ὣς οἳ μὲν παρὰ νηυσὶ κορωνίσι θωρήσσοντο | 001 | |
ἀμφὶ σὲ Πηλέος υἱὲ μάχης ἀκόρητον Ἀχαιοί, | 002 | |
Τρῶες δ' αὖθ' ἑτέρωθεν ἐπὶ θρωσμῷ πεδίοιο· | 003 | |
Ζεὺς δὲ Θέμιστα κέλευσε θεοὺς ἀγορὴν δὲ καλέσσαι | 004 | |
κρατὸς ἀπ' Οὐλύμποιο πολυπτύχου· ἣ δ' ἄρα πάντῃ | 005 | |
φοιτήσασα κέλευσε Διὸς πρὸς δῶμα νέεσθαι. | 006 | |
οὔτέ τις οὖν ποταμῶν ἀπέην νόσφ' Ὠκεανοῖο, | 007 | |
οὔτ' ἄρα νυμφάων αἵ τ' ἄλσεα καλὰ νέμονται | 008 | |
καὶ πηγὰς ποταμῶν καὶ πίσεα ποιήεντα. | 009 | |
ἐλθόντες δ' ἐς δῶμα Διὸς νεφεληγερέταο | 010 | |
ξεστῇς αἰθούσῃσιν ἐνίζανον, ἃς Διὶ πατρὶ | 011 | |
Ἥφαιστος ποίησεν ἰδυίῃσι πραπίδεσσιν. | 012 | |
ὣς οἳ μὲν Διὸς ἔνδον ἀγηγέρατ'· οὐδ' ἐνοσίχθων | 013 | |
νηκούστησε θεᾶς, ἀλλ' ἐξ ἁλὸς ἦλθε μετ' αὐτούς, | 014 | |
ἷζε δ' ἄρ' ἐν μέσσοισι, Διὸς δ' ἐξείρετο βουλήν· | 015 | |
τίπτ' αὖτ' ἀργικέραυνε θεοὺς ἀγορὴν δὲ κάλεσσας; | 016 | |
ἦ τι περὶ Τρώων καὶ Ἀχαιῶν μερμηρίζεις; | 017 | |
τῶν γὰρ νῦν ἄγχιστα μάχη πόλεμός τε δέδηε. | 018 | |
τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς· | 019 | |
ἔγνως ἐννοσίγαιε ἐμὴν ἐν στήθεσι βουλὴν | 020 | |
ὧν ἕνεκα ξυνάγειρα· μέλουσί μοι ὀλλύμενοί περ. | 021 | |
ἀλλ' ἤτοι μὲν ἐγὼ μενέω πτυχὶ Οὐλύμποιο | 022 | |
ἥμενος, ἔνθ' ὁρόων φρένα τέρψομαι· οἳ δὲ δὴ ἄλλοι | 023 | |
ἔρχεσθ' ὄφρ' ἂν ἵκησθε μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς, | 024 | |
ἀμφοτέροισι δ' ἀρήγεθ' ὅπῃ νόος ἐστὶν ἑκάστου. | 025 | |
εἰ γὰρ Ἀχιλλεὺς οἶος ἐπὶ Τρώεσσι μαχεῖται | 026 | |
οὐδὲ μίνυνθ' ἕξουσι ποδώκεα Πηλεΐωνα. | 027 | |
καὶ δέ τί μιν καὶ πρόσθεν ὑποτρομέεσκον ὁρῶντες· | 028 | |
νῦν δ' ὅτε δὴ καὶ θυμὸν ἑταίρου χώεται αἰνῶς | 029 | |
δείδω μὴ καὶ τεῖχος ὑπέρμορον ἐξαλαπάξῃ. | 030 | |
ὣς ἔφατο Κρονίδης, πόλεμον δ' ἀλίαστον ἔγειρε. | 031 | |
βὰν δ' ἴμεναι πόλεμον δὲ θεοὶ δίχα θυμὸν ἔχοντες· | 032 | |
Ἥρη μὲν μετ' ἀγῶνα νεῶν καὶ Παλλὰς Ἀθήνη | 033 | |
ἠδὲ Ποσειδάων γαιήοχος ἠδ' ἐριούνης | 034 | |
Ἑρμείας, ὃς ἐπὶ φρεσὶ πευκαλίμῃσι κέκασται· | 035 | |
Ἥφαιστος δ' ἅμα τοῖσι κίε σθένεϊ βλεμεαίνων | 036 | |
χωλεύων, ὑπὸ δὲ κνῆμαι ῥώοντο ἀραιαί. | 037 | |
ἐς δὲ Τρῶας Ἄρης κορυθαίολος, αὐτὰρ ἅμ' αὐτῷ | 038 | |
Φοῖβος ἀκερσεκόμης ἠδ' Ἄρτεμις ἰοχέαιρα | 039 | |
Λητώ τε Ξάνθός τε φιλομειδής τ' Ἀφροδίτη. | 040 | |
εἷος μέν ῥ' ἀπάνευθε θεοὶ θνητῶν ἔσαν ἀνδρῶν, | 041 | |
τεῖος Ἀχαιοὶ μὲν μέγα κύδανον, οὕνεκ' Ἀχιλλεὺς | 042 | |
ἐξεφάνη, δηρὸν δὲ μάχης ἐπέπαυτ' ἀλεγεινῆς· | 043 | |
Τρῶας δὲ τρόμος αἰνὸς ὑπήλυθε γυῖα ἕκαστον | 044 | |
δειδιότας, ὅθ' ὁρῶντο ποδώκεα Πηλεΐωνα | 045 | |
τεύχεσι λαμπόμενον βροτολοιγῷ ἶσον Ἄρηϊ. | 046 | |
αὐτὰρ ἐπεὶ μεθ' ὅμιλον Ὀλύμπιοι ἤλυθον ἀνδρῶν, | 047 | |
ὦρτο δ' Ἔρις κρατερὴ λαοσσόος, αὖε δ' Ἀθήνη | 048 | |
στᾶσ' ὁτὲ μὲν παρὰ τάφρον ὀρυκτὴν τείχεος ἐκτός, | 049 | |
ἄλλοτ' ἐπ' ἀκτάων ἐριδούπων μακρὸν ἀΰτει. | 050 | |
αὖε δ' Ἄρης ἑτέρωθεν ἐρεμνῇ λαίλαπι ἶσος | 051 | |
ὀξὺ κατ' ἀκροτάτης πόλιος Τρώεσσι κελεύων, | 052 | |
ἄλλοτε πὰρ Σιμόεντι θέων ἐπὶ Καλλικολώνῃ. | 053 | |
ὣς τοὺς ἀμφοτέρους μάκαρες θεοὶ ὀτρύνοντες | 054 | |
σύμβαλον, ἐν δ' αὐτοῖς ἔριδα ῥήγνυντο βαρεῖαν· | 055 | |
δεινὸν δὲ βρόντησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε | 056 | |
ὑψόθεν· αὐτὰρ νέρθε Ποσειδάων ἐτίναξε | 057 | |
γαῖαν ἀπειρεσίην ὀρέων τ' αἰπεινὰ κάρηνα. | 058 | |
πάντες δ' ἐσσείοντο πόδες πολυπίδακος Ἴδης | 059 | |
καὶ κορυφαί, Τρώων τε πόλις καὶ νῆες Ἀχαιῶν. | 060 | |
ἔδεισεν δ' ὑπένερθεν ἄναξ ἐνέρων Ἀϊδωνεύς, | 061 | |
δείσας δ' ἐκ θρόνου ἆλτο καὶ ἴαχε, μή οἱ ὕπερθε | 062 | |
γαῖαν ἀναρρήξειε Ποσειδάων ἐνοσίχθων, | 063 | |
οἰκία δὲ θνητοῖσι καὶ ἀθανάτοισι φανείη | 064 | |
σμερδαλέ' εὐρώεντα, τά τε στυγέουσι θεοί περ· | 065 | |
