ἔνθ' αὖ Τυδεΐδῃ Διομήδεϊ Παλλὰς Ἀθήνη | 001 | |
δῶκε μένος καὶ θάρσος, ἵν' ἔκδηλος μετὰ πᾶσιν | 002 | |
Ἀργείοισι γένοιτο ἰδὲ κλέος ἐσθλὸν ἄροιτο· | 003 | |
δαῖέ οἱ ἐκ κόρυθός τε καὶ ἀσπίδος ἀκάματον πῦρ | 004 | |
ἀστέρ' ὀπωρινῷ ἐναλίγκιον, ὅς τε μάλιστα | 005 | |
λαμπρὸν παμφαίνῃσι λελουμένος ὠκεανοῖο· | 006 | |
τοῖόν οἱ πῦρ δαῖεν ἀπὸ κρατός τε καὶ ὤμων, | 007 | |
ὦρσε δέ μιν κατὰ μέσσον ὅθι πλεῖστοι κλονέοντο. | 008 | |
ἦν δέ τις ἐν Τρώεσσι Δάρης ἀφνειὸς ἀμύμων | 009 | |
ἱρεὺς Ἡφαίστοιο· δύω δέ οἱ υἱέες ἤστην | 010 | |
Φηγεὺς Ἰδαῖός τε μάχης εὖ εἰδότε πάσης. | 011 | |
τώ οἱ ἀποκρινθέντε ἐναντίω ὁρμηθήτην· | 012 | |
τὼ μὲν ἀφ' ἵπποιιν, ὃ δ' ἀπὸ χθονὸς ὄρνυτο πεζός. | 013 | |
οἳ δ' ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ' ἀλλήλοισιν ἰόντες | 014 | |
Φηγεύς ῥα πρότερος προΐει δολιχόσκιον ἔγχος· | 015 | |
Τυδεΐδεω δ' ὑπὲρ ὦμον ἀριστερὸν ἤλυθ' ἀκωκὴ | 016 | |
ἔγχεος, οὐδ' ἔβαλ' αὐτόν· ὃ δ' ὕστερος ὄρνυτο χαλκῷ | 017 | |
Τυδεΐδης· τοῦ δ' οὐχ ἅλιον βέλος ἔκφυγε χειρός, | 018 | |
ἀλλ' ἔβαλε στῆθος μεταμάζιον, ὦσε δ' ἀφ' ἵππων. | 019 | |
Ἰδαῖος δ' ἀπόρουσε λιπὼν περικαλλέα δίφρον, | 020 | |
οὐδ' ἔτλη περιβῆναι ἀδελφειοῦ κταμένοιο· | 021 | |
οὐδὲ γὰρ οὐδέ κεν αὐτὸς ὑπέκφυγε κῆρα μέλαιναν, | 022 | |
ἀλλ' Ἥφαιστος ἔρυτο, σάωσε δὲ νυκτὶ καλύψας, | 023 | |
ὡς δή οἱ μὴ πάγχυ γέρων ἀκαχήμενος εἴη. | 024 | |
ἵππους δ' ἐξελάσας μεγαθύμου Τυδέος υἱὸς | 025 | |
δῶκεν ἑταίροισιν κατάγειν κοίλας ἐπὶ νῆας. | 026 | |
Τρῶες δὲ μεγάθυμοι ἐπεὶ ἴδον υἷε Δάρητος | 027 | |
τὸν μὲν ἀλευάμενον, τὸν δὲ κτάμενον παρ' ὄχεσφι, | 028 | |
πᾶσιν ὀρίνθη θυμός· ἀτὰρ γλαυκῶπις Ἀθήνη | 029 | |
χειρὸς ἑλοῦσ' ἐπέεσσι προσηύδα θοῦρον Ἄρηα· | 030 | |
Ἆρες Ἄρες βροτολοιγὲ μιαιφόνε τειχεσιπλῆτα | 031 | |
οὐκ ἂν δὴ Τρῶας μὲν ἐάσαιμεν καὶ Ἀχαιοὺς | 032 | |
μάρνασθ', ὁπποτέροισι πατὴρ Ζεὺς κῦδος ὀρέξῃ, | 033 | |
νῶϊ δὲ χαζώμεσθα, Διὸς δ' ἀλεώμεθα μῆνιν; | 034 | |
ὣς εἰποῦσα μάχης ἐξήγαγε θοῦρον Ἄρηα· | 035 | |
τὸν μὲν ἔπειτα καθεῖσεν ἐπ' ἠϊόεντι Σκαμάνδρῳ, | 036 | |
Τρῶας δ' ἔκλιναν Δαναοί· ἕλε δ' ἄνδρα ἕκαστος | 037 | |
ἡγεμόνων· πρῶτος δὲ ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων | 038 | |
ἀρχὸν Ἁλιζώνων Ὀδίον μέγαν ἔκβαλε δίφρου· | 039 | |
πρώτῳ γὰρ στρεφθέντι μεταφρένῳ ἐν δόρυ πῆξεν | 040 | |
ὤμων μεσσηγύς, διὰ δὲ στήθεσφιν ἔλασσε, | 041 | |
δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε' ἐπ' αὐτῷ. | 042 | |
Ἰδομενεὺς δ' ἄρα Φαῖστον ἐνήρατο Μῄονος υἱὸν | 043 | |
Βώρου, ὃς ἐκ Τάρνης ἐριβώλακος εἰληλούθει. | 044 | |
τὸν μὲν ἄρ' Ἰδομενεὺς δουρικλυτὸς ἔγχεϊ μακρῷ | 045 | |
νύξ' ἵππων ἐπιβησόμενον κατὰ δεξιὸν ὦμον· | 046 | |
ἤριπε δ' ἐξ ὀχέων, στυγερὸς δ' ἄρα μιν σκότος εἷλε. | 047 | |
τὸν μὲν ἄρ' Ἰδομενῆος ἐσύλευον θεράποντες· | 048 | |
υἱὸν δὲ Στροφίοιο Σκαμάνδριον αἵμονα θήρης | 049 | |
Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἕλ' ἔγχεϊ ὀξυόεντι | 050 | |
ἐσθλὸν θηρητῆρα· δίδαξε γὰρ Ἄρτεμις αὐτὴ | 051 | |
βάλλειν ἄγρια πάντα, τά τε τρέφει οὔρεσιν ὕλη· | 052 | |
ἀλλ' οὔ οἱ τότε γε χραῖσμ' Ἄρτεμις ἰοχέαιρα, | 053 | |
οὐδὲ ἑκηβολίαι ᾗσιν τὸ πρίν γε κέκαστο· | 054 | |
ἀλλά μιν Ἀτρεΐδης δουρικλειτὸς Μενέλαος | 055 | |
πρόσθεν ἕθεν φεύγοντα μετάφρενον οὔτασε δουρὶ | 056 | |
ὤμων μεσσηγύς, διὰ δὲ στήθεσφιν ἔλασσεν, | 057 | |
ἤριπε δὲ πρηνής, ἀράβησε δὲ τεύχε' ἐπ' αὐτῷ. | 058 | |
Μηριόνης δὲ Φέρεκλον ἐνήρατο, τέκτονος υἱὸν | 059 | |
Ἁρμονίδεω, ὃς χερσὶν ἐπίστατο δαίδαλα πάντα | 060 | |
τεύχειν· ἔξοχα γάρ μιν ἐφίλατο Παλλὰς Ἀθήνη· | 061 | |
ὃς καὶ Ἀλεξάνδρῳ τεκτήνατο νῆας ἐΐσας | 062 | |
ἀρχεκάκους, αἳ πᾶσι κακὸν Τρώεσσι γένοντο | 063 | |
οἷ τ' αὐτῷ, ἐπεὶ οὔ τι θεῶν ἐκ θέσφατα ᾔδη. | 064 | |
τὸν μὲν Μηριόνης ὅτε δὴ κατέμαρπτε διώκων | 065 | |
βεβλήκει γλουτὸν κατὰ δεξιόν· ἣ δὲ διαπρὸ | 066 | |
ἀντικρὺ κατὰ κύστιν ὑπ' ὀστέον ἤλυθ' ἀκωκή· | 067 | |
γνὺξ δ' ἔριπ' οἰμώξας, θάνατος δέ μιν ἀμφεκάλυψε. | 068 | |
Πήδαιον δ' ἄρ' ἔπεφνε Μέγης Ἀντήνορος υἱὸν | 069 | |
ὅς ῥα νόθος μὲν ἔην, πύκα δ' ἔτρεφε δῖα Θεανὼ | 070 | |
ἶσα φίλοισι τέκεσσι χαριζομένη πόσεϊ ᾧ. | 071 | |
τὸν μὲν Φυλεΐδης δουρὶ κλυτὸς ἐγγύθεν ἐλθὼν | 072 | |
βεβλήκει κεφαλῆς κατὰ ἰνίον ὀξέϊ δουρί· | 073 | |
ἀντικρὺ δ' ἀν' ὀδόντας ὑπὸ γλῶσσαν τάμε χαλκός· | 074 | |
ἤριπε δ' ἐν κονίῃ, ψυχρὸν δ' ἕλε χαλκὸν ὀδοῦσιν. | 075 | |
Εὐρύπυλος δ' Εὐαιμονίδης Ὑψήνορα δῖον | 076 | |
υἱὸν ὑπερθύμου Δολοπίονος, ὅς ῥα Σκαμάνδρου | 077 | |
ἀρητὴρ ἐτέτυκτο, θεὸς δ' ὣς τίετο δήμῳ, | 078 | |
τὸν μὲν ἄρ' Εὐρύπυλος, Εὐαίμονος ἀγλαὸς υἱός, | 079 | |
πρόσθεν ἕθεν φεύγοντα μεταδρομάδην ἔλασ' ὦμον | 080 | |
φασγάνῳ ἀΐξας, ἀπὸ δ' ἔξεσε χεῖρα βαρεῖαν· | 081 | |
αἱματόεσσα δὲ χεὶρ πεδίῳ πέσε· τὸν δὲ κατ' ὄσσε | 082 | |
ἔλλαβε πορφύρεος θάνατος καὶ μοῖρα κραταιή. | 083 | |
ὣς οἳ μὲν πονέοντο κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην· | 084 | |
Τυδεΐδην δ' οὐκ ἂν γνοίης ποτέροισι μετείη | 085 | |
ἠὲ μετὰ Τρώεσσιν ὁμιλέοι ἦ μετ' Ἀχαιοῖς. | 086 | |
θῦνε γὰρ ἂμ πεδίον ποταμῷ πλήθοντι ἐοικὼς | 087 | |
χειμάρρῳ, ὅς τ' ὦκα ῥέων ἐκέδασσε γεφύρας· | 088 | |
τὸν δ' οὔτ' ἄρ τε γέφυραι ἐεργμέναι ἰσχανόωσιν, | 089 | |
οὔτ' ἄρα ἕρκεα ἴσχει ἀλωάων ἐριθηλέων | 090 | |
ἐλθόντ' ἐξαπίνης ὅτ' ἐπιβρίσῃ Διὸς ὄμβρος· | 091 | |
πολλὰ δ' ὑπ' αὐτοῦ ἔργα κατήριπε κάλ' αἰζηῶν· | 092 | |
ὣς ὑπὸ Τυδεΐδῃ πυκιναὶ κλονέοντο φάλαγγες | 093 | |
Τρώων, οὐδ' ἄρα μιν μίμνον πολέες περ ἐόντες. | 094 | |
τὸν δ' ὡς οὖν ἐνόησε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱὸς | 095 | |
θύνοντ' ἂμ πεδίον πρὸ ἕθεν κλονέοντα φάλαγγας, | 096 | |
αἶψ' ἐπὶ Τυδεΐδῃ ἐτιταίνετο καμπύλα τόξα, | 097 | |
καὶ βάλ' ἐπαΐσσοντα τυχὼν κατὰ δεξιὸν ὦμον | 098 | |
θώρηκος γύαλον· διὰ δ' ἔπτατο πικρὸς ὀϊστός, | 099 | |
ἀντικρὺ δὲ διέσχε, παλάσσετο δ' αἵματι θώρηξ. | 100 | |
τῷ δ' ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱός· | 101 | |
ὄρνυσθε Τρῶες μεγάθυμοι κέντορες ἵππων· | 102 | |
βέβληται γὰρ ἄριστος Ἀχαιῶν, οὐδέ ἕ φημι | 103 | |
δήθ' ἀνσχήσεσθαι κρατερὸν βέλος, εἰ ἐτεόν με | 104 | |
ὦρσεν ἄναξ Διὸς υἱὸς ἀπορνύμενον Λυκίηθεν. | 105 | |
ὣς ἔφατ' εὐχόμενος· τὸν δ' οὐ βέλος ὠκὺ δάμασσεν, | 106 | |
ἀλλ' ἀναχωρήσας πρόσθ' ἵπποιιν καὶ ὄχεσφιν | 107 | |
ἔστη, καὶ Σθένελον προσέφη Καπανήϊον υἱόν· | 108 | |
ὄρσο πέπον Καπανηϊάδη, καταβήσεο δίφρου, | 109 | |
ὄφρά μοι ἐξ ὤμοιο ἐρύσσῃς πικρὸν ὀϊστόν. | 110 | |
ὣς ἄρ' ἔφη, Σθένελος δὲ καθ' ἵππων ἆλτο χαμᾶζε, | 111 | |
πὰρ δὲ στὰς βέλος ὠκὺ διαμπερὲς ἐξέρυσ' ὤμου· | 112 | |
αἷμα δ' ἀνηκόντιζε διὰ στρεπτοῖο χιτῶνος. | 113 | |
δὴ τότ' ἔπειτ' ἠρᾶτο βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης· | 114 | |
