GREACA HOMERICĂ / Gramatică / Morfologie / Referințe
GH424. Sistemul perfect II al lui ἵστημι (στη-, στα-), stau
|
Perfect |
|
|
Indicativ |
Conjunctiv (*49) |
Optativ |
Imperativ |
|
|
|
|
|
|
Singular |
|
|
|
1 |
ἕστηκα |
ἑστήκω |
ἑσταίην |
|
2 |
ἕστηκας |
ἑστήκῃς(θα) |
ἑσταίης |
ἕσταθι |
3 |
ἕστηκε |
ἑστήκῃ(σι) |
ἑσταίη |
ἑστάτω |
|
|
|
|
|
|
Dual |
|
|
|
2 |
ἕστατον |
ἑστήκετον |
ἑσταῖτον |
ἕστατον |
3 |
ἕστατον |
ἑστήκετον |
ἑσταίτην |
ἑστάτων |
|
|
|
|
|
|
Plural |
|
|
|
1 |
ἕσταμεν |
ἑστήκομεν |
ἑσταῖμεν |
|
2 |
ἕστατε |
ἑστήκετε |
ἑσταῖτε |
ἕστατε |
3 |
ἑστᾶσι ἑστήκασι |
ἑστήκωσι |
ἑσταῖεν |
ἑστάντων |
(*49) Foarte rar; formele de dual și plural sunt incerte.
|
Participiu |
|
ἑσταώς, υῖα, ός |
|
|
|
|
Mai mult ca perfect |
|
|
|
Singular |
1 |
ἑστήκεα (-η GH085) |
2 |
ἑστήκεας (-ης GH085) |
3 |
ἑστήκεε (-ει GH085) |
|
|
|
Dual |
2 |
ἕστατον |
3 |
ἑστάτην |
|
|
|
Plural |
1 |
ἕσταμεν |
2 |
ἕστατε |
3 |
ἕστασαν |