GH449. Indicativ
ἵστημι | τίθημι | ἵημι | δίδωμι | |
(στη-, στα-) | (θη-, θε-) | (ἡ-, ἑ-) | (δω-, δο-) | |
Prezent | ||||
Singular | ||||
1 | ἵστημι | τίθημι | ἵημι | δίδωμι |
2 | ἵστης | τίθης(θα) | ἵης, ἱεῖς | διδοῖς(θα) |
3 | ἵστησι | τίθησι, τιθεῖ | ἵησι, ἱεῖ | δίδωσι, διδοῖ |
Dual | ||||
2 | ἵστατον | τίθετον | ἵετον | δίδοτον |
3 | ἵστατον | τίθετον | ἵετον | δίδοτον |
Plural | ||||
1 | ἵσταμεν | τίθεμεν | ἵεμεν | δίδομεν |
2 | ἵστατε | τίθετε | ἵετε | δίδοτε |
3 | ἱστᾶσι | τιθεῖσι (θέουσι) | ἱεῖσι | διδοῦσι |
Imperfect | ||||
Singular | ||||
1 | ἵστην | ἐτίθην | ἵειν | ἐδίδουν |
2 | ἵστης | ἐτίθεις | ἵεις | ἐδίδους |
3 | ἵστη | ἐτίθει | ἵει | ἐδίδου |
Dual | ||||
2 | ἵστατον | ἐτίθετον | ἵετον | ἐδίδοτον |
3 | ἱστάτην | ἐτιθέτην | ἱέτην | ἐδιδότην |
Plural | ||||
1 | ἵσταμεν | ἐτίθεμεν | ἵεμεν | ἐδίδομεν |
2 | ἵστατε | ἐτίθετε | ἵετε | ἐδίδοτε |
3 | ἵστασαν | ἐτίθεσαν | ἵεσαν, ἵεν | ἐδίδοσαν |
Viitor | ||||
Singular | ||||
1 | στήσω | θήσω | ἥσω | δώσω |
2 | στήσεις | θήσεις | ἥσεις | δώσεις |
3 | στήσει | θήσει | ἥσει (ἕσει) | δώσει |
Dual | ||||
2 | στήσετον | θήσετον | ἥσετον | δώσετον |
3 | στήσετον | θήσετον | ἥσετον | δώσετον |
Plural | ||||
1 | στήσομεν | θήσομεν | ἥσομεν | δώσομεν |
2 | στήσετε | θήσετε | ἥσετε | δώσετε |
3 | στήσουσι | θήσουσι | ἥσουσι | δώσουσι |
Aorist I | ||||
Singular | ||||
1 | ἔστησα | ἔθηκα | ἕηκα | ἔδωκα |
2 | ἔστησας | ἔθηκας | ἕηκας | ἔδωκας |
3 | ἔστησε | ἔθηκε | ἕηκε | ἔδωκε |
Dual | ||||
2 | ἐστήσατον | *ἐθήκατον | *ἑήκατον | *ἐδώκατον |
3 | ἐστησάτην | *ἐθηκάτην | *ἑηκάτην | *εδωκάτην |
Plural | ||||
1 | ἐστήσαμεν | *ἐθήκαμεν | *ἑήκαμεν | *ἐδώκαμεν |
2 | ἐστήσατε | *ἐθήκατε | *ἑήκατε | *ἐδώκατε |
3 | ἔστησαν (ἔστασαν) | ἔθηκαν | *ἕηκαν | ἔδωκαν |
Aorist II | ||||
Singular | ||||
1 | ἔστην | |||
2 | ἔστης | |||
3 | ἔστης | |||
Dual | ||||