κλῦθί μευ αἰγιόχοιο Διὸς τέκος Ἀτρυτώνη, | 115 | |
εἴ ποτέ μοι καὶ πατρὶ φίλα φρονέουσα παρέστης | 116 | |
δηΐῳ ἐν πολέμῳ, νῦν αὖτ' ἐμὲ φῖλαι Ἀθήνη· | 117 | |
δὸς δέ τέ μ' ἄνδρα ἑλεῖν καὶ ἐς ὁρμὴν ἔγχεος ἐλθεῖν | 118 | |
ὅς μ' ἔβαλε φθάμενος καὶ ἐπεύχεται, οὐδέ μέ φησι | 119 | |
δηρὸν ἔτ' ὄψεσθαι λαμπρὸν φάος ἠελίοιο. | 120 | |
ὣς ἔφατ' εὐχόμενος· τοῦ δ' ἔκλυε Παλλὰς Ἀθήνη, | 121 | |
γυῖα δ' ἔθηκεν ἐλαφρά, πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν· | 122 | |
ἀγχοῦ δ' ἱσταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· | 123 | |
θαρσῶν νῦν Διόμηδες ἐπὶ Τρώεσσι μάχεσθαι· | 124 | |
ἐν γάρ τοι στήθεσσι μένος πατρώϊον ἧκα | 125 | |
ἄτρομον, οἷον ἔχεσκε σακέσπαλος ἱππότα Τυδεύς· | 126 | |
ἀχλὺν δ' αὖ τοι ἀπ' ὀφθαλμῶν ἕλον ἣ πρὶν ἐπῆεν, | 127 | |
ὄφρ' εὖ γιγνώσκῃς ἠμὲν θεὸν ἠδὲ καὶ ἄνδρα. | 128 | |
τὼ νῦν αἴ κε θεὸς πειρώμενος ἐνθάδ' ἵκηται | 129 | |
μή τι σύ γ' ἀθανάτοισι θεοῖς ἀντικρὺ μάχεσθαι | 130 | |
τοῖς ἄλλοις· ἀτὰρ εἴ κε Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη | 131 | |
ἔλθῃσ' ἐς πόλεμον, τήν γ' οὐτάμεν ὀξέϊ χαλκῷ. | 132 | |
ἣ μὲν ἄρ' ὣς εἰποῦσ' ἀπέβη γλαυκῶπις Ἀθήνη, | 133 | |
Τυδεΐδης δ' ἐξαῦτις ἰὼν προμάχοισιν ἐμίχθη | 134 | |
καὶ πρίν περ θυμῷ μεμαὼς Τρώεσσι μάχεσθαι· | 135 | |
δὴ τότε μιν τρὶς τόσσον ἕλεν μένος ὥς τε λέοντα | 136 | |
ὅν ῥά τε ποιμὴν ἀγρῷ ἐπ' εἰροπόκοις ὀΐεσσι | 137 | |
χραύσῃ μέν τ' αὐλῆς ὑπεράλμενον οὐδὲ δαμάσσῃ· | 138 | |
τοῦ μέν τε σθένος ὦρσεν, ἔπειτα δέ τ' οὐ προσαμύνει, | 139 | |
ἀλλὰ κατὰ σταθμοὺς δύεται, τὰ δ' ἐρῆμα φοβεῖται· | 140 | |
αἳ μέν τ' ἀγχιστῖναι ἐπ' ἀλλήλῃσι κέχυνται, | 141 | |
αὐτὰρ ὃ ἐμμεμαὼς βαθέης ἐξάλλεται αὐλῆς· | 142 | |
ὣς μεμαὼς Τρώεσσι μίγη κρατερὸς Διομήδης. | 143 | |
ἔνθ' ἕλεν Ἀστύνοον καὶ Ὑπείρονα ποιμένα λαῶν, | 144 | |
τὸν μὲν ὑπὲρ μαζοῖο βαλὼν χαλκήρεϊ δουρί, | 145 | |
τὸν δ' ἕτερον ξίφεϊ μεγάλῳ κληῖ̈δα παρ' ὦμον | 146 | |
πλῆξ', ἀπὸ δ' αὐχένος ὦμον ἐέργαθεν ἠδ' ἀπὸ νώτου. | 147 | |
τοὺς μὲν ἔασ', ὃ δ' Ἄβαντα μετῴχετο καὶ Πολύειδον | 148 | |
υἱέας Εὐρυδάμαντος ὀνειροπόλοιο γέροντος· | 149 | |
τοῖς οὐκ ἐρχομένοις ὃ γέρων ἐκρίνατ' ὀνείρους, | 150 | |
ἀλλά σφεας κρατερὸς Διομήδης ἐξενάριξε· | 151 | |
βῆ δὲ μετὰ Ξάνθόν τε Θόωνά τε Φαίνοπος υἷε | 152 | |
ἄμφω τηλυγέτω· ὃ δὲ τείρετο γήραϊ λυγρῷ, | 153 | |
υἱὸν δ' οὐ τέκετ' ἄλλον ἐπὶ κτεάτεσσι λιπέσθαι. | 154 | |
ἔνθ' ὅ γε τοὺς ἐνάριζε, φίλον δ' ἐξαίνυτο θυμὸν | 155 | |
ἀμφοτέρω, πατέρι δὲ γόον καὶ κήδεα λυγρὰ | 156 | |
λεῖπ', ἐπεὶ οὐ ζώοντε μάχης ἐκνοστήσαντε | 157 | |
δέξατο· χηρωσταὶ δὲ διὰ κτῆσιν δατέοντο. | 158 | |
ἔνθ' υἷας Πριάμοιο δύω λάβε Δαρδανίδαο | 159 | |
εἰν ἑνὶ δίφρῳ ἐόντας Ἐχέμμονά τε Χρομίον τε. | 160 | |
ὡς δὲ λέων ἐν βουσὶ θορὼν ἐξ αὐχένα ἄξῃ | 161 | |
πόρτιος ἠὲ βοὸς ξύλοχον κάτα βοσκομενάων, | 162 | |
ὣς τοὺς ἀμφοτέρους ἐξ ἵππων Τυδέος υἱὸς | 163 | |
βῆσε κακῶς ἀέκοντας, ἔπειτα δὲ τεύχε' ἐσύλα· | 164 | |
ἵππους δ' οἷς ἑτάροισι δίδου μετὰ νῆας ἐλαύνειν. | 165 | |
τὸν δ' ἴδεν Αἰνείας ἀλαπάζοντα στίχας ἀνδρῶν, | 166 | |
βῆ δ' ἴμεν ἄν τε μάχην καὶ ἀνὰ κλόνον ἐγχειάων | 167 | |
Πάνδαρον ἀντίθεον διζήμενος εἴ που ἐφεύροι· | 168 | |
εὗρε Λυκάονος υἱὸν ἀμύμονά τε κρατερόν τε, | 169 | |
στῆ δὲ πρόσθ' αὐτοῖο ἔπος τέ μιν ἀντίον ηὔδα· | 170 | |
Πάνδαρε ποῦ τοι τόξον ἰδὲ πτερόεντες ὀϊστοὶ | 171 | |
καὶ κλέος; ᾧ οὔ τίς τοι ἐρίζεται ἐνθάδε γ' ἀνήρ, | 172 | |
οὐδέ τις ἐν Λυκίῃ σέο γ' εὔχεται εἶναι ἀμείνων. | 173 | |
ἀλλ' ἄγε τῷδ' ἔφες ἀνδρὶ βέλος Διὶ χεῖρας ἀνασχὼν | 174 | |
ὅς τις ὅδε κρατέει καὶ δὴ κακὰ πολλὰ ἔοργε | 175 | |
Τρῶας, ἐπεὶ πολλῶν τε καὶ ἐσθλῶν γούνατ' ἔλυσεν· | 176 | |
εἰ μή τις θεός ἐστι κοτεσσάμενος Τρώεσσιν | 177 | |
ἱρῶν μηνίσας· χαλεπὴ δὲ θεοῦ ἔπι μῆνις. | 178 | |
τὸν δ' αὖτε προσέειπε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱός· | 179 | |
Αἰνεία Τρώων βουληφόρε χαλκοχιτώνων | 180 | |
Τυδεΐδῃ μιν ἔγωγε δαΐφρονι πάντα ἐΐσκω, | 181 | |
ἀσπίδι γιγνώσκων αὐλώπιδί τε τρυφαλείῃ, | 182 | |
ἵππους τ' εἰσορόων· σάφα δ' οὐκ οἶδ' εἰ θεός ἐστιν. | 183 | |
εἰ δ' ὅ γ' ἀνὴρ ὅν φημι δαΐφρων Τυδέος υἱὸς | 184 | |
οὐχ ὅ γ' ἄνευθε θεοῦ τάδε μαίνεται, ἀλλά τις ἄγχι | 185 | |
ἕστηκ' ἀθανάτων νεφέλῃ εἰλυμένος ὤμους, | 186 | |
ὃς τούτου βέλος ὠκὺ κιχήμενον ἔτραπεν ἄλλῃ. | 187 | |
ἤδη γάρ οἱ ἐφῆκα βέλος, καί μιν βάλον ὦμον | 188 | |
δεξιὸν ἀντικρὺ διὰ θώρηκος γυάλοιο· | 189 | |
καί μιν ἔγωγ' ἐφάμην Ἀϊδωνῆϊ προϊάψειν, | 190 | |
ἔμπης δ' οὐκ ἐδάμασσα· θεός νύ τίς ἐστι κοτήεις. | 191 | |
ἵπποι δ' οὐ παρέασι καὶ ἅρματα τῶν κ' ἐπιβαίην· | 192 | |
ἀλλά που ἐν μεγάροισι Λυκάονος ἕνδεκα δίφροι | 193 | |
καλοὶ πρωτοπαγεῖς νεοτευχέες· ἀμφὶ δὲ πέπλοι | 194 | |
πέπτανται· παρὰ δέ σφιν ἑκάστῳ δίζυγες ἵπποι | 195 | |
ἑστᾶσι κρῖ λευκὸν ἐρεπτόμενοι καὶ ὀλύρας. | 196 | |
ἦ μέν μοι μάλα πολλὰ γέρων αἰχμητὰ Λυκάων | 197 | |
ἐρχομένῳ ἐπέτελλε δόμοις ἔνι ποιητοῖσιν· | 198 | |
ἵπποισίν μ' ἐκέλευε καὶ ἅρμασιν ἐμβεβαῶτα | 199 | |
ἀρχεύειν Τρώεσσι κατὰ κρατερὰς ὑσμίνας· | 200 | |
ἀλλ' ἐγὼ οὐ πιθόμην· ἦ τ' ἂν πολὺ κέρδιον ἦεν· | 201 | |
ἵππων φειδόμενος, μή μοι δευοίατο φορβῆς | 202 | |
ἀνδρῶν εἰλομένων εἰωθότες ἔδμεναι ἄδην. | 203 | |
ὣς λίπον, αὐτὰρ πεζὸς ἐς Ἴλιον εἰλήλουθα | 204 | |
τόξοισιν πίσυνος· τὰ δέ μ' οὐκ ἄρ' ἔμελλον ὀνήσειν. | 205 | |
ἤδη γὰρ δοιοῖσιν ἀριστήεσσιν ἐφῆκα | 206 | |
Τυδεΐδῃ τε καὶ Ἀτρεΐδῃ, ἐκ δ' ἀμφοτέροιιν | 207 | |
ἀτρεκὲς αἷμ' ἔσσευα βαλών, ἤγειρα δὲ μᾶλλον. | 208 | |
τώ ῥα κακῇ αἴσῃ ἀπὸ πασσάλου ἀγκύλα τόξα | 209 | |
ἤματι τῷ ἑλόμην ὅτε Ἴλιον εἰς ἐρατεινὴν | 210 | |
ἡγεόμην Τρώεσσι φέρων χάριν Ἕκτορι δίῳ. | 211 | |
εἰ δέ κε νοστήσω καὶ ἐσόψομαι ὀφθαλμοῖσι | 212 | |
πατρίδ' ἐμὴν ἄλοχόν τε καὶ ὑψερεφὲς μέγα δῶμα, | 213 | |
αὐτίκ' ἔπειτ' ἀπ' ἐμεῖο κάρη τάμοι ἀλλότριος φὼς | 214 | |
εἰ μὴ ἐγὼ τάδε τόξα φαεινῷ ἐν πυρὶ θείην | 215 | |
χερσὶ διακλάσσας· ἀνεμώλια γάρ μοι ὀπηδεῖ. | 216 | |
τὸν δ' αὖτ' Αἰνείας Τρώων ἀγὸς ἀντίον ηὔδα· | 217 | |
μὴ δ' οὕτως ἀγόρευε· πάρος δ' οὐκ ἔσσεται ἄλλως, | 218 | |
πρίν γ' ἐπὶ νὼ τῷδ' ἀνδρὶ σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν | 219 | |
ἀντιβίην ἐλθόντε σὺν ἔντεσι πειρηθῆναι. | 220 | |
ἀλλ' ἄγ' ἐμῶν ὀχέων ἐπιβήσεο, ὄφρα ἴδηαι | 221 | |
οἷοι Τρώϊοι ἵπποι ἐπιστάμενοι πεδίοιο | 222 | |
κραιπνὰ μάλ' ἔνθα καὶ ἔνθα διωκέμεν ἠδὲ φέβεσθαι· | 223 | |
τὼ καὶ νῶϊ πόλιν δὲ σαώσετον, εἴ περ ἂν αὖτε | 224 | |
Ζεὺς ἐπὶ Τυδεΐδῃ Διομήδεϊ κῦδος ὀρέξῃ. | 225 | |
ἀλλ' ἄγε νῦν μάστιγα καὶ ἡνία σιγαλόεντα | 226 | |
δέξαι, ἐγὼ δ' ἵππων ἀποβήσομαι ὄφρα μάχωμαι· | 227 | |
ἠὲ σὺ τόνδε δέδεξο, μελήσουσιν δ' ἐμοὶ ἵπποι. | 228 | |
τὸν δ' αὖτε προσέειπε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱός· | 229 | |
