |
ὣς ἄρα φωνήσασα λίπε σπέος· αἳ δὲ σὺν αὐτῇ | 065 | |
δακρυόεσσαι ἴσαν, περὶ δέ σφισι κῦμα θαλάσσης | 066 | |
ῥήγνυτο· ταὶ δ' ὅτε δὴ Τροίην ἐρίβωλον ἵκοντο | 067 | |
ἀκτὴν εἰσανέβαινον ἐπισχερώ, ἔνθα θαμειαὶ | 068 | |
Μυρμιδόνων εἴρυντο νέες ταχὺν ἀμφ' Ἀχιλῆα. | 069 | |
τῷ δὲ βαρὺ στενάχοντι παρίστατο πότνια μήτηρ, | 070 | |
ὀξὺ δὲ κωκύσασα κάρη λάβε παιδὸς ἑοῖο, | 071 | |
καί ῥ' ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· | 072 | |
τέκνον τί κλαίεις; τί δέ σε φρένας ἵκετο πένθος; | 073 | |
ἐξαύδα, μὴ κεῦθε· τὰ μὲν δή τοι τετέλεσται | 074 | |
ἐκ Διός, ὡς ἄρα δὴ πρίν γ' εὔχεο χεῖρας ἀνασχὼν | 075 | |
πάντας ἐπὶ πρύμνῃσιν ἀλήμεναι υἷας Ἀχαιῶν | 076 | |
σεῦ ἐπιδευομένους, παθέειν τ' ἀεκήλια ἔργα. | 077 | |
τὴν δὲ βαρὺ στενάχων προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς· | 078 | |
μῆτερ ἐμή, τὰ μὲν ἄρ μοι Ὀλύμπιος ἐξετέλεσσεν· | 079 | |
ἀλλὰ τί μοι τῶν ἦδος ἐπεὶ φίλος ὤλεθ' ἑταῖρος | 080 | |
Πάτροκλος, τὸν ἐγὼ περὶ πάντων τῖον ἑταίρων | 081 | |
ἶσον ἐμῇ κεφαλῇ; τὸν ἀπώλεσα, τεύχεα δ' Ἕκτωρ | 082 | |
δῃώσας ἀπέδυσε πελώρια θαῦμα ἰδέσθαι | 083 | |
καλά· τὰ μὲν Πηλῆϊ θεοὶ δόσαν ἀγλαὰ δῶρα | 084 | |
ἤματι τῷ ὅτε σε βροτοῦ ἀνέρος ἔμβαλον εὐνῇ. | 085 | |
αἴθ' ὄφελες σὺ μὲν αὖθι μετ' ἀθανάτῃς ἁλίῃσι | 086 | |
ναίειν, Πηλεὺς δὲ θνητὴν ἀγαγέσθαι ἄκοιτιν. | 087 | |
νῦν δ' ἵνα καὶ σοὶ πένθος ἐνὶ φρεσὶ μυρίον εἴη | 088 | |
παιδὸς ἀποφθιμένοιο, τὸν οὐχ ὑποδέξεαι αὖτις | 089 | |
οἴκαδε νοστήσαντ', ἐπεὶ οὐδ' ἐμὲ θυμὸς ἄνωγε | 090 | |
ζώειν οὐδ' ἄνδρεσσι μετέμμεναι, αἴ κε μὴ Ἕκτωρ | 091 | |
πρῶτος ἐμῷ ὑπὸ δουρὶ τυπεὶς ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσῃ, | 092 | |
Πατρόκλοιο δ' ἕλωρα Μενοιτιάδεω ἀποτίσῃ. | 093 | |
τὸν δ' αὖτε προσέειπε Θέτις κατὰ δάκρυ χέουσα· | 094 | |
ὠκύμορος δή μοι τέκος ἔσσεαι, οἷ' ἀγορεύεις· | 095 | |
αὐτίκα γάρ τοι ἔπειτα μεθ' Ἕκτορα πότμος ἑτοῖμος. | 096 | |
τὴν δὲ μέγ' ὀχθήσας προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς· | 097 | |
αὐτίκα τεθναίην, ἐπεὶ οὐκ ἄρ' ἔμελλον ἑταίρῳ | 098 | |
κτεινομένῳ ἐπαμῦναι· ὃ μὲν μάλα τηλόθι πάτρης | 099 | |
ἔφθιτ', ἐμεῖο δὲ δῆσεν ἀρῆς ἀλκτῆρα γενέσθαι. | 100 | |
νῦν δ' ἐπεὶ οὐ νέομαί γε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν, | 101 | |
οὐδέ τι Πατρόκλῳ γενόμην φάος οὐδ' ἑτάροισι | 102 | |
τοῖς ἄλλοις, οἳ δὴ πολέες δάμεν Ἕκτορι δίῳ, | 103 | |
ἀλλ' ἧμαι παρὰ νηυσὶν ἐτώσιον ἄχθος ἀρούρης, | 104 | |
τοῖος ἐὼν οἷος οὔ τις Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων | 105 | |
ἐν πολέμῳ· ἀγορῇ δέ τ' ἀμείνονές εἰσι καὶ ἄλλοι. | 106 | |
ὡς ἔρις ἔκ τε θεῶν ἔκ τ' ἀνθρώπων ἀπόλοιτο | 107 | |
καὶ χόλος, ὅς τ' ἐφέηκε πολύφρονά περ χαλεπῆναι, | 108 | |
ὅς τε πολὺ γλυκίων μέλιτος καταλειβομένοιο | 109 | |
ἀνδρῶν ἐν στήθεσσιν ἀέξεται ἠΰτε καπνός· | 110 | |
ὡς ἐμὲ νῦν ἐχόλωσεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων. | 111 | |
ἀλλὰ τὰ μὲν προτετύχθαι ἐάσομεν ἀχνύμενοί περ, | 112 | |
θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι φίλον δαμάσαντες ἀνάγκῃ· | 113 | |
νῦν δ' εἶμ' ὄφρα φίλης κεφαλῆς ὀλετῆρα κιχείω | 114 | |
Ἕκτορα· κῆρα δ' ἐγὼ τότε δέξομαι ὁππότε κεν δὴ | 115 | |
Ζεὺς ἐθέλῃ τελέσαι ἠδ' ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι. | 116 | |
οὐδὲ γὰρ οὐδὲ βίη Ἡρακλῆος φύγε κῆρα, | 117 | |
ὅς περ φίλτατος ἔσκε Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι· | 118 | |
ἀλλά ἑ μοῖρα δάμασσε καὶ ἀργαλέος χόλος Ἥρης. | 119 | |
ὣς καὶ ἐγών, εἰ δή μοι ὁμοίη μοῖρα τέτυκται, | 120 | |
κείσομ' ἐπεί κε θάνω· νῦν δὲ κλέος ἐσθλὸν ἀροίμην, | 121 | |
καί τινα Τρωϊάδων καὶ Δαρδανίδων βαθυκόλπων | 122 | |
ἀμφοτέρῃσιν χερσὶ παρειάων ἁπαλάων | 123 | |
δάκρυ' ὀμορξαμένην ἁδινὸν στοναχῆσαι ἐφείην, | 124 | |
γνοῖεν δ' ὡς δὴ δηρὸν ἐγὼ πολέμοιο πέπαυμαι· | 125 | |
μὴ δέ μ' ἔρυκε μάχης φιλέουσά περ· οὐδέ με πείσεις. | 126 | |
τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα· | 127 | |
ναὶ δὴ ταῦτά γε τέκνον ἐτήτυμον οὐ κακόν ἐστι | 128 | |
τειρομένοις ἑτάροισιν ἀμυνέμεν αἰπὺν ὄλεθρον. | 129 | |
ἀλλά τοι ἔντεα καλὰ μετὰ Τρώεσσιν ἔχονται | 130 | |