τόσσος ἄρα κτύπος ὦρτο θεῶν ἔριδι ξυνιόντων. | 066 | |
ἤτοι μὲν γὰρ ἔναντα Ποσειδάωνος ἄνακτος | 067 | |
ἵστατ' Ἀπόλλων Φοῖβος ἔχων ἰὰ πτερόεντα, | 068 | |
ἄντα δ' Ἐνυαλίοιο θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη· | 069 | |
Ἥρῃ δ' ἀντέστη χρυσηλάκατος κελαδεινὴ | 070 | |
Ἄρτεμις ἰοχέαιρα κασιγνήτη ἑκάτοιο· | 071 | |
Λητοῖ δ' ἀντέστη σῶκος ἐριούνιος Ἑρμῆς, | 072 | |
ἄντα δ' ἄρ' Ἡφαίστοιο μέγας ποταμὸς βαθυδίνης, | 073 | |
ὃν Ξάνθον καλέουσι θεοί, ἄνδρες δὲ Σκάμανδρον. | 074 | |
ὣς οἳ μὲν θεοὶ ἄντα θεῶν ἴσαν· αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς | 075 | |
Ἕκτορος ἄντα μάλιστα λιλαίετο δῦναι ὅμιλον | 076 | |
Πριαμίδεω· τοῦ γάρ ῥα μάλιστά ἑ θυμὸς ἀνώγει | 077 | |
αἵματος ἆσαι Ἄρηα ταλαύρινον πολεμιστήν. | 078 | |
Αἰνείαν δ' ἰθὺς λαοσσόος ὦρσεν Ἀπόλλων | 079 | |
ἀντία Πηλεΐωνος, ἐνῆκε δέ οἱ μένος ἠΰ· | 080 | |
υἱέϊ δὲ Πριάμοιο Λυκάονι εἴσατο φωνήν· | 081 | |
τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων· | 082 | |
Αἰνεία Τρώων βουληφόρε ποῦ τοι ἀπειλαὶ | 083 | |
ἃς Τρώων βασιλεῦσιν ὑπίσχεο οἰνοποτάζων | 084 | |
Πηλεΐδεω Ἀχιλῆος ἐναντίβιον πολεμίξειν; | 085 | |
τὸν δ' αὖτ' Αἰνείας ἀπαμειβόμενος προσέειπε· | 086 | |
Πριαμίδη τί με ταῦτα καὶ οὐκ ἐθέλοντα κελεύεις | 087 | |
ἀντία Πηλεΐωνος ὑπερθύμοιο μάχεσθαι; | 088 | |
οὐ μὲν γὰρ νῦν πρῶτα ποδώκεος ἄντ' Ἀχιλῆος | 089 | |
στήσομαι, ἀλλ' ἤδη με καὶ ἄλλοτε δουρὶ φόβησεν | 090 | |
ἐξ Ἴδης, ὅτε βουσὶν ἐπήλυθεν ἡμετέρῃσι, | 091 | |
πέρσε δὲ Λυρνησσὸν καὶ Πήδασον· αὐτὰρ ἐμὲ Ζεὺς | 092 | |
εἰρύσαθ', ὅς μοι ἐπῶρσε μένος λαιψηρά τε γοῦνα. | 093 | |
ἦ κ' ἐδάμην ὑπὸ χερσὶν Ἀχιλλῆος καὶ Ἀθήνης, | 094 | |
ἥ οἱ πρόσθεν ἰοῦσα τίθει φάος ἠδ' ἐκέλευεν | 095 | |
ἔγχεϊ χαλκείῳ Λέλεγας καὶ Τρῶας ἐναίρειν. | 096 | |
τὼ οὐκ ἔστ' Ἀχιλῆος ἐναντίον ἄνδρα μάχεσθαι· | 097 | |
αἰεὶ γὰρ πάρα εἷς γε θεῶν ὃς λοιγὸν ἀμύνει. | 098 | |
καὶ δ' ἄλλως τοῦ γ' ἰθὺ βέλος πέτετ', οὐδ' ἀπολήγει | 099 | |
πρὶν χροὸς ἀνδρομέοιο διελθέμεν. εἰ δὲ θεός περ | 100 | |
ἶσον τείνειεν πολέμου τέλος, οὔ κε μάλα ῥέα | 101 | |
νικήσει', οὐδ' εἰ παγχάλκεος εὔχεται εἶναι. | 102 | |
τὸν δ' αὖτε προσέειπεν ἄναξ Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων· | 103 | |
ἥρως ἀλλ' ἄγε καὶ σὺ θεοῖς αἰειγενέτῃσιν | 104 | |
εὔχεο· καὶ δὲ σέ φασι Διὸς κούρης Ἀφροδίτης | 105 | |
ἐκγεγάμεν, κεῖνος δὲ χερείονος ἐκ θεοῦ ἐστίν· | 106 | |
ἣ μὲν γὰρ Διός ἐσθ', ἣ δ' ἐξ ἁλίοιο γέροντος. | 107 | |
ἀλλ' ἰθὺς φέρε χαλκὸν ἀτειρέα, μηδέ σε πάμπαν | 108 | |
λευγαλέοις ἐπέεσσιν ἀποτρεπέτω καὶ ἀρειῇ. | 109 | |
ὣς εἰπὼν ἔμπνευσε μένος μέγα ποιμένι λαῶν, | 110 | |
βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ. | 111 | |
οὐδ' ἔλαθ' Ἀγχίσαο πάϊς λευκώλενον Ἥρην | 112 | |
ἀντία Πηλεΐωνος ἰὼν ἀνὰ οὐλαμὸν ἀνδρῶν· | 113 | |
ἣ δ' ἄμυδις στήσασα θεοὺς μετὰ μῦθον ἔειπε· | 114 | |
φράζεσθον δὴ σφῶϊ Ποσείδαον καὶ Ἀθήνη | 115 | |
ἐν φρεσὶν ὑμετέρῃσιν, ὅπως ἔσται τάδε ἔργα. | 116 | |
Αἰνείας ὅδ' ἔβη κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ | 117 | |
ἀντία Πηλεΐωνος, ἀνῆκε δὲ Φοῖβος Ἀπόλλων. | 118 | |
ἀλλ' ἄγεθ', ἡμεῖς πέρ μιν ἀποτρωπῶμεν ὀπίσσω | 119 | |
αὐτόθεν, ἤ τις ἔπειτα καὶ ἡμείων Ἀχιλῆϊ | 120 | |
παρσταίη, δοίη δὲ κράτος μέγα, μηδέ τι θυμῷ | 121 | |
δευέσθω, ἵνα εἰδῇ ὅ μιν φιλέουσιν ἄριστοι | 122 | |
ἀθανάτων, οἳ δ' αὖτ' ἀνεμώλιοι οἳ τὸ πάρος περ | 123 | |
Τρωσὶν ἀμύνουσιν πόλεμον καὶ δηϊοτῆτα. | 124 | |
πάντες δ' Οὐλύμποιο κατήλθομεν ἀντιόωντες | 125 | |
τῆσδε μάχης, ἵνα μή τι μετὰ Τρώεσσι πάθῃσι | 126 | |
σήμερον· ὕστερον αὖτε τὰ πείσεται ἅσσά οἱ αἶσα | 127 | |
γιγνομένῳ ἐπένησε λίνῳ ὅτε μιν τέκε μήτηρ. | 128 | |
εἰ δ' Ἀχιλεὺς οὐ ταῦτα θεῶν ἐκ πεύσεται ὀμφῆς | 129 | |
