GREACA HOMERICĂ / Gramatică / Morfologie / Referințe
Verbe regulate în -μι
ἵστημι, fac să stea, aranjez; τίθημι, pun, așez; ἵημι, trimit, azvârl; δίδωμι, dau, dăruiesc
Diateza activă
GH449. Indicativ
|
ἵστημι |
τίθημι |
ἵημι |
δίδωμι |
|
(στη-, στα-) |
(θη-, θε-) |
(ἡ-, ἑ-) |
(δω-, δο-) |
|
|
|
|
|
|
Prezent |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Singular |
|
|
|
1 |
ἵστημι |
τίθημι |
ἵημι |
δίδωμι |
2 |
ἵστης |
τίθης(θα) |
ἵης, ἱεῖς |
διδοῖς(θα) |
3 |
ἵστησι |
τίθησι, τιθεῖ |
ἵησι, ἱεῖ |
δίδωσι, διδοῖ |
|
|
|
|
|
|
Dual |
|
|
|
2 |
ἵστατον |
τίθετον |
ἵετον |
δίδοτον |
3 |
ἵστατον |
τίθετον |
ἵετον |
δίδοτον |
|
|
|
|
|
|
Plural |
|
|
|
1 |
ἵσταμεν |
τίθεμεν |
ἵεμεν |
δίδομεν |
2 |
ἵστατε |
τίθετε |
ἵετε |
δίδοτε |
3 |
ἱστᾶσι |
τιθεῖσι (θέουσι) |
ἱεῖσι |
διδοῦσι |
|
|
|
|
|
|
Imperfect |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Singular |
|
|
|
1 |
ἵστην |
ἐτίθην |
ἵειν |
ἐδίδουν |
2 |
ἵστης |
ἐτίθεις |
ἵεις |
ἐδίδους |
3 |
ἵστη |
ἐτίθει |
ἵει |
ἐδίδου |
|
|
|
|
|
|
Dual |
|
|
|
2 |
ἵστατον |
ἐτίθετον |
ἵετον |
ἐδίδοτον |
3 |
ἱστάτην |
ἐτιθέτην |
ἱέτην |
ἐδιδότην |
|
|
|
|
|
|
Plural |
|
|
|
1 |
ἵσταμεν |
ἐτίθεμεν |
ἵεμεν |
ἐδίδομεν |
2 |
ἵστατε |
ἐτίθετε |
ἵετε |
ἐδίδοτε |
3 |
ἵστασαν |
ἐτίθεσαν |
ἵεσαν, ἵεν |
ἐδίδοσαν |
|
|
|
|
|
|
Viitor |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Singular |
|
|
|
1 |
στήσω |
θήσω |
ἥσω |
δώσω |
2 |
στήσεις |
θήσεις |
ἥσεις |
δώσεις |
3 |
στήσει |
θήσει |
ἥσει (ἕσει) |
δώσει |
|
|
|
|
|
|
Dual |
|
|
|
2 |
στήσετον |
θήσετον |
ἥσετον |
δώσετον |
3 |
στήσετον |
θήσετον |
ἥσετον |
δώσετον |
|
|
|
|
|
|
Plural |
|
|
|
1 |
στήσομεν |
θήσομεν |
ἥσομεν |
δώσομεν |
2 |
στήσετε |
θήσετε |
ἥσετε |
δώσετε |
3 |
στήσουσι |
θήσουσι |
ἥσουσι |
δώσουσι |
|
|
|
|
|
|
Aorist I |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Singular |
|
|
|
1 |
ἔστησα |
ἔθηκα |
ἕηκα |
ἔδωκα |
2 |
ἔστησας |
ἔθηκας |
ἕηκας |
ἔδωκας |
3 |
ἔστησε |
ἔθηκε |
ἕηκε |
ἔδωκε |
|
|
|
|
|
|
Dual |
|
|
|
2 |
ἐστήσατον |
*ἐθήκατον |
*ἑήκατον |
*ἐδώκατον |
3 |
ἐστησάτην |
*ἐθηκάτην |
*ἑηκάτην |
*εδωκάτην |
|
|
|
|
|
|
Plural |
|
|
|
1 |
ἐστήσαμεν |
*ἐθήκαμεν |
*ἑήκαμεν |
*ἐδώκαμεν |
2 |
ἐστήσατε |
*ἐθήκατε |
*ἑήκατε |
*ἐδώκατε |
3 |
ἔστησαν (ἔστασαν) |
ἔθηκαν |
*ἕηκαν |
ἔδωκαν |
|
|
|
|
|
|
Aorist II |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Singular |
|
|
|
1 |
ἔστην |
|
|
|
2 |
ἔστης |
|
|
|
3 |
ἔστης |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Dual |
|
|
|
2 |
ἔστητον |
ἔθετον |
εἷτον |
ἔδοτον |
3 |