χάλκεα μαρμαίροντα· τὰ μὲν κορυθαίολος Ἕκτωρ | 131 | |
αὐτὸς ἔχων ὤμοισιν ἀγάλλεται· οὐδέ ἕ φημι | 132 | |
δηρὸν ἐπαγλαϊεῖσθαι, ἐπεὶ φόνος ἐγγύθεν αὐτῷ. | 133 | |
ἀλλὰ σὺ μὲν μή πω καταδύσεο μῶλον Ἄρηος | 134 | |
πρίν γ' ἐμὲ δεῦρ' ἐλθοῦσαν ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἴδηαι· | 135 | |
ἠῶθεν γὰρ νεῦμαι ἅμ' ἠελίῳ ἀνιόντι | 136 | |
τεύχεα καλὰ φέρουσα παρ' Ἡφαίστοιο ἄνακτος. | 137 | |
ὣς ἄρα φωνήσασα πάλιν τράπεθ' υἷος ἑοῖο, | 138 | |
καὶ στρεφθεῖσ' ἁλίῃσι κασιγνήτῃσι μετηύδα· | 139 | |
ὑμεῖς μὲν νῦν δῦτε θαλάσσης εὐρέα κόλπον | 140 | |
ὀψόμεναί τε γέρονθ' ἅλιον καὶ δώματα πατρός, | 141 | |
καί οἱ πάντ' ἀγορεύσατ'· ἐγὼ δ' ἐς μακρὸν Ὄλυμπον | 142 | |
εἶμι παρ' Ἥφαιστον κλυτοτέχνην, αἴ κ' ἐθέλῃσιν | 143 | |
υἱεῖ ἐμῷ δόμεναι κλυτὰ τεύχεα παμφανόωντα. | 144 | |
ὣς ἔφαθ', αἳ δ' ὑπὸ κῦμα θαλάσσης αὐτίκ' ἔδυσαν· | 145 | |
ἣ δ' αὖτ' Οὔλυμπον δὲ θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα | 146 | |
ἤϊεν ὄφρα φίλῳ παιδὶ κλυτὰ τεύχε' ἐνείκαι. | 147 | |
τὴν μὲν ἄρ' Οὔλυμπον δὲ πόδες φέρον· αὐτὰρ Ἀχαιοὶ | 148 | |
θεσπεσίῳ ἀλαλητῷ ὑφ' Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο | 149 | |
φεύγοντες νῆάς τε καὶ Ἑλλήσποντον ἵκοντο. | 150 | |
οὐδέ κε Πάτροκλόν περ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ | 151 | |
ἐκ βελέων ἐρύσαντο νέκυν θεράποντ' Ἀχιλῆος· | 152 | |
αὖτις γὰρ δὴ τόν γε κίχον λαός τε καὶ ἵπποι | 153 | |
Ἕκτωρ τε Πριάμοιο πάϊς φλογὶ εἴκελος ἀλκήν. | 154 | |
τρὶς μέν μιν μετόπισθε ποδῶν λάβε φαίδιμος Ἕκτωρ | 155 | |
ἑλκέμεναι μεμαώς, μέγα δὲ Τρώεσσιν ὁμόκλα· | 156 | |
τρὶς δὲ δύ' Αἴαντες θοῦριν ἐπιειμένοι ἀλκὴν | 157 | |
νεκροῦ ἀπεστυφέλιξαν· ὃ δ' ἔμπεδον ἀλκὶ πεποιθὼς | 158 | |
ἄλλοτ' ἐπαΐξασκε κατὰ μόθον, ἄλλοτε δ' αὖτε | 159 | |
στάσκε μέγα ἰάχων· ὀπίσω δ' οὐ χάζετο πάμπαν. | 160 | |
ὡς δ' ἀπὸ σώματος οὔ τι λέοντ' αἴθωνα δύνανται | 161 | |
ποιμένες ἄγραυλοι μέγα πεινάοντα δίεσθαι, | 162 | |
ὥς ῥα τὸν οὐκ ἐδύναντο δύω Αἴαντε κορυστὰ | 163 | |
Ἕκτορα Πριαμίδην ἀπὸ νεκροῦ δειδίξασθαι. | 164 | |
καί νύ κεν εἴρυσσέν τε καὶ ἄσπετον ἤρατο κῦδος, | 165 | |
εἰ μὴ Πηλεΐωνι ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις | 166 | |
ἄγγελος ἦλθε θέουσ' ἀπ' Ὀλύμπου θωρήσσεσθαι | 167 | |
κρύβδα Διὸς ἄλλων τε θεῶν· πρὸ γὰρ ἧκέ μιν Ἥρη. | 168 | |
ἀγχοῦ δ' ἱσταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· | 169 | |
ὄρσεο Πηλεΐδη, πάντων ἐκπαγλότατ' ἀνδρῶν· | 170 | |
Πατρόκλῳ ἐπάμυνον, οὗ εἵνεκα φύλοπις αἰνὴ | 171 | |
ἕστηκε πρὸ νεῶν· οἳ δ' ἀλλήλους ὀλέκουσιν | 172 | |
οἳ μὲν ἀμυνόμενοι νέκυος πέρι τεθνηῶτος, | 173 | |
οἳ δὲ ἐρύσσασθαι ποτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν | 174 | |
Τρῶες ἐπιθύουσι· μάλιστα δὲ φαίδιμος Ἕκτωρ | 175 | |
ἑλκέμεναι μέμονεν· κεφαλὴν δέ ἑ θυμὸς ἄνωγε | 176 | |
πῆξαι ἀνὰ σκολόπεσσι ταμόνθ' ἁπαλῆς ἀπὸ δειρῆς. | 177 | |
ἀλλ' ἄνα μηδ' ἔτι κεῖσο· σέβας δέ σε θυμὸν ἱκέσθω | 178 | |
Πάτροκλον Τρῳῇσι κυσὶν μέλπηθρα γενέσθαι· | 179 | |
σοὶ λώβη, αἴ κέν τι νέκυς ᾐσχυμμένος ἔλθῃ. | 180 | |
τὴν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς· | 181 | |
Ἶρι θεὰ τίς γάρ σε θεῶν ἐμοὶ ἄγγελον ἧκε; | 182 | |
τὸν δ' αὖτε προσέειπε ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις· | 183 | |
Ἥρη με προέηκε Διὸς κυδρὴ παράκοιτις· | 184 | |
οὐδ' οἶδε Κρονίδης ὑψίζυγος οὐδέ τις ἄλλος | 185 | |
ἀθανάτων, οἳ Ὄλυμπον ἀγάννιφον ἀμφινέμονται. | 186 | |
τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς· | 187 | |
πῶς τὰρ ἴω μετὰ μῶλον; ἔχουσι δὲ τεύχε' ἐκεῖνοι· | 188 | |
μήτηρ δ' οὔ με φίλη πρίν γ' εἴα θωρήσσεσθαι | 189 | |
πρίν γ' αὐτὴν ἐλθοῦσαν ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἴδωμαι· | 190 | |
στεῦτο γὰρ Ἡφαίστοιο πάρ' οἰσέμεν ἔντεα καλά. | 191 | |
ἄλλου δ' οὔ τευ οἶδα τεῦ ἂν κλυτὰ τεύχεα δύω, | 192 | |
εἰ μὴ Αἴαντός γε σάκος Τελαμωνιάδαο. | 193 | |
ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὅ γ' ἔλπομ' ἐνὶ πρώτοισιν ὁμιλεῖ | 194 | |
ἔγχεϊ δηϊόων περὶ Πατρόκλοιο θανόντος. | 195 | |
τὸν δ' αὖτε προσέειπε ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις· | 196 | |