δείσετ' ἔπειθ', ὅτε κέν τις ἐναντίβιον θεὸς ἔλθῃ | 130 | |
ἐν πολέμῳ· χαλεποὶ δὲ θεοὶ φαίνεσθαι ἐναργεῖς. | 131 | |
τὴν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα Ποσειδάων ἐνοσίχθων· | 132 | |
Ἥρη μὴ χαλέπαινε παρ' ἐκ νόον· οὐδέ τί σε χρή. | 133 | |
οὐκ ἂν ἔγωγ' ἐθέλοιμι θεοὺς ἔριδι ξυνελάσσαι | 134 | |
ἡμέας τοὺς ἄλλους, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτεροί εἰμεν· | 135 | |
ἀλλ' ἡμεῖς μὲν ἔπειτα καθεζώμεσθα κιόντες | 136 | |
ἐκ πάτου ἐς σκοπιήν, πόλεμος δ' ἄνδρεσσι μελήσει. | 137 | |
εἰ δέ κ' Ἄρης ἄρχωσι μάχης ἢ Φοῖβος Ἀπόλλων, | 138 | |
ἢ Ἀχιλῆ' ἴσχωσι καὶ οὐκ εἰῶσι μάχεσθαι, | 139 | |
αὐτίκ' ἔπειτα καὶ ἄμμι παρ' αὐτόθι νεῖκος ὀρεῖται | 140 | |
φυλόπιδος· μάλα δ' ὦκα διακρινθέντας ὀΐω | 141 | |
ἂψ ἴμεν Οὔλυμπον δὲ θεῶν μεθ' ὁμήγυριν ἄλλων | 142 | |
ἡμετέρῃς ὑπὸ χερσὶν ἀναγκαίηφι δαμέντας. | 143 | |
ὣς ἄρα φωνήσας ἡγήσατο κυανοχαίτης | 144 | |
τεῖχος ἐς ἀμφίχυτον Ἡρακλῆος θείοιο | 145 | |
ὑψηλόν, τό ῥά οἱ Τρῶες καὶ Παλλὰς Ἀθήνη | 146 | |
ποίεον, ὄφρα τὸ κῆτος ὑπεκπροφυγὼν ἀλέαιτο, | 147 | |
ὁππότε μιν σεύαιτο ἀπ' ἠϊόνος πεδίον δέ. | 148 | |
ἔνθα Ποσειδάων κατ' ἄρ' ἕζετο καὶ θεοὶ ἄλλοι, | 149 | |
ἀμφὶ δ' ἄρ' ἄρρηκτον νεφέλην ὤμοισιν ἕσαντο· | 150 | |
οἳ δ' ἑτέρωσε καθῖζον ἐπ' ὀφρύσι Καλλικολώνης | 151 | |
ἀμφὶ σὲ ἤϊε Φοῖβε καὶ Ἄρηα πτολίπορθον. | 152 | |
ὣς οἳ μέν ῥ' ἑκάτερθε καθήατο μητιόωντες | 153 | |
βουλάς· ἀρχέμεναι δὲ δυσηλεγέος πολέμοιο | 154 | |
ὄκνεον ἀμφότεροι, Ζεὺς δ' ἥμενος ὕψι κέλευε. | 155 | |
τῶν δ' ἅπαν ἐπλήσθη πεδίον καὶ λάμπετο χαλκῷ | 156 | |
ἀνδρῶν ἠδ' ἵππων· κάρκαιρε δὲ γαῖα πόδεσσιν | 157 | |
ὀρνυμένων ἄμυδις. δύο δ' ἀνέρες ἔξοχ' ἄριστοι | 158 | |
ἐς μέσον ἀμφοτέρων συνίτην μεμαῶτε μάχεσθαι | 159 | |
Αἰνείας τ' Ἀγχισιάδης καὶ δῖος Ἀχιλλεύς. | 160 | |
Αἰνείας δὲ πρῶτος ἀπειλήσας ἐβεβήκει | 161 | |
νευστάζων κόρυθι βριαρῇ· ἀτὰρ ἀσπίδα θοῦριν | 162 | |
πρόσθεν ἔχε στέρνοιο, τίνασσε δὲ χάλκεον ἔγχος. | 163 | |
Πηλεΐδης δ' ἑτέρωθεν ἐναντίον ὦρτο λέων ὣς | 164 | |
σίντης, ὅν τε καὶ ἄνδρες ἀποκτάμεναι μεμάασιν | 165 | |
ἀγρόμενοι πᾶς δῆμος· ὃ δὲ πρῶτον μὲν ἀτίζων | 166 | |
ἔρχεται, ἀλλ' ὅτε κέν τις ἀρηϊθόων αἰζηῶν | 167 | |
δουρὶ βάλῃ ἐάλη τε χανών, περί τ' ἀφρὸς ὀδόντας | 168 | |
γίγνεται, ἐν δέ τέ οἱ κραδίῃ στένει ἄλκιμον ἦτορ, | 169 | |
οὐρῇ δὲ πλευράς τε καὶ ἰσχία ἀμφοτέρωθεν | 170 | |
μαστίεται, ἑὲ δ' αὐτὸν ἐποτρύνει μαχέσασθαι, | 171 | |
γλαυκιόων δ' ἰθὺς φέρεται μένει, ἤν τινα πέφνῃ | 172 | |
ἀνδρῶν, ἢ αὐτὸς φθίεται πρώτῳ ἐν ὁμίλῳ· | 173 | |
ὣς Ἀχιλῆ' ὄτρυνε μένος καὶ θυμὸς ἀγήνωρ | 174 | |
ἀντίον ἐλθέμεναι μεγαλήτορος Αἰνείαο. | 175 | |
οἳ δ' ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ' ἀλλήλοισιν ἰόντες, | 176 | |
τὸν πρότερος προσέειπε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς· | 177 | |
Αἰνεία τί σὺ τόσσον ὁμίλου πολλὸν ἐπελθὼν | 178 | |
ἔστης; ἦ σέ γε θυμὸς ἐμοὶ μαχέσασθαι ἀνώγει | 179 | |
ἐλπόμενον Τρώεσσιν ἀνάξειν ἱπποδάμοισι | 180 | |
τιμῆς τῆς Πριάμου; ἀτὰρ εἴ κεν ἔμ' ἐξεναρίξῃς, | 181 | |
οὔ τοι τοὔνεκά γε Πρίαμος γέρας ἐν χερὶ θήσει· | 182 | |
εἰσὶν γάρ οἱ παῖδες, ὃ δ' ἔμπεδος οὐδ' ἀεσίφρων. | 183 | |
ἦ νύ τί τοι Τρῶες τέμενος τάμον ἔξοχον ἄλλων | 184 | |
καλὸν φυταλιῆς καὶ ἀρούρης, ὄφρα νέμηαι | 185 | |
αἴ κεν ἐμὲ κτείνῃς; χαλεπῶς δέ σ' ἔολπα τὸ ῥέξειν. | 186 | |
ἤδη μὲν σέ γέ φημι καὶ ἄλλοτε δουρὶ φοβῆσαι. | 187 | |
ἦ οὐ μέμνῃ ὅτε πέρ σε βοῶν ἄπο μοῦνον ἐόντα | 188 | |
σεῦα κατ' Ἰδαίων ὀρέων ταχέεσσι πόδεσσι | 189 | |
καρπαλίμως; τότε δ' οὔ τι μετατροπαλίζεο φεύγων. | 190 | |
ἔνθεν δ' ἐς Λυρνησσὸν ὑπέκφυγες· αὐτὰρ ἐγὼ τὴν | 191 | |
πέρσα μεθορμηθεὶς σὺν Ἀθήνῃ καὶ Διὶ πατρί, | 192 | |
