GH054. Encliticele sunt:
1) Pronumele personale μεῦ, μοί, μέ, σεῦ (σέο), σοί (τοί), σέ, ἕο (εὗ), ἕθεν, οἷ, ἕ, σφί(σι), σφίν, σφέ, σφάς (σφᾶς), σφέα(ς), σφωΐν, σφωέ, σφέων, μίν.
2) Pronumele indefinit τὶς, τὶ cineva, oricine, ceva, orice, în toate formele sale (dar nu ἄσσα = τινὰ).
3) Adverbele indefinite πού (πόθι), πῄ, ποί, ποθέν, ποτέ, πώ, πώς.
Observație: Când sunt folosite ca interogative, pronumele τίς, τί, cine? care?, ce? și adverbele ποῦ (πόθι), πῇ, ποῖ, πόθεν, πῶ, πῶς au accentele care sunt indicate aici, pe care nu le pierd niciodată.
4) Prezentul indicativ al lui εἰμί, sunt, și al lui φημί, spun (cu excepția lui ἔασι, persoana a III-a plural a lui εἰμί, și uneori persoana a II-a singular φῄς a lui φημί).
5) Particulele γέ, τέ, τοί, πέρ, νύ(ν), κέ(ν), θήν, ῥά.
6) Sufixul pronominal -δε, sufixul local ('prepoziție') -δε, și sufixul adverbial -θε (ca de exemplu, εἴθε, αἴθε).
...
GH260. Pronumele personale se declină după cum urmează:
| Singular | |||
| N, V | ἐγώ(ν) eu | σύ [τύνη] tu | - el, ea |
| G | ἐμεῖο, μευ (ἐμέο, ἐμεῦ, ἐμέθεν) | σεῖο, σεο (σέο, σεῦ, σευ, σέθεν) | εἷο, ἑο (ἕο, εὗ, ἑυ, ἕθεν, ἑθεν) |
| D | ἐμοί, μοι | σοί, τοι [τεΐν] | ἑοῖ, οἱ (οἷ) |
| A | ἐμέ, με | σέ, σε | ἑέ, ἑ (ἕ, μιν) |
| Dual | |||
| N, A, V | νῶι, νώ | σφῶι, σφώ | σφωε |
| G, D | νῶιν | σφῶιν (σφῷν) | σφωιν |
| Plural | |||
| N, V | ἡμεῖς (ἄμμες) | ὑμεῖς (ὔμμες) | |
| G | ἡμείων (ἡμέων) | ὑμείων (ὑμέων) | σφείων, σφεων (σφέων, σφῶν) |
| D | ἡμῖν (ἄμμι(ν), ἥμιν, ἧμιν) | ὑμῖν (ὔμμι(ν), ὕμιν) | σφίσι, σφισι (σφι(ν)) |
| A | ἡμέας (ἧμας, ἥμεας, ἄμμε) | ὑμέας (ὔμμε) | σφέας, σφε(ας), σφάς |