GH436. Verbele care se termină în -αω, -εω, -οω; -αομαι, -εομαι, -οομαι (inclusiv formele de viitor ale lichidelor și nazalelor) la persoana I singular se contractă la timpurile prezent și imperfect. Pentru legile contragerii, vezi GH084-085.
GH437. Verbele în -οω, -οομαι sunt întotdeauna contrase; cele în -αω, -αομαι, -εω, -εομαι pot fi, dar de obicei sunt lăsate necontrase.
GH438. Prezent activ
| Indicativ | Conjunctiv | Optativ | Imperativ | Imperfect indicativ | |
| Singular | |||||
| 1 | (τιμάω) τιμῶ | (τιμάω) τιμῶ | (τιμάοιμι) τιμῷμι | (ἐτίμαον) ἐτίμων | |
| 2 | (τιμάεις) τιμᾷς | (τιμάῃς) τιμᾷς | (τιμάοις) τιμῷς | (τίμαε) τίμα | (ἐτίμαες) ἐτίμας |
| 3 | (τιμάει) τιμᾷ | (τιμάῃ) τιμᾷ | (τιμάοις) τιμῷς | (τιμαέτω) τιμάτω | (ἐτίμαε) ἐτίμα |
| Dual | |||||
| 2 | (τιμάετον) τιμᾶτον | (τιμάητον) τιμᾶτον | (τιμάοιτον) τιμῷτον | (τιμάετον) τιμᾶτον | (ἐτιμάετον) ἐτιμᾶτον |
| 3 | (τιμάετον) τιμᾶτον | (τιμάητον) τιμᾶτον | (τιμαοίτην) τιμῷτην | (τιμαέτων) τιμάτων | (ἐτιμαέτην) ἐτιμάτην |
| Plural | |||||
| 1 | (τιμάομεν) τιμῶμων | (τιμάωμεν) τιμῶμων | (τιμάοιμεν) τιμῷμεν | (ἐτιμάομεν) ἐτιμῶμεν | |
| 2 | (τιμάετε) τιμᾶτε | (τιμάητε) τιμᾶτε | (τιμάοιτε) τιμῷτε | (τιμάετε) τιμᾶτε | (ἐτιμάετε) ἐτιμᾶτε |
| 3 | (τιμάουσι) τιμῷσι | (τιμάωσι) τιμῶσι | (τιμάοιεν) τιμῷεν | (τιμαόντων) τιμώντων | (ἐτίμαον) ἐτίμων |
| Infinitiv | |||||
| (τιμάειν = τιμάεεν) τιμᾶν, (τιμήμεναι) | |||||
| Participiu | |||||
| (τιμάων, ουσα, ον) τιμῶν, ῶσα, ῶν, GH245 | |||||
GH439. Prezent mediu și pasiv
| Indicativ | Conjunctiv | Optativ | Imperativ | Imperfect indicativ | |
| Singular | |||||
| 1 | (τιμάομαι) τιμῶμαι | (τιμάωμαι) τιμῶμαι | (τιμαοίμην) τιμῷμεν | (ἐτιμαόμην) ἐτιμώμην | |
| 2 | (τιμάεαι) τιμᾷ | (τιμάηαι) τιμᾷ | (τιμάοιο) τιμῷο | (τιμάεο) τιμῶ | (ἐτιμάεο) ἐτιμῶ |
| 3 | (τιμάεται) τιμᾶται | (τιμάηται) τιμᾶται | (τιμάοιτο) τιμῷτο | (τιμαέσθω) τιμάσθω | (ἐτιμάετο) ἐτιμᾶτο |
| Dual | |||||
| 2 | (τιμάεσθον) τιμᾶσθον | (τιμάησθον) τιμᾶσθον | (τιμάοισθον) τιμῷσθον | (τιμάεσθον) τιμᾶσθον | (ἐτιμάεσθον) ἐτιμᾶσθον |
| 3 | (τιμάεσθον) τιμᾶσθον | (τιμάησθον) τιμᾶσθον | (τιμαοίσθην) τιμῷσθην | (τιμαέσθων) τιμάσθων | (ἐτιμαέσθην) ἐτιμάσθην |
| Plural | |||||
| 1 | (τιμαόμε(σ)θα) τιμώμε(σ)θα | (τιμαώμε(σ)θα) τιμώμε(σ)θα | (τιμαοίμε(σ)θα) τιμῴμε(σ)θα | (ἐτιμαόμε(σ)θα) ἐτιμώμε(σ)θα | |
| 2 | (τιμάεσθε) τιμᾶσθε | (τιμάησθε) τιμᾶσθε | (τιμάοισθε) τιμῷσθε | (τιμάεσθε) τιμᾶσθε | (ἐτιμάεσθε) ἐτιμᾶσθε |
| 3 | (τιμάονται) τιμῶνται | (τιμάωνται) τιμῶνται | (τιμαοίατο) τιμῴατο | (τιμαέσθων) τιμάσθων | (ἐτιμάοντο) ἐτιμῶντο |
| Infinitiv | |||||
| (τιμάεσθαι) τιμᾶσθαι | |||||
