Textul homeric & parafrază în greaca koine de Theodorus Gaza & traducere în limba română de George Murnu
ὣς οἳ μὲν μάρναντο δέμας πυρὸς αἰθομένοιο, | 001 |
οὕτως οὗτοι μὲν ἐμάχοντο τρόπον πυρὸς καιομένου· | |
Astfel în chip de pârjol ei tot se trudeau în bătaie; | |
Ἀντίλοχος δ' Ἀχιλῆϊ πόδας ταχὺς ἄγγελος ἦλθε. | 002 |
ὁ Ἀντίλοχος δὲ τῷ Ἀχιλλεῖ ταχύπους ἄγγελος παρεγένετο, | |
Repede-ntr-asta veni Antiloh să dea glas lui Ahile | |
τὸν δ' εὗρε προπάροιθε νεῶν ὀρθοκραιράων | 003 |
τοῦτον δὲ εὗρεν ἔμπροσθεν τῶν νεῶν τῶν κατὰ πρύμναν καὶ πρώραν ἀνατεταμένων, | |
Și-l nimeri înainte la vase cu ciocuri înalte, | |
τὰ φρονέοντ' ἀνὰ θυμὸν ἃ δὴ τετελεσμένα ἦεν· | 004 |
ταῦτα διανοούμενον κατὰ ψυχήν, ἃ δὴ τετελειωμένα ἦν, | |
Unde stătea-ngrijorat nu cumva să i se-ntâmple ce-acuma | |
ὀχθήσας δ' ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν· | 005 |
στενάξας δὲ εἶπε πρὸς τὴν ἑαυτοῦ μεγαλόφρονα ψυχήν· | |
Se întâmplase. Ofta și zicea el în sinea-i bărbată· | |
ὤ μοι ἐγώ, τί τ' ἄρ' αὖτε κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ | 006 |
οἴμοι, τί δὴ πάλιν οἱ τὰς κεφαλὰς κομῶντες Ἕλληνες | |
„Vai mie, vai! Oare ce-i că pletoșii feciori din Ahaia | |
νηυσὶν ἔπι κλονέονται ἀτυζόμενοι πεδίοιο; | 007 |
ἐπὶ τὰς ναῦς συστρέφονται φεύγοντες διὰ τοῦ πεδίου; | |
Se îmbulzesc la corăbii și tot o zbughesc pe câmpie? | |
μὴ δή μοι τελέσωσι θεοὶ κακὰ κήδεα θυμῷ, | 008 |
δέδοικα μή μοι τελειώσωσιν οἱ θεοὶ λύπας δεινὰς ἐν τῇ ψυχῇ, | |
Zeii feri-m-ar să nu mi se-ntâmple năpasta ce mama | |
ὥς ποτέ μοι μήτηρ διεπέφραδε καί μοι ἔειπε | 009 |
ὥσπερ ποτέ μοι ἡ μήτηρ διεσάφησε, καί μοι εἶπε· τὸν κράτιστον | |
Mi-a prorocit oarecând. Ea mie mi-a zis că odată | |
Μυρμιδόνων τὸν ἄριστον ἔτι ζώοντος ἐμεῖο | 010 |
τῶν Μυρμιδόνων ἔτι ζῶντος ἐμοῦ | |
Cel mai voinic mirmidon, când eu voi fi încă pe lume, | |
χερσὶν ὕπο Τρώων λείψειν φάος ἠελίοιο. | 011 |
ὑπὸ τῶν χειρῶν τῶν Τρῴων καταλείψειν τὸ φῶς τοῦ ἡλίου, | |
Fi-va lovit de Troieni și va pierde lumina de soare. | |
ἦ μάλα δὴ τέθνηκε Μενοιτίου ἄλκιμος υἱὸς | 012 |
ἤγουν τεθνήξεσθαι· ὄντως (ἀκριβῶς) πάνυ δὴ ἀπέθανεν ὁ ἰσχυρὸς υἱὸς τοῦ Μενοιτίου, | |
Ah, fără doară s-a dus șoimanul Patroclu, abrașul! | |
σχέτλιος· ἦ τ' ἐκέλευον ἀπωσάμενον δήϊον πῦρ | 013 |
ὁ τλήμων καὶ ἑαυτῷ κακῶν αἴτιος· ὄντως ἐπέταττον, ἀποκρουσάμενον τὸ καυστικὸν πῦρ | |
Și-l sfătuisem ca după ce focul dușman va respinge | |
ἂψ ἐπὶ νῆας ἴμεν, μηδ' Ἕκτορι ἶφι μάχεσθαι. | 014 |
ἐπὶ τὰς ναῦς εἰς τοὐπίσω ἔρχεσθαι, μηδὲ τῷ Ἕκτορι ἰσχυρῶς πολεμεῖν. | |
Calea s-apuce-napoi și să nu se mai prindă cu Hector.” | |
εἷος ὃ ταῦθ' ὥρμαινε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν, | 015 |
ἕως οὗτος ταῦτα ἀνεπόλει κατὰ τὸ λογιστικόν τε καὶ θυμικόν, | |
Până ce-Ahile cu mintea și inim-așa se frământă, | |
τόφρά οἱ ἐγγύθεν ἦλθεν ἀγαυοῦ Νέστορος υἱὸς | 016 |
ἐν τούτῳ πλησίον παρεγένετο αὐτοῦ ὁ τοῦ λαμπροῦ Νέστορος υἱὸς | |
Iată, cu lacrimi fierbinți se apropie fiul lui Nestor | |
δάκρυα θερμὰ χέων, φάτο δ' ἀγγελίην ἀλεγεινήν· | 017 |
κλαίων περιπαθῶς, εἶπε δὲ τὴν ὀδυνηρὰν ἀγγελίαν· | |
Și glăsuiește la el și aduce otrăvita solie· | |
ὤ μοι Πηλέος υἱὲ δαΐφρονος ἦ μάλα λυγρῆς | 018 |
οἴμοι, ὦ υἱέ τοῦ Πηλέως τοῦ συνετοῦ καὶ φρονίμου, ὄντως πάνυ χαλεπῆς | |
„Vai mie, Ahile, tu fiu de viteaz, auzi-vei din gură-mi | |
πεύσεαι ἀγγελίης, ἣ μὴ ὤφελλε γενέσθαι. | 019 |
ἀγγελίας ἀκούσεις, ἥτις εἴθε μὴ ὤφλησε γενέσθαι· | |
Veste de jale cumplită, ce bine ar fi fost să nu fie! | |
κεῖται Πάτροκλος, νέκυος δὲ δὴ ἀμφιμάχονται | 020 |
τέθνηκεν ὁ Πάτροκλος, περὶ τοῦ νεκροῦ δὲ νῦν πολεμοῦσιν ἀόπλου, | |
Bietul Patroclu e mort și acum e bătaie-mprejurul | |
γυμνοῦ· ἀτὰρ τά γε τεύχε' ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ. | 021 |
τὰ γάρ τοι ὅπλα Ἕκτωρ ἔχει ὁ συνεχῶς τὴν περικεφαλαίαν κινῶν. | |
Trupului gol, fiind armele-i toate în mâna lui Hector.” | |
ὣς φάτο, τὸν δ' ἄχεος νεφέλη ἐκάλυψε μέλαινα· | 022 |
οὕτως εἶπε· τοῦτον δὲ λύπης νέφος σκοτεινὸν περιεκάλυψεν, | |
Astfel i-a zis, iar pe el îl acoperă norul durerii, | |
ἀμφοτέρῃσι δὲ χερσὶν ἑλὼν κόνιν αἰθαλόεσσαν | 023 |
ἑκατέρᾳ δὲ χειρὶ λαβὼν χοῦν τεφρώδη | |
Iute cu pumnii luând din vatră cenușă cernită, | |
χεύατο κὰκ κεφαλῆς, χαρίεν δ' ᾔσχυνε πρόσωπον· | 024 |
ἔχεεν κατὰ τῆς κεφαλῆς, δυσειδὲς δὲ ἐποίησε τὸ ὡραῖον πρόσωπον, | |
Prinde s-o-mprăștie-n capu-i, frumosul obraz înnegrindu–și; | |
νεκταρέῳ δὲ χιτῶνι μέλαιν' ἀμφίζανε τέφρη. | 025 |
τῷ εὐπρεπεῖ δὲ καὶ εὐώδει χιτῶνι μέλαινα τέφρα ἐπεκάθιζεν, | |
Dumnezeiescul veșmânt i se umple de neagra cenușă | |
αὐτὸς δ' ἐν κονίῃσι μέγας μεγαλωστὶ τανυσθεὶς | 026 |
αὐτὸς δὲ ἐν τῇ κόνει μέγας μεγάλως ἐκταθεὶς | |
Și, tăvălindu-se-n colb, el, cât mi-ți-i bradul, se-ntinde | |
κεῖτο, φίλῃσι δὲ χερσὶ κόμην ᾔσχυνε δαΐζων. | 027 |
ἔκειτο, ταῖς ἀγαπηταῖς δὲ χερσὶ τὴν κόμην αἰσχρὰν ἐποίησεν ἀνασπῶν· | |
Părul și-l smulge apoi cu mânile schimonosindu-l. | |
δμῳαὶ δ' ἃς Ἀχιλεὺς ληΐσσατο Πάτροκλός τε | 028 |
αἱ δοῦλαι δέ, ἃς ὁ Ἀχιλλεὺς ἐκτήσατο καὶ ὁ Πάτροκλος, | |
Roabele cele luate-n război de Patroclu și-Ahile | |
θυμὸν ἀκηχέμεναι μεγάλ' ἴαχον, ἐκ δὲ θύραζε | 029 |
λυπούμεναι κατὰ ψυχὴν μεγάλως ὠλόλυξαν, ἔξω δὲ | |
Prins-au să țipe vârtos, cu suflet durut, și s-alerge | |
ἔδραμον ἀμφ' Ἀχιλῆα δαΐφρονα, χερσὶ δὲ πᾶσαι | 030 |
ἐξέδραμον περὶ τὸν συνετὸν Ἀχιλλέα, πᾶσαι δὲ χερσὶ | |
Toate din cort spre Ahile, și toate plângeau, și cu pumnii | |
στήθεα πεπλήγοντο, λύθεν δ' ὑπὸ γυῖα ἑκάστης. | 031 |
κατὰ τὰ στήθη ἐτύπτοντο, παρελύθησαν δὲ τὰ μέλη ἑκάστης. | |
Jalnic în piept se izbeau; se muiau tuturora genunchii. | |
Ἀντίλοχος δ' ἑτέρωθεν ὀδύρετο δάκρυα λείβων | 032 |
ὁ Ἀντίλοχος δὲ ἀφ' ἑτέρου μέρους ὠδύρετο δάκρυα χέων | |
Sta Antiloh văietându-se-alături cu ochii în lacrimi | |
χεῖρας ἔχων Ἀχιλῆος· ὃ δ' ἔστενε κυδάλιμον κῆρ· | 033 |
κατέχων τὰς χεῖρας τοῦ Ἀχιλλέως· οὗτος δὲ ἀνέστενε κατὰ τὴν ἔνδοξον ψυχήν, | |
Și-l apuca pe Ahile de mâini; el ofta doar din suflet, | |
δείδιε γὰρ μὴ λαιμὸν ἀπαμήσειε σιδήρῳ. | 034 |
ἐφοβεῖτο γὰρ μὴ τὸν λαιμὸν ἀποκόψῃ τῷ σιδήρῳ, | |
Teamă fiindu-i ca nu cumva el să se-njunghie cu fierul. | |
σμερδαλέον δ' ᾤμωξεν· ἄκουσε δὲ πότνια μήτηρ | 035 |
καταπληκτικῶς δὲ ἀνῴμωξεν, ἤκουσε δὲ ἡ σεβαστὴ μήτηρ | |
Groaznic Ahile a gemut. Îl aude cinstita lui mamă | |
ἡμένη ἐν βένθεσσιν ἁλὸς παρὰ πατρὶ γέροντι, | 036 |
καθημένη ἐν τῷ βάθει τῆς θαλάσσης παρὰ τῷ πατρὶ τῷ γέροντι· | |
Din Ocheanos, din fund, de pe lângă bătrânul ei tată, | |
κώκυσέν τ' ἄρ' ἔπειτα· θεαὶ δέ μιν ἀμφαγέροντο | 037 |
ἐθρήνησεν οὖν μετὰ ταῦτα, αἱ θεαὶ δὲ περὶ αὐτὴν συνηθροίσθησαν | |
Și izbucnește în hohot de plâns, de s-adună-mprejuru-i | |
πᾶσαι ὅσαι κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἦσαν. | 038 |
πᾶσαι, ὅσαι κατὰ τὸ βάθος τῆς θαλάσσης θυγατέρες τοῦ Νηρέως ἦσαν. | |
Toate surorile ei, Nereidele, zânele mării. | |
ἔνθ' ἄρ' ἔην Γλαύκη τε Θάλειά τε Κυμοδόκη τε | 039 |
ἐκεῖ τοίνυν ἦν ἡ Γλαύκη, καὶ ἡ Θάλεια, καὶ ἡ Κυμοδόκη, | |
Talia, Glauc-a venit, de asemenea și Cimodoce, | |
Νησαίη Σπειώ τε Θόη θ' Ἁλίη τε βοῶπις | 040 |
καὶ ἡ Νησαία, καὶ ἡ Σπειώ, καὶ ἡ Θόη, καὶ ἡ εὐόφθαλμος Ἁλίη, | |
Speo și Toe și Halia cea cu ochi mari și Neseia | |
Κυμοθόη τε καὶ Ἀκταίη καὶ Λιμνώρεια | 041 |
καὶ ἡ Κυμοθόη, καὶ ἡ Ἀκταία, καὶ ἡ Λιμνώρεια, | |
Și Cimotoe, Actea, Lemnoria și Amfitoe | |
καὶ Μελίτη καὶ Ἴαιρα καὶ Ἀμφιθόη καὶ Ἀγαυὴ | 042 |
καὶ ἡ Μελίτη, καὶ ἡ Ἴαιρα, καὶ ἡ Ἀμφιθόη, καὶ ἡ Ἀγαύη, | |
Și după ele au venit și Iera, Melita, Agave, | |
Δωτώ τε Πρωτώ τε Φέρουσά τε Δυναμένη τε | 043 |
καὶ ἡ Δωτὼ καὶ ἡ Πρωτώ, καὶ ἡ Φέρουσα, καὶ ἡ Δυναμένη, | |
Doto și Proto-mpreună, apoi Dinamene, Ferusa | |
Δεξαμένη τε καὶ Ἀμφινόμη καὶ Καλλιάνειρα | 044 |
καὶ ἡ Δεξαμένη, καὶ ἡ Ἀμφινόμη, καὶ ἡ Καλλιάνειρα, | |
Și Dexamene cu ea, Amfinoma și Calianera | |
Δωρὶς καὶ Πανόπη καὶ ἀγακλειτὴ Γαλάτεια | 045 |
καὶ ἡ Δωρίς, καὶ ἡ Πανόπη, καὶ ἡ ὑπερένδοξος Γαλάτεια, | |
Și Galatea vestită de mândră, Panopa și Doris, | |
Νημερτής τε καὶ Ἀψευδὴς καὶ Καλλιάνασσα· | 046 |
καὶ ἡ Νημερτής, καὶ ἡ Ἀψευδής, καὶ ἡ Καλλιάνασσα· | |
Ba și Nemertes, apoi și Apseude și Calianasa, | |
ἔνθα δ' ἔην Κλυμένη Ἰάνειρά τε καὶ Ἰάνασσα | 047 |
ἐκεῖ δ᾽ ἦν ἡ Κλυμένη, καὶ ἡ Ἰάνειρα, καὶ ἡ Ἰάνασσα, | |
Maira, pe urmă Climena, Oritia și Ianasa | |
Μαῖρα καὶ Ὠρείθυια ἐϋπλόκαμός τ' Ἀμάθεια | 048 |
καὶ ἡ Μαῖρα, καὶ ἡ Ὠρείθυια, καὶ ἡ καλλίκομος Ἀμάθεια, | |
Și Ianera și cea cu frumoasele plete Amatea | |
ἄλλαι θ' αἳ κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἦσαν. | 049 |
καὶ αἱ ἄλλαι, αἳ κατὰ τὸ βάθος τῆς θαλάσσης θυγατέρες τοῦ Νηρέως ἦσαν· | |
Și celelalte zeițe din fundul noianului mării. | |
τῶν δὲ καὶ ἀργύφεον πλῆτο σπέος· αἳ δ' ἅμα πᾶσαι | 050 |
τούτων δὲ τὸ λαμπρὸν σπήλαιον ἐπληρώθη, αὗται δὲ ὁμοῦ πᾶσαι | |
Peștera cea argintie îndată fu plină de ele, | |
στήθεα πεπλήγοντο, Θέτις δ' ἐξῆρχε γόοιο· | 051 |
τὰ στήθη ἐπλήττοντο, ἡ Θέτις δὲ ἡγεῖτο τοῦ θρήνου, λέγουσα· | |
Toate în piept se băteau, iar Tetis porni tânguitul· | |
κλῦτε κασίγνηται Νηρηΐδες, ὄφρ' ἐῢ πᾶσαι | 052 |
ἀκούσατε, ὦ ἀδελφαὶ θυγατέρες τοῦ Νηρέως, ὅπως καλῶς ἅπασαι | |
„Scumpe surori Nereide, auziți dacă vreți să cunoașteți | |
εἴδετ' ἀκούουσαι ὅσ' ἐμῷ ἔνι κήδεα θυμῷ. | 053 |
εἰδῆτε ἀκούουσαι, ὁπόσαι λύπαι εἰσὶν ἐν τῇ ἐμῇ ψυχῇ. | |
Ce-amărăciune, ce caznă sărmanul meu suflet îndură. | |
ὤ μοι ἐγὼ δειλή, ὤ μοι δυσαριστοτόκεια, | 054 |
οἴμοι ἐγὼ ἡ κακοδαίμων, οἴμοι ἡ ἐπὶ κακῷ τὸν ἄριστον τεκοῦσα, | |
Vai mie, mamă de plâns a viteazului cel mai de frunte! | |
ἥ τ' ἐπεὶ ἂρ τέκον υἱὸν ἀμύμονά τε κρατερόν τε | 055 |
ἥτις ἐπειδὴ ἔτεκον υἱὸν ἀμώμητον καὶ κραταιὸν | |
După ce biata născut-am un fiu arătos și puternic, | |
ἔξοχον ἡρώων· ὃ δ' ἀνέδραμεν ἔρνεϊ ἶσος· | 056 |
ἄριστον πάντων τῶν ἡρώων, οὗτος δὲ ηὐξήθη ὁμοίως φυτῷ εὐθαλεῖ, | |
Steagul voinicilor, și-mi răsărea ca o verde mlădiță, | |
τὸν μὲν ἐγὼ θρέψασα φυτὸν ὣς γουνῷ ἀλωῆς | 057 |
τοῦτον μὲν ἐγὼ ἀναθρέψασα καθάπερ φυτὸν ἐν τῷ γονίμῳ τοῦ συμφύτου χωρίου, | |
Doar îl crescui bucuros ca un pom care crește-n grădină, | |
νηυσὶν ἐπιπροέηκα κορωνίσιν Ἴλιον εἴσω | 058 |
ἐν ταῖς ναυσὶ ταῖς καμπυλοπρύμνοις ἔπεμψα εἰς τὸ Ἴλιον | |
Eu cu un stol de corăbii trimisu-l-am tocmai la Troia | |
Τρωσὶ μαχησόμενον· τὸν δ' οὐχ ὑποδέξομαι αὖτις | 059 |
πολεμήσοντα τοῖς Τρῳσί, τοῦτον δὲ αὖθις οὐχ ὑποδέξομαι ὑποστρέψαντα | |
Și la război cu Troienii. Dar, vai, că pe dânsul acuma | |
οἴκαδε νοστήσαντα δόμον Πηλήϊον εἴσω. | 060 |
εἰς τὸν οἶκον, εἰς τὸν τοῦ Πηλέως δόμον· | |
N-o să-l primesc de la Troia-napoi la Peleus acasă, | |
ὄφρα δέ μοι ζώει καὶ ὁρᾷ φάος ἠελίοιο | 061 |
ἐν ὅσῳ δέ μοι ζῇ, καὶ ὁρᾷ τὸ φῶς τοῦ ἡλίου | |
Iar câtă vreme viază și vede lumină de soare, | |
ἄχνυται, οὐδέ τί οἱ δύναμαι χραισμῆσαι ἰοῦσα. | 062 |
λυπεῖται, οὐδέ τι δύναμαι αὐτῷ βοηθῆσαι παραγενομένη. | |
Suferă bietul și nu pot măcar să-l ajut la nevoie. | |
ἀλλ' εἶμ', ὄφρα ἴδωμι φίλον τέκος, ἠδ' ἐπακούσω | 063 |
ἀλλὰ πορεύσομαι, ἵνα θεάσωμαι τὸ ἀγαπητὸν τέκνον, καὶ ἐπακούσω, | |
Totuși voi merge să-mi caut copilul iubit și să aflu | |
ὅττί μιν ἵκετο πένθος ἀπὸ πτολέμοιο μένοντα. | 064 |
ὅπερ αὐτὸν κατέλαβε πένθος πόρρω τοῦ πολέμου καθήμενον. | |
Ce supărare l-ajunse, deși stă departe de luptă.” | |
ὣς ἄρα φωνήσασα λίπε σπέος· αἳ δὲ σὺν αὐτῇ | 065 |
οὕτω δὴ εἰποῦσα ἀπέλιπε τὸ σπήλαιον, αὗται δὲ σὺν αὐτῇ | |
Zice și-ndată din peșteră pleacă și-alături de dânsa | |
δακρυόεσσαι ἴσαν, περὶ δέ σφισι κῦμα θαλάσσης | 066 |
δεδακρυμέναι ἐπορεύοντο, περὶ αὐτὰς δὲ τὸ κῦμα τῆς θαλάσσης | |
Zânele plânse pornesc. Despică-se-n preajma lor valul | |
ῥήγνυτο· ταὶ δ' ὅτε δὴ Τροίην ἐρίβωλον ἵκοντο | 067 |
διῃρεῖτο· αὗται δὲ ὁπηνίκα δὴ ἀφίκοντο εἰς τὴν μεγαλόβωλον καὶ εὔγειον Τροίαν, | |
Apelor. Când pe mănoasa câmpie troiană sosiră, | |
ἀκτὴν εἰσανέβαινον ἐπισχερώ, ἔνθα θαμειαὶ | 068 |
ἀνέβαινον εἰς τὴν ἀκτὴν ἐφεξῆς, ὅπου πυκνῶς | |
Ele de-a rândul pe mal suindu-se toate stătură, | |
Μυρμιδόνων εἴρυντο νέες ταχὺν ἀμφ' Ἀχιλῆα. | 069 |
αἱ τῶν Μυρμιδόνων νῆες ἦσαν εἱλκυσμέναι περὶ τὸν ταχύποδα Ἀχιλλέα. | |
Unde pe-aproape de Ahei stau dese-nșirate corăbii. | |
τῷ δὲ βαρὺ στενάχοντι παρίστατο πότνια μήτηρ, | 070 |
τούτῳ δὲ βαρέως στενάζοντι παρέστη ἡ σεβαστή μήτηρ, | |
Dânsul ofta dureros, când mama-i cinstită venindu-i | |
ὀξὺ δὲ κωκύσασα κάρη λάβε παιδὸς ἑοῖο, | 071 |
ὀξέως δὲ θρηνήσασα ἔλαβε τὴν κεφαλὴν τοῦ ἑαυτῆς παιδός, | |
Țipă și-n hohot de plâns îi cuprinde cu brațele capul | |
καί ῥ' ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· | 072 |
καὶ δὴ κλαίουσα λόγους ταχεῖς ἔλεγε πρὸς αὐτόν· | |
Și, tânguindu-se amar, îi zice cuvinte ce zboară· | |
τέκνον τί κλαίεις; τί δέ σε φρένας ἵκετο πένθος; | 073 |
ὦ παῖ, τί κλαίεις; τί δὲ πένθος κατὰ τὰς φρένας σε κατέλαβεν; | |
„Ce plângi, tu fătul meu scump? Ce rău și ce jale te-apasă, | |
ἐξαύδα, μὴ κεῦθε· τὰ μὲν δή τοι τετέλεσται | 074 |
ἔξειπε, μὴ κρύπτε, ταῦτα μὲν ἤδη ἐτελειώθησαν | |
Spune și nu-mi tăinui. Împlinit e din partea lui Zeus | |
ἐκ Διός, ὡς ἄρα δὴ πρίν γ' εὔχεο χεῖρας ἀνασχὼν | 075 |
ὑπὸ τοῦ Διός, καθάπερ δὴ τὸ πρότερον ηὔχου τὰς χεῖρας ἄρας, | |
Tot ce-ai poftit înainte, când brațe ai-nălțat și fierbinte | |
πάντας ἐπὶ πρύμνῃσιν ἀλήμεναι υἷας Ἀχαιῶν | 076 |
πάντας τοὺς υἱοὺς τῶν Ἑλλήνων εἰς τὰς πρύμνας συστραφῆναι | |
Tu l-ai rugat să dea-n lături pe-Ahei la corăbii, | |
σεῦ ἐπιδευομένους, παθέειν τ' ἀεκήλια ἔργα. | 077 |
σοῦ δεομένους, καὶ παθεῖν ἔργα ταραχώδη καὶ δεινά. | |
Până tu n-ai să-i ajuți, și să sufere amarnice-nfrângeri.” | |
τὴν δὲ βαρὺ στενάχων προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς· | 078 |
πρὸς ταύτην δὲ βαρέως στενάζων εἶπεν ὁ κατὰ πόδας ταχὺς Ἀχιλλεύς· | |
Dar din adânc suspină și răspunse șoimanul Ahile· | |
