GH464. εἰμί (ἐσ-), sunt
Indicativ | Indicativ | Conjunctiv | Optativ | Imperativ | |
Prezent | Imperfect | Prezent | Prezent | Prezent | |
Singular | |||||
1 | εἰμί | ἦα (ἔα, ἔον) | ἔω | εἴην | |
2 | ἐσσί (εἶς) | ἦσθα (ἔησθα) | ἔῃς(θα) | εἴης (ἔοις) | ἴσθι* |
3 | ἐστί | ἦεν (ἤην, ἔην, ἦν) | ἔῃ(σι) (ἦσι) | εἴη (ἔοι) | ἔστω |
Dual | |||||
2 | ἐστόν | ἦστον | ἔητον | εἶτον | ἐστόν |
3 | ἐστόν | ἤστην | ἔητον | εἴτην | ἔστων |
Plural | |||||
1 | εἰμέν | ἦμεν | ἔωμεν | εἶμεν | |
2 | ἐστέ | ἦτε | ἔητε | εἶτε | ἔστε |
3 | εἰσί (ἔασι) | ἦσαν (ἔσαν) | ἔωσι (ὦσι) | εἶεν | ἔστων |
Viitor | |||||
ἔσ(σ)ομαι, ἔσεαι etc. | |||||
Imperativ mediu | |||||
ἔσσο | |||||
Infinitiv | |||||
εἶναι, ἔμ(μ)εν(αι) | |||||
Participiu | |||||
ἐών, ἐοῦσα, ἐόν |
GH465. εἶμι (εἰ-, ἰ-), vin, merg
Indicativ | Indicativ | Conjunctiv | Optativ | Imperativ | |
Prezent | Imperfect | Prezent | Prezent | Prezent | |
Singular | |||||
1 | εἶμι | ἤια (ἤιον) | ἴω(μι) | ἴοιμι | |
2 | εἶς(θα) | ἤεις(θα) | ἴῃς(θα) | ἴοις | ἴθι |
3 | εἶσι | ᾔει (ἤιε, ἦε, ἴε) | ἴῃ(σι) | ἴοι (ἰείη) | ἴτω |
Dual | |||||
2 | ἴτον | ἴτον | ἴητον | ἴοιτον | ἴτον |
3 | ἴτον | ἴτην | ἴητον | ἰοίτην | ἴτων |
Plural | |||||
1 | ἴμεν | ᾔομεν | ἴωμεν | ἴοιμεν | |
2 | ἴτε | ᾖτε | ἴητε | ἴοιτε | ἴτε |
3 | ἵασι | ἤισαν (ᾖσαν, ἤιον, ἴσαν) | ἴωσι | ἴοιεν | ἰόντων |
Viitor | |||||
εἴσομαι | |||||
Infinitiv | |||||
ἰέναι, ἴμεν(αι) | |||||
Participiu | |||||
ἰών, οῦσα, όν |
GH466. *εἴδω (εἴδομαι) (ϝειδ-, ϝοιδ-, ϝιδ-), εἰδήσω, οἶδα, știu
Activ | |||||
Indicativ | Conjunctiv | Optativ | Imperativ | ||
Perfect II | Mai mult ca perfect II | Perfect II | Perfect II | Perfect II | |
Singular | |||||
1 | οἶδα | ᾔδεα | εἰδῶ (εἰδέω, ἰδέω) | εἰδείην | |
2 | οἶσθα (οἶδας) | ᾔδης(θα) (ᾐείδεις) | εἰδῇς(θα) | εἰδείης | ἴσθι |
3 | οἶδε | ᾔδη (ᾔδεε, ἠείδει) | εἰδῇ(σι) | εἰδείη | ἴστω |
Dual | |||||
2 | ἴστον | ἴστον | εἴδετον | εἰδεῖτον | ἴστον |
3 | ἴστον | ἴστην | εἴδετον | εἰδέτην | ἴστων |
Plural | |||||
1 | ἴδμεν | ἴσμεν | εἴδομεν (*51) | εἰδεῖμεν (εἰδείημεν) | |
2 | ἴστε | ἴστε | εἴδετε (*51) | εἰδεῖτε (εἰδείητε) | ἴστε |
3 | ἴσ(σ)ασι | ἴσαν | εἰδῶσι | εἰδεῖεν (εἰδείησαν) | ἴστων |
(*51) Singurele exemple homerice pentru conjuctiv persoanele I și a II-a plural au vocala modală scurtă (-ομεν, -ετε, GH300).