2 | ἔστητον | ἔθετον | εἷτον | ἔδοτον |
3 | ἐστήτην | ἐθέτην | εἵτην | ἐδότην |
Plural | ||||
1 | ἔστημεν | ἔθεμεν | εἷμεν | ἔδομεν |
2 | ἔστητε | ἔθετε | εἷτε | ἔδοτε |
3 | ἔστησαν (ἔσταν) | ἔθεσαν | εἷσαν | ἔδοσαν |
GH450. Conjunctiv
Prezent | ||||
Singular | ||||
1 | ἱστώ(μι) | τιθῶ(μι) | ἱῶ(μι) | διδῶ(μι) |
2 | ἱστῇς(θα) | τιθῇς(θα) | ἱῇς(θα) | διδῷς(θα) |
3 | ἱστῇ(σι) | τιθῇ(σι) | ἱῇ(σι) | διδῷ(σι) |
Dual | ||||
2 | ἱστῆτον | τιθῆτον | ἱῆτον | διδῶτον |
3 | ἱστῆτον | τιθῆτον | ἱῆτον | διδῶτον |
Plural | ||||
1 | ἱστῶμεν | τιθῶμεν | ἱῶμεν | διδῶμεν |
2 | ἱστῆτε | τιθῇτε | ἱῆτε | διδῶτε |
3 | ἱστῶσι | τιθῶσι | ἱῶσι | διδῶσι |
Aorist II | ||||
Singular | ||||
1 | στῶ(μι) | θῶ(μι) | ὧ(μι) | δῶ(μι) |
2 | στῇς(θα) | θῇς(θα) | ᾗς(θα) | δῷς(θα) |
3 | στῇ(σι) | θῇ(σι) | ᾗ(σι) | δῷ(σι) |
Dual | ||||
2 | στῆτον | θῆτον | ἧτον | δῶτον |
3 | στῆτον | θῆτον | ἧτον | δῶτον |
Plural | ||||
1 | στῶμεν | θῶμεν | ὧμεν | δῶμεν |
2 | στῆτε | θῆτε | ἧτε | δῶτε |
3 | στῶσι | θῶσι | ὧσι | δῶσι |
GH451. Conjunctivul aorist II al verbelor în -μι (GH449 și urm.) pare să fi avut o formă dublă de flexiune:
1) Cu o vocală tematică (GH296) scurtă, ca de exemplu θήω, θήεις, θήει, θήετον, θηέτην, θήομεν, θήετε, θήουσι (τίθημι, pun, așez).
2) Cu o vocală tematică (GH296) lungă, ca de exemplu θήω, θήῃς, θήῃ, θήητον, θήητον, θήωμεν, θήητε, θήωσι.
Vocala temei este apoi scurtată (GH072), producând:
3) θέω, θέῃς, θέῃ, θέητον, θέητον, θέωμεν, θέητε, θέωσι.
Această formă suferă apoi contragerea (GH084-085), dând:
4) θῶ, θῇς, θῇ, θῆτον, θῆτον, θῶμεν, θῆτε, θῶσι.
GH452. Conjunctivul aoristului II atematic (GH297; 365, 2) și conjunctivul pasiv al aoristului I și II se formează în mod asemănător. Avem astfel λυθῶ, λυθῇς, λυθῇ etc., contrase din λυθέω, λυθέῃς, λυθέῃ etc.; τραφῶ, τραφῇς, τραφῇ, contrase din τραφέω, τραφέῃς, τραφέῃ etc.