| Participiu | |||||
| (τιμαόμενος, η, ον) τιμώμενος, η, ον | |||||
GH440. Activ
| Indicativ Prezent | Imperfect | Conjunctiv Prezent (*50) | ||
| Singular | ||||
| 1 | (ποιέω) ποιῶ | (ἐποίεον) ἐποίευν | (ποιέω) ποιῶ | |
| 2 | (ποιέεις) ποιεῖς | (ἐποίεες) ἐποίεις | (ποιέῃς) ποιῇς | |
| 3 | (ποιέει) ποιεῖ | (ἐποίεε) ἐποίει | (ποιέῃ) ποιῇ | |
| Dual | ||||
| 2 | (ποιέετον) ποιεῖτον | (ἐποιέετον) ἐποιεῖτον | (ποιέητον) ποιῆτον | |
| 3 | (ποιέετον) ποιεῖτον | (ἐποιεέτην) ἐποιείτην | (ποιέητον) ποιῆτον | |
| Plural | ||||
| 1 | (ποιέομεν) ποιεῦμεν | (ἐποιέομεν) ἐποιεῦμεν | (ποιέωμεν) ποιῶμεν | |
| 2 | (ποιέετε) ποιεῖτε | (ἐποιέετε) ἐποιεῖτε | (ποιέητε) ποιῆτε | |
| 3 | (ποιέουσι) ποιεῦσι | (ἐποίεον) ἐποίευν | (ποιέωσι) ποιῶσι | |
| Optativ Prezent (*50) | Imperativ Prezent | |||
| Singular | ||||
| 1 | (ποιέοιμι) ποιοῖμι | sau | (ποιεοίην) ποιοίην | |
| 2 | (ποιέοις) ποιοῖς | (ποιεοίης) ποιοίης | (ποίεε) ποίει | |
| 3 | (ποιέοι) ποιοῖ | (ποιεοίη) ποιοίη | (ποιεέτω) ποιείτω | |
| Dual | ||||
| 2 | (ποιέοιτον) ποιοῖτον | (ποιέετον) ποιεῖτον | ||
| 3 | (ποιεοίτην) ποιοίτην | (ποιεέτων) ποιείτων | ||
| Plural | ||||
| 1 | (ποιέοιμεν) ποιοῖμεν | |||
| 2 | (ποιέοιτε) ποιοῖτε | (ποιέετε) ποιεῖτε | ||
| 3 | (ποιέοιεν) ποιοῖεν | (ποιεόντων) ποιεύντων | ||
| Infinitiv | ||||
| (ποιέειν) ποιεῖν, (ποιήμεναι, ποιῆναι) | ||||
| Participiu | ||||
| (ποιέων, ουσα, ον) ποιῶν, εῦσα, εῦν, GH245 | ||||
(*50) Forme atice; la Homer nu sunt contrase.
GH441. Mediu și Pasiv
| Indicativ Prezent | Indicativ Imperfect | Conjunctiv Prezent | Optativ Prezent | Imperativ Prezent | |
| Singular | |||||
| 1 | (ποιέομαι) ποιεῦμαι | (ἐποιεόμην) ἐποιεύμην | (ποιέωμαι) ποιῶμαι | (ποιεοίμην) ποιοίμην | |
| 2 | (ποιέεαι) ποιεῖαι, -έαι | (ἐποιέεο) ἐποιεῖο, -έο | (ποιέηαι) ποιῇ | (ποιέοιο) ποιοῖο | (ποιέεο) ποιεῦ |
| 3 | (ποιέεται) ποιεῖται | (ἐποιέετο) ἐποιεῖτο | (ποιέηται) ποιῆται | (ποιέοιτο) ποιοῖτο | (ποιεέσθω) ποιεῖσθο |
| Dual | |||||
| 2 | (ποιέεσθον) ποιεῖσθον | (ἐποιέεσθον) ἐποιεῖσθον | (ποιέησθον) ποιῆσθον | (ποιέοισθον) ποιοῖσθον | (ποιέεσθον) ποιεῖσθον |
| 3 | (ποιέεσθον) ποιεῖσθον | (ἐποιεέσθην) ἐποιείσθην | (ποιέησθον) ποιῆσθον | (ποιεοίσθην) ποιοίσθην | (ποιεέσθων) ποιείσθων |
| Plural | |||||
| 1 | (ποιεόμε(σ)θα) ποιεύμεσθα | (ἐποιεόμε(σ)θα) ἐποιεύμε(σ)θα | (ποιεώμε(σ)θα) ποιώμε(σ)θα | (ποιεοίμε(σ)θα) ποιοίμε(σ)θα | |
| 2 | (ποιέεσθε) ποιεῖσθε | (ἐποιέεσθε) ἐποιεῖσθε | (ποιέησθε) ποιῆσθε | (ποιέοισθε) ποιοῖσθε | (ποιέεσθε) ποιεῖσθε |
| 3 | (ποιέονται) ποιεῦνται | (ἐποιέοντο) ἐποιεῦντο | (ποιέωνται) ποιῶνται | (ποιεοίατο) ποιοίατο | (ποιεέσθων) ποιείσθων |