ἐστήτην |
ἐθέτην |
εἵτην |
ἐδότην |
|
|
|
|
|
|
Plural |
|
|
|
1 |
ἔστημεν |
ἔθεμεν |
εἷμεν |
ἔδομεν |
2 |
ἔστητε |
ἔθετε |
εἷτε |
ἔδοτε |
3 |
ἔστησαν (ἔσταν) |
ἔθεσαν |
εἷσαν |
ἔδοσαν |
GH450. Conjunctiv
|
Prezent |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Singular |
|
|
|
1 |
ἱστώ(μι) |
τιθῶ(μι) |
ἱῶ(μι) |
διδῶ(μι) |
2 |
ἱστῇς(θα) |
τιθῇς(θα) |
ἱῇς(θα) |
διδῷς(θα) |
3 |
ἱστῇ(σι) |
τιθῇ(σι) |
ἱῇ(σι) |
διδῷ(σι) |
|
|
|
|
|
|
Dual |
|
|
|
2 |
ἱστῆτον |
τιθῆτον |
ἱῆτον |
διδῶτον |
3 |
ἱστῆτον |
τιθῆτον |
ἱῆτον |
διδῶτον |
|
|
|
|
|
|
Plural |
|
|
|
1 |
ἱστῶμεν |
τιθῶμεν |
ἱῶμεν |
διδῶμεν |
2 |
ἱστῆτε |
τιθῇτε |
ἱῆτε |
διδῶτε |
3 |
ἱστῶσι |
τιθῶσι |
ἱῶσι |
διδῶσι |
|
|
|
|
|
|
Aorist II |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Singular |
|
|
|
1 |
στῶ(μι) |
θῶ(μι) |
ὧ(μι) |
δῶ(μι) |
2 |
στῇς(θα) |
θῇς(θα) |
ᾗς(θα) |
δῷς(θα) |
3 |
στῇ(σι) |
θῇ(σι) |
ᾗ(σι) |
δῷ(σι) |
|
|
|
|
|
|
Dual |
|
|
|
2 |
στῆτον |
θῆτον |
ἧτον |
δῶτον |
3 |
στῆτον |
θῆτον |
ἧτον |
δῶτον |
|
|
|
|
|
|
Plural |
|
|
|
1 |
στῶμεν |
θῶμεν |
ὧμεν |
δῶμεν |
2 |
στῆτε |
θῆτε |
ἧτε |
δῶτε |
3 |
στῶσι |
θῶσι |
ὧσι |
δῶσι |
GH451. Conjunctivul aorist II al verbelor în -μι (GH449 și urm.) pare să fi avut o formă dublă de flexiune:
1) Cu o vocală tematică (GH296) scurtă, ca de exemplu θήω, θήεις, θήει, θήετον, θηέτην, θήομεν, θήετε, θήουσι (τίθημι, pun, așez).
2) Cu o vocală tematică (GH296) lungă, ca de exemplu θήω, θήῃς, θήῃ, θήητον, θήητον, θήωμεν, θήητε, θήωσι.
Vocala temei este apoi scurtată (GH072), producând:
3) θέω, θέῃς, θέῃ, θέητον, θέητον, θέωμεν, θέητε, θέωσι.
Această formă suferă apoi contragerea (GH084-085), dând:
4) θῶ, θῇς, θῇ, θῆτον, θῆτον, θῶμεν, θῆτε, θῶσι.
|
Perfect |
|
|
Indicativ |
Conjunctiv (*49) |
Optativ |
Imperativ |
|
|
|
|
|
|
Singular |
|
|
|
1 |
ἕστηκα |
ἑστήκω |
ἑσταίην |
|
2 |
ἕστηκας |
ἑστήκῃς(θα) |
ἑσταίης |
ἕσταθι |
3 |
ἕστηκε |
ἑστήκῃ(σι) |
ἑσταίη |
ἑστάτω |
|
|
|
|
|
|
Dual |
|
|
|
2 |
ἕστατον |
ἑστήκετον |
ἑσταῖτον |
ἕστατον |
3 |
ἕστατον |
ἑστήκετον |
ἑσταίτην |
ἑστάτων |
|
|
|
|
|
|
Plural |
|
|
|
1 |
ἕσταμεν |
ἑστήκομεν |
ἑσταῖμεν |
|
2 |
ἕστατε |
ἑστήκετε |
ἑσταῖτε |
ἕστατε |
3 |
ἑστᾶσι ἑστήκασι |
ἑστήκωσι |
ἑσταῖεν |
ἑστάντων |
(*49) Foarte rar; formele de dual și plural sunt incerte.
|
Participiu |
|
ἑσταώς, υῖα, ός |
|
|
|
|
Mai mult ca perfect |
|
|
|
Singular |
1 |
ἑστήκεα (-η GH085) |
2 |
ἑστήκεας (-ης GH085) |
3 |
ἑστήκεε (-ει GH085) |
|
|
|
Dual |
2 |
ἕστατον |
3 |
ἑστάτην |
|
|
|
Plural |
1 |
ἕσταμεν |
2 |
ἕστατε |
3 |
ἕστασαν |