GH453. Optativ
Prezent | ||||
Singular | ||||
1 | ἱσταίην | τιθείην | ἱείην | διδοίην |
2 | ἱσταίης | τιθείης | ἱείης | διδοίης |
3 | ἱσταίη | τιθείη | ἱείη | διδοίη |
Dual | ||||
2 | ἱσταῖτον | τιθεῖτον | ἱεῖτον | διδοῖτον |
3 | ἱσταίτην | τιθείτην | ἱείτην | διδοίτην |
Plural | ||||
1 | ἱσταῖμεν | τιθεῖμεν | ἱεῖμεν | διδοῖμεν |
2 | ἱσταῖτε | τιθεῖτε | ἱεῖτε | διδοῖτε |
3 | ἱσταῖεν | τιθεῖεν | ἱεῖεν | διδοῖεν |
Aorist II | ||||
Singular | ||||
1 | σταίην | θείην | εἵην | δοίην |
2 | σταίης | θείης | εἵης | δοίης |
3 | σταίη | θείη | εἵη | δοίη |
Dual | ||||
2 | σταῖτον | θεῖτον | εἷτον | δοῖτον |
3 | σταίτην | θείτην | εἵτην | δοίτην |
Plural | ||||
1 | σταῖμεν | θεῖμεν | εἷμεν | δοῖμεν |
2 | σταῖτε | θεῖτε | εἷτε | δοῖτε |
3 | σταῖεν, σταίησαν | θεῖεν | εἷεν | δοῖεν |
GH454. Imperativ
Prezent | ||||
Singular | ||||
2 | ἵστη (-α) | τίθει (= -εε) | ἵει (= ἵεε) | δίδου (δίδωθι) |
3 | ἱστάτω | τιθέτω | ἱέτω | διδότω |
Dual | ||||
2 | ἵστατον | τίθετον | ἵετον | δίδοτον |
3 | ἱστάτων | τιθέτων | ἱέτων | διδότων |
Plural | ||||
2 | ἵστατε | τίθετε | ἵετε | δίδοτε |
3 | ἱστάντων | τιθέντων | ἱέντων | διδόντων |
Aorist II | ||||
Singular | ||||
2 | στῆθι | θές | ἕς | δός |
3 | στήτω | θέτω | ἕτω | δότω |
Dual | ||||
2 | στῆτον | θέτον | ἕτον | δότον |
3 | στήτων | θέτων | ἕτων | δότων |
Plural | ||||
2 | στῆτε | θέτε | ἕτε | δότε |
3 | στάντων | θέντων | ἕντων | δόντων |
GH455. Infinitiv
Prezent | ||||
ἱστάμεν(αι) | τιθέμεν(αι) | ἱέμεν(αι) | διδόμεν(αι) | |
Aorist II | ||||
στῆναι (στήμεναι) | θεῖναι (θέμεν[αι]) | εἷναι (ἕμεν[αι]) | δοῦναι (δόμεν[αι]) |
GH456. Participiu
Prezent | ||||
ἱστάς, ἱστᾶσα, ἱστάν | τιθείς, εῖσα, έν | ἱείς, εῖσα, έν | διδούς, οῦσα, όν | |
Aorist II | ||||
στάς, στᾶσα, στάν | θεῖς, θεῖσα, θέν | εἷς, εἷσα, ἕν | δούς, δοῦσα, δόν |
GH457. Indicativ
Prezent | ||||
Singular | ||||
1 | ἵσταμαι | τίθεμαι | ἵημαι | δίδομαι |
2 | ἵστασαι | τίθεσαι | ἵεσαι | δίδοσαι |
3 | ἵσταται | τίθεται | ἵεται | δίδοται |
Dual | ||||
2 | ἵστασθον | τίθεσθον | ἵεσθον | δίδοσθον |
3 | ἵστασθον | τίθεσθον | ἵεσθον | δίδοσθον |
Plural | ||||
1 | ἱστάμε(σ)θα | τιθέμε(σ)θα | ἱέμε(σ)θα | διδόμε(σ)θα |
2 | ἵστασθε | τίθεσθε | ἵεσθε | δίδοσθε |
3 | ἵστανται | τίθενται | ἵενται | δίδονται |
Imperfect | ||||
Singular | ||||
1 | ἱστάμην | ἐτιθέμην | ἱέμην | ἐδιδόμην |
2 | ἵστασο | ἐτίθεσο | ἵεσο | ἐδίδοσο |
3 | ἵστατο | ἐτίθετο | ἵετο | ἐδίδοτο |