Viitor | ||
εἰδήσω (εἴσομαι) | ||
Infinitiv | ||
ἴδμεν(αι) | ||
Participiu | ||
εἰδώς, υῖα (ἰδυῖα), ός |
GH467. φημί (φη-, φα-), zic, vorbesc
Activ
Indicativ | Indicativ | Conjunctiv | Optativ | Imperativ | |
Prezent | Imperfect (Aorist II) | Prezent | Prezent | Prezent | |
Singular | |||||
1 | φημί | ἔφην | φῶ(μι) | φαίην | |
2 | φής, φῇςθα | ἔφης(θα) | φῇς(θα) | φαίης | φαθί (φάθι) |
3 | φησί | ἔφη | φῇ(σι) | φαίη | φάτω |
Dual | |||||
2 | φατόν | ἔφατον | φῆτον | φάτον | |
3 | φατόν | ἐφάτην | φῆτον | φάτων | |
Plural | |||||
1 | φαμέν | ἔφαμεν | φῶμεν | φαίημεν (φαῖμεν) | |
2 | φατέ | ἔφατε | φῆτε | φαίητε | φάτε |
3 | φασί | ἔφασαν (ἔφαν) | φῶσι | φαίησαν (φαῖεν) | φάντων |
Infinitiv | |||||
φάναι, φάμεν(αι) | |||||
Participiu | |||||
φάς, φᾶσα, φάν |
Observație: Imperativul și infinitivul activ nu apar la Homer; el folosește formele medii, φάο, φᾶσθαι etc.
GH468. κεῖμαι, zac, mă odihnesc
Indicativ | Indicativ | Imperativ | |
Prezent | Imperfect | Prezent | |
Singular | |||
1 | κεῖμαι | ἐκείμην | |
2 | κεῖσαι | ἔκεισο | κεῖσο |
3 | κεῖται | ἔκειτο | κείσθω |
Dual | |||
2 | κεῖσθον | ἔκεισθον | κεῖσθον |
3 | κεῖσθον | ἐκείσθην | κείσθων |
Plural | |||
1 | κείμε(σ)θα | ἐκείμε(σ)θα | |
2 | κεῖσθε | ἔκεισθε | κεῖσθε |
3 | κείαται (κέονται, κέαται) | ἔκειντο (ἐκείατο, ἐκέατο) | κείσθων |
Viitor | |||
κείσομαι | |||
Infinitiv | |||
κεῖσθαι | |||
Participiu | |||
κείμενος, η, ον |
GH469. ἧμαι (ἡσ-), șed
Indicativ | Indicativ | Imperativ | |
Prezent | Imperfect | Prezent | |
Singular | |||
1 | ἧμαι | ἥμην | |
2 | ἧσαι | ἧσο | ἧσο |
3 | ἧσται | ἧστο | ἥσθω |
Dual | |||
2 | ἧσθον | ἧσθον | ἧσθον |
3 | ἧσθον | ἥσθην | ἥσθων |
Plural | |||
1 | ἥμε(σ)θα | ἥμε(σ)θα | |
2 | ἧσθε | ἧσθε | ἧσθε |
3 | ἥνται (ἥαται, ἕαται) | ἧντο (ἥατο, ἕατο) | ἥσθων |
Infinitiv | |||
ἧσθαι | |||
Participiu | |||
ἥμενος, η, ον |
...
GH422. Sistemul perfect al lui βαίνω (βαν-, βα-), vin, merg, umblu
Perfect | ||||
Indicativ | Conjunctiv (*47) | Optativ | Imperativ | |
Singular | ||||
1 | βέβηκα | βεβήκω | βεβήκοιμι | |
2 | βέβηκας | βεβήκῃς(θα) | βεβήκοις | βέβαθι |
3 | βέβηκε | βεβήκῃ(σι) | βεβήκοι | βεβάτω |
Dual | ||||
2 | βέβατον | βεβήκετον | βεβήκοιτον | βέβατον |
3 | βέβατον | βεβήκετον | βεβηκοίτην | βεβάτων |
Plural | ||||
1 | βέβαμεν | βεβήκομεν | βεβήκοιμεν | |
2 | βέβατε | βεβήκετε | βεβήκοιτε | βέβατε |
3 | βεβάασι βεβήκασι |
βεβήκωσι | βεβήκοιεν | βεβάντων |
(*47) Foarte rar; formele de dual și plural sunt incerte.
Infinitiv | ||
βεβάμεν(αι) | ||
Participiu | ||
βεβαώς, υῖα, ός | ||
Mai mult ca perfect | ||
Singular | ||
1 | ἐβεβήκεα (-η GH085) | |
2 | ἐβεβήκεας (-ης GH085) | |
3 | ἐβεβήκεε (-ει GH085) | |
Dual | ||
2 | ἐβέβατον | |
3 | ἐβεβάτην | |
Plural | ||
1 | ἐβέβαμεν | |
2 | ἐβέβατε | |
3 | ἐβέβασαν |
GH423. Sistemul perfect II al lui πείθω (πειθ-, ποιθ-, πιθ-), conving
Indicativ | Conjunctiv (*48) | Mai mult ca perfect | |
Singular | |||
1 | πέποιθα | πεποίθω | ἐπεποίθεα (-η GH085) |
2 | πέποιθας | πεποίθῃς(θα) | ἐπεποίθεας (-ης GH085) |
3 | πέποιθε | πεποίθῃ(σι) | ἐπεποίθεε (-ει GH085) |
Dual | |||
2 | *πέπιστον | πεποίθετον | *ἐπέπιστον |
3 | *πέπιστον | πεποίθετον | *ἐπεπίστην |
Plural | |||
1 | πέπιθμεν | πεποίθομεν | ἐπέπιθμεν |
2 | *πέπιστε | πεποίθετε | *ἐπέπιστε |
3 |
πεποίθασι *πεπίθασι |
πεποίθωσι |
ἐπεποίθεσαν (*ἐπέπισαν) |
Participiu | πεποιθώς, πεποιθυῖα, πεποιθός |
(*48) Foarte rar; formele de dual și plural sunt incerte.