εὖ νυ καὶ ἡμεῖς ἴδμεν ὅ τοι κλυτὰ τεύχε' ἔχονται· | 197 | |
ἀλλ' αὔτως ἐπὶ τάφρον ἰὼν Τρώεσσι φάνηθι, | 198 | |
αἴ κέ σ' ὑποδείσαντες ἀπόσχωνται πολέμοιο | 199 | |
Τρῶες, ἀναπνεύσωσι δ' ἀρήϊοι υἷες Ἀχαιῶν | 200 | |
τειρόμενοι· ὀλίγη δέ τ' ἀνάπνευσις πολέμοιο. | 201 | |
ἣ μὲν ἄρ' ὣς εἰποῦσ' ἀπέβη πόδας ὠκέα Ἶρις, | 202 | |
αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς ὦρτο Διῒ φίλος· ἀμφὶ δ' Ἀθήνη | 203 | |
ὤμοις ἰφθίμοισι βάλ' αἰγίδα θυσσανόεσσαν, | 204 | |
ἀμφὶ δέ οἱ κεφαλῇ νέφος ἔστεφε δῖα θεάων | 205 | |
χρύσεον, ἐκ δ' αὐτοῦ δαῖε φλόγα παμφανόωσαν. | 206 | |
ὡς δ' ὅτε καπνὸς ἰὼν ἐξ ἄστεος αἰθέρ' ἵκηται | 207 | |
τηλόθεν ἐκ νήσου, τὴν δήϊοι ἀμφιμάχωνται, | 208 | |
οἵ τε πανημέριοι στυγερῷ κρίνονται Ἄρηϊ | 209 | |
ἄστεος ἐκ σφετέρου· ἅμα δ' ἠελίῳ καταδύντι | 210 | |
πυρσοί τε φλεγέθουσιν ἐπήτριμοι, ὑψόσε δ' αὐγὴ | 211 | |
γίγνεται ἀΐσσουσα περικτιόνεσσιν ἰδέσθαι, | 212 | |
αἴ κέν πως σὺν νηυσὶν ἄρεω ἀλκτῆρες ἵκωνται· | 213 | |
ὣς ἀπ' Ἀχιλλῆος κεφαλῆς σέλας αἰθέρ' ἵκανε· | 214 | |
στῆ δ' ἐπὶ τάφρον ἰὼν ἀπὸ τείχεος, οὐδ' ἐς Ἀχαιοὺς | 215 | |
μίσγετο· μητρὸς γὰρ πυκινὴν ὠπίζετ' ἐφετμήν. | 216 | |
ἔνθα στὰς ἤϋσ', ἀπάτερθε δὲ Παλλὰς Ἀθήνη | 217 | |
φθέγξατ'· ἀτὰρ Τρώεσσιν ἐν ἄσπετον ὦρσε κυδοιμόν. | 218 | |
ὡς δ' ὅτ' ἀριζήλη φωνή, ὅτε τ' ἴαχε σάλπιγξ | 219 | |
ἄστυ περιπλομένων δηΐων ὕπο θυμοραϊστέων, | 220 | |
ὣς τότ' ἀριζήλη φωνὴ γένετ' Αἰακίδαο. | 221 | |
οἳ δ' ὡς οὖν ἄϊον ὄπα χάλκεον Αἰακίδαο, | 222 | |
πᾶσιν ὀρίνθη θυμός· ἀτὰρ καλλίτριχες ἵπποι | 223 | |
ἂψ ὄχεα τρόπεον· ὄσσοντο γὰρ ἄλγεα θυμῷ. | 224 | |
ἡνίοχοι δ' ἔκπληγεν, ἐπεὶ ἴδον ἀκάματον πῦρ | 225 | |
δεινὸν ὑπὲρ κεφαλῆς μεγαθύμου Πηλεΐωνος | 226 | |
δαιόμενον· τὸ δὲ δαῖε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη. | 227 | |
τρὶς μὲν ὑπὲρ τάφρου μεγάλ' ἴαχε δῖος Ἀχιλλεύς, | 228 | |
τρὶς δὲ κυκήθησαν Τρῶες κλειτοί τ' ἐπίκουροι. | 229 | |
ἔνθα δὲ καὶ τότ' ὄλοντο δυώδεκα φῶτες ἄριστοι | 230 | |
ἀμφὶ σφοῖς ὀχέεσσι καὶ ἔγχεσιν. αὐτὰρ Ἀχαιοὶ | 231 | |
ἀσπασίως Πάτροκλον ὑπ' ἐκ βελέων ἐρύσαντες | 232 | |
κάτθεσαν ἐν λεχέεσσι· φίλοι δ' ἀμφέσταν ἑταῖροι | 233 | |
μυρόμενοι· μετὰ δέ σφι ποδώκης εἵπετ' Ἀχιλλεὺς | 234 | |
δάκρυα θερμὰ χέων, ἐπεὶ εἴσιδε πιστὸν ἑταῖρον | 235 | |
κείμενον ἐν φέρτρῳ δεδαϊγμένον ὀξέϊ χαλκῷ, | 236 | |
τόν ῥ' ἤτοι μὲν ἔπεμπε σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν | 237 | |
ἐς πόλεμον, οὐδ' αὖτις ἐδέξατο νοστήσαντα. | 238 | |
Ἠέλιον δ' ἀκάμαντα βοῶπις πότνια Ἥρη | 239 | |
πέμψεν ἐπ' Ὠκεανοῖο ῥοὰς ἀέκοντα νέεσθαι· | 240 | |
ἠέλιος μὲν ἔδυ, παύσαντο δὲ δῖοι Ἀχαιοὶ | 241 | |
φυλόπιδος κρατερῆς καὶ ὁμοιΐου πολέμοιο. | 242 | |
Τρῶες δ' αὖθ' ἑτέρωθεν ἀπὸ κρατερῆς ὑσμίνης | 243 | |
χωρήσαντες ἔλυσαν ὑφ' ἅρμασιν ὠκέας ἵππους, | 244 | |
ἐς δ' ἀγορὴν ἀγέροντο πάρος δόρποιο μέδεσθαι. | 245 | |
ὀρθῶν δ' ἑσταότων ἀγορὴ γένετ', οὐδέ τις ἔτλη | 246 | |
ἕζεσθαι· πάντας γὰρ ἔχε τρόμος, οὕνεκ' Ἀχιλλεὺς | 247 | |
ἐξεφάνη, δηρὸν δὲ μάχης ἐπέπαυτ' ἀλεγεινῆς. | 248 | |
τοῖσι δὲ Πουλυδάμας πεπνυμένος ἦρχ' ἀγορεύειν | 249 | |
Πανθοΐδης· ὃ γὰρ οἶος ὅρα πρόσσω καὶ ὀπίσσω· | 250 | |
Ἕκτορι δ' ἦεν ἑταῖρος, ἰῇ δ' ἐν νυκτὶ γένοντο, | 251 | |
ἀλλ' ὃ μὲν ἂρ μύθοισιν, ὃ δ' ἔγχεϊ πολλὸν ἐνίκα· | 252 | |
ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν· | 253 | |
ἀμφὶ μάλα φράζεσθε φίλοι· κέλομαι γὰρ ἔγωγε | 254 | |
ἄστυδε νῦν ἰέναι, μὴ μίμνειν ἠῶ δῖαν | 255 | |
ἐν πεδίῳ παρὰ νηυσίν· ἑκὰς δ' ἀπὸ τείχεός εἰμεν. | 256 | |
ὄφρα μὲν οὗτος ἀνὴρ Ἀγαμέμνονι μήνιε δίῳ | 257 | |
τόφρα δὲ ῥηΐτεροι πολεμίζειν ἦσαν Ἀχαιοί· | 258 | |
χαίρεσκον γὰρ ἔγωγε θοῇς ἐπὶ νηυσὶν ἰαύων | 259 | |
ἐλπόμενος νῆας αἱρησέμεν ἀμφιελίσσας. | 260 | |
νῦν δ' αἰνῶς δείδοικα ποδώκεα Πηλεΐωνα· | 261 | |
οἷος κείνου θυμὸς ὑπέρβιος, οὐκ ἐθελήσει | 262 | |
μίμνειν ἐν πεδίῳ, ὅθι περ Τρῶες καὶ Ἀχαιοὶ | 263 | |
ἐν μέσῳ ἀμφότεροι μένος Ἄρηος δατέονται, | 264 | |
ἀλλὰ περὶ πτόλιός τε μαχήσεται ἠδὲ γυναικῶν. | 265 | |
ἀλλ' ἴομεν προτὶ ἄστυ, πίθεσθέ μοι· ὧδε γὰρ ἔσται· | 266 | |
νῦν μὲν νὺξ ἀπέπαυσε ποδώκεα Πηλεΐωνα | 267 | |
ἀμβροσίη· εἰ δ' ἄμμε κιχήσεται ἐνθάδ' ἐόντας | 268 | |