Αἰνεία σὺ μὲν αὐτὸς ἔχ' ἡνία καὶ τεὼ ἵππω· | 230 | |
μᾶλλον ὑφ' ἡνιόχῳ εἰωθότι καμπύλον ἅρμα | 231 | |
οἴσετον, εἴ περ ἂν αὖτε φεβώμεθα Τυδέος υἱόν· | 232 | |
μὴ τὼ μὲν δείσαντε ματήσετον, οὐδ' ἐθέλητον | 233 | |
ἐκφερέμεν πολέμοιο τεὸν φθόγγον ποθέοντε, | 234 | |
νῶϊ δ' ἐπαΐξας μεγαθύμου Τυδέος υἱὸς | 235 | |
αὐτώ τε κτείνῃ καὶ ἐλάσσῃ μώνυχας ἵππους. | 236 | |
ἀλλὰ σύ γ' αὐτὸς ἔλαυνε τέ' ἅρματα καὶ τεὼ ἵππω, | 237 | |
τὸν δὲ δ' ἐγὼν ἐπιόντα δεδέξομαι ὀξέϊ δουρί. | 238 | |
ὣς ἄρα φωνήσαντες ἐς ἅρματα ποικίλα βάντες | 239 | |
ἐμμεμαῶτ' ἐπὶ Τυδεΐδῃ ἔχον ὠκέας ἵππους. | 240 | |
τοὺς δὲ ἴδε Σθένελος Καπανήϊος ἀγλαὸς υἱός, | 241 | |
αἶψα δὲ Τυδεΐδην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· | 242 | |
Τυδεΐδη Διόμηδες ἐμῷ κεχαρισμένε θυμῷ, | 243 | |
ἄνδρ' ὁρόω κρατερὼ ἐπὶ σοὶ μεμαῶτε μάχεσθαι | 244 | |
ἶν' ἀπέλεθρον ἔχοντας· ὃ μὲν τόξων ἐῢ εἰδὼς | 245 | |
Πάνδαρος, υἱὸς δ' αὖτε Λυκάονος εὔχεται εἶναι· | 246 | |
Αἰνείας δ' υἱὸς μὲν ἀμύμονος Ἀγχίσαο | 247 | |
εὔχεται ἐκγεγάμεν, μήτηρ δέ οἵ ἐστ' Ἀφροδίτη. | 248 | |
ἀλλ' ἄγε δὴ χαζώμεθ' ἐφ' ἵππων, μηδέ μοι οὕτω | 249 | |
θῦνε διὰ προμάχων, μή πως φίλον ἦτορ ὀλέσσῃς. | 250 | |
τὸν δ' ἄρ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κρατερὸς Διομήδης· | 251 | |
μή τι φόβον δ' ἀγόρευ', ἐπεὶ οὐδὲ σὲ πεισέμεν οἴω. | 252 | |
οὐ γάρ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι | 253 | |
οὐδὲ καταπτώσσειν· ἔτι μοι μένος ἔμπεδόν ἐστιν· | 254 | |
ὀκνείω δ' ἵππων ἐπιβαινέμεν, ἀλλὰ καὶ αὔτως | 255 | |
ἀντίον εἶμ' αὐτῶν· τρεῖν μ' οὐκ ἐᾷ Παλλὰς Ἀθήνη. | 256 | |
τούτω δ' οὐ πάλιν αὖτις ἀποίσετον ὠκέες ἵπποι | 257 | |
ἄμφω ἀφ' ἡμείων, εἴ γ' οὖν ἕτερός γε φύγῃσιν. | 258 | |
ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δ' ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν· | 259 | |
αἴ κέν μοι πολύβουλος Ἀθήνη κῦδος ὀρέξῃ | 260 | |
ἀμφοτέρω κτεῖναι, σὺ δὲ τούσδε μὲν ὠκέας ἵππους | 261 | |
αὐτοῦ ἐρυκακέειν ἐξ ἄντυγος ἡνία τείνας, | 262 | |
Αἰνείαο δ' ἐπαΐξαι μεμνημένος ἵππων, | 263 | |
ἐκ δ' ἐλάσαι Τρώων μετ' ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς. | 264 | |
τῆς γάρ τοι γενεῆς ἧς Τρωΐ περ εὐρύοπα Ζεὺς | 265 | |
δῶχ' υἷος ποινὴν Γανυμήδεος, οὕνεκ' ἄριστοι | 266 | |
ἵππων ὅσσοι ἔασιν ὑπ' ἠῶ τ' ἠέλιόν τε, | 267 | |
τῆς γενεῆς ἔκλεψεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγχίσης | 268 | |
λάθρῃ Λαομέδοντος ὑποσχὼν θήλεας ἵππους· | 269 | |
τῶν οἱ ἓξ ἐγένοντο ἐνὶ μεγάροισι γενέθλη. | 270 | |
τοὺς μὲν τέσσαρας αὐτὸς ἔχων ἀτίταλλ' ἐπὶ φάτνῃ, | 271 | |
τὼ δὲ δύ' Αἰνείᾳ δῶκεν μήστωρε φόβοιο. | 272 | |
εἰ τούτω κε λάβοιμεν, ἀροίμεθά κε κλέος ἐσθλόν. | 273 | |
ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον, | 274 | |
τὼ δὲ τάχ' ἐγγύθεν ἦλθον ἐλαύνοντ' ὠκέας ἵππους. | 275 | |
τὸν πρότερος προσέειπε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱός· | 276 | |
καρτερόθυμε δαΐφρον ἀγαυοῦ Τυδέος υἱὲ | 277 | |
ἦ μάλα σ' οὐ βέλος ὠκὺ δαμάσσατο πικρὸς ὀϊστός· | 278 | |
νῦν αὖτ' ἐγχείῃ πειρήσομαι αἴ κε τύχωμι. | 279 | |
ἦ ῥα καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος | 280 | |
καὶ βάλε Τυδεΐδαο κατ' ἀσπίδα· τῆς δὲ διὰ πρὸ | 281 | |
αἰχμὴ χαλκείη πταμένη θώρηκι πελάσθη· | 282 | |
τῷ δ' ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱός· | 283 | |
βέβληαι κενεῶνα διαμπερές, οὐδέ σ' ὀΐω | 284 | |
δηρὸν ἔτ' ἀνσχήσεσθαι· ἐμοὶ δὲ μέγ' εὖχος ἔδωκας. | 285 | |
τὸν δ' οὐ ταρβήσας προσέφη κρατερὸς Διομήδης· | 286 | |
ἤμβροτες οὐδ' ἔτυχες· ἀτὰρ οὐ μὲν σφῶΐ γ' ὀΐω | 287 | |
πρίν γ' ἀποπαύσεσθαι πρίν γ' ἢ ἕτερόν γε πεσόντα | 288 | |
αἵματος ἆσαι Ἄρηα, ταλαύρινον πολεμιστήν. | 289 | |
ὣς φάμενος προέηκε· βέλος δ' ἴθυνεν Ἀθήνη | 290 | |
ῥῖνα παρ' ὀφθαλμόν, λευκοὺς δ' ἐπέρησεν ὀδόντας. | 291 | |
τοῦ δ' ἀπὸ μὲν γλῶσσαν πρυμνὴν τάμε χαλκὸς ἀτειρής, | 292 | |
αἰχμὴ δ' ἐξελύθη παρὰ νείατον ἀνθερεῶνα· | 293 | |
ἤριπε δ' ἐξ ὀχέων, ἀράβησε δὲ τεύχε' ἐπ' αὐτῷ | 294 | |
αἰόλα παμφανόωντα, παρέτρεσσαν δέ οἱ ἵπποι | 295 | |
ὠκύποδες· τοῦ δ' αὖθι λύθη ψυχή τε μένος τε. | 296 | |
Αἰνείας δ' ἀπόρουσε σὺν ἀσπίδι δουρί τε μακρῷ | 297 | |
δείσας μή πώς οἱ ἐρυσαίατο νεκρὸν Ἀχαιοί. | 298 | |
ἀμφὶ δ' ἄρ' αὐτῷ βαῖνε λέων ὣς ἀλκὶ πεποιθώς, | 299 | |
πρόσθε δέ οἱ δόρυ τ' ἔσχε καὶ ἀσπίδα πάντοσ' ἐΐσην, | 300 | |
τὸν κτάμεναι μεμαὼς ὅς τις τοῦ γ' ἀντίος ἔλθοι | 301 | |
σμερδαλέα ἰάχων· ὃ δὲ χερμάδιον λάβε χειρὶ | 302 | |
Τυδεΐδης μέγα ἔργον ὃ οὐ δύο γ' ἄνδρε φέροιεν, | 303 | |
οἷοι νῦν βροτοί εἰσ'· ὃ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος. | 304 | |
τῷ βάλεν Αἰνείαο κατ' ἰσχίον ἔνθά τε μηρὸς | 305 | |
ἰσχίῳ ἐνστρέφεται, κοτύλην δέ τέ μιν καλέουσι· | 306 | |
θλάσσε δέ οἱ κοτύλην, πρὸς δ' ἄμφω ῥῆξε τένοντε· | 307 | |
ὦσε δ' ἀπὸ ῥινὸν τρηχὺς λίθος· αὐτὰρ ὅ γ' ἥρως | 308 | |
ἔστη γνὺξ ἐριπὼν καὶ ἐρείσατο χειρὶ παχείῃ | 309 | |
γαίης· ἀμφὶ δὲ ὄσσε κελαινὴ νὺξ ἐκάλυψε. | 310 | |
καί νύ κεν ἔνθ' ἀπόλοιτο ἄναξ ἀνδρῶν Αἰνείας, | 311 | |
εἰ μὴ ἄρ' ὀξὺ νόησε Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη | 312 | |
μήτηρ, ἥ μιν ὑπ' Ἀγχίσῃ τέκε βουκολέοντι· | 313 | |
ἀμφὶ δ' ἑὸν φίλον υἱὸν ἐχεύατο πήχεε λευκώ, | 314 | |
πρόσθε δέ οἱ πέπλοιο φαεινοῦ πτύγμα κάλυψεν | 315 | |
ἕρκος ἔμεν βελέων, μή τις Δαναῶν ταχυπώλων | 316 | |
χαλκὸν ἐνὶ στήθεσσι βαλὼν ἐκ θυμὸν ἕλοιτο. | 317 | |
ἣ μὲν ἑὸν φίλον υἱὸν ὑπεξέφερεν πολέμοιο· | 318 | |
οὐδ' υἱὸς Καπανῆος ἐλήθετο συνθεσιάων | 319 | |
τάων ἃς ἐπέτελλε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης, | 320 | |
ἀλλ' ὅ γε τοὺς μὲν ἑοὺς ἠρύκακε μώνυχας ἵππους | 321 | |
νόσφιν ἀπὸ φλοίσβου ἐξ ἄντυγος ἡνία τείνας, | 322 | |
Αἰνείαο δ' ἐπαΐξας καλλίτριχας ἵππους | 323 | |
ἐξέλασε Τρώων μετ' ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς. | 324 | |
δῶκε δὲ Δηϊπύλῳ ἑτάρῳ φίλῳ, ὃν περὶ πάσης | 325 | |
τῖεν ὁμηλικίης ὅτι οἱ φρεσὶν ἄρτια ᾔδη, | 326 | |
νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσιν ἐλαυνέμεν· αὐτὰρ ὅ γ' ἥρως | 327 | |
ὧν ἵππων ἐπιβὰς ἔλαβ' ἡνία σιγαλόεντα, | 328 | |
αἶψα δὲ Τυδεΐδην μέθεπε κρατερώνυχας ἵππους | 329 | |
ἐμμεμαώς· ὃ δὲ Κύπριν ἐπῴχετο νηλέϊ χαλκῷ | 330 | |
γιγνώσκων ὅ τ' ἄναλκις ἔην θεός, οὐδὲ θεάων | 331 | |
τάων αἵ τ' ἀνδρῶν πόλεμον κάτα κοιρανέουσιν, | 332 | |
οὔτ' ἄρ' Ἀθηναίη οὔτε πτολίπορθος Ἐνυώ. | 333 | |
ἀλλ' ὅτε δή ῥ' ἐκίχανε πολὺν καθ' ὅμιλον ὀπάζων, | 334 | |
ἔνθ' ἐπορεξάμενος μεγαθύμου Τυδέος υἱὸς | 335 | |
ἄκρην οὔτασε χεῖρα μετάλμενος ὀξέϊ δουρὶ | 336 | |
ἀβληχρήν· εἶθαρ δὲ δόρυ χροὸς ἀντετόρησεν | 337 | |
ἀμβροσίου διὰ πέπλου, ὅν οἱ Χάριτες κάμον αὐταί, | 338 | |
πρυμνὸν ὕπερ θέναρος· ῥέε δ' ἄμβροτον αἷμα θεοῖο | 339 | |