ληϊάδας δὲ γυναῖκας ἐλεύθερον ἦμαρ ἀπούρας | 193 | |
ἦγον· ἀτὰρ σὲ Ζεὺς ἐρρύσατο καὶ θεοὶ ἄλλοι. | 194 | |
ἀλλ' οὐ νῦν ἐρύεσθαι ὀΐομαι, ὡς ἐνὶ θυμῷ | 195 | |
βάλλεαι· ἀλλά σ' ἔγωγ' ἀναχωρήσαντα κελεύω | 196 | |
ἐς πληθὺν ἰέναι, μηδ' ἀντίος ἵστασ' ἐμεῖο, | 197 | |
πρίν τι κακὸν παθέειν· ῥεχθὲν δέ τε νήπιος ἔγνω. | 198 | |
τὸν δ' αὖτ' Αἰνείας ἀπαμείβετο φώνησέν τε· | 199 | |
Πηλεΐδη μὴ δὴ ἐπέεσσί με νηπύτιον ὣς | 200 | |
ἔλπεο δειδίξεσθαι, ἐπεὶ σάφα οἶδα καὶ αὐτὸς | 201 | |
ἠμὲν κερτομίας ἠδ' αἴσυλα μυθήσασθαι. | 202 | |
ἴδμεν δ' ἀλλήλων γενεήν, ἴδμεν δὲ τοκῆας | 203 | |
πρόκλυτ' ἀκούοντες ἔπεα θνητῶν ἀνθρώπων· | 204 | |
ὄψει δ' οὔτ' ἄρ πω σὺ ἐμοὺς ἴδες οὔτ' ἄρ' ἐγὼ σούς. | 205 | |
φασὶ σὲ μὲν Πηλῆος ἀμύμονος ἔκγονον εἶναι, | 206 | |
μητρὸς δ' ἐκ Θέτιδος καλλιπλοκάμου ἁλοσύδνης· | 207 | |
αὐτὰρ ἐγὼν υἱὸς μεγαλήτορος Ἀγχίσαο | 208 | |
εὔχομαι ἐκγεγάμεν, μήτηρ δέ μοί ἐστ' Ἀφροδίτη· | 209 | |
τῶν δὴ νῦν ἕτεροί γε φίλον παῖδα κλαύσονται | 210 | |
σήμερον· οὐ γάρ φημ' ἐπέεσσί γε νηπυτίοισιν | 211 | |
ὧδε διακρινθέντε μάχης ἐξαπονέεσθαι. | 212 | |
εἰ δ' ἐθέλεις καὶ ταῦτα δαήμεναι, ὄφρ' ἐῢ εἰδῇς | 213 | |
ἡμετέρην γενεήν, πολλοὶ δέ μιν ἄνδρες ἴσασι· | 214 | |
Δάρδανον αὖ πρῶτον τέκετο νεφεληγερέτα Ζεύς, | 215 | |
κτίσσε δὲ Δαρδανίην, ἐπεὶ οὔ πω Ἴλιος ἱρὴ | 216 | |
ἐν πεδίῳ πεπόλιστο πόλις μερόπων ἀνθρώπων, | 217 | |
ἀλλ' ἔθ' ὑπωρείας ᾤκεον πολυπίδακος Ἴδης. | 218 | |
Δάρδανος αὖ τέκεθ' υἱὸν Ἐριχθόνιον βασιλῆα, | 219 | |
ὃς δὴ ἀφνειότατος γένετο θνητῶν ἀνθρώπων· | 220 | |
τοῦ τρισχίλιαι ἵπποι ἕλος κάτα βουκολέοντο | 221 | |
θήλειαι, πώλοισιν ἀγαλλόμεναι ἀταλῇσι. | 222 | |
τάων καὶ Βορέης ἠράσσατο βοσκομενάων, | 223 | |
ἵππῳ δ' εἰσάμενος παρελέξατο κυανοχαίτῃ· | 224 | |
αἳ δ' ὑποκυσάμεναι ἔτεκον δυοκαίδεκα πώλους. | 225 | |
αἳ δ' ὅτε μὲν σκιρτῷεν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν, | 226 | |
ἄκρον ἐπ' ἀνθερίκων καρπὸν θέον οὐδὲ κατέκλων· | 227 | |
ἀλλ' ὅτε δὴ σκιρτῷεν ἐπ' εὐρέα νῶτα θαλάσσης, | 228 | |
ἄκρον ἐπὶ ῥηγμῖνος ἁλὸς πολιοῖο θέεσκον. | 229 | |
Τρῶα δ' Ἐριχθόνιος τέκετο Τρώεσσιν ἄνακτα· | 230 | |
Τρωὸς δ' αὖ τρεῖς παῖδες ἀμύμονες ἐξεγένοντο | 231 | |
Ἶλός τ' Ἀσσάρακός τε καὶ ἀντίθεος Γανυμήδης, | 232 | |
ὃς δὴ κάλλιστος γένετο θνητῶν ἀνθρώπων· | 233 | |
τὸν καὶ ἀνηρείψαντο θεοὶ Διὶ οἰνοχοεύειν | 234 | |
κάλλεος εἵνεκα οἷο ἵν' ἀθανάτοισι μετείη. | 235 | |
Ἶλος δ' αὖ τέκεθ' υἱὸν ἀμύμονα Λαομέδοντα· | 236 | |
Λαομέδων δ' ἄρα Τιθωνὸν τέκετο Πρίαμόν τε | 237 | |
Λάμπόν τε Κλυτίον θ' Ἱκετάονά τ' ὄζον Ἄρηος· | 238 | |
Ἀσσάρακος δὲ Κάπυν, ὃ δ' ἄρ' Ἀγχίσην τέκε παῖδα· | 239 | |
αὐτὰρ ἔμ' Ἀγχίσης, Πρίαμος δ' ἔτεχ' Ἕκτορα δῖον. | 240 | |
ταύτης τοι γενεῆς τε καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι. | 241 | |
Ζεὺς δ' ἀρετὴν ἄνδρεσσιν ὀφέλλει τε μινύθει τε | 242 | |
ὅππως κεν ἐθέλῃσιν· ὃ γὰρ κάρτιστος ἁπάντων. | 243 | |
ἀλλ' ἄγε μηκέτι ταῦτα λεγώμεθα νηπύτιοι ὣς | 244 | |
ἑσταότ' ἐν μέσσῃ ὑσμίνῃ δηϊοτῆτος. | 245 | |
ἔστι γὰρ ἀμφοτέροισιν ὀνείδεα μυθήσασθαι | 246 | |
πολλὰ μάλ', οὐδ' ἂν νηῦς ἑκατόζυγος ἄχθος ἄροιτο. | 247 | |
στρεπτὴ δὲ γλῶσσ' ἐστὶ βροτῶν, πολέες δ' ἔνι μῦθοι | 248 | |
παντοῖοι, ἐπέων δὲ πολὺς νομὸς ἔνθα καὶ ἔνθα. | 249 | |
ὁπποῖόν κ' εἴπῃσθα ἔπος, τοῖόν κ' ἐπακούσαις. | 250 | |
ἀλλὰ τί ἢ ἔριδας καὶ νείκεα νῶϊν ἀνάγκη | 251 | |
νεικεῖν ἀλλήλοισιν ἐναντίον ὥς τε γυναῖκας, | 252 | |
αἵ τε χολωσάμεναι ἔριδος πέρι θυμοβόροιο | 253 | |
νεικεῦσ' ἀλλήλῃσι μέσην ἐς ἄγυιαν ἰοῦσαι | 254 | |
πόλλ' ἐτεά τε καὶ οὐκί· χόλος δέ τε καὶ τὰ κελεύει. | 255 | |
ἀλκῆς δ' οὔ μ' ἐπέεσσιν ἀποτρέψεις μεμαῶτα | 256 | |
πρὶν χαλκῷ μαχέσασθαι ἐναντίον· ἀλλ' ἄγε θᾶσσον | 257 | |