GH424. Sistemul perfect II al lui ἵστημι (στη-, στα-), stau
Perfect | ||||
Indicativ | Conjunctiv (*49) | Optativ | Imperativ | |
Singular | ||||
1 | ἕστηκα | ἑστήκω | ἑσταίην | |
2 | ἕστηκας | ἑστήκῃς(θα) | ἑσταίης | ἕσταθι |
3 | ἕστηκε | ἑστήκῃ(σι) | ἑσταίη | ἑστάτω |
Dual | ||||
2 | ἕστατον | ἑστήκετον | ἑσταῖτον | ἕστατον |
3 | ἕστατον | ἑστήκετον | ἑσταίτην | ἑστάτων |
Plural | ||||
1 | ἕσταμεν | ἑστήκομεν | ἑσταῖμεν | |
2 | ἕστατε | ἑστήκετε | ἑσταῖτε | ἕστατε |
3 | ἑστᾶσι ἑστήκασι |
ἑστήκωσι | ἑσταῖεν | ἑστάντων |
(*49) Foarte rar; formele de dual și plural sunt incerte.
Infinitiv | ||
ἑστάμεν(αι) | ||
Participiu | ||
ἑσταώς, υῖα, ός | ||
Mai mult ca perfect | |
Singular | |
1 | ἑστήκεα (-η GH085) |
2 | ἑστήκεας (-ης GH085) |
3 | ἑστήκεε (-ει GH085) |
Dual | |
2 | ἕστατον |
3 | ἑστάτην |
Plural | |
1 | ἕσταμεν |
2 | ἕστατε |
3 | ἕστασαν |
GH425. Sistemul perfect mediu al verbelor labiale (τρέπω), palatale (τεύχω) și dentale (πεύθομαι)
τρέπω (τρεπ-, τραπ-) întorc |
τεύχω (τευχ-, τυχ-, τυκ-) fac, construiesc |
πεύθομαι (πευθ-, πυθ-) aflu |
|
Perfect, Indicativ | |||
Singular | |||
1 | τέτραμμαι (τετραπμαι) | τέτυγμαι (τετυχμαι) | πέπυσμαι (πεπυθμαι) |
2 | τέτραψαι (τετραπσαι) | τέτυξαι (τετυχσαι) | πέπυσαι (πεπυθσαι) |
3 | τέτραπται (τετραπται) | τέτυκται (τετυχται) | πέπυσται (πεπυθται) |
Dual | |||
2 | τέτραφθον (τετραπσθον) | τέτυχθον (τετυχσθον) | πέπυσθον (πεπυθσθον) |
3 | τέτραφθον (τετραπσθον) | τέτυχθον (τετυχσθον) | πέπυσθον (πεπυθσθον) |
Plural | |||
1 | τρτράμμε(σ)θα (τετραπμε(σ)θα) | τετύγμε(σ)θα (τετυχμε(σ)θα) | πεπύσμε(σ)θα (πεπυθμε(σ)θα) |
2 | τέτραφθε (τετραπσθε) | τέτυχθε (τετυχσθε) | πέπυσθε (πεπυθσθε) |
3 |
τετράφαται (τετραπνται) (GH097) |
τετύχαται (τετυχνται) (GH097) (τετεύχαται) | πεπύθαται (πεπυθνται) (GH097) |
Mai mult ca perfect, Indicativ | |||
Singular | |||
1 | ἐτετράμμην (ἐτετραπμην) | ἐτετύγμην (ἐτετυχμην) | ἐπεπύσμην (ἐπεπυθμην) |
2 | ἐτέτραψο (ἐτετραπσο) | ἐτέτυξο (ἐτετυχσο) | ἐπέπυσο (ἐπεπυσθο) |
3 | ἐτέτραπτο (ἐτετραπτο) | ἐτέτυκτο (ἐτετυχτο) | ἐπέπυστο (ἐπεπυθτο) |
Dual | |||
2 | ἐτέτραψθον (ἐτετραπσθον) | ἐτέτυχθον (ἐτετυχσθον) | ἐπέπυσθον (ἐπεπυθσθον) |
3 | ἐτετράφθην (ἐτετραπσθην) | ἐτετύχθην (ἐτετυχσθην) | ἐπεπύσθην (ἐπεπυθσθην) |
Plural | |||
1 | ἐτετράμμε(σ)θα (ἐτετραπμε(σ)θα) | ἐτετύγμε(σ)θα (ἐτετυχμε(σ)θα) | ἐπεπύσμε(σ)θα (ἐπεπυθμε(σ)θα) |
2 | ἐτέτραφθε (ἐτετραπσθε) | ἐτέτυχθε (ἐτετυχσθε) | ἐπέπυσθε (ἐπεπυθσθε) |
3 |
ἐτετράφατο (ἐτετραπντο) (GH097) |
ἐτετύχατο (ἐτετυχντο) (GH097) (ἐτετεύχατο) |
ἐπεπύθατο (ἐπεπυθντο) (GH097) |
Perfect, Conjunctiv | |||
1 |
τετραμμένος ἔω (τετραπμενος) etc. |
τετυγμένος ἔω (τετυχμενος) |
πεπυσμένος ἔω (πεπυθμενος) |
Perfect, Optativ | |||
1 |
τετραμμένος εἴην etc. |
τετυγμένος εἴην |
πεπυσμένος εἴην |