Dual | ||||
2 | ἵστασθον | ἐτίθεσθον | ἵεσθον | ἐδίδοσθον |
3 | ἱστάσθην | ἐτιθέσθην | ἱέσθην | ἐδιδόσθην |
Plural | ||||
1 | ἱστάμε(σ)θα | ἐτιθέμε(σ)θα | ἱέμε(σ)θα | ἐδιδόμε(σ)θα |
2 | ἵστασθε | ἐτίθεσθε | ἵεσθε | ἐδίδοσθε |
3 | ἵσταντο | ἐτίθεντο | ἵεντο | ἐδίδοντο |
Viitor | ||||
Singular | ||||
1 | στήσομαι | θήσομαι | ἥσομαι | δώσομαι |
2 | στήσεαι | θήσεαι | ἥσεαι | δώσεαι |
3 | στήσεται | θήσεται | ἥσεται | δώσεται |
Dual | ||||
2 | στήσεσθον | θήσεσθον | ἥσεσθον | δώσεσθον |
3 | στήσεσθον | θήσεσθον | ἥσεσθον | δώσεσθον |
Plural | ||||
1 | στησόμε(σ)θα | θησόμε(σ)θα | ἡσόμε(σ)θα | δωσόμε(σ)θα |
2 | στήσεσθε | θήσεσθε | ἥσεσθε | δώσεσθε |
3 | στήσονται | θήσονται | ἥσονται | δώσονται |
Aorist I | ||||
Singular | ||||
1 | ἐστησάμην | - | - | - |
2 | ἐστήσαο | - | - | - |
3 | ἐσστήσατο | ἐθήκατο | - | - |
Dual | ||||
2 | ἐστήσασθον | - | - | - |
3 | ἐστησάσθην | - | - | - |
Plural | ||||
1 | ἐστησάμε(σ)θα | - | - | - |
2 | ἐστήσασθε | - | - | - |
3 | ἐστήσαντο | - | - | - |
Aorist II | ||||
Singular | ||||
1 | - | ἐθέμην | εἵμην | ἐδόμην |
2 | - | ἔθεο | εἷο | ἐδόεο (ου) |
3 | - | ἔθετο | εἷτο | ἔδοτο |
Dual | ||||
2 | - | ἔθεσθον | εἷσθον | ἔδοσθον |
3 | - | ἐθέσθην | εἵσθην | ἐδόσθην |
Plural | ||||
1 | - | ἐθέμε(σ)θα | εἵμε(σ)θα | ἐδόμε(σ)θα |
2 | - | ἔθεσθε | εἷσθε | ἔδοσθε |
3 | - | ἔθεντο | εἷντο | ἔδοντο |
GH458. Conjunctiv
Prezent | ||||
Singular | ||||
1 | ἱστῶμαι | τιθῶμαι | ἱῶμαι | διδῶμαι |
2 | ἱστήαι | τιθῆαι | ἱῆαι | διδῶαι |
3 | ἱστῆται | τιθῆται | ἱῆται | διδῶται |
Dual | ||||
2 | ἱστῆσθον | τιθῆσθον | ἱῆσθον | διδῶσθον |
3 | ἱστῆσθον | τιθῆσθον | ἱῆσθον | διδῶσθον |
Plural | ||||
1 | ἱστώμε(σ)θα | τιθώμε(σ)θα | ἱώμε(σ)θα | διδώμε(σ)θα |
2 | ἱστῆσθε | τιθῆσθε | ἱῆσθε | διδῶσθε |
3 | ἱστῶνται | τιθῶνται | ἱῶνται | διδῶνται |
Aorist II | ||||
Singular | ||||
1 | - | θῶμαι | ὧμαι | δῶμαι |
2 | - | θῆαι | ἧαι | δῶαι |
3 | - | θῆται | ἧται | δῶται |
Dual | ||||
2 | - | θῆσθον | ἧσθον | δῶσθον |
3 | - | θῆσθον | ἧσθον | δῶσθον |
Plural | ||||
1 | - | θώμε(σ)θα | ὥμε(σ)θα | δώμε(σ)θα |
2 | - | θῆσθε | ἧσθε | δῶσθε |
3 | - | θῶνται | ὧνται | δῶνται |
GH459. Optativ
Prezent | ||||
Singular | ||||
1 | ἱσταίμην | τιθείμην | ἱείμην | διδοίμην |
2 | ἱσταῖο | τιθεῖο | ἱεῖο | διδοῖο |
3 | ἱσταῖτο | τιθεῖτο | ἱεῖτο | διδοῖτο |
Dual | ||||
2 | ἱσταῖσθον | τιθεῖσον | ἱεῖσθον | διδοῖσθον |