αὔριον ὁρμηθεὶς σὺν τεύχεσιν, εὖ νύ τις αὐτὸν | 269 | |
γνώσεται· ἀσπασίως γὰρ ἀφίξεται Ἴλιον ἱρὴν | 270 | |
ὅς κε φύγῃ, πολλοὺς δὲ κύνες καὶ γῦπες ἔδονται | 271 | |
Τρώων· αἲ γὰρ δή μοι ἀπ' οὔατος ὧδε γένοιτο. | 272 | |
εἰ δ' ἂν ἐμοῖς ἐπέεσσι πιθώμεθα κηδόμενοί περ, | 273 | |
νύκτα μὲν εἰν ἀγορῇ σθένος ἕξομεν, ἄστυ δὲ πύργοι | 274 | |
ὑψηλαί τε πύλαι σανίδες τ' ἐπὶ τῇς ἀραρυῖαι | 275 | |
μακραὶ ἐΰξεστοι ἐζευγμέναι εἰρύσσονται· | 276 | |
πρῶϊ δ' ὑπηοῖοι σὺν τεύχεσι θωρηχθέντες | 277 | |
στησόμεθ' ἂμ πύργους· τῷ δ' ἄλγιον, αἴ κ' ἐθέλῃσιν | 278 | |
ἐλθὼν ἐκ νηῶν περὶ τείχεος ἄμμι μάχεσθαι. | 279 | |
ἂψ πάλιν εἶσ' ἐπὶ νῆας, ἐπεί κ' ἐριαύχενας ἵππους | 280 | |
παντοίου δρόμου ἄσῃ ὑπὸ πτόλιν ἠλασκάζων· | 281 | |
εἴσω δ' οὔ μιν θυμὸς ἐφορμηθῆναι ἐάσει, | 282 | |
οὐδέ ποτ' ἐκπέρσει· πρίν μιν κύνες ἀργοὶ ἔδονται. | 283 | |
τὸν δ' ἄρ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ· | 284 | |
Πουλυδάμα σὺ μὲν οὐκέτ' ἐμοὶ φίλα ταῦτ' ἀγορεύεις, | 285 | |
ὃς κέλεαι κατὰ ἄστυ ἀλήμεναι αὖτις ἰόντας. | 286 | |
ἦ οὔ πω κεκόρησθε ἐελμένοι ἔνδοθι πύργων; | 287 | |
πρὶν μὲν γὰρ Πριάμοιο πόλιν μέροπες ἄνθρωποι | 288 | |
πάντες μυθέσκοντο πολύχρυσον πολύχαλκον· | 289 | |
νῦν δὲ δὴ ἐξαπόλωλε δόμων κειμήλια καλά, | 290 | |
πολλὰ δὲ δὴ Φρυγίην καὶ Μῃονίην ἐρατεινὴν | 291 | |
κτήματα περνάμεν' ἵκει, ἐπεὶ μέγας ὠδύσατο Ζεύς. | 292 | |
νῦν δ' ὅτε πέρ μοι ἔδωκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω | 293 | |
κῦδος ἀρέσθ' ἐπὶ νηυσί, θαλάσσῃ τ' ἔλσαι Ἀχαιούς, | 294 | |
νήπιε μηκέτι ταῦτα νοήματα φαῖν' ἐνὶ δήμῳ· | 295 | |
οὐ γάρ τις Τρώων ἐπιπείσεται· οὐ γὰρ ἐάσω. | 296 | |
ἀλλ' ἄγεθ' ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω, πειθώμεθα πάντες. | 297 | |
νῦν μὲν δόρπον ἕλεσθε κατὰ στρατὸν ἐν τελέεσσι, | 298 | |
καὶ φυλακῆς μνήσασθε, καὶ ἐγρήγορθε ἕκαστος· | 299 | |
Τρώων δ' ὃς κτεάτεσσιν ὑπερφιάλως ἀνιάζει, | 300 | |
συλλέξας λαοῖσι δότω καταδημοβορῆσαι· | 301 | |
τῶν τινὰ βέλτερόν ἐστιν ἐπαυρέμεν ἤ περ Ἀχαιούς. | 302 | |
πρῶϊ δ' ὑπηοῖοι σὺν τεύχεσι θωρηχθέντες | 303 | |
νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσιν ἐγείρομεν ὀξὺν Ἄρηα. | 304 | |
εἰ δ' ἐτεὸν παρὰ ναῦφιν ἀνέστη δῖος Ἀχιλλεύς, | 305 | |
ἄλγιον αἴ κ' ἐθέλῃσι τῷ ἔσσεται· οὔ μιν ἔγωγε | 306 | |
φεύξομαι ἐκ πολέμοιο δυσηχέος, ἀλλὰ μάλ' ἄντην | 307 | |
στήσομαι, ἤ κε φέρῃσι μέγα κράτος, ἦ κε φεροίμην. | 308 | |
ξυνὸς Ἐνυάλιος, καί τε κτανέοντα κατέκτα. | 309 | |
ὣς Ἕκτωρ ἀγόρευ', ἐπὶ δὲ Τρῶες κελάδησαν | 310 | |
νήπιοι· ἐκ γάρ σφεων φρένας εἵλετο Παλλὰς Ἀθήνη. | 311 | |
Ἕκτορι μὲν γὰρ ἐπῄνησαν κακὰ μητιόωντι, | 312 | |
Πουλυδάμαντι δ' ἄρ' οὔ τις ὃς ἐσθλὴν φράζετο βουλήν. | 313 | |
δόρπον ἔπειθ' εἵλοντο κατὰ στρατόν· αὐτὰρ Ἀχαιοὶ | 314 | |
παννύχιοι Πάτροκλον ἀνεστενάχοντο γοῶντες. | 315 | |
τοῖσι δὲ Πηλεΐδης ἁδινοῦ ἐξῆρχε γόοιο | 316 | |
χεῖρας ἐπ' ἀνδροφόνους θέμενος στήθεσσιν ἑταίρου | 317 | |
πυκνὰ μάλα στενάχων ὥς τε λὶς ἠϋγένειος, | 318 | |
ᾧ ῥά θ' ὑπὸ σκύμνους ἐλαφηβόλος ἁρπάσῃ ἀνὴρ | 319 | |
ὕλης ἐκ πυκινῆς· ὃ δέ τ' ἄχνυται ὕστερος ἐλθών, | 320 | |
πολλὰ δέ τ' ἄγκε' ἐπῆλθε μετ' ἀνέρος ἴχνι' ἐρευνῶν | 321 | |
εἴ ποθεν ἐξεύροι· μάλα γὰρ δριμὺς χόλος αἱρεῖ· | 322 | |
ὣς ὃ βαρὺ στενάχων μετεφώνεε Μυρμιδόνεσσιν· | 323 | |
ὢ πόποι ἦ ῥ' ἅλιον ἔπος ἔκβαλον ἤματι κείνῳ | 324 | |
θαρσύνων ἥρωα Μενοίτιον ἐν μεγάροισι· | 325 | |
φῆν δέ οἱ εἰς Ὀπόεντα περικλυτὸν υἱὸν ἀπάξειν | 326 | |
Ἴλιον ἐκπέρσαντα, λαχόντα τε ληΐδος αἶσαν. | 327 | |
ἀλλ' οὐ Ζεὺς ἄνδρεσσι νοήματα πάντα τελευτᾷ· | 328 | |
ἄμφω γὰρ πέπρωται ὁμοίην γαῖαν ἐρεῦσαι | 329 | |
αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ, ἐπεὶ οὐδ' ἐμὲ νοστήσαντα | 330 | |
δέξεται ἐν μεγάροισι γέρων ἱππηλάτα Πηλεὺς | 331 | |
οὐδὲ Θέτις μήτηρ, ἀλλ' αὐτοῦ γαῖα καθέξει. | 332 | |
νῦν δ' ἐπεὶ οὖν Πάτροκλε σεῦ ὕστερος εἶμ' ὑπὸ γαῖαν, | 333 | |
οὔ σε πρὶν κτεριῶ πρίν γ' Ἕκτορος ἐνθάδ' ἐνεῖκαι | 334 | |
τεύχεα καὶ κεφαλὴν μεγαθύμου σοῖο φονῆος· | 335 | |
δώδεκα δὲ προπάροιθε πυρῆς ἀποδειροτομήσω | 336 | |
Τρώων ἀγλαὰ τέκνα σέθεν κταμένοιο χολωθείς. | 337 | |