μῆτερ ἐμή, τὰ μὲν ἄρ μοι Ὀλύμπιος ἐξετέλεσσεν· | 079 |
ὦ μῆτερ ἐμὴ ταῦτα μὲν δή μοι ὁ ἐπουράνιος ἐτελείωσεν, | |
„Mamă iubită, e drept că pe voie făcutu-mi-a Zeus; | |
ἀλλὰ τί μοι τῶν ἦδος ἐπεὶ φίλος ὤλεθ' ἑταῖρος | 080 |
ἀλλὰ τίς μοι τούτων ἡδονή, ἐπειδὴ ὁ ἀγαπητὸς φίλος ἀπώλετο | |
Ce-mi folosește de-acum dacă dus îmi e scumpul tovarăș, | |
Πάτροκλος, τὸν ἐγὼ περὶ πάντων τῖον ἑταίρων | 081 |
Πάτροκλος; ὃν ἐγὼ ὑπὲρ πάντας τοὺς φίλους ἐτίμων καὶ ἐφίλουν | |
Bunul Patroclu, la care țineam ca la nici un prieten, | |
ἶσον ἐμῇ κεφαλῇ; τὸν ἀπώλεσα, τεύχεα δ' Ἕκτωρ | 082 |
ὁμοίως τῇ ἐμαυτοῦ κεφαλῇ, τοῦτον ἀπέβαλον, τὰ ὅπλα δὲ ὁ Ἕκτωρ | |
Ba ca pe sine-l iubeam. Mi-e dus, l-a ucis acum Hector | |
δῃώσας ἀπέδυσε πελώρια θαῦμα ἰδέσθαι | 083 |
ἀποκτείνας ἀφείλετο τὰ μεγάλα, τὰ θαυμαστὰ τῇ ὄψει, | |
Și l-a prădat de acea grozăvie, minune de arme, | |
καλά· τὰ μὲν Πηλῆϊ θεοὶ δόσαν ἀγλαὰ δῶρα | 084 |
τὰ περικαλλῆ· ταῦτα μὲν τῷ Πηλεῖ ἐδωρήσαντο οἱ θεοὶ δῶρα λαμπρὰ | |
Mândrele odoare primite în dar de la zei de-al meu tată, | |
ἤματι τῷ ὅτε σε βροτοῦ ἀνέρος ἔμβαλον εὐνῇ. | 085 |
τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ἡνίκα σε ἐνέβαλον εἰς κοίτην ἀνδρὸς θνητοῦ· | |
Când unui biet muritor pe tine te-au dat de soție. | |
αἴθ' ὄφελες σὺ μὲν αὖθι μετ' ἀθανάτῃς ἁλίῃσι | 086 |
ὡς εἴθε ὤφλησας σὺ μὲν ἐκεῖ ἐν ταῖς ἀθανάταις Νηρηίσι | |
Bine-ar fi fost dacă tu rămâneai între zânele mării | |
ναίειν, Πηλεὺς δὲ θνητὴν ἀγαγέσθαι ἄκοιτιν. | 087 |
κατοικεῖν, ὁ Πηλεὺς δὲ γυναῖκα θνητὴν γῆμαι, | |
Și-ar fi luat de femeie părintele-mi pe-o muritoare. | |
νῦν δ' ἵνα καὶ σοὶ πένθος ἐνὶ φρεσὶ μυρίον εἴη | 088 |
νῦν δὲ ἵνα καὶ σοὶ πένθος μέγιστον εἴη ἐν τῇ διανοίᾳ | |
N-aveai să suferi acuma durerea nespusă de mare | |
παιδὸς ἀποφθιμένοιο, τὸν οὐχ ὑποδέξεαι αὖτις | 089 |
ἀποθανόντος τοῦ υἱοῦ, ὃν αὖθις οὐχ ὑποδέξῃ ὑποστρέψαντα | |
După căderea feciorului tău, că pe el de la Troia | |
οἴκαδε νοστήσαντ', ἐπεὶ οὐδ' ἐμὲ θυμὸς ἄνωγε | 090 |
εἰς τὸν οἶκον, ἐπειδὴ οὐδ᾽ ἐμὲ ἡ ψυχή προτρέπεται | |
N-o să-l primești înapoi, căci mie mi-e silă de viață. | |
ζώειν οὐδ' ἄνδρεσσι μετέμμεναι, αἴ κε μὴ Ἕκτωρ | 091 |
ζῆν, οὐδ᾽ ἐν τοῖς ἀνδράσιν εἶναι, ἐὰν μὴ ὁ Ἕκτωρ | |
Nici nu mai vreau între oameni să fiu pân’ce n-are să-mi cadă | |
πρῶτος ἐμῷ ὑπὸ δουρὶ τυπεὶς ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσῃ, | 092 |
πρῶτος ὑπὸ τοῦ ἐμοῦ δόρατος πληγεὶς ἀπολέσῃ τὴν ψυχήν, | |
Hector ’nainte sub lance zdrobit, cu viața plătindu-și | |
Πατρόκλοιο δ' ἕλωρα Μενοιτιάδεω ἀποτίσῃ. | 093 |
τὰ τοῦ Πατρόκλου δὲ τοῦ υἱοῦ τοῦ Μενοιτίου σπαράγματα ἀποδώσῃ. | |
Astfel păcatul – omorul lui Menetiade Patroclu.” | |
τὸν δ' αὖτε προσέειπε Θέτις κατὰ δάκρυ χέουσα· | 094 |
πρὸς τοῦτον δὲ εἶπεν ἡ Θέτις δακρυρροοῦσα· | |
Dar cuvântatu-i-a Tetis, cu fața scăldată de lacrimi· | |
ὠκύμορος δή μοι τέκος ἔσσεαι, οἷ' ἀγορεύεις· | 095 |
ταχὺς δή μοι πρὸς τὸν θάνατον, ὦ τέκνον, ἔσῃ καθάπερ λέγεις, | |
„Fiule, dacă-i cum spui, puține sunt zilele tale, | |
αὐτίκα γάρ τοι ἔπειτα μεθ' Ἕκτορα πότμος ἑτοῖμος. | 096 |
μετὰ ταῦτα γὰρ παραχρῆμά σοι μετὰ τὸν Ἕκτορα ὁ θάνατος ἕτοιμος. | |
Doar și pe tine te ajunge veleatu-n curând după Hector.” | |
τὴν δὲ μέγ' ὀχθήσας προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς· | 097 |
πρὸς ταύτην δὲ μεγάλως στενάξας εἶπεν ὁ κατὰ πόδας ταχὺς Ἀχιλλεύς· | |
Tare se-nverșun-atunci și zice șoimanul Ahile· | |
αὐτίκα τεθναίην, ἐπεὶ οὐκ ἄρ' ἔμελλον ἑταίρῳ | 098 |
παραχρῆμα ἀποθάνοιμι, ἐπειδὴ οὐκ ἔμελλον τῷ φίλῳ | |
„Ah, de-aș muri chiar acum, dacă nu mi-a fost dat să mi-l apăr | |
κτεινομένῳ ἐπαμῦναι· ὃ μὲν μάλα τηλόθι πάτρης | 099 |
ἀναιρουμένῳ βοηθήσειν· ἀλλ᾿ οὗτος μὲν πάνυ πόρρω τῆς πατρίδος | |
Soțul de moarte. El, bietul, se stinse departe de țară, | |
ἔφθιτ', ἐμεῖο δὲ δῆσεν ἀρῆς ἀλκτῆρα γενέσθαι. | 100 |
ἀπώλετο, ἐμοῦ δὲ ἐδέησε, καὶ χρείαν ἔσχε τῆς λάβης βοηθὸν ἔχειν (ἐμοῦ δὲ τὴν ἔξοδον ἐδέησεν ὁ Ἄρης, ἤγουν ἡ τῶν ὅπλων ἀφαίρεσις, ὥστε με βοηθὸν γενέσθαι). | |
Vai, și de mine avea tocmai nevoie să-nlătur blăstemul. | |
νῦν δ' ἐπεὶ οὐ νέομαί γε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν, | 101 |
νυνὶ δὲ ἐπειδὴ οὐ πορεύσομαι εἰς τὴν ἀγαπητὴν γῆν τὴν πατρίδα, | |
Iată-mă dar osândit, eu nu mai văd scumpa mea țară, | |
οὐδέ τι Πατρόκλῳ γενόμην φάος οὐδ' ἑτάροισι | 102 |
οὐδέ τι τῷ Πατρόκλῳ ἐγενόμην φῶς καὶ βοήθεια, οὐδὲ τοῖς φίλοις | |
Nu l-am scăpat pe Patroclu și nici pe ceilalți, pe ortacii | |
τοῖς ἄλλοις, οἳ δὴ πολέες δάμεν Ἕκτορι δίῳ, | 103 |
τοῖς λοιποῖς, οἳ δὴ πολλοὶ ἀνῃρέθησαν ὑπὸ τοῦ ἐνδοξοτάτου Ἕκτορος, | |
Mei de război care droaie pieriră de mâna lui Hector, | |
ἀλλ' ἧμαι παρὰ νηυσὶν ἐτώσιον ἄχθος ἀρούρης, | 104 |
ἀλλὰ κάθημαι παρὰ ταῖς ναυσὶν ἀργὸν καὶ μάταιον βάρος τῆς γῆς, | |
Ci la corăbii stau lipcă, netrebnic-a țărnii povară, | |
τοῖος ἐὼν οἷος οὔ τις Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων | 105 |
τοιοῦτος ὤν, οἷος οὐδεὶς τῶν σιδηροθωράκων Ἑλλήνων | |
Eu care printre Ahei în tabără cel mai destoinic | |
ἐν πολέμῳ· ἀγορῇ δέ τ' ἀμείνονές εἰσι καὶ ἄλλοι. | 106 |
ἐν τῇ μάχῃ, ἐν γὰρ τῷ δημηγορεῖν εἰσὶ καὶ ἄλλοι κρείσσονες. | |
Sunt și am fost la război, că la sfaturi mai buni sunt și alții. | |
ὡς ἔρις ἔκ τε θεῶν ἔκ τ' ἀνθρώπων ἀπόλοιτο | 107 |
βαβαί, εἴθε ἡ ἔρις ἀπόλοιτο, καὶ ἀφανισθείη καὶ ἐκ τῶν θεῶν καὶ ἐκ τῶν ἀνθρώπων, | |
Piară-ntre zei și-ntre oameni dihonia și învrăjbirea, | |
καὶ χόλος, ὅς τ' ἐφέηκε πολύφρονά περ χαλεπῆναι, | 108 |
καὶ ὁ χόλος, ὅστις καὶ τὸν ἄγαν φρόνιμον παρώξυνεν εἰς χαλεπότητα ἀχθῆναι, | |
Piară mânia ce scoate din fire chiar oameni cu minte, | |
ὅς τε πολὺ γλυκίων μέλιτος καταλειβομένοιο | 109 |
ὅστις πολλῷ γλυκίων τοῦ καταστάζοντος μέλιτος | |
Patima care-i mai dulce ca mierea când picură-n pieptul | |
ἀνδρῶν ἐν στήθεσσιν ἀέξεται ἠΰτε καπνός· | 110 |
αὐξάνεται ἐν τοῖς στήθεσι τῶν ἀνδρῶν καθάπερ πῦρ, | |
Omului, tot se strecoară și-n sinea lui crește ca fumul; | |
ὡς ἐμὲ νῦν ἐχόλωσεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων. | 111 |
οὕτως νῦν ἐμὲ εἰς ὀργὴν ἐνέβαλεν ὁ βασιλεὺς τῶν ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων· | |
Astfel pe mine m-aprinse necazul pe-Atrid Agamemnon. | |
ἀλλὰ τὰ μὲν προτετύχθαι ἐάσομεν ἀχνύμενοί περ, | 112 |
ἀλλὰ ταῦτα μὲν προγενόμενα καταλίπωμεν, καίπερ λυπούμενοι, | |
Dar să lăsăm la o parte trecutul, măcar că ne doare, | |
θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι φίλον δαμάσαντες ἀνάγκῃ· | 113 |
τὴν ἀγαπητὴν ψυχὴν (ὀργὴν) ἐν τῷ στήθει δουλαγωγήσαντες τῇ παρούσῃ ἀνάγκῃ. | |
Și să supunem a inimii noastre pornire cu sila. | |
νῦν δ' εἶμ' ὄφρα φίλης κεφαλῆς ὀλετῆρα κιχείω | 114 |
νυνὶ δὲ πορεύσομαι ὅπως τὸν φθορέα τῆς ἀγαπητῆς κεφαλῆς καταλάβω | |
Eu mă voi duce pe loc să dau față cu Hector, călăul | |
Ἕκτορα· κῆρα δ' ἐγὼ τότε δέξομαι ὁππότε κεν δὴ | 115 |
τὸν Ἕκτορα, θάνατον δὲ ἐγὼ τότε προθύμως ὑποστήσομαι, ὅταν δὴ | |
Celei mai scumpe ființe. Sunt gat-a primi lovitura | |
Ζεὺς ἐθέλῃ τελέσαι ἠδ' ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι. | 116 |
ὁ Ζεὺς βούλεται τοῦτο ποιῆσαι, καὶ οἱ ἄλλοι ἀθάνατοι θεοί. | |
Morții, oricând va vrea Zeus și zeii ceilalți să mi-o deie. | |
οὐδὲ γὰρ οὐδὲ βίη Ἡρακλῆος φύγε κῆρα, | 117 |
οὐδὲ γὰρ ἡ τοῦ Ἡρακλέους ἰσχὺς ἐξέφυγε τὸν θάνατον, | |
Nu fu de moarte scutit nici Hercule nebiruitul, | |
ὅς περ φίλτατος ἔσκε Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι· | 118 |
ὅς γε φίλτατος ἦν τῷ Διὶ τῷ υἱῷ τοῦ Κρόνου τῷ βασιλεῖ, | |
Care iubit era foarte de tatăl său Zeus. Ursita | |
ἀλλά ἑ μοῖρα δάμασσε καὶ ἀργαλέος χόλος Ἥρης. | 119 |
ἀλλὰ μοῖρα αὐτὸν ἐθανάτωσε, καὶ ἡ χαλεπὴ ὀργὴ τῆς Ἥρας· | |
Capăt îi puse și lui, și pizma cea vajnic-a Herei. | |
ὣς καὶ ἐγών, εἰ δή μοι ὁμοίη μοῖρα τέτυκται, | 120 |
οὕτως καὶ ἐγὼ ἐπειδή μοι ὁμοία μοῖρα ὑπῆρξε, | |
Astfel și eu care-am parte de-o soartă totuna cu dânsul | |
κείσομ' ἐπεί κε θάνω· νῦν δὲ κλέος ἐσθλὸν ἀροίμην, | 121 |
κείσομαι ἐπειδὰν ἀποθάνω· νυνὶ δὲ δόξαν καὶ φήμην χρηστὴν σχοίην | |
M-oi odihni, dacă mor. Deci înaltă mărire vreau astăzi, | |
καί τινα Τρωϊάδων καὶ Δαρδανίδων βαθυκόλπων | 122 |
καί τινα τῶν Τρῳάδων, καὶ τῶν μεγαλοκόλπων Δαρδανίδων | |
Vreau ca troienele toate, dardanele mândru-gătite | |
ἀμφοτέρῃσιν χερσὶ παρειάων ἁπαλάων | 123 |
ἀμφοτέραις ταῖς χερσὶν ἐκ τῶν ἁπαλῶν παρειῶν | |
De pe obrajii cei tineri cu mâinile lor amândouă | |
δάκρυ' ὀμορξαμένην ἁδινὸν στοναχῆσαι ἐφείην, | 124 |
δάκρυα ἀπομάξαι καὶ ἀποψῆσαι, πυκνῶς στενάξαι καταστήσαιμι, | |
Lacrimi să șteargă, să geamă mereu văduvite de mine; | |
γνοῖεν δ' ὡς δὴ δηρὸν ἐγὼ πολέμοιο πέπαυμαι· | 125 |
μάθοιεν δὲ ὅτι δὴ ἐπὶ πολὺ ἐγὼ τῆς μάχης ἀποπέπαυμαι, | |
Seamă să-și deie deplin că demult n-am pus mâna pe arme. | |
μὴ δέ μ' ἔρυκε μάχης φιλέουσά περ· οὐδέ με πείσεις. | 126 |
μηδὲ κώλυέ με τοῦ πολεμεῖν καίπερ φιλοῦσα, οὐ γάρ με καταπείσεις. | |
Nu mă opri dar, deși mă iubești, doară n-ai să mă-ndupleci.” | |
τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα· | 127 |
πρὸς τοῦτον δὲ ἀπεκρίνετο μετὰ ταῦτα ἡ θεὰ ἡ Θέτις ἡ λευκόπους· | |
Zise, iar cea cu picioare-argintii lui Ahile-i cuvântă· | |
ναὶ δὴ ταῦτά γε τέκνον ἐτήτυμον οὐ κακόν ἐστι | 128 |
ναὶ δὴ ταῦτά γε, ὦ παῖ, ἀληθῶς· οὐκ ἔστιν κακὸν | |
„Fiule, drept este tot ce mi-ai spus. E frumos să dai mână | |
τειρομένοις ἑτάροισιν ἀμυνέμεν αἰπὺν ὄλεθρον. | 129 |
καταπονουμένοις τοῖς φίλοις ἀποσοβῆσαι(εῖν) τὸν χαλεπὸν θάνατον· | |
De ajutor la prieteni, de cruntă pieire să-i aperi, | |
ἀλλά τοι ἔντεα καλὰ μετὰ Τρώεσσιν ἔχονται | 130 |
ἀλλά σοι τὰ καλὰ ὅπλα ἐν τοῖς Τρῳσὶ κατέχονται | |
Dar strălucitele-ți arme frumos măiestrite-n aramă | |
χάλκεα μαρμαίροντα· τὰ μὲν κορυθαίολος Ἕκτωρ | 131 |
τὰ σιδηρᾶ, καὶ περιλάμποντα· ταῦτα μὲν Ἕκτωρ ὁ συνεχῶς τὴν περικεφαλαίαν κινῶν | |
S-află în mâna dușmanilor. Hector le poartă el însuși | |
αὐτὸς ἔχων ὤμοισιν ἀγάλλεται· οὐδέ ἕ φημι | 132 |
αὐτὸς φέρων ἐν τοῖς ὤμοις χαίρει καὶ τέρπεται, οὐδὲ οἴομαι | |
Și se mândrește cu ele, ci lauda-i și bucuria | |
δηρὸν ἐπαγλαϊεῖσθαι, ἐπεὶ φόνος ἐγγύθεν αὐτῷ. | 133 |
αὐτὸν ἐπὶ πολὺ ἐπ' αὐτοῖς καλλωπισθήσεσθαι, ἐπειδὴ ὁ θάνατος ἤγγικεν αὐτῷ. | |
N-are să dăinuie mult, că-l adulmecă moartea de-aproape. | |
ἀλλὰ σὺ μὲν μή πω καταδύσεο μῶλον Ἄρηος | 134 |
ἀλλὰ σὺ μὲν μήπω εἰσέλθῃς εἰς τὴν συμπλοκὴν καὶ τὸν θόρυβον τοῦ πολέμου, | |
Stai la o parte, nu te grăbi să te arunci în bătaie | |
πρίν γ' ἐμὲ δεῦρ' ἐλθοῦσαν ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἴδηαι· | 135 |
πρίν γε ἐμὲ ἐνθάδε ἀφικομένην θεάσῃ πρὸ ὀφθαλμῶν· | |
Până ce nu vezi cu ochii sosirea-mi aicea la tine, | |
ἠῶθεν γὰρ νεῦμαι ἅμ' ἠελίῳ ἀνιόντι | 136 |
ἕωθεν γὰρ ἐπανήξω ἅμα ἡλίῳ ἀνατέλλοντι, | |
Mâne chiar pe mânecate la zeul Hefest mă voi duce | |
τεύχεα καλὰ φέρουσα παρ' Ἡφαίστοιο ἄνακτος. | 137 |
ὅπλα καλὰ κομίζουσα παρὰ τοῦ βασιλέως Ἡφαίστου. | |
Și-o să-ți aduc o mândrețe de arme lucrate de dânsul.” | |
ὣς ἄρα φωνήσασα πάλιν τράπεθ' υἷος ἑοῖο, | 138 |
οὕτω δὴ εἰποῦσα ἐτράπη εἰς τοὐπίσω τοῦ ἑαυτῆς υἱοῦ, | |
După ce asta vorbi, de la fiul ei pleacă zeița | |
καὶ στρεφθεῖσ' ἁλίῃσι κασιγνήτῃσι μετηύδα· | 139 |
καὶ στραφεῖσα ἔλεγεν ἐν ταῖς θαλασσίαις ἀδελφαῖς· | |
Și la întoarcere zice surorilor, zânelor mării· | |
ὑμεῖς μὲν νῦν δῦτε θαλάσσης εὐρέα κόλπον | 140 |
ὑμεῖς μὲν νυνὶ εἰσέλθετε εἰς τὸν πλατὺν κόλπον τῆς θαλάσσης, | |
„Voi afundați-vă acum în adâncul albastrelor ape | |
ὀψόμεναί τε γέρονθ' ἅλιον καὶ δώματα πατρός, | 141 |
θεασόμεναι τὸν θαλάσσιον γέροντα, καὶ τὰ οἰκήματα τοῦ πατρός, | |
Mergeți acasă la tata, vedeți pe bătrânul Nereus, | |
καί οἱ πάντ' ἀγορεύσατ'· ἐγὼ δ' ἐς μακρὸν Ὄλυμπον | 142 |
καὶ εἴπατε αὐτῷ πάντα· ἐγὼ δὲ εἰς τὸν ὑψηλὸν οὐρανὸν | |
Căruia spuneți-i tot; eu pe ’naltul Olimp mă voi duce | |
εἶμι παρ' Ἥφαιστον κλυτοτέχνην, αἴ κ' ἐθέλῃσιν | 143 |
πορεύσομαι πρὸς τὸν Ἥφαιστον τὸν ἔνδοξον κατὰ τὴν τέχνην, ἐὰν βούληται | |
Și m-oi ruga iscusitului meșter Hefestos să deie | |
υἱεῖ ἐμῷ δόμεναι κλυτὰ τεύχεα παμφανόωντα. | 144 |
δοῦναι τῷ ἐμῷ υἱῷ ὅπλα πολύτιμα, ὑπέρλαμπρα. | |
Fiului meu, dacă vrea, lucitoare și falnice arme.” | |
ὣς ἔφαθ', αἳ δ' ὑπὸ κῦμα θαλάσσης αὐτίκ' ἔδυσαν· | 145 |
οὕτως εἶπεν· αὗται δὲ ὑπὸ τὸ κῦμα τῆς θαλάσσης παραχρῆμα εἰσῆλθον· | |
Zice, iar ele pe loc se cufundă în undele mării. | |
ἣ δ' αὖτ' Οὔλυμπον δὲ θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα | 146 |
ἡ θεὰ δὲ ἡ Θέτις ἡ λευκόπους εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπορεύετο, | |
Tetis, zeița cu albe picioare, ia drumul și merge | |
ἤϊεν ὄφρα φίλῳ παιδὶ κλυτὰ τεύχε' ἐνείκαι. | 147 |
ὅπως τῷ ἀγαπητῷ υἱῷ ὅπλα πολύτιμα ἐνέγκῃ. | |
Sus pe Olimp să-i aducă-armătura cea neîntrecută. | |
τὴν μὲν ἄρ' Οὔλυμπον δὲ πόδες φέρον· αὐτὰρ Ἀχαιοὶ | 148 |
ταύτην μὲν οὖν εἰς τὸν οὐρανὸν οἱ πόδες ἀπῆγον. οἱ Ἕλληνες δὲ | |
Iute picioarele ei spre culmi o purtau. Iar Aheii, | |
θεσπεσίῳ ἀλαλητῷ ὑφ' Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο | 149 |
σὺν μεγίστῳ καὶ ἐξαισίῳ θορύβῳ ὑπὸ τοῦ ἀνδροκτόνου Ἕκτορος | |
Tot urmăriți de dușmani, fugeau încă tot mai departe | |
φεύγοντες νῆάς τε καὶ Ἑλλήσποντον ἵκοντο. | 150 |
φεύγοντες ἀφίκοντο εἰς τὰς νῆας καὶ τὸν Ἑλλήσποντον· | |
Spre Helespont și grozav aolind ajungeau la corăbii. | |
οὐδέ κε Πάτροκλόν περ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ | 151 |
οὐδέ γε τὸν Πάτροκλον οἱ εὔοπλοι Ἕλληνες | |
Nu mai putură din luptă la tabără-Aheii s-aducă | |
ἐκ βελέων ἐρύσαντο νέκυν θεράποντ' Ἀχιλῆος· | 152 |
ἐξείλκυσαν ἀπὸ τῶν βελῶν νεκρόν, τὸν θεράποντα τοῦ Ἀχιλλέως· | |
Trupul lui Menetiad, tovarășul drag lui Ahile; | |
αὖτις γὰρ δὴ τόν γε κίχον λαός τε καὶ ἵπποι | 153 |
πάλιν γὰρ δὴ αὐτὸν κατέλαβον ὅ τε λαὸς καὶ οἱ ἵπποι, | |
Iar îl sosise din urmă-nglotirea cu caii și Hector, | |