γευσόμεθ' ἀλλήλων χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν. | 258 | |
ἦ ῥα καὶ ἐν δεινῷ σάκει ἤλασεν ὄβριμον ἔγχος | 259 | |
σμερδαλέῳ· μέγα δ' ἀμφὶ σάκος μύκε δουρὸς ἀκωκῇ. | 260 | |
Πηλεΐδης δὲ σάκος μὲν ἀπὸ ἕο χειρὶ παχείῃ | 261 | |
ἔσχετο ταρβήσας· φάτο γὰρ δολιχόσκιον ἔγχος | 262 | |
ῥέα διελεύσεσθαι μεγαλήτορος Αἰνείαο | 263 | |
νήπιος, οὐδ' ἐνόησε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμὸν | 264 | |
ὡς οὐ ῥηΐδι' ἐστὶ θεῶν ἐρικυδέα δῶρα | 265 | |
ἀνδράσι γε θνητοῖσι δαμήμεναι οὐδ' ὑποείκειν. | 266 | |
οὐδὲ τότ' Αἰνείαο δαΐφρονος ὄβριμον ἔγχος | 267 | |
ῥῆξε σάκος· χρυσὸς γὰρ ἐρύκακε, δῶρα θεοῖο· | 268 | |
ἀλλὰ δύω μὲν ἔλασσε διὰ πτύχας, αἳ δ' ἄρ' ἔτι τρεῖς | 269 | |
ἦσαν, ἐπεὶ πέντε πτύχας ἤλασε κυλλοποδίων, | 270 | |
τὰς δύο χαλκείας, δύο δ' ἔνδοθι κασσιτέροιο, | 271 | |
τὴν δὲ μίαν χρυσῆν, τῇ ῥ' ἔσχετο μείλινον ἔγχος. | 272 | |
δεύτερος αὖτ' Ἀχιλεὺς προΐει δολιχόσκιον ἔγχος, | 273 | |
καὶ βάλεν Αἰνείαο κατ' ἀσπίδα πάντοσ' ἐΐσην | 274 | |
ἄντυγ' ὕπο πρώτην, ᾗ λεπτότατος θέε χαλκός, | 275 | |
λεπτοτάτη δ' ἐπέην ῥινὸς βοός· ἣ δὲ διὰ πρὸ | 276 | |
Πηλιὰς ἤϊξεν μελίη, λάκε δ' ἀσπὶς ὑπ' αὐτῆς. | 277 | |
Αἰνείας δ' ἐάλη καὶ ἀπὸ ἕθεν ἀσπίδ' ἀνέσχε | 278 | |
δείσας· ἐγχείη δ' ἄρ' ὑπὲρ νώτου ἐνὶ γαίῃ | 279 | |
ἔστη ἱεμένη, διὰ δ' ἀμφοτέρους ἕλε κύκλους | 280 | |
ἀσπίδος ἀμφιβρότης· ὃ δ' ἀλευάμενος δόρυ μακρὸν | 281 | |
ἔστη, κὰδ δ' ἄχος οἱ χύτο μυρίον ὀφθαλμοῖσι, | 282 | |
ταρβήσας ὅ οἱ ἄγχι πάγη βέλος. αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς | 283 | |
ἐμμεμαὼς ἐπόρουσεν ἐρυσσάμενος ξίφος ὀξὺ | 284 | |
σμερδαλέα ἰάχων· ὃ δὲ χερμάδιον λάβε χειρὶ | 285 | |
Αἰνείας, μέγα ἔργον, ὃ οὐ δύο γ' ἄνδρε φέροιεν, | 286 | |
οἷοι νῦν βροτοί εἰσ'· ὃ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος. | 287 | |
ἔνθά κεν Αἰνείας μὲν ἐπεσσύμενον βάλε πέτρῳ | 288 | |
ἢ κόρυθ' ἠὲ σάκος, τό οἱ ἤρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον, | 289 | |
τὸν δέ κε Πηλεΐδης σχεδὸν ἄορι θυμὸν ἀπηύρα, | 290 | |
εἰ μὴ ἄρ' ὀξὺ νόησε Ποσειδάων ἐνοσίχθων· | 291 | |
αὐτίκα δ' ἀθανάτοισι θεοῖς μετὰ μῦθον ἔειπεν· | 292 | |
ὢ πόποι ἦ μοι ἄχος μεγαλήτορος Αἰνείαο, | 293 | |
ὃς τάχα Πηλεΐωνι δαμεὶς Ἄϊδος δὲ κάτεισι | 294 | |
πειθόμενος μύθοισιν Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο | 295 | |
νήπιος, οὐδέ τί οἱ χραισμήσει λυγρὸν ὄλεθρον. | 296 | |
ἀλλὰ τί ἢ νῦν οὗτος ἀναίτιος ἄλγεα πάσχει | 297 | |
μὰψ ἕνεκ' ἀλλοτρίων ἀχέων, κεχαρισμένα δ' αἰεὶ | 298 | |
δῶρα θεοῖσι δίδωσι τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν; | 299 | |
ἀλλ' ἄγεθ' ἡμεῖς πέρ μιν ὑπὲκ θανάτου ἀγάγωμεν, | 300 | |
μή πως καὶ Κρονίδης κεχολώσεται, αἴ κεν Ἀχιλλεὺς | 301 | |
τόνδε κατακτείνῃ· μόριμον δέ οἵ ἐστ' ἀλέασθαι, | 302 | |
ὄφρα μὴ ἄσπερμος γενεὴ καὶ ἄφαντος ὄληται | 303 | |
Δαρδάνου, ὃν Κρονίδης περὶ πάντων φίλατο παίδων | 304 | |
οἳ ἕθεν ἐξεγένοντο γυναικῶν τε θνητάων. | 305 | |
ἤδη γὰρ Πριάμου γενεὴν ἔχθηρε Κρονίων· | 306 | |
νῦν δὲ δὴ Αἰνείαο βίη Τρώεσσιν ἀνάξει | 307 | |
καὶ παίδων παῖδες, τοί κεν μετόπισθε γένωνται. | 308 | |
τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη· | 309 | |
ἐννοσίγαι', αὐτὸς σὺ μετὰ φρεσὶ σῇσι νόησον | 310 | |
Αἰνείαν ἤ κέν μιν ἐρύσσεαι ἦ κεν ἐάσῃς | 311 | |
Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ δαμήμεναι, ἐσθλὸν ἐόντα. | 312 | |
ἤτοι μὲν γὰρ νῶϊ πολέας ὠμόσσαμεν ὅρκους | 313 | |
πᾶσι μετ' ἀθανάτοισιν ἐγὼ καὶ Παλλὰς Ἀθήνη | 314 | |
μή ποτ' ἐπὶ Τρώεσσιν ἀλεξήσειν κακὸν ἦμαρ, | 315 | |
μηδ' ὁπότ' ἂν Τροίη μαλερῷ πυρὶ πᾶσα δάηται | 316 | |
καιομένη, καίωσι δ' ἀρήϊοι υἷες Ἀχαιῶν. | 317 | |
αὐτὰρ ἐπεὶ τό γ' ἄκουσε Ποσειδάων ἐνοσίχθων, | 318 | |