τόφρα δέ μοι παρὰ νηυσὶ κορωνίσι κείσεαι αὔτως, | 338 | |
ἀμφὶ δὲ σὲ Τρῳαὶ καὶ Δαρδανίδες βαθύκολποι | 339 | |
κλαύσονται νύκτάς τε καὶ ἤματα δάκρυ χέουσαι, | 340 | |
τὰς αὐτοὶ καμόμεσθα βίηφί τε δουρί τε μακρῷ | 341 | |
πιείρας πέρθοντε πόλεις μερόπων ἀνθρώπων. | 342 | |
ὣς εἰπὼν ἑτάροισιν ἐκέκλετο δῖος Ἀχιλλεὺς | 343 | |
ἀμφὶ πυρὶ στῆσαι τρίποδα μέγαν, ὄφρα τάχιστα | 344 | |
Πάτροκλον λούσειαν ἄπο βρότον αἱματόεντα. | 345 | |
οἳ δὲ λοετροχόον τρίποδ' ἵστασαν ἐν πυρὶ κηλέῳ, | 346 | |
ἐν δ' ἄρ' ὕδωρ ἔχεαν, ὑπὸ δὲ ξύλα δαῖον ἑλόντες. | 347 | |
γάστρην μὲν τρίποδος πῦρ ἄμφεπε, θέρμετο δ' ὕδωρ· | 348 | |
αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ ζέσσεν ὕδωρ ἐνὶ ἤνοπι χαλκῷ, | 349 | |
καὶ τότε δὴ λοῦσάν τε καὶ ἤλειψαν λίπ' ἐλαίῳ, | 350 | |
ἐν δ' ὠτειλὰς πλῆσαν ἀλείφατος ἐννεώροιο· | 351 | |
ἐν λεχέεσσι δὲ θέντες ἑανῷ λιτὶ κάλυψαν | 352 | |
ἐς πόδας ἐκ κεφαλῆς, καθύπερθε δὲ φάρεϊ λευκῷ. | 353 | |
παννύχιοι μὲν ἔπειτα πόδας ταχὺν ἀμφ' Ἀχιλῆα | 354 | |
Μυρμιδόνες Πάτροκλον ἀνεστενάχοντο γοῶντες· | 355 | |
Ζεὺς δ' Ἥρην προσέειπε κασιγνήτην ἄλοχόν τε· | 356 | |
ἔπρηξας καὶ ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη | 357 | |
ἀνστήσασ' Ἀχιλῆα πόδας ταχύν· ἦ ῥά νυ σεῖο | 358 | |
ἐξ αὐτῆς ἐγένοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοί. | 359 | |
τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη· | 360 | |
αἰνότατε Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες. | 361 | |
καὶ μὲν δή πού τις μέλλει βροτὸς ἀνδρὶ τελέσσαι, | 362 | |
ὅς περ θνητός τ' ἐστὶ καὶ οὐ τόσα μήδεα οἶδε· | 363 | |
πῶς δὴ ἔγωγ', ἥ φημι θεάων ἔμμεν ἀρίστη, | 364 | |
ἀμφότερον γενεῇ τε καὶ οὕνεκα σὴ παράκοιτις | 365 | |
κέκλημαι, σὺ δὲ πᾶσι μετ' ἀθανάτοισιν ἀνάσσεις, | 366 | |
οὐκ ὄφελον Τρώεσσι κοτεσσαμένη κακὰ ῥάψαι; | 367 | |
ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον· | 368 | |
Ἡφαίστου δ' ἵκανε δόμον Θέτις ἀργυρόπεζα | 369 | |
ἄφθιτον ἀστερόεντα μεταπρεπέ' ἀθανάτοισι | 370 | |
χάλκεον, ὅν ῥ' αὐτὸς ποιήσατο κυλλοποδίων. | 371 | |
τὸν δ' εὗρ' ἱδρώοντα ἑλισσόμενον περὶ φύσας | 372 | |
σπεύδοντα· τρίποδας γὰρ ἐείκοσι πάντας ἔτευχεν | 373 | |
ἑστάμεναι περὶ τοῖχον ἐϋσταθέος μεγάροιο, | 374 | |
χρύσεα δέ σφ' ὑπὸ κύκλα ἑκάστῳ πυθμένι θῆκεν, | 375 | |
ὄφρά οἱ αὐτόματοι θεῖον δυσαίατ' ἀγῶνα | 376 | |
ἠδ' αὖτις πρὸς δῶμα νεοίατο θαῦμα ἰδέσθαι. | 377 | |
οἳ δ' ἤτοι τόσσον μὲν ἔχον τέλος, οὔατα δ' οὔ πω | 378 | |
δαιδάλεα προσέκειτο· τά ῥ' ἤρτυε, κόπτε δὲ δεσμούς. | 379 | |
ὄφρ' ὅ γε ταῦτ' ἐπονεῖτο ἰδυίῃσι πραπίδεσσι, | 380 | |
τόφρά οἱ ἐγγύθεν ἦλθε θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα. | 381 | |
τὴν δὲ ἴδε προμολοῦσα Χάρις λιπαροκρήδεμνος | 382 | |
καλή, τὴν ὤπυιε περικλυτὸς ἀμφιγυήεις· | 383 | |
ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε· | 384 | |
τίπτε Θέτι τανύπεπλε ἱκάνεις ἡμέτερον δῶ | 385 | |
αἰδοίη τε φίλη τε; πάρος γε μὲν οὔ τι θαμίζεις. | 386 | |
ἀλλ' ἕπεο προτέρω, ἵνα τοι πὰρ ξείνια θείω. | 387 | |
ὣς ἄρα φωνήσασα πρόσω ἄγε δῖα θεάων. | 388 | |
τὴν μὲν ἔπειτα καθεῖσεν ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου | 389 | |
καλοῦ δαιδαλέου· ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν· | 390 | |
κέκλετο δ' Ἥφαιστον κλυτοτέχνην εἶπέ τε μῦθον· | 391 | |
Ἥφαιστε πρόμολ' ὧδε· Θέτις νύ τι σεῖο χατίζει. | 392 | |
τὴν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα περικλυτὸς ἀμφιγυήεις· | 393 | |
ἦ ῥά νύ μοι δεινή τε καὶ αἰδοίη θεὸς ἔνδον, | 394 | |
ἥ μ' ἐσάωσ' ὅτε μ' ἄλγος ἀφίκετο τῆλε πεσόντα | 395 | |
μητρὸς ἐμῆς ἰότητι κυνώπιδος, ἥ μ' ἐθέλησε | 396 | |
κρύψαι χωλὸν ἐόντα· τότ' ἂν πάθον ἄλγεα θυμῷ, | 397 | |
εἰ μή μ' Εὐρυνόμη τε Θέτις θ' ὑπεδέξατο κόλπῳ | 398 | |
Εὐρυνόμη θυγάτηρ ἀψορρόου Ὠκεανοῖο. | 399 | |
τῇσι παρ' εἰνάετες χάλκευον δαίδαλα πολλά, | 400 | |
πόρπας τε γναμπτάς θ' ἕλικας κάλυκάς τε καὶ ὅρμους | 401 | |
ἐν σπῆϊ γλαφυρῷ· περὶ δὲ ῥόος Ὠκεανοῖο | 402 | |
ἀφρῷ μορμύρων ῥέεν ἄσπετος· οὐδέ τις ἄλλος | 403 | |
ᾔδεεν οὔτε θεῶν οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων, | 404 | |
ἀλλὰ Θέτις τε καὶ Εὐρυνόμη ἴσαν, αἵ μ' ἐσάωσαν. | 405 | |