Ἕκτωρ τε Πριάμοιο πάϊς φλογὶ εἴκελος ἀλκήν. | 154 |
καὶ ὁ Εκτωρ ὁ υἱὸς τοῦ Πριάμου ὅμοιος φλογὶ κατὰ τὴν δύναμιν. | |
Fiul lui Priam, ca focul de neobosit în putere, | |
τρὶς μέν μιν μετόπισθε ποδῶν λάβε φαίδιμος Ἕκτωρ | 155 |
τρὶς μὲν αὐτὸν ὄπισθεν ἀπὸ τῶν ποδῶν ἐκράτησεν ὁ λαμπρὸς Ἕκτωρ | |
Leșul de trei ori atunci îl apucă de talpă viteazul | |
ἑλκέμεναι μεμαώς, μέγα δὲ Τρώεσσιν ὁμόκλα· | 156 |
ἕλκειν προθυμούμενος, μεγάλως δὲ τοῖς Τρῳσί παρεκελεύετο, | |
Gata să-l ia înapoi și tare striga la tovarăși, | |
τρὶς δὲ δύ' Αἴαντες θοῦριν ἐπιειμένοι ἀλκὴν | 157 |
τρὶς δὲ οἱ δύο Αἴαντες ὁρμητικὴν καὶ πολεμικὴν ἐνδεδυμένοι ἰσχὺν | |
Însă de trei ori pe el de la leș îl împinseră Aias | |
νεκροῦ ἀπεστυφέλιξαν· ὃ δ' ἔμπεδον ἀλκὶ πεποιθὼς | 158 |
ἀπὸ τοῦ νεκροῦ ἀπεκρούσαντο καὶ ἀπεσόβησαν. οὗτος δὲ ἐπιμόνως τῇ δυνάμει θαρρῶν | |
Vijelioși amândoi, dar el bizuindu-se-n sine, | |
ἄλλοτ' ἐπαΐξασκε κατὰ μόθον, ἄλλοτε δ' αὖτε | 159 |
ἄλλοτε μὲν ἐφώρμα πρὸς μάχην, ἄλλοτε δὲ | |
Țapăn aci se aruncă prin clocot, aci se aține, | |
στάσκε μέγα ἰάχων· ὀπίσω δ' οὐ χάζετο πάμπαν. | 160 |
ἵστατο μεγάλως βοῶν, εἰς τοὐπίσω δὲ οὐ δόλως ὑπεχώρει. | |
Chiuie din răsputeri, dar nu se dă-n lături o clipă, | |
ὡς δ' ἀπὸ σώματος οὔ τι λέοντ' αἴθωνα δύνανται | 161 |
ὥσπερ δὲ ἀπὸ σώματος ζώου οὐδαμῶς δύνανται λέοντα πυρώδη | |
Cum pe la țară păstorii nu-i chip de la vita răpusă | |
ποιμένες ἄγραυλοι μέγα πεινάοντα δίεσθαι, | 162 |
ποιμένες ἀγροῖκοι μεγάλως πεινῶντα ἀποδιῶξαι· | |
Leul cel roib să-l alunge, când fiara-i lihnită de foame; | |
ὥς ῥα τὸν οὐκ ἐδύναντο δύω Αἴαντε κορυστὰ | 163 |
οὕτως δὴ τοῦτον οὐκ ἐδύναντο οἱ δύο ὁπλίται Αἴαντες | |
Astfel pe fiul lui Priam acum și războinicii Aias | |
Ἕκτορα Πριαμίδην ἀπὸ νεκροῦ δειδίξασθαι. | 164 |
τὸν Ἕκτορα τὸν υἱὸν τοῦ Πριάμου ἀπὸ τοῦ νεκροῦ ἐκφοβῆσαι καὶ ἐξελάσαι· | |
Nu pot să-l sperie, nici de la mort să-l abată de-o palmă. | |
καί νύ κεν εἴρυσσέν τε καὶ ἄσπετον ἤρατο κῦδος, | 165 |
καὶ δὴ εἵλκυσεν ἂν αὐτὸν καὶ δόξαν μεγίστην ἀπηνέγκατο, | |
Hector era să ia trupul și s-aibă învingere mare, | |
εἰ μὴ Πηλεΐωνι ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις | 166 |
εἰ μὴ τῷ υἱῷ τοῦ Πηλέως ἡ ἀνεμόπους ταχεία Ἴρις | |
Dar a venit la Ahile în zbor din Olimp să-i dea veste | |
ἄγγελος ἦλθε θέουσ' ἀπ' Ὀλύμπου θωρήσσεσθαι | 167 |
μηνυτὴς ἀφίκετο τρέχουσα ἀπὸ τοῦ Ὀλύμπου καθοπλίζεσθαι | |
Vinteșa Iris, să-l mâne la arme, ci fără să știe | |
κρύβδα Διὸς ἄλλων τε θεῶν· πρὸ γὰρ ἧκέ μιν Ἥρη. | 168 |
κρύφα (ὁρμῆσαι πρὸς τὸν πόλεμον λάθρα) τοῦ Διὸς καὶ τῶν ἄλλων θεῶν, ἐπέπεμψε γὰρ αὐτὴν ἡ Ἥρα· | |
Zeus și zeii ceilalți. Ea fuse trimisă de Hera, | |
ἀγχοῦ δ' ἱσταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· | 169 |
πλησίον δὲ στᾶσα λόγους ταχεῖς ἔλεγε πρὸς αὐτόν· | |
S-apropie și așa începu pe viteaz să-l îndemne· | |
ὄρσεο Πηλεΐδη, πάντων ἐκπαγλότατ' ἀνδρῶν· | 170 |
διεγέρθητι, ὦ υἱὲ τοῦ Πηλέως φοβερώτατε πάντων τῶν ἀνδρῶν, | |
„Scoală-te, -Ahile, tu cel mai năpraznic oștean de pe lume, | |
Πατρόκλῳ ἐπάμυνον, οὗ εἵνεκα φύλοπις αἰνὴ | 171 |
βοήθησον τῷ Πατρόκλῳ, οὗ χάριν μάχη χαλεπὴ | |
Scapă pe mort, pe prietenul tău, după care se-ncinse | |
ἕστηκε πρὸ νεῶν· οἳ δ' ἀλλήλους ὀλέκουσιν | 172 |
συνέστηκεν ἔμπροσθεν τῶν νεῶν, οὗτοι δὲ ἀλλήλους ἀναιροῦσιν, | |
Lângă corăbii încaier cumplit. Se omoară-ntre dânșii | |
οἳ μὲν ἀμυνόμενοι νέκυος πέρι τεθνηῶτος, | 173 |
οἱ μὲν μαχόμενοι ὑπὲρ τοῦ ἀποθανόντος νεκροῦ, | |
Unii în juru-i sărind să-și mântuie-n tabără mortul, | |
οἳ δὲ ἐρύσσασθαι ποτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν | 174 |
οἱ δὲ ἑλκύσαι πρὸς τὴν ὑψηλὴν καὶ ἀνέμοις καταπνεομένην Ἴλιον | |
Alții să-l ducă la Troia, bătuta de vânturi; dau buzna | |
Τρῶες ἐπιθύουσι· μάλιστα δὲ φαίδιμος Ἕκτωρ | 175 |
ἐφορμῶσιν οἱ Τρῷες, μάλιστα δὲ ὁ λαμπρὸς Ἕκτωρ | |
Toți se îndeasă tehui, dar Hector avan ca nici unul | |
ἑλκέμεναι μέμονεν· κεφαλὴν δέ ἑ θυμὸς ἄνωγε | 176 |
ἑλκύσαι προθυμεῖται, τὴν κεφαλὴν δὲ προτρέπεται αὐτὸν ἡ ψυχὴ | |
Cată să-l ia înapoi și e tare dorit să-i răteze | |
πῆξαι ἀνὰ σκολόπεσσι ταμόνθ' ἁπαλῆς ἀπὸ δειρῆς. | 177 |
ἐμπῆξαι ἐπὶ τῶν ὀρθῶν καὶ ὀξέων ξύλων ἐκκόψαντα ἀπὸ τοῦ τρυφεροῦ αὐχένος. | |
Capul din fraged grumaz și-n țeapă să-l tragă, hainul. | |
ἀλλ' ἄνα μηδ' ἔτι κεῖσο· σέβας δέ σε θυμὸν ἱκέσθω | 178 |
ἀλλ᾽ ἀνάστα, μηδὲ ὅλως κάθησο, αἰδὼς δέ σου τὴν ψυχὴν καταλαβέτω | |
Hai dar, nu sta odihnind; ia seama și teme-te, -Ahile | |
Πάτροκλον Τρῳῇσι κυσὶν μέλπηθρα γενέσθαι· | 179 |
τὸν Πάτροκλον γενέσθαι παίγνια ταῖς Τρωϊκαῖς κυσί· | |
Nu cumva pradă s-ajungă Patroclu la cânii din Troia. | |
σοὶ λώβη, αἴ κέν τι νέκυς ᾐσχυμμένος ἔλθῃ. | 180 |
σοὶ βλάβη καὶ ὕβρις ἔσται, ἐὰν ὁ νεκρὸς λελωβημένος κατά τι ἀφίκηται. | |
Mare rușinea-ți va fi, dacă el ciopârțit o să-ți vie.” | |
τὴν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς· | 181 |
πρὸς ταύτην δὲ ἀπεκρίνετο μετὰ ταῦτα ὁ ἐνδοξότατος ταχύπους Ἀχιλλεύς· | |
Dar pe zeiță-a ’ntrebat-o fugaciul, măritul Ahile· | |
Ἶρι θεὰ τίς γάρ σε θεῶν ἐμοὶ ἄγγελον ἧκε; | 182 |
ὦ θεὰ Ἶρι, τίς δή σε ἀπὸ τῶν θεῶν ἔπεμψε πρὸς ἐμὲ ἄγγελον; | |
„Care din zei te-a trimis vestitoare la mine, o Iris?” | |
τὸν δ' αὖτε προσέειπε ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις· | 183 |
πρὸς τοῦτον δὲ εἶπεν ἡ ἀνεμόπους ταχεῖα Ἶρις· | |
Vorba-i întoarse zeița-aripată cea iute ca vântul· | |
Ἥρη με προέηκε Διὸς κυδρὴ παράκοιτις· | 184 |
ἡ Ἥρα με ἐπέπεμψεν ἡ ἀγαθὴ γαμετὴ τοῦ Διός, | |
„Eu sunt trimisă de Hera, -nchinata soție a lui Zeus, | |
οὐδ' οἶδε Κρονίδης ὑψίζυγος οὐδέ τις ἄλλος | 185 |
οὐδὲ ἐπίσταται τοῦτο ὁ ἐν ὕψει καθήμενος υἱὸς τοῦ Κρόνου, οὐδέ τις ἄλλος | |
Fără s-o știe-al ei soț în slavă-ntronatul și zeii | |
ἀθανάτων, οἳ Ὄλυμπον ἀγάννιφον ἀμφινέμονται. | 186 |
τῶν ἀθανάτων θεῶν, οἳ τὸν ἄγαν χιονόβλητον Ὄλυμπον καρποῦνται. | |
Nemuritori care șed pe-a Olimpului culmi troienite”. | |
τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς· | 187 |
πρὸς ταύτην δὲ ἀποκρινόμενος εἶπεν ὁ κατὰ πόδας ταχὺς Ἀχιλλεύς· | |
Zise zeiței atunci șoimanul Ahile· „Dar spune-mi | |
πῶς τὰρ ἴω μετὰ μῶλον; ἔχουσι δὲ τεύχε' ἐκεῖνοι· | 188 |
πῶς δὲ πορευθῶ εἰς τὴν μάχην; τὰ γὰρ ὅπλα ἔχουσιν ἐκεῖνοι· | |
Cum pot să intru-n război? Dușmanii au armele mele | |
μήτηρ δ' οὔ με φίλη πρίν γ' εἴα θωρήσσεσθαι | 189 |
ἡ ἀγαπητὴ δὲ μήτηρ οὐ πρότερόν με ἀφίη ὁρμῆσαι πρὸς τὸν πόλεμον, | |
Și-altele acuma să-ncing nu lasă iubita mea mamă | |
πρίν γ' αὐτὴν ἐλθοῦσαν ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἴδωμαι· | 190 |
πρὶν ἂν αὐτὴν ἀφικομένην θεάσωμαι πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν, | |
Până ce n-o văd cu ochii pe dânsa sosită la mine. | |
στεῦτο γὰρ Ἡφαίστοιο πάρ' οἰσέμεν ἔντεα καλά. | 191 |
ὑπέσχετο γὰρ παρὰ τοῦ Ἡφαίστου κομίσειν ὅπλα καλά· | |
De la Hefestos ea-mi spune că arme frumoase mi-aduce; | |
ἄλλου δ' οὔ τευ οἶδα τεῦ ἂν κλυτὰ τεύχεα δύω, | 192 |
οὔ τινος δὲ ἄλλου οἶδα, οὗ ἂν τὰ πολύτιμα ὅπλα ἐνδύσωμαι, | |
Arme mărețe la fel eu nici nu cunosc de la altul | |
εἰ μὴ Αἴαντός γε σάκος Τελαμωνιάδαο. | 193 |
εἰ μὴ τὴν ἀσπίδα τοῦ Αἴαντος τοῦ υἱοῦ τοῦ Τελαμῶνος, | |
Bune pe mine de pus, afară de scutul lui Aias | |
ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὅ γ' ἔλπομ' ἐνὶ πρώτοισιν ὁμιλεῖ | 194 |
ἀλλὰ καὶ αὐτὸς οὗτος ἐλπίζω ὅτι ἐν τοῖς Τρῳσὶν ἀναστρέφεται, | |
Telamonidul. Dar el socot că-naintea oștirii | |
ἔγχεϊ δηϊόων περὶ Πατρόκλοιο θανόντος. | 195 |
τῷ δόρατι ἀναιρῶν ὑπὲρ τοῦ Πατρόκλου ἀποθανόντος. | |
Stăruie acum și dă moarte cu sulița pentru Patroclu.” | |
τὸν δ' αὖτε προσέειπε ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις· | 196 |
πρὸς τοῦτον δὲ εἶπεν ἡ ἀνεμόπους ταχεία Ἴρις· | |
Dar lui Ahile răspunse aripata și sprintena Iris· | |
εὖ νυ καὶ ἡμεῖς ἴδμεν ὅ τοι κλυτὰ τεύχε' ἔχονται· | 197 |
καλῶς δὴ καὶ ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι τὰ πολύτιμα ὅπλα κατέχονται, | |
„Bine cunoaștem și noi că alții au armele tale, | |
ἀλλ' αὔτως ἐπὶ τάφρον ἰὼν Τρώεσσι φάνηθι, | 198 |
ἀλλ᾽ οὕτως εἰς τὴν τάφρον ἀφικόμενος δεῖξον σαυτὸν τοῖς Τρῳσὶν, | |
Du-te tu însă așa pe la șanț să te vadă Troienii. | |
αἴ κέ σ' ὑποδείσαντες ἀπόσχωνται πολέμοιο | 199 |
ἐάν (ὅπως) σε φοβηθέντες ἀποστῶσι τῆς μάχης | |
Poate cumva, speriindu-se, ei se vor trage din luptă | |
Τρῶες, ἀναπνεύσωσι δ' ἀρήϊοι υἷες Ἀχαιῶν | 200 |
οἱ Τρῷες, ἀναπαύσωνται δὲ οἱ πολεμικοὶ υἱοὶ τῶν Ἑλλήνων. | |
Și vor putea să răsufle voinicii feciori din Ahaia | |
τειρόμενοι· ὀλίγη δέ τ' ἀνάπνευσις πολέμοιο. | 201 |
- | |
Și vor avea după caznă un pic de răgaz la bătaie.” | |
ἣ μὲν ἄρ' ὣς εἰποῦσ' ἀπέβη πόδας ὠκέα Ἶρις, | 202 |
αὕτη μὲν οὖν οὕτως εἰποῦσα ἀπῆλθεν ἡ κατὰ πόδας ταχεῖα Ἴρις· | |
Asta zicându-i, se mistuie zâna cea sprintenă Iris. | |
αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς ὦρτο Διῒ φίλος· ἀμφὶ δ' Ἀθήνη | 203 |
ἀνέστη δὲ Ἀχιλλεὺς ὁ φίλος τοῦ Διός, ἡ Ἀθηνᾶ δὲ | |
Dragul lui Zeus Ahile se scoală-n picioare, iar Palas | |
ὤμοις ἰφθίμοισι βάλ' αἰγίδα θυσσανόεσσαν, | 204 |
περὶ τοὺς ἰσχυρούς ὤμους αὐτοῦ ἔβαλε τὴν κροσσοτὴν αἰγίδα, | |
Scutul cu ciucuri de aur i-aruncă pe umerii zdraveni, | |
ἀμφὶ δέ οἱ κεφαλῇ νέφος ἔστεφε δῖα θεάων | 205 |
περὶ τὴν κεφαλὴν δὲ αὐτῷ ἔστεψεν ἡ ἐνδοξοτάτη τῶν θεῶν νέφος | |
Și cu un nor auriu îi împresură capul zeița, | |
χρύσεον, ἐκ δ' αὐτοῦ δαῖε φλόγα παμφανόωσαν. | 206 |
χρυσοῦν, ἐξ αὐτοῦ δὲ ἀνῆπτε φλόγα ὑπέρλαμπρον. | |
Iar de la capu-i se-nalță o flacără strălucitoare. | |
ὡς δ' ὅτε καπνὸς ἰὼν ἐξ ἄστεος αἰθέρ' ἵκηται | 207 |
ὥσπερ δὲ ὅταν καπνὸς ἀνιὼν ἐκ τῆς πόλεως ἀφίκηται εἰς τὸν αἰθέρα | |
Cum e când fumul pornit din cetate-n văzduh se înalță | |
τηλόθεν ἐκ νήσου, τὴν δήϊοι ἀμφιμάχωνται, | 208 |
πόρρωθεν ἐκ τῆς νήσου, περὶ ἣν πολέμιοι μάχονται, | |
În depărtatul ostrov, pe unde vrăjmașii sub ziduri | |
οἵ τε πανημέριοι στυγερῷ κρίνονται Ἄρηϊ | 209 |
οἱ ἂν δι᾽ ὅλης τῆς ἡμέρας μάχωνται πολέμῳ μισητῷ (φοβερῷ) | |
Luptă-mprejur, iar ceilalți tot ies de la ei din cetate | |
ἄστεος ἐκ σφετέρου· ἅμα δ' ἠελίῳ καταδύντι | 210 |
ἐκ τῆς ἑαυτῶν πόλεως, ἅμα δὲ τῷ ἡλίῳ δύνοντι | |
Ziua și-ntr-una se bat, ci în urmă, când soarele-apune, | |
πυρσοί τε φλεγέθουσιν ἐπήτριμοι, ὑψόσε δ' αὐγὴ | 211 |
φρυκτοί καίονται ἀλλεπάλληλοι, εἰς ὕψος δὲ ἡ λαμπηδὼν | |
Focuri de facle pe zidul cetății aprind și lumină | |
γίγνεται ἀΐσσουσα περικτιόνεσσιν ἰδέσθαι, | 212 |
ἄνεισιν ὁρμῶσα τοῖς περιοίκοις ὥστε θεάσασθαι, | |
Multă se-nalță-n văzduh ca să vadă și locuitorii | |
αἴ κέν πως σὺν νηυσὶν ἄρεω ἀλκτῆρες ἵκωνται· | 213 |
ὅπως ἂν σὺν ταῖς ναυσὶν ἀφίκωνται βοηθοὶ τοῦ πολέμου· | |
Cei dimprejur să-i ajute cu vasele, să-ndepărteze | |
ὣς ἀπ' Ἀχιλλῆος κεφαλῆς σέλας αἰθέρ' ἵκανε· | 214 |
οὕτως ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τοῦ Ἀχιλλέως αὐγὴ εἰς τὸν αἰθέρα ἀφικνεῖτο, | |
Cumpăn,-așa lui Ahile din capu-i răsare văpaia | |
στῆ δ' ἐπὶ τάφρον ἰὼν ἀπὸ τείχεος, οὐδ' ἐς Ἀχαιοὺς | 215 |
ἔστη δὲ εἰς τὴν τάφρον ἐλθὼν ἀπὸ τοῦ τείχους, οὐδὲ τοῖς Ἕλλησι | |
Până la cer. Dând fuga la șanț după zid el s-aține | |
μίσγετο· μητρὸς γὰρ πυκινὴν ὠπίζετ' ἐφετμήν. | 216 |
συνέμιξε, τὴν γὰρ τῆς μητρὸς συνετὴν ἐντολὴν ᾐδεῖτο· | |
Mai la o parte de-Ahei urmând chibzuita povață | |
ἔνθα στὰς ἤϋσ', ἀπάτερθε δὲ Παλλὰς Ἀθήνη | 217 |
ἐκεῖ στὰς ἐφώνησεν, ἄποθεν δὲ ἡ πολεμικὴ Ἀθηνᾶ | |
Dată de Tetis, și țipă de-acolo vârtos. De departe | |
φθέγξατ'· ἀτὰρ Τρώεσσιν ἐν ἄσπετον ὦρσε κυδοιμόν. | 218 |
συνεπεφθέγξατο, τοῖς Τρῳσὶ δὲ ἐνέβαλε μέγιστον θόρυβον. | |
Strigă și Palas și-nsuflă Troienilor spaimă de moarte. | |
ὡς δ' ὅτ' ἀριζήλη φωνή, ὅτε τ' ἴαχε σάλπιγξ | 219 |
ὥσπερ ὅτε ἤχησεν ἡ σάλπιγξ, ἐξάκουστος γίνεται φωνὴ | |
Cum este sunetul pătrunzător ce răsună din gura | |
ἄστυ περιπλομένων δηΐων ὕπο θυμοραϊστέων, | 220 |
ὑπὸ τῶν τὴν πόλιν περικαθεζομένων ψυχοφθόρων πολεμίων· | |
Trâmbiței, când nemiloșii dușmani o cetate-mpresoară, | |
ὣς τότ' ἀριζήλη φωνὴ γένετ' Αἰακίδαο. | 221 |
οὕτως τότε ἐξάκουστος ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἐγγόνου τοῦ Αἰακοῦ. | |
Tare tot astfel a fost și strigătul dat de Ahile. | |
οἳ δ' ὡς οὖν ἄϊον ὄπα χάλκεον Αἰακίδαο, | 222 |
οὗτοι δὲ ἐπειδὴ ἤκουσαν τὴν σιδηρὰν φωνὴν τοῦ ἐγγόνου τοῦ Αἰακοῦ, | |
Cum i-auziră puternicul glas de aramă, cu toții | |
πᾶσιν ὀρίνθη θυμός· ἀτὰρ καλλίτριχες ἵπποι | 223 |
πᾶσιν ἐταράχθη ἡ ψυχή, οἱ ὡραιότριχες δὲ ἵπποι | |
Se îngroziră Troienii, iar caii comoși începură | |
ἂψ ὄχεα τρόπεον· ὄσσοντο γὰρ ἄλγεα θυμῷ. | 224 |
εἰς τοὐπίσω τὰ ὀχήματα ἔτρεπον, προεώρων γὰρ τῇ ψυχῇ θλίψεις καὶ ὀδύνας, | |
Carele a-ntoarce-napoi, simțiră că nu este-a bine | |
ἡνίοχοι δ' ἔκπληγεν, ἐπεὶ ἴδον ἀκάματον πῦρ | 225 |
οἱ ἡνίοχοι δὲ ἐξεπλάγησαν, ἐπειδὴ ἐθεάσαντο τὸ πολὺ καὶ ἄφθονον πῦρ | |
Și vizitiii-și pierduseră cumpătul, dacă văzură | |
δεινὸν ὑπὲρ κεφαλῆς μεγαθύμου Πηλεΐωνος | 226 |
φοβερῶς ὑπεράνω τῆς κεφαλῆς τοῦ μεγαλοψύχου υἱοῦ τοῦ Πηλέως | |
Para cumplită ce tot îi arde lui Ahile în creștet | |
δαιόμενον· τὸ δὲ δαῖε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη. | 227 |
καιόμενον, τοῦτο δὲ ἀνῆπτεν ἡ θεὰ ἡ εὐόφθαλμος Ἀθηνᾶ. | |
Nepotolită, năprasnic aprinsă de Palas Atena. | |
τρὶς μὲν ὑπὲρ τάφρου μεγάλ' ἴαχε δῖος Ἀχιλλεύς, | 228 |
τρὶς μὲν οὖν ὑπεράνω τῆς τάφρου μεγάλως ἐβόησεν ὁ ἐνδοξότατος Ἀχιλλεύς, | |
Tare de trei ori atunci da strigăt la șanț și de trei ori | |
τρὶς δὲ κυκήθησαν Τρῶες κλειτοί τ' ἐπίκουροι. | 229 |
τρὶς δὲ συνεταράχθησαν οἱ Τρῷες, καὶ οἱ ἔνδοξοι βοηθοί· | |
Valmeș fugiră Troienii cu soții de arme, și-n valmă | |
ἔνθα δὲ καὶ τότ' ὄλοντο δυώδεκα φῶτες ἄριστοι | 230 |
ἐκεῖ δὲ ἀπώλοντο καὶ τότε δώδεκα ἄνδρες κράτιστοι | |
Douăsprezece vieți pieriră-ntre roate și suliți, | |