Perfect, Imperativ | |||
Singular | |||
2 | τέτραψο (τετραπσο) | τέτυξο (τετυχσο) | πέπυσο (πεπυσθο) |
3 | τετράφθω (τετραπσθω) | τετύχθω (τετυχσθω) | πεπύσθω (πεπυθσθω) |
Dual | |||
2 | τέτραφθον (τετραπσθον) | τέτυχθον (τετυχσθον) | πέπυσθον (πεπυθσθον) |
3 | τετράφθων (τετραπσθων) | τετύχθων (τετυχσθων) | πεπύσθων (πεπυθσθων) |
Plural | |||
2 | τέτραφθε (τετραπσθε) | τέτυχθε (τετυχσθε) | πέπυσθε (πεπυθσθε) |
3 | τετράφθων (τετραπσθων) | τετύχθων (τετυχσθων) | πεπύσθων (πεπυθσθων) |
Perfect, Infinitiv | |||
τετράφθαι (τετραπσθαι) | τετύχθαι (τετυχσθαι) | πεπύσθαι (πεπυθσθαι) | |
Perfect, Participiu | |||
τετραμμένος, η, ον (τετραπμενος) | τετυγμένος, η, ον (τετυχμενος) | πεπυσμένος, η, ον (πεπυθμενος) |
GH426. Pentru modificarea vocalei temei între singular, dual și plural la perfect activ, vezi GH382.
GH427. Pentru modificările eufonice întâlnite la perfect mediu, prin intermediul cărora formele obișnuite sunt derivate din formele din paranteză, vezi GH108 și urm.
GH428. -νται, -ντο (-νται, -ντο) la persoana a III-a plural mediu și pasiv devin -αται, -ατο, după o consoană, desigur (GH097-098).
GH429. Oclusivele-π și oclusivele-κ (GH010) sunt aspirate (GH119) înaintea terminațiilor -αται, -ατο ale persoanei a III-a plural, π și β devenind φ, iar κ și γ devenind χ.
GH430. Sistemul aorist II al verbelor βαίνω, γιγνώσκω, δύω
βαίνω (βαν-, βα-) vin, merg |
γιγνώσκω (γνω-, γνο-) știu |
δύω intru, cufund |
|
Indicativ | |||
Singular | |||
1 | ἔβην | ἔγνων | ἔδυν |
2 | ἔβης | ἔγνως | ἔδυς |
3 | ἔβη | ἔγνω | ἔδυ |
Dual | |||
2 | ἔβητον (ἔβατον) | ἔγνωτον | ἔδυτον |
3 | ἐβήτην (ἐβάτην) | ἐγνώτην | ἐδύτην |
Plural | |||
1 | ἔβημεν (ἔβαμεν) | ἔγνωμεν | ἔδυμεν |
2 | ἔβητε (ἔβατε) | ἔγνωτε | ἔδυτε |
3 | ἔβησαν (ἔβασαν, ἔβαν) | ἔγνωσαν (ἔγνον) | (ἔδυσαν) ἔδυν |
Conjunctiv | |||
Singular | |||
1 |
βέω etc. |
γνώω (γνῶ GH085) etc. |
δύω etc. |
Optativ | |||
Singular | |||
1 |
βαίην etc. |
γνοίην etc. |
δύην (= δυίην) etc. |
Imperativ | |||
Singular | |||
2 |
βῆθι etc. |
γνῶθι etc. |
δῦθι etc. |
Infinitiv | |||
βῆναι (βήμεναι) | γνῶναι (γνώμεναι) | δῦναι (δύμεναι) | |
Participiu | |||
βάς, βᾶσα, βάν | γνούς, γνοῦσα, γνόν | δύς, δῦσα, δύν |
GH431. Aorist I activ
Indicativ | Conjunctiv | Optativ | Imperativ | |
Singular | ||||
1 | ἔφηνα | φήνω(μι) | φήναιμι | |
2 | ἔφηνας | φήνῃς(θα) | φήναις(θα) | φῆνον |
3 | ἔφηνε | φήνῃ(σι) | φήναι (φήνειε) | φησάτω |
Dual | ||||
2 | ἐφήνατον | φήνητον | φήναιτον | φήνατον |
3 | ἐφηνάτην | φήνητον | φηναίτην | φηνάτων |
Plural | ||||
1 | ἐφήναμεν | φήνωμεν | φήναιμεν | |
2 | ἐφήνατε | φήνητε | φήναιτε | φήνατε |
3 | ἔφηναν | φήνωσι | φήναιεν (φήνειαν) | φηνάντων |
Infinitiv | ||||
φῆναι | ||||
Participiu | ||||
φήνας, ασα, αν |
GH432. Aorist I mediu
Indicativ | Conjunctiv | Optativ | Imperativ | Aorist II pasiv | ||