| Infinitiv | |||||
| (ποιέεσθαι) ποιεῖσθαι | |||||
| Participiu | |||||
| (ποιεόμενος, η, ον) ποιεύμενος, η, ον | |||||
GH442. Activ
| Indicativ Prezent | Imperfect | Conjunctiv Prezent | Optativ Prezent | Imperativ Prezent | |
| Singular | |||||
| 1 | (χολόω) χολῶ | (ἐχόλοον) ἐχόλουν | (χολόω) χολῶ | (χολόοιμι) χολοῖμι | |
| 2 | (χολόεις) χολοῖς | (ἐχόλοες) ἐχόλους | (χολόῃς) χολοῖς | (χολόοις) χολοῖς | (χόλοε) χόλου |
| 3 | (χολόει) χολοῖ | (ἐχόλοε) ἐχόλου | (χολόῃ) χολοῖ | (χολόοι) χολοῖ | (χολοέτω) χολούτω |
| Dual | |||||
| 2 | (χολόετον) χολοῦτον | (ἐχολόετον) ἐχολοῦτον | (χολόητον) χολῶτον | (χολόοιτον) χολοῖτον | (χολόετον) χολοῦτον |
| 3 | (χολόετον) χολοῦτον | (ἐχολοέτην) ἐχολούτην | (χολόητον) χολῶτον | (χολοοίτην) χολοίτην | (χολοέτων) χολούτων |
| Plural | |||||
| 1 | (χολόομεν) χολοῦμεν | (ἐχολόομεν) ἐχολοῦμεν | (χολόωμεν) χολῶμεν | (χολόοιμεν) χολοῖμεν | |
| 2 | (χολόετε) χολοῦτε | (ἐχολόετε) ἐχολοῦτε | (χολόητε) χολῶτε | (χολόοιτε) χολοῖτε | (χολόετε) χολοῦτε |
| 3 | (χολόουσι) χολοῦσι | (ἐχόλοον) ἐχόλουν | (χολόωσι) χολῶσι | (χολόοιεν) χολοῖεν | (χολοόντων) χολούντων |
| Infinitiv | |||||
| (χολόοιεν) χολοῦν | |||||
| Participiu | |||||
| (χολόων, ουσα, ον) χολῶν, οῦσα, οῦν, GH246 | |||||
GH443. Mediu și pasiv
| Indicativ Prezent | Imperfect | Conjunctiv Prezent | Optativ Prezent | Imperativ | |
| Singular | |||||
| 1 | (χολόομαι) χολοῦμαι | (ἐχολοόμην) ἐχολούμην | (χολόωμαι) χολῶμαι | (χολοοίμην) χολοίμην | |
| 2 | (χολόεαι) χολοῖ | (ἐχολόεο) ἐχολοῦ | (χολόηαι) χολοῖ | (χολόοιο) χολοῖο | (χολόεο) χολοῦ |
| 3 | (χολόεται) χολοῦται | (ἐχολόετο) ἐχολοῦτο | (χολόηται) χολῶται | (χολόοιτο) χολοῖτο | (χολοέσθω) χολούσθω |
| Dual | |||||
| 2 | (χολόεσθον) χολοῦσθον | (ἐχολόεσθον) ἐχολοῦσθον | (χολόησθον) χολῶσθον | (χολόοισθον) χολοῖσθον | (χολόεσθον) χολοῦσθον |
| 3 | (χολόεσθον) χολοῦσθον | (ἐχολοέσθην) ἐχολούσθην | (χολόησθον) χολῶσθον | (χολοοίσθην) χολοίσθην | (χολοέσθων) χολούσθων |
| Plural | |||||
| 1 | (χολοόμε(σ)θα) χολούμε(σ)θα | (ἐχολοόμε(σ)θα) ἐχολούμε(σ)θα | (χολοώμε(σ)θα) χολώμε(σ)θα | (χολοοίμε(σ)θα) χολοίμε(σ)θα | |
| 2 | (χολόεσθε) χολοῦσθε | (ἐχολόεσθε) ἐχολοῦσθε | (χολόησθε) χολῶσθε | (χολόοισθε) χολοῖσθε | (χολόεσθε) χολοῦσθε |
| 3 | (χολόονται) χολοῦνται | (ἐχολόοντο) ἐχολοῦντο | (χολόωνται) χολῶνται | (χολοοίατο) χολοίατο | (χολοέσθων) χολούσθων |
| Infinitiv | |||||
| (χολόεσθαι) χολοῦσθαι | |||||
| Participiu | |||||
| (χολοόμενος, η, ον) χολούμενος, η, ον | |||||
GH444. Aceste verbe pot fi contrase așa cum se arată mai sus, și sunt de regulă astfel contrase în greaca clasică de mai târziu.