ἀμφὶ σφοῖς ὀχέεσσι καὶ ἔγχεσιν. αὐτὰρ Ἀχαιοὶ | 231 |
περὶ τὰ ἑαυτῶν ὀχήματα καὶ δόρατα· οἱ Ἕλληνες δὲ | |
Oameni viteji și de frunte cu toții. Voios după asta | |
ἀσπασίως Πάτροκλον ὑπ' ἐκ βελέων ἐρύσαντες | 232 |
ἀσμένως τὸν Πάτροκλον ἑλκύσαντες ἐκ τῶν βελῶν | |
Scoaser-Aheii din toi, îl luară la ei pe Patroclu | |
κάτθεσαν ἐν λεχέεσσι· φίλοι δ' ἀμφέσταν ἑταῖροι | 233 |
κατέθηκαν ἐν τῇ στρωμνῇ, οἱ ἀγαπητοὶ δὲ φίλοι περιέστησαν | |
Și pe năsălii-l purtau. În juru-i jălind s-adunară | |
μυρόμενοι· μετὰ δέ σφι ποδώκης εἵπετ' Ἀχιλλεὺς | 234 |
θρηνοῦντες, ἐν αὐτοῖς δὲ ὁ ταχύπους Ἀχιλλεὺς ἠκολούθει | |
Iute tovarăși de-ai lui. Între dânșii veni și Ahile; | |
δάκρυα θερμὰ χέων, ἐπεὶ εἴσιδε πιστὸν ἑταῖρον | 235 |
θερμὰ δάκρυα χέων, ἐπειδὴ ἐθεάσατο τὸν πιστὸν φίλον | |
Dus și cu lacrimi fierbinți căuta la iubitul prieten, | |
κείμενον ἐν φέρτρῳ δεδαϊγμένον ὀξέϊ χαλκῷ, | 236 |
κείμενον ἐν τῇ νεκρικῇ κλίνῃ τετρωμένον σιδήρῳ ὀξεῖ. | |
Care, de suliți străpuns, zăcea fără viață pe targă; | |
τόν ῥ' ἤτοι μὲν ἔπεμπε σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν | 237 |
τοῦτον δὴ ἐπέπεμψε μὲν σὺν τοῖς ὅπλοις καὶ τοῖς ὀχήμασιν | |
El la război îl trimise cu cai, cu telegi, și pe dânsul | |
ἐς πόλεμον, οὐδ' αὖτις ἐδέξατο νοστήσαντα. | 238 |
εἰς τὴν μάχην, οὐκ ἐδέξατο δὲ μετὰ ταῦτα ὑποστρέψαντα. | |
Nu-l mai primi înapoi și mort i se-ntoarse din luptă. | |
Ἠέλιον δ' ἀκάμαντα βοῶπις πότνια Ἥρη | 239 |
τὸν μὴ κάμνοντα δὲ ἥλιον ἡ εὐόφθαλμος σεβαστὴ Ἥρα | |
Hera, zeița-nchinată, dădu într-aceea poruncă | |
πέμψεν ἐπ' Ὠκεανοῖο ῥοὰς ἀέκοντα νέεσθαι· | 240 |
ἔπεμψεν ἐπὶ τὰς ῥοὰς τοῦ Ὠκεανοῦ ἄκοντα πορεύεσθαι· | |
Neostenitului soare mai iute-n Ocean să apuie. | |
ἠέλιος μὲν ἔδυ, παύσαντο δὲ δῖοι Ἀχαιοὶ | 241 |
ὁ ἥλιος μὲν οὖν ἔδυ, ἀπεπαύσαντο δὲ οἱ ἐνδοξότατοι Ἕλληνες | |
Soarele apuse-n curând și mândrii Ahei încetară | |
φυλόπιδος κρατερῆς καὶ ὁμοιΐου πολέμοιο. | 242 |
τῆς ἰσχυρᾶς μάχης, καὶ τοῦ χαλεποῦ πολέμου. | |
Sângerătorul încaier, războiul amar tuturora. | |
Τρῶες δ' αὖθ' ἑτέρωθεν ἀπὸ κρατερῆς ὑσμίνης | 243 |
καὶ δὴ καὶ οἱ Τρῷες ἀφ' ἑτέρου μέρους ἀπὸ τῆς ἰσχυρᾶς μάχης | |
Se-ndepărtară Troienii la fel de pe câmpul de sângiuri | |
χωρήσαντες ἔλυσαν ὑφ' ἅρμασιν ὠκέας ἵππους, | 244 |
ἀναχωρήσαντες, ἔλυσαν ὑπὸ τὰ ἅρματα τοὺς ταχεῖς ἵππους, | |
Și telegarii buiaci de la carele lor sloboziră | |
ἐς δ' ἀγορὴν ἀγέροντο πάρος δόρποιο μέδεσθαι. | 245 |
συνηθροίσθησαν δὲ εἰς τὴν ἐκκλησίαν πρὸ τοῦ φροντίσαι δείπνου. | |
Și s-adunară la sfat înainte ca ei să cineze. | |
ὀρθῶν δ' ἑσταότων ἀγορὴ γένετ', οὐδέ τις ἔτλη | 246 |
ὀρθῶν δὲ ἑστώτων ἐγένετο ἡ ἐκκλησία, οὐ γὰρ ὑπέμεινέ τις | |
Oblu ei stau în picioare, nu poate să șadă nici unul, | |
ἕζεσθαι· πάντας γὰρ ἔχε τρόμος, οὕνεκ' Ἀχιλλεὺς | 247 |
καθίσαι, πάντας γὰρ κατέσχε φόβος, διότι Ἀχιλλεὺς | |
Groaza-i cuprinse pe toți, că Ahile din nou se ivise | |
ἐξεφάνη, δηρὸν δὲ μάχης ἐπέπαυτ' ἀλεγεινῆς. | 248 |
ἐφάνη· ἐπὶ πολὺ δὲ ἀπέστη τοῦ χαλεποῦ πολέμου· | |
După ce el încetase de mult să ia parte-n bătaie. | |
τοῖσι δὲ Πουλυδάμας πεπνυμένος ἦρχ' ἀγορεύειν | 249 |
ἐν τούτοις δὲ Πολυδάμας συνετὸς ἤρξατο δημηγορεῖν | |
Fiul lui Pantus întâiul se scoală-ntre ei, Polidamas | |
Πανθοΐδης· ὃ γὰρ οἶος ὅρα πρόσσω καὶ ὀπίσσω· | 250 |
ὁ υἱὸς τοῦ Πάνθου, οὗτος γὰρ μόνος ἑῶρα τά τε μέλλοντα καὶ τὰ παρελθόντα, | |
Cel chibzuit, care singur vedea înapoi și-nainte, | |
Ἕκτορι δ' ἦεν ἑταῖρος, ἰῇ δ' ἐν νυκτὶ γένοντο, | 251 |
τοῦ Ἕκτορος δὲ ἦν φίλος, ἐν μιᾷ δὲ νυκτὶ ἐγεννήθησαν· | |
Soțul lui Hector, o dată născut într-o noapte cu dânsul, | |
ἀλλ' ὃ μὲν ἂρ μύθοισιν, ὃ δ' ἔγχεϊ πολλὸν ἐνίκα· | 252 |
ἀλλ' ὁ μὲν τῷ λόγῳ, ὁ δὲ τῷ δόρατι πολλῷ ὑπερεῖχεν· | |
Dar biruia Polidamas în sfat și cu armele Hector; | |
ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν· | 253 |
ὅστις καλῶς διανοούμενος ἐδημηγόρησε, καὶ εἶπεν ἐν αὐτοῖς· | |
Binevoindu-le dânsul așa începu sfătuirea· | |
ἀμφὶ μάλα φράζεσθε φίλοι· κέλομαι γὰρ ἔγωγε | 254 |
πάνυ διασκοπεῖσθε, ὦ φίλοι· κελεύω γὰρ ἔγωγε | |
„Dați-vă seama temeinic, prieteni. Povața din parte-mi | |
ἄστυδε νῦν ἰέναι, μὴ μίμνειν ἠῶ δῖαν | 255 |
εἰς τὴν πόλιν νυνὶ πορευθῆναι, μὴ ἐκδέχεσθαι τὴν ἐνδοξοτάτην ἡμέραν | |
E s-apucăm spre cetate, să nu așteptăm până mâne | |
ἐν πεδίῳ παρὰ νηυσίν· ἑκὰς δ' ἀπὸ τείχεός εἰμεν. | 256 |
ἐν τῇ πεδιάδι παρὰ ταῖς ναυσί, πόρρω γὰρ ἀπὸ τοῦ τείχους ἐσμέν· | |
Lângă corăbii pe câmp, departe ni-i doară cetatea. | |
ὄφρα μὲν οὗτος ἀνὴρ Ἀγαμέμνονι μήνιε δίῳ | 257 |
ὅτε μὲν οὗτος ὁ ἀνὴρ ἐμνησικάκει τῷ ἐνδοξοτάτῳ Ἀγαμέμνονι, | |
Cât avu ciudă pe-Atrid Agamemnon dușmanul acela, | |
τόφρα δὲ ῥηΐτεροι πολεμίζειν ἦσαν Ἀχαιοί· | 258 |
τὸ τηνικαῦτα δὴ ῥᾴδιοι ἦσαν εἰς πόλεμον οἱ Ἕλληνες, | |
Mult mai ușor ne-a fost nouă să batem război cu Aheii. | |
χαίρεσκον γὰρ ἔγωγε θοῇς ἐπὶ νηυσὶν ἰαύων | 259 |
ἤγουν ῥᾳδίως ἡττῶντο· ἔχαιρον γὰρ ἐγὼ παρὰ ταῖς ταχείαις ναυσὶ κοιμώμενος (διάγων), | |
Mă bucuram eu de masul oștirii pe lângă corăbii, | |
ἐλπόμενος νῆας αἱρησέμεν ἀμφιελίσσας. | 260 |
ἐλπίζων κρατήσειν τὰς ναῦς τὰς ἀμφοτέρωθεν ἐλαυνομένας, | |
Plin de nădejde fiind că pune-vom mâna pe vase· | |
νῦν δ' αἰνῶς δείδοικα ποδώκεα Πηλεΐωνα· | 261 |
νῦν δὲ χαλεπῶς φοβοῦμαι τὸν ταχύποδα υἱὸν τοῦ Πηλέως· | |
Lucrul se schimbă de-acuma, mi-e teamă grozav de Ahile, | |
οἷος κείνου θυμὸς ὑπέρβιος, οὐκ ἐθελήσει | 262 |
ὢ οἵα ἐστὶν ἡ ψυχὴ ἐκείνου ὑπεράγουσα τῇ δυνάμει· οὐ βουλήσεται | |
Fiară de aprig fiind, el n-o să mai stea pe câmpie, | |
μίμνειν ἐν πεδίῳ, ὅθι περ Τρῶες καὶ Ἀχαιοὶ | 263 |
μένειν ἐν τῷ πεδίῳ, ὅπου οἱ Τρῷες, καὶ οἱ Ἕλληνες | |
Unde Troienii și-Aheii-și-mpart deopotrivă la mijloc, | |
ἐν μέσῳ ἀμφότεροι μένος Ἄρηος δατέονται, | 264 |
ἐν τῷ μέσῳ ἀμφότεροι τὴν τοῦ πολέμου δύναμιν ἀπομερίζονται, | |
Între corăbii și deal, războinica înverșunare; | |
ἀλλὰ περὶ πτόλιός τε μαχήσεται ἠδὲ γυναικῶν. | 265 |
ἀλλὰ περὶ τῆς πόλεως πολεμήσει, καὶ τῶν γυναικῶν. | |
Ținta-i acum o să fie orașul, femeile noastre, | |
ἀλλ' ἴομεν προτὶ ἄστυ, πίθεσθέ μοι· ὧδε γὰρ ἔσται· | 266 |
ἀλλὰ πορευθῶμεν εἰς τὴν πόλιν, ὑπακούσατέ μοι, οὕτω γὰρ γενήσεται· | |
Hai dar ’napoi în cetate; ascultați-m, -așa o să fie; | |
νῦν μὲν νὺξ ἀπέπαυσε ποδώκεα Πηλεΐωνα | 267 |
νυνὶ μὲν ἡ νὺξ ἔπαυσε τὸν ταχύποδα υἱὸν τοῦ Πηλέως | |
Numa-ntunericul nopții acum îl opri pe Ahile. | |
ἀμβροσίη· εἰ δ' ἄμμε κιχήσεται ἐνθάδ' ἐόντας | 268 |
ἡ θεία· εἰ δὲ ἡμᾶς καταλήψεται ἐνταῦθα ὄντας | |
Dacă și mâne, când el înarmat o să tabere-ncoace, | |
αὔριον ὁρμηθεὶς σὺν τεύχεσιν, εὖ νύ τις αὐτὸν | 269 |
αὔριον ἐξορμήσας σὺν τοῖς ὅπλοις, καλῶς δή τις αὐτὸν | |
Ne-ar nimeri pe aici, cunoaște-va bine tot insul | |
γνώσεται· ἀσπασίως γὰρ ἀφίξεται Ἴλιον ἱρὴν | 270 |
ἐπιγνώσεται· ἀσμένως γὰρ εἰσελεύσεται εἰς τὴν ἱερὰν Ἴλιον, | |
Cine-i Ahile și-ar fi bucuros dacă scapă cu fuga | |
ὅς κε φύγῃ, πολλοὺς δὲ κύνες καὶ γῦπες ἔδονται | 271 |
ὃς ἂν ἐκφύγῃ, πολλοὺς δὲ κύνες, καὶ γῦπες καταφαγοῦνται | |
Teafăr în Troia, căci mulți din oștenii Troieni o s-ajungă | |
Τρώων· αἲ γὰρ δή μοι ἀπ' οὔατος ὧδε γένοιτο. | 272 |
τῶν Τρῴων. εἴθε δή μοι τοῦτο οὐ μόνον μὴ ὀφθείη, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοῦ ὠτὸς γένοιτο, ἤγουν μηδὲ ἀκουσθείη. | |
Hrană la câni și la vulturi, ferească-ne auzul de asta! | |
εἰ δ' ἂν ἐμοῖς ἐπέεσσι πιθώμεθα κηδόμενοί περ, | 273 |
ἐὰν δὲ τοῖς ἐμοῖς λόγοις πείθησθε, καίπερ ἀλγοῦντες, | |
Însă de-om face cum eu spun, cu toate că greu ne-ar fi nouă, | |
νύκτα μὲν εἰν ἀγορῇ σθένος ἕξομεν, ἄστυ δὲ πύργοι | 274 |
διὰ νυκτὸς μὲν ἐν τῇ ἀγορᾷ δύναμιν ἕξομεν, ἤγουν κρατερῶς βουλευσόμεθα, τὴν πόλιν δέ οἵ τε πύργοι, | |
Noaptea ținea-vom puterea-ntrunită-n oraș, și păzită | |
ὑψηλαί τε πύλαι σανίδες τ' ἐπὶ τῇς ἀραρυῖαι | 275 |
καὶ αἱ μεγάλαι πύλαι (δίοδοι), καὶ αἱ ἐπ' αὐταῖς συνηρμοσμέναι σανίδες | |
Fi-va cetatea cu zidul, cu porțile-nalte de scânduri | |
μακραὶ ἐΰξεστοι ἐζευγμέναι εἰρύσσονται· | 276 |
αἱ ἐπιμήκεις καὶ εὐξέστως εἰργασμέναι συγκεκλεισμέναι φυλάξουσι καὶ σώσουσι· | |
Bine cioplite și lungi, cu zăvoare vârtos zăvorâte; | |
πρῶϊ δ' ὑπηοῖοι σὺν τεύχεσι θωρηχθέντες | 277 |
τὸ πρωὶ δὲ ἕωθεν σὺν τοῖς ὅπλοις καθοπλισθέντες | |
Noi dimineața din zori, încingându-ne armele, sta-vom | |
στησόμεθ' ἂμ πύργους· τῷ δ' ἄλγιον, αἴ κ' ἐθέλῃσιν | 278 |
στησόμεθα ἐπὶ τῶν πύργων, τούτῳ δὲ ὀδυνηρὸν ἔσται, ἐὰν ἐθέλῃ | |
Jur-împrejur pe la turnuri, și amar îi va fi lui Ahile, | |
ἐλθὼν ἐκ νηῶν περὶ τείχεος ἄμμι μάχεσθαι. | 279 |
ἀφικόμενος ἐκ τῶν νεῶν περὶ τὸ τεῖχος πολεμεῖν ἡμῖν· | |
Dac-ar veni de la vase și-ar vrea să ne-mpresure zidul. | |
ἂψ πάλιν εἶσ' ἐπὶ νῆας, ἐπεί κ' ἐριαύχενας ἵππους | 280 |
αὖθις εἰς τοὐπίσω ὑποστρέψει ἐπὶ τὰς ναῦς, ἐπειδὰν τοὺς μεγαλαύχενας ἵππους | |
El o să plece ’napoi săturându-și de-atâta-alergare | |
παντοίου δρόμου ἄσῃ ὑπὸ πτόλιν ἠλασκάζων· | 281 |
παντοδαποῦ δρόμου κορέσῃ, ὑπὸ τὴν πόλιν αὐτοὺς πλανῶν, καὶ μετὰ ἀναστροφῆς ἐλαύνων· | |
Caii cu gâtul înalt purtați în tot felul sub ziduri. | |
εἴσω δ' οὔ μιν θυμὸς ἐφορμηθῆναι ἐάσει, | 282 |
ἔσω δὲ ἐφορμῆσαι οὐκ ἐάσει αὐτὸν ἡ ψυχὴ | |
N-o să mai aibă curajul să deie năvală-n cetate, | |
οὐδέ ποτ' ἐκπέρσει· πρίν μιν κύνες ἀργοὶ ἔδονται. | 283 |
οὐδὲ ἐκπορθήσει ποτὲ πρὶν ἂν αὐτὸν κύνες ταχεῖς καταφάγωσι. | |
Ci o să-l sfâșie cânii ’nainte ca el să ne-o surpe.” | |
τὸν δ' ἄρ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ· | 284 |
πρὸς τοῦτον δὲ δεινῶς ὑποβλεψάμενος, εἶπεν ὁ συνεχῶς τὴν περικεφαλαίαν κινῶν Ἕκτωρ. | |
Clatină Hector din coif, se încruntă și-ndată-i răspunde· | |
Πουλυδάμα σὺ μὲν οὐκέτ' ἐμοὶ φίλα ταῦτ' ἀγορεύεις, | 285 |
ὦ Πολυδάμα, σὺ μὲν οὐδαμῶς ἐμοὶ προσφιλῆ ταῦτα λέγεις, | |
„Hei, Polidamas, nu-mi place vorbirea rostită de tine, | |
ὃς κέλεαι κατὰ ἄστυ ἀλήμεναι αὖτις ἰόντας. | 286 |
ὅστις κελεύεις συναθροισθῆναι εἰς τὴν πόλιν αὖθις ἐλθόντας· | |
Dacă ne-nveți s-apucăm înapoi și-n oraș să ne-nchidem, | |
ἦ οὔ πω κεκόρησθε ἐελμένοι ἔνδοθι πύργων; | 287 |
ἢ οὔπω ἐχορτάσθητε συγκεκλεισμένοι ἐντὸς τῶν πυλῶν; | |
Nu vi-i destul cât ați stat ca-n temniț-acolo sub ziduri? | |
πρὶν μὲν γὰρ Πριάμοιο πόλιν μέροπες ἄνθρωποι | 288 |
τὸ πρῶτον μὲν γὰρ τὴν πόλιν τοῦ Πριάμου οἱ μεμερισμένην ἔχοντες τὴν φωνὴν ἄνθρωποι | |
Vestea mergea mai demult și lumea zicea că orașul | |
πάντες μυθέσκοντο πολύχρυσον πολύχαλκον· | 289 |
σύμπαντες ἔφασκον πολὺν χρυσὸν ἔχουσαν, καὶ πολὺν χαλκόν, | |
Tatălui meu este cel mai bogat în aramă și-n aur. | |
νῦν δὲ δὴ ἐξαπόλωλε δόμων κειμήλια καλά, | 290 |
νυνὶ δὲ ἐξανήλωται ἐκ τῶν οἴκων τὰ καλὰ ἐναποκείμενα χρήματα· | |
S-au irosit îns-acum de la case-avuțiile mândre, | |
πολλὰ δὲ δὴ Φρυγίην καὶ Μῃονίην ἐρατεινὴν | 291 |
πολλὰ δὲ δὴ κατὰ τὴν Φρυγίαν καὶ τὴν ἐπέραστον Μῃονίαν | |
Parte trecură ca schimb în Meonia, țara plăcută, | |
κτήματα περνάμεν' ἵκει, ἐπεὶ μέγας ὠδύσατο Ζεύς. | 292 |
κτήματα πωλούμενα ἔρχονται, ἐπειδὴ ὁ μέγας Ζεὺς ἐχολώθη, καὶ ὠργίσθη· | |
Parte în Frigia numai de când oropsitu-ne-a Zeus, | |
νῦν δ' ὅτε πέρ μοι ἔδωκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω | 293 |
νυνὶ δὲ ἡνίκα μοι ἔδωκεν ὁ υἱὸς τοῦ Κρόνου σκολιοβούλου | |
Însă de-acuma când el, împăratul olimpic, îmi dete | |
κῦδος ἀρέσθ' ἐπὶ νηυσί, θαλάσσῃ τ' ἔλσαι Ἀχαιούς, | 294 |
δόξαν κτήσασθαι, καὶ εἰς τὰς ναῦς καὶ τὴν θάλασσαν συνελάσαι τοὺς Ἕλληνας, | |
Slavă și bat la corăbii pe-Ahei și-i înfund pe la mare, | |
νήπιε μηκέτι ταῦτα νοήματα φαῖν' ἐνὶ δήμῳ· | 295 |
μηδαμῶς, ὦ ἀνόητε, τὰ νοήματα ταῦτα λέγε ἐν τῷ δήμῳ· | |
Nesocotite, să nu mai ții obștii așa cuvântare. | |
οὐ γάρ τις Τρώων ἐπιπείσεται· οὐ γὰρ ἐάσω. | 296 |
οὐδεὶς γὰρ τῶν Τρῴων ὑπακούσεται, οὐ γὰρ ἀφήσω. | |
N-o să te asculte nici unul de-ai noștri, că n-o să dau voie, | |
ἀλλ' ἄγεθ' ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω, πειθώμεθα πάντες. | 297 |
ἀλλ' ἄγετε ὥσπερ ἂν ἐγὼ εἴπω, πάντες ὑπακούωμεν· | |
Haide mai bine să facem cu toții cum eu vă voi spune· | |
νῦν μὲν δόρπον ἕλεσθε κατὰ στρατὸν ἐν τελέεσσι, | 298 |
νυνὶ μὲν δεῖπνον λάβετε κατὰ τὸ στρατόπεδον ἐν ταῖς τάξεσι, | |
Cina luați-v-acuma prin tabără printre șiraguri | |
καὶ φυλακῆς μνήσασθε, καὶ ἐγρήγορθε ἕκαστος· | 299 |
καὶ φυλακῆς μνήσθητε, καὶ γρηγορεῖτε πάντες· | |
Și căutați dup-aceea de pază, vegheați fiecare; | |
Τρώων δ' ὃς κτεάτεσσιν ὑπερφιάλως ἀνιάζει, | 300 |
ὅστις δὲ τῶν Τρῴων κτήμασιν ὑπερβαλλόντως λυπεῖ τὸ κοινόν, | |
Dacă de-avutu-i cumva e prea îngrijat oarecine, | |
συλλέξας λαοῖσι δότω καταδημοβορῆσαι· | 301 |
συνάξας αὐτὰ δότω τῷ πλήθει καταφαγεῖν δημοσίᾳ, | |
Las’ să-l aducă să-l dea în folosul obștesc al oștirii; | |
τῶν τινὰ βέλτερόν ἐστιν ἐπαυρέμεν ἤ περ Ἀχαιούς. | 302 |
βέλτιόν ἐστιν τινὰ τούτων ἀπολαύειν αὐτῶν, ἢ τοὺς Ἕλληνας. | |
Asta mai bine-i și nu să se bucure-Aheii de dânsul. | |
πρῶϊ δ' ὑπηοῖοι σὺν τεύχεσι θωρηχθέντες | 303 |
τὸ πρωί δὲ ἕωθεν σὺν τοῖς ὅπλοις καθοπλισθέντες | |
Iar dimineața din zori, înarmându-ne noi să începem | |
νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσιν ἐγείρομεν ὀξὺν Ἄρηα. | 304 |
παρὰ ταῖς βαθείαις ναυσὶ συστήσομεν πόλεμον σφοδρόν. | |
Mai viforoasă bătaie pe lângă corăbii. Și dacă | |
εἰ δ' ἐτεὸν παρὰ ναῦφιν ἀνέστη δῖος Ἀχιλλεύς, | 305 |
εἰ δὲ ἀληθῶς ἐκ τῶν νεῶν ἀνέστη ὁ ἐνδοξότατος Ἀχιλλεύς, | |
E cumva drept că Ahile în tabără iar se ridică, | |
ἄλγιον αἴ κ' ἐθέλῃσι τῷ ἔσσεται· οὔ μιν ἔγωγε | 306 |
λυπηρὸν αὐτῷ ἔσται ἐὰν ἐθέλῃ· οὐκ ἔγωγε αὐτὸν | |
Lui o să-i fie mai rău, de se bizuie-ncoace să vie. | |
φεύξομαι ἐκ πολέμοιο δυσηχέος, ἀλλὰ μάλ' ἄντην | 307 |
φεύξομαι ἐκ τοῦ κακοήχου πολέμου, ἀλλὰ πάνυ ἐναντίον | |
Nu voi fugi de la crâncena harță, ba chiar mă voi pune | |
στήσομαι, ἤ κε φέρῃσι μέγα κράτος, ἦ κε φεροίμην. | 308 |
στήσομαι, ἢ σχοίη ἂν νίκην μεγάλην, ἢ σχοίημ' ἄν· | |
Mai cu temei până biruie dânsul ori eu voi învinge· | |