Singular | ||||||
1 | ἐφηνάμην | φήνωμαι | φηναίμην | ἐφάνην | ||
2 | ἐφήναο | φήνηαι | φήναιο | φῆναι | ἐφάνης | |
3 | ἐφήνατο | φήνηται | φήναιτο | φηνάσθω | ἐφάνη etc. | |
Dual | ||||||
2 | ἐφήνασθον | φήνησθον | φήναισθον | φήνασθον | ||
3 | ἐφηνάσθην | φήνησθον | φηναίσθην | φηνάσθων | ||
Plural | ||||||
1 | ἐφηνάμε(σ)θα | φηνώμε(σ)θα | φηναίμεσθα | |||
2 | ἐφήνασθε | φήνησθε | φήναισθε | φήνασθε | ||
3 | ἐφήναντο | φήνωνται | φηναίατο | φηνάσθων | ||
Infinitiv | ||||||
φήνασθαι | ||||||
Participiu | ||||||
φηνάμενος, η, ον |
GH433. Aorist II activ
Indicativ | Conjunctiv | Optativ | Imperativ | |
Singular | ||||
1 | ἔλιπον | λίπω | λίποιμι | |
2 | ἔλιπες | λίπῃσ(θα) | λίποισ(θα) | λίπε |
3 | ἔλιπε | λίπῃ(σι) | λίποι | λιπέτω |
Dual | ||||
2 | ἐλίπετον | λίπητον | λίποιτον | λίπετον |
3 | ἐλιπέτην | λίπητον | λιποίτην | λιπέτων |
Plural | ||||
1 | ἐλίπομεν | λίπωμεν | λίποιμεν | |
2 | ἐλίπετε | λίπητε | λίποιτε | λίπετε |
3 | ἔλιπον | λίπωσι | λίποιεν | λιπόντων |
Infinitiv | ||||
λιπεῖν (λιπέεν), λιπέμεν(αι) | ||||
Participiu | ||||
λιπών, οῦσα, όν | ||||
GH434. Aorist II mediu
Indicativ | Conjunctiv | Optativ | Imperativ | |
Singular | ||||
1 | ἐλιπόμην | λίπωμαι | λιποίμην | |
2 | ἐλίπεο | λίπηαι | λίποιο | λιπέο |
3 | ἐλίπετο | λίπηται | λίποιτο | λιπέσθω |
Dual | ||||
2 | ἐλίπεσθον | λίπησθον | λίποισθον | λίπεσθον |
3 | ἐλιπέσθην | λίπησθον | λιποίσθην | λιπέσθων |
Plural | ||||
1 | ἐλιπόμε(σ)θα | λιπώμεσ(θ)α | λιποίμε(σ)θα | |
2 | ἐλίπεσθε | λίπησθε | λίποισθε | λίπεσθε |
3 | ἐλίποντο | λίπωνται | λιποίατο | λιπέσθων |
Infinitiv | ||||
λιπέσθαι | ||||
Participiu | ||||
λιπόμενος, η, ον |
GH435. Sistemul aorist II pasiv al verbului τρέφω (τρεφ-, τροφ-, τραφ-, pentru θερφ- etc.), hrănesc
Indicativ | Conjunctiv | Optativ | Imperativ | |
Singular | ||||
1 | ἐτράφην | τραφῶ | τραφείην | |
2 | ἐτράφης | τραφῇς | τραφείης | τράφητι |
3 | ἐτράφη | τραφῇ | τραφείη | τραφήτω |
Dual | ||||
2 | ἐτράφητον | τραφῆτον | τραφεῖτον (τραφείητον) | τράφητον |
3 | ἐτραφήτην | τραφῆτον | τραφείτην (τραφειήτην) | τραφήτων |
Plural | ||||
1 | ἐτράφημεν | τραφῶμεν | τραφεῖμεν (τραφείημεν) | |
2 | ἐτράφητε | τραφῆτε | τραφεῖτε (τραφείητε) | τράφητε |
3 | ἐτράφησαν (ἔτραφεν) | τραφῶσι | τραφεῖεν (τραφείησαν) | τραφέντων |
Infinitiv | ||||
τραφῆναι (τραφήμεναι) | ||||
Participiu | ||||
τραφείς, εῖσα, έν |
GH436. Verbele care se termină în -αω, -εω, -οω; -αομαι, -εομαι, -οομαι (inclusiv formele de viitor ale lichidelor și nazalelor) la persoana I singular se contractă la timpurile prezent și imperfect. Pentru legile contragerii, vezi GH084-085.
GH437. Verbele în -οω, -οομαι sunt întotdeauna contrase; cele în -αω, -αομαι, -εω, -εομαι pot fi, dar de obicei sunt lăsate necontrase.