ἰχώρ, οἷός πέρ τε ῥέει μακάρεσσι θεοῖσιν· | 340 | |
οὐ γὰρ σῖτον ἔδουσ', οὐ πίνουσ' αἴθοπα οἶνον, | 341 | |
τοὔνεκ' ἀναίμονές εἰσι καὶ ἀθάνατοι καλέονται. | 342 | |
ἣ δὲ μέγα ἰάχουσα ἀπὸ ἕο κάββαλεν υἱόν· | 343 | |
καὶ τὸν μὲν μετὰ χερσὶν ἐρύσατο Φοῖβος Ἀπόλλων | 344 | |
κυανέῃ νεφέλῃ, μή τις Δαναῶν ταχυπώλων | 345 | |
χαλκὸν ἐνὶ στήθεσσι βαλὼν ἐκ θυμὸν ἕλοιτο· | 346 | |
τῇ δ' ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης· | 347 | |
εἶκε Διὸς θύγατερ πολέμου καὶ δηϊοτῆτος· | 348 | |
ἦ οὐχ ἅλις ὅττι γυναῖκας ἀνάλκιδας ἠπεροπεύεις; | 349 | |
εἰ δὲ σύ γ' ἐς πόλεμον πωλήσεαι, ἦ τέ σ' ὀΐω | 350 | |
ῥιγήσειν πόλεμόν γε καὶ εἴ χ' ἑτέρωθι πύθηαι. | 351 | |
ὣς ἔφαθ', ἣ δ' ἀλύουσ' ἀπεβήσετο, τείρετο δ' αἰνῶς· | 352 | |
τὴν μὲν ἄρ' Ἶρις ἑλοῦσα ποδήνεμος ἔξαγ' ὁμίλου | 353 | |
ἀχθομένην ὀδύνῃσι, μελαίνετο δὲ χρόα καλόν. | 354 | |
εὗρεν ἔπειτα μάχης ἐπ' ἀριστερὰ θοῦρον Ἄρηα | 355 | |
ἥμενον· ἠέρι δ' ἔγχος ἐκέκλιτο καὶ ταχέ' ἵππω· | 356 | |
ἣ δὲ γνὺξ ἐριποῦσα κασιγνήτοιο φίλοιο | 357 | |
πολλὰ λισσομένη χρυσάμπυκας ᾔτεεν ἵππους· | 358 | |
φίλε κασίγνητε κόμισαί τέ με δός τέ μοι ἵππους, | 359 | |
ὄφρ' ἐς Ὄλυμπον ἵκωμαι ἵν' ἀθανάτων ἕδος ἐστί. | 360 | |
λίην ἄχθομαι ἕλκος ὅ με βροτὸς οὔτασεν ἀνὴρ | 361 | |
Τυδεΐδης, ὃς νῦν γε καὶ ἂν Διὶ πατρὶ μάχοιτο. | 362 | |
ὣς φάτο, τῇ δ' ἄρ' Ἄρης δῶκε χρυσάμπυκας ἵππους· | 363 | |
ἣ δ' ἐς δίφρον ἔβαινεν ἀκηχεμένη φίλον ἦτορ, | 364 | |
πὰρ δέ οἱ Ἶρις ἔβαινε καὶ ἡνία λάζετο χερσί, | 365 | |
μάστιξεν δ' ἐλάαν, τὼ δ' οὐκ ἀέκοντε πετέσθην. | 366 | |
αἶψα δ' ἔπειθ' ἵκοντο θεῶν ἕδος αἰπὺν Ὄλυμπον· | 367 | |
ἔνθ' ἵππους ἔστησε ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις | 368 | |
λύσασ' ἐξ ὀχέων, παρὰ δ' ἀμβρόσιον βάλεν εἶδαρ· | 369 | |
ἣ δ' ἐν γούνασι πῖπτε Διώνης δῖ' Ἀφροδίτη | 370 | |
μητρὸς ἑῆς· ἣ δ' ἀγκὰς ἐλάζετο θυγατέρα ἥν, | 371 | |
χειρί τέ μιν κατέρεξεν ἔπος τ' ἔφατ' ἐκ τ' ὀνόμαζε· | 372 | |
τίς νύ σε τοιάδ' ἔρεξε φίλον τέκος Οὐρανιώνων | 373 | |
μαψιδίως, ὡς εἴ τι κακὸν ῥέζουσαν ἐνωπῇ; | 374 | |
τὴν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη· | 375 | |
οὖτά με Τυδέος υἱὸς ὑπέρθυμος Διομήδης, | 376 | |
οὕνεκ' ἐγὼ φίλον υἱὸν ὑπεξέφερον πολέμοιο | 377 | |
Αἰνείαν, ὃς ἐμοὶ πάντων πολὺ φίλτατός ἐστιν. | 378 | |
οὐ γὰρ ἔτι Τρώων καὶ Ἀχαιῶν φύλοπις αἰνή, | 379 | |
ἀλλ' ἤδη Δαναοί γε καὶ ἀθανάτοισι μάχονται. | 380 | |
τὴν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα Διώνη, δῖα θεάων· | 381 | |
τέτλαθι τέκνον ἐμόν, καὶ ἀνάσχεο κηδομένη περ· | 382 | |
πολλοὶ γὰρ δὴ τλῆμεν Ὀλύμπια δώματ' ἔχοντες | 383 | |
ἐξ ἀνδρῶν χαλέπ' ἄλγε' ἐπ' ἀλλήλοισι τιθέντες. | 384 | |
τλῆ μὲν Ἄρης ὅτε μιν Ὦτος κρατερός τ' Ἐφιάλτης | 385 | |
παῖδες Ἀλωῆος, δῆσαν κρατερῷ ἐνὶ δεσμῷ· | 386 | |
χαλκέῳ δ' ἐν κεράμῳ δέδετο τρισκαίδεκα μῆνας· | 387 | |
καί νύ κεν ἔνθ' ἀπόλοιτο Ἄρης ἆτος πολέμοιο, | 388 | |
εἰ μὴ μητρυιὴ περικαλλὴς Ἠερίβοια | 389 | |
Ἑρμέᾳ ἐξήγγειλεν· ὃ δ' ἐξέκλεψεν Ἄρηα | 390 | |
ἤδη τειρόμενον, χαλεπὸς δέ ἑ δεσμὸς ἐδάμνα. | 391 | |
τλῆ δ' Ἥρη, ὅτε μιν κρατερὸς πάϊς Ἀμφιτρύωνος | 392 | |
δεξιτερὸν κατὰ μαζὸν ὀϊστῷ τριγλώχινι | 393 | |
βεβλήκει· τότε καί μιν ἀνήκεστον λάβεν ἄλγος. | 394 | |
τλῆ δ' Ἀΐδης ἐν τοῖσι πελώριος ὠκὺν ὀϊστόν, | 395 | |
εὖτέ μιν ωὐτὸς ἀνὴρ υἱὸς Διὸς αἰγιόχοιο | 396 | |
ἐν Πύλῳ ἐν νεκύεσσι βαλὼν ὀδύνῃσιν ἔδωκεν· | 397 | |
αὐτὰρ ὃ βῆ πρὸς δῶμα Διὸς καὶ μακρὸν Ὄλυμπον | 398 | |
κῆρ ἀχέων ὀδύνῃσι πεπαρμένος· αὐτὰρ ὀϊστὸς | 399 | |
ὤμῳ ἔνι στιβαρῷ ἠλήλατο, κῆδε δὲ θυμόν. | 400 | |
τῷ δ' ἐπὶ Παιήων ὀδυνήφατα φάρμακα πάσσων | 401 | |
ἠκέσατ'· οὐ μὲν γάρ τι καταθνητός γε τέτυκτο. | 402 | |
σχέτλιος ὀβριμοεργὸς ὃς οὐκ ὄθετ' αἴσυλα ῥέζων, | 403 | |
ὃς τόξοισιν ἔκηδε θεοὺς οἳ Ὄλυμπον ἔχουσι. | 404 | |
σοὶ δ' ἐπὶ τοῦτον ἀνῆκε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη· | 405 | |
νήπιος, οὐδὲ τὸ οἶδε κατὰ φρένα Τυδέος υἱὸς | 406 | |
ὅττι μάλ' οὐ δηναιὸς ὃς ἀθανάτοισι μάχηται, | 407 | |
οὐδέ τί μιν παῖδες ποτὶ γούνασι παππάζουσιν | 408 | |
ἐλθόντ' ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος. | 409 | |
τὼ νῦν Τυδεΐδης, εἰ καὶ μάλα καρτερός ἐστι, | 410 | |
φραζέσθω μή τίς οἱ ἀμείνων σεῖο μάχηται, | 411 | |
μὴ δὴν Αἰγιάλεια περίφρων Ἀδρηστίνη | 412 | |
ἐξ ὕπνου γοόωσα φίλους οἰκῆας ἐγείρῃ | 413 | |
κουρίδιον ποθέουσα πόσιν τὸν ἄριστον Ἀχαιῶν | 414 | |
ἰφθίμη ἄλοχος Διομήδεος ἱπποδάμοιο. | 415 | |
ἦ ῥα καὶ ἀμφοτέρῃσιν ἀπ' ἰχῶ χειρὸς ὀμόργνυ· | 416 | |
ἄλθετο χείρ, ὀδύναι δὲ κατηπιόωντο βαρεῖαι. | 417 | |
αἳ δ' αὖτ' εἰσορόωσαι Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη | 418 | |
κερτομίοις ἐπέεσσι Δία Κρονίδην ἐρέθιζον. | 419 | |
τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη· | 420 | |
Ζεῦ πάτερ ἦ ῥά τί μοι κεχολώσεαι ὅττι κεν εἴπω; | 421 | |
ἦ μάλα δή τινα Κύπρις Ἀχαιϊάδων ἀνιεῖσα | 422 | |
Τρωσὶν ἅμα σπέσθαι, τοὺς νῦν ἔκπαγλα φίλησε, | 423 | |
τῶν τινα καρρέζουσα Ἀχαιϊάδων ἐϋπέπλων | 424 | |
πρὸς χρυσῇ περόνῃ καταμύξατο χεῖρα ἀραιήν. | 425 | |
ὣς φάτο, μείδησεν δὲ πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε, | 426 | |
καί ῥα καλεσσάμενος προσέφη χρυσῆν Ἀφροδίτην· | 427 | |
οὔ τοι τέκνον ἐμὸν δέδοται πολεμήϊα ἔργα, | 428 | |
ἀλλὰ σύ γ' ἱμερόεντα μετέρχεο ἔργα γάμοιο, | 429 | |
ταῦτα δ' Ἄρηϊ θοῷ καὶ Ἀθήνῃ πάντα μελήσει. | 430 | |
ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον, | 431 | |
Αἰνείᾳ δ' ἐπόρουσε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης, | 432 | |
γιγνώσκων ὅ οἱ αὐτὸς ὑπείρεχε χεῖρας Ἀπόλλων· | 433 | |
ἀλλ' ὅ γ' ἄρ' οὐδὲ θεὸν μέγαν ἅζετο, ἵετο δ' αἰεὶ | 434 | |
Αἰνείαν κτεῖναι καὶ ἀπὸ κλυτὰ τεύχεα δῦσαι. | 435 | |
τρὶς μὲν ἔπειτ' ἐπόρουσε κατακτάμεναι μενεαίνων, | 436 | |
τρὶς δέ οἱ ἐστυφέλιξε φαεινὴν ἀσπίδ' Ἀπόλλων· | 437 | |
ἀλλ' ὅτε δὴ τὸ τέταρτον ἐπέσσυτο δαίμονι ἶσος, | 438 | |
δεινὰ δ' ὁμοκλήσας προσέφη ἑκάεργος Ἀπόλλων· | 439 | |
φράζεο Τυδεΐδη καὶ χάζεο, μηδὲ θεοῖσιν | 440 | |
ἶσ' ἔθελε φρονέειν, ἐπεὶ οὔ ποτε φῦλον ὁμοῖον | 441 | |
ἀθανάτων τε θεῶν χαμαὶ ἐρχομένων τ' ἀνθρώπων. | 442 | |
ὣς φάτο, Τυδεΐδης δ' ἀνεχάζετο τυτθὸν ὀπίσσω | 443 | |
μῆνιν ἀλευάμενος ἑκατηβόλου Ἀπόλλωνος. | 444 | |
Αἰνείαν δ' ἀπάτερθεν ὁμίλου θῆκεν Ἀπόλλων | 445 | |
Περγάμῳ εἰν ἱερῇ, ὅθι οἱ νηός γε τέτυκτο. | 446 | |
ἤτοι τὸν Λητώ τε καὶ Ἄρτεμις ἰοχέαιρα | 447 | |
ἐν μεγάλῳ ἀδύτῳ ἀκέοντό τε κύδαινόν τε· | 448 | |
αὐτὰρ ὃ εἴδωλον τεῦξ' ἀργυρότοξος Ἀπόλλων | 449 | |
αὐτῷ τ' Αἰνείᾳ ἴκελον καὶ τεύχεσι τοῖον, | 450 | |
ἀμφὶ δ' ἄρ' εἰδώλῳ Τρῶες καὶ δῖοι Ἀχαιοὶ | 451 | |
δῄουν ἀλλήλων ἀμφὶ στήθεσσι βοείας | 452 | |