ξυνὸς Ἐνυάλιος, καί τε κτανέοντα κατέκτα. | 309 |
κοινός ἐστιν ὁ Ἄρης, καὶ τόν, κτανοῦντα ἤγουν τὸν ἐλπίζοντα ἀνελεῖν, ἀνεῖλεν. | |
Nici nu alege războiul și cade chiar cine amenință.” | |
ὣς Ἕκτωρ ἀγόρευ', ἐπὶ δὲ Τρῶες κελάδησαν | 310 |
οὕτως ἔλεγεν ὁ Ἕκτωρ, οἱ Τρῷες δὲ ἐπήχησαν, | |
Asta le zise și spusa-i cu chiot primiră Troienii, | |
νήπιοι· ἐκ γάρ σφεων φρένας εἵλετο Παλλὰς Ἀθήνη. | 311 |
οἱ μωροὶ καὶ ἀνόητοι, ἐξείλετο γὰρ τὴν διάνοιαν αὐτῶν ἡ πολεμική Ἀθηνᾶ· | |
Nesocotiții, că Palas Atena-i scosese din minte, | |
Ἕκτορι μὲν γὰρ ἐπῄνησαν κακὰ μητιόωντι, | 312 |
τῷ Ἕκτορι μὲν γὰρ συνῄνεσαν δεινὰ βουλευομένῳ (συμβουλεύοντι)· | |
Și lăudară povața cu totul greșit-a lui Hector | |
Πουλυδάμαντι δ' ἄρ' οὔ τις ὃς ἐσθλὴν φράζετο βουλήν. | 313 |
τῷ Πολυδάμαντι δὲ οὐδεὶς, ὅστις ἀγαθὴν βουλὴν διενοεῖτο. | |
Și defăimară vorbirea temeinic-a lui Polidamas. | |
δόρπον ἔπειθ' εἵλοντο κατὰ στρατόν· αὐτὰρ Ἀχαιοὶ | 314 |
οἱ μὲν οὖν δεῖπνον ἔλαβον κατὰ τὸ στρατόπεδον· οἱ Ἕλληνες δὲ | |
Ei dup-aceea prin oaste la cină s-au pus. Iar Aheii | |
παννύχιοι Πάτροκλον ἀνεστενάχοντο γοῶντες. | 315 |
δι᾽ ὅλης τῆς νυκτὸς τὸν Πάτροκλον θρηνοῦντες ἐστέναζον, | |
Stau la priveghi cât e noaptea bocind și jălind pe Patroclu. | |
τοῖσι δὲ Πηλεΐδης ἁδινοῦ ἐξῆρχε γόοιο | 316 |
ἐν τούτοις δὲ ὁ υἱὸς τοῦ Πηλέως ἡγεῖτο δαψιλοῦς θρήνου, | |
Bocetul jalnic al lor îl începe-ntre dânșii Ahile. | |
χεῖρας ἐπ' ἀνδροφόνους θέμενος στήθεσσιν ἑταίρου | 317 |
θεὶς τὰς χεῖρας τὰς ἀνδροκτόνους ἐπὶ τοῖς στήθεσι τοῦ φίλου, | |
El ucigașele mâni pe pieptul ortacului pune, | |
πυκνὰ μάλα στενάχων ὥς τε λὶς ἠϋγένειος, | 318 |
συνεχῶς πάνυ στενάζων καθάπερ λέων μέγα τὸ γένειον ἔχων καὶ εὔτονος, | |
Geme și-oftează mereu. Cum leul frumos-încomatul, | |
ᾧ ῥά θ' ὑπὸ σκύμνους ἐλαφηβόλος ἁρπάσῃ ἀνὴρ | 319 |
ᾧτινι δὴ τὰ γεννήματα ὑφαρπάσῃ ἀνὴρ θηρευτὴς | |
Când vânătorul de cerbi din negrul bunget îi răpește | |
ὕλης ἐκ πυκινῆς· ὃ δέ τ' ἄχνυται ὕστερος ἐλθών, | 320 |
ἐκ τοῦ πυκτοῦ καὶ συνηρεφοῦς δρυμοῦ, οὗτος δὲ λυπεῖται μετέπειτα παραγενόμενος, | |
Puii prin peșteră ascunși, iar el dup-aceea când vine, | |
πολλὰ δέ τ' ἄγκε' ἐπῆλθε μετ' ἀνέρος ἴχνι' ἐρευνῶν | 321 |
πολλοὺς δὲ κοίλους καὶ φαραγγώδεις τόπους ἐπῆλθε κατὰ τὰ ἴχνη τοῦ ἀνδρὸς ζητῶν καὶ ῥινηλατῶν, | |
Văile plin de necaz cutreier, -adulmecă-ntr-una, | |
εἴ ποθεν ἐξεύροι· μάλα γὰρ δριμὺς χόλος αἱρεῖ· | 322 |
εἴ ποθεν αὐτὸν εὖροι, πάνυ γὰρ ὀργὴ δριμεία κατακρατεῖ· | |
Doar va găsi pe dușman, și geme turbat de mânie; | |
ὣς ὃ βαρὺ στενάχων μετεφώνεε Μυρμιδόνεσσιν· | 323 |
οὕτως αὐτὸς βαρέως στενάζων ἔλεγεν ἐν τοῖς Μυρμιδόσι. | |
Astfel, Ahile din greu suspinând, mirmidonilor zice· | |
ὢ πόποι ἦ ῥ' ἅλιον ἔπος ἔκβαλον ἤματι κείνῳ | 324 |
φεῦ φεῦ, ὄντως δὴ ματαίως ἐξέβαλον λόγον τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ | |
„Vai mie, vorbă deșartă grăit-am în ziua aceea | |
θαρσύνων ἥρωα Μενοίτιον ἐν μεγάροισι· | 325 |
θαρσοποιῶν τὸν ἥρωα Μενοίτιον ἐν τοῖς οἴκοις· | |
Când pe Menețiu voiam să-l mângâi acasă la dânsul | |
φῆν δέ οἱ εἰς Ὀπόεντα περικλυτὸν υἱὸν ἀπάξειν | 326 |
εἶπον γὰρ αὐτῷ ἀπάξειν τὸν υἱὸν εἰς τὸν ὑπερένδοξον Ὀπόεντα | |
Și pe fecioru-i slăvit îi spuneam că-i aduc la Opunta | |
Ἴλιον ἐκπέρσαντα, λαχόντα τε ληΐδος αἶσαν. | 327 |
ἐκπορθήσαντα τὸ Ἴλιον, καὶ ἀπολαβόντα μοῖραν τῆς λαφυραγωγίας. | |
După ce năruie Troia și capătă parte din pradă. | |
ἀλλ' οὐ Ζεὺς ἄνδρεσσι νοήματα πάντα τελευτᾷ· | 328 |
ἀλλ' οὐ Ζεὺς τοῖς ἀνδράσι πάντα τὰ νοήματα τελειοῖ, | |
Însă nu-s toate dorințele noastre-mplinite de Zeus; | |
ἄμφω γὰρ πέπρωται ὁμοίην γαῖαν ἐρεῦσαι | 329 |
ἀμφοτέρους γὰρ εἵμαρτο ὁμοίων γῆν ἐρυθρὰν ποιῆσαι τῷ αἵματι | |
Scris ne-a fost nouă același pământ de la Troia cu sânge | |
αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ, ἐπεὶ οὐδ' ἐμὲ νοστήσαντα | 330 |
αὐτόθι ἐν τῇ Τροίᾳ, ἐπειδὴ οὐδὲ ἐμὲ ὑποστρέψαντα | |
Să înroșim amândoi. Nici eu doar acasă la mine | |
δέξεται ἐν μεγάροισι γέρων ἱππηλάτα Πηλεὺς | 331 |
ἀποδέξεται ἐν τοῖς οἴκοις ὁ γέρων ἱππικὸς Πηλεύς, | |
N-o să mă-ntorn, și de tata bătrânul Peleu și de mama | |
οὐδὲ Θέτις μήτηρ, ἀλλ' αὐτοῦ γαῖα καθέξει. | 332 |
οὐδὲ Θέτις ἡ μητὴρ, ἀλλ᾿ αὐτόθι ἡ γῆ καθέξει καὶ καλύψει. | |
N-o să mai fiu eu primit; pe-aici o să-mi fie mormântul. | |
νῦν δ' ἐπεὶ οὖν Πάτροκλε σεῦ ὕστερος εἶμ' ὑπὸ γαῖαν, | 333 |
νυνὶ δὲ ἐπειδή, ὦ Πάτροκλε, μετὰ σὲ πορεύσομαι ὑπὸ τὴν γῆν, | |
Iar dacă eu am să intru-n pământ după tine, Patrocle, | |
οὔ σε πρὶν κτεριῶ πρίν γ' Ἕκτορος ἐνθάδ' ἐνεῖκαι | 334 |
οὐ πρότερόν σε ἐνταφιάσω, πρὶν ἢ δεῦρο ἐνέγκαι τὰ τοῦ Ἕκτορος | |
N-o să te pun în mormânt până nu-ți voi aduce-nainte | |
τεύχεα καὶ κεφαλὴν μεγαθύμου σοῖο φονῆος· | 335 |
ὅπλα, καὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ σοῦ μεγαλοψύχου φονέως· | |
Capul și armele aceluia care-ndrăzni să te-omoare, | |
δώδεκα δὲ προπάροιθε πυρῆς ἀποδειροτομήσω | 336 |
δώδεκα δὲ ἔμπροσθεν τοῦ πυρὸς ἀπαυχενίσω, καὶ ἀποτραχηλίσω | |
Șase perechi de Troieni, toți oameni aleși, înaintea | |
Τρώων ἀγλαὰ τέκνα σέθεν κταμένοιο χολωθείς. | 337 |
τέκνα λαμπρὰ τῶν Τρῴων, ὀργισθεὶς ἕνεκα σοῦ ἀνερεθέντος· | |
Rugului am să-i înjunghii ca eu să răzbun a ta moarte. | |
τόφρα δέ μοι παρὰ νηυσὶ κορωνίσι κείσεαι αὔτως, | 338 |
ἐπὶ τοσοῦτον δέ μοι παρὰ ταῖς καμπυλοπρύμνοις ναυσὶ κείσῃ οὑτωσί, | |
Tu ai să stai îns-aicea întins pân-atunci la corăbii, | |
ἀμφὶ δὲ σὲ Τρῳαὶ καὶ Δαρδανίδες βαθύκολποι | 339 |
περὶ σὲ δὲ αἱ Τρῳάδες καὶ αἱ μεγαλοκόλποι Δαρδανίδες | |
Unde o să șadă-mprejur și te-or plânge și noaptea și ziua | |
κλαύσονται νύκτάς τε καὶ ἤματα δάκρυ χέουσαι, | 340 |
κλαύσονται νύκτας καὶ ἡμέρας δακρυρροοῦσαι, | |
Roabele noastre din Troia, Dardanele cele pieptoase | |
τὰς αὐτοὶ καμόμεσθα βίηφί τε δουρί τε μακρῷ | 341 |
ἃς ἡμεῖς ποιήσαντες ἐκτησάμεθα ἰσχύϊ τε καὶ δόρατι μακρῷ, | |
Ce-am dobândit amândoi cu puterile noastre, cu arma, | |
πιείρας πέρθοντε πόλεις μερόπων ἀνθρώπων. | 342 |
εὐγείους πόλεις ἐκπορθοῦντες τῶν μεμερισμένων ἐχόντων τὴν φωνὴν ἀνθρώπων. | |
Când cucerit-am orașe bogate, ticsite de oameni.” | |
ὣς εἰπὼν ἑτάροισιν ἐκέκλετο δῖος Ἀχιλλεὺς | 343 |
οὕτως εἰπὼν τοῖς φίλοις ἐκέλευσεν ὁ ἐνδοξότατος Ἀχιλλεὺς | |
Astfel Ahile grăi și îndată zori pe tovarăși | |
ἀμφὶ πυρὶ στῆσαι τρίποδα μέγαν, ὄφρα τάχιστα | 344 |
στῆσαι περὶ τὸ πῦρ λέβητα μέγαν, ὅπως πάνυ ταχέως | |
Mare căldare cu apă să puie pe foc ca să spele | |
Πάτροκλον λούσειαν ἄπο βρότον αἱματόεντα. | 345 |
τὸν Πάτροκλον ἀπολούσαιεν, καὶ ἐκπλύνειεν τὸν αἱματώδη λύθρον. | |
Neamânat pe Patroclu, să-i curețe cheagul de sânge. | |
οἳ δὲ λοετροχόον τρίποδ' ἵστασαν ἐν πυρὶ κηλέῳ, | 346 |
οὗτοι δὲ τὸν εἰς ὃν τὰ λουτρὰ ἐγχέονται λέβητα ἔστησαν ἐν τῷ καυστικῷ πυρί, | |
Puseră dânșii cazanul pe focul aprins, după asta | |
ἐν δ' ἄρ' ὕδωρ ἔχεαν, ὑπὸ δὲ ξύλα δαῖον ἑλόντες. | 347 |
ἐνέχεαν δὲ ὕδωρ, ξύλα δὲ ὑπέκαιον λαβόντες· | |
Apă turnară și lemne pe sub pirostii grămădiră, | |
γάστρην μὲν τρίποδος πῦρ ἄμφεπε, θέρμετο δ' ὕδωρ· | 348 |
τὴν γάστραν μὲν οὖν καὶ τὸ κοῖλον τοῦ λέβητος τὸ πῦρ περιέθαλπεν, ἐθερμαίνετο δὲ τὸ ὕδωρ. | |
Flacără aprinse să-mpresure repede vasul și apa | |
αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ ζέσσεν ὕδωρ ἐνὶ ἤνοπι χαλκῷ, | 349 |
ἐπειδὴ δὲ ἔβρασε τὸ ὕδωρ ἐν τῷ λεπτῷ καὶ καθαρῷ χαλκῷ, | |
Se încălzi. Și când fierse în vasul de aramă, spălară | |
καὶ τότε δὴ λοῦσάν τε καὶ ἤλειψαν λίπ' ἐλαίῳ, | 350 |
τότε δὴ ἔλουσαν αὐτόν, καὶ ἔχρισαν λίπος δι' ἐλαίου, | |
Trupul și-l unseră apoi cu olei și cu balsam de nouă | |
ἐν δ' ὠτειλὰς πλῆσαν ἀλείφατος ἐννεώροιο· | 351 |
ἐνέπλησαν δὲ καὶ ἀνεστόμωσαν τὰ τραύματα ἐλαίου ἐνναετοῦς, | |
Ani, i-astupară pe urmă mulțimea de proaspete rane | |
ἐν λεχέεσσι δὲ θέντες ἑανῷ λιτὶ κάλυψαν | 352 |
ἐν τῇ στρωμνῇ δὲ καταθέντες λεπτῷ περιβολαίῳ (ὑφάσματι) ἐκάλυψαν | |
Și-l așezară-ntr-un pat. Și întreg, de la cap la picioare, | |
ἐς πόδας ἐκ κεφαλῆς, καθύπερθε δὲ φάρεϊ λευκῷ. | 353 |
ἐκ τῆς κεφαλῆς μέχρι τῶν ποδῶν, ἄνωθεν δὲ ἱματίῳ λευκῷ. | |
Leșu-mpânziră și puseră asupra-i o mantie albă. | |
παννύχιοι μὲν ἔπειτα πόδας ταχὺν ἀμφ' Ἀχιλῆα | 354 |
δι᾽ ὅλης μὲν οὖν τῆς νυκτὸς περὶ τὸν ταχύποδα Ἀχιλλέα | |
Împrejurând după asta pe-Ahile stăteau mirmidonii | |
Μυρμιδόνες Πάτροκλον ἀνεστενάχοντο γοῶντες· | 355 |
οἱ Μυρμιδόνες τὸν Πάτροκλον θρηνοῦντες ἀνεστέναζον. | |
Toți laolaltă cu gemete noaptea jălind pe Patroclu. | |
Ζεὺς δ' Ἥρην προσέειπε κασιγνήτην ἄλοχόν τε· | 356 |
ὁ Ζεὺς δὲ εἶπε πρὸς τὴν Ἥραν τὴν ἀδελφὴν καὶ γαμετὴν αὐτοῦ. | |
Zeus atunci a grăit soției și soru-sei Hera· | |
ἔπρηξας καὶ ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη | 357 |
ἔπραξας καὶ παραυτίκα νυνί, ὦ εὐόφθαλμε σεβαστή Ἥρα | |
„Iată dar, ai izbutit, mărita mea doamnă, tu, Hero, | |
ἀνστήσασ' Ἀχιλῆα πόδας ταχύν· ἦ ῥά νυ σεῖο | 358 |
ἐγείρασα τὸν ταχύποδα Ἀχιλλέα· ὄντως που | |
L-ai ridicat la corăbii pe-Ahile cel iute ca șoimul, | |
ἐξ αὐτῆς ἐγένοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοί. | 359 |
ἐκ σοῦ αὐτῆς ἐγεννήθησαν οἱ τὰς κεφαλὰς κομῶντες Ἕλληνες. | |
Parcă sunt ploduri de-a tale pletoșii feciori din Ahaia.” | |
τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη· | 360 |
πρὸς τοῦτον δὲ ἀπεκρίνετο μετὰ ταῦτα ή εὐόφθαλμος σεβαστὴ Ἥρα· | |
Hera-nălțată din grai așa se iuți către Zeus· | |
αἰνότατε Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες. | 361 |
δεινότατε υἱὲ τοῦ Κρόνου, τίνα τόνδε λόγον εἶπας; | |
„Ce fel de vorbă-mi spui mie, tu vajnice fiu al lui Cronos? | |
καὶ μὲν δή πού τις μέλλει βροτὸς ἀνδρὶ τελέσσαι, | 362 |
καὶ μήν που ἀνὴρ τις φροντίζει τελειώσαι ἀνδρὶ κακόν τι δηλονότι, ὀργισθεὶς αὐτῷ, | |
Dacă și-un biet muritor lipsit de priceperea noastră | |
ὅς περ θνητός τ' ἐστὶ καὶ οὐ τόσα μήδεα οἶδε· | 363 |
ὅστις ὑπάρχει θνητός, καὶ οὐ τοσαύτας βουλὰς ἐπίσταται. | |
Poate să vie de hac unui alt muritor de pe lume, | |
πῶς δὴ ἔγωγ', ἥ φημι θεάων ἔμμεν ἀρίστη, | 364 |
πῶς οὖν ἔγωγε, ἥτις οἴομαι εἶναι κρατίστη πασῶν τῶν θεῶν | |
Dar’ mite eu care sunt mai presus de oricare zeiță | |
ἀμφότερον γενεῇ τε καὶ οὕνεκα σὴ παράκοιτις | 365 |
κατ' ἄμφω, καὶ τῷ γένει, καὶ διότι σὴ γαμετὴ | |
Și după neam și fiindcă ți-s doară femeie, soția | |
κέκλημαι, σὺ δὲ πᾶσι μετ' ἀθανάτοισιν ἀνάσσεις, | 366 |
καλοῦμαι, σὺ δὲ ἐν πᾶσιν τοῖς ἀθανάτοις θεοῖς βασιλεύεις, | |
Celui mai mare-ntre zei și de care toți zeii ascultă, | |
οὐκ ὄφελον Τρώεσσι κοτεσσαμένη κακὰ ῥάψαι; | 367 |
οὐκ ἔμελλον τοῖς Τρῳσὶν ὀργισθεῖσα δεινὰ καὶ χαλεπὰ μηχανήσασθαι; | |
Nu era eu să-mi răzbun, dușmanilor eu să fac răul?” | |
ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον· | 368 |
οὕτως οὗτοι μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἔλεγον. | |
Asta vorbeau amândoi între dânșii, în vreme ce Tetis | |
Ἡφαίστου δ' ἵκανε δόμον Θέτις ἀργυρόπεζα | 369 |
ἡ Θέτις δὲ ἡ λευκόπους ἀφίκετο εἰς τὸν οἶκον τοῦ Ἡφαίστου | |
Cea cu picioare-argintii sosi la Hefestos, în casa-i | |
ἄφθιτον ἀστερόεντα μεταπρεπέ' ἀθανάτοισι | 370 |
τὸν ἄφθαρτον, τὸν λαμπρόν, τὸν περιφανῆ ἐν τοῖς ἀθανάτοις, | |
Cea înstelată, cu veșnice ziduri de aramă, și aleasă | |
χάλκεον, ὅν ῥ' αὐτὸς ποιήσατο κυλλοποδίων. | 371 |
ὃν δὴ αὐτὸς χαλκοῦν ἐποίησεν ὁ χωλός. | |
Printre palate zeiești, durate de șchiopul Hefestos, | |
τὸν δ' εὗρ' ἱδρώοντα ἑλισσόμενον περὶ φύσας | 372 |
τοῦτον δὲ εὗρεν ἱδρῶτι περιρρεόμενον, συστρεφόμενον περὶ τοὺς πνευματικοὺς ἀσκοὺς | |
Ea îl găsi nădușind și harnic rotindu-se-n preajma | |
σπεύδοντα· τρίποδας γὰρ ἐείκοσι πάντας ἔτευχεν | 373 |
ἐπειγόμενον, λέβητας εἴκοσι τοὺς πάντας κατεσκεύαζεν | |
Foilor, unde găta douăzeci de căldări cu picioare | |
ἑστάμεναι περὶ τοῖχον ἐϋσταθέος μεγάροιο, | 374 |
ἑστάναι περὶ τὸν τοῖχον τοῦ εὐσταθοῦς καὶ ἑδραίου οἴκου, | |
Vrând la pereți să le-așeze în sala cea bine-zidită. | |
χρύσεα δέ σφ' ὑπὸ κύκλα ἑκάστῳ πυθμένι θῆκεν, | 375 |
χρυσοὺς δὲ τροχοὺς ὑπὸ τὸν πυθμένα ἑκάστου αὐτῶν ἔθηκεν, | |
El fiecăreia-i puse sub talpă o roată de aur, | |
ὄφρά οἱ αὐτόματοι θεῖον δυσαίατ' ἀγῶνα | 376 |
ὅπως αὐτῷ αὐτομάτως καὶ ἀφ' ἑαυτῶν εἰσίοιεν εἰς τὸν θεῖον ἀγῶνα, | |
Ca la divanul zeiesc de la sine să poată să intre | |
ἠδ' αὖτις πρὸς δῶμα νεοίατο θαῦμα ἰδέσθαι. | 377 |
καὶ πάλιν εἰς τὸν οἶκον πορεύοιντο θαῦμα θεάσασθαι. | |
Și să se-ntoarcă-napoi, o minune de măiestritură. | |
οἳ δ' ἤτοι τόσσον μὲν ἔχον τέλος, οὔατα δ' οὔ πω | 378 |
οὗτοι δὲ ἐπὶ τοσοῦτον μὲν ἦσαν τετελεσμένοι, οὔπω δὲ τὰ ὦτα | |
Ele mai gata erau, numai toartele meșteșugite | |
δαιδάλεα προσέκειτο· τά ῥ' ἤρτυε, κόπτε δὲ δεσμούς. | 379 |
τὰ ποικίλα προσέκειντο, ἅπερ δὴ ἡτοίμαζεν, ἤλαυνε δὲ τοὺς ἥλους· | |
Nu le lipise și ținte bătea și voia să le prindă. | |
ὄφρ' ὅ γε ταῦτ' ἐπονεῖτο ἰδυίῃσι πραπίδεσσι, | 380 |
ἐν ᾧ δὲ οὗτος ταῦτα εἰργάζετο φρεσὶν ἐπιστήμοσιν, | |
Meșterul tocmai la asta lucra în minuta când Tetis | |
τόφρά οἱ ἐγγύθεν ἦλθε θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα. | 381 |
ἐν τούτῳ παρεγένετο αὐτῷ ἡ θεὰ ἡ Θέτις ἡ λευκόπους, | |
Cea cu picioare-argintii veni pe la dânsul acasă. | |
τὴν δὲ ἴδε προμολοῦσα Χάρις λιπαροκρήδεμνος | 382 |
ταύτην δὲ ἐθεάσατο προϊοῦσα ἡ Χάρις, ἡ στίλβον καὶ λευκὸν τὸ ἐπιβόλαιον καὶ κεφαλόδεσμον ἔχουσα, | |
Cum a văzut-o, sub văl sclipitor i-a ieșit înainte | |
καλή, τὴν ὤπυιε περικλυτὸς ἀμφιγυήεις· | 383 |
ἡ ὠραία, ἣν ἔγημεν ὁ ὑπερένδοξος Ἥφαιστος ὁ χωλός, | |
Haris cea plină de farmec, soția vestitului meșter, | |
ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε· | 384 |
ἐνέφυ δὲ αὐτῇ τῇ χειρί, καὶ λόγον εἶπε, καὶ ἐξ ὀνόματος ἐκάλει. | |
Mâna i-o strânse cu drag și așa începu s-o întrebe· | |
τίπτε Θέτι τανύπεπλε ἱκάνεις ἡμέτερον δῶ | 385 |
τί δήποτε, ὦ Θέτι μακρόπεπλε, ἀφίκου εἰς τὸ ἡμέτερον δῶμα, | |