GH438. Prezent activ
Indicativ | Conjunctiv | Optativ | Imperativ | Imperfect indicativ | |
Singular | |||||
1 | (τιμάω) τιμῶ | (τιμάω) τιμῶ | (τιμάοιμι) τιμῷμι | (ἐτίμαον) ἐτίμων | |
2 | (τιμάεις) τιμᾷς | (τιμάῃς) τιμᾷς | (τιμάοις) τιμῷς | (τίμαε) τίμα | (ἐτίμαες) ἐτίμας |
3 | (τιμάει) τιμᾷ | (τιμάῃ) τιμᾷ | (τιμάοις) τιμῷς | (τιμαέτω) τιμάτω | (ἐτίμαε) ἐτίμα |
Dual | |||||
2 | (τιμάετον) τιμᾶτον | (τιμάητον) τιμᾶτον | (τιμάοιτον) τιμῷτον | (τιμάετον) τιμᾶτον | (ἐτιμάετον) ἐτιμᾶτον |
3 | (τιμάετον) τιμᾶτον | (τιμάητον) τιμᾶτον | (τιμαοίτην) τιμῷτην | (τιμαέτων) τιμάτων | (ἐτιμαέτην) ἐτιμάτην |
Plural | |||||
1 | (τιμάομεν) τιμῶμων | (τιμάωμεν) τιμῶμων | (τιμάοιμεν) τιμῷμεν | (ἐτιμάομεν) ἐτιμῶμεν | |
2 | (τιμάετε) τιμᾶτε | (τιμάητε) τιμᾶτε | (τιμάοιτε) τιμῷτε | (τιμάετε) τιμᾶτε | (ἐτιμάετε) ἐτιμᾶτε |
3 | (τιμάουσι) τιμῷσι | (τιμάωσι) τιμῶσι | (τιμάοιεν) τιμῷεν | (τιμαόντων) τιμώντων | (ἐτίμαον) ἐτίμων |
Infinitiv | |||||
(τιμάειν = τιμάεεν) τιμᾶν, (τιμήμεναι) | |||||
Participiu | |||||
(τιμάων, ουσα, ον) τιμῶν, ῶσα, ῶν, GH245 |
GH439. Prezent mediu și pasiv
Indicativ | Conjunctiv | Optativ | Imperativ | Imperfect indicativ | |
Singular | |||||
1 | (τιμάομαι) τιμῶμαι | (τιμάωμαι) τιμῶμαι | (τιμαοίμην) τιμῷμεν | (ἐτιμαόμην) ἐτιμώμην | |
2 | (τιμάεαι) τιμᾷ | (τιμάηαι) τιμᾷ | (τιμάοιο) τιμῷο | (τιμάεο) τιμῶ | (ἐτιμάεο) ἐτιμῶ |
3 | (τιμάεται) τιμᾶται | (τιμάηται) τιμᾶται | (τιμάοιτο) τιμῷτο | (τιμαέσθω) τιμάσθω | (ἐτιμάετο) ἐτιμᾶτο |
Dual | |||||
2 | (τιμάεσθον) τιμᾶσθον | (τιμάησθον) τιμᾶσθον | (τιμάοισθον) τιμῷσθον | (τιμάεσθον) τιμᾶσθον | (ἐτιμάεσθον) ἐτιμᾶσθον |
3 | (τιμάεσθον) τιμᾶσθον | (τιμάησθον) τιμᾶσθον | (τιμαοίσθην) τιμῷσθην | (τιμαέσθων) τιμάσθων | (ἐτιμαέσθην) ἐτιμάσθην |
Plural | |||||
1 | (τιμαόμε(σ)θα) τιμώμε(σ)θα | (τιμαώμε(σ)θα) τιμώμε(σ)θα | (τιμαοίμε(σ)θα) τιμῴμε(σ)θα | (ἐτιμαόμε(σ)θα) ἐτιμώμε(σ)θα | |
2 | (τιμάεσθε) τιμᾶσθε | (τιμάησθε) τιμᾶσθε | (τιμάοισθε) τιμῷσθε | (τιμάεσθε) τιμᾶσθε | (ἐτιμάεσθε) ἐτιμᾶσθε |
3 | (τιμάονται) τιμῶνται | (τιμάωνται) τιμῶνται | (τιμαοίατο) τιμῴατο | (τιμαέσθων) τιμάσθων | (ἐτιμάοντο) ἐτιμῶντο |
Infinitiv | |||||
(τιμάεσθαι) τιμᾶσθαι | |||||
Participiu | |||||
(τιμαόμενος, η, ον) τιμώμενος, η, ον |
GH440. Activ
Indicativ Prezent | Imperfect | Conjunctiv Prezent (*50) | ||
Singular | ||||
1 | (ποιέω) ποιῶ | (ἐποίεον) ἐποίευν | (ποιέω) ποιῶ | |
2 | (ποιέεις) ποιεῖς | (ἐποίεες) ἐποίεις | (ποιέῃς) ποιῇς | |
3 | (ποιέει) ποιεῖ | (ἐποίεε) ἐποίει | (ποιέῃ) ποιῇ | |
Dual | ||||
2 | (ποιέετον) ποιεῖτον | (ἐποιέετον) ἐποιεῖτον | (ποιέητον) ποιῆτον | |
3 | (ποιέετον) ποιεῖτον | (ἐποιεέτην) ἐποιείτην | (ποιέητον) ποιῆτον | |
Plural | ||||
1 | (ποιέομεν) ποιεῦμεν | (ἐποιέομεν) ἐποιεῦμεν | (ποιέωμεν) ποιῶμεν | |
2 | (ποιέετε) ποιεῖτε | (ἐποιέετε) ἐποιεῖτε | (ποιέητε) ποιῆτε | |
3 | (ποιέουσι) ποιεῦσι | (ἐποίεον) ἐποίευν | (ποιέωσι) ποιῶσι | |
Optativ Prezent (*50) | Imperativ Prezent | |||
Singular | ||||
1 | (ποιέοιμι) ποιοῖμι | sau | (ποιεοίην) ποιοίην | |
2 | (ποιέοις) ποιοῖς | (ποιεοίης) ποιοίης | (ποίεε) ποίει | |
3 | (ποιέοι) ποιοῖ | (ποιεοίη) ποιοίη | (ποιεέτω) ποιείτω | |
Dual | ||||
2 | (ποιέοιτον) ποιοῖτον | (ποιέετον) ποιεῖτον | ||
3 | (ποιεοίτην) ποιοίτην | (ποιεέτων) ποιείτων | ||
Plural | ||||
1 | (ποιέοιμεν) ποιοῖμεν | |||
2 | (ποιέοιτε) ποιοῖτε | (ποιέετε) ποιεῖτε | ||
3 | (ποιέοιεν) ποιοῖεν | (ποιεόντων) ποιεύντων | ||
Infinitiv | ||||
(ποιέειν) ποιεῖν, (ποιήμεναι, ποιῆναι) | ||||
Participiu | ||||
(ποιέων, ουσα, ον) ποιῶν, εῦσα, εῦν, GH245 |
(*50) Forme atice; la Homer nu sunt contrase.