ἀσπίδας εὐκύκλους λαισήϊά τε πτερόεντα. | 453 | |
δὴ τότε θοῦρον Ἄρηα προσηύδα Φοῖβος Ἀπόλλων· | 454 | |
Ἆρες Ἄρες βροτολοιγὲ μιαιφόνε τειχεσιπλῆτα, | 455 | |
οὐκ ἂν δὴ τόνδ' ἄνδρα μάχης ἐρύσαιο μετελθὼν | 456 | |
Τυδεΐδην, ὃς νῦν γε καὶ ἂν Διὶ πατρὶ μάχοιτο; | 457 | |
Κύπριδα μὲν πρῶτα σχεδὸν οὔτασε χεῖρ' ἐπὶ καρπῷ, | 458 | |
αὐτὰρ ἔπειτ' αὐτῷ μοι ἐπέσσυτο δαίμονι ἶσος. | 459 | |
ὣς εἰπὼν αὐτὸς μὲν ἐφέζετο Περγάμῳ ἄκρῃ, | 460 | |
Τρῳὰς δὲ στίχας οὖλος Ἄρης ὄτρυνε μετελθὼν | 461 | |
εἰδόμενος Ἀκάμαντι θοῷ ἡγήτορι Θρῃκῶν· | 462 | |
υἱάσι δὲ Πριάμοιο διοτρεφέεσσι κέλευεν· | 463 | |
ὦ υἱεῖς Πριάμοιο διοτρεφέος βασιλῆος | 464 | |
ἐς τί ἔτι κτείνεσθαι ἐάσετε λαὸν Ἀχαιοῖς; | 465 | |
ἦ εἰς ὅ κεν ἀμφὶ πύλῃς εὖ ποιητῇσι μάχωνται; | 466 | |
κεῖται ἀνὴρ ὃν ἶσον ἐτίομεν Ἕκτορι δίῳ | 467 | |
Αἰνείας υἱὸς μεγαλήτορος Ἀγχίσαο· | 468 | |
ἀλλ' ἄγετ' ἐκ φλοίσβοιο σαώσομεν ἐσθλὸν ἑταῖρον. | 469 | |
ὣς εἰπὼν ὄτρυνε μένος καὶ θυμὸν ἑκάστου. | 470 | |
ἔνθ' αὖ Σαρπηδὼν μάλα νείκεσεν Ἕκτορα δῖον· | 471 | |
Ἕκτορ πῇ δή τοι μένος οἴχεται ὃ πρὶν ἔχεσκες; | 472 | |
φῆς που ἄτερ λαῶν πόλιν ἑξέμεν ἠδ' ἐπικούρων | 473 | |
οἶος σὺν γαμβροῖσι κασιγνήτοισί τε σοῖσι. | 474 | |
τῶν νῦν οὔ τιν' ἐγὼ ἰδέειν δύναμ' οὐδὲ νοῆσαι, | 475 | |
ἀλλὰ καταπτώσσουσι κύνες ὣς ἀμφὶ λέοντα· | 476 | |
ἡμεῖς δὲ μαχόμεσθ' οἵ πέρ τ' ἐπίκουροι ἔνειμεν. | 477 | |
καὶ γὰρ ἐγὼν ἐπίκουρος ἐὼν μάλα τηλόθεν ἥκω· | 478 | |
τηλοῦ γὰρ Λυκίη Ξάνθῳ ἔπι δινήεντι, | 479 | |
ἔνθ' ἄλοχόν τε φίλην ἔλιπον καὶ νήπιον υἱόν, | 480 | |
κὰδ δὲ κτήματα πολλά, τὰ ἔλδεται ὅς κ' ἐπιδευής. | 481 | |
ἀλλὰ καὶ ὧς Λυκίους ὀτρύνω καὶ μέμον' αὐτὸς | 482 | |
ἀνδρὶ μαχήσασθαι· ἀτὰρ οὔ τί μοι ἐνθάδε τοῖον | 483 | |
οἷόν κ' ἠὲ φέροιεν Ἀχαιοὶ ἤ κεν ἄγοιεν· | 484 | |
τύνη δ' ἕστηκας, ἀτὰρ οὐδ' ἄλλοισι κελεύεις | 485 | |
λαοῖσιν μενέμεν καὶ ἀμυνέμεναι ὤρεσσι. | 486 | |
μή πως ὡς ἀψῖσι λίνου ἁλόντε πανάγρου | 487 | |
ἀνδράσι δυσμενέεσσιν ἕλωρ καὶ κύρμα γένησθε· | 488 | |
οἳ δὲ τάχ' ἐκπέρσουσ' εὖ ναιομένην πόλιν ὑμήν. | 489 | |
σοὶ δὲ χρὴ τάδε πάντα μέλειν νύκτάς τε καὶ ἦμαρ | 490 | |
ἀρχοὺς λισσομένῳ τηλεκλειτῶν ἐπικούρων | 491 | |
νωλεμέως ἐχέμεν, κρατερὴν δ' ἀποθέσθαι ἐνιπήν. | 492 | |
ὣς φάτο Σαρπηδών, δάκε δὲ φρένας Ἕκτορι μῦθος· | 493 | |
αὐτίκα δ' ἐξ ὀχέων σὺν τεύχεσιν ἆλτο χαμᾶζε, | 494 | |
πάλλων δ' ὀξέα δοῦρα κατὰ στρατὸν ᾤχετο πάντῃ | 495 | |
ὀτρύνων μαχέσασθαι, ἔγειρε δὲ φύλοπιν αἰνήν. | 496 | |
οἳ δ' ἐλελίχθησαν καὶ ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν· | 497 | |
Ἀργεῖοι δ' ὑπέμειναν ἀολλέες οὐδὲ φόβηθεν. | 498 | |
ὡς δ' ἄνεμος ἄχνας φορέει ἱερὰς κατ' ἀλωὰς | 499 | |
ἀνδρῶν λικμώντων, ὅτε τε ξανθὴ Δημήτηρ | 500 | |
κρίνῃ ἐπειγομένων ἀνέμων καρπόν τε καὶ ἄχνας, | 501 | |
αἳ δ' ὑπολευκαίνονται ἀχυρμιαί· ὣς τότ' Ἀχαιοὶ | 502 | |
λευκοὶ ὕπερθε γένοντο κονισάλῳ, ὅν ῥα δι' αὐτῶν | 503 | |
οὐρανὸν ἐς πολύχαλκον ἐπέπληγον πόδες ἵππων | 504 | |
ἂψ ἐπιμισγομένων· ὑπὸ δ' ἔστρεφον ἡνιοχῆες. | 505 | |
οἳ δὲ μένος χειρῶν ἰθὺς φέρον· ἀμφὶ δὲ νύκτα | 506 | |
θοῦρος Ἄρης ἐκάλυψε μάχῃ Τρώεσσιν ἀρήγων | 507 | |
πάντοσ' ἐποιχόμενος· τοῦ δ' ἐκραίαινεν ἐφετμὰς | 508 | |
Φοίβου Ἀπόλλωνος χρυσαόρου, ὅς μιν ἀνώγει | 509 | |
Τρωσὶν θυμὸν ἐγεῖραι, ἐπεὶ ἴδε Παλλάδ' Ἀθήνην | 510 | |
οἰχομένην· ἣ γάρ ῥα πέλεν Δαναοῖσιν ἀρηγών. | 511 | |
αὐτὸς δ' Αἰνείαν μάλα πίονος ἐξ ἀδύτοιο | 512 | |
ἧκε, καὶ ἐν στήθεσσι μένος βάλε ποιμένι λαῶν. | 513 | |
Αἰνείας δ' ἑτάροισι μεθίστατο· τοὶ δὲ χάρησαν, | 514 | |
ὡς εἶδον ζωόν τε καὶ ἀρτεμέα προσιόντα | 515 | |
καὶ μένος ἐσθλὸν ἔχοντα· μετάλλησάν γε μὲν οὔ τι. | 516 | |
οὐ γὰρ ἔα πόνος ἄλλος, ὃν ἀργυρότοξος ἔγειρεν | 517 | |
Ἄρης τε βροτολοιγὸς Ἔρις τ' ἄμοτον μεμαυῖα. | 518 | |
τοὺς δ' Αἴαντε δύω καὶ Ὀδυσσεὺς καὶ Διομήδης | 519 | |
ὄτρυνον Δαναοὺς πολεμιζέμεν· οἳ δὲ καὶ αὐτοὶ | 520 | |
οὔτε βίας Τρώων ὑπεδείδισαν οὔτε ἰωκάς, | 521 | |
ἀλλ' ἔμενον νεφέλῃσιν ἐοικότες ἅς τε Κρονίων | 522 | |
νηνεμίης ἔστησεν ἐπ' ἀκροπόλοισιν ὄρεσσιν | 523 | |
ἀτρέμας, ὄφρ' εὕδῃσι μένος Βορέαο καὶ ἄλλων | 524 | |
ζαχρειῶν ἀνέμων, οἵ τε νέφεα σκιόεντα | 525 | |
πνοιῇσιν λιγυρῇσι διασκιδνᾶσιν ἀέντες· | 526 | |
ὣς Δαναοὶ Τρῶας μένον ἔμπεδον οὐδὲ φέβοντο. | 527 | |
Ἀτρεΐδης δ' ἀν' ὅμιλον ἐφοίτα πολλὰ κελεύων· | 528 | |
ὦ φίλοι ἀνέρες ἔστε καὶ ἄλκιμον ἦτορ ἕλεσθε, | 529 | |
ἀλλήλους τ' αἰδεῖσθε κατὰ κρατερὰς ὑσμίνας· | 530 | |
αἰδομένων ἀνδρῶν πλέονες σόοι ἠὲ πέφανται· | 531 | |
φευγόντων δ' οὔτ' ἂρ κλέος ὄρνυται οὔτε τις ἀλκή. | 532 | |
ἦ καὶ ἀκόντισε δουρὶ θοῶς, βάλε δὲ πρόμον ἄνδρα | 533 | |
Αἰνείω ἕταρον μεγαθύμου Δηϊκόωντα | 534 | |
Περγασίδην, ὃν Τρῶες ὁμῶς Πριάμοιο τέκεσσι | 535 | |
τῖον, ἐπεὶ θοὸς ἔσκε μετὰ πρώτοισι μάχεσθαι. | 536 | |
τόν ῥα κατ' ἀσπίδα δουρὶ βάλε κρείων Ἀγαμέμνων· | 537 | |
ἣ δ' οὐκ ἔγχος ἔρυτο, διὰ πρὸ δὲ εἴσατο χαλκός, | 538 | |
νειαίρῃ δ' ἐν γαστρὶ διὰ ζωστῆρος ἔλασσε· | 539 | |
δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε' ἐπ' αὐτῷ. | 540 | |
ἔνθ' αὖτ' Αἰνείας Δαναῶν ἕλεν ἄνδρας ἀρίστους | 541 | |
υἷε Διοκλῆος Κρήθωνά τε Ὀρσίλοχόν τε, | 542 | |
τῶν ῥα πατὴρ μὲν ἔναιεν ἐϋκτιμένῃ ἐνὶ Φηρῇ | 543 | |
ἀφνειὸς βιότοιο, γένος δ' ἦν ἐκ ποταμοῖο | 544 | |
Ἀλφειοῦ, ὅς τ' εὐρὺ ῥέει Πυλίων διὰ γαίης, | 545 | |
ὃς τέκετ' Ὀρτίλοχον πολέεσσ' ἄνδρεσσιν ἄνακτα· | 546 | |
Ὀρτίλοχος δ' ἄρ' ἔτικτε Διοκλῆα μεγάθυμον, | 547 | |
ἐκ δὲ Διοκλῆος διδυμάονε παῖδε γενέσθην, | 548 | |
Κρήθων Ὀρσίλοχός τε μάχης εὖ εἰδότε πάσης. | 549 | |
τὼ μὲν ἄρ' ἡβήσαντε μελαινάων ἐπὶ νηῶν | 550 | |
Ἴλιον εἰς εὔπωλον ἅμ' Ἀργείοισιν ἑπέσθην, | 551 | |
τιμὴν Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ | 552 | |
ἀρνυμένω· τὼ δ' αὖθι τέλος θανάτοιο κάλυψεν. | 553 | |
οἵω τώ γε λέοντε δύω ὄρεος κορυφῇσιν | 554 | |
ἐτραφέτην ὑπὸ μητρὶ βαθείης τάρφεσιν ὕλης· | 555 | |
τὼ μὲν ἄρ' ἁρπάζοντε βόας καὶ ἴφια μῆλα | 556 | |
σταθμοὺς ἀνθρώπων κεραΐζετον, ὄφρα καὶ αὐτὼ | 557 | |
ἀνδρῶν ἐν παλάμῃσι κατέκταθεν ὀξέϊ χαλκῷ· | 558 | |
τοίω τὼ χείρεσσιν ὑπ' Αἰνείαο δαμέντε | 559 | |
καππεσέτην, ἐλάτῃσιν ἐοικότες ὑψηλῇσι. | 560 | |
τὼ δὲ πεσόντ' ἐλέησεν ἀρηΐφιλος Μενέλαος, | 561 | |
βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ | 562 | |
σείων ἐγχείην· τοῦ δ' ὄτρυνεν μένος Ἄρης, | 563 | |
τὰ φρονέων ἵνα χερσὶν ὑπ' Αἰνείαο δαμείη. | 564 | |
τὸν δ' ἴδεν Ἀντίλοχος μεγαθύμου Νέστορος υἱός, | 565 | |
βῆ δὲ διὰ προμάχων· περὶ γὰρ δίε ποιμένι λαῶν | 566 | |
μή τι πάθοι, μέγα δέ σφας ἀποσφήλειε πόνοιο. | 567 | |
τὼ μὲν δὴ χεῖράς τε καὶ ἔγχεα ὀξυόεντα | 568 | |
ἀντίον ἀλλήλων ἐχέτην μεμαῶτε μάχεσθαι· | 569 | |
Ἀντίλοχος δὲ μάλ' ἄγχι παρίστατο ποιμένι λαῶν. | 570 | |