ἣ νῦν ἡμέτερον δόμον ἵκει· τώ με μάλα χρεὼ | 406 | |
πάντα Θέτι καλλιπλοκάμῳ ζῳάγρια τίνειν. | 407 | |
ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν οἱ παράθες ξεινήϊα καλά, | 408 | |
ὄφρ' ἂν ἐγὼ φύσας ἀποθείομαι ὅπλά τε πάντα. | 409 | |
ἦ, καὶ ἀπ' ἀκμοθέτοιο πέλωρ αἴητον ἀνέστη | 410 | |
χωλεύων· ὑπὸ δὲ κνῆμαι ῥώοντο ἀραιαί. | 411 | |
φύσας μέν ῥ' ἀπάνευθε τίθει πυρός, ὅπλά τε πάντα | 412 | |
λάρνακ' ἐς ἀργυρέην συλλέξατο, τοῖς ἐπονεῖτο· | 413 | |
σπόγγῳ δ' ἀμφὶ πρόσωπα καὶ ἄμφω χεῖρ' ἀπομόργνυ | 414 | |
αὐχένα τε στιβαρὸν καὶ στήθεα λαχνήεντα, | 415 | |
δῦ δὲ χιτῶν', ἕλε δὲ σκῆπτρον παχύ, βῆ δὲ θύραζε | 416 | |
χωλεύων· ὑπὸ δ' ἀμφίπολοι ῥώοντο ἄνακτι | 417 | |
χρύσειαι ζωῇσι νεήνισιν εἰοικυῖαι. | 418 | |
τῇς ἐν μὲν νόος ἐστὶ μετὰ φρεσίν, ἐν δὲ καὶ αὐδὴ | 419 | |
καὶ σθένος, ἀθανάτων δὲ θεῶν ἄπο ἔργα ἴσασιν. | 420 | |
αἳ μὲν ὕπαιθα ἄνακτος ἐποίπνυον· αὐτὰρ ὃ ἔρρων | 421 | |
πλησίον, ἔνθα Θέτις περ, ἐπὶ θρόνου ἷζε φαεινοῦ, | 422 | |
ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε· | 423 | |
τίπτε Θέτι τανύπεπλε ἱκάνεις ἡμέτερον δῶ | 424 | |
αἰδοίη τε φίλη τε; πάρος γε μὲν οὔ τι θαμίζεις. | 425 | |
αὔδα ὅ τι φρονέεις· τελέσαι δέ με θυμὸς ἄνωγεν, | 426 | |
εἰ δύναμαι τελέσαι γε καὶ εἰ τετελεσμένον ἐστίν. | 427 | |
τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα Θέτις κατὰ δάκρυ χέουσα· | 428 | |
Ἥφαιστ', ἦ ἄρα δή τις, ὅσαι θεαί εἰσ' ἐν Ὀλύμπῳ, | 429 | |
τοσσάδ' ἐνὶ φρεσὶν ᾗσιν ἀνέσχετο κήδεα λυγρὰ | 430 | |
ὅσσ' ἐμοὶ ἐκ πασέων Κρονίδης Ζεὺς ἄλγε' ἔδωκεν; | 431 | |
ἐκ μέν μ' ἀλλάων ἁλιάων ἀνδρὶ δάμασσεν | 432 | |
Αἰακίδῃ Πηλῆϊ, καὶ ἔτλην ἀνέρος εὐνὴν | 433 | |
πολλὰ μάλ' οὐκ ἐθέλουσα. ὃ μὲν δὴ γήραϊ λυγρῷ | 434 | |
κεῖται ἐνὶ μεγάροις ἀρημένος, ἄλλα δέ μοι νῦν, | 435 | |
υἱὸν ἐπεί μοι δῶκε γενέσθαί τε τραφέμεν τε | 436 | |
ἔξοχον ἡρώων· ὃ δ' ἀνέδραμεν ἔρνεϊ ἶσος· | 437 | |
τὸν μὲν ἐγὼ θρέψασα φυτὸν ὣς γουνῷ ἀλωῆς | 438 | |
νηυσὶν ἐπιπροέηκα κορωνίσιν Ἴλιον εἴσω | 439 | |
Τρωσὶ μαχησόμενον· τὸν δ' οὐχ ὑποδέξομαι αὖτις | 440 | |
οἴκαδε νοστήσαντα δόμον Πηλήϊον εἴσω. | 441 | |
ὄφρα δέ μοι ζώει καὶ ὁρᾷ φάος ἠελίοιο | 442 | |
ἄχνυται, οὐδέ τί οἱ δύναμαι χραισμῆσαι ἰοῦσα. | 443 | |
κούρην ἣν ἄρα οἱ γέρας ἔξελον υἷες Ἀχαιῶν, | 444 | |
τὴν ἂψ ἐκ χειρῶν ἕλετο κρείων Ἀγαμέμνων. | 445 | |
ἤτοι ὃ τῆς ἀχέων φρένας ἔφθιεν· αὐτὰρ Ἀχαιοὺς | 446 | |
Τρῶες ἐπὶ πρύμνῃσιν ἐείλεον, οὐδὲ θύραζε | 447 | |
εἴων ἐξιέναι· τὸν δὲ λίσσοντο γέροντες | 448 | |
Ἀργείων, καὶ πολλὰ περικλυτὰ δῶρ' ὀνόμαζον. | 449 | |
ἔνθ' αὐτὸς μὲν ἔπειτ' ἠναίνετο λοιγὸν ἀμῦναι, | 450 | |
αὐτὰρ ὃ Πάτροκλον περὶ μὲν τὰ ἃ τεύχεα ἕσσε, | 451 | |
πέμπε δέ μιν πόλεμον δέ, πολὺν δ' ἅμα λαὸν ὄπασσε. | 452 | |
πᾶν δ' ἦμαρ μάρναντο περὶ Σκαιῇσι πύλῃσι· | 453 | |
καί νύ κεν αὐτῆμαρ πόλιν ἔπραθον, εἰ μὴ Ἀπόλλων | 454 | |
πολλὰ κακὰ ῥέξαντα Μενοιτίου ἄλκιμον υἱὸν | 455 | |
ἔκταν' ἐνὶ προμάχοισι καὶ Ἕκτορι κῦδος ἔδωκε. | 456 | |
τοὔνεκα νῦν τὰ σὰ γούναθ' ἱκάνομαι, αἴ κ' ἐθέλῃσθα | 457 | |
υἱεῖ ἐμῷ ὠκυμόρῳ δόμεν ἀσπίδα καὶ τρυφάλειαν | 458 | |
καὶ καλὰς κνημῖδας ἐπισφυρίοις ἀραρυίας | 459 | |
καὶ θώρηχ'· ὃ γὰρ ἦν οἱ ἀπώλεσε πιστὸς ἑταῖρος | 460 | |
Τρωσὶ δαμείς· ὃ δὲ κεῖται ἐπὶ χθονὶ θυμὸν ἀχεύων. | 461 | |
τὴν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα περικλυτὸς ἀμφιγυήεις· | 462 | |
θάρσει· μή τοι ταῦτα μετὰ φρεσὶ σῇσι μελόντων. | 463 | |
αἲ γάρ μιν θανάτοιο δυσηχέος ὧδε δυναίμην | 464 | |
νόσφιν ἀποκρύψαι, ὅτε μιν μόρος αἰνὸς ἱκάνοι, | 465 | |
ὥς οἱ τεύχεα καλὰ παρέσσεται, οἷά τις αὖτε | 466 | |
ἀνθρώπων πολέων θαυμάσσεται, ὅς κεν ἴδηται. | 467 | |
ὣς εἰπὼν τὴν μὲν λίπεν αὐτοῦ, βῆ δ' ἐπὶ φύσας· | 468 | |
τὰς δ' ἐς πῦρ ἔτρεψε κέλευσέ τε ἐργάζεσθαι. | 469 | |
φῦσαι δ' ἐν χοάνοισιν ἐείκοσι πᾶσαι ἐφύσων | 470 | |
παντοίην εὔπρηστον ἀϋτμὴν ἐξανιεῖσαι, | 471 | |
ἄλλοτε μὲν σπεύδοντι παρέμμεναι, ἄλλοτε δ' αὖτε, | 472 | |
ὅππως Ἥφαιστός τ' ἐθέλοι καὶ ἔργον ἄνοιτο. | 473 | |
χαλκὸν δ' ἐν πυρὶ βάλλεν ἀτειρέα κασσίτερόν τε | 474 | |
καὶ χρυσὸν τιμῆντα καὶ ἄργυρον· αὐτὰρ ἔπειτα | 475 | |
θῆκεν ἐν ἀκμοθέτῳ μέγαν ἄκμονα, γέντο δὲ χειρὶ | 476 | |