GH441. Mediu și Pasiv
Indicativ Prezent | Indicativ Imperfect | Conjunctiv Prezent | Optativ Prezent | Imperativ Prezent | |
Singular | |||||
1 | (ποιέομαι) ποιεῦμαι | (ἐποιεόμην) ἐποιεύμην | (ποιέωμαι) ποιῶμαι | (ποιεοίμην) ποιοίμην | |
2 | (ποιέεαι) ποιεῖαι, -έαι | (ἐποιέεο) ἐποιεῖο, -έο | (ποιέηαι) ποιῇ | (ποιέοιο) ποιοῖο | (ποιέεο) ποιεῦ |
3 | (ποιέεται) ποιεῖται | (ἐποιέετο) ἐποιεῖτο | (ποιέηται) ποιῆται | (ποιέοιτο) ποιοῖτο | (ποιεέσθω) ποιεῖσθο |
Dual | |||||
2 | (ποιέεσθον) ποιεῖσθον | (ἐποιέεσθον) ἐποιεῖσθον | (ποιέησθον) ποιῆσθον | (ποιέοισθον) ποιοῖσθον | (ποιέεσθον) ποιεῖσθον |
3 | (ποιέεσθον) ποιεῖσθον | (ἐποιεέσθην) ἐποιείσθην | (ποιέησθον) ποιῆσθον | (ποιεοίσθην) ποιοίσθην | (ποιεέσθων) ποιείσθων |
Plural | |||||
1 | (ποιεόμε(σ)θα) ποιεύμεσθα | (ἐποιεόμε(σ)θα) ἐποιεύμε(σ)θα | (ποιεώμε(σ)θα) ποιώμε(σ)θα | (ποιεοίμε(σ)θα) ποιοίμε(σ)θα | |
2 | (ποιέεσθε) ποιεῖσθε | (ἐποιέεσθε) ἐποιεῖσθε | (ποιέησθε) ποιῆσθε | (ποιέοισθε) ποιοῖσθε | (ποιέεσθε) ποιεῖσθε |
3 | (ποιέονται) ποιεῦνται | (ἐποιέοντο) ἐποιεῦντο | (ποιέωνται) ποιῶνται | (ποιεοίατο) ποιοίατο | (ποιεέσθων) ποιείσθων |
Infinitiv | |||||
(ποιέεσθαι) ποιεῖσθαι | |||||
Participiu | |||||
(ποιεόμενος, η, ον) ποιεύμενος, η, ον |
GH442. Activ
Indicativ Prezent | Imperfect | Conjunctiv Prezent | Optativ Prezent | Imperativ Prezent | |
Singular | |||||
1 | (χολόω) χολῶ | (ἐχόλοον) ἐχόλουν | (χολόω) χολῶ | (χολόοιμι) χολοῖμι | |
2 | (χολόεις) χολοῖς | (ἐχόλοες) ἐχόλους | (χολόῃς) χολοῖς | (χολόοις) χολοῖς | (χόλοε) χόλου |
3 | (χολόει) χολοῖ | (ἐχόλοε) ἐχόλου | (χολόῃ) χολοῖ | (χολόοι) χολοῖ | (χολοέτω) χολούτω |
Dual | |||||
2 | (χολόετον) χολοῦτον | (ἐχολόετον) ἐχολοῦτον | (χολόητον) χολῶτον | (χολόοιτον) χολοῖτον | (χολόετον) χολοῦτον |
3 | (χολόετον) χολοῦτον | (ἐχολοέτην) ἐχολούτην | (χολόητον) χολῶτον | (χολοοίτην) χολοίτην | (χολοέτων) χολούτων |
Plural | |||||
1 | (χολόομεν) χολοῦμεν | (ἐχολόομεν) ἐχολοῦμεν | (χολόωμεν) χολῶμεν | (χολόοιμεν) χολοῖμεν | |
2 | (χολόετε) χολοῦτε | (ἐχολόετε) ἐχολοῦτε | (χολόητε) χολῶτε | (χολόοιτε) χολοῖτε | (χολόετε) χολοῦτε |
3 | (χολόουσι) χολοῦσι | (ἐχόλοον) ἐχόλουν | (χολόωσι) χολῶσι | (χολόοιεν) χολοῖεν | (χολοόντων) χολούντων |
Infinitiv | |||||
(χολόοιεν) χολοῦν | |||||
Participiu | |||||
(χολόων, ουσα, ον) χολῶν, οῦσα, οῦν, GH246 |
GH443. Mediu și pasiv
Indicativ Prezent | Imperfect | Conjunctiv Prezent | Optativ Prezent | Imperativ | |
Singular | |||||
1 | (χολόομαι) χολοῦμαι | (ἐχολοόμην) ἐχολούμην | (χολόωμαι) χολῶμαι | (χολοοίμην) χολοίμην | |