Αἰνείας δ' οὐ μεῖνε θοός περ ἐὼν πολεμιστὴς | 571 | |
ὡς εἶδεν δύο φῶτε παρ' ἀλλήλοισι μένοντε. | 572 | |
οἳ δ' ἐπεὶ οὖν νεκροὺς ἔρυσαν μετὰ λαὸν Ἀχαιῶν, | 573 | |
τὼ μὲν ἄρα δειλὼ βαλέτην ἐν χερσὶν ἑταίρων, | 574 | |
αὐτὼ δὲ στρεφθέντε μετὰ πρώτοισι μαχέσθην. | 575 | |
ἔνθα Πυλαιμένεα ἑλέτην ἀτάλαντον Ἄρηϊ | 576 | |
ἀρχὸν Παφλαγόνων μεγαθύμων ἀσπιστάων. | 577 | |
τὸν μὲν ἄρ' Ἀτρεΐδης δουρικλειτὸς Μενέλαος | 578 | |
ἑσταότ' ἔγχεϊ νύξε κατὰ κληῖ̈δα τυχήσας· | 579 | |
Ἀντίλοχος δὲ Μύδωνα βάλ' ἡνίοχον θεράποντα | 580 | |
ἐσθλὸν Ἀτυμνιάδην· ὃ δ' ὑπέστρεφε μώνυχας ἵππους· | 581 | |
χερμαδίῳ ἀγκῶνα τυχὼν μέσον· ἐκ δ' ἄρα χειρῶν | 582 | |
ἡνία λεύκ' ἐλέφαντι χαμαὶ πέσον ἐν κονίῃσιν. | 583 | |
Ἀντίλοχος δ' ἄρ' ἐπαΐξας ξίφει ἤλασε κόρσην· | 584 | |
αὐτὰρ ὅ γ' ἀσθμαίνων εὐεργέος ἔκπεσε δίφρου | 585 | |
κύμβαχος ἐν κονίῃσιν ἐπὶ βρεχμόν τε καὶ ὤμους. | 586 | |
δηθὰ μάλ' ἑστήκει· τύχε γάρ ῥ' ἀμάθοιο βαθείης· | 587 | |
ὄφρ' ἵππω πλήξαντε χαμαὶ βάλον ἐν κονίῃσι· | 588 | |
τοὺς ἵμασ' Ἀντίλοχος, μετὰ δὲ στρατὸν ἤλασ' Ἀχαιῶν. | 589 | |
τοὺς δ' Ἕκτωρ ἐνόησε κατὰ στίχας, ὦρτο δ' ἐπ' αὐτοὺς | 590 | |
κεκλήγων· ἅμα δὲ Τρώων εἵποντο φάλαγγες | 591 | |
καρτεραί· ἦρχε δ' ἄρα σφιν Ἄρης καὶ πότνι' Ἐνυώ, | 592 | |
ἣ μὲν ἔχουσα Κυδοιμὸν ἀναιδέα δηϊοτῆτος, | 593 | |
Ἄρης δ' ἐν παλάμῃσι πελώριον ἔγχος ἐνώμα, | 594 | |
φοίτα δ' ἄλλοτε μὲν πρόσθ' Ἕκτορος, ἄλλοτ' ὄπισθε. | 595 | |
τὸν δὲ ἰδὼν ῥίγησε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης· | 596 | |
ὡς δ' ὅτ' ἀνὴρ ἀπάλαμνος ἰὼν πολέος πεδίοιο | 597 | |
στήῃ ἐπ' ὠκυρόῳ ποταμῷ ἅλα δὲ προρέοντι | 598 | |
ἀφρῷ μορμύροντα ἰδών, ἀνά τ' ἔδραμ' ὀπίσσω, | 599 | |
ὣς τότε Τυδεΐδης ἀνεχάζετο, εἶπέ τε λαῷ· | 600 | |
ὦ φίλοι οἷον δὴ θαυμάζομεν Ἕκτορα δῖον | 601 | |
αἰχμητήν τ' ἔμεναι καὶ θαρσαλέον πολεμιστήν· | 602 | |
τῷ δ' αἰεὶ πάρα εἷς γε θεῶν, ὃς λοιγὸν ἀμύνει· | 603 | |
καὶ νῦν οἱ πάρα κεῖνος Ἄρης βροτῷ ἀνδρὶ ἐοικώς. | 604 | |
ἀλλὰ πρὸς Τρῶας τετραμμένοι αἰὲν ὀπίσσω | 605 | |
εἴκετε, μηδὲ θεοῖς μενεαινέμεν ἶφι μάχεσθαι. | 606 | |
ὣς ἄρ' ἔφη, Τρῶες δὲ μάλα σχεδὸν ἤλυθον αὐτῶν. | 607 | |
ἔνθ' Ἕκτωρ δύο φῶτε κατέκτανεν εἰδότε χάρμης | 608 | |
εἰν ἑνὶ δίφρῳ ἐόντε, Μενέσθην Ἀγχίαλόν τε. | 609 | |
τὼ δὲ πεσόντ' ἐλέησε μέγας Τελαμώνιος Αἴας· | 610 | |
στῆ δὲ μάλ' ἐγγὺς ἰών, καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ, | 611 | |
καὶ βάλεν Ἄμφιον Σελάγου υἱόν, ὅς ῥ' ἐνὶ Παισῷ | 612 | |
ναῖε πολυκτήμων πολυλήϊος· ἀλλά ἑ μοῖρα | 613 | |
ἦγ' ἐπικουρήσοντα μετὰ Πρίαμόν τε καὶ υἷας. | 614 | |
τόν ῥα κατὰ ζωστῆρα βάλεν Τελαμώνιος Αἴας, | 615 | |
νειαίρῃ δ' ἐν γαστρὶ πάγη δολιχόσκιον ἔγχος, | 616 | |
δούπησεν δὲ πεσών· ὃ δ' ἐπέδραμε φαίδιμος Αἴας | 617 | |
τεύχεα συλήσων· Τρῶες δ' ἐπὶ δούρατ' ἔχευαν | 618 | |
ὀξέα παμφανόωντα· σάκος δ' ἀνεδέξατο πολλά. | 619 | |
αὐτὰρ ὃ λὰξ προσβὰς ἐκ νεκροῦ χάλκεον ἔγχος | 620 | |
ἐσπάσατ'· οὐδ' ἄρ' ἔτ' ἄλλα δυνήσατο τεύχεα καλὰ | 621 | |
ὤμοιιν ἀφελέσθαι· ἐπείγετο γὰρ βελέεσσι. | 622 | |
δεῖσε δ' ὅ γ' ἀμφίβασιν κρατερὴν Τρώων ἀγερώχων, | 623 | |
οἳ πολλοί τε καὶ ἐσθλοὶ ἐφέστασαν ἔγχε' ἔχοντες, | 624 | |
οἵ ἑ μέγαν περ ἐόντα καὶ ἴφθιμον καὶ ἀγαυὸν | 625 | |
ὦσαν ἀπὸ σφείων· ὃ δὲ χασσάμενος πελεμίχθη. | 626 | |
ὣς οἳ μὲν πονέοντο κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην· | 627 | |
Τληπόλεμον δ' Ἡρακλεΐδην ἠΰν τε μέγαν τε | 628 | |
ὦρσεν ἐπ' ἀντιθέῳ Σαρπηδόνι μοῖρα κραταιή. | 629 | |
οἳ δ' ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ' ἀλλήλοισιν ἰόντες | 630 | |
υἱός θ' υἱωνός τε Διὸς νεφεληγερέταο, | 631 | |
τὸν καὶ Τληπόλεμος πρότερος πρὸς μῦθον ἔειπε· | 632 | |
Σαρπῆδον Λυκίων βουληφόρε, τίς τοι ἀνάγκη | 633 | |
πτώσσειν ἐνθάδ' ἐόντι μάχης ἀδαήμονι φωτί; | 634 | |
ψευδόμενοι δέ σέ φασι Διὸς γόνον αἰγιόχοιο | 635 | |
εἶναι, ἐπεὶ πολλὸν κείνων ἐπιδεύεαι ἀνδρῶν | 636 | |
οἳ Διὸς ἐξεγένοντο ἐπὶ προτέρων ἀνθρώπων· | 637 | |
ἀλλ' οἷόν τινά φασι βίην Ἡρακληείην | 638 | |
εἶναι, ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα θυμολέοντα· | 639 | |
ὅς ποτε δεῦρ' ἐλθὼν ἕνεχ' ἵππων Λαομέδοντος | 640 | |
ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν | 641 | |
Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν, χήρωσε δ' ἀγυιάς· | 642 | |
σοὶ δὲ κακὸς μὲν θυμός, ἀποφθινύθουσι δὲ λαοί. | 643 | |
οὐδέ τί σε Τρώεσσιν ὀΐομαι ἄλκαρ ἔσεσθαι | 644 | |
ἐλθόντ' ἐκ Λυκίης, οὐδ' εἰ μάλα καρτερός ἐσσι, | 645 | |
ἀλλ' ὑπ' ἐμοὶ δμηθέντα πύλας Ἀΐδαο περήσειν. | 646 | |
τὸν δ' αὖ Σαρπηδὼν Λυκίων ἀγὸς ἀντίον ηὔδα· | 647 | |
Τληπόλεμ' ἤτοι κεῖνος ἀπώλεσεν Ἴλιον ἱρὴν | 648 | |
ἀνέρος ἀφραδίῃσιν ἀγαυοῦ Λαομέδοντος, | 649 | |
ὅς ῥά μιν εὖ ἕρξαντα κακῷ ἠνίπαπε μύθῳ, | 650 | |
οὐδ' ἀπέδωχ' ἵππους, ὧν εἵνεκα τηλόθεν ἦλθε. | 651 | |
σοὶ δ' ἐγὼ ἐνθάδε φημὶ φόνον καὶ κῆρα μέλαιναν | 652 | |
ἐξ ἐμέθεν τεύξεσθαι, ἐμῷ δ' ὑπὸ δουρὶ δαμέντα | 653 | |
εὖχος ἐμοὶ δώσειν, ψυχὴν δ' Ἄϊδι κλυτοπώλῳ. | 654 | |
ὣς φάτο Σαρπηδών, ὃ δ' ἀνέσχετο μείλινον ἔγχος | 655 | |
Τληπόλεμος· καὶ τῶν μὲν ἁμαρτῇ δούρατα μακρὰ | 656 | |
ἐκ χειρῶν ἤϊξαν· ὃ μὲν βάλεν αὐχένα μέσσον | 657 | |
Σαρπηδών, αἰχμὴ δὲ διαμπερὲς ἦλθ' ἀλεγεινή· | 658 | |
τὸν δὲ κατ' ὀφθαλμῶν ἐρεβεννὴ νὺξ ἐκάλυψε. | 659 | |
Τληπόλεμος δ' ἄρα μηρὸν ἀριστερὸν ἔγχεϊ μακρῷ | 660 | |
βεβλήκειν, αἰχμὴ δὲ διέσσυτο μαιμώωσα | 661 | |
ὀστέω ἐγχριμφθεῖσα, πατὴρ δ' ἔτι λοιγὸν ἄμυνεν. | 662 | |
οἳ μὲν ἄρ' ἀντίθεον Σαρπηδόνα δῖοι ἑταῖροι | 663 | |
ἐξέφερον πολέμοιο· βάρυνε δέ μιν δόρυ μακρὸν | 664 | |
ἑλκόμενον· τὸ μὲν οὔ τις ἐπεφράσατ' οὐδὲ νόησε | 665 | |
μηροῦ ἐξερύσαι δόρυ μείλινον ὄφρ' ἐπιβαίη | 666 | |
σπευδόντων· τοῖον γὰρ ἔχον πόνον ἀμφιέποντες. | 667 | |
Τληπόλεμον δ' ἑτέρωθεν ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ | 668 | |
ἐξέφερον πολέμοιο· νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς | 669 | |
τλήμονα θυμὸν ἔχων, μαίμησε δέ οἱ φίλον ἦτορ· | 670 | |
μερμήριξε δ' ἔπειτα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμὸν | 671 | |
ἢ προτέρω Διὸς υἱὸν ἐριγδούποιο διώκοι, | 672 | |
ἦ ὅ γε τῶν πλεόνων Λυκίων ἀπὸ θυμὸν ἕλοιτο. | 673 | |
οὐδ' ἄρ' Ὀδυσσῆϊ μεγαλήτορι μόρσιμον ἦεν | 674 | |
ἴφθιμον Διὸς υἱὸν ἀποκτάμεν ὀξέϊ χαλκῷ· | 675 | |
τώ ῥα κατὰ πληθὺν Λυκίων τράπε θυμὸν Ἀθήνη. | 676 | |
ἔνθ' ὅ γε Κοίρανον εἷλεν Ἀλάστορά τε Χρομίον τε | 677 | |
Ἄλκανδρόν θ' Ἅλιόν τε Νοήμονά τε Πρύτανίν τε. | 678 | |
καί νύ κ' ἔτι πλέονας Λυκίων κτάνε δῖος Ὀδυσσεὺς | 679 | |
εἰ μὴ ἄρ' ὀξὺ νόησε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ· | 680 | |
βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ | 681 | |
δεῖμα φέρων Δαναοῖσι· χάρη δ' ἄρα οἱ προσιόντι | 682 | |