ῥαιστῆρα κρατερήν, ἑτέρηφι δὲ γέντο πυράγρην. | 477 | |
ποίει δὲ πρώτιστα σάκος μέγα τε στιβαρόν τε | 478 | |
πάντοσε δαιδάλλων, περὶ δ' ἄντυγα βάλλε φαεινὴν | 479 | |
τρίπλακα μαρμαρέην, ἐκ δ' ἀργύρεον τελαμῶνα. | 480 | |
πέντε δ' ἄρ' αὐτοῦ ἔσαν σάκεος πτύχες· αὐτὰρ ἐν αὐτῷ | 481 | |
ποίει δαίδαλα πολλὰ ἰδυίῃσι πραπίδεσσιν. | 482 | |
ἐν μὲν γαῖαν ἔτευξ', ἐν δ' οὐρανόν, ἐν δὲ θάλασσαν, | 483 | |
ἠέλιόν τ' ἀκάμαντα σελήνην τε πλήθουσαν, | 484 | |
ἐν δὲ τὰ τείρεα πάντα, τά τ' οὐρανὸς ἐστεφάνωται, | 485 | |
Πληϊάδας θ' Ὑάδας τε τό τε σθένος Ὠρίωνος | 486 | |
Ἄρκτόν θ', ἣν καὶ Ἄμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν, | 487 | |
ἥ τ' αὐτοῦ στρέφεται καί τ' Ὠρίωνα δοκεύει, | 488 | |
οἴη δ' ἄμμορός ἐστι λοετρῶν Ὠκεανοῖο. | 489 | |
ἐν δὲ δύω ποίησε πόλεις μερόπων ἀνθρώπων | 490 | |
καλάς. ἐν τῇ μέν ῥα γάμοι τ' ἔσαν εἰλαπίναι τε, | 491 | |
νύμφας δ' ἐκ θαλάμων δαΐδων ὕπο λαμπομενάων | 492 | |
ἠγίνεον ἀνὰ ἄστυ, πολὺς δ' ὑμέναιος ὀρώρει· | 493 | |
κοῦροι δ' ὀρχηστῆρες ἐδίνεον, ἐν δ' ἄρα τοῖσιν | 494 | |
αὐλοὶ φόρμιγγές τε βοὴν ἔχον· αἳ δὲ γυναῖκες | 495 | |
ἱστάμεναι θαύμαζον ἐπὶ προθύροισιν ἑκάστη. | 496 | |
λαοὶ δ' εἰν ἀγορῇ ἔσαν ἀθρόοι· ἔνθα δὲ νεῖκος | 497 | |
ὠρώρει, δύο δ' ἄνδρες ἐνείκεον εἵνεκα ποινῆς | 498 | |
ἀνδρὸς ἀποφθιμένου· ὃ μὲν εὔχετο πάντ' ἀποδοῦναι | 499 | |
δήμῳ πιφαύσκων, ὃ δ' ἀναίνετο μηδὲν ἑλέσθαι· | 500 | |
ἄμφω δ' ἱέσθην ἐπὶ ἴστορι πεῖραρ ἑλέσθαι. | 501 | |
λαοὶ δ' ἀμφοτέροισιν ἐπήπυον ἀμφὶς ἀρωγοί· | 502 | |
κήρυκες δ' ἄρα λαὸν ἐρήτυον· οἳ δὲ γέροντες | 503 | |
εἵατ' ἐπὶ ξεστοῖσι λίθοις ἱερῷ ἐνὶ κύκλῳ, | 504 | |
σκῆπτρα δὲ κηρύκων ἐν χέρσ' ἔχον ἠεροφώνων· | 505 | |
τοῖσιν ἔπειτ' ἤϊσσον, ἀμοιβηδὶς δὲ δίκαζον. | 506 | |
κεῖτο δ' ἄρ' ἐν μέσσοισι δύω χρυσοῖο τάλαντα, | 507 | |
τῷ δόμεν ὃς μετὰ τοῖσι δίκην ἰθύντατα εἴποι. | 508 | |
τὴν δ' ἑτέρην πόλιν ἀμφὶ δύω στρατοὶ ἥατο λαῶν | 509 | |
τεύχεσι λαμπόμενοι· δίχα δέ σφισιν ἥνδανε βουλή, | 510 | |
ἠὲ διαπραθέειν ἢ ἄνδιχα πάντα δάσασθαι | 511 | |
κτῆσιν ὅσην πτολίεθρον ἐπήρατον ἐντὸς ἔεργεν· | 512 | |
οἳ δ' οὔ πω πείθοντο, λόχῳ δ' ὑπεθωρήσσοντο. | 513 | |
τεῖχος μέν ῥ' ἄλοχοί τε φίλαι καὶ νήπια τέκνα | 514 | |
ῥύατ' ἐφεσταότες, μετὰ δ' ἀνέρες οὓς ἔχε γῆρας· | 515 | |
οἳ δ' ἴσαν· ἦρχε δ' ἄρά σφιν Ἄρης καὶ Παλλὰς Ἀθήνη | 516 | |
ἄμφω χρυσείω, χρύσεια δὲ εἵματα ἕσθην, | 517 | |
καλὼ καὶ μεγάλω σὺν τεύχεσιν, ὥς τε θεώ περ | 518 | |
ἀμφὶς ἀριζήλω· λαοὶ δ' ὑπολίζονες ἦσαν. | 519 | |
οἳ δ' ὅτε δή ῥ' ἵκανον ὅθι σφίσιν εἶκε λοχῆσαι | 520 | |
ἐν ποταμῷ, ὅθι τ' ἀρδμὸς ἔην πάντεσσι βοτοῖσιν, | 521 | |
ἔνθ' ἄρα τοί γ' ἵζοντ' εἰλυμένοι αἴθοπι χαλκῷ. | 522 | |
τοῖσι δ' ἔπειτ' ἀπάνευθε δύω σκοποὶ εἵατο λαῶν | 523 | |
δέγμενοι ὁππότε μῆλα ἰδοίατο καὶ ἕλικας βοῦς. | 524 | |
οἳ δὲ τάχα προγένοντο, δύω δ' ἅμ' ἕποντο νομῆες | 525 | |
τερπόμενοι σύριγξι· δόλον δ' οὔ τι προνόησαν. | 526 | |
οἳ μὲν τὰ προϊδόντες ἐπέδραμον, ὦκα δ' ἔπειτα | 527 | |
τάμνοντ' ἀμφὶ βοῶν ἀγέλας καὶ πώεα καλὰ | 528 | |
ἀργεννέων οἰῶν, κτεῖνον δ' ἐπὶ μηλοβοτῆρας. | 529 | |
οἳ δ' ὡς οὖν ἐπύθοντο πολὺν κέλαδον παρὰ βουσὶν | 530 | |
εἰράων προπάροιθε καθήμενοι, αὐτίκ' ἐφ' ἵππων | 531 | |
βάντες ἀερσιπόδων μετεκίαθον, αἶψα δ' ἵκοντο. | 532 | |
στησάμενοι δ' ἐμάχοντο μάχην ποταμοῖο παρ' ὄχθας, | 533 | |
βάλλον δ' ἀλλήλους χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν. | 534 | |
ἐν δ' Ἔρις ἐν δὲ Κυδοιμὸς ὁμίλεον, ἐν δ' ὀλοὴ Κήρ, | 535 | |
ἄλλον ζωὸν ἔχουσα νεούτατον, ἄλλον ἄουτον, | 536 | |
ἄλλον τεθνηῶτα κατὰ μόθον ἕλκε ποδοῖιν· | 537 | |
εἷμα δ' ἔχ' ἀμφ' ὤμοισι δαφοινεὸν αἵματι φωτῶν. | 538 | |
ὡμίλευν δ' ὥς τε ζωοὶ βροτοὶ ἠδ' ἐμάχοντο, | 539 | |
νεκρούς τ' ἀλλήλων ἔρυον κατατεθνηῶτας. | 540 | |
ἐν δ' ἐτίθει νειὸν μαλακὴν πίειραν ἄρουραν | 541 | |
εὐρεῖαν τρίπολον· πολλοὶ δ' ἀροτῆρες ἐν αὐτῇ | 542 | |
ζεύγεα δινεύοντες ἐλάστρεον ἔνθα καὶ ἔνθα. | 543 | |
οἳ δ' ὁπότε στρέψαντες ἱκοίατο τέλσον ἀρούρης, | 544 | |
τοῖσι δ' ἔπειτ' ἐν χερσὶ δέπας μελιηδέος οἴνου | 545 | |
δόσκεν ἀνὴρ ἐπιών· τοὶ δὲ στρέψασκον ἀν' ὄγμους, | 546 | |