„Cum de vii oare la noi, cinstito și draga mea Tetis, | |
αἰδοίη τε φίλη τε; πάρος γε μὲν οὔ τι θαμίζεις. | 386 |
αἰδοῦς ἀξία καὶ προσφιλής; πρότερόν γε μὴν οὐ συνεχῶς παρεγίνου. | |
Îmbrobodită-n strai lung? Tu n-ai prea venit înainte, | |
ἀλλ' ἕπεο προτέρω, ἵνα τοι πὰρ ξείνια θείω. | 387 |
ἀλλ' ἕπου εἰς τοὔμπροσθεν, ὅπως σοι ξένια παραθῶ. | |
Haide-năuntru, vei fi ospătată frumos ca un oaspe.” | |
ὣς ἄρα φωνήσασα πρόσω ἄγε δῖα θεάων. | 388 |
οὕτως δὴ εἰποῦσα εἰς τὸ πρόσω ἦγεν ἡ ἐνδοξοτάτη τῶν θεῶν. | |
Asta zicându-i, o duse în casă pe zâna cea dalbă | |
τὴν μὲν ἔπειτα καθεῖσεν ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου | 389 |
ταύτην μὲν οὖν ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ θρόνου τοῦ ἀργυροὺς ἥλους ἔχοντος τοῦ εὐειδοῦς, | |
Și o pofti pe un jeț. Cu ținte de-argint era jețul | |
καλοῦ δαιδαλέου· ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν· | 390 |
καὶ ποικίλως εἰργασμένου, ὑποπόδιον δὲ ὑπὸ τοῖς ποσὶν ἦν, | |
Cel făurit și frumos și avea scăunaș de picioare. | |
κέκλετο δ' Ἥφαιστον κλυτοτέχνην εἶπέ τε μῦθον· | 391 |
ἐκάλεσε δὲ τὸν ἔνδοξον κατὰ τὴν τέχνην Ἥφαιστον, καὶ εἶπε λόγον οὕτως· | |
Dânsa dă fuga pe urmă și cheamă pe marele meșter· | |
Ἥφαιστε πρόμολ' ὧδε· Θέτις νύ τι σεῖο χατίζει. | 392 |
ὦ Ἥφαιστε, ἴθι δεῦρο (πρόελθε οὕτως ὡς ἔχεις σχήματος), ἡ Θέτις δή σου χρείαν κατά τι ἔχει. | |
„Vino încoace, Hefestos, te caută Tetis pe tine.” | |
τὴν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα περικλυτὸς ἀμφιγυήεις· | 393 |
πρὸς ταύτην δὲ ἀπεκρίνετο μετὰ ταῦτα ὁ ὑπερένδοξος Ἥφαιστος ὁ χωλός· | |
Meșterul, prealăudatul beteag, îi răspunse zeiței· | |
ἦ ῥά νύ μοι δεινή τε καὶ αἰδοίη θεὸς ἔνδον, | 394 |
ὄντως δή μοι φοβερὰ καὶ αἰδοῦς ἀξία θεὰ πάρεστιν, | |
„Vrednică de-nchinăciune și cinste-i zeița din casă, | |
ἥ μ' ἐσάωσ' ὅτε μ' ἄλγος ἀφίκετο τῆλε πεσόντα | 395 |
ἥτις με ἔσωσεν, ἡνίκα με λύπη καὶ ὀδύνη κατέλαβε πόρρωθι τεχθέντα | |
Ea mă feri de primejdie, mă izbăvi la-nfricoșata-mi cădere, | |
μητρὸς ἐμῆς ἰότητι κυνώπιδος, ἥ μ' ἐθέλησε | 396 |
βουλῇ τῆς ἐμῆς ἀναιδοῦς μητρός, ἥτις με ἠβουλήθη | |
Când de rușine câinoasa mea mamă voia să m-ascundă, | |
κρύψαι χωλὸν ἐόντα· τότ' ἂν πάθον ἄλγεα θυμῷ, | 397 |
ἀποκρύψαι χωλὸν ὑπάρχοντα. τότε ἂν λύπας καὶ ὀδύνας ὑπέμεινα τῇ ψυχῇ, | |
Eu fiind șchiop. Ce caznă și chin era bietul să sufăr! | |
εἰ μή μ' Εὐρυνόμη τε Θέτις θ' ὑπεδέξατο κόλπῳ | 398 |
εἰ μὴ ἡ Εὐρυνόμη τε καὶ ἡ Θέτις με ὑπεδέξατο εἰς τὸν κόλπον, | |
Dar în al mării noian la sânu-i primitu-m-a Tetis | |
Εὐρυνόμη θυγάτηρ ἀψορρόου Ὠκεανοῖο. | 399 |
ἡ Εὐρυνόμη ἡ θυγάτηρ τοῦ παλιρρόου (ταχέως ῥέοντος) Ὠκεανοῦ, | |
Și Evrinoma, copila Oceanului, râul vârtelnic, | |
τῇσι παρ' εἰνάετες χάλκευον δαίδαλα πολλά, | 400 |
παρ' αὐταῖς ἐννέα ἔτη ἐχάλκευον πολλὰ ποικίλα, | |
Unde cu ele stătui nouă ani meșterind la podoabe, | |
πόρπας τε γναμπτάς θ' ἕλικας κάλυκάς τε καὶ ὅρμους | 401 |
περόνας τε, καὶ περιφερῆ ψέλλια (...εῖς στρεπτοὺς), καὶ σύριγγας (σωληνίσκους), καὶ περιτραχηλίους κόσμους | |
La-ncolăcite brățări, cheutori și verige și salbe. | |
ἐν σπῆϊ γλαφυρῷ· περὶ δὲ ῥόος Ὠκεανοῖο | 402 |
ἐν τῷ κοίλῳ καὶ βαθεῖ σπηλαίῳ, ὁ ῥοῦς δὲ τοῦ Ὠκεανοῦ | |
Stam într-o peșteră-n fund. Cu murmur de spume Oceanul | |
ἀφρῷ μορμύρων ῥέεν ἄσπετος· οὐδέ τις ἄλλος | 403 |
περιέρρει μέγιστος, σὺν ἀφρῷ ποιὸν ἦχον ἀποτελῶν, οὐδέ τις ἄλλος | |
Jur împrejur îmi huia fioros, dar nimeni acolo | |
ᾔδεεν οὔτε θεῶν οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων, | 404 |
ἠπίστατο, οὔτε ἀπὸ τῶν θεῶν, οὔτε ἀπὸ τῶν θνητῶν ἀνθρώπων· | |
Nu mă știa tăinuit, nici zeii, nici oamenii; numai | |
ἀλλὰ Θέτις τε καὶ Εὐρυνόμη ἴσαν, αἵ μ' ἐσάωσαν. | 405 |
ἀλλ᾿ ἡ Θέτις τε καὶ ἡ Εὐρυνόμη ἦσαν αἵτινές με ἔσωσαν, | |
Ele știură, zeițele, mântuitoarele mele. | |
ἣ νῦν ἡμέτερον δόμον ἵκει· τώ με μάλα χρεὼ | 406 |
ἥτις νυνὶ ἀφίκετο εἰς τὸν ἡμέτερον οἶκον· διὰ τοῦτό με πάνυ χρέος | |
Tetis acum e la noi; de-aceea dator mă simt foarte | |
πάντα Θέτι καλλιπλοκάμῳ ζῳάγρια τίνειν. | 407 |
ἀποδιδόναι τῇ ὡραιοκόμῳ Θέτιδι πᾶσαν χάριν ὑπὲρ τῆς ἐμῆς ζωῆς. | |
Binele tot să-i plătesc zeiței cu plete de aur. | |
ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν οἱ παράθες ξεινήϊα καλά, | 408 |
ἀλλὰ σὺ μὲν αὐτῇ νυνὶ παράθες ξένια καλά, | |
Tu ca pe-un oaspe primește-o și dă-i bunătățile toate | |
ὄφρ' ἂν ἐγὼ φύσας ἀποθείομαι ὅπλά τε πάντα. | 409 |
μέχρις ἂν ἐγὼ τοὺς πνευματικούς ἀσκούς ἀποθῶ, καὶ πάντα τὰ ἔνθετα καὶ ἐνεργά. | |
Până ce foii așez la o parte și sculele mele.” | |
ἦ, καὶ ἀπ' ἀκμοθέτοιο πέλωρ αἴητον ἀνέστη | 410 |
εἶπε καὶ ἀπὸ τοῦ τόπου τοῦ ἄκμονος, μεγάλως ἀετηδὸν (δίκην ἀετοῦ) ἀνέστη | |
Zise, și de la ilău gâfâind uriașul se scoală, | |
χωλεύων· ὑπὸ δὲ κνῆμαι ῥώοντο ἀραιαί. | 411 |
σκάζων, ἐρρωμένως δὲ ὑφώρμων αἱ βεβλαμμέναι κνήμαι. | |
Șchiop el fiind; picioarele-și deapănă slabe sub dânsul, | |
φύσας μέν ῥ' ἀπάνευθε τίθει πυρός, ὅπλά τε πάντα | 412 |
τοὺς μὲν οὖν πνευματικοὺς ἀσκοὺς πόρρωθεν τοῦ πυρὸς ἔθηκε, καὶ πάντα τὰ ὄργανα, | |
Lasă el foii deoparte de foc și uneltele toate | |
λάρνακ' ἐς ἀργυρέην συλλέξατο, τοῖς ἐπονεῖτο· | 413 |
καὶ τὰ σκεύη εἰς τὴν ἀργυρᾶν κιβωτὸν συνήθροισεν, οἷς ἐνέργει· | |
Și le culege-ntr-o ladă de argint și luând un burete | |
σπόγγῳ δ' ἀμφὶ πρόσωπα καὶ ἄμφω χεῖρ' ἀπομόργνυ | 414 |
σπόγγῳ δὲ τό τε πρόσωπον καὶ ἄμφω τὰς χεῖρας ἀπέπασσε, καὶ ἀπέψα, | |
Ud, el își șterge obrajii și mâinile-i negre amândouă, | |
αὐχένα τε στιβαρὸν καὶ στήθεα λαχνήεντα, | 415 |
καὶ τὸν στερεὸν τράχηλον, καὶ τὰ τετριχωμένα, καὶ δασέα στήθη, | |
Șterge vânjosu-i grumaz și pieptul păros și îmbracă | |
δῦ δὲ χιτῶν', ἕλε δὲ σκῆπτρον παχύ, βῆ δὲ θύραζε | 416 |
ἐνεδύσατο δὲ τὸν χιτῶνα, ἔλαβε δὲ τὴν παχεῖαν ῥάβδον, ἐπορεύθη δὲ ἔξω | |
Haina, ia grosul toiag și șovâlcăind după asta | |
χωλεύων· ὑπὸ δ' ἀμφίπολοι ῥώοντο ἄνακτι | 417 |
σκάζων, ὑφώρμων δὲ τῷ βασιλεῖ θεράπαιναι | |
Iese pe ușă. Sub el, tropăind mărunt îl ajută | |
χρύσειαι ζωῇσι νεήνισιν εἰοικυῖαι. | 418 |
χρυσαῖ, ζώσαις νεάνισιν ὅμοιαι, | |
Fete durate din aur, dar vii ca fecioarele-aieve; | |
τῇς ἐν μὲν νόος ἐστὶ μετὰ φρεσίν, ἐν δὲ καὶ αὐδὴ | 419 |
ταύταις ἔνεστι μὲν νοῦς ἐν διανοίᾳ (λογιστικῷ), ἔνεστι δὲ φωνή, | |
Au deopotrivă cu dânsele minte și glas și tărie | |
καὶ σθένος, ἀθανάτων δὲ θεῶν ἄπο ἔργα ἴσασιν. | 420 |
καὶ δύναμις, οἴδασι δὲ τὰ ἔργα τῶν ἀθανάτων θεῶν· | |
Și-nvățătură la lucru de mână deprins de la zâne; | |
αἳ μὲν ὕπαιθα ἄνακτος ἐποίπνυον· αὐτὰρ ὃ ἔρρων | 421 |
αὗται μὲν οὖν ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἐνήργουν καὶ διηκόνουν· οὗτος δὲ παρεφθαρμένως πορευόμενος | |
Ele se străduie alături de bunul stăpân care trudnic | |
πλησίον, ἔνθα Θέτις περ, ἐπὶ θρόνου ἷζε φαεινοῦ, | 422 |
πλησίον, ὅπου ἡ Θέτις ἐκάθισεν ἐπὶ θρόνου λαμπροῦ, | |
Merge și-aproape de Tetis pe tron strălucit se așază. | |
ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε· | 423 |
καὶ ἐνέφυ αὐτῇ τῇ χειρί, καὶ λόγον εἶπε, καὶ ἐξ ὀνόματος ἐκάλει· | |
Prietenos o apucă de mână și-ncepe s-o-ntrebe· | |
τίπτε Θέτι τανύπεπλε ἱκάνεις ἡμέτερον δῶ | 424 |
τί δήποτε, ὦ Θέτι μακρόπεπλε, ἀφίκου εἰς τὸ ἡμέτερον δῶμα, | |
„Cum de vii oare la noi, cinstita și scumpa mea Tetis | |
αἰδοίη τε φίλη τε; πάρος γε μὲν οὔ τι θαμίζεις. | 425 |
αἰδοῦς τε ἀξία καὶ προσφιλής; πρότερόν γε μὴν οὔτι συνεχῶς παρεγίνου. | |
Îmbrobodită-n strai lung? Tu n-ai prea venit înainte. | |
αὔδα ὅ τι φρονέεις· τελέσαι δέ με θυμὸς ἄνωγεν, | 426 |
λέγε ὅ, τι διανοῇ, ποιῆσαι (τελειώσαι) δέ με ἡ ψυχὴ προτρέπεται, | |
Spune-ne păsul întreg, sunt gata să fac ce vei cere, | |
εἰ δύναμαι τελέσαι γε καὶ εἰ τετελεσμένον ἐστίν. | 427 |
εἰ δύναμαι τελειῶσαι, καὶ εἰ ὑπ᾽ ἄλλου ποτὲ ἐτελέσθη. | |
Numai în mână să-mi stea și să fie cumva cu putință.” | |
τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα Θέτις κατὰ δάκρυ χέουσα· | 428 |
πρὸς τοῦτον δὲ ἀπεκρίνατο μετὰ ταῦτα ἡ Θέτις δάκρυα καταχέουσα· | |
Tetis, de plâns podidită, așa lui Hefest îi răspunse· | |
Ἥφαιστ', ἦ ἄρα δή τις, ὅσαι θεαί εἰσ' ἐν Ὀλύμπῳ, | 429 |
ὦ Ἥφαιστε, ἆρά γέ τις τῶν ὅσαι θεαί εἰσιν ἐν τῷ οὐρανῷ | |
„Oare mai e în Olimp, Hefeste, vr’o altă zeiță | |
τοσσάδ' ἐνὶ φρεσὶν ᾗσιν ἀνέσχετο κήδεα λυγρὰ | 430 |
τοσαύτας θλίψεις χαλεπὰς ὑπέμεινεν ἐν τῇ ἑαυτῆς διανοίᾳ, | |
Care-avu parte de chinuri mai multe, mai grele ca mine | |
ὅσσ' ἐμοὶ ἐκ πασέων Κρονίδης Ζεὺς ἄλγε' ἔδωκεν; | 431 |
ὅσας ἐμοὶ ἐκ πασῶν Ζεὺς ὁ υἱὸς τοῦ Κρόνου λύπας καὶ ὀδύνας ἔδωκεν; | |
Singur-așa între zeițe menită de Zeus să sufăr? | |
ἐκ μέν μ' ἀλλάων ἁλιάων ἀνδρὶ δάμασσεν | 432 |
ἐκ τῶν ἄλλων μὲν θαλασσίων ἐμὲ ὑπέταξεν ἀνδρὶ | |
Dintre zeițele mării pe mine m-a dat ca soție | |
Αἰακίδῃ Πηλῆϊ, καὶ ἔτλην ἀνέρος εὐνὴν | 433 |
Πηλεῖ τῷ υἱῷ τοῦ Αἰακοῦ, καὶ ὑπέμεινα συνουσίαν ἀνδρὸς | |
Unui bărbat muritor, lui Peleus, pe care cu totul | |
πολλὰ μάλ' οὐκ ἐθέλουσα. ὃ μὲν δὴ γήραϊ λυγρῷ | 434 |
κατὰ πολὺ πάνυ μὴ βουλομένη· οὗτος μὲν δὴ γήρᾳ χαλεπῷ | |
Fără de voie-l luai în căsătorie. El jalnic | |
κεῖται ἐνὶ μεγάροις ἀρημένος, ἄλλα δέ μοι νῦν, | 435 |
κεῖται ἐν τῷ οἴκῳ βεβλαμμένος· ἄλλα δὲ νυνί μοι | |
Zace pe-acasă topit de bătrân. Și-acum alta pe capu-mi· | |
υἱὸν ἐπεί μοι δῶκε γενέσθαί τε τραφέμεν τε | 436 |
δεινὰ δηλονότι, ἐπειδή μοι ἔδωκε γεννηθῆναι υἱὸν καὶ ἀνατραφῆναι | |
După ce biata născut-am fecior arătos și puternic, | |
ἔξοχον ἡρώων· ὃ δ' ἀνέδραμεν ἔρνεϊ ἶσος· | 437 |
ἄριστον πάντων τῶν ἡρώων, οὗτος δὲ ηὐξήθη ὅμοιος φυτῷ εὐθαλεῖ· | |
Steagul voinicilor, și-mi răsărea ca o verde mlădiță, | |
τὸν μὲν ἐγὼ θρέψασα φυτὸν ὣς γουνῷ ἀλωῆς | 438 |
τοῦτον μὲν ἐγὼ ἀναθρέψασα καθάπερ φυτὸν ἐν τῷ γονίμῳ τοῦ συμφύτου χωρίου, | |
Doar îl crescui bucuros ca un pom care crește-n grădină, | |
νηυσὶν ἐπιπροέηκα κορωνίσιν Ἴλιον εἴσω | 439 |
ἐπέπεμψα διὰ τῶν καμπυλοπρύμνων νεῶν | |
Eu cu un stol de corăbii trimisu-l-am tocmai la Troia | |
Τρωσὶ μαχησόμενον· τὸν δ' οὐχ ὑποδέξομαι αὖτις | 440 |
εἰς τὸ Ἴλιον πολεμήσοντα τοῖς Τρῳσί, τοῦτον δὲ πάλιν οὐκ ἀποδέξομαι | |
Și la război cu Troienii. Dar vai, că de-acolo pe dânsul | |
οἴκαδε νοστήσαντα δόμον Πηλήϊον εἴσω. | 441 |
εἰς τὸν οἶκον ὑποστρέψαντα εἰς τὴν τοῦ Πηλέως οἰκίαν. | |
N-o să-l primesc înapoi la tata-i Peleus, acasă, | |
ὄφρα δέ μοι ζώει καὶ ὁρᾷ φάος ἠελίοιο | 442 |
ἐν ὅσῳ δέ μοι ζῇ καὶ ὁρᾷ τὸ φῶς τοῦ ἡλίου | |
Iar câtă vreme viază și vede lumină de soare | |
ἄχνυται, οὐδέ τί οἱ δύναμαι χραισμῆσαι ἰοῦσα. | 443 |
λυπεῖται, οὐδέ τι δύναμαι βοηθῆσαι αὐτῷ παραγενομένη· | |
Suferă bietul și nu pot măcar să-l ajut la nevoie. | |
κούρην ἣν ἄρα οἱ γέρας ἔξελον υἷες Ἀχαιῶν, | 444 |
τὴν νέαν μέν, ἣν δὴ ἐκλεξάμενοι οἱ υἱοὶ τῶν Ἑλλήνων ἔδωκαν αὐτῷ δῶρον τιμῶντες, | |
Fata pe care pe-ales ca răsplată-i dăduser-Aheii, | |
τὴν ἂψ ἐκ χειρῶν ἕλετο κρείων Ἀγαμέμνων. | 445 |
ταύτην πάλιν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτοῦ ἀφείλετο ὁ βασιλεὺς Ἀγαμέμνων. | |
Craiul Atrid i-a luat-o cu sila-napoi, iar Ahile | |
ἤτοι ὃ τῆς ἀχέων φρένας ἔφθιεν· αὐτὰρ Ἀχαιοὺς | 446 |
ταύτης μὲν οὖν ἕνεκα λυπούμενος ἔφθειρε τὴν διάνοιαν, τοὺς Ἕλληνας δὲ | |
Sta după dânsa tânjind. Dar iată că-n urmă Danaii | |
Τρῶες ἐπὶ πρύμνῃσιν ἐείλεον, οὐδὲ θύραζε | 447 |
οἱ Τρῷες παρὰ ταῖς πρύμναις συνέστρεφον, οὐδὲ ἔξω ἠφίουν | |
Fură-nfundați de Troieni la corăbii, așa că de-acolo | |
εἴων ἐξιέναι· τὸν δὲ λίσσοντο γέροντες | 448 |
ἐξέρχεσθαι, τοῦτον δὲ παρεκάλουν οἱ τίμιοι | |
Nu era chip să mai miște. Trimiser-atunci dup-Ahile | |
Ἀργείων, καὶ πολλὰ περικλυτὰ δῶρ' ὀνόμαζον. | 449 |
τῶν Ἑλλήνων, καὶ πολλὰς ὑπερενδόξους χάριτας ἀπηριθμοῦντο· | |
Oameni de frunte să-i numere lui sumedenii de daruri, | |
ἔνθ' αὐτὸς μὲν ἔπειτ' ἠναίνετο λοιγὸν ἀμῦναι, | 450 |
τότε δ᾽ αὐτὸς μὲν οὖν ἀπηναίνετο καὶ ἀνένευεν ἀποσοβῆσαι τὸν ὄλεθρον, | |
Totuși el nu vru să-i scape de cumpăna asta pe dânșii, | |
αὐτὰρ ὃ Πάτροκλον περὶ μὲν τὰ ἃ τεύχεα ἕσσε, | 451 |
τὸν Πάτροκλον δ᾽ αὐτὸς ἐνέδυσε μὲν τὰ ἑαυτοῦ ὅπλα, | |
Dar mai pe urmă cu armele lui a-narmat pe Patroclu | |
πέμπε δέ μιν πόλεμον δέ, πολὺν δ' ἅμα λαὸν ὄπασσε. | 452 |
ἐπέπεμψε δὲ αὐτὸν εἰς τὸν πόλεμον, ἅμα δὲ πολὺν στρατὸν αὐτῷ ἔδωκε. | |
Și l-a trimis la bătaie-nsoțindu-l cu armie multă. | |
πᾶν δ' ἦμαρ μάρναντο περὶ Σκαιῇσι πύλῃσι· | 453 |
πᾶσαν δὲ τὴν ἡμέραν ἐμάχοντο περὶ τὰς Σκαιὰς πύλας. | |
Ei s-au bătut cât e ziua de mare la Porțile Schee | |
καί νύ κεν αὐτῆμαρ πόλιν ἔπραθον, εἰ μὴ Ἀπόλλων | 454 |
καὶ δὴ ἂν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ τὴν πόλιν ἐξεπόρθησαν, εἰ μὴ Ἀπόλλων | |
Și până-n seară orașul era cucerit dacă Febos | |
πολλὰ κακὰ ῥέξαντα Μενοιτίου ἄλκιμον υἱὸν | 455 |
πολλὰ δεινὰ ποιήσαντα τὸν ἰσχυρὸν υἱὸν τοῦ Μενοιτίου | |
Nu da mărire lui Hector și nu-l omora pe Patroclu | |
ἔκταν' ἐνὶ προμάχοισι καὶ Ἕκτορι κῦδος ἔδωκε. | 456 |
ἀπέκτεινεν ἐν τοῖς πρωταγωνισταῖς, καὶ δόξαν τῷ Ἕκτορι ἐδωρήσατο· | |
Unde lupta el în frunte, când mare pârjol le făcuse. | |
τοὔνεκα νῦν τὰ σὰ γούναθ' ἱκάνομαι, αἴ κ' ἐθέλῃσθα | 457 |
τούτου δὴ ἕνεκα νῦν εἰς τὰ σὰ γόνατα ἀφικόμην, ἐὰν βούλῃ | |
De-asta eu rogu-te acuma feciorului meu, care bietul | |
υἱεῖ ἐμῷ ὠκυμόρῳ δόμεν ἀσπίδα καὶ τρυφάλειαν | 458 |
τῷ ἐμῷ ταχυθανάτῳ ὑιῷ δοῦναι ἀσπίδα, καὶ περικεφαλαίαν, | |
Are puțin de trăit, tu iară să-i dai armătură, | |
καὶ καλὰς κνημῖδας ἐπισφυρίοις ἀραρυίας | 459 |
καὶ καλὰς κνημῖδας προσηρμοσμένας καλύμμασι τῶν σφυρῶν, | |
Pavăză, platoșă, coif și bine-ncheiate pulpare. | |
καὶ θώρηχ'· ὃ γὰρ ἦν οἱ ἀπώλεσε πιστὸς ἑταῖρος | 460 |
καὶ θώρακα· ὃς γὰρ ἦν αὐτῷ ἀπέβαλεν ὁ πιστὸς φίλος ἀναιρεθεὶς | |
Armele și le-a pierdut cu prietenul său împreună, | |
Τρωσὶ δαμείς· ὃ δὲ κεῖται ἐπὶ χθονὶ θυμὸν ἀχεύων. | 461 |
ὑπὸ τῶν Τρῴων, οὗτος δὲ ἐπὶ τῆς γῆς ἀλγῶν τὴν ψυχήν. | |