Σαρπηδὼν Διὸς υἱός, ἔπος δ' ὀλοφυδνὸν ἔειπε· | 683 | |
Πριαμίδη, μὴ δή με ἕλωρ Δαναοῖσιν ἐάσῃς | 684 | |
κεῖσθαι, ἀλλ' ἐπάμυνον· ἔπειτά με καὶ λίποι αἰὼν | 685 | |
ἐν πόλει ὑμετέρῃ, ἐπεὶ οὐκ ἄρ' ἔμελλον ἔγωγε | 686 | |
νοστήσας οἶκον δὲ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν | 687 | |
εὐφρανέειν ἄλοχόν τε φίλην καὶ νήπιον υἱόν. | 688 | |
ὣς φάτο, τὸν δ' οὔ τι προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ, | 689 | |
ἀλλὰ παρήϊξεν λελιημένος ὄφρα τάχιστα | 690 | |
ὤσαιτ' Ἀργείους, πολέων δ' ἀπὸ θυμὸν ἕλοιτο. | 691 | |
οἳ μὲν ἄρ' ἀντίθεον Σαρπηδόνα δῖοι ἑταῖροι | 692 | |
εἷσαν ὑπ' αἰγιόχοιο Διὸς περικαλλέϊ φηγῷ· | 693 | |
ἐκ δ' ἄρα οἱ μηροῦ δόρυ μείλινον ὦσε θύραζε | 694 | |
ἴφθιμος Πελάγων, ὅς οἱ φίλος ἦεν ἑταῖρος. | 695 | |
τὸν δ' ἔλιπε ψυχή, κατὰ δ' ὀφθαλμῶν κέχυτ' ἀχλύς· | 696 | |
αὖτις δ' ἐμπνύνθη, περὶ δὲ πνοιὴ Βορέαο | 697 | |
ζώγρει ἐπιπνείουσα κακῶς κεκαφηότα θυμόν. | 698 | |
Ἀργεῖοι δ' ὑπ' Ἄρηϊ καὶ Ἕκτορι χαλκοκορυστῇ | 699 | |
οὔτε ποτὲ προτρέποντο μελαινάων ἐπὶ νηῶν | 700 | |
οὔτε ποτ' ἀντεφέροντο μάχῃ, ἀλλ' αἰὲν ὀπίσσω | 701 | |
χάζονθ', ὡς ἐπύθοντο μετὰ Τρώεσσιν Ἄρηα. | 702 | |
ἔνθα τίνα πρῶτον τίνα δ' ὕστατον ἐξενάριξαν | 703 | |
Ἕκτωρ τε Πριάμοιο πάϊς καὶ χάλκεος Ἄρης; | 704 | |
ἀντίθεον Τεύθραντ', ἐπὶ δὲ πλήξιππον Ὀρέστην, | 705 | |
Τρῆχόν τ' αἰχμητὴν Αἰτώλιον Οἰνόμαόν τε, | 706 | |
Οἰνοπίδην θ' Ἕλενον καὶ Ὀρέσβιον αἰολομίτρην, | 707 | |
ὅς ῥ' ἐν Ὕλῃ ναίεσκε μέγα πλούτοιο μεμηλώς, | 708 | |
λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι· πὰρ δέ οἱ ἄλλοι | 709 | |
ναῖον Βοιωτοὶ μάλα πίονα δῆμον ἔχοντες. | 710 | |
τοὺς δ' ὡς οὖν ἐνόησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη | 711 | |
Ἀργείους ὀλέκοντας ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ, | 712 | |
αὐτίκ' Ἀθηναίην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· | 713 | |
ὢ πόποι αἰγιόχοιο Διὸς τέκος Ἀτρυτώνη, | 714 | |
ἦ ῥ' ἅλιον τὸν μῦθον ὑπέστημεν Μενελάῳ | 715 | |
Ἴλιον ἐκπέρσαντ' εὐτείχεον ἀπονέεσθαι, | 716 | |
εἰ οὕτω μαίνεσθαι ἐάσομεν οὖλον Ἄρηα. | 717 | |
ἀλλ' ἄγε δὴ καὶ νῶϊ μεδώμεθα θούριδος ἀλκῆς. | 718 | |
ὣς ἔφατ', οὐδ' ἀπίθησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη. | 719 | |
ἣ μὲν ἐποιχομένη χρυσάμπυκας ἔντυεν ἵππους | 720 | |
Ἥρη πρέσβα θεὰ θυγάτηρ μεγάλοιο Κρόνοιο· | 721 | |
Ἥβη δ' ἀμφ' ὀχέεσσι θοῶς βάλε καμπύλα κύκλα | 722 | |
χάλκεα ὀκτάκνημα σιδηρέῳ ἄξονι ἀμφίς. | 723 | |
τῶν ἤτοι χρυσέη ἴτυς ἄφθιτος, αὐτὰρ ὕπερθε | 724 | |
χάλκε' ἐπίσσωτρα προσαρηρότα, θαῦμα ἰδέσθαι· | 725 | |
πλῆμναι δ' ἀργύρου εἰσὶ περίδρομοι ἀμφοτέρωθεν· | 726 | |
δίφρος δὲ χρυσέοισι καὶ ἀργυρέοισιν ἱμᾶσιν | 727 | |
ἐντέταται, δοιαὶ δὲ περίδρομοι ἄντυγές εἰσι. | 728 | |
τοῦ δ' ἐξ ἀργύρεος ῥυμὸς πέλεν· αὐτὰρ ἐπ' ἄκρῳ | 729 | |
δῆσε χρύσειον καλὸν ζυγόν, ἐν δὲ λέπαδνα | 730 | |
κάλ' ἔβαλε χρύσει'· ὑπὸ δὲ ζυγὸν ἤγαγεν Ἥρη | 731 | |
ἵππους ὠκύποδας, μεμαυῖ' ἔριδος καὶ ἀϋτῆς. | 732 | |
αὐτὰρ Ἀθηναίη κούρη Διὸς αἰγιόχοιο | 733 | |
πέπλον μὲν κατέχευεν ἑανὸν πατρὸς ἐπ' οὔδει | 734 | |
ποικίλον, ὅν ῥ' αὐτὴ ποιήσατο καὶ κάμε χερσίν· | 735 | |
ἣ δὲ χιτῶν' ἐνδῦσα Διὸς νεφεληγερέταο | 736 | |
τεύχεσιν ἐς πόλεμον θωρήσσετο δακρυόεντα. | 737 | |
ἀμφὶ δ' ἄρ' ὤμοισιν βάλετ' αἰγίδα θυσσανόεσσαν | 738 | |
δεινήν, ἣν περὶ μὲν πάντῃ Φόβος ἐστεφάνωται, | 739 | |
ἐν δ' Ἔρις, ἐν δ' Ἀλκή, ἐν δὲ κρυόεσσα Ἰωκή, | 740 | |
ἐν δέ τε Γοργείη κεφαλὴ δεινοῖο πελώρου | 741 | |
δεινή τε σμερδνή τε, Διὸς τέρας αἰγιόχοιο. | 742 | |
κρατὶ δ' ἐπ' ἀμφίφαλον κυνέην θέτο τετραφάληρον | 743 | |
χρυσείην, ἑκατὸν πολίων πρυλέεσσ' ἀραρυῖαν· | 744 | |
ἐς δ' ὄχεα φλόγεα ποσὶ βήσετο, λάζετο δ' ἔγχος | 745 | |
βριθὺ μέγα στιβαρόν, τῷ δάμνησι στίχας ἀνδρῶν | 746 | |
ἡρώων, οἷσίν τε κοτέσσεται ὀβριμοπάτρη. | 747 | |
Ἥρη δὲ μάστιγι θοῶς ἐπεμαίετ' ἄρ' ἵππους· | 748 | |
αὐτόμαται δὲ πύλαι μύκον οὐρανοῦ ἃς ἔχον Ὧραι, | 749 | |
τῇς ἐπιτέτραπται μέγας οὐρανὸς Οὔλυμπός τε | 750 | |
ἠμὲν ἀνακλῖναι πυκινὸν νέφος ἠδ' ἐπιθεῖναι. | 751 | |
τῇ ῥα δι' αὐτάων κεντρηνεκέας ἔχον ἵππους· | 752 | |
εὗρον δὲ Κρονίωνα θεῶν ἄτερ ἥμενον ἄλλων | 753 | |
ἀκροτάτῃ κορυφῇ πολυδειράδος Οὐλύμποιο. | 754 | |
ἔνθ' ἵππους στήσασα θεὰ λευκώλενος Ἥρη | 755 | |
Ζῆν' ὕπατον Κρονίδην ἐξείρετο καὶ προσέειπε· | 756 | |
Ζεῦ πάτερ οὐ νεμεσίζῃ Ἄρῃ τάδε καρτερὰ ἔργα | 757 | |
ὁσσάτιόν τε καὶ οἷον ἀπώλεσε λαὸν Ἀχαιῶν | 758 | |
μὰψ ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον ἐμοὶ δ' ἄχος, οἳ δὲ ἕκηλοι | 759 | |
τέρπονται Κύπρίς τε καὶ ἀργυρότοξος Ἀπόλλων | 760 | |
ἄφρονα τοῦτον ἀνέντες, ὃς οὔ τινα οἶδε θέμιστα; | 761 | |
Ζεῦ πάτερ ἦ ῥά τί μοι κεχολώσεαι, αἴ κεν Ἄρηα | 762 | |
λυγρῶς πεπληγυῖα μάχης ἐξαποδίωμαι; | 763 | |
τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς· | 764 | |
ἄγρει μάν οἱ ἔπορσον Ἀθηναίην ἀγελείην, | 765 | |
ἥ ἑ μάλιστ' εἴωθε κακῇς ὀδύνῃσι πελάζειν. | 766 | |
ὣς ἔφατ', οὐδ' ἀπίθησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη, | 767 | |
μάστιξεν δ' ἵππους· τὼ δ' οὐκ ἀέκοντε πετέσθην | 768 | |
μεσσηγὺς γαίης τε καὶ οὐρανοῦ ἀστερόεντος. | 769 | |
ὅσσον δ' ἠεροειδὲς ἀνὴρ ἴδεν ὀφθαλμοῖσιν | 770 | |
ἥμενος ἐν σκοπιῇ, λεύσσων ἐπὶ οἴνοπα πόντον, | 771 | |
τόσσον ἐπιθρῴσκουσι θεῶν ὑψηχέες ἵπποι. | 772 | |
ἀλλ' ὅτε δὴ Τροίην ἷξον ποταμώ τε ῥέοντε, | 773 | |
ἧχι ῥοὰς Σιμόεις συμβάλλετον ἠδὲ Σκάμανδρος, | 774 | |
ἔνθ' ἵππους ἔστησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη | 775 | |
λύσασ' ἐξ ὀχέων, περὶ δ' ἠέρα πουλὺν ἔχευε· | 776 | |
τοῖσιν δ' ἀμβροσίην Σιμόεις ἀνέτειλε νέμεσθαι. | 777 | |
αἳ δὲ βάτην τρήρωσι πελειάσιν ἴθμαθ' ὁμοῖαι | 778 | |
ἀνδράσιν Ἀργείοισιν ἀλεξέμεναι μεμαυῖαι· | 779 | |
ἀλλ' ὅτε δή ῥ' ἵκανον ὅθι πλεῖστοι καὶ ἄριστοι | 780 | |
ἕστασαν ἀμφὶ βίην Διομήδεος ἱπποδάμοιο | 781 | |
εἰλόμενοι λείουσιν ἐοικότες ὠμοφάγοισιν | 782 | |
ἢ συσὶ κάπροισιν, τῶν τε σθένος οὐκ ἀλαπαδνόν, | 783 | |
ἔνθα στᾶσ' ἤϋσε θεὰ λευκώλενος Ἥρη | 784 | |
Στέντορι εἰσαμένη μεγαλήτορι χαλκεοφώνῳ, | 785 | |
ὃς τόσον αὐδήσασχ' ὅσον ἄλλοι πεντήκοντα· | 786 | |
αἰδὼς Ἀργεῖοι κάκ' ἐλέγχεα εἶδος ἀγητοί· | 787 | |
ὄφρα μὲν ἐς πόλεμον πωλέσκετο δῖος Ἀχιλλεύς, | 788 | |
οὐδέ ποτε Τρῶες πρὸ πυλάων Δαρδανιάων | 789 | |
οἴχνεσκον· κείνου γὰρ ἐδείδισαν ὄβριμον ἔγχος· | 790 | |
νῦν δὲ ἑκὰς πόλιος κοίλῃς ἐπὶ νηυσὶ μάχονται. | 791 | |
ὣς εἰποῦσ' ὄτρυνε μένος καὶ θυμὸν ἑκάστου. | 792 | |
Τυδεΐδῃ δ' ἐπόρουσε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη· | 793 | |
εὗρε δὲ τόν γε ἄνακτα παρ' ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν | 794 | |
ἕλκος ἀναψύχοντα τό μιν βάλε Πάνδαρος ἰῷ. | 795 | |