βῆ ῥ' ἴμεν ἄν τε μάχην καὶ ἀνὰ κλόνον ἐγχειάων, | 319 | |
ἷξε δ' ὅθ' Αἰνείας ἠδ' ὃ κλυτὸς ἦεν Ἀχιλλεύς. | 320 | |
αὐτίκα τῷ μὲν ἔπειτα κατ' ὀφθαλμῶν χέεν ἀχλὺν | 321 | |
Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ· ὃ δὲ μελίην εὔχαλκον | 322 | |
ἀσπίδος ἐξέρυσεν μεγαλήτορος Αἰνείαο· | 323 | |
καὶ τὴν μὲν προπάροιθε ποδῶν Ἀχιλῆος ἔθηκεν, | 324 | |
Αἰνείαν δ' ἔσσευεν ἀπὸ χθονὸς ὑψόσ' ἀείρας. | 325 | |
πολλὰς δὲ στίχας ἡρώων, πολλὰς δὲ καὶ ἵππων | 326 | |
Αἰνείας ὑπερᾶλτο θεοῦ ἀπὸ χειρὸς ὀρούσας, | 327 | |
ἷξε δ' ἐπ' ἐσχατιὴν πολυάϊκος πολέμοιο, | 328 | |
ἔνθά τε Καύκωνες πόλεμον μέτα θωρήσσοντο. | 329 | |
τῷ δὲ μάλ' ἐγγύθεν ἦλθε Ποσειδάων ἐνοσίχθων, | 330 | |
καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· | 331 | |
Αἰνεία, τίς σ' ὧδε θεῶν ἀτέοντα κελεύει | 332 | |
ἀντία Πηλεΐωνος ὑπερθύμοιο μάχεσθαι, | 333 | |
ὃς σεῦ ἅμα κρείσσων καὶ φίλτερος ἀθανάτοισιν; | 334 | |
ἀλλ' ἀναχωρῆσαι ὅτε κεν συμβλήσεαι αὐτῷ, | 335 | |
μὴ καὶ ὑπὲρ μοῖραν δόμον Ἄϊδος εἰσαφίκηαι. | 336 | |
αὐτὰρ ἐπεί κ' Ἀχιλεὺς θάνατον καὶ πότμον ἐπίσπῃ, | 337 | |
θαρσήσας δὴ ἔπειτα μετὰ πρώτοισι μάχεσθαι· | 338 | |
οὐ μὲν γάρ τίς σ' ἄλλος Ἀχαιῶν ἐξεναρίξει. | 339 | |
ὣς εἰπὼν λίπεν αὐτόθ', ἐπεὶ διεπέφραδε πάντα. | 340 | |
αἶψα δ' ἔπειτ' Ἀχιλῆος ἀπ' ὀφθαλμῶν σκέδασ' ἀχλὺν | 341 | |
θεσπεσίην· ὃ δ' ἔπειτα μέγ' ἔξιδεν ὀφθαλμοῖσιν, | 342 | |
ὀχθήσας δ' ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν· | 343 | |
ὢ πόποι ἦ μέγα θαῦμα τόδ' ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι· | 344 | |
ἔγχος μὲν τόδε κεῖται ἐπὶ χθονός, οὐδέ τι φῶτα | 345 | |
λεύσσω, τῷ ἐφέηκα κατακτάμεναι μενεαίνων. | 346 | |
ἦ ῥα καὶ Αἰνείας φίλος ἀθανάτοισι θεοῖσιν | 347 | |
ἦεν· ἀτάρ μιν ἔφην μὰψ αὔτως εὐχετάασθαι. | 348 | |
ἐρρέτω· οὔ οἱ θυμὸς ἐμεῦ ἔτι πειρηθῆναι | 349 | |
ἔσσεται, ὃς καὶ νῦν φύγεν ἄσμενος ἐκ θανάτοιο. | 350 | |
ἀλλ' ἄγε δὴ Δαναοῖσι φιλοπτολέμοισι κελεύσας | 351 | |
τῶν ἄλλων Τρώων πειρήσομαι ἀντίος ἐλθών. | 352 | |
ἦ, καὶ ἐπὶ στίχας ἆλτο, κέλευε δὲ φωτὶ ἑκάστῳ· | 353 | |
μηκέτι νῦν Τρώων ἑκὰς ἕστατε δῖοι Ἀχαιοί, | 354 | |
ἀλλ' ἄγ' ἀνὴρ ἄντ' ἀνδρὸς ἴτω, μεμάτω δὲ μάχεσθαι. | 355 | |
ἀργαλέον δέ μοί ἐστι καὶ ἰφθίμῳ περ ἐόντι | 356 | |
τοσσούσδ' ἀνθρώπους ἐφέπειν καὶ πᾶσι μάχεσθαι· | 357 | |
οὐδέ κ' Ἄρης, ὅς περ θεὸς ἄμβροτος, οὐδέ κ' Ἀθήνη | 358 | |
τοσσῆσδ' ὑσμίνης ἐφέποι στόμα καὶ πονέοιτο· | 359 | |
ἀλλ' ὅσσον μὲν ἐγὼ δύναμαι χερσίν τε ποσίν τε | 360 | |
καὶ σθένει, οὔ μ' ἔτι φημὶ μεθησέμεν οὐδ' ἠβαιόν, | 361 | |
ἀλλὰ μάλα στιχὸς εἶμι διαμπερές, οὐδέ τιν' οἴω | 362 | |
Τρώων χαιρήσειν, ὅς τις σχεδὸν ἔγχεος ἔλθῃ. | 363 | |
ὣς φάτ' ἐποτρύνων· Τρώεσσι δὲ φαίδιμος Ἕκτωρ | 364 | |
κέκλεθ' ὁμοκλήσας, φάτο δ' ἴμεναι ἄντ' Ἀχιλῆος· | 365 | |
Τρῶες ὑπέρθυμοι μὴ δείδιτε Πηλεΐωνα. | 366 | |
καί κεν ἐγὼ ἐπέεσσι καὶ ἀθανάτοισι μαχοίμην, | 367 | |
ἔγχεϊ δ' ἀργαλέον, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτεροί εἰσιν. | 368 | |
οὐδ' Ἀχιλεὺς πάντεσσι τέλος μύθοις ἐπιθήσει, | 369 | |
ἀλλὰ τὸ μὲν τελέει, τὸ δὲ καὶ μεσσηγὺ κολούει. | 370 | |
τοῦ δ' ἐγὼ ἀντίος εἶμι καὶ εἰ πυρὶ χεῖρας ἔοικεν, | 371 | |
εἰ πυρὶ χεῖρας ἔοικε, μένος δ' αἴθωνι σιδήρῳ. | 372 | |
ὣς φάτ' ἐποτρύνων, οἳ δ' ἀντίοι ἔγχε' ἄειραν | 373 | |
Τρῶες· τῶν δ' ἄμυδις μίχθη μένος, ὦρτο δ' ἀϋτή. | 374 | |
καὶ τότ' ἄρ' Ἕκτορα εἶπε παραστὰς Φοῖβος Ἀπόλλων· | 375 | |
Ἕκτορ μηκέτι πάμπαν Ἀχιλλῆϊ προμάχιζε, | 376 | |
ἀλλὰ κατὰ πληθύν τε καὶ ἐκ φλοίσβοιο δέδεξο, | 377 | |
μή πώς σ' ἠὲ βάλῃ ἠὲ σχεδὸν ἄορι τύψῃ. | 378 | |
ὣς ἔφαθ', Ἕκτωρ δ' αὖτις ἐδύσετο οὐλαμὸν ἀνδρῶν | 379 | |
ταρβήσας, ὅτ' ἄκουσε θεοῦ ὄπα φωνήσαντος. | 380 | |