ἱέμενοι νειοῖο βαθείης τέλσον ἱκέσθαι. | 547 | |
ἣ δὲ μελαίνετ' ὄπισθεν, ἀρηρομένῃ δὲ ἐῴκει, | 548 | |
χρυσείη περ ἐοῦσα· τὸ δὴ περὶ θαῦμα τέτυκτο. | 549 | |
ἐν δ' ἐτίθει τέμενος βασιλήϊον· ἔνθα δ' ἔριθοι | 550 | |
ἤμων ὀξείας δρεπάνας ἐν χερσὶν ἔχοντες. | 551 | |
δράγματα δ' ἄλλα μετ' ὄγμον ἐπήτριμα πῖπτον ἔραζε, | 552 | |
ἄλλα δ' ἀμαλλοδετῆρες ἐν ἐλλεδανοῖσι δέοντο. | 553 | |
τρεῖς δ' ἄρ' ἀμαλλοδετῆρες ἐφέστασαν· αὐτὰρ ὄπισθε | 554 | |
παῖδες δραγμεύοντες ἐν ἀγκαλίδεσσι φέροντες | 555 | |
ἀσπερχὲς πάρεχον· βασιλεὺς δ' ἐν τοῖσι σιωπῇ | 556 | |
σκῆπτρον ἔχων ἑστήκει ἐπ' ὄγμου γηθόσυνος κῆρ. | 557 | |
κήρυκες δ' ἀπάνευθεν ὑπὸ δρυῒ δαῖτα πένοντο, | 558 | |
βοῦν δ' ἱερεύσαντες μέγαν ἄμφεπον· αἳ δὲ γυναῖκες | 559 | |
δεῖπνον ἐρίθοισιν λεύκ' ἄλφιτα πολλὰ πάλυνον. | 560 | |
ἐν δ' ἐτίθει σταφυλῇσι μέγα βρίθουσαν ἀλωὴν | 561 | |
καλὴν χρυσείην· μέλανες δ' ἀνὰ βότρυες ἦσαν, | 562 | |
ἑστήκει δὲ κάμαξι διαμπερὲς ἀργυρέῃσιν. | 563 | |
ἀμφὶ δὲ κυανέην κάπετον, περὶ δ' ἕρκος ἔλασσε | 564 | |
κασσιτέρου· μία δ' οἴη ἀταρπιτὸς ἦεν ἐπ' αὐτήν, | 565 | |
τῇ νίσοντο φορῆες ὅτε τρυγόῳεν ἀλωήν. | 566 | |
παρθενικαὶ δὲ καὶ ἠΐθεοι ἀταλὰ φρονέοντες | 567 | |
πλεκτοῖς ἐν ταλάροισι φέρον μελιηδέα καρπόν. | 568 | |
τοῖσιν δ' ἐν μέσσοισι πάϊς φόρμιγγι λιγείῃ | 569 | |
ἱμερόεν κιθάριζε, λίνον δ' ὑπὸ καλὸν ἄειδε | 570 | |
λεπταλέῃ φωνῇ· τοὶ δὲ ῥήσσοντες ἁμαρτῇ | 571 | |
μολπῇ τ' ἰυγμῷ τε ποσὶ σκαίροντες ἕποντο. | 572 | |
ἐν δ' ἀγέλην ποίησε βοῶν ὀρθοκραιράων· | 573 | |
αἳ δὲ βόες χρυσοῖο τετεύχατο κασσιτέρου τε, | 574 | |
μυκηθμῷ δ' ἀπὸ κόπρου ἐπεσσεύοντο νομὸν δὲ | 575 | |
πὰρ ποταμὸν κελάδοντα, παρὰ ῥοδανὸν δονακῆα. | 576 | |
χρύσειοι δὲ νομῆες ἅμ' ἐστιχόωντο βόεσσι | 577 | |
τέσσαρες, ἐννέα δέ σφι κύνες πόδας ἀργοὶ ἕποντο. | 578 | |
σμερδαλέω δὲ λέοντε δύ' ἐν πρώτῃσι βόεσσι | 579 | |
ταῦρον ἐρύγμηλον ἐχέτην· ὃ δὲ μακρὰ μεμυκὼς | 580 | |
ἕλκετο· τὸν δὲ κύνες μετεκίαθον ἠδ' αἰζηοί. | 581 | |
τὼ μὲν ἀναρρήξαντε βοὸς μεγάλοιο βοείην | 582 | |
ἔγκατα καὶ μέλαν αἷμα λαφύσσετον· οἳ δὲ νομῆες | 583 | |
αὔτως ἐνδίεσαν ταχέας κύνας ὀτρύνοντες. | 584 | |
οἳ δ' ἤτοι δακέειν μὲν ἀπετρωπῶντο λεόντων, | 585 | |
ἱστάμενοι δὲ μάλ' ἐγγὺς ὑλάκτεον ἔκ τ' ἀλέοντο. | 586 | |
ἐν δὲ νομὸν ποίησε περικλυτὸς ἀμφιγυήεις | 587 | |
ἐν καλῇ βήσσῃ μέγαν οἰῶν ἀργεννάων, | 588 | |
σταθμούς τε κλισίας τε κατηρεφέας ἰδὲ σηκούς. | 589 | |
ἐν δὲ χορὸν ποίκιλλε περικλυτὸς ἀμφιγυήεις, | 590 | |
τῷ ἴκελον οἷόν ποτ' ἐνὶ Κνωσῷ εὐρείῃ | 591 | |
Δαίδαλος ἤσκησεν καλλιπλοκάμῳ Ἀριάδνῃ. | 592 | |
ἔνθα μὲν ἠΐθεοι καὶ παρθένοι ἀλφεσίβοιαι | 593 | |
ὀρχεῦντ' ἀλλήλων ἐπὶ καρπῷ χεῖρας ἔχοντες. | 594 | |
τῶν δ' αἳ μὲν λεπτὰς ὀθόνας ἔχον, οἳ δὲ χιτῶνας | 595 | |
εἵατ' ἐϋννήτους, ἦκα στίλβοντας ἐλαίῳ· | 596 | |
καί ῥ' αἳ μὲν καλὰς στεφάνας ἔχον, οἳ δὲ μαχαίρας | 597 | |
εἶχον χρυσείας ἐξ ἀργυρέων τελαμώνων. | 598 | |
οἳ δ' ὁτὲ μὲν θρέξασκον ἐπισταμένοισι πόδεσσι | 599 | |
ῥεῖα μάλ', ὡς ὅτε τις τροχὸν ἄρμενον ἐν παλάμῃσιν | 600 | |
ἑζόμενος κεραμεὺς πειρήσεται, αἴ κε θέῃσιν· | 601 | |
ἄλλοτε δ' αὖ θρέξασκον ἐπὶ στίχας ἀλλήλοισι. | 602 | |
πολλὸς δ' ἱμερόεντα χορὸν περιίσταθ' ὅμιλος | 603 | |
τερπόμενοι· [τερπόμενοι· μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεοῖς ἀοιδὸς] | 604 | |
δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ' αὐτοὺς [φορμίζων· δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ᾽ αὐτοὺς] | 605 | |
μολπῆς ἐξάρχοντες ἐδίνευον κατὰ μέσσους. | 606 | |
ἐν δ' ἐτίθει ποταμοῖο μέγα σθένος Ὠκεανοῖο | 607 | |
ἄντυγα πὰρ πυμάτην σάκεος πύκα ποιητοῖο. | 608 | |
αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τεῦξε σάκος μέγα τε στιβαρόν τε, | 609 | |
τεῦξ' ἄρα οἱ θώρηκα φαεινότερον πυρὸς αὐγῆς, | 610 | |
τεῦξε δέ οἱ κόρυθα βριαρὴν κροτάφοις ἀραρυῖαν | 611 | |
καλὴν δαιδαλέην, ἐπὶ δὲ χρύσεον λόφον ἧκε, | 612 | |
τεῦξε δέ οἱ κνημῖδας ἑανοῦ κασσιτέροιο. | 613 | |
αὐτὰρ ἐπεὶ πάνθ' ὅπλα κάμε κλυτὸς ἀμφιγυήεις, | 614 | |
μητρὸς Ἀχιλλῆος θῆκε προπάροιθεν ἀείρας. | 615 | |
ἣ δ' ἴρηξ ὣς ἆλτο κατ' Οὐλύμπου νιφόεντος | 616 | |
τεύχεα μαρμαίροντα παρ' Ἡφαίστοιο φέρουσα. | 617 | |