2 | (χολόεαι) χολοῖ | (ἐχολόεο) ἐχολοῦ | (χολόηαι) χολοῖ | (χολόοιο) χολοῖο | (χολόεο) χολοῦ |
3 | (χολόεται) χολοῦται | (ἐχολόετο) ἐχολοῦτο | (χολόηται) χολῶται | (χολόοιτο) χολοῖτο | (χολοέσθω) χολούσθω |
Dual | |||||
2 | (χολόεσθον) χολοῦσθον | (ἐχολόεσθον) ἐχολοῦσθον | (χολόησθον) χολῶσθον | (χολόοισθον) χολοῖσθον | (χολόεσθον) χολοῦσθον |
3 | (χολόεσθον) χολοῦσθον | (ἐχολοέσθην) ἐχολούσθην | (χολόησθον) χολῶσθον | (χολοοίσθην) χολοίσθην | (χολοέσθων) χολούσθων |
Plural | |||||
1 | (χολοόμε(σ)θα) χολούμε(σ)θα | (ἐχολοόμε(σ)θα) ἐχολούμε(σ)θα | (χολοώμε(σ)θα) χολώμε(σ)θα | (χολοοίμε(σ)θα) χολοίμε(σ)θα | |
2 | (χολόεσθε) χολοῦσθε | (ἐχολόεσθε) ἐχολοῦσθε | (χολόησθε) χολῶσθε | (χολόοισθε) χολοῖσθε | (χολόεσθε) χολοῦσθε |
3 | (χολόονται) χολοῦνται | (ἐχολόοντο) ἐχολοῦντο | (χολόωνται) χολῶνται | (χολοοίατο) χολοίατο | (χολοέσθων) χολούσθων |
Infinitiv | |||||
(χολόεσθαι) χολοῦσθαι | |||||
Participiu | |||||
(χολοόμενος, η, ον) χολούμενος, η, ον |
GH444. Aceste verbe pot fi contrase așa cum se arată mai sus, și sunt de regulă astfel contrase în greaca clasică de mai târziu.
GH445. Manuscrisele poemelor homerice arată adesea o serie de forme verbale care se termină în -αω (de exemplu, τιμάω) și în -οω (de exemplu, χολόω), care sunt cunoscute ca forme "asimilate" (numite uneori "deviate"). În aceste cazuri, αε, αει, αη, αῃ dau un suntet a dublu, a asimilând sunetul e; dar αο, αω, αοι, αου dau un sunet o dublu, o asimilând sunetul a. De obicei una din vocale este lungită, uneori ambele.
αε | = | αα αα |
αο | = | οω ωο |
οο | = | οω ωο |
|||
αει | = | αᾳ αᾳ |
αω | = | οω ωω |
οοι | = | οῳ | |||
αῃ | = | αᾳ αᾳ |
αοι | = | οῳ ωοι |
οου | = | οω | |||
αου | = | οω ωω |
GH446. Aceste forme asimilate sunt de asemenea folosite în formele de viitor în -αω din -ασω (GH103).
GH447. Ele se găsesc numai atunci când a doua silabă din forma originală este lungă prin natură sau poziție (GH022).
GH448. Următoarele forme ale lui ὁράω (ϝορα-), văd, pot servi ca exemple de asimilare pentru un verb în -αω:
Indicativ | |||
Contras | Asimilat | ||
Singular | |||
1 | ὁράω | ὁρῶ | ὁρόω |
2 | ὁράεις | ὁρᾷς | ὁράᾳς |
3 | ὀράει | ὁρᾷ | ὁράᾳ |
Dual | |||
2 | ὁράετον | ὁρᾶτον | - |
3 | ὁράετον | ὁρᾷτον | - |
Plural | |||
1 | ὁράομεν | ὁρῶμεν | - |
2 | ὀράετε | ὁρᾶτε | - |
3 | ὁράουσι | ὁρῶσι | ὁρόωσι |
Conjunctiv | |||
ὁράῃς | ὁρᾷς | ὁράᾳς | |
Optativ | |||
ὁράοιμι | ὁρῷμι | ὁρόῳμι | |
Infinitiv | |||
ὁράεσθαι | ὁρᾶσθαι | ὁράᾳσθαι | |
Participiu | |||
masc. | ὁράων | ὁρῶν | ὁρόων |
Gen. | ὁράοντος | ὁρῶντος | ὁρόωντος |
fem. | ὁράουσα | ὁρῶσα | ὁρόωσα |