ἐν δ' Ἀχιλεὺς Τρώεσσι θόρε φρεσὶν εἱμένος ἀλκὴν | 381 | |
σμερδαλέα ἰάχων, πρῶτον δ' ἕλεν Ἰφιτίωνα | 382 | |
ἐσθλὸν Ὀτρυντεΐδην πολέων ἡγήτορα λαῶν, | 383 | |
ὃν νύμφη τέκε νηῒς Ὀτρυντῆϊ πτολιπόρθῳ | 384 | |
Τμώλῳ ὕπο νιφόεντι Ὕδης ἐν πίονι δήμῳ· | 385 | |
τὸν δ' ἰθὺς μεμαῶτα βάλ' ἔγχεϊ δῖος Ἀχιλλεὺς | 386 | |
μέσσην κὰκ κεφαλήν· ἣ δ' ἄνδιχα πᾶσα κεάσθη, | 387 | |
δούπησεν δὲ πεσών, ὃ δ' ἐπεύξατο δῖος Ἀχιλλεύς· | 388 | |
κεῖσαι Ὀτρυντεΐδη πάντων ἐκπαγλότατ' ἀνδρῶν· | 389 | |
ἐνθάδε τοι θάνατος, γενεὴ δέ τοί ἐστ' ἐπὶ λίμνῃ | 390 | |
Γυγαίῃ, ὅθι τοι τέμενος πατρώϊόν ἐστιν | 391 | |
Ὕλλῳ ἐπ' ἰχθυόεντι καὶ Ἕρμῳ δινήεντι. | 392 | |
ὣς ἔφατ' εὐχόμενος, τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψε. | 393 | |
τὸν μὲν Ἀχαιῶν ἵπποι ἐπισσώτροις δατέοντο | 394 | |
πρώτῃ ἐν ὑσμίνῃ· ὃ δ' ἐπ' αὐτῷ Δημολέοντα | 395 | |
ἐσθλὸν ἀλεξητῆρα μάχης Ἀντήνορος υἱὸν | 396 | |
νύξε κατὰ κρόταφον, κυνέης διὰ χαλκοπαρῄου. | 397 | |
οὐδ' ἄρα χαλκείη κόρυς ἔσχεθεν, ἀλλὰ δι' αὐτῆς | 398 | |
αἰχμὴ ἱεμένη ῥῆξ' ὀστέον, ἐγκέφαλος δὲ | 399 | |
ἔνδον ἅπας πεπάλακτο· δάμασσε δέ μιν μεμαῶτα. | 400 | |
Ἱπποδάμαντα δ' ἔπειτα καθ' ἵππων ἀΐξαντα | 401 | |
πρόσθεν ἕθεν φεύγοντα μετάφρενον οὔτασε δουρί. | 402 | |
αὐτὰρ ὃ θυμὸν ἄϊσθε καὶ ἤρυγεν, ὡς ὅτε ταῦρος | 403 | |
ἤρυγεν ἑλκόμενος Ἑλικώνιον ἀμφὶ ἄνακτα | 404 | |
κούρων ἑλκόντων· γάνυται δέ τε τοῖς ἐνοσίχθων· | 405 | |
ὣς ἄρα τόν γ' ἐρυγόντα λίπ' ὀστέα θυμὸς ἀγήνωρ· | 406 | |
αὐτὰρ ὃ βῆ σὺν δουρὶ μετ' ἀντίθεον Πολύδωρον | 407 | |
Πριαμίδην. τὸν δ' οὔ τι πατὴρ εἴασκε μάχεσθαι, | 408 | |
οὕνεκά οἱ μετὰ παισὶ νεώτατος ἔσκε γόνοιο, | 409 | |
καί οἱ φίλτατος ἔσκε, πόδεσσι δὲ πάντας ἐνίκα | 410 | |
δὴ τότε νηπιέῃσι ποδῶν ἀρετὴν ἀναφαίνων | 411 | |
θῦνε διὰ προμάχων, εἷος φίλον ὤλεσε θυμόν. | 412 | |
τὸν βάλε μέσσον ἄκοντι ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεὺς | 413 | |
νῶτα παραΐσσοντος, ὅθι ζωστῆρος ὀχῆες | 414 | |
χρύσειοι σύνεχον καὶ διπλόος ἤντετο θώρηξ· | 415 | |
ἀντικρὺ δὲ διέσχε παρ' ὀμφαλὸν ἔγχεος αἰχμή, | 416 | |
γνὺξ δ' ἔριπ' οἰμώξας, νεφέλη δέ μιν ἀμφεκάλυψε | 417 | |
κυανέη, προτὶ οἷ δ' ἔλαβ' ἔντερα χερσὶ λιασθείς. | 418 | |
Ἕκτωρ δ' ὡς ἐνόησε κασίγνητον Πολύδωρον | 419 | |
ἔντερα χερσὶν ἔχοντα λιαζόμενον ποτὶ γαίη | 420 | |
κάρ ῥά οἱ ὀφθαλμῶν κέχυτ' ἀχλύς· οὐδ' ἄρ' ἔτ' ἔτλη | 421 | |
δηρὸν ἑκὰς στρωφᾶσθ', ἀλλ' ἀντίος ἦλθ' Ἀχιλῆϊ | 422 | |
ὀξὺ δόρυ κραδάων φλογὶ εἴκελος· αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς | 423 | |
ὡς εἶδ', ὣς ἀνεπᾶλτο, καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα· | 424 | |
ἐγγὺς ἀνὴρ ὃς ἐμόν γε μάλιστ' ἐσεμάσσατο θυμόν, | 425 | |
ὅς μοι ἑταῖρον ἔπεφνε τετιμένον· οὐδ' ἂν ἔτι δὴν | 426 | |
ἀλλήλους πτώσσοιμεν ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρας. | 427 | |
ἦ, καὶ ὑπόδρα ἰδὼν προσεφώνεεν Ἕκτορα δῖον· | 428 | |
ἆσσον ἴθ' ὥς κεν θᾶσσον ὀλέθρου πείραθ' ἵκηαι. | 429 | |
τὸν δ' οὐ ταρβήσας προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ· | 430 | |
Πηλεΐδη μὴ δὴ ἐπέεσσί με νηπύτιον ὣς | 431 | |
ἔλπεο δειδίξεσθαι, ἐπεὶ σάφα οἶδα καὶ αὐτὸς | 432 | |
ἠμὲν κερτομίας ἠδ' αἴσυλα μυθήσασθαι. | 433 | |
οἶδα δ' ὅτι σὺ μὲν ἐσθλός, ἐγὼ δὲ σέθεν πολὺ χείρων. | 434 | |
ἀλλ' ἤτοι μὲν ταῦτα θεῶν ἐν γούνασι κεῖται, | 435 | |
αἴ κέ σε χειρότερός περ ἐὼν ἀπὸ θυμὸν ἕλωμαι | 436 | |
δουρὶ βαλών, ἐπεὶ ἦ καὶ ἐμὸν βέλος ὀξὺ πάροιθεν. | 437 | |
ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δόρυ, καὶ τό γ' Ἀθήνη | 438 | |
πνοιῇ Ἀχιλλῆος πάλιν ἔτραπε κυδαλίμοιο | 439 | |
ἦκα μάλα ψύξασα· τὸ δ' ἂψ ἵκεθ' Ἕκτορα δῖον, | 440 | |
αὐτοῦ δὲ προπάροιθε ποδῶν πέσεν. αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς | 441 | |