3 | ἰσταίσθην | τιθείσθην | ἱείσθην | διδοίσθην |
Plural | ||||
1 | ἱσταίμε(σ)θα | τιθείμε(σ)θα | ἱείμε(σ)θα | διδοίμε(σ)θα |
2 | ἱσταῖσθε | τιθεῖσθε | ἱθεῖσθε | διδοῖσθε |
3 | ἱσταίατο | τιθείατο | ἱείατο | διδοίατο |
Aorist II | ||||
Singular | ||||
1 | - | θείμην | εἵμην | δοίμην |
2 | - | θεῖο | εἷο | δοῖο |
3 | - | θεῖτο | εἷτο | δοῖτο |
Dual | ||||
2 | - | θεῖσθον | εἷσθον | δοῖσθον |
3 | - | θείσθην | εἵσθην | δοίσθην |
Plural | ||||
1 | - | θείμε(σ)θα | εἵμε(σ)θα | δοίμε(σ)θα |
2 | - | θεῖσθε | εἷσθε | δοῖσθε |
3 | - | θείατο | εἵατο | δοίατο |
GH460. Imperativ
Prezent | ||||
Singular | ||||
2 | ἵστασο | τίθεσο | ἵεσο | δίδοσο |
3 | ἱστάσθω | τιθέσθω | ἱέσθω | διδόσθω |
Dual | ||||
2 | ἵστασθον | τίθεσθον | ἵεσθον | δίδοσθον |
3 | ἱστάσθων | τιθέσθων | ἱέσθων | διδόσθων |
Plural | ||||
2 | ἵστασθε | τίθεσθε | ἵεσθε | δίδοσθε |
3 | ἱστάσθων | τιθέσθων | ἱέσθων | διδόσθων |
Aorist II | ||||
Singular | ||||
2 | - | θέο (θεῦ) | ἕο | δόο (δοῦ) |
3 | - | θέσθω | ἕσθω | δόσθω |
Dual | ||||
2 | - | θέσθον | ἕσθον | δόσθον |
3 | - | θέσθων | ἕσθων | δόσθων |
Plural | ||||
2 | - | θέσθε | ἕσθε | δόσθε |
3 | - | θέσθων | ἕσθων | δόσθων |
GH461. Infinitiv
Prezent | ||||
ἵστασθαι | τίθεσθαι | ἵεσθαι | δίδοσθαι | |
Aorist II | ||||
- | θέσθαι | ἕσθαι | δόσθαι |
GH462. Participiu
Prezent | ||||
ἱστάμενος, η, ον | τιθήμενος, η, ον | ἱέμενος, η, ον | διδόμενος, η, ον | |
Aorist II | ||||
- | θέμενος, η, ον | ἕμενος, η, ον | δόμενος, η, ον |
GH463. Pentru sistemul perfect II al lui ἵστημι, vezi GH424.
...
GH424. Sistemul perfect II al lui ἵστημι (στη-, στα-), stau
Perfect | ||||
Indicativ | Conjunctiv (*49) | Optativ | Imperativ | |
Singular | ||||
1 | ἕστηκα | ἑστήκω | ἑσταίην | |
2 | ἕστηκας | ἑστήκῃς(θα) | ἑσταίης | ἕσταθι |
3 | ἕστηκε | ἑστήκῃ(σι) | ἑσταίη | ἑστάτω |
Dual | ||||
2 | ἕστατον | ἑστήκετον | ἑσταῖτον | ἕστατον |
3 | ἕστατον | ἑστήκετον | ἑσταίτην | ἑστάτων |
Plural | ||||
1 | ἕσταμεν | ἑστήκομεν | ἑσταῖμεν | |
2 | ἕστατε | ἑστήκετε | ἑσταῖτε | ἕστατε |
3 | ἑστᾶσι ἑστήκασι |
ἑστήκωσι | ἑσταῖεν | ἑστάντων |
(*49) Foarte rar; formele de dual și plural sunt incerte.
Infinitiv | ||
ἑστάμεν(αι) | ||
Participiu | ||
ἑσταώς, υῖα, ός | ||
Mai mult ca perfect | |
Singular | |
1 | ἑστήκεα (-η GH085) |
2 | ἑστήκεας (-ης GH085) |
3 | ἑστήκεε (-ει GH085) |
Dual | |
2 | ἕστατον |
3 | ἑστάτην |
Plural | |
1 | ἕσταμεν |
2 | ἕστατε |
3 | ἕστασαν |