De-asta și zace pe jos și de jale se mistuie-Ahile.” | |
τὴν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα περικλυτὸς ἀμφιγυήεις· | 462 |
πρὸς ταύτην δὲ ἀπεκρίνατο μετὰ ταῦτα ὁ ὑπερένδοξος Ἥφαιστος ὁ χωλός· | |
Meșterul cel năzdrăvan Hefest îi răspunse zeiței· | |
θάρσει· μή τοι ταῦτα μετὰ φρεσὶ σῇσι μελόντων. | 463 |
θάρρει, μή σοι ταῦτα ἐν τῇ σῇ διανοίᾳ διὰ φροντίδος ἔστωσαν. | |
„Fii liniștită, tu Tetis, de asta să n-ai nici o grijă, | |
αἲ γάρ μιν θανάτοιο δυσηχέος ὧδε δυναίμην | 464 |
εἴθε γὰρ αὐτὸν οὕτω δυναίμην τοῦ κακοήχου θανάτου | |
Hei, dac-atât de ușor aș putea să ți-l scap de la moartea | |
νόσφιν ἀποκρύψαι, ὅτε μιν μόρος αἰνὸς ἱκάνοι, | 465 |
πόρρω ἀποκρύψαι, καὶ ἀπαλλάξαι, ἡνίκα αὐτὸν ἡ χαλεπὴ τελευτὴ καταλαμβάνει, | |
Cea blestemată pe el, când bietul în gheare-o să-i cadă, | |
ὥς οἱ τεύχεα καλὰ παρέσσεται, οἷά τις αὖτε | 466 |
ὥσπερ ὅπλα καλὰ αὐτῷ παρέσται, ὁποῖα τις δὴ | |
Cât de ușor o să aibă frumoasele arme de care | |
ἀνθρώπων πολέων θαυμάσσεται, ὅς κεν ἴδηται. | 467 |
ἀπὸ τῶν πολλῶν ἀνθρώπων θαυμάσεται, ὃς ἂν θεάσηται. | |
Iar minuna-se-vor mulți, când au să le vadă pe dânsul!” | |
ὣς εἰπὼν τὴν μὲν λίπεν αὐτοῦ, βῆ δ' ἐπὶ φύσας· | 468 |
οὕτως εἰπών, ταύτας μὲν κατέλιπεν αὐτόθι, ἐπορεύθη δὲ ἐπὶ τοὺς πνευματικοὺς ἀσκούς. | |
Astfel îi zice și-acolo lăsând-o, la foi se grăbește, | |
τὰς δ' ἐς πῦρ ἔτρεψε κέλευσέ τε ἐργάζεσθαι. | 469 |
τούτους δὲ ἔτρεψεν εἰς τὸ πῦρ, καὶ προσέταξεν ἐνεργεῖν· | |
Foii întoarce spre foc și începe cu dânșii să umble. | |
φῦσαι δ' ἐν χοάνοισιν ἐείκοσι πᾶσαι ἐφύσων | 470 |
οἱ ἀσκοί δὲ πάντες ἐφύσων ἐν φυσητῆρσιν εἴκοσι | |
În douăzeci de cuptoare pornesc dintr-o dată să sufle | |
παντοίην εὔπρηστον ἀϋτμὴν ἐξανιεῖσαι, | 471 |
παντοῖον εὐφύσητον πνεῦμα ἐκπέμποντες, | |
Foii cu toții și focul aprind cu suflarea-n tot chipul | |
ἄλλοτε μὲν σπεύδοντι παρέμμεναι, ἄλλοτε δ' αὖτε, | 472 |
ἄλλοτε (ποτέ) μὲν ἐπειγομένῳ παρεῖναι, ποτὲ δὲ | |
După dorita măsură, mai repede sau mai alene | |
ὅππως Ἥφαιστός τ' ἐθέλοι καὶ ἔργον ἄνοιτο. | 473 |
ὥσπερ ἂν ὁ Ἥφαιστος βούλοιτο καὶ τὸ ἔργον τελοῖτο· | |
Cum socotește Hefest și după cum cere și lucrul. | |
χαλκὸν δ' ἐν πυρὶ βάλλεν ἀτειρέα κασσίτερόν τε | 474 |
ἔβαλε δὲ χαλκὸν εἰς τὸ πῦρ, καὶ στερεὸν κασσίτερον (σίδηρον ἀκαταπόνητον καὶ κασσίτερον), | |
El cositor în jăratic aruncă, bucăți de aramă | |
καὶ χρυσὸν τιμῆντα καὶ ἄργυρον· αὐτὰρ ἔπειτα | 475 |
καὶ πολύτιμον χρυσόν, καὶ ἄργυρον, μετὰ ταῦτα δὲ | |
Tare, scump aur gălbui și argint. Pe-un trunchi dup-aceea | |
θῆκεν ἐν ἀκμοθέτῳ μέγαν ἄκμονα, γέντο δὲ χειρὶ | 476 |
ἔθηκεν ἐν τῷ ἀκμοδόχῳ τόπῳ τὸν μέγαν ἄκμονα, ἔλαβε δὲ τῇ χειρὶ | |
Pune o mare și grea nicovală și iute-ntr-o mână | |
ῥαιστῆρα κρατερήν, ἑτέρηφι δὲ γέντο πυράγρην. | 477 |
τὴν μεγάλην σφῦραν, τῇ ἑτέρᾳ δὲ ἔλαβε τὸν ὀξύλαβον, ἤγουν τὸν χαλκευτικὸν καρκίνον· | |
Ia un ciocan barosan și-n mâna cealaltă un clește | |
ποίει δὲ πρώτιστα σάκος μέγα τε στιβαρόν τε | 478 |
ἐποίει δὲ πρῶτον μεγάλην τε καὶ στερεὰν ἀσπίδα, | |
Și-ntruchipează întâi o năprasnică pavăză-mare. | |
πάντοσε δαιδάλλων, περὶ δ' ἄντυγα βάλλε φαεινὴν | 479 |
πάντα μέρη ποικίλλων, περιέθηκε δὲ ἔξωθεν κύκλον λαμπρόν, | |
O-mpodobește-mprejur, cu un cerc întreit o încinge | |
τρίπλακα μαρμαρέην, ἐκ δ' ἀργύρεον τελαμῶνα. | 480 |
τρίπτυχον, λαμπρόν, ἐξήρτησε δὲ ἀργυροῦν ἀναφορέα. | |
Strălucitor de metal. Cureaua-n argint e lucrată, | |
πέντε δ' ἄρ' αὐτοῦ ἔσαν σάκεος πτύχες· αὐτὰρ ἐν αὐτῷ | 481 |
πέντε δὲ ἐλάσματα ἦσαν τῆς ἀσπίδος αὐτῆς, ἐν αὐτῇ δὲ | |
Arma-i făcută din cinci metalice straturi. Deasupra | |
ποίει δαίδαλα πολλὰ ἰδυίῃσι πραπίδεσσιν. | 482 |
ἐποίει ποικίλα πολλά φρεσὶν ἐπιστήμοσιν, | |
El cu priceperea lui închipuie multe podoabe. | |
ἐν μὲν γαῖαν ἔτευξ', ἐν δ' οὐρανόν, ἐν δὲ θάλασσαν, | 483 |
ἐγκατεσκεύασε μὲν τὴν γῆν, καὶ τὸν οὐρανόν, καὶ τὴν θάλασσαν, | |
La început făurește pământul și cerul și marea, | |
ἠέλιόν τ' ἀκάμαντα σελήνην τε πλήθουσαν, | 484 |
καὶ τὸν μὴ κάμνοντα ἥλιον, καὶ τὴν σελήνην πληθύουσαν, καὶ πεπληρωμένην τοῦ ἡλιακοῦ φωτός· | |
Soarele-n veci călător și luna rotată și plină, | |
ἐν δὲ τὰ τείρεα πάντα, τά τ' οὐρανὸς ἐστεφάνωται, | 485 |
ἐν τούτοις δὲ πάντα τὰ ἄστρα, ἅπερ ὁ οὐρανὸς περίκειται, | |
Stelele toate, ale cerului zodii și mândra-i cunună, | |
Πληϊάδας θ' Ὑάδας τε τό τε σθένος Ὠρίωνος | 486 |
τάς τε Πλῃάδας, καὶ τὰς Ὑάδας, καὶ τὴν δύναμιν τοῦ Ὠρίωνος, | |
Cloșca cu puii, pe urmă Hiadele și Orionul | |
Ἄρκτόν θ', ἣν καὶ Ἄμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν, | 487 |
καὶ τὴν Ἄρκτον, ἣν καὶ ἅμαξαν κατ᾽ ἐπωνυμίαν καλοῦσιν, | |
Cel luminos, ba și Ursa, ce-i zice și Carul cel mare | |
ἥ τ' αὐτοῦ στρέφεται καί τ' Ὠρίωνα δοκεύει, | 488 |
ἥτις περὶ τὸν αὐτὸν τόπον στρέφεται, καὶ ἐπιτηρεῖ τὸν Ὠρίωνα· | |
Care, ochind Orionul, pe loc în văzduh se rotește, | |
οἴη δ' ἄμμορός ἐστι λοετρῶν Ὠκεανοῖο. | 489 |
μόνη δ' αὕτη ἄμοιρός ἐστιν τῶν ῥείθρων τοῦ Ὠκεανοῦ μὴ δύνουσα. | |
Singurul care nu scapătă-n apele lui Ocheanos, | |
ἐν δὲ δύω ποίησε πόλεις μερόπων ἀνθρώπων | 490 |
ἐνεποίησε δὲ δύο πόλεις ἀνθρώπων τῶν μεμερισμένων ἐχόντων τὴν φωνὴν | |
Plăsmuie două frumoase cetăți locuite de oameni, | |
καλάς. ἐν τῇ μέν ῥα γάμοι τ' ἔσαν εἰλαπίναι τε, | 491 |
περικαλλεῖς, ὧν ἐν μὲν τῇ ἑτέρᾳ γάμοι ἦσαν καὶ εὐωχίαι, | |
Unde se văd niște nunți și chef de nuntași și ospețe, | |
νύμφας δ' ἐκ θαλάμων δαΐδων ὕπο λαμπομενάων | 492 |
νύμφας δὲ ἐκ τῶν νυμφικῶν δωμάτων, δάδων ἡμμένων καὶ περιλαμπουσῶν | |
Și-unde sub zarea de facle miresele ies din iatacuri | |
ἠγίνεον ἀνὰ ἄστυ, πολὺς δ' ὑμέναιος ὀρώρει· | 493 |
ἦγον κατὰ τὴν πόλιν, πολὺς δὲ ὕμνος ἐπιθαλάμιος διεγήγερτο, | |
Și sunt pornite-n oraș. Și cântec de nuntă răsună | |
κοῦροι δ' ὀρχηστῆρες ἐδίνεον, ἐν δ' ἄρα τοῖσιν | 494 |
νέοι δὲ ὀρχησταὶ περιεστρέφοντο καὶ ὠρχοῦντο, ἐν τούτοις δὲ | |
Tare, la horă se prind jucăușii și-acolo-ntre dânșii | |
αὐλοὶ φόρμιγγές τε βοὴν ἔχον· αἳ δὲ γυναῖκες | 495 |
αὐλοὶ καὶ κιθάραι βοὴν ἐποίουν, αἱ γυναῖκες δὲ | |
Fluiere și alăute țin hangul. Femei grămădite | |
ἱστάμεναι θαύμαζον ἐπὶ προθύροισιν ἑκάστη. | 496 |
ἑστῶσαι πρὸ τῶν θυρῶν ἅπασαι ἐθεώρουν, | |
Stau în picioare la porți și alaiul privesc cu mirare. | |
λαοὶ δ' εἰν ἀγορῇ ἔσαν ἀθρόοι· ἔνθα δὲ νεῖκος | 497 |
ὁ δῆμος δὲ ἐν τῇ ἀγορᾷ ἦν συνηθροισμένος, ἐνταῦθα δὲ φιλονεικία | |
Gloata s-adună-ntr-un loc în sobor, între doi e o sfadă, | |
ὠρώρει, δύο δ' ἄνδρες ἐνείκεον εἵνεκα ποινῆς | 498 |
διεγήγερτο, δύο δὲ ἄνδρες ἐφιλονείκουν ἕνεκα προστίμου καὶ | |
Dânșii se judecă pentru răsplata cu care să fie | |
ἀνδρὸς ἀποφθιμένου· ὃ μὲν εὔχετο πάντ' ἀποδοῦναι | 499 |
ὑποφονίου ἀνδρὸς ἀναιρεθέντος, ὁ μὲν ἔφασκε πάντα τὰ ἀρκοῦντα πρὸς τὸ ἀδίκημα ἀποδεδωκέναι | |
Răscumpărat un omor. I-asigură unul că dase | |
δήμῳ πιφαύσκων, ὃ δ' ἀναίνετο μηδὲν ἑλέσθαι· | 500 |
τῷ δήμῳ δεικνύων, καὶ ἐμφανίζων, ὁ δὲ ἠρνεῖτο μηδὲν λαβεῖν· | |
Plata, o spune-n vileag, celalt că nimic nu primise; | |
ἄμφω δ' ἱέσθην ἐπὶ ἴστορι πεῖραρ ἑλέσθαι. | 501 |
ἀμφότεροι δὲ ἐβούλοντο ἐπὶ μάρτυρι πέρας λαβεῖν καὶ δικάσασθαι. | |
De-asta ei vor amândoi ca județul s-aleagă ce crede, | |
λαοὶ δ' ἀμφοτέροισιν ἐπήπυον ἀμφὶς ἀρωγοί· | 502 |
οἱ λαοὶ δὲ ἀμφοτέροις ἐπεβόων (συνηγόρουν) διῃρημένως συνηγοροῦντες (βοηθοῦντες). | |
Oamenii strigă, fac gură, fiind pentru unul sau altul, | |
κήρυκες δ' ἄρα λαὸν ἐρήτυον· οἳ δὲ γέροντες | 503 |
οἱ κήρυκες δὲ τὸν λαὸν κατεῖχον κωλύοντες, οἱ ἐν τέλει δὲ | |
Crainicii însă-i opresc și fac liniște. Judecătorii | |
εἵατ' ἐπὶ ξεστοῖσι λίθοις ἱερῷ ἐνὶ κύκλῳ, | 504 |
ἐκάθηντο ἐπὶ λίθοις ἐξεσμένοις ἐν κύκλῳ ἱερῷ, | |
Șed la județul lor sfânt pe trepte de netedă piatră, | |
σκῆπτρα δὲ κηρύκων ἐν χέρσ' ἔχον ἠεροφώνων· | 505 |
τὰ σκῆπτρα δὲ εἶχον ἐν ταῖς χερσὶν τῶν μεγαλοφώνων κηρύκων. | |
Ia fiecare în mână toiagul strigacilor crainici | |
τοῖσιν ἔπειτ' ἤϊσσον, ἀμοιβηδὶς δὲ δίκαζον. | 506 |
τούτοις οὖν ὑφώρμων καὶ παρεκινοῦντο καθήμενοι, κατὰ ἐναλλαγὴν δὲ ἀπέφαινον ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γνώμην· | |
Și se ridică-n picioare și judecă după olaltă. | |
κεῖτο δ' ἄρ' ἐν μέσσοισι δύω χρυσοῖο τάλαντα, | 507 |
ἔκειντο δὲ ἐν τῷ μέσῳ δύο τάλαντα χρυσοῦ, | |
Stau între dânșii talanții, doi bulgări de aur, răsplata | |
τῷ δόμεν ὃς μετὰ τοῖσι δίκην ἰθύντατα εἴποι. | 508 |
τούτῳ δοῦναι, ὃς ἂν ἐν αὐτοῖς κρίσιν εὐθύτατα ἀποφῄνειεν. | |
Judelui, care, rostind judecata, mai drept o să fie. | |
τὴν δ' ἑτέρην πόλιν ἀμφὶ δύω στρατοὶ ἥατο λαῶν | 509 |
τὴν ἑτέραν δὲ πόλιν περιεκάθηντο καὶ ἐπολιόρκουν δύο στρατοὶ λαῶν | |
Iată și-orașul celalt. În arme lucind două taberi | |
τεύχεσι λαμπόμενοι· δίχα δέ σφισιν ἥνδανε βουλή, | 510 |
ὅπλοις περιλαμπόμενοι, διχῶς δὲ αὐτοῖς ἤρεσκε βουλή, | |
Zidu-mpresoară și au fiecare osebită părere, | |
ἠὲ διαπραθέειν ἢ ἄνδιχα πάντα δάσασθαι | 511 |
ἢ ἐκπορθῆσαι, ἢ εἰς δύο μέρη πάντα μερίσαι καὶ διελεῖν | |
Unii să darme orașul ori numai în două să-mpartă | |
κτῆσιν ὅσην πτολίεθρον ἐπήρατον ἐντὸς ἔεργεν· | 512 |
τὰ κτήματα ὅσα ἡ πόλις ἡ ἐπέραστος ἔνδον ἐναποκλείει καὶ περιέχει. | |
Toat-avuția din dalba cetate. Dar locuitorii | |
οἳ δ' οὔ πω πείθοντο, λόχῳ δ' ὑπεθωρήσσοντο. | 513 |
οὗτοι (οἱ πολῖται) δὲ οὐχ ὑπήκουον, ἐπὶ λόχον δὲ καθωπλίζοντο λάθρα. | |
Nu se-nvoiră și-n taină-narmați se gătiră de-o cursă. | |
τεῖχος μέν ῥ' ἄλοχοί τε φίλαι καὶ νήπια τέκνα | 514 |
τὸ τεῖχος μὲν οὖν αἱ ἀγαπηταὶ γυναῖκες καὶ τὰ μικρὰ τέκνα | |
După ce tineri băieți și femei de-ale lor se suiră | |
ῥύατ' ἐφεσταότες, μετὰ δ' ἀνέρες οὓς ἔχε γῆρας· | 515 |
ἐφύλαττον ἐφεστῶτες, καὶ πρός γε οἱ ἄνδρες οὓς τὸ γῆρας κατεῖχεν· | |
La metereze și stau cu bătrânii de pază la ziduri, | |
οἳ δ' ἴσαν· ἦρχε δ' ἄρά σφιν Ἄρης καὶ Παλλὰς Ἀθήνη | 516 |
οὗτοι δὲ ἐπορεύοντο, ἡγεῖτο δ᾽ αὐτοῖς ὁ Ἄρης, καὶ ἡ πολεμικὴ Ἀθηνᾶ, | |
Ei o porniră, și-n frunte purceseră Palas și Ares, | |
ἄμφω χρυσείω, χρύσεια δὲ εἵματα ἕσθην, | 517 |
ἀμφότεροι χρυσοῖ, χρυσᾶ δὲ ἱμάτια περιεβέβληντο, | |
Care din aur erau și numai cu straiul de aramă, | |
καλὼ καὶ μεγάλω σὺν τεύχεσιν, ὥς τε θεώ περ | 518 |
καλοὶ καὶ μεγάλοι σὺν τοῖς ὅπλοις, καθάπερ θεοὶ ἄγαν | |
Mari și frumoși în podoabe de arme cum zeii s-arată | |
ἀμφὶς ἀριζήλω· λαοὶ δ' ὑπολίζονες ἦσαν. | 519 |
περιφανεῖς, οἱ λαοὶ δὲ ἥττους τῷ μεγέθει τοῦ σώματος ἦσαν· | |
Și vederoși între ei. Mai scundă-n făptură-i oștirea. | |
οἳ δ' ὅτε δή ῥ' ἵκανον ὅθι σφίσιν εἶκε λοχῆσαι | 520 |
οὗτοι δὲ ἡνίκα δὴ ἀφίκοντο, ὅπου αὐτοῖς προσῆκε καὶ ἐφικτὸν ἦν ἐνεδρεῦσαι | |
Când după asta sosiră la locul ce lor li se pare | |
ἐν ποταμῷ, ὅθι τ' ἀρδμὸς ἔην πάντεσσι βοτοῖσιν, | 521 |
παρὰ τῷ ποταμῷ ἔνθα ποτισμὸς ἦν πᾶσι τοῖς θρέμμασιν, | |
Bun de pândire, la râul din care beau vitele apă, | |
ἔνθ' ἄρα τοί γ' ἵζοντ' εἰλυμένοι αἴθοπι χαλκῷ. | 522 |
ἐκεῖ δὴ οὗτοί γε ἐκάθισαν κεκαλυμμένοι σιδήρῳ λαμπρῷ· | |
Dânșii s-ascunseră acolo cu armele lucii de aramă, | |
τοῖσι δ' ἔπειτ' ἀπάνευθε δύω σκοποὶ εἵατο λαῶν | 523 |
τούτοις δὲ μετὰ ταῦτα πόρρωθεν ἐκάθισαν δύο κατάσκοποι τῶν λαῶν | |
Iar mai încolo departe se puseră doi să dea veste | |
δέγμενοι ὁππότε μῆλα ἰδοίατο καὶ ἕλικας βοῦς. | 524 |
προσδεχόμενοι ὁπότε τὰ πρόβατα θεάσαιντο καὶ τὰς ἑλικοειδὴ κέρατα ἐχούσας βοῦς. | |
Cum ar vedea că s-apropie boii și oile albe. | |
οἳ δὲ τάχα προγένοντο, δύω δ' ἅμ' ἕποντο νομῆες | 525 |
ταχέως δὲ οὗτοι προῆλθον, δύο δὲ συνείποντο νομεῖς | |
Turmele vin în curând și cântă din nai după ele | |
τερπόμενοι σύριγξι· δόλον δ' οὔ τι προνόησαν. | 526 |
σύριγξιν ἀγαλλόμενοι, τὴν γὰρ ἐπιβουλὴν οὐδαμῶς προενόησαν. | |
Veseli doi tineri păstori care nu bănuiau viclenia. | |
οἳ μὲν τὰ προϊδόντες ἐπέδραμον, ὦκα δ' ἔπειτα | 527 |
οὗτοι μὲν οὖν ταῦτα προθεασάμενοι ἐπέδραμον, ταχέως δὲ μετέπειτα | |
Asta văzând cei ascunși deodată răsar, și dând busta | |
τάμνοντ' ἀμφὶ βοῶν ἀγέλας καὶ πώεα καλὰ | 528 |
περιήλαυνον τὰς ἀγέλας τῶν βοῶν, καὶ τὰ καλὰ ποίμνια | |
Peste cirezi și în turme de oi arătoase și albe, | |
ἀργεννέων οἰῶν, κτεῖνον δ' ἐπὶ μηλοβοτῆρας. | 529 |
τῶν λευκῶν προβάτων, ἀπέκτεινον δὲ τοὺς ποιμένας· | |
Ei le răpesc și apoi pe-amândoi păcurarii i-omoară. | |
οἳ δ' ὡς οὖν ἐπύθοντο πολὺν κέλαδον παρὰ βουσὶν | 530 |
οὗτοι δ᾽ οὖν ἐπειδὴ ἤκουσαν πολὺν θόρυβον παρὰ τοῖς βουσὶν | |
Oștile atunci auzind, de unde stăteau adunate, | |
εἰράων προπάροιθε καθήμενοι, αὐτίκ' ἐφ' ἵππων | 531 |
ἔμπροσθεν τῶν βουλευτηρίων καθήμενοι, παραχρῆμα ἐπὶ τῶν ἵππων | |
Zgomotul asurzitor de la turme, pe cai s-aruncară, | |
βάντες ἀερσιπόδων μετεκίαθον, αἶψα δ' ἵκοντο. | 532 |
ἀναβάντες τῶν ταχυπόδων ἐπεδίωκον, ταχέως δὲ κατέλαβον· | |
După dușmani o porniră și îndată-i ajunseră acolo. | |
στησάμενοι δ' ἐμάχοντο μάχην ποταμοῖο παρ' ὄχθας, | 533 |
συστάντες δὲ ἐπολέμουν πόλεμον παρὰ τὰς ὄχθας τοῦ ποταμοῦ, | |
Se înșirară pe mal și se încleștară-ntre dânșii | |
βάλλον δ' ἀλλήλους χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν. | 534 |
ἔβαλλον δὲ καὶ ἔπληττον ἀλλήλους δόρασι σιδήρῳ ἐστομωμένοις, | |
Și începură a se bate cu lănci ascuțite de aramă, | |
ἐν δ' Ἔρις ἐν δὲ Κυδοιμὸς ὁμίλεον, ἐν δ' ὀλοὴ Κήρ, | 535 |
ἐν αὐτοῖς δὲ ἡ ἔρις καὶ ὁ θόρυβος ἀνεστρέφοντο, καὶ ἡ ὀλεθρία μοῖρα, | |
Vrajba ia parte și Valma și Zarva și Iasma pieirii, | |
ἄλλον ζωὸν ἔχουσα νεούτατον, ἄλλον ἄουτον, | 536 |
ἄλλον κατέχουσα ζῶντα νεότρωτον, ἄλλον ἄτρωτον, | |
Care, pe-umăr având o haină-mproșcată cu sânge, | |
ἄλλον τεθνηῶτα κατὰ μόθον ἕλκε ποδοῖιν· | 537 |
ἄλλον τεθνεῶτα κατὰ τὴν μάχην εἷλκεν ἀπὸ τῶν ποδῶν, | |
Ba pe răniți îi apucă prin tabără, ba pe cei teferi, | |
εἷμα δ' ἔχ' ἀμφ' ὤμοισι δαφοινεὸν αἵματι φωτῶν. | 538 |
ἱμάτιον δὲ εἶχε περὶ τοὺς ὤμους, ἐρυθρόν αἵματι ἀνδρῶν· | |
Ba pe un mort, de-i duce târâș de picioare prin luptă. | |
ὡμίλευν δ' ὥς τε ζωοὶ βροτοὶ ἠδ' ἐμάχοντο, | 539 |