ἐμμεμαὼς ἐπόρουσε κατακτάμεναι μενεαίνων, | 442 | |
σμερδαλέα ἰάχων· τὸν δ' ἐξήρπαξεν Ἀπόλλων | 443 | |
ῥεῖα μάλ' ὥς τε θεός, ἐκάλυψε δ' ἄρ' ἠέρι πολλῇ. | 444 | |
τρὶς μὲν ἔπειτ' ἐπόρουσε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεὺς | 445 | |
ἔγχεϊ χαλκείῳ, τρὶς δ' ἠέρα τύψε βαθεῖαν. | 446 | |
ἀλλ' ὅτε δὴ τὸ τέταρτον ἐπέσσυτο δαίμονι ἶσος, | 447 | |
δεινὰ δ' ὁμοκλήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· | 448 | |
ἐξ αὖ νῦν ἔφυγες θάνατον κύον· ἦ τέ τοι ἄγχι | 449 | |
ἦλθε κακόν· νῦν αὖτέ σ' ἐρύσατο Φοῖβος Ἀπόλλων, | 450 | |
ᾧ μέλλεις εὔχεσθαι ἰὼν ἐς δοῦπον ἀκόντων. | 451 | |
ἦ θήν σ' ἐξανύω γε καὶ ὕστερον ἀντιβολήσας, | 452 | |
εἴ πού τις καὶ ἔμοιγε θεῶν ἐπιτάρροθός ἐστι. | 453 | |
νῦν αὖ τοὺς ἄλλους ἐπιείσομαι, ὅν κε κιχείω. | 454 | |
ὣς εἰπὼν Δρύοπ' οὖτα κατ' αὐχένα μέσσον ἄκοντι· | 455 | |
ἤριπε δὲ προπάροιθε ποδῶν· ὃ δὲ τὸν μὲν ἔασε, | 456 | |
Δημοῦχον δὲ Φιλητορίδην ἠΰν τε μέγαν τε | 457 | |
κὰγ γόνυ δουρὶ βαλὼν ἠρύκακε. τὸν μὲν ἔπειτα | 458 | |
οὐτάζων ξίφεϊ μεγάλῳ ἐξαίνυτο θυμόν· | 459 | |
αὐτὰρ ὃ Λαόγονον καὶ Δάρδανον υἷε Βίαντος | 460 | |
ἄμφω ἐφορμηθεὶς ἐξ ἵππων ὦσε χαμᾶζε, | 461 | |
τὸν μὲν δουρὶ βαλών, τὸν δὲ σχεδὸν ἄορι τύψας. | 462 | |
Τρῶα δ' Ἀλαστορίδην, ὃ μὲν ἀντίος ἤλυθε γούνων, | 463 | |
εἴ πώς εὑ πεφίδοιτο λαβὼν καὶ ζωὸν ἀφείη | 464 | |
μηδὲ κατακτείνειεν ὁμηλικίην ἐλεήσας, | 465 | |
νήπιος, οὐδὲ τὸ ᾔδη ὃ οὐ πείσεσθαι ἔμελλεν· | 466 | |
οὐ γάρ τι γλυκύθυμος ἀνὴρ ἦν οὐδ' ἀγανόφρων, | 467 | |
ἀλλὰ μάλ' ἐμμεμαώς· ὃ μὲν ἥπτετο χείρεσι γούνων | 468 | |
ἱέμενος λίσσεσθ', ὃ δὲ φασγάνῳ οὖτα καθ' ἧπαρ· | 469 | |
ἐκ δέ οἱ ἧπαρ ὄλισθεν, ἀτὰρ μέλαν αἷμα κατ' αὐτοῦ | 470 | |
κόλπον ἐνέπλησεν· τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψε | 471 | |
θυμοῦ δευόμενον· ὃ δὲ Μούλιον οὖτα παραστὰς | 472 | |
δουρὶ κατ' οὖς· εἶθαρ δὲ δι' οὔατος ἦλθ' ἑτέροιο | 473 | |
αἰχμὴ χαλκείη· ὃ δ' Ἀγήνορος υἱὸν Ἔχεκλον | 474 | |
μέσσην κὰκ κεφαλὴν ξίφει ἤλασε κωπήεντι, | 475 | |
πᾶν δ' ὑπεθερμάνθη ξίφος αἵματι· τὸν δὲ κατ' ὄσσε | 476 | |
ἔλλαβε πορφύρεος θάνατος καὶ μοῖρα κραταιή. | 477 | |
Δευκαλίωνα δ' ἔπειθ', ἵνα τε ξυνέχουσι τένοντες | 478 | |
ἀγκῶνος, τῇ τόν γε φίλης διὰ χειρὸς ἔπειρεν | 479 | |
αἰχμῇ χαλκείῃ· ὃ δέ μιν μένε χεῖρα βαρυνθεὶς | 480 | |
πρόσθ' ὁρόων θάνατον· ὃ δὲ φασγάνῳ αὐχένα θείνας | 481 | |
τῆλ' αὐτῇ πήληκι κάρη βάλε· μυελὸς αὖτε | 482 | |
σφονδυλίων ἔκπαλθ', ὃ δ' ἐπὶ χθονὶ κεῖτο τανυσθείς. | 483 | |
αὐτὰρ ὃ βῆ ῥ' ἰέναι μετ' ἀμύμονα Πείρεω υἱὸν | 484 | |
Ῥίγμον, ὃς ἐκ Θρῄκης ἐριβώλακος εἰληλούθει· | 485 | |
τὸν βάλε μέσσον ἄκοντι, πάγη δ' ἐν νηδύϊ χαλκός, | 486 | |
ἤριπε δ' ἐξ ὀχέων· ὃ δ' Ἀρηΐθοον θεράποντα | 487 | |
ἂψ ἵππους στρέψαντα μετάφρενον ὀξέϊ δουρὶ | 488 | |
νύξ', ἀπὸ δ' ἅρματος ὦσε· κυκήθησαν δέ οἱ ἵπποι. | 489 | |
ὡς δ' ἀναμαιμάει βαθέ' ἄγκεα θεσπιδαὲς πῦρ | 490 | |
οὔρεος ἀζαλέοιο, βαθεῖα δὲ καίεται ὕλη, | 491 | |
πάντῃ τε κλονέων ἄνεμος φλόγα εἰλυφάζει, | 492 | |
ὣς ὅ γε πάντῃ θῦνε σὺν ἔγχεϊ δαίμονι ἶσος | 493 | |
κτεινομένους ἐφέπων· ῥέε δ' αἵματι γαῖα μέλαινα. | 494 | |
ὡς δ' ὅτε τις ζεύξῃ βόας ἄρσενας εὐρυμετώπους | 495 | |
τριβέμεναι κρῖ λευκὸν ἐϋκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ, | 496 | |
ῥίμφά τε λέπτ' ἐγένοντο βοῶν ὑπὸ πόσσ' ἐριμύκων, | 497 | |
ὣς ὑπ' Ἀχιλλῆος μεγαθύμου μώνυχες ἵπποι | 498 | |
στεῖβον ὁμοῦ νέκυάς τε καὶ ἀσπίδας· αἵματι δ' ἄξων | 499 | |
νέρθεν ἅπας πεπάλακτο καὶ ἄντυγες αἳ περὶ δίφρον, | 500 | |
ἃς ἄρ' ἀφ' ἱππείων ὁπλέων ῥαθάμιγγες ἔβαλλον | 501 | |
αἵ τ' ἀπ' ἐπισσώτρων· ὃ δὲ ἵετο κῦδος ἀρέσθαι | 502 | |
Πηλεΐδης, λύθρῳ δὲ παλάσσετο χεῖρας ἀάπτους. | 503 | |