ἱδρὼς γάρ μιν ἔτειρεν ὑπὸ πλατέος τελαμῶνος | 796 | |
ἀσπίδος εὐκύκλου· τῷ τείρετο, κάμνε δὲ χεῖρα, | 797 | |
ἂν δ' ἴσχων τελαμῶνα κελαινεφὲς αἷμ' ἀπομόργνυ. | 798 | |
ἱππείου δὲ θεὰ ζυγοῦ ἥψατο φώνησέν τε· | 799 | |
ἦ ὀλίγον οἷ παῖδα ἐοικότα γείνατο Τυδεύς. | 800 | |
Τυδεύς τοι μικρὸς μὲν ἔην δέμας, ἀλλὰ μαχητής· | 801 | |
καί ῥ' ὅτε πέρ μιν ἐγὼ πολεμίζειν οὐκ εἴασκον | 802 | |
οὐδ' ἐκπαιφάσσειν, ὅτε τ' ἤλυθε νόσφιν Ἀχαιῶν | 803 | |
ἄγγελος ἐς Θήβας πολέας μετὰ Καδμείωνας· | 804 | |
δαίνυσθαί μιν ἄνωγον ἐνὶ μεγάροισιν ἕκηλον· | 805 | |
αὐτὰρ ὃ θυμὸν ἔχων ὃν καρτερὸν ὡς τὸ πάρος περ | 806 | |
κούρους Καδμείων προκαλίζετο, πάντα δ' ἐνίκα | 807 | |
ῥηϊδίως· τοίη οἱ ἐγὼν ἐπιτάρροθος ἦα. | 808 | |
σοὶ δ' ἤτοι μὲν ἐγὼ παρά θ' ἵσταμαι ἠδὲ φυλάσσω, | 809 | |
καί σε προφρονέως κέλομαι Τρώεσσι μάχεσθαι· | 810 | |
ἀλλά σευ ἢ κάματος πολυᾶϊξ γυῖα δέδυκεν | 811 | |
ἤ νύ σέ που δέος ἴσχει ἀκήριον· οὐ σύ γ' ἔπειτα | 812 | |
Τυδέος ἔκγονός ἐσσι δαΐφρονος Οἰνεΐδαο. | 813 | |
τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη κρατερὸς Διομήδης· | 814 | |
γιγνώσκω σε θεὰ θύγατερ Διὸς αἰγιόχοιο· | 815 | |
τώ τοι προφρονέως ἐρέω ἔπος οὐδ' ἐπικεύσω. | 816 | |
οὔτέ τί με δέος ἴσχει ἀκήριον οὔτέ τις ὄκνος, | 817 | |
ἀλλ' ἔτι σέων μέμνημαι ἐφετμέων ἃς ἐπέτειλας· | 818 | |
οὔ μ' εἴας μακάρεσσι θεοῖς ἀντικρὺ μάχεσθαι | 819 | |
τοῖς ἄλλοις· ἀτὰρ εἴ κε Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη | 820 | |
ἔλθῃσ' ἐς πόλεμον, τήν γ' οὐτάμεν ὀξέϊ χαλκῷ. | 821 | |
τοὔνεκα νῦν αὐτός τ' ἀναχάζομαι ἠδὲ καὶ ἄλλους | 822 | |
Ἀργείους ἐκέλευσα ἀλήμεναι ἐνθάδε πάντας· | 823 | |
γιγνώσκω γὰρ Ἄρηα μάχην ἀνὰ κοιρανέοντα. | 824 | |
τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη· | 825 | |
Τυδεΐδη Διόμηδες ἐμῷ κεχαρισμένε θυμῷ | 826 | |
μήτε σύ γ' Ἄρηα τό γε δείδιθι μήτε τιν' ἄλλον | 827 | |
ἀθανάτων, τοίη τοι ἐγὼν ἐπιτάρροθός εἰμι· | 828 | |
ἀλλ' ἄγ' ἐπ' Ἄρηϊ πρώτῳ ἔχε μώνυχας ἵππους, | 829 | |
τύψον δὲ σχεδίην μηδ' ἅζεο θοῦρον Ἄρηα | 830 | |
τοῦτον μαινόμενον, τυκτὸν κακόν, ἀλλοπρόσαλλον, | 831 | |
ὃς πρῴην μὲν ἐμοί τε καὶ Ἥρῃ στεῦτ' ἀγορεύων | 832 | |
Τρωσὶ μαχήσεσθαι, ἀτὰρ Ἀργείοισιν ἀρήξειν, | 833 | |
νῦν δὲ μετὰ Τρώεσσιν ὁμιλεῖ, τῶν δὲ λέλασται. | 834 | |
ὣς φαμένη Σθένελον μὲν ἀφ' ἵππων ὦσε χαμᾶζε, | 835 | |
χειρὶ πάλιν ἐρύσασ', ὃ δ' ἄρ' ἐμμαπέως ἀπόρουσεν· | 836 | |
ἣ δ' ἐς δίφρον ἔβαινε παραὶ Διομήδεα δῖον | 837 | |
ἐμμεμαυῖα θεά· μέγα δ' ἔβραχε φήγινος ἄξων | 838 | |
βριθοσύνῃ· δεινὴν γὰρ ἄγεν θεὸν ἄνδρά τ' ἄριστον. | 839 | |
λάζετο δὲ μάστιγα καὶ ἡνία Παλλὰς Ἀθήνη· | 840 | |
αὐτίκ' ἐπ' Ἄρηϊ πρώτῳ ἔχε μώνυχας ἵππους. | 841 | |
ἤτοι ὃ μὲν Περίφαντα πελώριον ἐξενάριζεν | 842 | |
Αἰτωλῶν ὄχ' ἄριστον Ὀχησίου ἀγλαὸν υἱόν· | 843 | |
τὸν μὲν Ἄρης ἐνάριζε μιαιφόνος· αὐτὰρ Ἀθήνη | 844 | |
δῦν' Ἄϊδος κυνέην, μή μιν ἴδοι ὄβριμος Ἄρης. | 845 | |
ὡς δὲ ἴδε βροτολοιγὸς Ἄρης Διομήδεα δῖον, | 846 | |
ἤτοι ὃ μὲν Περίφαντα πελώριον αὐτόθ' ἔασε | 847 | |
κεῖσθαι ὅθι πρῶτον κτείνων ἐξαίνυτο θυμόν, | 848 | |
αὐτὰρ ὃ βῆ ῥ' ἰθὺς Διομήδεος ἱπποδάμοιο. | 849 | |
οἳ δ' ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ' ἀλλήλοισιν ἰόντες, | 850 | |
πρόσθεν Ἄρης ὠρέξαθ' ὑπὲρ ζυγὸν ἡνία θ' ἵππων | 851 | |
ἔγχεϊ χαλκείῳ μεμαὼς ἀπὸ θυμὸν ἑλέσθαι· | 852 | |
καὶ τό γε χειρὶ λαβοῦσα θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη | 853 | |
ὦσεν ὑπὲκ δίφροιο ἐτώσιον ἀϊχθῆναι. | 854 | |
δεύτερος αὖθ' ὡρμᾶτο βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης | 855 | |
ἔγχεϊ χαλκείῳ· ἐπέρεισε δὲ Παλλὰς Ἀθήνη | 856 | |
νείατον ἐς κενεῶνα ὅθι ζωννύσκετο μίτρῃ· | 857 | |
τῇ ῥά μιν οὖτα τυχών, διὰ δὲ χρόα καλὸν ἔδαψεν, | 858 | |
ἐκ δὲ δόρυ σπάσεν αὖτις· ὃ δ' ἔβραχε χάλκεος Ἄρης | 859 | |
ὅσσόν τ' ἐννεάχιλοι ἐπίαχον ἢ δεκάχιλοι | 860 | |
ἀνέρες ἐν πολέμῳ ἔριδα ξυνάγοντες Ἄρηος. | 861 | |
τοὺς δ' ἄρ' ὑπὸ τρόμος εἷλεν Ἀχαιούς τε Τρῶάς τε | 862 | |
δείσαντας· τόσον ἔβραχ' Ἄρης ἆτος πολέμοιο. | 863 | |
οἵη δ' ἐκ νεφέων ἐρεβεννὴ φαίνεται ἀὴρ | 864 | |
καύματος ἐξ ἀνέμοιο δυσαέος ὀρνυμένοιο, | 865 | |
τοῖος Τυδεΐδῃ Διομήδεϊ χάλκεος Ἄρης | 866 | |
φαίνεθ' ὁμοῦ νεφέεσσιν ἰὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν. | 867 | |
καρπαλίμως δ' ἵκανε θεῶν ἕδος αἰπὺν Ὄλυμπον, | 868 | |
πὰρ δὲ Διὶ Κρονίωνι καθέζετο θυμὸν ἀχεύων, | 869 | |
δεῖξεν δ' ἄμβροτον αἷμα καταρρέον ἐξ ὠτειλῆς, | 870 | |
καί ῥ' ὀλοφυρόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· | 871 | |
Ζεῦ πάτερ οὐ νεμεσίζῃ ὁρῶν τάδε καρτερὰ ἔργα; | 872 | |
αἰεί τοι ῥίγιστα θεοὶ τετληότες εἰμὲν | 873 | |
ἀλλήλων ἰότητι, χάριν ἄνδρεσσι φέροντες. | 874 | |
σοὶ πάντες μαχόμεσθα· σὺ γὰρ τέκες ἄφρονα κούρην | 875 | |
οὐλομένην, ᾗ τ' αἰὲν ἀήσυλα ἔργα μέμηλεν. | 876 | |
ἄλλοι μὲν γὰρ πάντες ὅσοι θεοί εἰσ' ἐν Ὀλύμπῳ | 877 | |
σοί τ' ἐπιπείθονται καὶ δεδμήμεσθα ἕκαστος· | 878 | |
ταύτην δ' οὔτ' ἔπεϊ προτιβάλλεαι οὔτέ τι ἔργῳ, | 879 | |
ἀλλ' ἀνιεῖς, ἐπεὶ αὐτὸς ἐγείναο παῖδ' ἀΐδηλον· | 880 | |
ἣ νῦν Τυδέος υἱὸν ὑπερφίαλον Διομήδεα | 881 | |
μαργαίνειν ἀνέηκεν ἐπ' ἀθανάτοισι θεοῖσι. | 882 | |
Κύπριδα μὲν πρῶτον σχεδὸν οὔτασε χεῖρ' ἐπὶ καρπῷ, | 883 | |
αὐτὰρ ἔπειτ' αὐτῷ μοι ἐπέσσυτο δαίμονι ἶσος· | 884 | |
ἀλλά μ' ὑπήνεικαν ταχέες πόδες· ἦ τέ κε δηρὸν | 885 | |
αὐτοῦ πήματ' ἔπασχον ἐν αἰνῇσιν νεκάδεσσιν, | 886 | |
ἤ κε ζὼς ἀμενηνὸς ἔα χαλκοῖο τυπῇσι. | 887 | |
τὸν δ' ἄρ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς. | 888 | |
μή τί μοι ἀλλοπρόσαλλε παρεζόμενος μινύριζε. | 889 | |
ἔχθιστος δέ μοί ἐσσι θεῶν οἳ Ὄλυμπον ἔχουσιν· | 890 | |
αἰεὶ γάρ τοι ἔρις τε φίλη πόλεμοί τε μάχαι τε. | 891 | |
μητρός τοι μένος ἐστὶν ἀάσχετον οὐκ ἐπιεικτὸν | 892 | |
Ἥρης· τὴν μὲν ἐγὼ σπουδῇ δάμνημ' ἐπέεσσι· | 893 | |
τώ σ' ὀΐω κείνης τάδε πάσχειν ἐννεσίῃσιν. | 894 | |
ἀλλ' οὐ μάν σ' ἔτι δηρὸν ἀνέξομαι ἄλγε' ἔχοντα· | 895 | |
ἐκ γὰρ ἐμεῦ γένος ἐσσί, ἐμοὶ δέ σε γείνατο μήτηρ· | 896 | |
εἰ δέ τευ ἐξ ἄλλου γε θεῶν γένευ ὧδ' ἀΐδηλος | 897 | |
καί κεν δὴ πάλαι ἦσθα ἐνέρτερος Οὐρανιώνων. | 898 | |
ὣς φάτο, καὶ Παιήον' ἀνώγειν ἰήσασθαι. | 899 | |
τῷ δ' ἐπὶ Παιήων ὀδυνήφατα φάρμακα πάσσων | 900 | |
ἠκέσατ'· οὐ μὲν γάρ τι καταθνητός γ' ἐτέτυκτο. | 901 | |
ὡς δ' ὅτ' ὀπὸς γάλα λευκὸν ἐπειγόμενος συνέπηξεν | 902 | |
ὑγρὸν ἐόν, μάλα δ' ὦκα περιτρέφεται κυκόωντι, | 903 | |
ὣς ἄρα καρπαλίμως ἰήσατο θοῦρον Ἄρηα. | 904 | |
τὸν δ' Ἥβη λοῦσεν, χαρίεντα δὲ εἵματα ἕσσε· | 905 | |
πὰρ δὲ Διὶ Κρονίωνι καθέζετο κύδεϊ γαίων. | 906 | |
αἳ δ' αὖτις πρὸς δῶμα Διὸς μεγάλοιο νέοντο | 907 | |
Ἥρη τ' Ἀργείη καὶ Ἀλαλκομενηῒς Ἀθήνη | 908 | |
παύσασαι βροτολοιγὸν Ἄρη' ἀνδροκτασιάων. | 909 | |