ἀνεστρέφοντο δὲ καὶ παρετάσσοντο καὶ ἐπολέμουν, ὥσπερ ἄνδρες ζῶντες, | |
Oamenii parcă sunt vii, se încaieră și se învalmă | |
νεκρούς τ' ἀλλήλων ἔρυον κατατεθνηῶτας. | 540 |
καὶ τοὺς νεκροὺς ἀλλήλων εἵλκυον ἀποθανόντας. | |
Și se muncesc, și deoparte și alta, să-și mântuie morții. | |
ἐν δ' ἐτίθει νειὸν μαλακὴν πίειραν ἄρουραν | 541 |
ἐνετίθει δὲ γῆν νεωστὶ ἠροτριασμένην ἀπαλὴν καὶ διακεχυμένην, ἄρουραν εὔχυμον καὶ λιπαράν, | |
Zeul închipuie apoi un mare ogor cu pământul | |
εὐρεῖαν τρίπολον· πολλοὶ δ' ἀροτῆρες ἐν αὐτῇ | 542 |
πλατεῖαν, τρινέατον πολλοὶ δὲ ἀροτῆρες ἐν αὐτῇ | |
Moale și gras și de trei ori brăzdat și pe dânsul cum ară | |
ζεύγεα δινεύοντες ἐλάστρεον ἔνθα καὶ ἔνθα. | 543 |
τὰ ζεύγη περιστρέφοντες ἤλαυνον τῇδε κἀκεῖσε. | |
Mulți arători și jugari și-i mână-ntr-o parte și alta. | |
οἳ δ' ὁπότε στρέψαντες ἱκοίατο τέλσον ἀρούρης, | 544 |
οὗτοι δὲ ὁπηνίκα νεάσαντες ἀφίκοιντο εἰς τὸ πέρας τῆς ἀρούρας, | |
Iar la întors înapoi, îndată ce-ajung la răzoare | |
τοῖσι δ' ἔπειτ' ἐν χερσὶ δέπας μελιηδέος οἴνου | 545 |
τούτοις μετέπειτα εἰς τὰς χεῖρας ποτήριον ἡδίστου οἴνου | |
Vine un om după ei și le-ntinde cu mâna paharul | |
δόσκεν ἀνὴρ ἐπιών· τοὶ δὲ στρέψασκον ἀν' ὄγμους, | 546 |
ἐδίδου ἀνὴρ ἐπελθών· οὗτοι δὲ ἔσπευδον ἀναστρέφοντες κατὰ τὰς αὔλακας | |
Și le dă vin desfătos. După asta se-ntoarnă la brazdă | |
ἱέμενοι νειοῖο βαθείης τέλσον ἱκέσθαι. | 547 |
ἐφιέμενοι τῆς βαθείας νεατοῦ τὸ πέρας καταλαβεῖν· | |
Dânșii, din nou se încoardă să-și ducă la capăt aratul. | |
ἣ δὲ μελαίνετ' ὄπισθεν, ἀρηρομένῃ δὲ ἐῴκει, | 548 |
αὕτη δὲ μέλαινα ἀπετελεῖτο ὄπισθεν, ἠροτριασμένη δὲ ἐδόκει | |
Glia, măcar că-i de aur, în urmă-i negrește și pare | |
χρυσείη περ ἐοῦσα· τὸ δὴ περὶ θαῦμα τέτυκτο. | 549 |
καίπερ οὖσα χρυσῆ, ὃ δὴ καὶ θαῦμα περιῆν. | |
Ca un pământ răscolit. Și-aceasta fu mare minune. | |
ἐν δ' ἐτίθει τέμενος βασιλήϊον· ἔνθα δ' ἔριθοι | 550 |
ἐνετίθει δὲ τέμενος βασιλικόν, ἐν αὐτῷ δὲ ἐργάται | |
Mai izvodește și-o holdă frumos răsărită, pe unde | |
ἤμων ὀξείας δρεπάνας ἐν χερσὶν ἔχοντες. | 551 |
ἐθέριζον, δρεπάνας τμητικὰς ἐν ταῖς χερσὶ κατέχοντες, | |
Seceri tăioase țiind tot seceră lanul argații, | |
δράγματα δ' ἄλλα μετ' ὄγμον ἐπήτριμα πῖπτον ἔραζε, | 552 |
πληρώματα δὲ τῶν χειρῶν ἄλλα μὲν εἰς τὴν αὔλακα συνεχῆ κατέπιπτον ἐπὶ τὴν γῆν, | |
Dese poloagele cad și s-aștern rânduite pe brazde; | |
ἄλλα δ' ἀμαλλοδετῆρες ἐν ἐλλεδανοῖσι δέοντο. | 553 |
ἄλλα δὲ οἱ δραγματοδεσμευταὶ ἐν δεσμοῖς (σχοίνοις) ἐδέσμευον, | |
Altele malduri le-adună, fac snopi și le leagă cu paie, | |
τρεῖς δ' ἄρ' ἀμαλλοδετῆρες ἐφέστασαν· αὐτὰρ ὄπισθε | 554 |
τρεῖς δὴ δραγματοδεσμευταὶ ἐφίσταντο, μετὰ ταῦτα δὲ | |
Trei legători se tot străduie la măldurit. După aceia | |
παῖδες δραγμεύοντες ἐν ἀγκαλίδεσσι φέροντες | 555 |
παῖδες τὰ δράγματα συλλέγοντες ἐν ταῖς ἀγκάλαις φέροντες | |
Vin copilandri, mănunchiuri le strâng și pe brațe le cară | |
ἀσπερχὲς πάρεχον· βασιλεὺς δ' ἐν τοῖσι σιωπῇ | 556 |
διηνεκῶς παρεῖχον, ὁ κύριος δὲ τοῦ ἔργου ἐν τούτοις μετὰ σιγῆς | |
Și la legat le predau, iar la mijloc tăcut e stăpânul; | |
σκῆπτρον ἔχων ἑστήκει ἐπ' ὄγμου γηθόσυνος κῆρ. | 557 |
ῥάβδον κατέχων ἵστατο ἐπὶ τῆς αὔλακος τερπόμενος κατὰ ψυχήν. | |
Stă cu toiagul pe-o brazdă și caută vesel la dânșii. | |
κήρυκες δ' ἀπάνευθεν ὑπὸ δρυῒ δαῖτα πένοντο, | 558 |
κήρυκες δὲ πόρρωθεν ὑπὸ δρυῒ εὐωχίαν παρεσκεύαζον, | |
Sub un stejar la o parte vătafii-ngrijesc de mâncare, | |
βοῦν δ' ἱερεύσαντες μέγαν ἄμφεπον· αἳ δὲ γυναῖκες | 559 |
βοῦν δὲ θύσαντες μέγαν, ἐνήργουν· αἱ γυναῖκες δὲ | |
După ce-njunghie un bou încălat; iar femeile alături | |
δεῖπνον ἐρίθοισιν λεύκ' ἄλφιτα πολλὰ πάλυνον. | 560 |
δεῖπνον τοῖς ἐργάταις πολλοὺς ἄρτους λευκοὺς ὕγρανον καὶ ἀνέδευον. | |
Mestecă albă făină gătindu-le-argaților prânzul. | |
ἐν δ' ἐτίθει σταφυλῇσι μέγα βρίθουσαν ἀλωὴν | 561 |
ἐνετίθει δὲ ἄμπελον μεγάλως πληθύουσαν σταφυλαῖς, | |
Mai făurește-o mândrețe de vie, -ncărcată de struguri, | |
καλὴν χρυσείην· μέλανες δ' ἀνὰ βότρυες ἦσαν, | 562 |
περικαλλῆ, χρυσῆν, μέλανες δὲ βότρυες ἐπῆσαν, | |
Vița, butucii-s de aur, ciorchinele toate sunt negre. | |
ἑστήκει δὲ κάμαξι διαμπερὲς ἀργυρέῃσιν. | 563 |
ἵστατο δὲ στύλοις καὶ χαρακίοις ἀργυροῖς ἐπὶ πᾶν μέρος. | |
Și în haragi de argint se sprijină vița prin vie, | |
ἀμφὶ δὲ κυανέην κάπετον, περὶ δ' ἕρκος ἔλασσε | 564 |
περὶ αὐτὴν δὲ κυανῆν τάφρον καὶ περίφραγμα περιέτεινε | |
Face un șanț de oțel împrejur și un gard după asta | |
κασσιτέρου· μία δ' οἴη ἀταρπιτὸς ἦεν ἐπ' αὐτήν, | 565 |
κασσιτήρου, μία δὲ μόνη ὁδὸς ἦν ἐπ᾿ αὐτήν, | |
Din cositor. Numai una-i cărarea ce duce spre vie, | |
τῇ νίσοντο φορῆες ὅτε τρυγόῳεν ἀλωήν. | 566 |
ᾗ ἐπορεύοντο οἱ σταφυλοφόροι, ὁπηνίκα τρυγῶεν τὴν ἄμπελον. | |
Drumul bătut la cules de toți purtătorii de struguri, | |
παρθενικαὶ δὲ καὶ ἠΐθεοι ἀταλὰ φρονέοντες | 567 |
παρθένοι δὲ καὶ νέοι τρυφερὰ καὶ πρᾷα φρονοῦντες | |
Fetele acolo, flăcăii fac haz și tot zburdă și cară | |
πλεκτοῖς ἐν ταλάροισι φέρον μελιηδέα καρπόν. | 568 |
ἐν καλάθοις πεπλεγμένοις ἔφερον τὸν ἥδιστον καρπόν, | |
Poama mășcată și dulce-adunată-n panere-mpletite; | |
τοῖσιν δ' ἐν μέσσοισι πάϊς φόρμιγγι λιγείῃ | 569 |
ἐν τῷ μέσῳ δὲ τούτων παῖς κιθάρᾳ ἡδείᾳ καὶ ὀξυφώνῳ (...φθόγγῳ) | |
Stă pe la mijlocul lor și din sunătoare-alăută | |
ἱμερόεν κιθάριζε, λίνον δ' ὑπὸ καλὸν ἄειδε | 570 |
ἐπεράστως ἐκιθάριζε, τὸ Λίνου δὲ μέλος καλῶς ὑπῇδε | |
Farmecă un băietan, cu viers mlădietic, subțire | |
λεπταλέῃ φωνῇ· τοὶ δὲ ῥήσσοντες ἁμαρτῇ | 571 |
λεπτῇ φωνῇ, οὗτοι δὲ ἐφορμῶντες ὁμοῦ | |
Zice cântarea lui Linos. Și ei îl ascultă-nsoțindu-l, | |
μολπῇ τ' ἰυγμῷ τε ποσὶ σκαίροντες ἕποντο. | 572 |
ᾠδῇ τε καὶ ποιᾷ φωνῇ τοῖς ποσὶν εὐρύθμως κινούμενοι ἠκολούθουν. | |
Chiuie, cântă și țupăie toți și frământă pământul. | |
ἐν δ' ἀγέλην ποίησε βοῶν ὀρθοκραιράων· | 573 |
ἐνεποίησε δὲ ἀγέλην βοῶν ὀρθοκεράτων· | |
Face și-o ciurdă de boi cu țapeșe coarne, cum boii, | |
αἳ δὲ βόες χρυσοῖο τετεύχατο κασσιτέρου τε, | 574 |
αἱ βόες δὲ ἦσαν κατεσκευασμέναι ἀπὸ χρυσοῦ καὶ κασσιτέρου | |
Unii de aur și alții din alb cositor, o iau razna | |
μυκηθμῷ δ' ἀπὸ κόπρου ἐπεσσεύοντο νομὸν δὲ | 575 |
σὺν μυκηθμῷ δὲ καὶ βοῇ ἐφώρμων ἀπὸ τοῦ βουστασίου εἰς τὴν νομὴν | |
Dintr-un ocol și, mugind, o întind la pășune spre malul | |
πὰρ ποταμὸν κελάδοντα, παρὰ ῥοδανὸν δονακῆα. | 576 |
παρὰ τὸν κελάδοντα ποταμὸν ἐπὶ τὸν εὐκίνητον (ῥᾳδίως ἀναφύοντα) καλαμῶνα· | |
Râului cel vuitor unde cresc îndoioasele trestii. | |
χρύσειοι δὲ νομῆες ἅμ' ἐστιχόωντο βόεσσι | 577 |
χρυσοῖ δὲ νομεῖς σὺν ταῖς βουσὶν ἐπορεύοντο | |
Patru păstori, și tuspatru de aur, pășesc după vite, | |
τέσσαρες, ἐννέα δέ σφι κύνες πόδας ἀργοὶ ἕποντο. | 578 |
τέσσαρες, ἐννέα δὲ κύνες ταχεῖς ἠκολούθουν αὐτοῖς· | |
Nouă zăvozi după ei se dau repezi. ’Naintea cirezii | |
σμερδαλέω δὲ λέοντε δύ' ἐν πρώτῃσι βόεσσι | 579 |
φοβεροὶ δὲ καὶ καταπληκτικοὶ λέοντες δύο ἐν τοῖς πρώτοις βουσὶ | |
Groaznici s-arată doi lei, care-nhață cu colții un taur | |
ταῦρον ἐρύγμηλον ἐχέτην· ὃ δὲ μακρὰ μεμυκὼς | 580 |
ταῦρον μέγα (τὸν τῇ δυνάμει τῶν ἄλλων ἡγούμενον) μυκώμενον (ἐρευγόμενον τὴν τροφὴν) κατεῖχον· οὗτος δὲ μεγάλως μηκώμενος | |
Mare, răgaci, iară el, fiind tăvălit de dihănii, | |
ἕλκετο· τὸν δὲ κύνες μετεκίαθον ἠδ' αἰζηοί. | 581 |
εἵλκετο, ἐπὶ τοῦτον δὲ οἱ κύνες ἔτρεχον καὶ οἱ νέοι· | |
Muge năprasnic. Din urmă, vin iute voinicii cu haita; | |
τὼ μὲν ἀναρρήξαντε βοὸς μεγάλοιο βοείην | 582 |
ἀλλ᾿ οὗτοι μὲν διασχίσαντες τὸ τοῦ μεγάλου βοὸς δέρμα, | |
Sfâșie leii atunci puternicul taur și, lacomi, | |
ἔγκατα καὶ μέλαν αἷμα λαφύσσετον· οἳ δὲ νομῆες | 583 |
τά τε ἔγκατα καὶ τὸ μέλαν αἷμα ἐσπάρασσον καὶ λάπτοντες μετὰ σκιλμοῦ κατέπινον· οἱ νομεῖς δὲ | |
Sorb măruntaiele, sângele-i negru. Zadarnic păstorii | |
αὔτως ἐνδίεσαν ταχέας κύνας ὀτρύνοντες. | 584 |
μάτην ἐπεδίωξαν, τοὺς ταχεῖς κύνας παροξύνοντες, | |
Fiarele-alungă și-asmuță zăvozii să sară la dânșii, | |
οἳ δ' ἤτοι δακέειν μὲν ἀπετρωπῶντο λεόντων, | 585 |
οἳ δὴ δακεῖν μὲν ἀπετρέποντο τῶν λεόντων, | |
Cânii se dau la o parte și nu se îndeamnă să-i muște, | |
ἱστάμενοι δὲ μάλ' ἐγγὺς ὑλάκτεον ἔκ τ' ἀλέοντο. | 586 |
ἱστάμενοι δὲ πλησίον πάνυ ὑλάκτουν, καὶ ἐξέκλινον. | |
Numai s-apropie, latră și iară se-mprăștie-n lături. | |
ἐν δὲ νομὸν ποίησε περικλυτὸς ἀμφιγυήεις | 587 |
ἐνεποίησε δὲ νομὴν ὁ ὑπερένδοξος Ἥφαιστος ὁ χωλὸς | |
Meșterul faur vestit mai face pe o vale frumoasă | |
ἐν καλῇ βήσσῃ μέγαν οἰῶν ἀργεννάων, | 588 |
ἐν περικαλλεῖ ὑδρηλῷ καὶ κοιλοτέρῳ τόπῳ, μεγάλην προβάτων λευκῶν, | |
Pajiște mare pe unde-s pășunile oilor albe, | |
σταθμούς τε κλισίας τε κατηρεφέας ἰδὲ σηκούς. | 589 |
καὶ στάσεις θρεμμάτων, καὶ σκηνὰς ποιμένων ταπεινοστέγους, καὶ μάνδρας, καὶ ἐπαύλεις. | |
Și-acoperite colibe și staule și saivane. | |
ἐν δὲ χορὸν ποίκιλλε περικλυτὸς ἀμφιγυήεις, | 590 |
ἐνεποίησε δὲ ποικίλως χορὸν ὁ ὑπερένδοξος Ἥφαιστος ὁ χωλὸς | |
Mai făurește pe scut el meșterul încă și-o horă | |
τῷ ἴκελον οἷόν ποτ' ἐνὶ Κνωσῷ εὐρείῃ | 591 |
ὅμοιον ἐκείνῳ, ὅν ποτε ἐν τῇ πλατείᾳ Κνωσσῷ πόλει τῆς Κρήτης | |
Tocmai ca hora ce-n marea cetate la Cnosos odată | |
Δαίδαλος ἤσκησεν καλλιπλοκάμῳ Ἀριάδνῃ. | 592 |
Δαίδαλος ἐπιμελῶς κατεσκεύασε τῇ ὡραιοκόμῳ Ἀριάδνη· | |
Pentru pletoas-Ariadna vestitul Dedal a făcut-o. | |
ἔνθα μὲν ἠΐθεοι καὶ παρθένοι ἀλφεσίβοιαι | 593 |
ἐνταῦθα δὲ νέοι μὲν καὶ παρθένοι ἔντιμοι καὶ ὡραῖαι | |
Tineri acolo și fete bogate în boi o mulțime | |
ὀρχεῦντ' ἀλλήλων ἐπὶ καρπῷ χεῖρας ἔχοντες. | 594 |
ὠρχοῦντο, τὰς ἀλλήλων χεῖρας κατέχοντες ἐπὶ τῷ καρπῷ· | |
Joacă-mpreună în cerc și cu mânile prinse deolaltă. | |
τῶν δ' αἳ μὲν λεπτὰς ὀθόνας ἔχον, οἳ δὲ χιτῶνας | 595 |
τούτων δὲ αἱ μὲν λεπτὰ ἱμάτια λινὰ εἶχον, οἱ δὲ χιτῶνας | |
Fetele toate au gingașe rochii de in și flăcăii | |
εἵατ' ἐϋννήτους, ἦκα στίλβοντας ἐλαίῳ· | 596 |
ἦσαν ἐνδεδυμένοι καλῶς νενημένους καὶ εὐκατασκευάστους, ἡσυχῇ ἀποστίλβοντας, καὶ λαμπρυνομένους ἐλαίῳ· | |
Bine țesute veșminte ce scânteie blând ca oleiul, | |
καί ῥ' αἳ μὲν καλὰς στεφάνας ἔχον, οἳ δὲ μαχαίρας | 597 |
καὶ δὴ αἱ μὲν εἶχον στεφάνους περικαλλεῖς, οἱ δὲ μαχαίρας | |
Ele au conciuri pe cap, frumoasă podoabă de aur, | |
εἶχον χρυσείας ἐξ ἀργυρέων τελαμώνων. | 598 |
εἶχον χρυσᾶς, ἐξηρτημένας ἀργυροῖς ἀναφορεῦσιν. | |
Săbii de aur au ei, de curele de-argint atârnate. | |
οἳ δ' ὁτὲ μὲν θρέξασκον ἐπισταμένοισι πόδεσσι | 599 |
οὗτοι δὲ ποτὲ μὲν κυκλοτερῶς ἔτρεχον ποσὶν ἐπιστημονικοῖς | |
Dânșii acum cu picioare deprinse la horă se-avântă | |
ῥεῖα μάλ', ὡς ὅτε τις τροχὸν ἄρμενον ἐν παλάμῃσιν | 600 |
πάνυ ῥᾳδίως, ὥσπερ ὅτε τις τροχὸν ἁρμόδιον ταῖς παλάμαις | |
Foarte ușor ca și roata ce-n mână deplin potrivită | |
ἑζόμενος κεραμεὺς πειρήσεται, αἴ κε θέῃσιν· | 601 |
καθήμενος κεραμεύς πειράσεται, ἐὰν τρέχῃ καλῶς. | |
Câteodată olarul, șezând, o încearcă de merge; | |
ἄλλοτε δ' αὖ θρέξασκον ἐπὶ στίχας ἀλλήλοισι. | 602 |
ἄλλοτε δὲ πάλιν ἔτρεχον κατ' ὀρθὸν δι' ἀλλήλων, ἀντιμέτωποι ἀλλήλοις γιγνόμενοι, | |
Țopăie-acuma cu toții în șiruri și joacă-n tot chipul. | |
πολλὸς δ' ἱμερόεντα χορὸν περιίσταθ' ὅμιλος | 603 |
πολὺ δὲ πλῆθος περιίστατο τὸν ἐπέραστον χορὸν | |
Lumea-ndesită înconjură hora cea plină de farmec | |
τερπόμενοι· [τερπόμενοι· μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεοῖς ἀοιδὸς] | 604 |
ἀγαλλόμενοι, | |
Și se desfată privind. De zei luminat cântărețul | |
δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ' αὐτοὺς [φορμίζων· δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ᾽ αὐτοὺς] | 605 |
δύο δὲ ὀρχησταὶ ἐν αὐτοῖς | |
Zice din liră-ntre ei. Și-n vreme ce cântecul sună, | |
μολπῆς ἐξάρχοντες ἐδίνευον κατὰ μέσσους. | 606 |
ᾠδῆς ἡγούμενοι συνεστρέφοντο καὶ ὠρχοῦντο ἐν τῷ μέσῳ. | |
Se învârtesc doi ghiduși, se dau tumba în mijlocul gloatei. | |
ἐν δ' ἐτίθει ποταμοῖο μέγα σθένος Ὠκεανοῖο | 607 |
ἐνετίθει δὲ τὴν μεγάλην δύναμιν τοῦ Ὠκεανοῦ ποταμοῦ | |
Zeul pe margini la scut ca chenar mai închipuie râul | |
ἄντυγα πὰρ πυμάτην σάκεος πύκα ποιητοῖο. | 608 |
παρὰ τὴν ἐσχάτην περιφέρειαν τῆς ἐπιμελῶς κατεσκευασμένης ἀσπίδος. | |
Mare, grozav, Oceanul, noian care-ncinge pământul. | |
αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τεῦξε σάκος μέγα τε στιβαρόν τε, | 609 |
ἐπειδὴ δὲ κατεσκεύασε τὴν μεγάλην καὶ στερεὰν ἀσπίδα, | |
Cum isprăvește cu marele, trainicul scut, iscusitul | |
τεῦξ' ἄρα οἱ θώρηκα φαεινότερον πυρὸς αὐγῆς, | 610 |
κατεσκεύασε δὴ αὐτῷ θώρακα λαμπροτέραν λαμπηδόνος πυρός· | |
Faur lucrează și-o platoșă mai luminoasă ca para | |
τεῦξε δέ οἱ κόρυθα βριαρὴν κροτάφοις ἀραρυῖαν | 611 |
κατεσκεύασε δὲ αὐτῷ περικεφαλαίαν στιβαρὴν καλύμμασι τῶν κροτάφων προσηρμοσμένην, | |
Focului, face și-o chivără bine-ncheiată la tâmple, | |
καλὴν δαιδαλέην, ἐπὶ δὲ χρύσεον λόφον ἧκε, | 612 |
περικαλλῆ παμποίκιλον, χρυσοῦν δὲ λόφον ἐπέθηκε· | |
Tare și împodobită, și-i pune o creastă de aur; | |
τεῦξε δέ οἱ κνημῖδας ἑανοῦ κασσιτέροιο. | 613 |
κατεσκεύασε δὲ αὐτῷ κνημῖδας κασσιτέρου εὐδιαχύτου. | |
Din cositor îndoios mai făcu el și două pulpare. | |
αὐτὰρ ἐπεὶ πάνθ' ὅπλα κάμε κλυτὸς ἀμφιγυήεις, | 614 |
ἐπειδὴ δὲ πάντα τὰ ὅπλα πονήσας κατεσκεύασεν ὁ ἔνδοξος Ἥφαιστος ὁ χωλός, | |
După ce meșter-Hefest slăvitul făcu armătura | |
μητρὸς Ἀχιλλῆος θῆκε προπάροιθεν ἀείρας. | 615 |
ἄρας ἔθηκεν αὐτὰ ἔμπροσθεν τῆς μητρὸς τοῦ Ἀχιλλέως. | |
Toată, de jos o ridică și merge și-o-mbie zeiței. | |
ἣ δ' ἴρηξ ὣς ἆλτο κατ' Οὐλύμπου νιφόεντος | 616 |
αὕτη δὲ καθάπερ ἱέραξ ὥρμησεν ἐκ τοῦ χιονώδους Ὀλύμπου, | |
Dânsa, luând de la zeu strălucita comoară de arme, | |
τεύχεα μαρμαίροντα παρ' Ἡφαίστοιο φέρουσα. | 617 |
φέρουσα τὰ καλὰ ὅπλα παρὰ τοῦ βασιλέως Ἡφαίστου. | |
Pleacă din ninsul Olimp zburând ca un uliu la vale. | |